„გავრილოვის ღამის“ შემდეგ ახალგაზრდების საპროტესტი მუხტი არათუ შემცირდა, არამედ უკვე პროტესტის გამოხატვასა და აქციის გამართვას სამსახურსაც კი უწოდებენ. უკვე ერთ კვირაზე მეტია, ჩვენ ვხედავთ პრინციპულ ახალგაზრდებს, რომლებიც უკან არ იხევენ და თავიანთი ულტიმატუმების შესრულებას ითხოვენ.
მომიტინგეების მოთხოვნებიდან ერთი კვლავ უცვლელია _ გადადგეს შინაგან საქმეთა მინისტრი გიორგი გახარია.

რა გამოავლინა საპროტესტო აქციებმა? რა დასკვნები უნდა გამოიტანონ პოლიტიკოსებმა და დაიწყება თუ არა პოლიტიკური ველის განახლების მასშტაბური პროცესი?
აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით „ქრონიკა+“ რუბრიკა „ახალგაზრდა პოლიტიკოსებში“ „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ პოლიტიკური საბჭოს წევრ მარიამ ქასრაშვილს ესაუბრა:
_ მარიამ, როგორ შეაფასებთ საქართველოში გავრილოვის ვიზიტს, რასაც შემდგომში მასშტაბური პროტესტი მოყვა? იყო თუ არა ეს დაგეგმილი რუსული პროვოკაცია?
_ ეს არ ყოფილა ამ მთავრობის მხრიდან პირველი შემთხვევა, როდესაც ის რუსეთის დუმის დეპუტატებს მასპინძლობდა საქართველოში. 2013 წელსაც იყვნენ დუმის დეპუტატები ჩვენს ქვეყანაში, მშვენივრად გადმოკვეთეს საზღვარი და ჩამოვიდნენ საქართველოში. მათ არანაირი პრობლემა არ შექმნიათ. ძალიან კარგად ვხედავთ, თუ როგორი დამოკიდებულება აქვს „ქართულ ოცნებას“ რუსეთის მიმართ. ეს იმითაც დასტურდება, რომ მათი საპრეზიდენტო კანდიდატი, აწ უკვე საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი, ღიად ადანაშაულებდა საქართველოს 2008 წლის ომის დაწყებაში. შესაბამისად, ყველასთვის ნაცნობია მმართველი გუნდის დამოკიდებულება რუსეთის მიმართ. ჩემი აზრით, უბრალოდ, ხელისუფლება არ ელოდა ასეთ მწვავე რეაქციას საზოგადოების მხრიდან. საზოგადოებამაც დაადასტურა ის, რომ წითელი ხაზი გადის ოკუპაციაზე და ქვეყნის სუვერენიტეტზე.
_ რა ხდებოდა „გავრილოვის ღამეს“?
_ მე უშუალოდ ვიყავი 20 ივნისის ღამეს აქციაზე. „გავრილოვის ღამეს“ უწოდებენ და ძალიან კარგად გამოხატავს იმას, რაც მოხდა. ქართულმა სახელმწიფომ საკუთარ მოქალაქეებს რუსი დეპუტატის გამო ესროლა. ასეთი პრეცედენტი, მგონი, არც ერთ ქვეყანაში ყოფილა, მით უმეტეს _ ჩვენთან. ბევრი ადარებს ამ ღამეს 9 აპრილს, თუმცა 9 აპრილს იქ რუსი ჯარისკაცები იდგნენ. იმ დღეს საქართველოში საკუთარი სპეცრაზმი გამოიყვანეს ოკუპაციის გასაპროტესტებლად გამოსული ხალხის წინააღმდეგ. ყველაზე ამაზრზენი ის იყო, როცა აქციის დარბევამდე 10 წუთით ადრე ბახტაძე გამოვიდა და განაცხადა, რომ რეზინის ტყვიები მათი სტილი არ იყო. ამ განცხადებიდან 10 წუთის შემდეგ კი თვალები დასთხარეს ახალგაზრდებს. მეც იქ ვიყავი და ვხედავდი, რომ დამიზნებით ისროდნენ. ჩვენ ვნახეთ, რომ ტყვიები, რომელსაც გვესროდნენ, დათვის მოსაგერიებლად განკუთვნილი აღმოჩნდა. არაპროპორციული ძალის გამოყენებაზეც არ არის საუბარი, აქ პირდაპირ დანაშაულთან გვაქვს საქმე. დარწმუნებული ვარ, ამ დანაშაულს, ადრე თუ გვიან, გამოიძიებენ. გახარიამ რამდენი ხანიც უნდა გაწელოს მისი გადადგომის პროცესი, ის მაინც გადადგება აუცილებლად, რადგან არ შეიძლება, ასეთი დანაშაულის შემდეგ დიდხანს გაძლოს თანამდებობაზე პასუხისმგებელმა პირმა.
_ 3 მოთხოვნიდან 2 დაკმაყოფილებულია, როგორ ფიქრობთ, რატომ ვერ იმეტებს ივანიშვილი გახარიას?
_ ამასთან დაკავშირებით ჩემი პირადი აზრი მაქვს: ივანიშვილს გახარიას გადაყენება უჭირს იმიტომ, რომ გახარია არის იმ ძალადობრივი არჩევნების მთავარი ლოკომოტივი, რომელიც საქართველოში უკვე მერამდენე წელია, ტარდება. ჩვენ ვხედავთ, რომ სადაც არჩევნები ტარდება, ზუსტად იქ აღმოჩნდება ხოლმე გახარია. ვისაც კი ოდესმე არჩევნებთან შეხება ჰქონია, ყველამ იცის, როგორი დაშინებითა და შანტაჟით მიმდინარეობს იგი. შესაბამისად, ბიძინა ივანიშვილს სჭირდება ისეთი სანდო ადამიანები, რომლებიც ამ ყველაფერს შეასრულებენ. გახარიამაც საკმაოდ ბევრი იცის იმის შესახებ, როგორ „მოიგეს“ არჩევნები ზუგდიდში, ადამიანიც კი იმსხვერპლეს, ია კერზაიას ვგულისხმობ. გახარია არის იმ დანაშაულებრივი რეჟიმის მთავარი შემოქმედი, რომელიც საქართველოშია და, რა თქმა უნდა, ივანიშვილს მისი მარჯვენა ხელის გაშვება უძნელდება. მეორე მხრივ, გახარიას გადადგომა, ალბათ, მისთვის დამარცხება იქნება. ახალგაზრდები ვერ მოატყუეს, ვერც პროვოკაციაზე წამოაგეს, ახალგაზრდებმა ბოლომდე დაიცვეს თავიანთი გამოხატვის თავისუფლება, ისინი მშვიდობიან რეჟიმში აპროტესტებენ იმას, რაც გასაპროტესტებელია. ძალიან მიხარია, რომ ჩემი თაობაა ამ ბრძოლის ავანგარდში, რომელსაც ჩვენი ქვეყნის კრიმინალური რეჟიმისგან განთავისუფლება ჰქვია. გახარია არის პირველი ადამიანი, რომელმაც მინისტრის სკამი უნდა დათმოს და დაემშვიდობოს იმ ძალაუფლების ყველა იარაღს, რომელიც დღეს მის ხელშია. ჩემი თაობა ამ ბრძოლას აუცილებლად მოიგებს იმიტომ, რომ ჯერ ერთი, საკუთარ ხალხთან ომი არავის მოუგია და მეორეც, დარწმუნებული ვარ, ვერც გახარია და ვერც ივანიშვილი ამას ვერ მოახერხებენ.
_ „გავრილოვის ღამესთან“ დაკავშირებით ხელისუფლება ამბობს, რომ პასუხისმგებლობა ოპოზიციის ლიდერებსაც ეკისრებათ, რომლებმაც, მათი თქმით, საზოგადოებას ხელისუფლების ძალადობრივი გზით შეცვლისკენ მოუწოდეს. ამასთან დაკავშირებით ნიკა მელიას წინააღმდეგ სისხლის სამართლის საქმეც აღიძრა, რას ემსახურება ხელისუფლების ეს ნაბიჯი?
_ ყველამ ვნახეთ, რა ცირკიც დაიდგა პარლამენტში, _ 91 „გავრილოვი“ მელიას წინააღმდეგ. პარლამენტარებმა ყოველგვარი არგუმენტაციის გარეშე დაადეს ხელი ნიკანორ მელიას. დღეს კი ვხედავთ, რომ ნიკა განთავისუფლებულია, სასამართლომ მიიჩნია, რომ ეს საქმე არ იყო ისეთი, ნიკა მელია პასუხისგებაში წინასწარი პატიმრობით მიეცათ. ამ ყველაფერს უკვე „ოცნების“ უნიათობასაც აღარ დავარქმევ, რადგან უნიათოები დიდი ხნის განმავლობაში ვეძახეთ ამ მთავრობას და საბოლოოდ მივიღეთ კრიმინალების ბანდა, რომელიც კრიმინალური ავტორიტეტებით და კრიმინალებით მართავს ქვეყანას. გახარიაც ერთ-ერთი მათგანია, ის შემსრულებელია იმ შავი საქმეების, რაც ბიძინა ივანიშვილს საკუთარი ხალხის წინააღმდეგ სჭირდება.
_ ხელისუფლების მხრიდან მუდმივად გვესმის, რომ საპროტესტო ტალღის გამოყენებას ოპოზიცია სათავისოდ ცდილობს, რომ აქციის ორგანიზატორები რეალურად პოლიტიკური პარტიების მხარდამჭერები არიან, რას გვეტყვით ამასთან დაკავშირებით?
_ ჯერჯერობით, „ქართული ოცნება“ იმას ვერ აცნობიერებს, რომ საქართველოში ამ რაოდენობის ახალგაზრდის გამოყვანა არ არის მარტივი. ამ აქციას რაც უფრო მეტად მიაკერებენ რომელიმე პოლიტიკურ პარტიას, ეს მათთვის მით უარესი იქნება იმიტომ, რომ ვინც ერთხელ მაინც არის აქციაზე ნამყოფი, კარგად ხედავს, ვინ დგას აქციაზე, როგორი პროტესტია, რა სურთ მათ. შესაძლოა, აქცია აპოლიტიკური იყოს, მაგრამ აპოლიტიკურობა არ არის მაშინ, როცა შენი ქვეყნის ბედი გაწუხებს. იქ კი აპარტიულობაა და არ აქვს მნიშვნელობა, მე რომელი პარტიის წარმომადგენელი ვარ. ზოგადად, „ქართული ოცნების“ სტილია ასეთი, რომ ნებისმიერ პრობლემაზე, რომელიც მათ პარტიას შეექმნება, პასუხი აქვთ: 9 წელი და „ნაციონალური მოძრაობა“. ვეღარ გაიგეს, რომ ამ ქვეყანაში ბუას ეფექტით, „ნაციონალური მოძრაობა“, როგორც სახელი, აღარ მუშაობს. ასევე ყველა კარგად ხედავს, რომ აქციას პოლიტიკური პარტიები უკლებლივ დაუდგნენ გვერდით და მათ შორის არიან „ნაციონალური მოძრაობის“ წარმომადგენლები, მათ შორის, მეც, რომელიც პირველივე დღიდან ვაპროტესტებ ამ ყველაფერს. ვფიქრობ, ყველა ნორმალური ადამიანისთვის ქვეყნის სუვერენიტეტისა და საკუთარი ქვეყნის დამოუკიდებლობის, თავისუფლების დაცვა ნებისმიერ პარტიულ ნიშანზე მაღლა უნდა იდგეს და ასეც არის. რაც უფრო მეტად დაუძახებენ ამ აქციას პარტიულს, მით დიდი პროტესტი წამოვა საზოგადოებისგან. ამას, ალბათ, ვერც ვერასდროს გაიგებენ იმიტომ, რომ მათთვის თავიანთი საქციელის ერთადერთი „გამამართლებელი“ არის „ნაციონალური მოძრაობა“ და 9 წელი. მათი მმართველობიდან უკვე 7 წელი გავიდა და ვხედავთ, რომ არათუ ვერაფერს აკეთებენ, არამედ აფუჭებენ.
_ რა გამოავლინეს ახალგაზრდებმა ამ საპროტესტო აქციების მსვლელობისას?
_ მგონია, რომ ამ პერიოდში ხელისუფლებამ და ოპოზიციამ დაინახეს, რომ ძალა ახალგაზრდებშია. მათ ასევე დაინახეს, რომ ახალგაზრდები აუცილებლად დადგებიან იქ, სადაც მათთვის წითელი ხაზები გადის. ჩვენ ვხედავთ, რომ სამსახურებიდან პირდაპირ აქციაზე მოდიან ადამიანები, მე და ჩემი მეგობრები სამსახურის შემდეგ მოვდივართ და ვაპროტესტებთ იმას, რაც ჩვენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია. პროტესტი ნებისმიერი ხელისუფლებისთვის დისკომფორტია. ახალგაზრდობა ზუსტად ის ძალაა, ვინც ამ ქვეყანას ქმნის, ეს ის ადამიანები არიან, რომლებმაც მომავალში ამ ქვეყანაში უნდა იცხოვრონ. შესაბამისად, მათი ნებისმიერი პროტესტი, თუ ეს ქვეყნის განვითარების გეგმას ეხება, მართალია. ამიტომ ნებისმიერი პოლიტიკური გუნდი უნდა ეცადოს, რომ ამ ახალგაზრდების ინტერესების გამტარებლები იყვნენ და დაინახონ ის, რომ ამ ქვეყანაში ახალგაზრდები ქმნიან პოლიტიკურ ამინდს. ასევე მინდა აღვნიშნო, რომ ახალგაზრდების გარდა იქ უფროსი თაობის წარმომადგენლებიც დგანან, დარბევის დროს ბევრი ხანში შესული ადამიანი ვნახე, ისინი იქ იდგნენ და აპროტესტებდნენ, მათ ტყვიებისაც კი არ შეეშინდათ. მთავარია, რომ ახალგაზრდებს აქვთ პოზიცია ნებისმიერ თემასთან დაკავშირებით და ყველა პოლიტიკოსმა მათ უნდა მოუსმინოს თუ უნდათ, რომ საერთოდ აქტუალურები იყვნენ და ქმნიდნენ დღევანდელ და არა საბჭოთა პოლიტიკას.
_ ამ აქციებმა კიდევ ერთხელ დაგვანახა, რომ პოლიტიკური ველი განახლებას საჭიროებს. იქნება თუ არა ეს პროცესი ერთგვარი ბიძგი ახალგაზრდებისთვის, რომ ისინი უფრო მეტად ჩაერთონ პოლიტიკურ პროცესებში?
_ მგონი, ახალგაზრდებიც მიხვდნენ, რომ ბინძურ პოლიტიკას ბინძური ადამიანები ქმნიან, შესაბამისად, როცა ხედავ, რომ ბინძური ადამიანები ბინძურ პოლიტიკას ქმნიან, შენ თვითონვე უნდა იმოქმედო და მოითხოვო რაღაც. ამიტომ სხვების ყურებას, რომ ვიღაც ჩვენს პრობლემებს მოაგვარებს, როგორც, მაგალითად, ბიძინა ივანიშვილის შემთხვევაში ჰქონდა ზოგს განცდა, რომ მოვიდოდა და მილიონებს დაგვირიგებდა, სჯობს, თუ რამის შეცვლა გვინდა, თვითონ ვიმოქმედოთ. ახალგაზრდებმა კარგად დაინახეს, რომ მათ აქვთ ძალა, რომ მათ შეუძლიათ მიზანს მიაღწიონ, თუ ისინი პრინციპულები და მართლები იქნებიან. ეს ყველაფერი, ვფიქრობ, კარგად აისახება ახალ ქართველ პოლიტიკოსებზე, ქართული პოლიტიკის მომავალი სწორედ ამ ახალგაზრდებშია, ვისაც იდეალები აქვს. ჩემს თაობას, რომელიც დამოუკიდებელ საქართველოშია დაბადებული, ცოტა სხვა იდეალები აქვს, ვიდრე ჩვენი მამებისა თუ ბაბუების თაობას ჰქონდა. მგონია, რომ ეს პროცესი ძალიან კარგად აისახება ქართულ პოლიტიკაზე და ამას დავინახავთ საპარლამენტო არჩევნებზე, სადაც, ალბათ, ბევრი პარტიის სია იქნება გადახალისებული და ბევრ ახალ სახესაც ვიხილავთ.
_ ხელისუფლება ახალგაზრდების დაღლის იმედად არის დარჩენილი, რას უპასუხებდით მას?
_ უკვე მერამდენე დღეა, ახალგაზრდები ყოველდღე მოდიან, დგანან და გამოხატავენ პროტესტს. აქციის შემდეგ კი თავად ალაგებენ ტერიტორიას, ზრუნავენ ყველაფერზე და, შეიძლება ითქვას, ამით ცხოვრობენ. ახლა აქციის ორგანიზატორების სახელით არ ვისაუბრებ. გეტყვით, როგორც მარიამ ქასრაშვილი და ასევე ვიტყვი ჩემი მეგობრების სახელით, ვისთან ერთადაც იქ ვდგავარ: ჩვენ ბოლომდე ვიბრძოლებთ მთავარი მიზნისთვის, ამ შემთხვევაში ეს არის სამართლიანობის აღდგენა და დამნაშავე გახარიას აუცილებელი წასვლა. ფაქტობრივად, ახალი პოლიტიკური კულტურა დავამყარეთ საზოგადოებაში, ეს არის ის, რომ უკან არ ვიხევთ, მშვიდობიანად ვაპროტესტებთ ყველაფერს. „ქართულ ოცნებას“ დავანახეთ, რომ ჩვენ არ ვართ ის ადამიანები, რომლებიც საკუთარ ქვეყანაზე ზრუნვით დავიღლებით. ეს, ალბათ, კარგად ესმით ხელისუფლებაში და ამიტომაც არიან შეშინებულები და არაადეკვატურები. რაც არ უნდა ეცადონ, რომ ეს ისეთ პოლიტიკურ პროცესში გადაზარდონ, რაც მათ აწყობთ ან გადაზარდონ ადამიანების ნიჰილიზმში, _ არ გამოუვათ. გახარია აუცილებლად გადადგება, ის, ფაქტობრივად, გადამდგარია, უბრალოდ, საჭიროა, რომ ოფიციალურად განაცხადოს. ის უკვე საქართველოს შს მინისტრი აღარაა, მას მოსახლეობის უმრავლესობის ნდობა აღარ აქვს, ქვეყანას არ შეიძლება ჰყავდეს ისეთი მინისტრი, რომელსაც ხალხი აღარ ენდობა, რომელმაც ხალხის წინააღმდეგ ისროლა, მაშინ როცა ხალხი ოკუპაციას აპროტესტებდა.

ნენე ინჯგია