ქვეყანაში კორონავირუსის პანიკაა. შესაბამისად, ყველა _ დიდი თუ პატარა, პოლიტიკოსი თუ არაპოლიტიკოსი _ ამ მომაკვდინებელ ვირუსზე საუბრობს. ამ ფონზე გასაკვირი არაა, რომ პოლიტიკურმა თემებმა დროებით უკანა პლანზე გადაიწია და ოპოზიციონერი ლიდერებიც სოციალურ ქსელში სტატუსებს „კორონაზე“ აქვეყნებენ. ასე, მაგალითად, ამას წინათ, ლეიბორისტული პარტიის ერთ-ერთმა ლიდერმა, გიორგი გუგავამ, „ფეისბუქში“ დაწერა:
„კორონავირუსთან დაკავშირებულმა მოვლენებმა კიდევ ერთხელ ცხადად აჩვენა, რომ საქართველოში სააფთიაქო მონოპოლიურ ბიზნესს ჩვეულებრივი, სიცოცხლით მოვაჭრე მკვლელები აწარმოებენ, რომლებსაც ნაცვლად იმისა, რომ ამ კრიზისის დროს გამოეჩინათ სამოქალაქო პასუხისმგებლობა და მეტად ხელმისაწვდომი გაეხადათ ფასები საჭირო მედიკამენტებზე თუ სხვა საშუალებებზე, პირიქით, ხელის მოთბობა გადაწყვიტეს და ფასები გააათმაგეს.
„მკვლელი ვირუსი“ ამ სახელისუფლებო ვაიბიზმესმენების (ოქრიაშვილი, კურტანიძე, ივანიშვილი) სახით, დიდი ხანია, დამკვიდრებულია საქართველოში და სულს ხდის ჩვენს მოსახლეობას!“
მოკლედ, საქართველოში კორონავირუსიც პოლიტიკაზე გადის. ამიტომაც, ბუნებრივია, რომ „ქრონიკა+“-მა გიორგი გუგავასთან საუბარი სწორედ ამ თემით დაიწყო:

_ ბატონო გიორგი, მას შემდეგ, რაც საქართველოში ახალი კორონავირუსის სამი შემთხვევა დაფიქსირდა, ხალხი, გარკვეულწილად, დაპანიკდა და მთავარ ახალ ამბადაც სწორედ ეს თემა იქცა. შესაბამისად, ოპოზიციის დღის წესრიგი და გეგმა ხომ არ შეიცვალა?
_ კორონავირუსის საფრთხის გამო ქვეყანაში, რა თქმა უნდა, არაორდინალური სიტუაციაა შექმნილი და ადამიანების ცნობიერებაც მთლიანად, ბუნებრივია, ამ საკითხზეა გადართული, მაგრამ ამის მიუხედავად, ოპოზიციის გეგმები არ შეცვლილია. იმედია, ეს საფრთხე მალე გადაივლის და ის საქმე თუ ბრძოლაც გაგრძელდება, რომელიც აქამდე გვქონდა!
_ რასაც ახლა გკითხავთ, შესაძლოა, უცნაურად მოგეჩვენოთ, მაგრამ გამორიცხავთ, რომ კორონავირუსი ხელისუფლებამ პირდაპირ არჩევნებს მიაბას და არჩევნები გადადოს?
_ არ მგონია, ასე მოხდეს.
_ რატომ არ გგონიათ?
_ ჯერ ერთი, არჩევნებამდე, ანუ შემოდგომამდე, დროა. მეორეც, თუ ხელისუფლებამ კორონავირუსის საფრთხის ლოკალიზება თავად ვერ მოახერხა და ამ ყველაფერმა, ღმერთმა ნუ ქნას და, ჩვენს ქვეყანაში პანდემიის სახე მიიღო, მოვლენები მაინც კარგად განვითარდება, რადგან მალე დათბება და სითბო, როგორც ვიცით, კორონავირუსის პირველი მტერი და გამანადგურებელია. აქედან გამომდინარე, პოლიტიკურ პროცესებში არაფერი შეიცვლება!
_ კეთილი, მაგრამ ფაქტია, რომ მოლაპარაკებების ვადა ამოიწურა და ხელისუფლება, რეალურად, დათმობაზე არ წამოვიდა. ჰოდა, მითხარით, ოპოზიციის ის ნაწილი, რომელიც ლეიბორისტების ოფისში მრგვალ მაგიდასთან თათბირობს, რას აპირებს? სხვათა შორის, მაქვს კულუარული ინფორმაცია, რომ „ძალა ერთობაშია“, ასე ვთქვათ, თავის სტრატეგიაზე მუშაობს.
_ ამ მაგიდასთან „ძალა ერთობაშიაც“ არის წარმოდგენილი.
_ დიახ, ვიცი, მაგრამ ამ გაერთიანების წევრები პირად საუბრებში ამბობენ, რომ ამ მაგიდასთან, მხოლოდ და მხოლოდ, პროპორციული არჩევნების გამო ისხდნენ და არა _ ერთიანი მაჟორიტარების.
_ ვის გულისხმობთ?
_ „ძალა ერთობაშიას“ ცალკეულ წევრებს. უფრო კონკრეტულად, 27 თებერვალს, როგორც ვიცი, ამ გაერთიანებამ შეკრება გამართა და გადაწყდა, რომ იმ შემთხვევაში, თუ რომელიმე ოლქსა თუ მუნიციპალიტეტში ოპოზიცია ე. წ. რუსული ვექტორის მაჟორიტარობის კანდიდატს დაასახელებს, „ძალა ერთობაშიაში“ შემავალი 12 პარტია ასეთ კანდიდატს მხარს არ დაუჭერს!
_ არ ვიცი, რას გულისხმობთ, მაგრამ ჩვენ შეთანხმებულები ვართ, რომ იმ შემთხვევაში, თუ ხელისუფლება ამ საარჩევნო სისტემას დატოვებს, მაჟორიტარებთან დაკავშირებით კოორდინება მოხდება, ანუ ეს ოპოზიციური ფორმატი ერთიან მაჟორიტარებს წარადგენს და მხარს დაუჭერს. ყველაფერი ეს კი გამარჯვებას უზრუნველყოფს.
_ გასაგებია, რომ ჩემს ხელთ არსებულ კულუარულ ინფორმაციას ეჭვქვეშ აყენებთ, მაგრამ გავყვეთ ვერსიას, რომ თუ საერთო მაჟორიტარობის კანდიდატი, მაგალითად, ბურჯანაძე ან რომელიმე პრორუსული განწყობების პოლიტიკოსი იქნება, „ძალა ერთობაშია“ მას გაემიჯნება. აი, ასეთ შემთხვევაში რა მოხდება _ ოპოზიცია ხომ არ დაიქსაქსება და ერთიანობის ილუზიაც გაქრება?
_ ახლა, ჰიპოთეტურ საკითხებზე ვერ ვიმსჯელებთ. მე კი იმას გეუბნებით, როგორიც დღევანდელი მოცემულობაა _ ოპოზიციურ ფორმატში გარკვეული სამუშაოები და კონსულტაციები გამართულია და გეგმა „ბ“-ც არსებობს იმ შემთხვევისთვის, თუ ხელისუფლება არაფერს შეცვლის, ანუ თავს საბოლოოდ შეირცხვენს და დაპირებულ პროპორციულ არჩევნებზე ნაბიჯს არ გადადგამს.
_ ბატონო გიორგი, წეღან ვადები შეგახსენეთ, ანუ პროპორციული სამართლებრივადაც ვეღარ ესწრება და რატომ ელოდებით, რომ ხელისუფლება ამ კუთხით რამე ნაბიჯს მაინც გადადგამს?
_ სრულიად პროპორციულს აღარავინ ელოდება, მაგრამ შესაძლებელია, რომ მასთან მიახლოებული ვერსია იქნეს წარმოდგენილი. ამას გარდა, პოლიტიკური დევნა უნდა შეჩერდეს და პოლიტპატიმრები განთავისუფლდნენ.
თუ ყველაფერი ეს არ მოხდება, როგორც გითხარით, არსებული რეჟიმის დასამარცხებლად ერთიანი ფრონტი და ბრძოლაა საჭირო!
კიდევ ვიმეორებ: საამისოდ ოპოზიციამ შესაბამისი სამუშაოები გაწია და კონსულტაციებიც იყო.
_ დამიკონკრეტეთ, ოპოზიციას კონსულტაციები რაზე ჰქონდა?
_ ერთიანი მაჟორიტარების დაყენებაზე. ამასთან, ოპოზიცია იმასაც უზრუნველყოფს, რომ პარლამენტი, მეტ-ნაკლებად, მრავალპარტიული იყოს, რომლის წართმევასაც ხელისუფლება ცდილობს.
_ მომიტევეთ, მაგრამ ისევ უნდა გავიმეორო: „ოცნება“ დათმობაზე ახლა რომც წამოვიდეს, პროპორციულის დაკანონება ვეღარ მოხერხდება, რადგან ამას შესაბამისი პროცედურები სჭირდება. ყველაფერი ეს კი დროსთანაა დაკავშირებული, ანუ შესაძლოა, საარჩევნო სისტემა შეიცვალოს, მაგრამ წლევანდელი არჩევნები მაინც არსებული კანონით ჩატარდება და ამაში ხომ მეთანხმებით?
_ რამდენიმე დღე კიდევაა დარჩენილი.
_ ანუ?
_ შესაძლებელია, რომ ხელისუფლებამ ერთი კვირის ვადაში ამის ინიცირება მოახდინოს და პარლამენტს საკონსტიტუციო ცვლილებები წარუდგინოს, ანუ საამისოდ, ფორმალურად, კიდევ ერთკვირიანი ვადა არსებობს.
_ მგონია, რომ ხავსს ეჭიდებით.
_ არა, მე ხავსს კი არ ვეჭიდები, თეორიულ შესაძლებლობებზე ვსაუბრობ, თორემ ამ ხელისუფლებასა და მის ქმედებებზე წარმოდგენა დიდი ხანია, ჩამოყალიბებული მაქვს.
_ ბატონო გიორგი, თუ ეს თეორიული ერთკვირიანი ვადაც ამოიწურება, მაშინ გაუგებარია, 4 აპრილის აქციაზე ოპოზიციის მოთხოვნილ პროპორციულს რაღა აზრი ექნება?
_ 4 აპრილს იმის სამოქმედო გეგმა იქნება წარმოდგენილი, თუ როგორ უნდა შეიცვალოს ხელისუფლება. ამას გარდა, 4 აპრილსვე საზოგადოება მაჟორიტარობის იმ კანდიდატებსაც გაიცნობს, რომლებსაც ოპოზიცია ერთმანეთთან შეათანხმებს.
მოკლედ, 4 აპრილს ხალხი გაიგებს, ამ რეჟიმის შეცვლას როგორ ვაპირებთ! ხელისუფლებამ ხალხის მისდამი დამოკიდებულება და ბრძოლის ჟინი კიდევ ერთხელ უნდა დაინახოს!
_ ანუ, ამ ეტაპზე, ოპოზიციას გეგმა ჯერ არ აქვს?
_ რას ბრძანებთ! ვინ გითხრათ, რომ გეგმა არ გვაქვს?
_ არავის უთქვამს, უბრალოდ, კითხვას გისვამთ, ბატონო გიორგი!
_ 4 აპრილს სამოქმედო გეგმაზე იქნება საუბარი, თუმცა, ჯერჯერობით, რადგან მინიმალური შანსი კიდევ არსებობს, მერე ბრალი რომ არ დაგვდონ, არსებული საარჩევნო სისტემის შეცვლა არ უნდოდათო, ბოლომდე ვიბრძვით, ანუ ხელისუფლებასთან იმ ფორმის ურთიერთობა, რა ფორმისაც არის, ბოლომდე იქნება და როცა ყველაფერი ეს ამოიწურება, ოპოზიცია მოქმედების სხვა გეგმაზე გადავა და ბრძოლას ისე გავაგრძელებთ!
_ კეთილი და პატიოსანი, მაგრამ შევთანხმდეთ, რომ დღეს ერთ-ერთი უმთავრესი პრობლემა უიმედობა და ნიჰილიზმია. შესაბამისად, ოპოზიცია იმაზე თუ მსჯელობს, როგორ უნდა განვითარდეს ქვეყანა „ოცნების“ ხელისუფლებიდან წასვლის შემდეგ?
_ რა თქმა უნდა, არსებობს სტრატეგიული საკითხები, რაზედაც ოპოზიცია შეჯერდება.
_ სტრატეგიულ საკითხებად რა მიგაჩნიათ?
_ უმთავრესი მართლმსაჯულებაა.
_ უფრო კონკრეტულად?
_ ისე უნდა მოხდეს, რომ სამართალმა რეალურად ჭამოს პური. დღეს მთელი ეს სისტემა ერთ პირს ექვემდებარება და პოლიტიკური დევნისა თუ პირადი მიზნებისთვის იყენებს, ანუ დღეს სისტემა საჯარო მართლმსაჯულების პრინციპებით არ მოქმედებს. აი, სწორედ ამაზე შევთანხმდებით.
ამას გარდა, პოლიტიკის დემონოპოლიზაციაც უნდა მოხდეს.
_ როგორ?
_ ამას პარლამენტის მრავალპარტიულობა უზრუნველყოფს. მოგეხსენებათ, როცა მთელი ძალაუფლება ერთი ძალის ხელში არ მოექცევა და პარლამენტში მრავალი პარტია იქნება წარმოდგენილი, ამით სიტუაცია დაბალანსდება და ისეთი რეფორმების გატარებასაც შევძლებთ, რომ საზოგადოების ყველა ფენისა და სოციალური ჯგუფის ინტერესები დავიცვათ!
_ ყველაფერი ეს ძალიან ზოგადია, მე კი კონკრეტიკა გთხოვეთ. აი, მაგალითად, „კანონი და სამართალი“, ასევე „გირჩი“ინიციატივით გამოდის, რომ ყველა აირჩიოს ხალხმა _ მთავარი პროკურორით დაწყებული, მოსამართლეებითა და პოლიციის უფროსებით დამთავრებული. ეს მოდელი თქვენთვის მისაღებია?
_ დიახ, მეც სწორედ ამას ვგულისხმობ. ოპოზიცია, როგორც გითხარით, მთავარ პრინციპებზე შეთანხმებულია, ანუ არსებული 30-წლიანი სისტემა დასაშლელია. სხვათა შორის, ვეთანხმებით პრინციპს, რომ პოლიციის შერიფი თუ პირველი ინსტანციის მოსამართლე ხალხმა აირჩიოს. პროკურატურის ფორმირებაზე კი გარკვეული იდეები და შეხედულებები არსებობს. მაგალითად, ჩვენი ვერსიით, შესაძლებელია, რომ აშშ-ის მსგავსად, ერთიანი საგამოძიებო სტრუქტურა ჩამოყალიბდეს.
ერთი სიტყვით, ბევრი ვერსიაა. ოპოზიციაში ყველაფერ ამაზე მუშაობა მიდის და მაქსიმალურად ვცდილობთ, საზოგადოებას მართლმსაჯულების ისეთი სისტემა შევთავაზოთ, რომ ერთი ძალის დომინაცია გამოირიცხოს და ხელისუფლებამ ხალხის მოთხოვნები, ასევე მართლმსაჯულების მთავარი პრინციპები შეასრულოს და არა _ ვინმეს დაკვეთა.
_ ბატონო გიორგი, 4 აპრილის აქციაზე ხალხს ქვეყნის მოწყობის ამ გეგმას გააცნობთ?
_ არა.
_ რატომ?
_ უბრალოდ, მთავარ პრინციპებს გავაცნობთ. ამასთან, ხალხი გაიგებს, როგორ ვაპირებთ ამ რეჟიმის შეცვლას.
სხვათა შორის, მთელ რიგ ეკონომიკურ და სოციალურ საკითხებზე ოპოზიცია შესაძლოა, ვერ შეთანხმდეს, რადგან, მაგალითად, ჩვენ, ლეიბორისტებს, მემარცხენე-ცენტრისტული შეხედულებები გვაქვს და მიგვაჩნია, რომ სოციალურ საკითხებში სახელმწიფოს როლი უნდა გაძლიერდეს. ამასთან, ეკონომიკაში არსებულმა ულტრალიბერალურმა მიდგომებმა ქვეყანა დაღუპა და მონოპოლიური ეკონომიკა შექმნა. ყველაფერ ამის გამო კი მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი გაიძარცვა და ქვეყნის მთელი ქონება მხოლოდ ორი-სამი პროცენტის ხელშია თავმოყრილი.
მოკლედ, სოციალურ და ეკონომიკურ საკითხებზე შესაძლოა, ოპოზიცია ვერ შეჯერდეს, მაგრამ მართლმსაჯულებასა თუ ადამიანის უფლებებზე შეჯერება, რა თქმა უნდა, შესაძლებელია. ყველაფერ ამაზე დეკლარაციებსაც მოეწერება ხელი და ვალდებულებებსაც ავიღებთ!
_ სხვათა შორის, 4 აპრილის აქაციამდე, როგორც მახსოვს, ოპოზიცია რეგიონებში გასვლას და ხალხთან შეხვედრებს გეგმავდა, თუმცა ჯერ არ გამიგია, რომ რომელიმე რეგიონში ჩასულიყავით, ანუ მოსახლეობაში გასვლა გადაიფიქრეთ?
_ მოლაპარაკების რესურსი ამოიწურება და ჩვენი მოქმედებაც ცხადად გვეცოდინება.
_ სხვა რამეს გეკითხებით, ბატონო გიორგი: ხალხში გასვლა ისევ ძალაშია თუ გადაიფიქრეთ?
_ 4 აპრილამდე მთელი თვეა დარჩენილი.
_ მერე?
_ ბუნებრივია, ძალები გადანაწილდება და მოსახლეობას რეგიონებშიც შევხვდებით, თბილისშიც და ყველგან!
_ ამ შეხვედრების მიზანი რა იქნება?
_ ერთი მხრივ, ხალხს ჩვენი შეხედულებები უნდა გავაცნოთ, მეორე მხრივ კი, ის უნდა უზრუნველვყოთ, რომ 4 აპრილის აქცია მაქსიმალურად მასშტაბური იყოს!
_ ასეა თუ ისე, მაინც ვერ გავიგე, დიპლომატების შუამავლობით, ხელისუფლებასთან ოპოზიციის კომუნიკაცია რას ემსახურება?
_ მოგეხსენებათ, ხელისუფლებამ რაც ჩაიდინა.
_ რა ჩაიდინა?
_ პროპორციული არჩევნების დაპირება უკან წაიღო, რასაც პოლიტიკური რეპრესიები მოჰყვა. ყველაფერი ეს კი უგულავას დაჭერით დაგვირგვინდა, რაზედაც დასავლეთს ნეგატიური გამოხმაურება ჰქონდა. დასავლეთი ჩვენი ქვეყნის, ხალხის სტრატეგიული მოკავშირეა და დამოუკიდებლობისა თუ დემოკრატიისკენ ჩვენს მისწრაფებას გულწრფელად უჭერს მხარს. სწორედ აქედან გამომდინარე, ჩვენი პარტნიორები ცდილობენ, ხელისუფლება, ასე ვთქვათ, ცივილიზებულ ჩარჩოებში მოაქციონ და საარჩევნო სისტემა კონსენსუსის საგანი გახდეს.
_ დასავლელი პარტნიორების მცდელობა გასაგებია, მაგრამ რეალობას თვალი გავუსწოროთ: უცხოელ დიპლომატებთან გამართულ საუზმეებსა თუ ვახშმებს შედეგი არ მოაქვს და დამისაბუთეთ, ყველაფერ ამას თქვენ, ოპოზიცია, რისთვის აკეთებთ?
_ ჩვენი დასავლელი მოკავშირეები მცდელობას არ აკლებენ.
_ დასავლელი მოკავშირეები ხელისუფლებას ოპოზიციის გარეშე რომ შეხვდნენ და დათმობაზე წამოსვლა ისე აიძულონ, არ შეიძლება? თუ აუცილებელია, რომ ზემოხსენებულ ვახშმებზე ოპოზიცია უეჭველი უნდა იყოს?
_ თუ მინიმალური შანსი არსებობს, ის უნდა გამოიყენო!
_ კარგი… ვთქვათ, ისე მოხდა, რომ დასავლეთმა თქვა, მეტი გზა არაა და არჩევნები „ოცნების“ მიერ შემოთავაზებული მოდელით, ანუ 100/50-ზე თუ 110/40-ზე პრინციპით უნდა ჩატარდესო, ოპოზიცია რას იზამს, ამაზე წავა?
_ ოპოზიციას თავისი პრინციპები აქვს ჩამოყალიბებული.
_ მაინც, რა პრინციპები?
_ პირველი პრინციპი პოლიტიკური დევნის შეწყვეტა და პოლიტპატიმრების განთავისუფლებაა.
მეორე პრინციპი კი ის გახლავთ, რომ ჩვენი მოქმედება მანდატებით ვაჭრობას არ ეფუძნება! ჩვენი მიზანია, რომ საარჩევნო სისტემა პროპორციულთან მაქსიმალურად იყოს მიახლოებული, რათა პარალმენტში მოსახლეობის განწყობა ადეკვატურად აისახოს!
_ უკაცრავად, „მანდატებით ვაჭრობა“ რატომ ახსენეთ?
_ ის, რასაც ხელისუფლება ბარტყივით გადმოაგდებს ხოლმე, მანდატებით ვაჭრობას ნიშნავს, რაზედაც ჩვენ არ ვთანხმდებით!
_ „ჩვენში“ ვის გულისხმობთ, ბატონო გიორგი _ მთელი ოპოზიციის სახელით საუბრობთ თუ კონკრეტულად, ლეიბორისტების?
_ ამ შემთხვევაში, ლეიბორისტების პირად განწყობაზე კი არა, ოპოზიციურ ფორმატში არსებულ შეთანხმებაზე ვსაუბრობ.
_ გიგი უგულავას მესამედ დაჭერის შემდეგ ოპოზიცია შეთანხმდა, რომ ხელისუფლებას აღარაფერზე დაელაპარაკებოდა, თუმცა სწორედ ამ შეთანხმების შემდეგ „გირჩი“ გაქანდა და თალაკვაძეს შეხვდა.
_ ეს მოლაპარაკება კი არა, პირადი აზრების გაცვლა-გამოცვლა იყო, რაშიც ცუდს ვერაფერს ვხედავ. პირიქით, „გირჩმა“ ინფორმაციები მოიტანა და ამით არაფერი შეცვლილა!
_ ე. ი., პირადი აზრების გასაცვლელად თქვენც რომ დაგიძახონ, თალაკვაძეს ან „ოცნების“ რომელიმე წარმომადგენელს დახურულ კარს მიღმა შეხვდებით?
_ არ მგონია. ეს ჩვენი დამოკიდებულებაა და ამიტომაც არ გვეძახიან, მაგრამ ვიმეორებ: მას, ვინც შეხვდა, არ ვძრახავ, რადგან არსებითად არაფერი შეცვლილა. ჯერ ერთი, ყველაფერი ღიად თქვეს. მეორეც, საერთო ოპოზიციურ ფორმატში დეტალებზეც ვისაუბრეთ. ყველაფერ აქედან გამომდინარე, პოზიცია ისაა, რასაც ოპოზიცია ერთმანეთთან შეთანხმებით აყალიბებს!
მოკლედ, სანამ ის პრინციპები, რაზედაც წეღან გესაუბრეთ, არ დაკმაყოფილდება, ხელისუფლებასთან შეთანხმება და კონსენსუსი, ბუნებრივია, ვერ მოხერხდება!
_ ამასობაში, სააკაშილის პირადმა შტაბმა დაიწყო მუშაობა. ეს ოპოზიციურ მაგიდაში ერთგვარ დისონანსს არც შეიტანს?
_ არა, არა. უკეთესია, რაც მეტი ძალა და ფიგურა ჩაერთვება.
_ სააკაშვილი, ანუ „ნაციონალური მოძრაობა“, ამ მაგიდაში ისედაც ჩართული იყო.
_ ეს შტაბი კარგია.
_ დამისაბუთეთ, კარგი რატომაა?
_ საკუთარი მომხრეებისა და მხარდამჭერების მობილიზებას აკეთებს.
სხვათა შორის, ამ ბრძოლაში ჩართვას მეორე ექსპრეზიდენტი, გიორგი მარგველაშვილიც აპირებს.
მოკლედ, ფრონტი რაც უფრო ფართომასშტაბიანი იქნება, მეტი შესაძლებლობა ჩნდება, რომ არსებული რეჟიმი უმტკივნეულოდ შეიცვალოს!
_ გიორგი გუგავას მართლა ჰგონია, რომ იგივე მარგველაშვილი ხალხში ძალიან ავტორიტეტული ფიგურაა და მისი ბრძოლაში ჩართვა ოპოზიციას დივიდენდებს მოუტანს?
_ რაც მეტი ძალა და ფიგურა ჩაერთვება, ეს ბრძოლის სინერგიას გამოიწვევს!
_ ნება მომეცით, არ დაგეთანხმოთ, რადგან ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, ამ ბრძოლაში ხაზარაძეც ჩართულია და ეკა ბესელიაც, თუმცა არ მგონია, ლეიბორისტებს რომელიმეს გულწრფელობის გჯეროდეთ.
_ აქ ვინმეს გულწრფელობაზე ან არაგულწრფელობაზე არაა საუბარი. მთავარი ის გამოწვევაა, რომლის წინაშეც ქვეყანა დგას.
პირდაპირ და მარტივად ვთქვათ: ქვეყნის სახელმწიფოებრიობა და სუვერენიტეტი გადასარჩენია! ამ დროს ოპოზიციური ერთობა აუცილებელია. სწორედ ამიტომაც ძველი წყენა დავივიწყეთ, თუმცა იდეოლოგიურ ასპექტებში ჩვენი შეხედულებები კვლავ განსხვავებულია, ანუ ჩვენ ერთ პარტიად არ ჩამოვყალიბებულვართ. ახლა მთავრია, ეს ქვეყანა ოლიგარქს გამოვგლიჯოთ და შემდეგ, როცა ისეთი მართლმსაჯულებისა და საარჩევნო სისტემა შეიქმნება, რომელიც თანაბრობას უზრუნველყოფს, პარტიები ერთმანეთთან პაექრობასა და კონკურენციას ისევ გააგრძელებენ! შესაბამისად, უკვე ხალხი გადაწყვეტს, როგორ უნდა ფორმირდეს ხელისუფლება და რომელ პარტიას თუ პიროვნებას დაუჭიროს მხარი!
_ ბოლოს, ბატონო გიორგი, მითხარით: დღევანდელ სიტუაციაში ხელისუფლება რა შეცდომას უშვებს და ოპოზიცია _ რას?
_ ხელისუფლების შეცდომები ცხადზე ცხადია _ იგი მხოლოდ საქართველოს მოსახლეობას კი არ დაუპირისპირდა, არამედ ქვეყნის სტრატეგიულ მოკავშირეებთან ურთიერთობებიც საფრთხის წინაშე დააყენა. ყველაფერი ეს კი ნოყიერ ნიადაგს ქმნის, რომ საქართველოს მთლიანი პოლიტიკური ოკუპაცია მოახდინოს, ანუ დასავლელი მოკავშირეები დავკარგოთ და ოკუპანტისთვის ადვილი ლუკმა გავხდეთ. ეს საქართველოსთვის ფატალური იქნება. ამიტომაც ცდილობს ოპოზიცია, რომ ეს საფრთხე თავიდან აიცილოს და ამ ქვეყნის მომავალი გადაარჩინოს!
_ ოპოზიციის შეცდომაზეც გკითხეთ…
_ უშეცდომო არავინაა, მაგრამ ოპოზიციაში ისეთ შეცდომას ვერ ვხედავ, რომელმაც სიტუაცია შესაძლოა, არსებითად შეცვალოს!
_ სხვათა შორის, ამას წინათ გუბაზ სანიკიძემ განაცხადა, ივანიშვილის დამარცხება ადვილი არ იქნებაო. თქვენც ასე ფიქრობთ?
_ რა თქმა უნდა, ადვილი არ იქნება და ვითარებას ვარდისფერი სათვალით ნამდვილად არ ვუყურებ, მით უმეტეს, თუ ივანიშვილის მოქმედების სქემებსა თუ მზაკვრობას დავაკვირდებით. ამიტომ ყველაფრისთვის მზად უნდა ვიყოთ!

გიორგი აბაშიძე