რატომ აპირებს თანამდებობის დატოვებას გარდაბნის გამგებელი?!

uniaatoo

 

ხელისუფლება უკმაყოფილოა რეგიონებით. პრემიერ-მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი მუნიციპალიტეტებში ქამრის შემოჭერის აუცილებლობასა და ინფრასტრუქტურული პროექტების სიმცირეზე საუბრობს. უადგილო საყვედური შეიძლება სულაც არ არის. რაიონული თანრიგის ჩინოვნიკებს ქამრის შემოჭერა და ბიუჯეტის ყაირათიანი ხარჯვა მართლაც არ აწყენდათ. რაც შეეხება ინფრასტრუქტურული პროექტების განხორციელებას, ფაქტობრივად, ეს ის არის, რაზეც უკვე მთელი ქვეყნის მომავალია დამოკიდებული და ამდენად _ აუცილებელი საქმეა. მოკლედ, ღარიბაშვილმა ამ საკითხების გამო რაიონის გამგებლები შეკრიბა და დირექტივებიც გასცა. ახლა შედეგებს დაველოდოთ.

არადა, რაიონულ დონეზე მართლაც ბევრი რამ არის მოსაგვარებელი. მაგალითად, საინტერესოა, რა ხდება გარდაბნის რაიონში, რომელზეც ამბობენ, რომ აქ „ოცნების“ „ვლასტი“ არ მოქმედებს და კლანები აკონტროლებენ სიტუაციას? იმაზეცაა საუბარი, რომ აქ „ქართული ოცნების“ კადრები თანამდებობებიდან დაფერთხეს და მათ ადგილას „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრები დანიშნეს.

ამ საკითხებთან დაკავშირებით „ქრონიკა+“-ს ესაუბრება გარდაბნის გამგებელი, გელა ნიორაძე:

_ ბიუჯეტზე მოგახსენებთ, რომ ჩვენ მაქსიმალურად შევამცირეთ ხარჯები. ჩვენი ბიუჯეტი ამ წუთას ხუთი მილიონი ლარია, რომელსაც ინფრასტრუქტურულ პროექტებში ვანაწილებთ, არადა, აქ რომ მოვედით, სამასი ათას ლარამდე დავალინება დაგვხვდა. დღეს არანაირი დავალიანება აღარ არსებობს, პირიქით _ ახლა უკვე რაიონისთვის აუცილებელი პროექტების განხორციელებაზე ვმუშაობთ.

_ მთავარი პრიორიტეტები რა არის დღეს გარდაბანში?

_ ძირითადი პრიორიტეტები არის ბაგა-ბაღები, სასმელი წყლის მიწოდება სოფლებისთვის, რასაც საუკუნის პროექტი დავარქვით, გადახურვები და გზები. გაგიკვირდებათ და გარდაბნის რაიონში არის სოფლები, სადაც არასოდეს ყოფილა გაყვანილი სასმელი წყალი და ასევე ყოველთვის სერიოზულად იდგა გზების საკითხი. ეს ყველაფერი მოკლე ხანში წარსულს ჩაბარდება, უკვე ფული იდება, გზაც გაკეთდება და წყალიც მიეწოდება სოფლებს.

_ ძალიანაც კარგი! ამ თემას ისევ შევეხებით, მაგრამ მანამდე იმაზე  ვისაუბროთ, რომ გარდაბანი სახელდება ერთ-ერთ რთულ რაიონად. რატომ?

_ ამას თავისი მიზეზები აქვს: დიდი რაიონია, თანაც საზღვრისპირას მდებარეობს, რაც განსაკუთრებულ სპეციფიკას ანიჭებს; ასევე გამოირჩევა მოსახლეობის სიჭრელით;  ტერიტორიულად დიდია, არსებობს მიწების პრობლემა. ეს უკანასკნელი იმან გამოიწვია, რომ მიწების ინვენტარიზაცია არ დაწყებულა. მხოლოდ ამის შემდეგ გვეცოდინება ზუსტი მონაცემები. ეს აუცილებლად უნდა გაკეთდეს. 2006 წლის შემდეგ მუნიციპალიტეტში ინვენტარიზაცია არ ჩატარებულა. ახლა კი 30 ათასი ლარი გადავიხადეთ, აუდიტი შემოვიყვანეთ ინვენტარიზაციისთვის, რათა გაირკვეს, რა ქონების პატრონია გარდაბნის რაიონი? ეს ყველაფერი გვეცოდინება ახლო მომავალში, სადღაც, მარტის ბოლომდე.

_ გვიანი ხომ არ არის? საუბარია, რომ რამდენიმე ოჯახს აქვს ხელში ჩაგდებული ეს მიწები. ლაპარაკია კლანურ ჯგუფებზე, რომელსაც მართავს ქვემო ქართლის ყოფილი მაღალჩინოსანი ვაჟა ლელუაშვილი და რაიონის დეპუტატი ფეიქრიშვილი, ეს კლანი  ფლობს მთელ ამ სავარგულებს, თქვენ კი პასიურობაში გდებენ ბრალს.

_ შემიძლია ხატზე დავიფიცო, რომ საერთოდ არ ვიცნობ ლელუაშვილს და არც არასოდეს მინახავს. მხოლოდ ერთხელ მოვკარი ტელევიზორში თვალი და ეგ იყო. ფეიქრიშვილთან კი ძალიან იშვიათად მაქვს შეხვედრა. ფაქტობრივად, არანაირი კავშირი არ გამაჩნია.

_ ისე, დეპუტატთან კი უნდა გქონდეთ კავშირი, ბოლოს და ბოლოს, ერთი რაიონის ინტერესებს ემსახურებით.

_ კი ბატონო, უნდა მქონდეს, მაგრამ არ მაქვს იმიტომ, რომ ვერ ვახერხებთ შეხვედრას. ფეიქრიშვილზე რომ ამბობენ, რაიონის საქმიანობაში ერევაო, მე მაგის ჩარეული აქ არაფერი მინახავს და რა გითხრათ?

_ მიწების შემდეგ ყველაზე საინტერესოა კადრების საკითხი. მაგალითად, თქვენი საკრებულოს წევრი მამუკა არეშიძე ხშირად ამბობს, რომ თქვენ „ოცნების“ კადრები სამსახურებიდან გაუშვით და მათ ადგილზე „ნაციონალები“ დააბრუნეთ.

_ პირველად რომ ჩამოვედი აქ, მაშინ საპრეზიდენტო არჩევნების პერიოდი იყო და შტაბს ვხელმძღვანელობდი. ის ხალხი, ვინც მაშინ ჩემ გვერდით იდგა, დღეს ყველა თანამდებობაზე მუშაობს. ასე რომ, ვის გულისხმობს ბატონი მამუკა, წარმოდგენა არ მაქვს. ჯიბრში არავის ვუდგავარ, ასეთი რამ პიროვნულად არ მჩვევია. ნებისმიერ ადამიანს მოვუსმენ და მის აზრს გავითვალისწინებ, ოღონდ ფაქტები და არგუმენტები დამიდონ. მამუკა არეშიძესაც დიდ პატივს ვცემ, მაგრამ რასაც ამბობს, ასე არ არის. ერთ კაცს თუ დაასახელებს, ვინც ჩვენთან ერთად აქტიურობდა, ჩვენ კი უმადურად მოვიქეცით და გავუშვით, მზად ვარ, ამისთვის პასუხი ვაგო. ერთადერთი გვიჭირს, რომ აზერბაიჯანელმა მოსახლეობამ, სამწუხაროდ, ქართული ნაკლებად იცის, ამიტომ რამდენიმე სოფელში დროებით დავტოვეთ ძველი კადრები, ვიდრე მათ შემცვლელებს მოვუძებნიდეთ. ვიმეორებ _ ეს მოხდა მხოლოდ რამდენიმე სოფელში და იმიტომ, რომ ასე იყო საჭირო აზერბაიჯანელ მოსახლეობასთან კომუნიკაციისთვის. ალბათ ზედმეტია იმაზე საუბარი, რომ არავინ გაგვითავისუფლებია „ოცნებიდან“ და მათ ადგილას „ნაციონალები“ არ დაგვინიშნავს! რა სისულელეა?! ეს ყველაფერი პოლიტიკური ინსინუაციებია და, პრინციპში, ასეთ ჭორებზე საუბარიც არ არის საჭირო.

_ ჭორია, როცა საუბრობენ, რომ სოფელ ვახტანგისში გამგებელი იყო „ოცნების“ წარმომადგენელი, ის დღეს მოხსნილია და მის ადგილზე აღადგინეს „ნაციონალური“ მოძრაობის წევრი?

_ ვახტანგისის გამგებელი არავის მოუხსნია. მან თვითონ ვერ იარა, რადგან თბილისში _ გლდანში ცხოვრობდა, ყოველდღე ვერ ახერხებდა წინ და უკან მიმოსვლას და მთხოვა, უნდა წავიდეო და წავიდა, ორი თვის კომპენსაციაც მივეცი. სხვათა შორის, როგორც კადრი, ძალიან კარგი ბიჭია და ვთხოვე კიდეც, თუ შეძლებდა, სხვა სამსახურში გაეგრძელებინა საქმიანობა. ამდენად, უკმაყოფილო ჩემ მიმართ არ უნდა იყოს.

_ მაგრამ მის ადგილზე რომ „ნაციონალი“ დაბრუნდა?

_ ეს ქალბატონი, რომელიც მუშაობდა მასთან სპეციალისტად, დღეს ასრულებს გამგებლის მოვალეობას. თანაც მე ვერ ვიტყოდი, რომ ის „ნაციონალების“ კადრია. ეს ქალბატონი მუშაობდა დიდი ხნის მანძილზე. ოცდახუთი წელია, რაც მუშაობს გამგებლად, მაშინ „ნაციონალები“ ჩანასახშიც არ იყვნენ და უმცირეს დეტალამდე ზეპირად იცნობს სიტუაციას. ხაზს ვუსვამ _ ჩვენ ვსაუბრობთ სოფელზე, რომელიც მდებარეობს საზღვართან და ამ სოფელში ქართული მოსახლეობა უმცირესობაში იმყოფება. იქ სულ თხუთმეტი ოჯახია ქართველების დარჩენილი და ერთ-ერთია ამ ქალბატონის _ მარინა ირემაშვილის ოჯახიც, რომელმაც ძალიან კარგად იცის იქ არსებული რთული სიტუაციის სპეციფიკა. ასე რომ, ვენდეთ მის გამოცდილებას. თუმცა თუ რამე არასწორს დავინახავთ, ცხადია, არც მას დავაფარებთ ხელს.

_ და მაინც, თქვენ გადანაშაულებენ იმაში, რომ „სუსის“ მაღალჩინოსნის, ვანო ბეგაშვილის ინტერესებიდან გამომდინარე ხდება გარდაბანში ყველაფერი და თქვენც მის დავალებებს ასრულებთ, ბეგაშვილი კი ჯანყარაშვილის კადრი გახლავთ.

_ ვანო ბეგაშვილი დიდი ხანია, ჩვენთან არ მუშაობს. ალბათ, სამი-ოთხი თვეა, რაც წავიდა, სატელეფონო კავშირიც არ მქონია მასთან და რა დავალებები უნდა შემესრულებინა? სატელეფონო კი არა, საერთოდ არანაირი ურთიერთობა არ მქონია არასდროს ბეგაშვილთან. არც ჯანყარაშვილს ვიცნობ. ჩემი წარდგენა რომ იყო გარდაბანში, მაშინ შევხვდი პირველად და უკანასკნელად.

_ რა თანამდებობა ეკავა ბეგაშვილს?

_ ქვემო ქართლში იყო „სუსის“ უფროსი. როგორ არის საქმე, აგიხსნით: რაიონში რომ ჩამოვედი, ის ხალხი, ვინც სოფლების მიხედვით გადანაწილდა და ჩემი შტაბის წევრი იყო, დღეს ყველა დასაქმებულია. მათ შორის ზოგიერთი შეიძლება ასოცირდებოდა სხვა პარტიებთან, მაგრამ ჯერ კიდევ მაშინ, ანუ არჩევნებამდე კარგა ხნით ადრე, დაწერეს განცხადება, დატოვეს თავისი პარტია და შემოვიდნენ ჩვენთან _ „ქართულ ოცნებაში“. სხვათა შორის, თქვენ რომ იცოდეთ, თავიც მოიკლეს არჩევნებზე, რომ „ოცნებას“ გაემარჯვა. ზოგიერთ სოფელში ხმების 90 პროცენტიც კი მოვიპოვეთ. ვიმეორებ: ასეთი დეპორტირებულები ცოტანი არიან და ყოფილი „ნაციონალებიც“ არ გახლავან. ეს არის უფრო ძიძიგურის პარტიიდან _ კონსერვატორებიდან. ყოფილი „ნაციონალებიდან“ აქ, ფაქტობრივად, არავინ არის.

_ რამდენიმე დღის წინ გამგებლები ღარიბაშვილს შეხვდით. პირადი საუბარი თუ გქონდათ და რაზე?

_ რაიონის პრობლემებზე ვილაპარაკეთ და პრემიერისგან მივიღე დავალება ინფრასტრუქტურულ პროექტებთან დაკავშირებით. ჩვენ ძალიან ადრე დავიწყეთ ამ პროექტების შეძენა. თითქმის ოცი მილიონის პროექტი გვექნება შეძენილი, რომლის განხორციელებასაც ვიწყებთ უკვე ამ თვის ბოლოდან. ეს არის რეგიონული პროექტები, სოფლის მეურნეობის პროექტები და მოძიებული პროექტები. მოძიებულს ვეძახით ისეთ პროექტებს, რასაც გვიკეთებს მუნიციპალური განვითარების ფონდი, „ქართუ“, საგზაო დეპარტამენტი და ა. შ. ასეთი პროექტები ადრე გარდაბანში არასოდეს გაკეთებულა. ეს რაიონი ყოველთვის იყო ხმების პოლიგონი და მხოლოდ არჩევნების დროს ახსენდებოდათ, რომ მეტი ხმა წაეღოთ აქედან. სხვა მხრივ კი რა სჭირდებოდა გარდაბანს, რა სტკიოდა და რა პრობლემები ჰქონდა, ეს არავის ანაღვლებდა. ახლა კი მოგვეცა საშუალება, რომ ეს პროექტები შევასრულოთ და განვახორციელოთ.

_ მიწების საკითხს დავუბრუნდეთ. ოცდაათამდე ოჯახს აქვს მთელი მიწებიო. აპირებთ თუ არა ამ საქმის გარკვევას და სამართლიანობის აღდგენას?

_ რა თქმა უნდა, თუკი უკანონოდ არის შეძენილი ნაკვეთები, ამის შესწავლა მიმდინარეობს და შესაბამისი ზომებიც მოყვება. პარალელურად, ასევე ვიღებთ ზომებს, რომ ასეთი რამ აღარ განმეორდეს.

_ მაგალითად?

_ ჩვენ ეკონომიკის სამინისტროსაც მივწერეთ და გუბერნატორსაც, რომ არსებობს პრობლემური სოფლები, სადაც სამ-სამი ჰა-ს დაკანონებას გვთხოვენ. ეს ხდება, ძირითადად, სოფელ ლემშვენიერაში, სადაც ეკომიგრანტი სვანები ცხოვრობენ. ჩვენ თანხმობა მივეცით ამ მოსახლეობას და ვცდილობთ, გადავუფორმოთ ეს მიწები, ხოლო ის, რომ ერთი და იგივე ხალხი ყიდულობდა მიწებს, ასე აღარ ხდება.  პრინციპში, ეს ჩვენი კომპეტენციაც არ გახლავთ და ეკონომიკის სამინისტრო აკეთებს ამას. ჩვენ, უბრალოდ, ვეხმარებით, ბალანსი რომ შენარჩუნდეს და ხელს ვუწყობთ. ამისთვის პირადად მე შევიმუშავე გარკვეული მექანიზმი, რისი წყალობითაც საძოვრები აღარ იყიდება, ხოლო თუ სხვა მიწის მყიდველი გამოჩნდა, სოფლის მოსახლეობა თვითონ იღებს გადაწყვეტილებას, ესა თუ ის მიწა გასხვისდეს, თუ არ გასხვისდეს. ამ ყველაფერს იმიტომ ვამბობ, რაც მე აქ ჩამოვედი, ერთი გოჯა საძოვარი არ გაყიდულა.

_ მითხრეს, რომ ლელაშხას დასახლებაში გაიყიდა ოცდაათი ჰა მიწა.

_ რაც შეეხება ამ მიწის ფართს, ჯერ ერთი, ეს მოხდა კანონის სრული დაცვით და ამის გადამოწმება ძალიან ადვილია. თანაც, ეს მიწა რომ გაიყიდა, შემოვიდა ორმოცი მილიონი ინვესტიცია და გაკეთდა სასათბურე მეურნეობა. ეს არის ფრანგულ-ქართულ-უკრაინული ერთობლივი პროექტი და სულ მალე პირველ მოსავალს მივიღებთ. იქ დღეს დასაქმებულია ორმოცი ადგილობრივი მცხოვრები და მეურნეობის გაზრდასთან ერთად ეს რაოდენობა კიდევ უფრო გაიზრდება. ამასთან ერთად კიდევ რა არის დადებითი მომენტი, იცით? _ აქ მოყვანილი პროდუქცია თურქული კიტრისა და პომიდვრის 40%-ს ჩაანაცვლებს წელსვე, ხოლო მომავალ წელს ამ მონაცემის უკვე 70%-ით გაზრდას ელოდებიან. აქ უკანონო და მიუღებელი რა არის? პირიქით, რაიონისთვისაც კარგია და მთელი ქვეყნისთვისაც. მოკლედ, ეს არ არის პირველი და უკანასკნელი წარმატებული პროექტი. რაც ჩვენ მოვედით, 288 მილიონ დოლარზე და 6 მილიონ ევროზე მეტია ინვესტირებული გარდაბანში და ასევე 80 მილიონი ლარი. აქ საუბარია წებო-ცემენტის ქარხანაზე, სასათბურე მეურნეობებზე, სარეაბილიტაციო ცენტრებზე და ა. შ.  ასევე კეთდება ელექტროსადგური, რომელიც 220 მეგავატ ენერგიას მოგვცემს და ამ ყველაფერთან ერთად ჩვენ შეგვიძლია ადგილობრივი მრეწველობის განვითარებაც. გვაქვს შესაბამისი პროექტებიც და ეკონომიკის სამინისტროსთან ერთად სახსრების მოძიებაც მიმდინარეობს.

_ ეს ყველაფერი მომავლის საქმეა, დღევანდელი რეალობა კი ის არის, რომ ბევრი გებრძვით. რატომ გებრძვიან, თქვენი აზრით, მაგალითად, იგივე საკრებულოში?

_ მომავლის საქმე კი არის, მაგრამ, ამავდროულად, დაწყებული საქმეა და ამიტომ რეალობაცაა. უახლოეს მომავალში გაკეთდება და ყველა დაინახავს. რაც შეეხება ბრძოლას, არის ისეთი ვინმე, ვინც მებრძვის? საკრებულოში არის ისეთი ხალხი, რომელიც, ეტყობა, ინფორმირებული არ ბრძანდება. ბატონ მამუკასთან არ მქონია შეხვედრა და თუ საჭიროდ მიიჩნევს, სიამოვნებით ავუხსნი ყველაფერს. კომუნიკაციის პრობლემა არავისთან არ მაქვს, მით უმეტეს, თუკი საერთო საქმეზეა საუბარი. ნებისმიერ მისაღებ წინადადებას გავითვალისწინებ. ერთადერთი ჩემ საწინააღმდეგოდ რაზეც აკეთებენ აქცენტს, ეს გახლავთ საკადრო პოლიტიკა. ერთი ხელის მოსმით რომ გავყარო ყველა, მე მგონი, არ იქნება სწორი. `ნაციონალებიდან~ წასულია უმრავლესობა, თუ თითო-ოროლა ადამიანს გულისხმობენ, მითხრან, რა პრეტენზიები აქვთ, განვიხილოთ არგუმენტები და თუ საჭირო იქნა, ხვალვე გავათავისუფლებ. არანაირი პრობლემა არ იქნება.

_ ანუ ამ პასუხში ჩანს, რომ მაინც არიან „ნაციონალები“ თანამდებობებზე?

_ თანამდებობებზე `ნაციონალების~ წარმომადგენლები არსად არ მყავს, ხოლო რიგითი თანამშრომელი თუ ვინმე არის დარჩენილი სპეციალისტის დონეზე, ის იქნება მაქსიმალურად მობილიზებული პროფესიონალი. წამყვან თანამდებობაზე არც ერთი „ნაციონალი“ არ არსებობს.

რაც შეეხება მიწებს, ეს მტკივნეული საკითხია და ისევ დავუბრუნდები. ვერანაირ შენიშვნას ვერ მივიღებ ამ მხრივ ჩემი მისამართით. პირიქით, როგორც უკვე აგიხსენით, ასეთი სისტემა შევიმუშავე: თუ ინვესტორი შემოდის, ჩემი დავალებით იკრიბება სოფლის კრება, სადაც ყველა უბნის წარმომადგენელი მიიღებს მონაწილეობას და ეს კრება, რომელიც მინიმუმ ოცდაათკაციანი უნდა იყოს, თვითონ გადაწყვეტს, ეს მიწა გაასხვისოს ინვესტორზე, თუ არ გაასხვისოს? საქართველოში არის რაიონები, სადაც ადგილობრივი წარმომადგენელი ერთპიროვნულად წყვეტს ამ საკითხს. ჩემი აზრით, ეს არის კორუფციის ერთ-ერთი წამქეზებელი ფაქტორი. სხვათა შორის, მცხეთაში სულ ახლახან სწორედ ამის გამო დაიჭირეს კაცი. ჩვენთან 14-მილიონიანი ინვესტიცია შემოდიოდა სოფელში, მაგრამ უარი უთხრეს ამ სოფლის მცხოვრებლებმა ინვესტორს, იმიტომ რომ თვითონ უნდოდა სოფელს ეს მიწა. ახლა ნახეთ: 14-მილიონიანი საქმის გადაწყვეტის უფლება ერთ კაცს რომ ჰქონოდა, ადამიანები ვართ ყველანი, და მისთვის შეეთავაზებინათ ასი ათასი, ხომ შეიძლებოდა, რომ ამ გარიგებაზე სოფლის მცხოვრებთა სურვილის საწინააღმდეგოდ წასულიყო? ასე კი თვითონ მოსახლეობა წყვეტს, გაასხვისოს თუ არა საკუთარი მიწა. ამდენად, თუ ვინმე იმას იტყვის, რომ ნიორაძე ვინმესთან ან გარიგებაში შევიდა, ან ვინმეს მიწა მიჰყიდა ანგარების მიზნით, არა მარტო გარდაბანს, მთელ საქართველოს დავტოვებ და წავალ.

 

დავით დევიძე