ლადო კახაძე: „პოლიტიკურ ასპარეზზე „პოლიტიკური მეძავობა“ სიძვის გამოხატვაა!“

კორონავირუსის საფრთხემ თითქმის ყველა პოლიტიკური მოვლენა დაჩრდილა. ასე, მაგალითად, სხვა დროს სალომე ზურაბიშვილის საპარლამენტო გამოსვლა პოლიტიკური დღის წესრიგის მთავარი თემა კარგა ხნის განმავლობაში იქნებოდა, მაგრამ პრეზიდენტის ყოველწლიური ანგარიში, პრაქტიკულად, აღარავის ახსოვს. ამას გარდა, ხელისუფლებასა და ოპოზიციას შორის პროპორციულ საარჩევნო სისტემაზე დაწყებული დიალოგიც მეათეხარისხოვანი გახდა. არადა, კულუარებიდან ხმა ჟონავს, რომ ამ ორმა პოლიტიკურმა ბანაკმა შესაძლოა, გარკვეულ შეთანხმებას მიაღწიოს. უფრო კონკრეტულად, დათმობაზე, დიდი ალბათობით, ორივე მხარე წავა, თუმცა საპარლამენტო უმრავლესობის წევრს, მთაწმინდის მაჟორიტარ ლადო კახაძეს, სიტყვა „დათმობა“ და „უკან დახევა“ არ მოსწონს, ანუ ჩვენი რესპონდენტი ამბობს, რომ ხელისუფლება უკან კი არ იხევს, არამედ ქვეყნის უკეთესი განვითარების გზებს ეძებს.

სხვათა შორის, წინა კვირას ლადო კახაძე მედიის ყურადღების ცენტრში ორჯერ მოექცა _ ერთხელ, როცა პრეზიდენტის ყოველწლიური ანგარიშის დროს, კორონავირუსის საფრთხის მიუხედავად, სამედიცინო რეკომენდაციები დაარღვია და იუსტიციის მინისტრ თეა წულუკიანს ხელზე ეამბორა. მეორედ კი ბატონ ლადოს ის დაუწუნეს, პარლამენტის სხდომათა დარბაზში მყოფს პირბადე ყურზე რომ ჰქონდა ჩამოკიდებული.
ყველაფერ ზემოთქმულიდან გამომდინარე, რესპონდენტს, ცხადია, კორონავირუსისა და პოლიტიკის ურთიერთკავშირზე ვესაუბრეთ და ისიც ვკითხეთ, რას გულისხმობდა, როცა თქვა, საზოგადოების პოლარიზაციას სიძვა ახდენსო:

_ ბატონო ლადო, გვინდა თუ არა, საუბარი კორონავირუსის პანიკით უნდა დავიწყოთ. იზიარებთ მოსაზრებას, რომ კორონა ხელოვნურად შექმნილი ბიოიარაღია?
_ მართალია, ასეთი ვერსია განიხილებოდა, მაგრამ არ მინდა, შეთქმულების თეორიით წავიდე. საერთოდ, ვირუსული ინფექციების მუტაცია ხდება და ამას უნდა შევეგუოთ. დედამიწას კიდევ ბევრი გამოწვევა ექნება იმიტომ, რომ ეკოსისტემა მუდმივად იცვლება, შესაბამისად, მიკრო და მაკროსამყაროც იცვლება. ამასთან, ინდუსტრიაც უკონტროლოა. მოკლედ, ერთმანეთზე ბევრი რამ მოქმედებს და ვფიქრობ, შესაძლოა, „კორონა 5-იც“ გამოჩნდეს. სხვათა შორის, 2003 და 2012 წლებში ჩვენმა პლანეტამ კორონავირუსების _ „სარსისა“ და „მერსის“ შემოტევები უკვე გაიარა.
_ კი ბატონო, მაგრამ მაშინ, როგორც მახსოვს, ასეთი პანიკა არ ყოფილა და მაგალითად, ჩვენი ქვეყანა ერთგვარ საგანგებო რეჟიმზე არ გადასულა.
_ სიმართლე რომ იცოდეთ, მაშინ კორონავირუსის ასეთი გავრცელებაც არ ყოფილა.
_ ანუ ახალი კორონავირუსი უფრო სწრაფად ვრცელდება?
_ დიახ, ახლანდელ და მაშინდელ კორონავირუსებს შორის განსხვავება სწორედ ისაა, რომ ეს შტამი უფრო კონტაქტურია _ უკვე 90 ქვეყანაში, ანუ თითქმის ნახევარ დედამიწაზეა გავრცელებული და ამიტომაც მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციამ პანდემიის სახე მიანიჭა, თუმცა ეს იმას როდი ნიშნავს, რომ სიკვდილიანობის მაჩვენებელი მაღალია. პანდემია, უბრალოდ, გავრცელებაა. წინა შემთხვევებში გავრცელების ლოკაციები დაბალი იყო, სიკვდილიანობა კი _ გაცილებით მაღალი. აი, მაგალითად, ებოლათი გამოწვეული სიკვდილიანობა 71% იყო, თუმცა აფრიკის კონტინენტს არ გასცილებია. ბრაზილიაში ზიკას ვირუსი მძვინვარებდა, რასაც ე. წ. ფრინველისა და ღორის გრიპები მოყვა.
_ ყველაფერი ეს ცნობილია, მაგრამ თქვენ, როგორც მედიკოსი და, ამავდროულად, საკანონმდებლო ორგანოს წევრი, რას იტყვით, პანიკის საფუძველი უნდა გვქონდეს?
_ არა, რადგან უხანში, სადაც კორონავირუსი აფეთქდა, ახალი შემთხვევები აღარ ფიქსირდება.
_ დიახ, მაგრამ ამით თავი რატომ უნდა დავიიმედოთ?
_ ტრიადა ასეთია: აფეთქების კერა, გადატანის გზები და გავრცელების ლოკაცია. იმის თქმა, უხანში გავრცელების მრუდი ქვევით რატომ წამოვიდა, ძნელია, მაგრამ ფაქტია: ჩინელებს ამ ახალ კორონავირუსთან ბრძოლის უკვე სამთვიანი გამოცდილება აქვთ და იციან, გამოჯანმრთელებულებში იმუნური სისტემის რომელი ნაწილი გაძლიერდა.
_ იმედია, მსოფლიოს მეცნიერები „კორონას“ საწინააღმდეგო პრეპარატს მალე შექმნიან, მაგრამ სანამ ეს მოხდება, თქვენი ოპტიმიზმის მიუხედავად, მგონი, მაინც გეშინიათ. ყოველ შემთხვევაში, რამდენიმე დღის წინ პარლამენტში პირბადით მიხვედით.
_ არა, არ მეშინია.
_ აბა, საკანონმდებლო ორგანოში ასეთი „აღჭურვილი“ რატომ მიხვედით?
_ განმარტებას გავაკეთებ: პირბადე იმისთვის კი არაა საჭირო, მე რომ არ დამემართოს, არამედ, შემთხვევით, სხვას არ გადავდო, ანუ რამდენჯერმე წამომახველა და მოვერიდე, თან ერთგვარი ჟესტი იყო, _ ვისაც საკუთარ ჯანმრთელობაზე უკმაყოფილების განცდა გექნებათ, ცოტა ხანს შეიზღუდეთ-მეთქი.
_ სხვათა შორის, პირბადე ყურზე გქონდათ ჩამოკიდებული და ეს ფოტო სოციალურ ქსელში განხილვის საგანი გახდა.
_ პირბადე მიკროფონში საუბრის შემდეგ ისევ გავიკეთე. საუბრის დროს კი წინ კონტაქტორი არავინ მყავდა.
ერთი სიტყვით, პირბადე ტექნიკური ნაწილია. აი, მაგალითად, ოპერაციაზე ქირურგს უკეთია და იცით, რატომ?
_ რატომ?
_ იმის კი არ ეშინია, რომ პაციენტისგან რამე არ გადაედოს, არამედ ფრთხილობს, რომ ჭრილობაში მისგან არაფერი მოხვდეს. შეიძლება, ყველამ არ იცის, მაგრამ ბოდიში და, ეს ელემენტარული განათლების დონეა.
_ ბატონო ლადო, მომიტევეთ, მაგრამ პირბადის ეპიზოდამდე, პარლამენტში პრეზიდნეტის ყოველწლიური ანგარიშისას, თეა წულუკიანს ხელზე ეამბორეთ, ანუ უსაფრთხოების ნორმები იუსტიციის მინისტრთან მიმართებითაც რატომ არ დაიცავით?
_ განმარტება ამაზეც გავაკეთე: მუშტით მისალმება, კი ბატონო, მაგრამ ხელზე კოცნა კარგი არაა და ამაში ნუ მომბაძავთ-მეთქი.
_ თუ ამ მოცემულობაში ხელზე კოცნა ცუდია, აბა, წულუკიანს რატომ აკოცეთ? იქნებ, რამე გქონდათ და გინდოდათ, იუსტიციის მინისტრსაც გადასდებოდა?
_ არაფერი მქონდა! ჩემი ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე ნათელი წარმოდგენა მაქვს და ვიცი, რომ სხვას ზიანს არ მივაყენებ!
_ ასეა თუ ისე, კორონავირუსმა მთელი მსოფლიოს პოლიტიკური დღის წესრიგი შეცვალა, თუმცა პოლიტიკური პროცესები მაინც გრძელდება. ჰოდა, მიდასტურებთ, რომ „ოცნება“ უკან დახევას აპირებს და საარჩევნო სისტემას ოპოზიციას დაუთმობს?
_ ხელისუფლება გონივრულად იქცევა.
_ ანუ?
_ მაქსიმალურად ცდილობს, რომ შეთანხმებას მივაღწიოთ. დათმობა იმას ნიშნავს, რომ ადამიანებს უნდათ, ქვეყნის სტაბილურობა გარანტირებული იყოს. პროპორციულზე გადასვლის დაპირებაზე შეფერხება მოხდა და ჩავარდა, რაც ბევრს აწუხებს. ამიტომ 100/50-ზე თუ 110/40-ზე გამოსავლის ძიების გზაა, ანუ ეს დათმობა კი არა, ოპონენტებთან გონივრული საუბარია.
სხვათა შორის, პირადად მე პროპორციულს მხარი დავუჭირე.
_ ე. ი., შესაძლოა, ისე მოხდეს, რომ „ოცნებამ“ უმრავლესობის ყველა წევრს მოსთხოვოს, პოლიტიკური კრიზისი უნდა განიმუხტოს და ამიტომ, გინდა თუ არა, აბსოლუტურად პროპორციულს ან პროპორციულთან მიახლოებულ საარჩევნო სისტემას მხარი დაუჭირეო?
_ ჟურნალისტებს ასეთი დასკვნის გაკეთების უფლება კი გაქვთ, მაგრამ ჩემთვის ტერმინები _ „მოსთხოვს“, „დასაჯოს“ თუ „ყური აუწიოს“ მიუღებელია. მართალია, დიდი ხანი არაა, რაც უმრავლესობის წევრი ვარ, მაგრამ მისი წევრების თავისუფალ განცხადებებს ვისმენ და დამოუკიდებლობის ხარისხსაც ვუყურებ. ჰოდა, რას ნიშნავს, უბრძანოს?
საარჩევნო სისტემაში პროპორციების ისეთი შეცვლა, რომელიც წეღან ვახსენე, შესაძლოა, ზოგს არ მოსწონს. ამიტომ ზოგი ასე გამოეხმაურა, ზოგიც _ ისე. ძალიან გამოცდილი ჟურნალისტი ხართ და, მგონი, მენდობით.
_ დიახ, მაგრამ ჩემი თქვენდამი ნდობა საარჩევნო სისტემასთან რა კავშირშია?
_ მე იქ ვარ და განწყობებს შიგნიდან ვხედავ, ანუ რას ნიშნავს, უბრძანოს? ადამიანს კი არ უნდა უბრძანო, არამედ უნდა დაარწმუნო და ნებით წამოგყვეს!
_ ბატონო ლადო, არ ვიცი, ახლა როგორაა, მაგრამ სანამ დეპუტატი გახდებოდით, „ოცნების“ ე. წ. შიდა ჩატი არსებობდა და საკუთარი თვალით მაქვს ნანახი, ამ ჩატში უმრავლესობის წევრებს რა დირექტივები მოგეწოდებოდათ.
_ დაახლოებით ასეთ ინფორმაციებს ვიღებთ, ხვალ უმრავლესობა იკრიბება და ესა და ეს საკითხები განიხილებაო.
ამასთან, თუ ვინმეს რამე საწუხარი გვაქვს, ვთქვათ, სხდომაზე ვერ მივდივართ, ერთმანეთს ვატყობინებთ. ჩატი ცუდი რატომაა?
_ არ მითქვამს, რომ ცუდია. უბრალოდ, იმას გეუბნებით, რომ საკუთარი თვალით მაქვს წაკითხული, უმრავლესობის წევრები ჩატში დირექტივებს როგორ იღებდნენ, ანუ ამა თუ იმ საკითხზე რა მესიჯბოქსი უნდა გამოეყენებინათ.
_ ამ ჩატით მეც ვსარგებლობ, მაგრამ თეორიულადაც ვერ ვუშვებ, ვინმემ მითხრას, გინდა თუ არა, ამ ტერმინებით ილაპარაკეო. აბა, მითხარით, პოლიტიკური ტერმინოლოგიით ვლაპარაკობ?
_ არა, არ ლაპარაკობთ და ამის ნათელი მაგალითი თქვენი ერთ-ერთი ბოლო განცხადებაა, როცა თქვით, პოლარიზაცია სიძვის შედეგიაო. მეტყვით, პოლიტიკურ პოლარიზაციასთან სიძვა რა კავშირშია?
_ ადამიანებთან ურთიერთობის ჩემი ფორმა არ შეცვლილა და ჩემი საუბარი ოპონენტებმა შესაძლოა, სხვადასხვანაირად შეაფასონ, მაგრამ დიდი ხანია, ამას ყურადღებას აღარ ვაქცევ.
რაც შეეხება სიძვას, ხომ გაგიგიათ, პოლიტიკოსები ერთმანეთს „პოლიტიკურ მეძავებს“ რომ ეძახიან?
_ დიახ, გამიგია.
_ ჰოდა, „პოლიტიკური მეძავობა“ პოლიტიკურ ასპარეზზე სიძვაა, რაც პოლარიზაციის, ასე ვთქვათ, საუკეთესო გამოხატულებაა. ეს პოლიტიკური სიძვაა აბა, რა არის?
_ ანუ მიიჩნევთ, რომ ქართულ პოლიტიკაში ბევრი „პოლიტიკური მეძავია“?
_ ასე პირდაპირი მნიშვნელობით არ მითქვამს, თუმცა ამ ტერმინს პოლიტიკოსები ისე იყენებენ, როგორც ბრძოლის იარაღს და პოლარიზაციის მიზეზიც ეს ხდება, ანუ ვთქვი, ადამიანებმა შესაძლოა, იკამათონ, მაგრამ ერთმანეთს შეურაცხყოფა არ უნდა მიაყენონ-მეთქი!
_ ისე, ბატონო ლადო, სალომე ზურაბიშვილის ყოველწლიური ანგარიში თუ მოგეწონათ? პირადად მე მის გამოსვლას ანგარიშს ვერ დავარქმევ, რადგან პოლიტიკის გარდა ყველაფერზე ილაპარაკა, მათ შორის, ფეხბურთზეც და ერს დეპრესიულიც უწოდა.
_ იმ თემაში, რომელიც განავითარა, გავყევი.
_ უფრო კონკრეტულად?
_ პრეზიდენტმა თავის გამოსვლაში ორი ძირითადი აქცენტი დასვა, რომელსაც ყველაფერი დანარჩენი შეუფარდა.
_ და ეს „ორი ძირითადი აქცენტი“, მაინც, რომელი იყო?
_ პირველი ის, რომ ოკუპაციას ვგმობთ და ოკუპანტ რუსეთს ჩვენი ტერიტორიების ხელყოფაზე არასოდეს დავთანხმდებით. მეორე _ შიდა და გარე პოლიტიკაში ყველაფერი უნდა გაკეთდეს, რომ ჩვენს ბუნებრივ წიაღს, ანუ ევროპას, დავუბრუნდეთ. პრეზიდენტის გამოსვლაში მთავარი ლაიტმოტივი ჩემთვის სწორედ ეს ორი საკითხი იყო, ყველაფერი დანარჩენი კი _ კომპონენტი.
სხვათა შორის, პრეზიდენტმა მესიჯი ემიგრანტებსაც გაუგზავნა, _ ქართველები სადაც უნდა ვიყოთ, ერთნი ვართო.
_ სიმართლე გითხრათ, ზურაბიშვილის გამოსვლა ასე საფუძვლიანად არ შემისწავლია, მაგრამ, თქვენი აზრით, ოკუპაციის კონტექსტში „გავრილოვის ღამე“ არ უნდა ეხსენებინა?
_ „გავრილოვის ღამეზე“ უარესი არ გააკეთეს, როცა პარლამენტში რუსული ჰიმნი ააჟღერეს? ამაზე ჟურნალისტებს ან ვინმე სხვას რეაქცია რატომ არ გქონდათ?
_ პარლამენტში რუსეთის ჰიმნის აჟღერება, ოპოზიციის განმარტებით, პერფორმანსი იყო, რომლითაც ხელისუფლების პრორუსულობას გაუსვა ხაზი.
_ რას ბრძანებთ, ბატონო? დავიჯერო, ასეთი მიამიტი ხართ და ვერ ხვდებით, რომ ამ ქმედებით რუსეთს ანგარიში ჩააბარეს?!
_ გავრილოვის საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარის სავარძელში ჩაჯდომასა და ოპოზიციის ზემოხსენებულ პერფორმანსს შორის ტოლობის დასმა, ვფიქრობ, არ შეიძლება!
_ უარესია!
_ უარესი რატომაა?
_ საბჭოთა კავშირის შემდეგ რუსეთის ჰიმნის მუსიკა არ შეცვლილა და ამ ჰიმნის პარლამენტში აჟღერება იმ ახალგაზრდებისთვის, რომლებიც „გავრილოვის ღამეს“ გამოეხმაურნენ, პირდაპირ მორალურ-ზნეობრივი ლახვარი იყო!
_ დავუშვათ, ასეა, მაგრამ ჰიმნს სისხლი არ მოჰყოლია, გავრილოვის ვიზიტი კი ბევრს თვალების დათხრად დაუჯდა!
_ თვალების დათხრაზე უარესი ჰიმნის მოსმენით ტვინში გატარებული ელექტროდენია! ეს არანაკლები საშინელებაა!
_ კარგი, აღარ გეკამათებით, მაგრამ, ბატონო ლადო, რამდენიმე თვეში არჩევნებია. ჰოდა, თუ ისე მოხდა, რომ მაჟორიტარული სისტემა დარჩა, კენჭს კიდევ იყრით?
_ სიტუაციას დავაკვირდეთ. საერთოდ, გადაწყვეტილების მიღება ზოგჯერ დაგეგმვით ხდება, მაგრამ ზოგჯერ შეიძლება, ისეთი ობიექტური რეალობა შეიქმნას, რომ რაღაც-რაღაცები გადაიხედოს. ამიტომ ამ კითხვაზე გამზადებული პასუხი არ მაქვს!
_ შეიძლება გამზადებული პასუხი არ გაქვთ, მაგრამ შინაგანად პოლიტიკაში დარჩენა გინდათ, ანუ როგორც „ოცნების“ წევრმა, მას შემდეგ, რაც დეპუტატი გახდით, პოლიტიკაში რამის შეცვლა მოახერხეთ?
_ რამდენი ხანია, ჟურნალისტიკაში ხართ?
_ ორ ათეულ წელზე მეტია.
_ ამ ხნის განმავლობაში ჟურნალისტიკაში რამე შეცვალეთ?
_ არ ვიცი, შევცვალე თუ არა, მაგრამ მგონი, დამეთანხმებით, რომ ჩემი სტილი შევქმენი, თუმცა არ ვამბობ, ეს სტილი კარგია თუ ცუდი…
_ ვფიქრობ, პოლიტიკაში ის დავამკვიდრე, რომ ადამიანი, პოლიტიკასა თუ მის გარეთ, ურთიერთობაში არ იცვლება. ამას ყველა კარგად გრძნობს _ ჩემი კარი ყოველთვის ღიაა, ტელეფონზეც ყველას ვპასუხობ და ნებისმიერს შეუძლია, დამიკავშირდეს და მისი პრობლემის თანამონაწილე გავხდები! მოკლედ, მიმაჩნია, რომ ამ კუთხით არ შევცვლილვარ.
_ ე. ი., არ ნანობთ, რომ იმ ხელისუფლების წევრი ხართ, რომელსაც ბევრი ემდურის?
_ ხომ იცით, ჩემი ცხოვრება საიდან დაიწყო?
_ ვიცი, მაგრამ მოდით, საზოგადოებას გავახსენოთ.
_ მედიცინიდან. მართალია, მედიცინა თითოეული ადამიანის მსახურია, მაგრამ ხომ ხედავთ, რომ ბევრი მადლობელი არ ჰყავს, ანუ ექიმმა ასი კაცი რომ გადაარჩინოს და ერთთან რამე შეეშალოს, მაშინვე იტყვიან, აუ, რა ცუდიაო.
ერთი სიტყვით, ამას იმიტომ გეუბნებით, რომ ასეთ რაღაცებს მივეჩვიე და ვიცი, რომ იქ, სადაც ვარ, ჩემი თავის რეალიზაცია სხვას არ უნდა დავამადლო და სხვის ხარჯზე არაფერი გავაკეთო.
_ ეს გასაგებია, მაგრამ სხვა რამ გკითხეთ, ანუ არ გეუხერხულებათ, რომ იმ ხელისუფლების წევრი ხართ, რომელსაც ბევრი ემდურის?
_ პარლამენტში სექტემბერში შევედი და მას მერე სულ 5-6 თვე გავიდა. სხვათა შორის, საკრებულოში ჩემი ოთხწლიანი გამოცდილება მახსოვს. მართალია, რეჟიმმა ბევრი რამ შეცვალა, მაგრამ ჩვენ მიერ მაშინ მიღებული ბევრი გადაწყვეტილება თანმიმდევრული რომ ყოფილიყო, ბევრი რამის ხელახლა დელეგირება საჭირო აღარ იქნებოდა.
ისე, ძალიან მომწონს, რომ საქმე დეცენტრალიზაციისკენ მიდის, ანუ ჩემი ოცნება იყო, რომ რაიონებში არსებული კაპიტალი მობილიზებულიყო. დღეს ეს ხდება და ისევ ამ პროცესის მონაწილე ვარ.
ბევრი ისეთი რამეა, რაც მუდმივი პროცესია და თუ ვინმეს ჩემი რჩევა ან ხმა გამოადგება, საამისოდ მზად ვარ!
_ „ხმის გამოდგომაში“ რას გულისხმობთ?
_ ვთქვათ, მოსახლეობასთან ხიდს.
_ სხვათა შორის, პარლამენტმა იმის შესახებაც დაიწყო მსჯელობა, რომ შესაძლოა, მუშაობის დისტანციურ რეჟიმზე გადავიდეს. გასაგებია, რომ კორონავირუსი გვიტევს, მაგრამ დავიჯერო, საფრთხე საკანონმდებლო ორგანოსაც ემუქრება?
_ თუ ხარისხიან საქმეს აკეთებ, დისტანციურმა მსჯელობამ თუ კენჭისყრამ ამ საქმეს ხელი რატომ უნდა შეუშალოს? სხვათა შორის, მსოფლიოში ასე ბევრი ქვეყანა იმართება.
_ კი ბატონო, მაგრამ თუ პარლამენტი მუშაობის დისტანციურ რეჟიმზე გადავა, ამით ხალხში უფრო მეტი პანიკა ხომ არ გაჩნდება?
_ ამაზე გადაწყვეტილება მიღებული არაა, ანუ ითქვა, თუ იმის აუცილებლობა გაჩნდება, რომ დისტანციურად ურთიერთობა მოგვიწევს, ჯობია, რეგლამენტში ეს მუხლი ახლავე გავაცოცხლოთო.
_ რეზიუმეს სახით რომ ვთქვათ, ბატონო ლადო, თქვენი დაკვირვებით, კორონავირუსი ჩაცხრება თუ პირიქით, უფრო გაავდება?
_ მიმაჩნია, რომ ამ პანდემიას ორგანიზებულად შევხვდით.
_ ამაში მეც გეთანხმებით და, მინიმუმ, ის მომწონს, რომ რისკის ქვეყნებიდან ჩამოსულებს საკარანტინო ზონაში გადაიყვანენ ან კორონავირუსზე შემოწმების ცნობას მოსთხოვენ.
_ მხოლოდ მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციამ კი არა, აშშ-ს ელჩმაც შეგვაქო და ამ კუთხით მოწინავე ქვეყნების რიცხვში ჩაგვაყენა. ყველაფერი ეს გარედან დანახულია. შიგნით კი ოპონენტები რაღაცებს სათავისოდ გამოიყენებენ და შესაძლოა, ისიც თქვან, სანამ გავრცელდებოდა, მანამდე უნდა გამოგეცნოთ, რომ კორონავირუსი იქნებოდაო, მაგრამ ეს პატიებადია.
მთავარია, რომ ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციებს პედანტურად ვასრულებთ. მეტიც: ზოგიერთი საკითხი გავამკაცრეთ კიდეც, თან ყველაფერი ეს ცალმხრივად კი არა, სხვა ქვეყნებთან ურთიერთობით გავაკეთეთ.
ყველაზე მთავარი ძალა კი მაინც ჩვენი პროფესიონალები არიან. ექიმებსა და ჟურნალისტებს უდიდეს მადლობას ვეუბნები, რადგან ერთად დგანან. შეიძლება, გაუგებრობების გამო სხვანაირი აქცენტები იყო, მაგრამ, საერთო ჯამში, ამას ცუდი როლი არ შეუსრულებია და ნებისმიერი გამოსვლა იმედით მთავრდება.
დიახ, მეც იმედიანად ვარ, რადგან უხანში კორონავირუსი მილევადი გახდა და ამ პერიოდს დიდი დანაკარგის გარეშე გავივლით!
აქვე ყველას მოვუწოდებ, რომ თუ თავს ცუდად იგრძნობს, სხვას, მათ შორის, უფროსი ასაკის ოჯახის წევრებს, რომელთაც მძიმე ანამნეზი აქვთ, მოერიდოს. ამასთან, თუ უცხო ქვეყნიდან დავბრუნდებით, ცოტა ხანს თვითიზოლაციაში ვიყოთ და ამ ორკვირიანი გარიდებით საქმე არ გაფუჭდება!
_ მადლობა, ბატონო ლადო და ჯანმრთელობას გისურვებთ!

გიორგი აბაშიძე