თამარ სანაძე

საქართველოს ნაკრები სტუმრად სოფიაში ბულგარეთთან დამარცხდა. მათ თამაშს, ბოლო შეხვედრებისას განცდილ მარცხსა და ფეხბურთელების მიერ გაკეთებულ კომენტარებს უარყოფითი რეაქცია მოჰყვა.

საზოგადოების ნაწილი სოციალურ ქსელში წერდა, რომ კავშირი გულშემატკივარსა და ეროვნული ნაკრების ფეხბურთელებს შორის გაწყდა, ამაზე თავად ფეხბურთელებიც საუბრობდნენ.

გულშემატკივართა ნაწილი აღნიშნავდა, რომ მრავალი სოლიდარობის მიუხედავად, ფეხბურთელთა გულგრილობამ თუნდაც სინდისის პატიმართა მიმართ ის შედეგი მოიტანა, რაც ბოლო მატჩებში ვიხილეთ. სოციალურ ქსელში დღემდე აზიარებენ სინდისის პატიმარ გიორგი გორგაძის მხარდამჭერ გზავნილებს სასამართლო დარბაზიდან, თუ როგორ ამხნევებს ის ეროვნულ ნაკრებს.

საზოგადოების დიდი ნაწილი გააღიზიანა ფეხბურთელების განცხადებებმა, „წაგება დავიმსახურეთ“, „სწორედ ახლა გამოჩნდება, ვინ არის ნამდვილი გულშემატკივარი და ვინ _ არა“.

ფეხბურთელებისა და გულშემატკივრების დამოკიდებულებასა და სხვა მნიშვნელოვანი თემების შესახებ „ქრონიკა+“-ს ესაუბრება მოძრაობა „სართულის“ დამფუძნებელი ვადო მაჭავარიანი:

_ ვადო, უკვალოდ არ ჩაუვლია ეროვნული ნაკრების ბოლოდროინდელი დამარცხებების სერიას და გულშემატკივრების დიდი ნაწილის ბრაზს. სოცქსელებში ჩანს, რომ დიდი ნაწილი გულნატკენია მათი მხრიდან არასოლიდარული დამოკიდებულებით უკანონო პატიმრების, მათი გულმხურვალე გულშემატკივრების მიმართ. თავად ფეხბურთელები გულშემატკივრის ნაკლებობასაც უჩივიან. თქვენ ძალიან ემოციური მიმართვა გქონდათ ჩვენი მოთამაშეების მიმართ, როგორ ფიქრობთ, რატომ მივიღეთ ხალხის ასეთი აგრესია ერთ დროს ყველასთვის სამაგალითო ბიჭების მიმართ?

_ ეს მიმართვა და საუბარი ნაკრებთან დაკავშირებით ასეთი ფორმით გადავწყვიტე იმიტომ, რომ მიუღებელ რაღაცას ვაკვირდები ოპოზიციის მხარდამჭერებისგანაც. კომუნიკაციის ფორმად გინება არ უნდა იყოს საერთოდ არც ერთ ადამიანთან, ფეხბურთელებთან, იმის მიუხედავად, რომ შეიძლება მათ მიმართ იყოს ძალიან ბევრი ზეწოლა, ამხელა გავლენა აქვთ, ცნობადობა და ფედერაცია, როგორც ვიცით, მთელი დამოუკიდებლობის მანძილზე, არის პოლიტიზებული და ცდილობენ, პოლიტიკა და ფეხბურთი გადათქვიფონ ერთმანეთში. ამ ბიჭების გინება და ლანძღვა არავითარ შემთხვევაში არ არის მიღებული ფორმა. ამიტომ მინდოდა ადამიანურად მიმემართა ყველასთვის. ჩვენ უნდა დავსხდეთ, ადამიანურად ავუხსნათ სათქმელი და არა გინებით.

როდესაც მათ ძალიან გულმხურვალე გულშემატკივრებს, სინდისის პატიმრებს დასჭირდათ დახმარება, გვერდით არავინ დაუდგა და შეიძლება, ესეც იყოს საზოგადოების წყენის მიზეზი, რასაც, ვფიქრობ, ამჩნევენ ფეხბურთელები და ძალიან სწორადაც ამჩნევენ. ეს შეიძლება ბევრს არ ეხება, მაგრამ დიდ ნაწილს ეხება. ზუსტად იგივენაირად მიყვარს ჩემი ეროვნული ნაკრები, როგორც ადრე, რადგან ისინი ჩემს ქვეყანას წარმოადგენენ. მეტი სოლიდარობაა საჭირო საზოგადოებაში. ფეხბურთელები სოლიდარულები უნდა იყვნენ ჩვენდამი, ჩვენ _ ფეხბურთელებისადმი. არ უნდა დავიყოთ ბანაკებად და არ უნდა იყოს ხელშეწყობილი მტრობა ხალხს შორის ამ საკითხის გარშემოც კი _ საკითხის, რომელიც რაღაც პერიოდი მთელ საქართველოს აერთიანებდა და ჩემი, როგორც ფეხბურთის გულშემატკივრის ოცნებაც ახდა, როცა ევროპის ჩემპიონატზე გავედით.

ძალიან ბევრ ადამიანს არ მოსწონს ის რეალობა, რომ ზოგიერთი ფეხბურთელი რომელიღაც პარტიის, ამ შემთხვევაში, მმართველი პარტიის საარჩევნო კლიპში მონაწილეობს. ზოგადად, მმართველი ძალის კლიპში გამოჩენა და პოლიტიკაში ასე ჩართვა იწვევს საზოგადოების დიდი ნაწილის გაღიზიანებას. გავიხსენებ აჩი არველაძის სიტყვებს, რომელმაც თქვა, რომ „როდესაც შენ ირჩევ მხარეს, საზოგადოების რაღაც ნაწილი შენ წინააღმდეგ წავა“.

ჩემი ადამიანურ რჩევისა და საუბრის დონეზე მინდა დარჩეს, რომ არ უნდა გაანაწყენო ბევრი ადამიანი, თუნდაც საარჩევნო კლიპში მონაწილეობით.  ყველაფრის მიუხედავად, ჩემი მხარდაჭერა მათ. მგონი, არის კიდევ იმის რესურსი, რომ ხელი არ ჩავიქნიოთ, ხაზი გადავუსვათ მათ და „ოცნებას“ მივცეთ იმის საშუალება, რომ ისინი პოლიტიკურად გამოიყენოს. იმ „ოცნებას“ და იმ კალაძეს, მაგალითად, რომელიც „ნაცს“ ეძახდა მათი თანაგუნდელის, გიორგი ქოჩორაშვილის მამას და არ ერიდებოდა შეურაცხყოფას, მათ კი არ უნდა გამოვაყენებინოთ ისინი, უნდა შევძლოთ და სუფთა ფურცლიდან დავიწყოთ გულშემატკივრობის ისტორია.

_ აქტიურად განიხილებოდა საზოგადოებაში გიორგი გორგაძის გულწრფელი მხარდაჭერა სასამართლო დარბაზიდანაც კი ფეხბურთელების მიმართ, სანაცვლოდ კი სოლიდარობის გამომხატველი არც ერთი სიტყვა არ მიუღია მას. მეორე: მამარდაშვილის პოსტი, სადაც მან თქვა, რომ სწორედ მარცხი აჩვენებს, ვინ არის ნამდვილი გულშემატკივარი და ვინ _ არა. ეროვნული ნაკრების მეკარე ამ სიყვებისთვის გააკრიტიკა საზოგადოების უდიდესმა ნაწილმა. როგორია ამ საკითებზე თქვენი შეფასება?

_ უკანონო პატიმარს, ადამიანს, რომელიც ამხელა გულშემატკივარია შენი, რომელიც მხარდასაჭერად გერმანიაში იყო ჩასული, შეიძლება ფინანსური შესაძლებლობა არ ჰქონდა და შეაგროვა ეს რესურსი, რომ შენ გვერდით ყოფილიყო, დღემდე სასამართლო პროცესებზეც კი შენს მხარდაჭერას გამოხატავს, ჩემი აზრით, ეს ფაქტი უბრალოდ დამაფიქრებელი მაინც უნდა იყოს ფეხბურთელებისთვის. ახალგაზრდა, რომელიც ამბობს, რომ შენს მოგებას გულით ატარებს და წაგებისას მაინც უყვარხარ და როცა შენი მარცხი მისიც არის, უნდა დაფიქრდე მაინც. როდესაც გიორგი გორგაძემ დროებით წააგო ამ ცხოვრებაში და ის დაპატიმრებულია, ფეხბურთელებს შეეძლოთ, რომ ერთი მხარდამჭერი სიტყვა მაინც ეთქვათ. ვფიქრობ, ამის გამოსწორების შანსი სულ არის და სოლიდარულობისა და ადამიანობის იმედი მაქვს.

რაც შეეხება მეორე საკითხს _ გიორგი მამარდაშვილის პოსტმა ნამდვილად გამოიწვია დიდი ვნებათაღელვა. აქვს ამას თავისი მიზეზები. შეიძლება ვიღაცას ბევრი რამ არ მოსწონდეს, ბევრისგან გავიგე ის, რომ რატომ უკვირს, რომ არ ვუდგავართ გვერდითო. გაუკვირდება ფეხბურთელს, რადგან ისინი ცაში გვყავდა აყვანილი და ახლა იმდენი მხარდაჭერა ვეღარ მიიღო. საზოგადოებას გვახასიათებს ის, რომ ცაში ავიყვანთ ადამიანს და შემდეგ დავანარცხებთ. ფიქრობ, რომ მაინც უნდა მივცეთ მეორე შანსი იმის მიუხედავად, რომ ძალიან არ მომწონს მისი სამშენებლო პროექტში მონაწილეობა. ამაზეც იყო ძირითადი უკმაყოფილება ჩვენი მეკარის მიმართ. ჩვენ შეიძლება არ მოგვწონდეს, მაგრამ მთავარია ლანძღვა-გინების გარეშე ვისაუბროთ და ავხსნათ სიტუაცია. მამარდაშვილან დაკავშირებით ბევრი ძალიან სამართლანი კომენტარი იყო, ბევრიც ძალიან ემოციური. მგონია, რომ ეს სამართლიანი კომენტარები უნდა შეისმინონ და მიიღონ ფეხბურთელებმაც. ჩემთვის, როგორც ფეხბურთის გულშემატკივრისთვის, მამარდაშვილი ძალიან საამაყო ფეხბურთელია. არ გვაქვს ხშირად ფუფუნება, რომ ლივერპულის დონის გუნდში თამაშობდნენ ქართველები, თუმცა მიმაჩნია, რომ კრიტიკა უნდა მიიღოს, რაღაცები მოისმინოს და უფრო სოლიდარულები თუ იქნებიან ფეხბურთელები ჩვენ მიმართ, ჩვენ კი მათ მიმართ მგონია, უმჯობესი იქნება. თუნდაც გიორგი გორგაძის, თუნდაც რეზო კიკნაძის მაგალითზე. კიკნაძემ თქვა, რომ მამარდაშვილს ვგულშემატკივრობდი რუსთავშიც კი, როდესაც მეორე ლიგაში თამაშობდაო.

ძალიან მინდა, რომ სამომავლო დამოკიდებულება შეიცვალოს და გაიაზრონ, რომ თუნდაც ამ საარჩევნო კლიპებში მოაწილეობა არ არის მთლად კარგი საქმე. კი ბატონო, ყველას შეიძლება თავისი არჩევანი და პოზიცია ჰქონდეს, მაგრამ როდესაც შენ მთელ ქვეყანას უყვარხარ, გმართებს ისიც, რომ მეორე ნაწილის წინააღმდეგ არ წახვიდე და იმის გვერდში არ დადგე, ვის მიმართაც ძალიან ბევრი ლეგიტიმური პრეტენზია აქვს ქართულ საზოგადოებას. როდესაც ჩვენი ფეხბურთელები ევროპაში თამაშობენ, სწორედ „ქართული ოცნებაა“ ის, ვინც ევროპულ პერსპექტივას გვაშორებს! „ოცნებაა“ ის, ვინც ხელს უშლის მომავალ ფეხბურთელებს, რომ უვიზოდ წავიდნენ ევროპაში. არ უნდა მივცეთ „ქართული ოცნების“ წარმომადგენლებს იმის საშუალება, რომლებიც ჯერ ლანძღავენ ფეხბურთელებს, შემდეგ კი აქებენ და ჩვენგან, ოპოზიციისგან იცავენ, რომ ფეხბურთელების სახელები ბოროტად გამოიყენონ.

_ საკითხი, რომელზედაც საინტერესო იქნება თქვენი აზრის მოსმენა, საარჩევნო კოდექსში დაანონსებული ცვლილებებია.  „ქართულმა ოცნებამ“ გადაწყვიტა, გააუქმოს საზღვარგარეთ ხმის მიცემის შესაძლებლობა, როგორ შეაფასებთ ამას?

_ ეს მორიგი სიგიჟეა. სხვათა შორის, ფეხბურთთან ესეც არის რაღაც კავშირში, რადგან ყველა ფეხბურთელი, რომელზეც ჩვენ ვსაუბრობთ, ცხოვრობს საზღვარგარეთ და მათაც ჩამოართვეს ხმის მიცემის უფლება. არჩევნები არის შაბათ-კვირას, ამ დღეებში მატჩებია, ვერც ჩამოვლენ ისინი, ვერ მისცემენ ხმას, ანუ ისინიც არ არიან აღქმულები, როგორც ამ ქვეყნის მოქალაქეები. ასეთი დამოკიდებულება აქვს „ოცნებას“ საქართველოს მოქალაქეებზე.

ემიგრანტები, უცხოეთში მცხოვრები სტუდენტები საუკეთესო ნაწილი არიან ჩვენი საზოგადოების. მილიონზე მეტი ადამიანი ემიგრაციაშია, ამ რიცხვმა ბოლო წლებში კიდევ უფრო მოიმატა. ეს ის ხალხია, რომელიც კვებავს ამ ქვეყანას, მილიარდობით დოლარის გზავნილებია ჩვენი ემიგრანტებისგან შემოსული. ეკონომიკურ ზრდაზე რომ საუბრობს „ქართული ოცნება“, სწორედ მათი წყალობით ცოცხლობს ამ ქვეყნის ეკონომიკა. ემიგრანტებს, რომლებიც ამ ქვეყანას კვებავენ, „ქართული ოცნება“ ეუბნება, ფეხებზე მკიდიხარ, არ გაღიარებ ადამიანად და ამომრჩევლადო. ეს აბსურდია, ყველაფერზე, საღ აზრზე გადაბიჯებაა. მათ ეშინიათ ემიგრაციის, რომ იქ რეალური შედეგი დაჯდა, 85-მა პროცენტმა „ქართული ოცნების“ წინააღმდეგ მისცა ხმა. მათ აწუხებთ ის, რომ საზღვარგარეთ გახსნილ უბნებზე ვერ ახდენენ ზეწოლას.

„ოცნებას“ ეშინია, რომ ემიგრაციამ შეიძლება გადამწყვეტი როლი ითამაშოს ხელისუფლების ცვლილებაში, როგორც ეს მოხდა მოლდოვაში.

მგონია, რომ ეს პროცესი ვერ იქნება ეფექტიანი. ეს კანონი რომც მიიღონ, ვფიქრობ, არჩევნების გადამწყვეტი დღისთვის ბევრი ემიგრანტი ჩამოვა და ხმას მისცემს „ოცნების“ წინააღმდეგ. დარწმუნებული ვარ, ემიგრაცია იტყვის თავის სიტყვას და „ქართულ ოცნებას“ ყველა ვეტყვით არას. მილიონ-ნახევარი ადამიანი რომ არის გასული ქვეყნიდან და მიდის ქართველების ჩანაცვლება, თუნდაც არაბული ქალაქების მაგალითზე ვისაუბროთ _ საქართველოს მოსახლეობის თითქმის 10 პროცენტი უცხოელია უკვე და კიდევ უფრო იზრდება ეს რიცხვი, ქართველების გადინება მიმდინარეობს და ისედაც ბევრი ემიგრანტია. მათ რომ ხმის მიცემის უფლება არ მისცე, წარმოუდგენელია. პირიქით, უნდა ვიზრუნოთ, რომ ქართველს ამ ქვეყანაში დაედგომებოდეს.

_ როგორც ჩანს, „ოცნება“ მაინც მყარადაა ამ აზრზე, რადგან ირაკლი კობახიძემ თქვა, რომ არ შეიძლება არჩევნები ტარდებოდეს იქ, სადაც ვრცელდება უცხო ქვეყნის იურისდიქცია. მან აღნიშნა ისიც, რომ დიასპორის მონაწილეობას არჩევნების შედეგებზე რაიმე გავლენა არ ჰქონია. როგორია თქვენი შეფასება ამ განცხადების მიმართ?

_ ეს ემიგრანტების დაკნინებაა. ასე გაუფასურება წარმოუდგენელია, რას ნიშნავს ეს?! ერთი ადამიანიც რომ ცხოვრობდეს უცხოეთში და მიდიოდეს ხმის მისაცემად, ის ერთი ადამიანიც საქართველოს მოქალაქეა. ლოგიკასაც არ მიჰყვება ასეთი საუბარი, ეს ახსნები არის ძალიან სუსტი. ეს არის ერთ კაბინეტში რამდენიმე ადამიანის მიერ მოფიქრებული და დაწერილი გადაწყვეტილება და არც აქვთ მესიჯბოქსი, რითაც ამ ყველაფერს გაამართლებენ. როდესაც შენ მილიონ-ნახევარი მოქალაქის წინააღმდეგ მიდიხარ და აუფასურებ მათ, ისინი აუცილებლად შენ წიააღმდეგ წავლენ.

„ქართულ ოცნებას“ სურს, რომ მხოლოდ საქართველოში ჩატარდეს არჩევნები, რადგან პროპაგანდა ამუშაოს, გააყალბოს, მოქალაქეებზე ჰქონდეს გავლენა, მაგრამ ყველა მმართველი, რომელიც ასე მოქმედებს, ამგვარი მცდელობებით აპირებს ქვეყნის მართვას, საბოლოოდ აუცილებლად დამარცხდება. მათთვისვე სჯობს, რომ ეს დამაცხება იყოს ნაკლებად მტკივნეული და ნაკლებად მწარე, ამიტომ ვურჩევდი მათ, რომ ნუ მიიღებენ ასეთ აბსურდულ გადაწყვეტილებებს. თუ ჰგონიათ, რომ ემიგრაციას ხმის უფლებას წაართმევენ და ჩამოაშორებენ საარჩევნო პროცესებს, ამ ადამიანებს ვერაფერს მოწყვეტენ, ეს ადამიანები დღემდე კვებავენ საქართველოს თავისი გზავნილებით. ისინი წავიდნენ, დატოეს ოჯახები, შვილები და დაუღალავად შრომბენ, ეხმარებიან ამ ქვეყანას. მათ სურთ დაბრუნება, ამ  ქვეყნის მოქალაქეები არიან და „ქართული ოცნება“ ამ ქმედებებით ვერაფერს მიაღწევს. მხოლოდ თავს დაიმცირებს.

_ აქციები კვლავ გრძელდება _ გრძელდება დაჭერებიც. პოლიციისთვის არ აქვს მნიშვნელობა, ვის დაიჭერს: ასაკოვანს, ახალგაზრდას არასრულწლოვანს... ვხედავთ, რომ საზოგადოების ეს ნაწილი არ ეგუება და არ ეპუება უსამართლობას და ყოველ საღამოს დგას რუსთაველზე. რას ფიქრობთ ამაზე?

_ ძალიან მიხარია, რომ პროტესტმა ახალი გზა ნახა. საკმაო ხანი სტაგნაციური იყო და ერთ ადგილზე იდგა პროტესტი. ყოველდღე გადაკეტვამ ამოწურა თავი. ახლა მსვლელობები არის ძალიან კარგი ფორმა. რაც შეიძლება მეტ უბანს, მეტ ადგილს უნდა მოედოს პროტესტი. „ოცნებამ“ დაგვანახა, რომ ეს ყველაფერი აწუხებს, დისკომფორტს უქმნის. თუ ეს პროტესტი ასეთი უმნიშვნელოა და თუ აქ დგას 50-100 კაცი და შეურაცხყოფებს ისვრიან მათ მიმართ, მაშინ რატომ დასდევს პოლიცია, რატომ არ აძლევს უფლებას, რომ საფეხმავლო ბილიკზე გაიარონ, რატომ აკავებს ყოველდღე მათ, რატომ არიან ასეთი აგრესიით განწყობილები? ეს ნიშნავს, რომ აწუხებთ ეს პროტესტი.

ძალიან ბევრი ადამიანი, მათ შორის, „ქართული ოცნების“ ყოფილი ამომრჩევლები უკმაყოფილოები არიან იმით, რაც ქვეყანაში ხდება: თუნდაც არაბული ქალაქებით, თუნდაც ქართველების ჩანაცვლებით,  სოციალური პირობებით, რომელიც გაუსაძლისი ხდება, მაღალი ფასები, დაბალი ხელფასები. როდესაც უკმაყოფილო ადამიანების რიცხვი იმატებს, ჩვენს პროტესტს უნდა მივცეთ მეტი შენაკადი და ფორმა. რუსთაველის აქცია და მსვლელობები არის სწორი ფორმა. რომ შეიცვალა ამ პროტესტმა ფორმა, არის სწორი და უნდა მივაქციოთ ყურადღება სხვადასხვა თემას.

მაგალითად, ჩვენ, მოძრაობა „სართული“, რამდენიმე მოძრაობასთან ერთად, ვგეგმავთ 3 დეკემბერს საღამოს 7-საათზე აქციას „იგლ ჰილსის“ ოფისის, ყოფილი კინო „რუსთაველის“ შენობის წინ, არაბული ქალაქების წინააღმდეგ და გვსურს, რომ კიდევ ერთხელ ვუთხრათ უარი არაბულ ქალაქებს. რაც მეტი საპროტესტო პროცესი იქნება, მეტად შეექმნება დისკომფორტი და მეტად შეწუხდება „ქართული ოცნება“.

ჩვენ გვინდა, მსვლელობა გავაკეთოთ. არ ვიცი, პოლიცია რას იზამს ამასთან დაკავშირებით. ძალიან დიდი იმედი გვაქვს,  რომ ბევრნი ვიქნებით ამ დღეს. არ ვაპირებთ არც დანებებას, არც გაჩერებას და ბოლომდე ვიბრძოლებთ.

გავაპროტესტებთ ყველაფერს, რაც გასაპროტესტებელია. ველოდებით იქ თუნდაც „ოცნების“ ყოფილ მომხრეებსაც, ადამიანებს, რომლებსაც ჩვენ მტრად არ ვეკიდებით, მეტი ადამიანის ჩართვაა პროტესტში საჭირო. იყო მომენტი, როცა პროტესტი განიზიდავდა ადამიანებს, რაც განპირობებული იყო მიუღებელი სახეებით, მიუღებელი ფორმებით, ფორმატებით, მაგრამ ეს ყველაფერი რჩება უკან და ახლა დგება ის დრო, როდესაც მაქსიმალურად უნდა გავშალოთ ეს ყველაფერი.

3 დეკემბერს დაანონსებული ჩვენი აქცია იქნება პროტესტის ფართოდ გაშლის კიდევ ერთი დამადასტურებელი მაგალითი.

_ არაბული ქალაქების თემამ ძალიან დიდი უკმაყოფილება გამოიწვია საზოგადოებაში. როგორ ფიქრობთ, შეიძლება ეს საკითხი დიდი წინააღმდეგობის მიზეზი გახდეს?

_ რა თქმა უნდა. „ქართული ოცნება“, ისევე როგორც ემიგრანტების ხმის უფლებებთან დაკავშირებით, აქაც ყველა არგუმენტში აგებს. კობახიძიემ 8-წუთიანი ვიდეორგოლი ჩაწერა, ვეღარ გავიგე, ეს არაბული ქალაქების რეკლამა იყო თუ პრემიერი გვესაუბრებოდა? პიარვიდეო ჩაუწერა ამ არაბულ ქალაქებს და დეტალურად გავყევით. რამდენად აბსურდია ეს ყველაფერი, იმ ვიდეოდანაც ჩანს, რიცხვებიც კი არ არის თანხვედრაში. 2 მილიარდ ლარზე საუბრობს შემოსავალზე და ამგვარ ინვესტიციებში გაცილებით მეტზე უნდა იყოს საუბარი, შემდეგ ცვლის ამ რიცხვებს. უცხოელებზე ბინადრობის გაცემაზე არანაირი შეღავათი არ იქნებაო და ვხედავთ, რომ ისეთი პროექტი და ფასებია, რომ გამოვთვალეთ, ქართველი ამას ვერ იყიდის და 16 ათასი ბინა რაც ამ პროექტშია, გაიყიდება უცხოელებზე. როგორც ამ კომპანიამ თქვა, ბინები გაიყიდება არაბთა გაერთიანებული საამიროების მოქალაქეებზე.  მათზეა ეს პროექტი გათვლილი, ამიტომ ვეძახით არაბულ ქალაქებს. ეს გამოიწვევს ქართველების ჩანაცვლებას. ღმერთმა არ ქნას, გამოიწვიოს ის, რომ უცხოელთა რაოდენობა საქართველოში გაიზარდოს ქართველების მასობრივი ემიგრაციის ფონზე.

საეჭვოა ისიც, რომ კონტრაქტი არის საიდუმლო და კაცმა არ იცის, რატომაა გასაიდუმლოებული. თუ ამ კონტრაქტში რაიმე საშინელება არ წერია, გაასაჯაროონ. რატომ ვსაუბრობთ ჭორებით? გაასაჯაროონ, თვითონ უყვართ თქმა გამჭვირვალობა და დაიცვან ეს, ვალდებულები არიან.

ყველაზე მეტად ეს მინდა ვთქვა: „ოცნების“ ხელისუფლების წარმომადგენლები არ არიან ვალდებულები არც ერთი არაბული კომპანიის წინაშე, ისინი საქართველოს კონსტიტუციისა და მოსახლეობის წინაშე არიან ვალდებულები. დაგვიჯერონ, მოგვისმინონ. თუ შესაძლებელი იქნება, რეფერენდუმზე უნდა გამოვიდეს ეს საკითი. მონაკოზე ოთხჯერ დიდ ტერიტორიაზე, 150 ჰექტარზეა საუბარი. ნახევარი გონიო, უდიდესი ნაწილი საპატრიარქოს ტყე-პარკის უმნიშვნელოვანესი ტერიტორიაა. როგორც უწმინდესს აქვს ნათქვამი, ქართული მიწის გაყიდვა არ შეიძლება, ქართული მიწა ხელშეუხებელიაო. გაყვნენ ამას, საღი აზრი მოისმინონ და დაასრულონ აბსურდების მტკიცების რეჟიმში ყოფნა, ეს არ გამოსდით, არ არიან მართლები. ამის გასაპროტესტებლად უნდა ვიყოთ ბევრნი. თუნდაც ის ადამიანები უნდა გამოვიდნენ, რომლებიც არ ვეთანხმებოდით ერთმანეთს და არ გაგვაჩნდა საერთო ინტერესები. ეს საერთო საქმეა, უარი უნდა ვუთხრათ არაბულ ქალაქებს საქართველოში 3 დეკემბერს საღამოს 7 საათზე და იმედი მაქვს, რომ ეს პროტესტი გაიშლება. ვგეგმავთ ხელმოწერების შეგროვებას და ამ ადგილებზე ჩასვლას. გვაქვს ბევრი გეგმა და არ ვაპირებთ გაჩერებას. უცხო ქვეყნებს რომ შევხედოთ საზოგადოების პროტესტს გამოუღია შედეგი. საქართველოშიც უნდა შევქმნათ ასეთი პრეცედენტი და ეს სიჯიუტე უნდა დავათმობინოთ.