მოგახსენებთ, რომ მე, ქრისტინე ბალაბანოვა, ვარ მარტოხელა დედა. ჩემს შვილს, 10 წლის საბა ბალაბანოვს, დაუდგინეს HLH (ჰემოფაგოციტური ლიმფოფაგოციტოზი) _ აუტოიმუნური დაავადება ეფშტეინ ბარის ვირუსული ინფექციის გადატანის შემდეგ. ვინაიდან იაშვილის კლინიკაში მან ვერ მიიღო საჭირო მკურნალობა, ჩვენ მოგვიწია მისი სტამბოლში ჩამოყვანა. ამჟამად ჩემი საბას მდგომარეობა სტაბილურად მძიმეა და ის მოთავსებულია სტამბოლის ერთ-ერთი კლინიკის ანტიბაქტერიულ ბოქსში.
2019 წლის 19 ნოემბერს თურქული კომპანიის (სახელად „რომოი“) მოწვევით და გარანტიებით, კომპანიის წარმომადგენელ ირემ წიგნაძის დახმარებით, ჩემი მშობლებით და მძიმედ ავადმყოფი შვილით საბა ბალაბანოვის თანხლებით, ჩამოვფრინდით თურქეთში. მანამდე საბა იწვა თბილისის იაშვილის სახელობის კლინიკაში, მაგრამ იქ განგვიცხადეს, რომ ასეთი პაციენტის მკურნალობა არ შეუძლიათ და ექიმი-რეანიმატოლოგის მეთვალყურეობით, გადმოვფრინდით სტამბოლის კლინიკა „მემორიალ ბახჩილიევრერში“. დათქმულ დროს რეანიმობილი არ დაგვხვდა თვითმფრინავთან და ბავშვი საკაცით, გახდილი და მძიმედ მყოფი, სიცივეში, ხელით გადაიყვანეს აეროპორტის შენობაში და სანამ არ გადაგვახდევინეს 50 ევრო ამ პატარა გზაში, არ გადასცეს მემორიალის სასწრაფოს.
„მემორიალში“ ბავშვი შერეული განყოფილების პალატაში დააწვინეს. აღმოჩნდა, რომ სპეციალური პალატები არ ჰქონიათ, სადაც იწვნენ სხვადასხვა ასაკისა და დაავადების მქონე ავადმყოფები და ჩააბარეს არაპროფესიონალ პერსონალსა და ასეთივე არაპროფესიონალ თარჯიმნებს.
წინასწარ შეგვატანინეს 13000 დოლარი და აიღეს ანალიზები. იმის შემდეგ, რაც იაშვილის ანალიზები დადასტურდა, ექიმმა ონკო-ჰემატოლოგმა მიუგე გიოქჩემ გამოგვიცხადა, რომ იცის, როგორ უნდა უმკურნალოს HLH-ის მქონე პაციენტს, ვინაიდან ეს დაავადებები უწერია წიგნებში და აქვს მკურნალობის პროტოკოლები. როდესაც გაოგნებულებმა დავუსვით კითხვა, თუ არ უმკურნალია ასეთი დაავადებები, რატომ ჩამოგვიყვანა თავისთან? მან დაგვიწყო აგდებულად ლაპარაკი და ასევე იქცეოდნენ კლინიკა „მემორიალის“ ადმინისტრაციის მუშაკებიც.
„მემორიალში“ ყოფნის მეხუთე დღეს ჩვენ მივმართეთ საჩივრების განყოფილებას. ვინაიდან ჩვენი ექიმის არაადეკვატურმა ქცევამ შეგვაშფოთა და შეგვაშინა, განვუცხადეთ, რომ ექიმს არ აქვს ჩვენი დაავადების მკურნალობის გამოცდილება და ის ცდებს ატარებს საბაზე, რომ აქამდე არ არის აღებული ეფშტეინ ბარის ვირუსის ანალიზი, რომლის გამოც საბას ეს ყველაფერი დაემართა.
ამის შემდეგ უმოკლეს პერიოდში ანალიზი აუღეს და ნახევარ საათში წარგვიდგინეს პასუხი. სამწუხაროდ, პასუხი იყო ყალბი, ვინაიდან ამ ვირუსის პასუხი გამოდის მარტო სამი დღის ვადაში და არა ნახევარ საათში.
გარდა ამისა, განგვიცხადეს, რომ კლინიკა ვერ მოგვაწვდის სისხლსა და თრომბომასას მე-4 დადებითი ჯგუფის გამო _ ეს ჩვენი საზრუნავია…
საღამოს საბას თრომბოციტების მაჩვენებელი დაეცა 8 ერთეულამდე (ნორმა 150-450 ერთეულია). ექიმმა შეგვატყობინა ეს საშინელი ამბავი და წყნარად წავიდა სახლში, ბავშვი სასიკვდილოთ გაწირა, ვინაიდან 20 ერთეულის დაბლა თრომბოპენიით დაავადებულებს შეიძლება დაეწყოთ სისხლის გაჟონვა, რაც სიკვდილის ტოლფასია!!!
მეორე დღეს, დილის 11:00 საათზე, შემოვლის დროს, როდესაც მას ვუთხარით პრეტენზია გუშინდელი საქციელის გამო, მან გვიპასუხა, რომ მაინც არაფერი არ მომხდარა!!!
საბას მდგომარეობა უარესდებოდა _ ეფშტეინ ბარის ვირუსის ინფექციური ფონის მაჩვენებელი 10000-დან ავიდა 40000-მდე, კიდევ უფრო გადიდდა ღვიძლი და ელენთა, ბავშვს სუნთქვა უჭირდა, სითხის მოცულობა მუცელში გაიზარდა და მუცელი 10 სმ-ით გაუდიდდა.
ყოველდღე 11:00 საათზე, შემოვლის დროს, ექიმი გვთავაზობდა მკურნალობის სხვადასხვა გზას და პრეპარატებს, რომლებიც ამოკითხული ჰქონდა ამ დროისთვის ინტერნეტში… გარდა ამისა, ჩემთან შეუთანხმებლად და ჩემი ხელმოწერის გარეშე, ღვიძლისა და ორგანიზმის მომზადების გარეშე, დაიწყო საბას მკურნალობა პრეპარატით სახელად მაპტერა (რუსტიკამს). ვინაიდან ადმინისტრაცია ჩვენს საჩივრებს ყურადღებას არ აქცევდა, მივმართეთ კომპანიას, რომელმაც მოტყუებით ჩამოგვიყვანა „მემორიალის“ კლინიკაში და მოვთხოვეთ სხვა კლინიკაში გადაყვანა, სადაც გადაარჩენდნენ საბას. ამ პერიოდისათვის საბას მდგომარეობა გაუარესდა, მას უკვე სუნთქვა უჭირდა და ის მოათავსეს „მემორიალის“ კლინიკის რეანიმაციაში.
კომპანია „რომოის“ წარმომადგენელი ირემ წიგნაძე მიხვდა მისი აფერის საშინელ შედეგს და სიტუაციის განსამუხტად მოიყვანა თავისი მეუღლე (მისი თქმით ის მუშაობდა თურქეთის ერთ-ერთ სპეცსამსახურში), მერე მოგვიძებნა კლინიკა „აჯიბადემ ალთუნიზადე“ (კლინიკას საქართველოშიც აქვს გახსნილი ოფისი: თბილისი, ჭავჭაძის გამზ. #58). კლინიკამ წაგვიყენა რეანიმაციის პრაისი 1 დღე _ 3500 დოლარი. სხვა რა გზა იყო?
„მემორიალთან“ 12-საათიანი მოლაპარაკებისა და პროტესტის აქციის ჩატარების მუქარის შემდეგ, ჩვენ დაგვიბრუნეს უკანონოდ წართმეული ბავშვის პასპორტი, გადაგვახდევინეს 19 ნოემბრიდან 6 დეკემბრის ჩათვლით 42000 დოლარი და გადასცეს ბავშვი კლინიკა „აჯიბადემის“ რეანიმობილს. ჩვენ არ გადმოგვცეს არც პაციენტის დოკუმენტები და არ ნუსხა, რაში გამოგვართვეს ასეთი დიდი თანხა. მთელი დღის განმავლობაში, სანამ მიმდინარეობდა ჩვენს წასვლაზე მოლაპარაკება, კლინიკა „მემორიალში“ ბავშვს არ გადაუსხეს ასე საჭირო სისხლი და თრომბომასა და არ მიიღეს ჩვენ მიერ მოყვანილი დონორები.
„აჯიბადემში“ 2019 წლის 7 დეკემბერს წინასწარ შეგვატანინეს 10000 დოლარი და საბა დააწვინეს რეანიმაციაში. უკვე 2019 წლის 9 დეკემბერს ჩვენ მოგვთხოვეს კიდევ 20000 დოლარი იმ მოტივაციით, რომ ბავშვის მდგომარეობა ძალზე მძიმეა. 7 დღის შემდეგ კლინიკის ხალმძღვანელის მოადგილე ფეიზა ოტიურკმა წარგვიდგინა ანგარიში 2019 წლის 7 დეკემბრიდან 20 დეკემბრამდე 163000 დოლარის ოდენობით (ჩვენ დათქმული დღეში 3500 დოლარის ნაცვლად პირველ კვირას 25000 დოლარს დღეში გვითვლიდნენ). კლინიკის ხელმძღვანელობამ დაგვიწყო ფულის გამოძალვა და გვემუქრებოდა ამ დროისათვის უკვე ინტუბირებული ბავშვის გაწერით კლინიკიდან. მხოლოდ თურქეთში საქართველოს ელჩის, ბატონ გიორგი ჯანჯღავას ჩარევის შემდეგ ამ თანხას დააკლეს 100.000,00 დოლარი!!!
მაგრამ ამის შემდეგაც კლინიკამ გააგრძელა კანონსაწინააღმდეგო ქმედებები არასრულწლოვანი ბავშვის წინააღმდეგ და ერთ დღეს რეანიმაციაში გვითვლიდნენ 14000 დოლარად!!!
საბას ბებიამ შიმშილობის უკიდურესს აქციას მიმართა „აჯიბადემში“, რამაც გამოიწვია ჰიპერტონიული დაავადება, დაუქვეითდა თირკმლების ფუნქცია და სისხლში შაქრის პროცენტმა იმატა. მიუხედავად იმისა, რომ ამ აქციის თაობაზე ინფორმაცია გადაეცა თურქეთის ჯანდაცვის მინისტრს, რომელმაც კომისიაც კი გამოაგზავნა „აჯიბადემში“, პირობაც მოგვცეს, რომ სიტუაცია იქნება განმუხტული, მაგრამ არაფერი შეიცვალა. ჩვენ ისევ გვიწერდნენ ფანტასტიკურ ფასებს და გვაძლევდნენ ყალბ დოკუმენტებს. მიუხედავად იმისა, რომ კლინიკას გადავუხადეთ 76000 დოლარი, კლინიკა ორჯერ შეეცადა გაეგდო ინტუბირებული ბავშვი.
კლინიკა არ გვაძლევდა სისხლსა და თრომბომასას, არ აძლევდა საბას გრანულაციტებს. ჩვენმა ოჯახი, სტამბოლის მცხოვრებლების თანადგომით, ჩამოაყალიბა მე-4 დადებითი ჯგუფის დონორების საზოგადოება. სოციალურ ქსელებში ვეძებდით დონორებს და ვაქვეყნებდით განცხადებებს. კლინიკა კი ყოველ ჩვენ დონორზე გვაწერდა 500 დოლარს! გარდა ამისა, კლინიკა ითხოვდა ჩვენგან ზოგიერთი პრეპარატის მოპოვებას და შეძენას იმ საბაბით, რომ კლინიკის მიერ წარდგენილ ნუსხაში ის არ ფიგურირებდა.
მერე კლინიკამ მოითხოვა 104000 დოლარის დახურვა ბავშვის სხვა პალატაში გადასაყვანად (ეს გადახდილი 76000 დოლარის გარდა). გარდა ამისა, მოითხოვეს წინასწარ შემოგვეტანა კიდევ 60000 დოლარი მკურნალობის გასაგრძელებლად და მერე კიდევ 120000 დოლარის შემოტანა. საერთო ჯამში, კლინიკამ წარგვიდგინა ინვოისი 403.000.
2020 წლის 28 მაისს კლინიკა „აჯიბადემ ალთუნიზადეს“ ხელმძღვანელობამ გამოგვიცხადა ულტიმატუმი: თუ ჩვენ მომდევნო დღის 15:00 საათამდე არ დავტოვებთ კლინიკას, ისინი თვითონ გაწერენ მას სხვა კლინიკაში…
2020 წლის 29 მაისს დილის 11:00 საათზე (მიუხედავად იმისა, რომ თურქეთის ჯანდაცვა გვარწმუნებდა, რომ ჩვენი გაგდება რეანიმაციიდან კანონსაწინააღმდეგოა და ეს არ მოხდება) კლინიკა „აჯიბადემმა“ 8 თვე დახურულ სარეანიმაციო ბოქსში ნამყოფი ბავშვი, სიფრიფანა ზეწრით გადაფარებული, ჟანგბადის ნიღბის გარეშე, უბრალო ნაჭრის ნიღბის გარეშე, პანდემიის დროს, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო პრეპარატის გარეშე, რომელსაც მას მუდმივად უკეთებდნენ, საკაცით ჩააგდო უბრალო სასწრაფო მანქანაში და სხვა კლინიკაში გაუშვა.
ახალ კლინიკა „მედიკალ პარკში“ ჩვენ არ გვიღებდნენ იმ საბაბით, რომ „აჯიბადემმა“ ისინი მოატყუა და მძიმე ბავშვი „შეაჩეჩა“. მხოლოდ საქართველოს საკონსულოს ჩარევის შემდეგ, 5 საათის მოლაპარაკების შედეგად, ბავშვი დაიტოვეს. სამწუხაროდ, ამ პერიოდში ბავშვის ჟანგბადის მონაცემები 100%-დან დაეცა 13%-მდე და მას კრუნჩხვები დაეწყო. ბავშვი ძლივს გადაარჩინეს. მის შემდეგ ბავშვს ფეხის თითები არ ეშლება.
„მედიკალ პარკს“ ჰქონდა არაკვალიფიციური ქმედებები: ახალი პრეპარატების დანიშვნისა და პროტოკოლის შეცვლის მცდელობა (რაც არანაირად არ არის დაშვებული ამ დარგში წამყვანი სპეციალისტების მიერ), კვების შეჩერება (2 დღე არ აძლევდენ საჭმელს და ელოდებოდნენ, რომ ასე გამოსწორდება კუჭის მოქმედება), ჩვენი დონორის მიერ ჩაბარებული თრომბომასის დაკარგვა (არსებობს ეჭვი, რომ სხვა პაციენტს ჩაუსხეს), და საბოლოო ჯამში მკურნალობაზე უარის თქმა, იმ მოტივით რომ ჩვენ ბევრს ვეკითხებით, რაც უშლით მუშაობაში ხელს და ნაწყენი ექიმები აღარ გააგრძელებენ საბას მკურნალობას. ამ ყველაერმა გვაიძულა ახალი კლინიკის მოძებნა. ჩვენ ვიპოვეთ „უნივერსიტეტის კლინიკა იედიტეპე“ და იქ გადავიყვანეთ პროფესორ ბუკეტ ერერ დე კასტელოსთან.
კლინიკა „იედიტეპემ“ „აჯიბადემს“ სთხოვა პაციენტის საბუთები, ვინაიდან ბავშვის გაწერისას არანაირი საბუთები არ იყო გამოტანებული, მაგრამ უარი მიიღო. მათ გარეშე ბავშვის თავის ქალის შუნტირებისა და ფილტვების მდგომარეობის წინა მონაცემების გარეშე მკურნალობის დანიშვნა ძალზე ძნელი იყო. საქართველოს საკონსულოს ჩარევის შემდეგ დოკუმენტები გადმოგვცეს…
2020 წლის 13 ივნისს თურქეთის რესპუბლიკის საელჩოს წინ თბილისში გაიმართა მშვიდობიანი აქცია „გადაარჩინეთ საბა“, რომლის დროსაც აქციის მონაწილეებმა მიმართეს თურქეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტს რეჯიპ ტაიპ ერდოღანს თხოვნით, აიყვანოს კონტროლზე საბას მკურნალობის მიმდინარეობა თურქეთში.
2020 წლის 14 ივნისს საბა ისევ ჟანგბადის ნიღბის ქვეშ აღმოჩნდა. შემოწმების შედეგად გაირკვა, რომ „აჯიბადემის“ კლინიკაში თავში ჩაყენებული შუნტი ცუდად მუშაობს და ვინაიდან ის არაპროგრამირებულია, მისი გამოცვლის აუცილებლობის ქვეშ დავდექით.
2020 წლის 18 ივნისს საბას გაუკეთდა შუნტის გამოცვლის ოპერაცია, ჩატარდა დაბალი ტრომბოციტების ფონზე და ნულოვანი იმუნიტეტის პირობებში, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ იყო _ სითხემ დაიკავა თავის ქალის მოცულობის 48% და ბავშვს კრუნჩხვები დაეწყო.
ოპერაციამ წარმატებით ჩაიარა, მეორე დღეს ბავშვი პალატაში გადაიყვანეს და მე ისევ 24 საათი მის გვერდით ვარ.
ამჟამად ბავშვი ისევ მძიმე სტაბილურ მდგომარეობაშია. ის ექიმების მეთვალყურეობის ქვეშ იმყოფება და მისი მდგომარეობა ოდნავ უკეთესია.
მკურნალობის გასაგრძელებლად და ძვლის ტვინის გადანერგვამდე მისაყვანად, კლინიკა ითხოვს 100.000,00 დოლარს, წინააღმდეგ შემთხვევაში, გვემუქრება გაწერით. ჩემმა ოჯახმა გაყიდა ყველაფერი, რაც გაგვაჩნდა და ეს თანხა უნდა ჰყოფნოდა საბას მკურნალობას (ჩვენ გავიკითხეთ ფასები იმათთან, ვისაც იგივე პროტოკოლებით მკურნალობდნენ), მაგრამ კლინიკებმა საშინლად გაზრდილი თანხები მოგვთხოვეს.
გუშინდელი დღიდან საქართველოს „დედების ფონდმა“ დაიწყო საბასთვის თანხის შეგროვება…
ქალბატონო ელისო, დიდი მადლობა, რომ გამოთქვით თქვენს გაზეთში ამ ინფორმაციის გამოქვეყნების თანხმობა. თქვენს გაზეთს უამრავი მკითხველი ჰყავს და იმედი მაქვს, რომ საბას დაეხმარებიან ამ კოშმარიდან თავის დაღწევაში…

პატივისცემით, ქ. ბალაბანოვა

თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია შემდეგ ანგარიშებზე:

1. საქართველოს ბანკი, ანჟელიკა ზახაროვა (საბას ბებია) _ მულტისავალუტო ანგარიში
   GE21BG0000000103123945 GEL/USD/EUR/GBP;

1. feipali _ http://paypal.me/AnzhelikaZakharova;
2. https://www.gofundme.com/f/help-little-saba-to-survive
   ან
   https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=3469311233102318&id=1069173563116109