„გირჩი“ ეროვნული ბანკის საცავში დაცული ბანკის ყოფილი პრეზიდენტის, დემურ დვალიშვილის ჩანაწერების გასაჯაროებას ითხოვს! ეს მოთხოვნა კი „გირჩს“ მას შემდეგ გაუჩნდა, რაც პარტიის თავმჯდომარის, იაგო ხვიჩიას გადაცემა „პროცესში“ ეროვნული ბანკის ყოფილმა პრეზიდენტმა, ამჟამად „ნაციონალური მოძრაობის“ საპარლამენტო ფრაქციის თავმჯდომარე რომან გოცირიძემ თქვა, რომ დვალიშვილის ჩანაწერები ნანახი აქვს.

„გაცნობებთ, რომ ჩემი საავტორო გადაცემა „პროცესის“ 31 აგვისტოს გამოშვებაში საქართველოს პარლამენტის ამჟამინდელმა წევრმა და საქართველოს ეროვნული ბანკის ყოფილმა პრეზიდენტმა, ბ-ნმა რომან გოცირიძემ, შემდეგი განაცხადა: საქართველოს ეროვნული ბანკის საცავში ინახება ბანკის ყოფილი პრეზიდენტის, ბ-ნი დემურ დვალიშვილის ჩანაწერები, სადაც დეტალურად არის აღრიცხული, ვისზე და რა ოდენობებით გაიცემოდა მაშინდელ პრეზიდენტ, ბ-ნ ედუარდ შევარდნაძის მითითებით სესხები. ბ-ნი რომანის განცხადებით, მას ნანახი აქვს ეს ჩანაწერები, როდესაც ის იყო ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი და ის ბანკის სპეციალურ საცავში სწორედ მისი მითითებით შეინახეს. მსურს შეგახსენოთ შემდეგი გარემოებები: 1. ბ-ნი დემურ დვალიშვილი იყო პრეზიდენტ ედუარდ შევარდნაძესთან დაახლოებული პირი, იგი იკავებდა ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის თანამდებობას და, შესაბამისად, პასუხისმგებელი იყო ქვეყნის ფულად-საკრედიტო პოლიტიკაზე 1992 წლის ნოემბრიდან 1993 წლის ნოემბრამდე; 2. 1993 წლის 5 აპრილს გამოვიდა კუპონი, ხოლო 1993 წლის 20 აგვისტოდან კუპონი გამოცხადდა ერთადერთ საგადამხდელო საშუალებად ქვეყნის მასშტაბით. კუპონის ჰიპერინფლაციამ, პრაქტიკულად, ღატაკად აქცია საქართველოს მოსახლეობა; 3. 1992 წელს საქართველოში დაიწყო პირველი პრივატიზაციის პროცესი, რომლის შედეგადაც საბჭოთა საქართველოს საკუთრებაში არსებული აქტივების მნიშვნელოვანი ნაწილი აღმოჩნდა ერთეული კორუმპირებული ადამიანების ხელში. არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი, რომ ამ აქტივების ხელში ჩაგდება ხდებოდა საქართველოს პრეზიდენტის მითითებით, ეროვნული ბანკიდან გატანილი სესხებით, რომელთა დიდი ნაწილი უკან არ დაბრუნებულა, ან ჩანაცვლდა ეროვნული ბანკის მიერ ინფილირებული და გაუფასურებული კუპონებით; 4. ბ-ნი დემურ დვალიშვილის პრეზიდენტობას ემთხვევა საბჭოთა ანაბრების გაუფასურების პერიოდი. საქართველოს პრეზიდენტის 2002 წლის 20 მარტის განკარგულების საფუძველზე შექმნილი საბჭოთა ანაბრების გაუფასურების მიზეზების შემსწავლელი კომისიის ანგარიშით, რომელიც ინახება კომისიის თავმჯდომარის, ბ-ნი ელგუჯა მექვაბიშვილის პირად არქივში, საბჭოთა ანაბრების გაუფასურება დაკავშირებულია 90-იანი წლების პირველ ნახევარში განვითარებულ ჰიპერინფლაციურ პროცესებთან. ხოლო საქართველოს პარლამენტის ბიუროს 2004 წლის 15 ნოემბრის #34 დადგენილებით შექმნილი 1992-1993 წლებში საქართველოს მოქალაქეების ანაბრების გაუფასურების მიზეზების შემსწავლელი საპარლამენტო მომხსენებელთა ჯგუფის მიერ შედგენილი დასკვნით _ ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი და, ამავე დროს, მთავარი მიზეზი ანაბრების გაუფასურებისა იყო საქართველოს ეროვნული ბანკის ფულად-საკრედიტო პოლიტიკა;
5. ბ-ნმა დემურ დვალიშვილმა სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა 1994 წლის 9 სექტემბერს. აღნიშნული გარემოებების გათვალისწინებით, ეროვნული ბანკის საცავში არსებული ბანკის ყოფილი პრეზიდენტის, ბ-ნი დვალიშვილის ჩანაწერები შესაძლოა შეიცავდეს უმნიშვნელოვანეს ინფორმაციას იმის თაობაზე თუ:
ა) როგორ გაწირეს კუპონის გაუფასურებით ქვეყნის მოსახლეობა შიმშილისთვის?!
ბ) როგორ მოახერხა ერთი მუჭა ადამიანების ჯგუფმა ვითომ სამართლიანი პრივატიზაციის გზით უზარმაზარი ქონების ხელში ჩაგდება?!
გ) როგორ და სად გაქრა აქ მცხოვრები ადამიანების მიერ წლების განმავლობაში საბჭოთა ანაბრების სახით ნაკეთები დანაზოგი?
პოლიტიკური გაერთიანება „გირჩი“ მიიჩნევს, რომ საქართველოს მოქალაქეებს უფლება აქვთ, სრულად ფლობდნენ ინფორმაციას ზემოთ აღნიშნულ მოვლენებთან დაკავშირებით, რომელმაც, რუსეთის სამხედრო აგრესიასთან და თბილისის სამოქალაქო ომთან ერთად, 90-იანი წლების დასაწყისში, პრაქტიკულად, გაანადგურა ეს ქვეყანა. მეტიც, ჩვენი ვარაუდით, ასეთი მნიშვნელობის ჩანაწერების გასაჯაროების ნაბიჯი არ გადადგა არც ერთმა ხელისუფლებამ, რადგან საქართველოს დამოუკიდებლობის პირველ წლებში უსამართლოდ გამდიდრებული ადამიანები, ერთი მხრივ, ყოველთვის სარგებლობდნენ და დღემდე სარგებლობენ ხელისუფლებებთან სიახლოვით, ხოლო, მეორე მხრივ, წარმოადგენდნენ და დღესაც წარმოადგენენ ამ ხელისუფლებებისთვის ძალაუფლების მოპოვებისა და შემდეგ შენარჩუნების ფინანსურ საყრდენს. „გირჩი“ ითხოვს ეროვნული ბანკის საცავში დაცული ზემოთ აღნიშნული ჩანაწერების სრულად გასაჯაროებას! დროა, ამ ქვეყნის მოქალაქეებმა გაიგონ სიმართლე!“ _ ნათქვამია იაგო ხვიჩიას განცხადებაში, რომელიც მან ეროვნულ ბანკს გაუგზავნა.
ქვეყნის მთავარმა საფინანსო ინსტიტუტმა ხვიჩიას „დვალიშვილის ჩანაწერების“ არსებობა დაუდასტურა, თუმცა აცნობა, რომ ეს ჩანაწერები სახელმწიფო საიდუმლოს შეიცავს და ამიტომ სასამართლოს ნებართვის გარეშე ვერ გასცემს.
მოკლედ, რატომ დაინტერესდა „გირჩი“ 25 წლის წინანდელი ამბით? _ „ქრონიკა+“ იაგო ხვიჩიას ესაუბრა:

_ იაგო, როგორც ვიცი, არცთუ დიდი ხნის წინ ეროვნულ ბანკს ეროვნული ბანკის ყოფილი პრეზიდენტის, დემურ დვალიშვილის არქივის გასაჯაროვების თხოვნით მიმართეთ.
_ დიახ.
_ ამ საკითხზე, მაინცდამაინც ეროვნულ ბანკს რატომ მიმართეთ და არა _ მთავარ საგამოძიებო უწყებას?
_ ჩემს გადაცემა „პროცესში“ რომან გოცირიძემ თქვა, როცა ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი ვიყავი, ბანკის საცავში დვალიშვილის ჩანაწერები ვნახე და არქივში შევანახინეო. არ ვიცი, ვინმემ გამოიძია თუ არა, მაგრამ გასაგებია, რომ ეს დოკუმენტაცია არსებობს და რადგან გავიგე, ეს ჩანაწერები სად ინახება, ეროვნულ ბანკსაც ამიტომ მივმართე.
_ დვალიშვილის თვითმკვლელობას, თავის დროზე, ძალიან დიდი სკანდალი მოყვა. ამ ტრაგედიიდან ოც წელზე მეტი გავიდა და ეროვნულ ბანკს საჭიროდ რომ ჩაეთვალა, დვალიშვილის ჩანაწერებს აქამდე, ანუ თქვენ გარეშეც გამოაქვეყნებდა. ამიტომ თუ ეს თემა გაინტერესებთ, უპრიანი არ იქნებოდა, საგამოძიებო უწყებისთვის მიგემართათ?
_ არ ვიცი, იმ დოკუმენტებში რა წერია და, როგორც გითხარით, ისიც არ ვიცი, საერთოდ გამოძიებულია თუ არა. ამას გარდა, წესით, საგამოძიებო უწყებამაც უნდა იცოდეს, რომ ეს დოკუმენტები ეროვნულ ბანკში ინახება. შესაბამისად, თუ გამოსაძიებელი იყო, აქამდე გამოიძიებდა. ჩვენ, უბრალოდ, ამის გასაჯაროება გვაინტერესებს, თორემ იმას კი არ ვამბობთ, რომ ამ საქმეზე, აპრიორი, ვინმე დასაჭერია!
_ ამ დოკუმენტაციის გასაჯაროების მიზანი რა არის?
_ ჩვენი პოლიტიკური წარსული თავიდან ბოლომდე ჩვენს ეკონომიკას უკავშირდება.
_ დიახ, ასეა.
_ მოკლედ, იმ მაქინაციებმა, რომლებიც შესაძლოა, დვალიშვილის დოკუმენტებში იყოს ასახული, საბოლოო ჯამში, კუპონის კურსის კატასტროფული ვარდნა გამოიწვია. ეს კი ქვეყნის ეკონომიკისთვის ბევრი, მათ შორის, ანაბრების მიმართულებითაც, დამანგრეველი იყო. ამიტომ, საინტერესოა, საზოგადოებამ იცოდეს, ყველაფერი ეს ვის სახელსა და გვარს უკავშირდება.
ზოგადად, ჩემი გადაცემა საქართველოს ისტორიის უახლეს წარსულს ეხება. ეს თემა კი იმის თვალსაჩინო მაგალითია, თუ რა მოხდა უახლეს წარსულში ეკონომიკური კუთხით.
_ ამაში გეთანხმებით, მაგრამ იაგო, იმის ალბათობას, განა, არ უშვებთ, რომ დვალიშვილის ჩანაწერების გამოქვეყნებას საზოგადოებაში შესაძლოა, ახალი დაპირისპირება მოყვეს? აქვე არ დაგავიწყდეთ, რომ მშიერ მოსახლეობას ისინი არ უყვარს, რომლებიც სწორედ 90-იან წლებში გამდიდრდნენ, ანუ ხალხი დარწმუნებულია, რომ ამ სუბიექტებმა ფული საკუთარი შრომით კი არ იშოვეს, არამედ ის სიმდიდრე და დოვლათი მიითვისეს, რასაც ხალხი საბჭოთა კავშირის დროს საკუთარი შრომით ქმნიდა.
_ იცით, რა არის? _ ადამიანის უფლებაა, უნდა თუ არა, რომ სიმართლე იცოდეს. მჯერა, რომ ადამიანი გონიერი არსებაა და საკუთარი ისტორიიდან სწავლობს. ამიტომ არაფერი უნდა დავმალოთ. სიმართლის დამალვას კარგი შედეგი არასოდეს ჰქონია. მომხრე ვარ, რომ ჩვენს წარსულზე სიმართლე ვიცოდეთ! როგორ შეიძლება, პოლიტიკაში იყო და უახლესი წარსული არ გაინტერესებდეს?
_ კი ბატონო, თუ გვინდა, სამართლიანი სახელმწიფო ავაშენოთ, მაშინ ისტორიული სამართლიანობის აღდგენა ისტორიული სამართლიანობის აღდგენით უნდა დავიწყოთ, მაგრამ შეგახსენებთ, რომ მაგალითად, მამუკა ხაზარაძემ ბიზნესსაქმიანობა სწორედ იმ დროს დაიწყო, როცა დვალიშვილმა თავი მოიკლა. მოკლედ, შესაძლოა, ვინმემ ჩათვალოს, რომ თქვენი ინიციატივით, პირდაპირ თუ ირიბად, ხაზარაძეს „ურტყამთ“.
_ სიმართლე გითხრათ, არც მიფიქრია, რომ იმ ჩანაწერებში შესაძლოა, ხაზარაძეზე იყოს საუბარი.
_ რატომ არ გიფიქრიათ?
_ ხაზარაძის ბიზნესწარსულზე სხვა ისტორია ვიცი და სხვა ვერსიის მჯერა, თუმცა თუ ამ სიაში იქნება, მჯერა, ხაზარაძეს ახსნაც მოეძებნება. ზოგადად, როგორც გითხარით, ჩვენ, აპრიორი, არ ვამბობთ, რომ ყველა, ვინც ე. წ. დვალიშვილის სიაშია, დამნაშავეა. თითოეულ მათგანს თავისი ახსნა ექნება და აქედან გამომდინარე, საზოგადოებისთვის, მათ შორის, ჩემთვისაც, ბევრი რამ დამაჯერებელი გახდება.
_ სხვათა შორის, ერთადერთი, ვისზეც ვიცით, რომ 90-იან წლებში სახელმწიფოსგან სესხი აიღო და არ დააბრუნა, თემურ ჭყონიაა. ყოველ შემთხვევაში, ამ თემაზე არაერთი ჟურნალისტური გამოძიება ჩატარებულა. იაგო, თქვენი ვარაუდით, „დვალიშვილის სიაში“ იქნება თუ არა ვანო ჩხარტიშვილი, რომელიც საბჭოთა ანაბრების მითვისებასთან ასოცირდება?
_ იცით, რა არის? _ როცა ამ თემაზე მუშაობა დავიწყე, მივხვდი, რომ ყველაფერზე უნდა მეფიქრა, ანუ იმის თქმა მინდა, რომ კონკრეტულ ადამიანებზე არ ვფიქრობ და შეგუებული ვარ, რომ ყველა შეიძლება, აღმოჩნდეს და ყველას შეიძლება, სათანადო ახსნაც ჰქონდეს.
სხვათა შორის, თემურ ჭყონიას და მის ბრენდებს პატივს ვცემ. ამიტომ მე, უბრალოდ, სიმართლე მაინტერესებს და პრობლემა არ არის, ადამიანებს მოვუსმინო. საერთოდ, ჩვენ უნდა გადავწყვიტოთ, სიმართლის მოსმენა გვინდა თუ არა. პირადად მე სიმართლის მოსმენა მინდა!
_ იაგო, „პროცესს“, როგორც ვიცი, უკვე რამდენიმე თვეა, აკეთებ და ამ ხნის განმავლობაში რამე ისეთი თუ ამოტივტივდა, რაც საზოგადოებამ არ იცოდა?
_ არ ვიცი, საზოგადოებისთვის უცნობი რა იყო და რა _ არა. პირადად ჩემთვის კი, მას შემდეგ, რაც პოლიტიკაში მოვედი და ასეთი საკითხებით დავინტერესდი, ცნობილი ბევრი რამ გახდა. სხვებისთვის შეიძლება, ყველაფერი ცნობილია, მაგრამ ჩემთვის ბევრი საინტერესო რამე ამოტივტივდა.
_ ისე, თქვენი აზრით, სამართლიანობის აღდგენა მხოლოდ 90-იან წლებს უნდა შეეხოს თუ სიმართლე თუნდაც იმ პერიოდზეც უნდა გავიგოთ, როცა იგივე „გირჩის“ ლიდერები „ნაცმოძრაობის“ წევრები და მხარდამჭერები იყვნენ?
_ ძალიან კარგი შეკითხვაა და დიდი მადლობა ამ შეკითხვისთვის.
_ იმედია, პასუხიც საინტერესო და კარგი იქნება.
_ ზოგადად, საქართველოს ისტორია მაინტერესებს და, შესაბამისად, შეუძლებელია, ამ ინტერესზე უარი ვთქვა. იგივე იმ ცხრა წელზე ბევრი რამ ვიცი, რადგან ჩემი პოლიტიკური აზროვნება მიმდინარე პოლიტიკით იყო დაინტერესებული. ამიტომ ოდესმე ამ 9 წელზეც გადავალ, თუმცა 2020 წლის არჩევნებამდე 90-იან წლებს უნდა მოვრჩე.
_ ზოგადად, სამართლიანობა სუბიექტურია, ყოველ შემთხვევაში, ადამიანები სიმართლეს სუბიექტურად აღიქვამენ.
_ დიახ, ასეა. ამიტომ, ასი რესპონდენტის ჩაწერა მინდა, რადგან ასი სხვადასხვა ადამიანის მიერ დანახულ რეალობას შევხედო, დასკვნასაც ამის შემდეგ გამოვიტან და ამა თუ იმ ფაქტის ახსნასაც მხოლოდ ამის შემდეგ შევძლებ.
_ ე. ი., ერთგვარად, სახალხო მსაჯულის როლში გამოდიხართ?
_ არა, არანაირად. უბრალოდ, ცნობისმოყვარე ადამიანი ვარ და მინდა, იმ პერიოდზე, როცა დავიბადე, მეტი ინფორმაცია გავიგო, ანუ მაშინ იმ რეალობის შინაარსი კარგად არ მესმოდა. ამიტომ მაინტერესებს, რეალურად რა ხდებოდა.
_ როცა პარტიის სახე და ლიდერი მსგავს თუნდაც სატელევიზიო პროექტს აკეთებს, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ყველაფერი ეს პოლიტიკური გავლენისგან თავისუფალია?
_ არ ვიცი. საერთოდ, სუბიექტური ვარ და ჩემს პოლიტიკურ გემოვნებასაც არ ვმალავ, თუმცა ეს გადაცემა ისტორიას ეხება და ადამიანებს, საკუთარ იდეოლოგიასთან ერთად, ფაქტებზეც ვეკითხები. ისე, შეიძლება, უცნაურია, მაგრამ რესპონდენტები გულწრფელად მელაპარაკებიან და, შესაბამისად, იგივე 90-იან წლებზე საკუთარი დასკვნები გამომაქვს.
_ რატომ გგონიათ, რომ რესპონდენტები გულწრფელად გესაუბრებიან?
_ ყოველ შემთხვევაში, ვცდილობ, რომ მათ გულწრფელობას მივაღწიო.
_ იაგო, შევეცდები, ერთგვარი პროცესი მოგიწყოთ, ამიტომ მაინტერესებს თქვენი, როგორც პოლიტიკოსის დამოკიდებულება ახლანდელ პროცესებზე, მაგალითად, რას ფიქრობთ ბესელიას მიერ ზარდიაშვილისთვის „სახის ახევაზე“?
_ იმ სასამართლოზე, რომელსაც ეკა ბესელიამ ხელი მოუქნია, ჩემი დამოკიდებულება ცნობილია, თუმცა კონკრეტულ ადამიანებზე საუბარი არ მინდა.
_ რატომ არ გინდათ?
_ ვანო ზარდიაშვილს პირადად ვიცნობ და ურთიერთობა ახლა არ დაგვიწყია. ამიტომ, ზოგადად, ვიტყვი: ის, რაც ეკა ბესელიამ გააკეთა, პოლიტიკური აქტია. ეს აქტი რადიკალური, მაგრამ, ჩემი აზრით, სწორი იყო!
_ შეიძლება, მაგრამ პოლიტიკოსები სიმართლეს მუშტი-კრივით უნდა ადგენდნენ? სხვათა შორის, 90-იან წლებში ამ მუშტი-კრივმა ძალიან ცუდი ფორმა მიიღო და საქმე სისხლისღვრამდეც მივიდა.
_ მაშინ ადამიანებს რომ სცოდნოდათ, მათ თავს რა ხდებოდა, ჩვენი ცხოვრება უკეთესად წავიდოდა. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, რომ ის, რასაც ვაკთებ, სწორია! მოკლედ, რეალობის გასაგებად მზად უდა ვიყოთ. ამას კი მხოლოდ მაშინ გავიგებთ, თუ წარსული გვეცოდინება! სხვათა შორის, ჩვენი პოლიტიკა მდიდარია ისეთი ადამიანებით, რომლებიც პოლიტიკაში ძალიან დიდი ხანი არიან, რაც კარგია და ერთგვარად კომფორტულად ვგრნობ თავს, როცა მათთან ერთად ვარკვევ, წარსულში რა ხდებოდა.
_ იაგო, ჟურნალისტიკაში ახალი ხართ და შეიძლება, არც გიფიქრიათ, რომ დვალიშვილის საქმის ამოქექვა შესაძლოა, საფრთხის შემცველი იყოს, ანუ გამორიცხავთ, რომ ვინმემ თქვენი გაჩერება მოისურვოს?
_ ამაზე არ მიფიქრია. ვერც ვხვდები, ვინმემ ეს რატომ უნდა მოინდომოს. მე, უბრალოდ, სიმართლე მაინტერესებს. შეცდომას ყველა უშვებს _ უნაკლო და უშეცდომო არავინაა. ამ შემთხვევაშიც იმაზეა ლაპარაკი, გვინდა გავიგოთ თუ არა, ოდესმე რა შეცდომა დავუშვით, თუმცა ყველაფერ ამას პირადი შინაარსი არ აქვს. ამიტომ, მგონია, რომ კარგ საქმეს ვაკეთებ და ამის გამო მტრები რატომ უნდა მყავდეს?
_ შევთანხმდეთ, რომ „დვალიშვილის დავთრის“ გასაჯაროება ბევრს არ ესიამოვნება.
_ მგონია, რომ „დვალიშვილის დავთარში“ ძალიან ბევრი კარგი ადამიანია და ყველა მათგანს, როგორც გითხარით, თავისი ახსნა ექნება, თან აქ იმაზე არ არის ლაპარაკი, რომ ვინმემ სესხი დააბრუნოს.
_ აბა, რაზეა?
_ უბრალოდ, ამ ქვეყნის ისტორიაზე საუბარი უნდა დავიწყოთ და ყველაფერი, რასაც ჩვენი მტერი ამბობს, არ დავიჯეროთ.
_ უკაცრავად, მტერი რა შუაშია?
_ ჩვენმა მტერმა ბევრი მითი შექმნა და საქმე იქამდე მივიდა, რომ მთელმა ერმა ერთმანეთი „კაკეგებეშნიკებად“ გამოაცხადა. არადა, მიუხედავად იმისა, რომ „კაგებე“ არსებობოდა, „კაგებეშნიკი“ მოსახლეობის ათ პროცენტზე მეტი არ იქნებოდა. ამიტომ ბევრ ადამიანს რეაბილიტაციის საშუალება უნდა მივცეთ, მით უმეტეს, რომ ბევრი ტყუილად გვგონია ცუდი და, სინამდვილეში, ცუდი სულაც არ არის!
_ ასეა თუ ისე, პირველი არ ხართ, ვინც „დვალიშვილის ჩანაწერებით“ ინტერესდება _ ამ თემაზე მეც მიმუშავია და „ქრონიკა+“-ის ამავე ნომერში, თქვენი ინტერვიუს პარალელურად, „დვალიშვილის საქმის“ დეტალებიც გამოქვეყნდება.
_ შეიძლება, მათ, ვინც ამ თემაზე მუშაობდნენ, ვინმე ებრძოდა, მაგრამ მე არავის ვებრძვი.
_ ეს გავიგე, მაგრამ თქვენი გადაცემა საბჭოთა ანაბრების გაქრობა-მითვისებით თუ დაინტერესდება? სხვათა შორის, ამ საქმის მთავარი ფიგურანტი ვანო ჩხარტიშვილია, რომელმაც, როგორც ამბობენ, სწორედ ხალხის ანაბრებით იშოვა მილიონები…
_ ჩემთვის ჩხარტიშვილი საინტერესო რესპონდენტია. ყოველ შემთხვევაში, მგონია, რომ ყველა ხელისუფლების დროს მისი გავლენები ყურადღებას იმსახურებს. ამ კაცზე შეიძლება, სხვა რამე განსაკუთებული არ გამიგია, მაგრამ უდავოდ საინტერესოა, თუმცა ჩემი გადაცემის ფორმატი არ არის, რომ ჩხარტიშვილს საბჭოთა ანაბრების მოპარვის კუთხიდან შევხედო. მე სხვა რამ მაინტერესებს.
_ და ეს „სხვა რამ“, ჩხარტიშვილის შემთხვევაში, რა არის?
_ მე ისტორია და ისტორიული პერსონაჟები მაინტერესებს _ როგორები იყვნენ და სამყაროს როგორ უყურებდნენ.
_ ისე, თქვენი შეფასებით, დვალიშვილმა მართლა თავი მოიკლა თუ მოკლეს?
_ დვალიშვილმა, ჩემს ხელთ ჯერჯერობით არსებული ინფორმაციით, თავი მოიკლა. ყოველ შემთხვევაში, რომან გოცირიძემ ჩემს გადაცემაში ასე თქვა და ეს ჩემთვის დამაჯერებელია.
_ პოლიტიკოს იაგო ხვიჩიას აზრით, დვალიშვილს რატომ უნდა მოეკლა თავი?
_ როგორც რომან გოცირიძემ თქვა, მის დოკუმენტებში ისეთი ადამიანები იყვნენ, რომელთა „ჩაშვებასაც“ დვალიშვილს სიკვდილი ერჩია, თუმცა ამ თემაზე განსხვავებულ მოსაზრებასაც მოვისმენ! ისე, მას შემდეგ, რაც ამ სიას წავიკითხავთ, შეიძლება, ახალი დისკუსია წამოვიწყოთ.
_ ეროვნულმა ბანკმა თქვენს მოთხოვნაზე რა პასუხი გაგცათ?
_ ეროვნული ბანკისგან მივიღე პასუხი: ეს საიდუმლო ინფორმაციაა და ამიტომ სასამართლოს გარეშე ვერ გავცემო. არ ვიცი, საჯარო ინფორმაციის გაცემას სასამართლოს ნებართვა რატომ სჭირდება, თუმცა არ ვარ დარწმუნებული, რომ ეროვნულ ბანკთან სამართლებრივ დავაში უნდა შევიდე, ანუ ჩემი ნაბიჯი პოლიტიკური აქტი იყო _ მე პოლიტიკოსი ვარ და ის ვიცი, რომ საჯარო ინფორმაციის გაცემაზე პრობლემა შეიქმნა.
_ ე. ი., ეროვნულმა ბანკმა დაგიტასტურათ, რომ დვალიშვილის „შავი სია“ არსებობს, არა?
_ დიახ. ეროვნული ბანკის ყოფილი პრეზიდენტი ამბობს, რომ ეს დოკუმენტი ნანახი აქვს.
_ „გირჩი“ ამ თემის პოლიტიკური დივიდენდებისთვის გამოყენებას ხომ არ აპირებს?
_ ასეთი რამეები ჩვენთვის ნაკლებადაა დამახასაითებელი. უბრალოდ, გვაინტერესებს, იმ პერიოდში ქვეყნის ეკონომიკას რა დაემართა და ამას, ჩემი აზრით, ბევრნაირად უნდა შევხედოთ. თუ ამ ინფორმაციას ვინმე არ გვაძლევს, ეს ხომ იმას ნიშნავს, რომ ისინი, რომლებმაც მაშინ ქვეყანა დააქციეს, პოლიტიკაში გავლენას ახლაც ინაჩუნებენ და რაღაცების გასაჯაროება ამიტომ არ უნდათ. ყველაფერ ამიდან თუ პოლიტიკური დივიდენდები გამოვა, რატომაც არა _ ამით ჩვენც მოვიგებთ და საზოგადოებაც!
_ ის ეკონომიკური სტაგნაცია, რაც ქვეყანაში ახლაა, მაშინდელის გამოძახილია?
_ დიახ, ცხადია, ამის ბრალიც არის, ანუ თავის დროზე დაშვებულ შეცდომებზე თვალს ვხუჭავთ.
_ ჩვენში დარჩეს და, ლარს კუპონის ბედი ხომ არ ელის?
_ ლარი კუპონი არ არის და არც იმის დაჯერება მინდა, რომ ახლანდელი ხელისუფლება რაღაცებს ისე არასერიოზულად უყურებს, როგორც კუპონის გამოშვებას უყურებდნენ, თუმცა ჩვენს ეკონომიკას რეალური საფრთხე ემუქრება!
_ ანუ გამორიცხავთ, რომ ახლაც მუშაობდეს კრედიტების გაცემის მაშინდელი სქემა?
_ ყოველ შემთხვევაში, ფრთხილად უნდა ვიყოთ, მით უმეტეს, რომ ამ ხელისუფლებას ბევრ რამეში არ ვენდობით!

P. S. ამ თემაზე ჩვენ რომან გოცირიძესთანაც გვსურდა საუბარი, თუმცა ბატონმა რომანმა, ამ ეტაპზე, თავი შეიკავა. ამიტომ „ქრონიკა+“ სხვადასხვა დროს მედიაში გაოქვეყნებული მასალების მიხედვით დვალიშვილის „შავი სიის“ ანატომიას ამავე ნომერში გთავაზობთ.

გიორგი აბაშიძე