19 წლის ფეხბურთელ გიორგი შაქარაშვილის სადისტურმა მკვლელობამ და 23 წლის პროგრამისტ თამარ ბაჩალიაშვილის უცნაურ ვითარებაში გარდაცვალებამ საბოლოოდ ცხადყო, რომ ხელისუფლებასა და კრიმინალებს შორის ერთგვარი გარიგება არსებობს, ანუ უფრო გასაგებად რომ ვთქვათ, წლების განმავლობაში მმართველი გუნდი ე. წ. ქუჩის სამყაროს იმიტომ ლობირებდა, რომ მას არჩევნებზე იყენებდა.

ამას გარდა, ისიც ნათელია, რომ იგივე საგამოძიებო უწყებებში კვალიფიციური კადრების დეფიციტია. სხვათა შორის, ძალოვან უწყებებში არსებულ სისტემურ პრობლემაზე პრემიერმა გახარიამაც ღიად მიანიშნა, თუმცა ეს მინიშნება იმას ჰგავს, ურემი რომ გადაბრუნდება და გზა მერე გამოჩნდება ხოლმე, ანუ ვალერი გელბახიანი „ქრონიკა+“-სთან ამბობს, რომ ყველაფერ ზემოთქმულზე წლების განმავლობაში ლაპარაკობდა და იმასაც პროგნოზირებდა, რომ საბოლოო შედეგი ისეთი იქნებოდა, მაგრამ ცხადია, მის ნათქვამს ყურადღებას არავინ აქცევდა. დღეს კი, როგორც იტყვიან, ჯინი ბოთლიდან გამოშვებულია და მისი უკან დაბრუნება „ოცნებას“ ძალიან გაუჭირდება, უფრო სწორად, ბატონი გელბახიანი დარწმუნებულია, რომ ამ „უკან დაბრუნებას“, პრაქტიკულად, ვერც შეძლებს.
ერთი სიტყვით, რას ნიშნავს და რატომაა მმართველი გუნდი „ეთიკურ-მორალური დილემის“ წინაშე? _ ამას ვალერი გელბახიანის ინტერვიუდან შეიტყობთ:

_ ბატონო ვალერი, საუბარი, ცხადია, იმ „კრიმინალური ჯოჯოხეთით“ უნდა დავიწყოთ, რომელშიც ბოლო დროს ვცხოვრობთ. თქვენი შეფასებით, ყველაფერი ეს ე. წ. ქურდული მენტალიტეტის რომანტიზების პიკია თუ საქმე გაცილებით მძიმედაა?
_ დამნაშავეებთან ბრძოლის სტრუქტურებში ოპერატიული და სამართალდამცველი მექანიზმი ჩამოიშალა.
_ რატომ?
_ სახელმწიფო მანქანა, წლების განმავლობაში, ცნობილ კრიმინალებთან გარიგებაში შევიდა და ამ განუკითხაობამ ახლა „აიწყვიტა“. საერთოდ, ხომ იცით, როგორაა, ჯინი ბოთლიდან არ უნდა გამოუშვა, თორემ მისი უკან დაბრუნება გაძნელდება.
მოკლედ, ყველაფერი ის, რაც ახლა ხდება, სწორედ იმის შედეგობრივი დასაწყისია, რასაც კრიმინალური მოვლენების მოზღვავება ჰქვია. შესაბამისად, ახლა რაც უნდა გაკეთდეს, ამის მოთოკვა შეუძლებელია, რადგან ისინი, ვინც დამნაშავეებთან იყვნენ გარიგებულნი, დამნაშავეების წინააღმდეგ ვერ იმოქმედებენ.
იცით, საქმე როგორაა?
_ როგორ?
_ ქარის წისქვილებს ებრძვიან.
_ ანუ?
_ შედეგებს დასდევენ.
ერთია, რომ კრიმინალურ სამყაროსთან გარიგება შედგა და ამის გამო წესრიგი მოიშალა; მეორეა, რომ ცოდნის დეფიციტი გაჩნდა, ანუ სამართალდამცველ ორგანოებში, მათ შორის, სამწუხაროდ, სასამართლოებში, ოპერატიულ და საგამოძიები სამსახურებშიც საკადრო კომპლექტაცია გაუმართლებელი ნეპოტიზმით ხდება _ ვიღაც ვიღაცის ბიძაშვილი, ახლობელი თუ ნათესავია და შერჩევა ამ ნიშნით ხდება. ყველაფერი ეს კი კონკრეტულ სიტუაციებში ავლენს თავს. აი, მაგალითად, გამომძიებელმა მხოლოდ საგამოძიებო მოქმედებების ჩატარება კი არა, ოქმის შედგენაც არ იცის. შემდეგ კი, როცა ეს დოკუმენტები სააშკარაოზე გამოდის, გაკვირვებულები და გაოცებულები კითხულობენ, _ ნუთუ, ყველაფერი ეს მართალია თუ არაო?
სხვათა შორის, მე, როგორც ადვოკატს, ამ მოვლენებთან ყოველდღე მქონდა შეხება და ვამბობდი, რომ ყველაფერი ეს აუცილებლად იფეთქებდა და საკუთარ თავს გამოავლენდა!
მოკლედ, სისტემაში საშინლად არაკვალიფიციური კადრები გვყავს!
_ არაკვალიფიციურობა გასაგებია, მაგრამ თქვენი დაკვირვებით, „ოცნებას“ რაში აწყობდა, რომ კრიმინალთან გარიგებაში შესულიყო?
_ არჩევნები!
_ უფრო კონკრეტულად?
_ არჩევნების ბედს ქუჩაში კრიმინალები წყვეტენ! აი, გაიხსენეთ, ჯერ კიდევ მაშინ, როცა „ოცნება“ პოპულარობის პიკში იყო, დარჩელისა თუ კორცხელის ფაქტებმა არ შეგაშფოთათ?
_ დიახ, ოპოზიციონერებზე ფიზიკური ანგარიშსწორება, მართლაც, აღმაშფოთებელი და მძიმე სანახავი იყო!
_ რისთვის სჭირდებოდა „ოცნებას“, ეს რაღაც რეგიონულ-სპორტულ-ზონდერული ბანდები რომ შექმნა? მაშინ ხალხის მხარდაჭერა ჰქონდა და იგივე არჩევნებში ისე არ უჭირდა, რომ ასეთი მეთოდები გამოეყენებინა, მაგრამ „ოცნების“ ლიდერებმა, ჯერ კიდევ მაშინ ჩათვალეს საჭიროდ, რომ თუ კრიმინალებთან არ იმეგობრებდნენ, კრიტიკულ სიტუაციაში ეს კრიმინალები არჩევნებზე გვერდით არ დაუდგებოდნენ და, შესაბამისად, არჩევნების ბედიც შესაძლოა, მათ სასარგებლოდ არ გადაწყვეტილიყო!
ერთი სიტყვით, ყველაფერი ამის შედეგია!
_ კრიმინალებთან გარიგება „ოცნებამ“ უშუალოდ ივანიშვილთან შეთანხმებით დადო თუ ამ „ხელშეკრულების“ ავტორები დაბალი რანგის „მეოცნეები“ იყვნენ?
_ საქმის კურსში ივანიშვილი რომ არ ყოფილიყო, აბა, ამას ვინ გაბედავდა? ტელევიზიით ან სხვა წყაროებით რომ გაეგო, ალბათ, რეაგირებას მოახდენდა, მაგრამ ივანიშვილი დაარწმუნეს, ან თავად დაარწმუნა დანარჩენი, რომ კრიმინალებთან მეგობრობა პოლიტიკური გარანტიებია.
_ კრიმინალებისა და „ოცნების“ ალიანსზე აქამდეც დადიოდა ხმა, მაგრამ ყველაზე ნათლად ეს „შაქარაშვილის საქმეში“ გამოჩნდა. არადა, არჩევნებამდე სამი თვით ადრე ასეთი სკანდალის „გახეთქვა“, ბუნებრივია, მმართველ გუნდს უარყოფითად შემოუტრიალდება. ჰოდა, ბატონო ვალერი, თქვენი დაკვირვებით, „ოცნება“ ამ მოცემულობის გამოცდილებას თუ, პირიქით, ჩაფარცხვას ცდილობს?
_ არ ვიცი, „ოცნება“ რას ფიქრობს. ყველაფრიდან ჩანს, რომ ტაქტიკა არ აქვს. „ოცნებას“, ხალხთან მიმართებით, ანგარიშის გაწევისა და ხათრიანობის ელემენტები არ გააჩნია, ანუ ფიქრობს, რომ არჩევნებს ისევ გააყალბებს და ხელისუფლებაში ასე დარჩება!
მოკლედ, არ მგონია, რომ „ოცნებას“ რამე აწუხებდეს და სინდის-ნამუსი ჰქონდეს! ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, აი, რაც რურუასთან დაკავშირებით გააკეთეს, ხომ უნდა იცოდნენ, რომ ეს ხეირს არ მოუტანთ?! აგერ, მთელი დასავლეთი აღშფოთდა _ აშშ-დან და ევროპიდან შტურმი წამოვიდა!
საერთოდ, სამართლის ფილოსოფიაში ასეთი ტერმინი არსებობს: „ეთიკურ-მორალური დილემა“, თუმცა „ოცნების“ იურისტებს ეს, რა თქმა უნდა, არ ეცოდინებათ.
_ „ეთიკურ-მორალური დილემა“ რას ნიშნავს, ბატონო ვალერი?
_ ეს იმას ნიშნავს, რომ შეიძლება, კანონის ფარგლებში იმოქმედო, მაგრამ ისეთი პრობლემა შექმნა, რომელიც გამოსავალს აღარ დაგიტოვებს.
_ უფრო კონკრეტულად?
_ აი, მაგალითად, შეიძლება, მოსამართლე ფიქრობს, რომ სამართლიანი გადაწყვეტილება გამოიტანა, მაგრამ ვერ მიხვდა, ამ განაჩენით ქვეყნისთვის რა პრობლემა შექმნა, ანუ ყველა გადაწყვეტილებისას „ოცნება“ სწორედ ასეთი ეთიკური დილემის წინაშე დგება!
გამოვიდა კობახიძე და განაცხადა, კანონის უზენაესობის წინააღმდეგ ვერ წავალთო, მაგრამ ვის ატყუებს _ ამერიკელს თუ ევროპელს? რომელ კანონის უზენაესობაზეა ლაპარაკი, როცა ყველამ იცის, რომ კანონის უზენაესობა ივანიშვილსა და სხვებსაც ფეხზე ჰკიდიათ!
ესენი თვალებში ნაცარს გვაყრიან და სერიოზულ ეთიკურ დილემას იქმნიან, რომელიც პოლიტიკური ზეწოლების გარდა სხვანაირად არ გადაწყდება!
_ გასაგებია, რომ რურუა „მთავარის“ ერთ-ერთი დამფუძნებელია და შარშანდელ ანტისაოკუპაციო აქციებშიც აქტიურად მონაწილეობდა, მაგრამ, სიმართლე რომ ვთქვათ, ის რადიკალური განცხადებებით არ გამოირჩეოდა. ჰოდა, მისი ციხეში დატოვება „ოცნებას“ რაში სჭირდებოდა _ საქმე პირად ანგარიშსწორებასთან ხომ არ გვაქვს?
_ ხომ დაგსაჯეო! _ აი, ესაა, რაც პოლიტიკური დევნაა, ანუ რურუასთან გამოუვიდა და ბოლომდე წავიდა.
სხვათა შორის, სხვების მიმართაც ეცადა.
_ მაგალითად?
_ ხაზარაძის, ოქრუაშვილიც უდანაშაულოდ დაიჭირა და უგულავაც. უგულავას დიდი მხარდამჭერი არ ვარ, მაგრამ სასჯელი მოხდილი ჰქონდა! ორმაგად დასაჯა _ ციხეში იმის გამო შეაბრუნეს, რაზედაც ერთხელ უკვე იჯდა.
ყველაფერი ეს სასაცილო შთაბეჭდილებას ტოვებს, მაგრამ ვიღაცის ინტერესია _ აი, ხომ დაგსაჯე და ყური აგიწიეო. პოლიტიკური დევნა სხვა არაფერია, თუ არა ეს!
_ რურუასთან დაკავშირებით იქნებ, შეცდომა ოპოზიციამაც დაუშვა, ანუ „ევროპულმა საქართველომ“ საკონსტიტუციო ცვლილებების პირველი მოსმენით მიღების კენჭისყრაში მონაწილეობა მიიღო. არადა, თავიდან ითქვა, რომ სანამ 8 მარტის შეთანხმება სრულად არ შესრულდებოდა, ე. ი., ყველა პოლიტპატიმარი არ განთავისუფლდებოდა, ოპოზიცია საკონსტიტუციო ცვლილებებს მხარს არ დაუჭერდა…
_ ამაზე საყვედური თავის დროზე მეც გამოვთქვი. მივალ-არმივალო _ ამას პოლიტიკური ვაჭრობის სახე ეძლეოდა, მაგრამ „ევროპულმა საქართველომ“ კენჭისყრაში მონაწილეობა, როგორც სჩვევია, იმით ახსნა, რომ ეს თითქოს საკონსტიტუციო ცვლილებების არჩაგდების გარანტია იყო.
_ ასეა თუ ისე, ანუ ყველაფერ ზემოთქმულის მიუხედავად, „ედისონ რიჩერსის“ ბოლო კვლევით, „ოცნებას“ თითქმის 40-პროცენტიანი მხარდაჭერა აქვს. ამას რით და როგორ ხსნით, ბატონო ვალერი?
_ ეს მოსალოდნელი იყო.
_ რატომ?
_ როცა დედაქალაქში ათასკაციან, თანაც სატელეფონო გამოკითხვას ატარებ, ამან შეიძლება, სურათის რაღაც გარკვეული შედეგი მოგცეს, მაგრამ ეს სრულ სურათს არ იძლევა!
ამას გარდა, არ მგონია, რომ „ოცნება“ ამ პროცენტებზე ნაკლებს აიღებს.
_ დამისაბუთეთ, რატომ არ გგონიათ, რომ „ოცნება“ არჩევნებზე 40 პროცენტზე ნაკლებს არ აიღებს?
_ მგონია, რომ „ოცნება“ 35-დან 40 პროცენტამდე აიღებს.
_ ანუ ამდენ პროცენტს რეალურად მიიღებს, თუ გაყალბებისა და სხვა მანიპულაციების ხარჯზე?
_ რეალურად კი არა, ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენებით აიღებს.
რაც შეეხება ადმინისტრაციულ რესურსს, საბიუჯეტო ორგანიზაციებში, დაახლოებით, 280 ათასი ადამიანია დასაქმებული. მათ ოჯახებიც აქვთ, ანუ ეს 280 ათასი, მინიმუმ, ორზე უნდა გავამრავლოთ და, საერთო ჯამში, ნახევარ მილიონზე მეტ ხმას მივიღებთ.
ამას დავამატოთ ისინი, რომლებიც პროგრამებში ჰყავთ ჩართულები, ანუ, ასე თუ ისე, ეკონომიკურად ხელისუფლებაზე არიან მიბმულები.
სხვათა შორის, ცენტრალური საარჩევნო კომისიიდან დაწყებული, საუბნო კომისიების ჩათვლით, „ოცნებას“, ჯამურად, 43 ათასი ადამიანი ჰყავს.
ჰოდა, ამ ფონზე კიდევ უნდა გაგვიკვირდეს, რომ უავტორიტეტო პოლიტიკურმა ძალამ ხმები მიიღოს?
საერთოდ, არ მახსოვს, რომ პოლიტიკურ პროცესში რომელიმე ხელისუფლებას ადმინისტრაციული რესურსი თავის სასარგებლოდ არ გამოეყენებინოს. ახლა კი, თუ იმასაც გავითვალისწინებთ, რომ „ოცნებაში“ უფრო მეტი ფული გაკეთდა, ვიდრე რომელიმე ქართულ ხელისუფლებაში ოდესმე გაკეთებულა, ამ ხალხს ინტერესი, ბუნებრივია, უფრო მაღალი ექნება!
აქედან გამომდინარე, ის 35 პროცენტი, რომელიც „ოცნებას“ აქვს, ელექტორალური არაა. ეს მიბმული, დამოკიდებული ხმებია.
_ 35 ან თუნდაც 40 პროცენტი პარლამენტში უმრავლესობის შესაქმნელად და შემდეგ, მთავრობის დასაკომპლექტებლად საკმარისი არაა. ბატონო ვალერი, თქვენი აზრით, საკანონმდებლო ორგანოში „ოცნებას“ უმრავლესობას რომელი ოპოზიციური პარტია ან პარტიები შეუქმნიან?
_ ყველა, ვისი ინტერესიც დაკმაყოფილდება.
_ ეს როგორ?
_ ოპოზიცია ახლა კეკლუცობს, თორემ ასე არ იქნება.
_ ე. ი., „ოცნება“ ხელისუფლებაში მესამე ვადით დარჩება თუ, საბოლოო ჯამში, მაინც კოალიციურ მთავრობასთან მივალთ?
_ „ოცნება“ მესამე ვადით ვერ დარჩება, მით უმეტეს, დასავლეთის დამოკიდებულების ფონზე.
საქართველოში ოლიგარქიული მმართველობა, ყველა შემთხვევაში, მთავრდება. უბრალოდ, „ქართული ოცნება“ შესაძლოა, ძალაუფლების რაღაც ნაწილში დარჩეს, ესეც კოალიციის შედეგად, თუმცა ნაკლებად მჯერა, რომ მას წამყვანი ფუნქცია ექნება!
რომელ პარტიასაც უნდა გაურიგდეს, ჯერ ერთი, „ოცნებას“ ამ გარიგების ხმები არ ეყოფა. მეორეც, რომელიმე პარტიის ლიდერი ისეთი გამოთაყვანებულია, რომ ამ გარიგების სანაცვლოდ „ოცნებას“ ყველაფერი არ მოსთხოვოს?
_ რა „ყველაფერს“ გულისხმობთ?
_ ანუ თუ გჭირდები და ჩემ გარეშე მოკვდები, მაშინ ყველაფერი მე უნდა წავიღო, ხომ ასეა?
_ დიახ, ასეა.
_ ჰოდა, ეს გარიგება კი არა, უკვე ულტიმატუმია!
_ გამორიცხავთ, რომ ეს ულტიმატუმი „ოცნებას“, მაგალითად, „ევროპულმა საქართველომ“ დაუყენოს?
_ ბოკერია სხვებზე უფრო მეტს წაართმევს!
მოკლედ, ეს ის კი არ იქნება, მოდი, გავრიგდეთ და თანაბრად ვიყოთო. გჭირდები? მაშინ ყველაფერი მომეციო, _ აი, ასე იქნება.
_ სხვათა შორის, ამერიკელები ივანიშვილს უკვე ღიად და პირდაპირ რუს ოლიგარქს უწოდებენ. ეს იმას ნიშნავს, რომ არჩევნების მოახლოებასთან ერთად მას შესაძლოა, სანქციები დაუწესონ?
_ დიახ, მის მიმართ უფრო მეტი წნეხი და რისკის ზონები იქნება შექმნილი. მე და თქვენ არა, თორემ ბიძინას დასაკარგი ბევრი რამ აქვს! ამიტომ მისგან იმის თქმა, ამერიკელები ფეხზე მკიდიაო, სასაცილოა.
კაცს უზარმაზარი ქონება აქვს, რომელიც შეიძლება, ერთ დღეს დაკარგოს. ამ კაცს ვირუსის, ხელის ჩამორთმევის ეშინია და საჭმელს არჩევს, რომ მოლეკულა ან რამე არ შეჰყვეს. ჰოდა, როგორ ფიქრობთ, ეს კაცი ისეთი გულადია, რომ აშშ-ს დაეტაკოს?
_ ფაქტია, დაეტაკა და ამას რურუას ციხეში დატოვებაც მოწმობს!
_ არაფერიც არ დაეტაკა. ამით, უბრალოდ, ვაჭრობს!
_ ანუ?
_ მერე იტყვის, ხომ ნახეთ, პრეზიდენტს შეწყალება არ უნდოდა, მაგრამ მე მაინც ვქენიო. იცით, როგორი წვრილმანი ვაჭარია? _ ყველაფერს ფასს ადებს, მაგრამ უცხოელები ასე არ უყურებენ და ეუბნებიან, რურუა იქნება თუ ჭიჭიკო, პოლიტიკურად დაძაბულ გარემოს ნუ ქმნი, თორემ მაგ ყურებს დაგაჭრითო. დაახლოებით, ასეთი მიმოწერაა, მეტი კი არაფერი.
_ რა ამის პასუხია და, ბოლო დროს, კოვიდინფიცირებულთა რიცხვი იზრდება, ანუ ხელისუფლება ეპიდვითარებას არჩევნების გადასადებად ან, სულაც, წინასაარჩევნოდ, დიდი ქალაქებისა თუ ადმინისტრაციული ერთეულების ჩასაკეტად ხომ არ გამოიყენებს?
_ ამ სცენარს ამუშავებენ, მაგრამ სექტემბერში კორონავირუსის ვაქცინა ოფიციალურად იქნება და მსოფლიო ყველა ქვეყანა კარანტინებს გააუქმებს.
_ მესმის, მაგრამ იგივე ტრამპი გამოვიდა ინიციატივით, რომ კორონას გამო აშშ-ში საპრეზიდენტო არჩევნები გადაიდოს…
_ ჯერ ერთი, ტრამპმა თქვა, არჩევნები ფოსტით ვერ წარმომიდგენიაო. მეორეც, მას, ბოდიში და, ერთი ადგილის შიში აქვს.
_ რატომ?
_ არჩევნები შეიძლება, მართლა წააგოს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ აშშ-ს საქართველოსთვის აღარ სცალია. აშშ ჩვენთვის ყოველთვის მოიცლის!
_ კიდევ ერთი თემა, რომელსაც მინდა, შევეხოთ: ბატონო ვალერი, თქვენი შეფასებით, მას შემდეგ, რაც ვაშაძე-ჩარკვიანი ცალკე გავიდნენ, „ძალა ერთობაშია“ მაინც ყველაზე ძლიერი ოპოზიციური ერთობაა?
_ დიახ, რადგან იქ წამყვანი პოლიტიკური ძალა „ნაციონალური მოძრაობაა“.
როგორც უნდა ვთქვათ, ფაქტია: „ნაცები“ მხოლოდ ელექტორალურად კი არა, პოლიტიკური გამოცდილებითაც ყველაზე დიდი მოთამაშეები არიან!
ამ რეალობას თვალი უნდა გავუსწოროთ _ მთავარი სააკაშვილის ფაქტორია, რომელსაც ელექტორატი ჰყავს, ანუ მისი ამომრჩეველი დამოკიდებული არაა. ჰოდა, საითაც ეს ელექტორატი გადაიხრება, ის პარტია ლეგიტიმურად ყველაზე მყარი იქნება.
საერთოდ, მკაში გარიგებას ხვნაში გარიგება სჯობს.
_ უკაცრავად, ეს რა შუაშია?
_ ჯობია, გაფართოებული ფორმატი იყოს, რომ მერე ერთპარტიული დომინანტობა არ მივიღოთ, თორემ, დღევანდელი მდგომარეობით, პარტიები მკერდზე ხელს ტყუილად იბრახუნებენ _ ყველაზე მყარი ოპოზიციური პარტია „ნაციონალური მოძრაობაა“.
_ ისე, ბატონო ვალერი, გამორიცხავთ, რომ არჩევნებამდე მიხეილ სააკაშვილმა ვაშაძე-ჩარკვიანის „სტარტეგია აღმაშენებელს“ ღია მხარდაჭერა გამოუცხადოს?
_ გიორგი ვაშაძეს პატივს კი ვცემ, მაგრამ, რატომღაც, მგონია, რომ იმ კვლევებმა, რომლითაც ელექტორალური მხარდაჭერა სამიდან ოთხ პროცენტამდე აქვს, ცოტა გაათამამა.
_ ანუ?
_ თუ ოთხპროცენტიანი პარტიაა, მაშინ „ნაციონალური მოძრაობა“ რისთვისღა სჭირდება? _ დამოუკიდებლადაც „გაქაჩავს“, მაგრამ ამ სითამამემ, ჩემი აზრით, შეცდომა დააშვებინა.
_ არჩევნებზე გამოჩნდება, ვაშაძე-ჩარკვიანის ეს ნაბიჯი შეცდომა იყო თუ სწორი გათვლა.
ბოლოს, ბატონო ვალერი, მითხარით, შაქარაშვილისა და ბაჩალიაშვილის კრიმინალური ქეისები „ოცნების“ დასასრულის დასაწყისია?
_ ამით „ოცნების“ სურათი შეიკრა.
_ „სურათის შეკვრაში“ რას გულისხმობთ?
_ ამ მოვლენებმა ფარდა ჩამოხადა და გააშიშვლა, ანუ ადამიანებში, მინიმუმ, კითხვა გააჩინა, _ ქუჩაში რომ გადიან, დაცულები არიან თუ არა?
როცა ისეთი ხელისუფლება გყავს, რომელიც კრიმინალისგან ვეღარ გიცავს, აქ პასუხი ერთია _ ასეთი ხელისუფლება უნდა წავიდეს!
_ და წავა?
_ დიახ, წავა. აი, ხანდახან ხომ არსებობს რებუსი, როცა ანალიტიკა გჭირდება, დასკვნამდე რომ მიხვიდე, მაგრამ ახლა ყველაფერი ნათელია _ „ოცნება“ წავა!

გიორგი აბაშიძე