ნებისმიერი ჩვენგანი ხვდება, რომ ბოლო დროს ქვეყანა იმ მღვრიე წყალს დაემსგავსა, სადაც თევზის დაჭერა ადვილია. ვინ აამღვრია ეს წყალი და ვინ ცდილობს თევზის დაჭერას, ანუ იგივე 20 ივნისის შემდეგ განვითარებული მოვლენებით რომელი პოლიტიკური გუნდი იხეირებს ყველაზე მეტად? _ ამ კითხვაზე, რა თქმა უნდა, ერთმნიშვნელოვანი პასუხი არ არსებობს, თუმცა პოლიტიკურ და ანალიტიკურ წრეებში უკვე ღიად მიანიშნებენ, რომ „ევროპული საქართველო“ საკუთარ პოლიტიკურ თამაშს თამაშობს. ამასთან, ის მოსაზრებაც უფრო და უფრო აქტუალური ხდება, რომ „ევროპელების“ თამაშის წესები „ოცნებისთვისაც“ მისაღებია.

ახლა, ეს მოსაზრება შესაძლოა, ვინმეს შეთქმულების თეორიად მოეჩვენოს, მაგრამ „ქრისტიან-დემოკრატული მოძრაობის“ ლიდერი, გოჩა ჯოჯუა, ჩვენს გამოცემასთან ინტერვიუში პირდაპირ ამბობს, რომ ბიძინა ივანიშვილი ყველაზე მეტად გიგა ბოკერიას უსმენს. ბატონი ჯოჯუა ამ მოსაზრებას არგუმენტებით ამყარებს და ამასთან, ერთ სკანდალურ განცხადებასაც აკეთებს, ანუ მიანიშნებს, რომ იმ პოლიტიკოსების ნაწილი, რომელიც პროდასავლური იდეების გამტარებლად გვევლინება, სინამდვილეში, რუსული სცენარით მოქმედებს!
მოკლედ, როგორია დღევანდელი საქართველოს პოლიტიკური დღის წესრიგი და რა მოხდება შემოდგომაზე? _ „ქრონიკა+“ გთავაზობთ სკანდალურ ინტერვიუს გოჩა ჯოჯუასთან:

_ ბატონო გოჩა, 20 ივნისის შემდეგ, შეიძლება ითქვას, რომ პოლიტიკურ ჯოჯოხეთში ვცხოვრობთ.
_ დიახ, 20-მა ივნისმა ახალი პოლიტიკური დღის წესრიგი შემოგვთავაზა.
_ და ეს ახალი დღის წესრიგი ვისთვისაა კარგი და ვისთვის _ ცუდი?
_ ასე ცალსახად ვერ ვიტყვით, რომ ვინმესთვის კარგია და ვინმესთვის _ ცუდი. ზოგადად, დადებითი და უარყოფითიც ყველა მოვლენას აქვს. ამიტომ გააჩნია, ვინ როგორ გამოიყენებს და ვინ როგორ იპოზიციონირებს. ჯერჯერობით ვხედავთ, რომ ხელისუფლებამ ადეკვატური პასუხების გაცემა ვერ შეძლო. ერთადერთი, რაც შეიძლება, 20 ივნისის ადეკვატურად ჩაითვალოს, პროპორციული არჩევნების დეკლარირებაა, რამაც სიტუაცია მთლიანად შეცვალა, თუმცა ამ დეკლარირებას ნაბიჯების გადადგმა არ მოჰყოლია.
_ ამ კუთხით კონკრეტული ნაბიჯების გადასადგმელად აღარავის სცალია, რამეთუ ხელისუფლება სახელმწიფო გადატრიალების საქმეს იძიებს, პარალელურად, „რუსთავი 2-ის“ გარშემო მოვლენები დრამატულად ვითარდება, თინეიჯერი ლარი კი „დავაჟკაცებას“ ამაოდ ცდილობს… ისე, ჩვენში დარჩეს და, ამ ორომტრიალში პროპორციული არჩევნები ოპოზიციასაც დაავიწყდა.
_ დიახ, მეც სწორედ ამაზე ვსაუბრობ, ანუ იმ პოზიტივის გამოყენება, რომელიც 20 ივნისის ღამემ მოიტანა, ხელისუფლებამ ვერ შეძლო.
_ „გამოყენებაში“ რას გულისხმობთ?
_ ხელისუფლებამ ვერ შეძლო, რომ ეს პოზიტივი მოსახლეობისთვის და, ასევე, ოპოზიციური პარტიებისთვის ისე მიეწოდებინა, რომ სარგებელი ენახა. სამაგიეროდ, ხელისუფლებამ დაჭერები დაიწყო და ფიქრობს, რომ ეს დაჭერები მოსახლეობის იმ ნაწილზე, რომელიც მისი ელექტორატია ან პოტენციურად მისი ელექტორატია და ყოველდღე კარგავს, დადებითად მუშაობს, ანუ ხელისუფლება ამ დაჭერებით ცდილობს, თქვას, აი, უუნარო არ ვარ და ხომ ხედავთ, დაჭერაც შემიძლია და კრიზისის დროს ნაბიჯების გადადგმაცო.
_ არ მგონია, დაჭერებით „ოცნების“ უუნარობის იმიჯი გაიფანტოს, მაგრამ, ბატონო გოჩა, უნდა ჩაგეკითხოთ: დეკლარირებული პროპორციული არჩევნები ოპოზიციამ რატომღა დაივიწყა, ამ სიტუაციაში „ანტიოცნებელებისთვის“ ამ თემაზე საუბარი არამომგებიანია?
_ მოდით, ჩავწვდეთ, მთავარი არსი რა არის: ოპოზიციის ის ნაწილი, რომელიც საპარლამენტოა, ამ შემთხვევაში, „ნაციონალურ მოძრაობასა“ და მის განაყოფ „ევროპულ საქართველოს“ ვგულისხმობ…
_ ნება მომეცით, ისევ არ დაგეთანხმოთ, რადგან „ნაცები“ და „ევროპელები“ ერთმანეთთან თხა და მგლებივით არიან.
_ დიახ, დანაყოფი სიტყვის მასალად ვთქვი, თორემ ისინი ჩემთვის, რასაკვირველია, ერთნი არ არიან! პარტიის შიგნით მიმდინარე დაპირისპირება ჩვეულებრივი მოვლენაა, მაგრამ როცა ეს დაპირისპირება გაყოფით მთავრდება, უკვე ორ სუბიექტს ვიღებთ, რომელსაც ერთმანეთთან დაპირისპირება აქვს, რადგან ორივე თავის დამკვიდრებას ცალ-ცალკე ცდილობს, მაგრამ არის მომენტები, როცა ამ ორი სუბიექტის ინტერესები ერთმანეთს ემთხვევა.
_ ამ შემთხვევაში „ნაცებისა“ და „ევროპელების“ ინტერესები ერთმანეთს ემთხვევა?
_ იცით, როგორ არის? _ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ თუნდაც 2003 წელს, როცა ქვეყნისთვის მრავალპარტიული პარლამენტი მნიშვნელოვანი იყო, სიტუაცია იქამდე მიიყვანა, რომ ძალაუფლება მხოლოდ თავად აეღო და დღესაც ამ სცენარის განვითარება უნდა, ანუ „ნაცმოძრაობა“ ფიქრობს, რომ მაქსიმალურად არასტაბილური გარემო მისთვის მომგებიანია, რადგან ამით ხელისუფლებაში მოსვლის შანსი უჩნდება!
_ ე. ი., ხელაღებით ვერ უარვყოფთ, რომ სახელმწიფო გადატრიალება, თუნდაც ვერბალურ დონეზე, არ იგეგმებოდა?
_ ყველა პოლიტიკურ პარტიას ხელისუფლებაში მოსვლის ამოცანა აქვს და ეს ჩვეულებრივია. აქედან გამომდინარე, „ნაციონალების“ გამტყუნება, ხელისუფლებაში ამ გზით მოსვლა რატომ უნდათო, თავისთავად არასწორია, თუმცა შეფასებით ნაწილში შეგვიძლია, დავსვათ კითხვა: ქვეყნის განვითარებისთვის რომელი გზა სჯობია _ ის, რაც „ნაცმოძრაობას“ სურს თუ მრავალპარტიული და სტაბილური გარემო, რომლის დასაწყისიც 2020 გახდება? მოკლედ, დღეს ასეთი არჩევანის წინაშე ვდგავართ და „ნაციონალური მოძრაობა“ თავის არჩევანს აკეთებს, მაგრამ სხვა საქმეა, ეს არჩევანი დანარჩენ ოპოზიციას და ასევე ხელისუფლებას აწყობს თუ არა. აქვე კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, რომ ხელისუფლება მთელ რიგ საკითხებში არაადეკვატურია და სიტუაციას კი არ მართავს, არამედ რაღაცებზე რეაგირებებს ახდენს. არადა, ხელისუფლებას შეუძლია, რომ ინიციატივა აიღოს.
_ ბატონო გოჩა, ამ ფონზე თანდათან ფეხს იკიდებს მოსაზრება, რომ „ევროპული საქართველოს“ ლიდერები, კერძოდ, გოგა ბოკერია და მისი მეუღლე, თამარ ჩერგოლეიშვილი, რომელიც აღნიშნული პარტიის მთავარ იდეოლოგად ითვლება, თითქოს „ოცნების“ თამაშს თამაშობენ. ამ ვერსიას იზიარებთ?
_ არა.
_ რატომ?
_ პოლიტიკური სუბიექტი გარკვეულ საკითხებში შესაძლოა, მეორე სუბიექტის პარტნიორი ისე გახდეს, რომ ამაზე შეთანხმებაც არ იყოს საჭირო, ანუ რაღაც სიტუაციაში შესაძლოა, რომ პოლიტიკური სუბიექტების ინტერესები ერთმანეთს დაემთხვეს.
აი, მაგალითად, „ნაციონალებთან“ მიმართებით „ოცნების“ რადიკალიზმს „პატრიოტთა ალიანსის“ რადიკალიზმი სცდება. „პატრიოტთა ალიანსიც“ საპარლამენტო პარტიაა, რომელიც ამბობს, კი ბატონო, რუსეთი ოკუპანტია, მაგრამ ამ ოკუპანტთან მივდივარ და მასთან სალაპარაკოდ ვჯდებიო.
_ სიტყვამ მოიტანა და, ამ დღეებში „პატრიოტები“ გამოვიდნენ ინიციატივით, პოლიტიკური ლექსიკონიდან სიტყვა „ოკუპანტი“ ამოვიღოთო…
_ ისინი ამბობენ, ოკუპანტის ძახებას აზრი არ აქვს, თორემ ფაქტია, რომ ოკუპანტიაო.
ისე, თუ დააკვირდებით, დავით თარხან-მოუარვი მხოლოდ გიგა ბოკერიასღა ლანძღავს, რადგან მისთვის მიხეილ სააკაშვილი აღარ არსებობს.
_ რატომ?
_ სააკაშვილის მიღმა ის გიგა ბოკერიას ხედავს, რომელსაც იმის რეალური შანსი აქვს, რომ ხვალ და ზეგ „ნაცმოძრაობა“ ჩაანაცვლოს, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ დღეს ბოკერიას იგივე „ნაციონალებზე“ მეტი რეიტინგი აქვს.
მოკლედ, თარხან-მოურავმა, ბოკერიას სახით, თავისი მტერი აირჩია და პირდაპირ ცეცხლი გაუხსნა. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ „პატრიოტთა ალიანსს“ შეუძლია, „ოცნებას“ ყველაზე რადიკალური ელექტორატი წაართვას. ეს ის რადიკალური ელექტორატია, რომელიც უფრო მეტ დაჭერას და ასევე „ნაციონალური მოძრაობის“, როგორც პარტიის გაუქმებას ითხოვს.
რაც შეეხება ბოკერიას, მართალია, მან სახელმწიფოს ჩამოყალიბების საქმეში დიდი წვლილი შეიტანა, მაგრამ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ სახელმწიფო სისხლის ფასად შექმნა. ამიტომ ბოკერია ყველაფერ ამას ემიჯნება და ამბობს, კი ბატონო, იმაზე, რაც გუშინ ხდებოდა, პასუხისმგებლობას ვიღებთ, მაგრამ დღეს „ნაცმოძრაობა“ და „ოცნება“ ერთ რელსებზე დგანანო.
საბოლოო ჯამში, დღეს ბოკერია, თუნდაც იდეოლოგიურად, უფრო ჩამოყალიბებულია, ვიდრე _ „ნაციონალური მოძრაობა“.
_ ის, რომ „ნაცმოძრაობა“ და „ოცნება“ ერთ რელსებზე დგანან, ჩემი აზრით, უტრირებული წარმოდგენაა.
_ არა, რატომ? „ნაცმოძრაობის“ მსგავსად, „ოცნებასაც“ აქვს ლიბერალური, კონსერვატიული და თუნდაც ფედერალური ფრთები. ბოკერია ყოველთვის მკვეთრი ლიბერალიზმის მომხრე იყო.
ერთი სიტყვით, იმ კონფიგურაციის გათვალისწინებით, რომელიც 2020-ში უნდა „დაჯდეს“, ბოკერია თავის ელექტორალურ ნაწილზე მუშაობს.
_ ყველაფერი ეს გასაგებია, მაგრამ გამორიცხავთ, რომ ის სცენარი გათამაშდეს, რომლის შესახებაც „პატრიოტთა ალიანსი“ საუბრობს, ანუ „ოცნებამ“ ბოკერიას ხელისუფლება ხავერდოვნად გადააბაროს?
_ იგივე კოალიციური მთავრობის ჩამოყალიბების პროცესში, „ნაცმოძრაობაზე“ პროგნოზირებადი ვინ შეიძლება იყოს?
_ ვინ?
_ „ოცნება“ პარტნიორად შეიძლება, უფრო გიგა ბოკერიას აღიქვამს, ვიდრე _ მიხეილ სააკაშვილს! მეტიც, თუ დღეს ვინმე პოლიტიკურ ამინდს ქმნის, ანუ თუ ბიძინა ივანიშვილი ვინმეს აზრს ითვალისწინებს, ეს გიგა ბოკერიაა!
_ ანუ, ამ პროცესებით, საბოლოო ჯამში, მოგებული „ევროპული საქართველო“ დარჩება, არა?
_ რასაკვირველია, ასეა და ზუსტი ფორმულირება გააკეთეთ. 20 ივნისიდან მოყოლებული, ვინც პროცესებს წარმართავს და ვისზეც შეიძლება ვთქვათ, რომ ყველაფერ ამით მოიგო, ეს „ევროპული საქართველოა“!
_ აი, ამ დროს, თქვენ, ანუ არასაპარლამენტო ოპოზიცია სადაა, თამაშგარე მდგომარეობაშია?
_ დიახ, ჩვენ თითქმის თამაშგარე მდგომარეობაში ვართ და ამასაც თავისი ობიექტური მიზეზი აქვს.
_ კერძოდ, რა მიზეზი?
_ ამომრჩევლისა და საზოგადოების ფორმირებას ყველაზე მეტად სატელევიზიო სივრცე ახდენს. ამ მხრივ ტონის მიმცემი „რუსთავი 2“ იყო, რომელიც მხოლოდ „ნაციონალურ მოძრაობას“ კი არა, პარტნიორ „ევროპულ საქართველოსაც“ აშუქებდა. ამ და სხვა ფაქტორების გათვალისწინებით, სხვა პოლიტიკური სპექტრი მთლიანად განადგურებულია და თუ ამ კუთხით კონკრეტული ნაბიჯები არ გადაიდგა, მაშინ 2020-შიც ისევ ორპოლუსიან პოლიტიკურ ველამდე მივალთ. ამიტომ ერთ-ერთი პოლუსის ჩამოშლაც კი ქვეყნისთვის უკეთესი იქნება, რადგან მეოე პოლუსიც თავის ფუნქციას ბუნებრივად დაკარგავს. ზოგადად, ეს სქემა მარტო საქართველოში კი არა, მთელ მსოფლიოში მუშაობს.
_ ე. ი., ის, რაც „რუსთავი 2-ის“ გარშემო ხდება, დადებითია, რამეთუ მძლავრი მედიამხარდამჭერის დაკარგვით „ნაცმოძრაობა“ ჩამოიშლება და ამას, ავტომატურად, „ოცნების“ ჩამოშლაც მოჰყვება. თქვენი ნათქვამი სწორად გავიგე?
_ კი ბატონო.
_ ამასობაში კი ბოკერია საკუთარ მედიას ქმნის. ყოველ შემთხვევაში, დავით კეზერაშვილის ტელევიზია, რომელიც დღე-დღეზე შეიქმნება, „ევროპულ საქართველოზე“ იმუშავებს. სხვათა შორის, ამის შესახებ პირველად ინფორმაცია ჩვენი გამოცემის მთავარმა რედაქტორმა, ელისო კილაძემ გაავრცელა. ჰოდა, არასაპარლამენტო ოპოზიცია ისევ ობსაიდისთვისაა განწირული, არა?
_ იცით, რახდება?
_ რა?
_ აქამდე ხელისუფლებას ასეთი პოლუსი აწყობდა და დანარჩენ ოპოზიციას პოლიტიკურ ველში შემოსვლის საშუალებას არ აძლევდა, რადგან თავს კომფორტულად გრძნობდა, თუმცა ახლა ხელისუფლება მიხვდა, რომ 2020-ში უნდა წავიდეს.
_ ამას რის საფუძველზე ამბობთ?
_ ფორმულა, რომ ხელისუფლება ორი მოწვევის შემდეგ იცვლება, ყოველთვის მუშაობს და სააკაშვილიც მიხვდა, რომ მეორე მოწვევის მერე უნდა წასულიყო. ამ ფორმულას ვერც ივანიშვილი შეცვლის და წავა.
სხვათა შორის, იმის შესახებ, რომ „ოცნება“ 2020-ში ხელისუფლებაში ვეღარ დარჩება, ბახტაძემ ერთ-ერთ შეხვედრაზე უკვე განაცხადა. ყოველ შემთხვევაში, კოალიციურ მთავრობაზე დაიწყო ლაპარაკი. აქედან გამომდინარე, ხელისუფლება იძულებული გახდება, რომ იგივე ტელესივრცეში სხვა ტელევიზიებიც გააჩინოს. ეს ხელისუფლების მხრიდან ადეკვატური ნაბიჯი იქნება.
წეღანდელი თქმისა არ იყოს, „ნაცმოძრაობის“ ქმედებები ჩემთვის ბოლომდე მისაღები არ არის, მაგრამ გასაგებია და თუ მანაც, დაახლოებით, ეს პოზიცია არ დაიჭირა, წამგებიან პოზიციაში აღმოჩნდება.
_ რატომ?
_ იმიტომ, რომ ბრძოლა „ოცნებასა“ და ე. წ. ლიბერალურ ოპოზიციას შორის კი არ წავა, არამედ „ოცნება“ შეეცდება, რომ ბრძოლის ველზე ის ძალებიც გამოიყვანოს, რომელიც ლიბერალურ ფრთასთან არაა გაიგივებული.
_ მოკლედ, „ოცნებამ“, შესაძლოა, არასაპარლამენტო ოპოზიციას აგინთოთ მწვანე?
_ არა, არა.
_ აბა?
_ „ოცნება“ შეეცდება, რომ იგივე სატელევიზიო სივრცის რაღაც ნაწილი გახსნას და შესაბამისად, მეორე პოლუსიც იძულებული გახდება, ამ პოლიტიკურ თამაშში დანარჩენიც შეიყვანოს. „რუსთავი 2“ დანარჩენ ტელევიზიებს ტონს აძლევდა და ეს მომენტი ნამდვილად დადებითი იყო _ „მაესტრო“ და „იმედიც“ იძულებული იყვნენ, „რუსთავი 2-ის“ ტონზე რაღაც რეაგირება მოეხდინათ.
არ ვიცი, „რუსთავი 2-ს“ რა ელის, მაგრამ იძულებული გახდება, პოლიტიკურ და ტელესივრცეში სხვა პოლიტიკური ძალებიც შემოიყვანოს, მაგრამ თუ ხელისუფლება ადეკვატურ ნაბიჯებს არ გადადგამს, მაშინ დანარჩენი პოლიტიკური პარტიები იძულებული გახდებიან, თამაშის იმ წესებს დაექვემდებარონ, რომელსაც „ნაციონალური მოძრაობა“ ან „ევროპული საქართველო“ გვთავაზობს.
_ ვნახოთ, რა და როგორ იქნება, მაგრამ თუნდაც იქიდან გამომდინარე, რომ ეროვნული ვალუტა დღითი დღე უფასურდება, 2020-მდე მშვიდად მივალთ, ანუ სოციალური ბუნტი ხომ არ იფეთქებს?
_ ის, რასაც ახლა გეტყვით, გასაგები მხოლოდ მათთვის იქნება, ვისაც ცოტა მეტი ანალიზის უნარი აქვს: შეურაცხყოფას არავის ვაყენებ, მაგრამ ვითარებას შეხედეთ: ევროპასთან „ქართულმა ოცნებამ“ თავისი სიტუაცია დეკლარირების დონეზე გაარკვია, ანუ როცა საქართველოში ევროსაბჭოს პრეზიდენტი ჩამოვიდა, მასთან პირდაპირ თქვეს, რომ 2020-ში მრავალპარტიული და პროპორციული არჩევნები ჩატარდება, რომლის შედეგადაც ხელისუფლებაში კოალიციური მთავრობა მოვა.
ახლა „ქართულ ოცნებას“ სიტუაცია რუსეთთან აქვს გასარკვევი. გარკვეულ გუნდს რუსეთთან ივანიშვილის მაქსიმალურად ჩოქბჯენით მიყვანა აწყობს. ავიღოთ თუნდაც იგივე გახარია, რომელიც რუსთაველის გამზირზე მიმდინარე აქციის მონაწილეებისთვის პრორუსულ ძალად მოიაზრება.
_ უკაცრავად, გახარია რა შუაშია და, საერთოდ, რაზე საუბრობთ, ბატონო გოჩა?
_ ივანიშვილისთვის გახარია უფრო მეტი საფრთხის შემცველია, ვიდრე _ აქციის მონაწილეებისთვის.
_ რატომ?
_ ის იძულებულია, რუსულ ძალას ანგარიში გაუწიოს.
_ იმას ამბობთ, რომ ივანიშვილი რუსეთთან გახარიათი ვაჭრობს?
_ არა.
_ აბა?
_ გახარიას რუსეთთან მართლაც კარგად დალაგებული სიტუაცია აქვს. ამიტომ ივანიშვილისთვის არაკომფორტულია, ანუ გახარიას მოქმედებებმა ევროპასთან მიღწეული მისი შეთანხმებები თითქმის ნულამდე დაიყვანა, თუმცა ევროპა ემოციურად კი არა, შედეგობრივად ხედავს, რომ ფუნდამენტური ცვლილება გარდაუვალია, ანუ 2020-ში პროპორციული არჩევნების ჩატარება და კოალიცური მთავრობის შექმნა ევროპისთვის ფუნდამენტური ცვლილებაა. ამით ივანიშვილმა ყველანაირი გარანტია მიიღო, რომ მისი უსაფრთხოება დაცული იქნება!
_ სოციალურ ბუნტზე გკითხეთ და პასუხი არ გამეცით, ბატონო გოჩა.
_ პირდაპირ ვთქვათ, საქართველოს ფარგლებს გარეთ ჩვენთან სოციალური ბუნტი ვის აწყობს?
_ ალბათ, რუსეთს, არა?
_ დიახ, ასეა. აქედან გამომდინარე, იმის ალბათობა, რომ პოლიტიკური ტემპერატურა საკმაოდ მაღლა ავიდეს, არსებობს.
სხვათა შორის, მაქვს ინფორმაცია, რომ საამისოდ არცთუ პატარა ფულიც იხარჯება. მეტიც: იმ პოლიტიკოსების ნაწილი, რომელიც საზოგადოებაში პროამერიკელად არის ცნობილი, სინამდვილეში, რუსულ თამაშს თამაშობს, თუმცა არ ვიცი, ყველაფერი ეს უნებურად ხდება თუ გათვლილია.
_ ვისზე მიანიშნებთ?
_ მათზე, ვინც რუსთაველზე დგანან და ამბობენ, რომ რუსული ოკუპაციის წინააღმდეგები არიან!
_ მოარული ინფორმაციით, ანტისაოკუპაციო აქციების უკან ბოკერია დგას. ე. ი., რა ხდება?
_ ბოკერია იმ თამაშს თამაშობს, რომლითაც ივანიშვილს უხერხულობას უქმნის, მაგრამ ბოკერია ბოლომდე რადიკალიზმს არ თამაშობს, ანუ ოპოზიციის ის ნაწილი, რომელიც მაქსიმალურ მოთხოვნებზე მიდის, ბოკერია არაა. ამასთან, ბოკერია არც იმას ცდილობს, რომ რიგგარეშე არჩევნები დაინიშნოს. მას, უბრალოდ, ის არ უნდა, რომ რუსთაველი დაკარგოს და რუსთაველი „ნაცმოძრაობას“ გადააბაროს, რომელიც რადიკალიზმზეა წამსვლელი და რომელიც ყველაფერს გამოიყენებს, რომ სიტუაცია მაქსიმალურად დაიძაბოს და ივანიშვილი რუსებთან სალაპარაკოდ დაჩოქილი მივიდეს! აი, ეს არის „ნაცმოძრაობის“ ამოცანა და ისიც მისი გამარჯვება იქნება, თუ ვადამდელი არჩევნები დაინიშნება, თუმცა რუსთაველზე ვითარება, ჯერჯერობით, წყნარად ვითარდება და, მინიმუმ, შემოდგომამდე, გართულებები არ იქნება.
_ მაშასადამე, იგივე ლარი ხელოვნურად გაუფასურდა და ყველაფერი ეს გარკვეული პოლიტიკური ჯგუფებისგანაა მანიპულირებული?
_ ალბათ, გახსოვთ, როცა ანტისაბანკო ისტერიკა დაიწყო და იმაზე საუბრობდნენ, რომ მთელ საქართველოში ყველაფერს ბანკები მართავენ. ამას მოყვა ლოგიკა, რომ ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული „თიბისი ბანკი“ ანაკლიის პორტს ეროვნული ინტერესების დონეზე წყვეტს. სხვათა შორის, ანაკლიის პორტის ეკონომიკური მხარე სალაპარაკო აღარაა და დარჩენილია სამხედო ნაწილი.
მოკლედ, იმის თქმა მინდა, რომ ბანკები ქვეყნის პოლიტიკის განსაზღვრაში პრაქტიკულად მონაწილეობენ, რაც შემთხვევითი არაა, ანუ ივანიშვილს თავისი ინტერესების გამო ბრძოლა ერთ მხარეს, „ნაცმოძრაობასთან“ უწევს, მეორე მხრივ კი თავიანთი ინტერესები ბანკებსაც აქვთ, რომლებიც ვალუტასთან მიმართებით ცალკე თამაშს თამაშობენ. ეროვნული ბანკი „თიბისისა“ და „საქართველოს ბანკთან“ თავისი ბერკეტების ამუშავებას ვერ ბედავს და მოზომილ ნაბიჯებს დგამს. ესეც იმის ნიშანია, რომ ბანკებს თავიანთი პოლიტიკა აქვთ და ცდილობენ, ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში შემოვიდნენ.
_ ამ საბანკო და პოლიტიკური თამაშებით კი მოსახლეობა ზარალდება. ჩვენ, რიგითმა მოქალაქეებმა, რა უნდა ვქნათ, ბატონო გოჩა?
_ მოსახლეობა, ერთი მხრივ, თავისუფალ და ლიბერალურ იდეებს გულშემატკივრობს; მეორე მხრივ კი რევოლუციას მხარს არ უჭერს, ანუ მოსახლეობამ კარგად იცის, რომ 2020-მდე სტაბილურად მისვლა აუცილებელია. ეკონომიკური სტაბილურობის ერთ-ერთი პირობა კი პოლიტიკური სტაბილურობაა.
მოკლედ, ხალხი ყველაფერს სწორად თვლის, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ „ოცნების“ მხარესაა, ამასთან, იმასაც ამბობს, რომ გახარიასთან ბრძოლა რევანშისტული ძალების მოსვლას ნიშნავს.
რაც შეეხება მშიერი ბუნტის ფაქტორს, კი ბატონო, ხელისუფლება უუნაროა, მაგრამ იმდენი ჭკუა ეყოფა, რომ რაღაც ნაბიჯები გადადგას. ყოველ შემთხვევაში, საამისო რესურსი აქვს, თუმცა ივანიშვილი, ჯერჯერობით, იმ ფაქტორებს ხედავს, რომელიც სტკივა. ამიტომ მგონია, რომ შემოდგომისთვის გარკვეულ პოზიციას ჩამოაყალიბებს. ზოგადად, დიდი ფული შეიძლება, უცებ იშოვო, მაგრამ ამ ფულის შენარჩუნებას გარკვეული ჭკუა და ინსტინქტები სჭირდება.
_ ეს რა შუაშია?
_ ივანიშვილმა ფული არათუ იშოვა, არამედ შეინარჩუნა კიდეც, ანუ როგორც კი რეალურ საფრთხეს დაინახავს, ადეკვატურ ნაბიჯს გადადგამს და ასე მოხდა 20 ივნისის შემდეგ, როცა პროპორციულ არჩევნებზე დათანხმდა. მოკლედ, ახლაც, თუ რეალურ საფრთხეს დაინახავს, გადაწყვეტილებას ინსტინქტის დონეზე მიიღებს და იმის რესურსი არსებობს, რომ სექტემბრის შუა რიცხვებიდან ან ოქტომბრიდან ეკონომიკა, მეტ-ნაკლებდ, დასტაბილურდეს. ამასთან, პოლიტიკური ველიც შედარებით ადეკვატური გახდეს.
_ უშვებთ ალბათობას, რომ სექტემბრის ბოლოს ივანიშვილმა მინისტრთა კაბინეტი მთლიანად შეცვალოს?
_ შეიძლება, თუმცა იმის საშიშროებაც არსებობს, რომ რადიკალიზმი გაძლიერდეს, რასაც რიგგარეშე არჩევნები მოყვება და ყველაფერ ამით ქვეყანა 2003 წლის მდგომარეობას დაუბრუნდება!

გიორგი აბაშიძე