„მიხეილ სააკაშვილი გიორგი გახარიაზე ეჭვიანობს“, _ აცხადებს „ქრონიკა+“-ისთვის მიცემულ ექსკლუზიურ ინტერვიუში „ტრადიციონალისტთა კავშირის“ ლიდერი, აკაკი ასათიანი. ამასთან, 5 ივლისსა და მას შემდეგ განვითარებული მოვლენების შეფასებისას ჩვენი რესპონდენტი ერთ ძველ ანეკდოტს იხსენებს: კახელი მიტო ხეზე რომაა ასული და ამბობს, „ოცნება“ იმ ტოტს ჭრის, რომელზედაც ზისო.

მოკლედ, რატომ ეჭვიანობს სააკაშვილი გახარიაზე, რა შეცდომა დაუშვა „ოცნებამ“ 5 ივლისს და რატომ იყო სანქციებზე თეთრი სახლის მაღალჩინოსნის განცხადება სახიფათო? _ „ქრონიკა+“ აკაკი ასათიანს ესაუბრა:

_ ბატონო აკაკი, მარტივი თემა არაა, მაგრამ მარტივ კითხვას დაგისვამთ: რა მოხდა 5 ივლისს?

_ ჩემი აზრით, პრაიდის მოწყობა სრულიად უადგილო, უდროო იყო და არ ვიცი, მის ინიციატორებს რა ამოძრავებდათ. თავიდანვე გასაგები იყო, რომ ამაზე საზოგადოებას რეაქცია ექნებოდა. ეკლესიასაც უარყოფითი რეაქცია ჰქონდა, თუმცა ამასთან, მოწოდებაც გააკეთა, რომ ძალადობისგან ყველას თავი შეეკავებინა.

_ ცალკეული მღვდლები კი პირდაპირ ძალადობის მოწოდებით გამოდიოდნენ.

_ ეს მოწოდება ადგილზე გაკეთდა, მე კი წინა პერიოდზე ვსაუბრობ. სხვათა შორის, პრაიდის ინიციატორებთან კონტაქტში ხელისუფლებაც იყო და ცდილობდა, დაერწმუნებინა, რომ ან არ ჩაეტარებინათ, ან გადაედოთ, მაგრამ, საბოლოო ჯამში, პროცესი უმართავი გახდა. ყველაფერ აქედან კი ისეთი შთაბეჭდილება შეიქმნა, რომ ის, რაც მოხდა, მოულოდნელიც იყო და ხელისუფლებამ მიუშვა კიდეც, ანუ ხელი დაიბანასავით. ბევრმა სასულიერო პირმა კი, პირდაპირ ვთქვათ, ზედმეტი ქნა…

_ ხელისუფლებამ ხელი იმიტომ დაიბანა, რომ ძალის დემონსტრირება უნდოდა? ისე, ნიშანდობლივია, რომ ლგბტქ+ აქტივისტებიდან არავინ დაშავებულა და „ორკებმა“ მხოლოდ მედიაზე იძალადეს…

_ დიახ, ისინი არც გამოჩენილან და ყველაფერმა ჟურნალისტებზე გადაიარა, რაც აღმაშფოთებელია, მაგრამ ხომ ხედავთ, „ოცნება“ თავს იმართლებს, მოულოდნელი იყო და ძალადობა ბევრ ლოკაციაზე მოხდაო. ყველაფერი ეს გასაგებია, მაგრამ რომ ეხვეწებოდნენ, გადადეთ, საფრთხეა მოსალოდნელიო, ე. ი., იცოდნენ, რა შეიძლებოდა მომხდარიყო და ამიტომ მეტი მობილიზება იყო საჭირო.
იმაზე, რომ ეს აქცია უსაფრთხოდ არ ჩატარდა, ყველა შემთხვევაში პასუხისმგებლობა ხელისუფლებას ეკისრება!

_ ე. ი., თუკი 5 ივლისის მერე ცივილიზებული მსოფლიოს მიერ გაკეთებული განცხადებებით ვიმსჯელებთ, „ოცნებამ“ ის ტოტი მოჭრა, რომელზედაც იჯდა?

_ ვანო, თქვენ ხომ კახელი ხართ?

_ დიახ.

_ ერთი კარგი კახური ანეკდოტია, რომელიც ადრე ძალიან პოპულარული იყო: კახელი მიტო ხეზეა და იმ ტოტს ჭრის, რომელზედაც ზის. ცოლი ეუბნება, _ ბიჭო, მიტო, ჩამოვარდებიო, მაგრამ მიტომ არ მოუსმინა, მოჭრა ტოტი და ზღართანი გაადინა. წამოდგა, ტანსაცმელი დაიფერთხა და ცოლს უთხრა, ვანგა ხარ, შე ოხეროო.
მოკლედ, ხელისუფლებასაც, დაახლოებით, იმ კახელი მიტოსავით მოუვიდა, მით უმეტეს, რომ თავიდანვე ცხადი იყო, რაც მოხდებოდა, თუმცა სიმართლე გითხრათ, არ ველოდი, რომ ეს ხალხი, ტრადიციებს რომ იცავდა, უმწეო ჟურნალისტებს დაერეოდა.
ეს ზღვარს გასცდა. გასაგებია, რომ ახლა განცხადებებს აკეთებენ და ბოდიშს იხდიან, მაგრამ ასე როდემდე უნდა ვიყოთ, რომ რაღაც სისულელეს ჩავიდენთ?! მერე დასავლეთი განცხადებებს გააკეთებს, მერე ვიბოდიშებთ და იმას ვასრულებთ, რასაც გვიბრძანებენ. ნუთუ, არ შეიძლება, რომ უპრობლემოდ გავიაროთ?

_ სიმართლე გითხრათ, „ოცნებისგან“ ბოდიში არ მომისმენია. აი, ის კი მოვისმინე, რომ ამბობენ, ყველაფერი სააკაშვილის ბრალიაო…

_ მოდით, ასე ვთქვათ.

_ როგორ?

_ მე ასეთი ფანტაზია არ მაქვს და თუ მათ აქვთ, მაშინ რაღაცნაირად დაგვიმტკიცონ.

_ უკაცრავად, რაზე საუბრობთ?

_ თუ სააკაშვილს შეუძლია, ორივე მხარე ასე მართოს, ანუ პრაიდის ინიციატორებიც მისი წაქეზებული იყვნენ და ბრბოც, მაშინ ამ ქვეყნის ხელისუფალი სააკაშვილი ყოფილა და ეს დალოცვილები რაღას გვაწვალებენ?! ხელისუფლება გადააბარონ და ჩვენ ჩავბარდებით თუ არა, ეს სხვა საკითხია!

_ „ოცნებას“ იმედი აქვს, რომ ხალხს სააკაშვილის ეშინია და ამიტომ, რაც უნდა გააკეთოს, ნებისმიერ არჩევნებში გაიმარჯვებს, თუმცა აქ ერთი დეტალია საყურადღებო, კერძოდ, დასავლეთი. იგივე აშშ-ის ოფიციალურმა წარმომადგენელმა, 5 ივლისის მოვლენების შემდეგ, სიტყვა „სანქციები“ პირველად ახსენა…

_ მან კი არ ახსენა, არამედ ჟურნალისტმა ჰკითხა და ძალიან ავისმომასწავებლად თქვა, სანქციებზე წინასწარ არ ვლაპარაკობთო, ანუ შესაძლებელია, რომ სანქციები მოულოდნელად გამოცხადდეს.

_ გასაგებია, თუმცა მმართველი გუნდი სანქციებზე საუბარს არასერიოზულად მიიჩნევს. ამასთან, რეაგირება არც „ორკების“ მიერ ევროკავშირის დროშის დახევაზე აქვს…

_ სიმართლე გითხრათ, ევროკავშირის წევრები არ ვართ და ევროკავშირის დროშა ცოტა მეტიჩრობაა, მაგრამ დახევა კიდევ სხვა თემაა.
საერთოდ, დასავლეთი ყველაფერზე წერს.

_ რას?

_ აი, მაგალითად, მოსამართლეებზე, ისინი ამბობენ, ხელისუფლება შეთანხმებას არ ასრულებსო. ესენი კი ამბობენ, ვასრულებთო. თუ ემორჩილები, დასავლეთი გეუბნება, რომ შეთანხმებას არ ასრულებ და ახლა, შენ, მიდი და იდავე, ვასრულებო.
მოკლედ, რაღაც უცნაური ამბავი გვჭირს და ამას სააკაშვილი და შევარდნაძე აკეთებდნენ ხოლმე.

_ სააკაშვილი და შევარდნაძე რას აკეთებდნენ ხოლმე?

_ მახსოვს, შევარდნაძის დროს აშშ-ის ელჩი, მაილსი რომ დაინიშნა, ჩვენს პრესაშიც დაიბეჭდა, _ მაილსმა კონგრესში დამტკიცებისას თქვა, საქართველოში იმიტომ ჩავდივარ, რომ ხელისუფლება მშვიდობიანად შეიცვალოსო. სააკაშვილის დროს კი ითქვა, მშვიდობიანი გადაბარება მოხდესო, მაგრამ შევარდნაძის ხალხი ამბობდა, ეს განცხადება სხვა რამეს ნიშნავსო. სააკაშვილის ხალხი კი ამბობდა, გადაბარებაში ხელისუფლების ჩვენიდან ჩვენზე გადაბარება იგულისხმებაო.
თუ არც სააკაშვილი გინდოდა და არც _ შევარდნაძე, მაშინ მათ მეთოდებს, გაოცებული ვარ, ერთი ერთში და პრიმიტიულად როგორ იმეორებ?
დასავლეთი ყველაფერს შავით თეთრზე წერს. მართალია, სანქციებზე საუბარი მკაფიოდ არ ყოფილა, მაგრამ წეღანდელი თქმისა არ იყოს, თეთრი სახლის წარმომადგენელმა ჟურნალისტის კითხვას ძალიან ავისმომასწავებლად უპასუხა, წინასწარ არაფერს ვაცხადებთო…

_ 5 ივლისის შემდეგ ოპოზიციის მთავარი მოთხოვნა ღარიბაშვილის გადადგომაა. სხვათა შორის, ამას წინათ, აშშ-ის ელჩმა, ქალბატონმა დეგნანმა, პირდაპირ განაცხადა, პრემიერმა სიმშვიდე და ადამიანის უფლებების დაცვა ვერ უზრუნველყოო. ბატონო კაკო, თქვენი აზრით, მოვლენების განვითარების ჯაჭვი როგორი იქნება _ ღარიბაშვილი გადადგება?

_ არა, ახლა ღარიბაშვილი არც თავად გადადგება და არც გადამყენებელი გადააყენებს, თუმცა ვერ გეტყვით, მერე რა იქნება.

_ „მერეში“, ვთქვათ, სექტემბერს გულისხმობთ თუ პოსტსაარჩევნო პერიოდს?

_ ღარიბაშვილი შეიძლება, არჩევნების წინ ან არჩევნებიდან მალევე გადადგეს, თუმცა ახლა, როგორც აღვნიშნე, არ გადადგება, მით უმეტეს, რომ ამის გამოცდილება გვაქვს _ ვიდრე ამბავია ატეხილი, ხელს პირდაპირაც რომ ადებდნენ, არავინ გადამდგარა, მერე კი, თავად გაუშვია.

_ თავად, ანუ ივანიშვილს, არა?

_ დიახ, აი, თქვენი მოთხოვნით კი არ გადადგა, არამედ, მე გავუშვიო.

_ ეს გასაგებია, მაგრამ თუ სანქციები რეალური იქნება, ივანიშვილი ღარიბაშვილს მაინც არ გაწირავს?

_ გააჩნია, სანქციები ვის დაედება, თან ივანიშვილი ოფიციალურად მმართველი არ არის. ივანიშვილს სანქციები შეიძლება, აი, იმ მოლდაველივით დაადონ, რაღაც უბედური სახელი რომ აქვს.

_ პლახატნიუკი?

_ დიახ, თუმცა ვფიქრობ, რომ ჯერ საქმე აქამდე არ მივა.

_ რატომ?

_ გასაგებია, რომ ზოგიერთი რაღაც არ მოსწონთ და უკმაყოფილონი არიან, მაგრამ დასავლეთში მაინც ფიქრობენ, რომ საქართველოში ხელისუფლების ცვლილება მშვიდობიანად უნდა მოხდეს. ჯერჯერობით კი მიაჩნიათ, რომ ივანიშვილი სტაბილურობის ერთგვარი გარანტიაა!

_ ისე, კულუარებში იმაზეც საუბრობენ, რომ დასავლეთს „ოცნების“ შემცვლელზე კასტინგი აქვს გამოცხადებული და გახარიასა თუ „ლელოს“ აკვირდება.

_ დასავლეთის მუშაობის სტილი ვიცი.

_ მერე?

_ აი, მაგალითად, აშშ-ში ახალი ბიუჯეტის განხილვა მიმდინარე ბიუჯეტის დამტკიცებისთანავე იწყება, ანუ განხილვები სენატსა და კონგრესში ერთი წელი გრძელდება. ჩვენთან კი გამოიტანენ, ბაც-ბაც და ორ-სამ კვირაში ბიუჯეტი მიღებულია.

_ დიახ, ასეა, მაგრამ ვერ ვხვდები, ბიუჯეტის განხილვის ამერიკული მოდელი „ოცნების“ შემცვლელის კასტინგთან რა კავშირშია?

_ მათთან ერთად წინა პლანზე გამოჩენა, ვისთან დარჩენასაც არ ვაპირებდი, არ მინდოდა, მაგრამ „ვარდების რევოლუციის“ მონაწილე ვარ და ვიცი, რომ ეს რამდენიმეწლიანი პროცესი იყო.

_ ანუ?

_ სააკაშვილი, ბიძამისის მეშვეობით, დარბოდა და დასავლეთს არწმუნებდა, შენი ფავორიტი ვარო.

_ დასავლეთში ახლა ვინ დარბის?

_ ხომ ხედავთ, მელია და ყველა იქ იყო. სააკაშვილიც ჩარბის, არ დამივიწყოთ და არ ჩამომხსნათო.

_ სხვათა შორის, აშშ-ში გიორგი გახარიაც იყო.

_ დიახ, გახარიაც იყო, თან როგორ.

_ როგორ?

_ საქართველოში სახელმწიფო მდივნის მოადგილის მოვალეობის შემსრულებელი რომ იყო ჩამოსული, პერსონალურად და საგანგებოდ შეხვდა. გახარია აშშ-ში ამის მერე გაემგზავრა.
საერთოდ, გახარია თავის დროზე თვალში არ მოსდიოდათ და ეს ისევ ლგბტქ თემასთან იყო დაკავშირებული.

_ ანუ?

_ რამდენიმე წლის წინ, როცა შს მინისტრი იყო, საელჩოებმა კონსულტაციები გამართეს, მაგრამ გახარიამ თავი არ მოიკლა, ლგბტქ+ აქტივისტების აქციას უზრუნველვყოფო, მაგრამ ამ ამბავმა გადაიარა.
ისე, მგონი, რომ რაღაც კანონია მისაღები.

_ რა კანონი, ბატონო აკაკი?

_ აი, მაგალითად, უნგრეთივით, სადაც ურბანი ამბობს, სსრკ-ს იმიტომ ვერ ვიტანდი, რომ საიდანღაც რაღაცას მიბრძანებდნენო. მაშინ სსრკ-ს ჩვენთან ჯარი მაინც ეყენა, ახლა კი ბრიუსელში მოცლილი ადამიანები სხედან, საქმე შემოლევიათ და რაღაც სისულელეებს მაძალებენო.

_ ვინმე რამეს კი არ გვაძალებს, არამედ, ევროპული გზა ჩვენი არჩევანია!

_ ვიცი.

_ თან, ვიღაცები ცდილობენ, ევროპა მონსტრად წარმოაჩინონ.

_ ვანო, ჩვენ გათვითცნობიერებულები ვართ, მაგრამ ასეთი მცირე რაოდენობაა. მოცემულობა კი ასეთია, რომ ევროკავშირის დროშის დახევას უფრო სერიოზული გაანალიზება უნდა, ანუ დიდი მასა ყველაფერს დაძალებად აღიქვამს. ამ მასას ასეთი წარმოდგენის შექმნაში ჩვენი ჩრდილოელი „მოყვარეებიც“ ეხმარებიან.

_ მთავარი პრობლემაც, ჩემი აზრით, სწორედ ეს არის.

_ სხვათა შორის, ჩრდილოელი „მოყვრის“ სპეცსამსახურები არსად წასულან. მეტიც: ლუბიანკაზე კაბინეტებში ისევ ბერიას სურათები უკიდიათ. სხვათა შორის, ამ უწყების მმართველი, ანდროპოვის შემდეგ, უშიშროების ოფიცერი პირველადაა. ჰოდა, ისინი ნატრობენ, რომ სადმე ასეთი ვითარება შეიქმნას.
თუ ხელისუფლება ამბობს, აი, ევროპისკენ მივდივარო, მაშინ კეთილი ინებოს და ხალხს განუმარტოს, მაგრამ არაფერს ამბობს _ იგივე 5 ივლისის მოვლენებს ან გმობს, ან ჩუმად არის.
საერთოდ, ის ხალხი, რომელიც მაშინ ქუჩაში იყო გამოსული, დიდი მასაა. ამ მასასთან ვინმე მივიდა, დაელაპარაკა და აუხსნა, რა ხდება?
ისე, მეორე მხარეც კარგი ხვითოა _ რა დროს ყველაფერ ამის შემოტენვა და წახალისებაა?!

_ ისიც სწორედ რუსული პროპაგანდაა, რომ დასავლეთი მაინცდამაინც ლგბტქ+-სთან ასოცირდება.

_ მოდით, ასე ვთქვათ.

_ მაინც, როგორ?

_ არც ერთი ელჩი არ ჩერდება. არადა, ბოლოს და ბოლოს, ჩვენი საქმეა.

_ უკაცრავად, ჩვენი საქმე რა არის?

_ ინგლისმა ამ თემაზე პატიმრობა, აბა, ნახეთ, როდის გააუქმა. ჩვენ კი იმას გვთხოვენ, რისკენაც თვითონ 800 წელი მიდიოდნენ.

_ ყველაფერი ეს გასაგებია, მაგრამ ამჯერად ყველაფერი უფრო დრამატულადაა, რადგან უდანაშაულო ჟურნალისტი მოკლეს!

_ ეს სხვა თემაა და ამაზე ვისაუბროთ.

_ ვისაუბროთ და იგივე გურამ ფალავანდიშვილი გავიხსენოთ, რომელმაც ჯერ კიდევ 4 ივლისს განაცხადა, ხვალინდელ აქციაზე შესაძლოა, მსხვერპლი იყოსო. წესით, ამ განცხადებით სამართალდამცველები მაშინვე ხომ უნდა დაინტერესებულიყვნენ?

_ ფალავანდიშვილმა ის თქვა, რასაც ყველა ამბობდა, ექსცესები მოსალოდნელიაო.

_ არა, მან აქცენტი პირდაპირ მსხვერპლზე გააკეთა!

_ ასე, მეც ვიტყვი, მსხვერპლი იქნება-მეთქი.

_ თქვით, მაგრამ, ფალავანდიშვილისგან განსხვავებით, თქვენ კონტრაქციის ორგანიზატორი არ ხართ…

_ ორგანიზატორი რომ ხარ, ასე კი არ უნდა მდგარიყო, არამედ ყველაფერი ნორმალურ და ცივილიზებულ ფარგლებში უნდა მოექცია.

_ ძალოვანი უწყებები იმიტომ არსებობენ, რომ მსგავსი განცხადებებიდან გამომდინარე პრევენცია გაატარონ!

_ სპეცრაზმს, სხვათა შორის, დაპირისპირებული მხარეების დაშორიშორებისა და დაქსაქსვის გამოცდილება აქვს.
მოკლედ, ხელისუფლებამ იცოდა, რომ ეს მოხდებოდა და ამიტომ, მინიმუმ, თადარიგი მაინც უნდა დაეჭირა!
აი, ახლა სწორედ ამ პასუხისმგებლობაზეა საუბარი, თორემ არ მგონია, ხელისუფლებას სდომოდა, რომ ის საწყალი ბიჭი დაღუპულიყო!
საერთოდ, მედიას ომშიც კი არ ერჩიან, ეს გამორიცხულია, ასეთი წესია და მორჩა, დამთავრდა!
თუ გახსოვთ, ბაღდადი იბომბებოდა, მაგრამ ბაღდადიდან ამერიკული ტელეარხი „სი-ენ-ენი“ რეპორტაჟებს გადასცემდა. თქვენ რა გგონიათ, რომ სადამ ჰუსეინს ამ ჟურნალისტების გაქრობა გაუჭირდებოდა?

_ ცხადია, არ გაუჭირდებოდა…ბოლოს, ბატონო აკაკი, 5 ივლისსა და მას მერე განვითარებული მოვლენებიდან გამომდინარე, ადგილობრივ არჩევნებში 43-პროცენტიან ბარიერს აზრი ისევ აქვს?

_ კი, აქვს.

_ რატომ?

_ იცით, პრობლემა რა არის?

_ რა?

_ ოპოზიციის გაუგებარი ნაბიჯები და მანევრები.
სხვათა შორის, ერთადერთი არჩევნები მახსოვს _ 1998 წლის ადგილობრივი, როცა ოპოზიცია, მართლაც, კოორდინებულად მოქმედებდა _ ერთმანეთს არ ვერჩოდით და თუ გახსოვთ, „მოქკავშირმა“ ყველა დიდი ქალაქი წააგო. ყველანი გამოვდოდით და ვამბობდით, შეიძლება, ხმა მე არ მომცეთ, მაგრამ მთავარია, „მოქკავშირს“ არ მისცეთ და ვისაც გინდათ, იმას მიეცითო, მაგრამ დღევანდელი ოპოზიცია, ალბათ, ამასაც ვერ შეძლებს.

_ ანუ ადგილობრივში, 5 ივლისის მიუხედავად, მაინც „ოცნება“ გაიმარჯვებს?

_ გააჩნია, გამარჯვებას რას ეძახით.

_ 43 პროცენტზე მეტის აღებას.

_ ყველას ესმის, რომ დღეს „ოცნების“ მთავარი პრობლემა გახარიაა, რომელიც ხმებს უშუალოდ მას ართმევს და ამასთან, ე.წ. შუაშისტებსაც წაიღებს. მართალია, ეს ხმები „ოცნებას“ არ დააკლდება, მაგრამ „შუაშისტები“ ოპოზიციას, განსაკუთრებით, „ნაციონალურ მოძრაობას“, არ მისცემენ ხმას.
სხვა საკითხია, ყველაფერი ეს „ოცნებას“ რა დაუჯდება. როგორც ჩანს, მმართველი გუნდი ნერვიულობს, რომ ამ მოცემულობით 43 პროცენტს ვერ აიღებს. ამას მოწმობს გახარიას საკმაოდ უწყინარ გამოსვლებზე „ოცნების“ რეაქციაც.
ერთი სიტყვით, „ოცნებას“ არ ულხინს, თუმცა 5 ივლისი რომ არ ყოფილიყო და იგივე გახარია არ გამოჩენილიყო, გარწმუნებთ, ადგილობრივ არჩევნებში „ოცნება“ 43-ს კი არა, მეტ პროცენტს აიღებდა!

_ ისე, გახარია-სააკაშვილის ფარული კოლაბორაციის გჯერათ?

_ არა, კაცო! გახარია და სააკაშვილი ისეთი შეუთავსებელი ტიპები არიან, პოლიტიკასაც თავი რომ დავანებოთ, იმის წარმოდგენაც კი ძნელია, რომ მათ შორის რამე საერთო იყოს.
აქ უფრო სააკაშვილის მხრიდან ეჭვიანობაა.

_ ანუ?

_ ჰგონია, რომ დასავლეთმა შესაძლოა, გახარია აირჩიოს და ამიტომ გაიძახის, რუსეთის კაციაო.
სინამდვილეში, „ოცნებაც“ და სააკაშვილიც გახარიას საქმეს აკეთებენ.

_ ეს როგორ?

_ ჩვენთან დაკავშირებით ორივე „ზვიგენი“ თანხმდება ხოლმე.

_ დასავლეთი და რუსეთი, არა?

_ დიახ. ასე მოხდა შევარდნაძესა და სააკაშვილზე: „ვარდების რევოლუციის“ დროს თბილისში ივანოვი ჩამოვიდა, 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდე კი _ ჰილარი კლინტონი და ყველაფერი გასაგები იყო.
ჯერ ასეთი ადამიანი არ ჩანს, რომელიც ორივესთვის მისაღები იქნება, მაგრამ ასეთი ფიგურა შესაძლოა, გახარია აღმოჩნდეს, ანუ არც ერთს ენდომება და არც _ მეორეს, მაგრამ ყველასთან შედარებით, ორივესთვის მისაღები იქნება იმიტომ, რომ გამოცნობადი _ პროგნოზირებადი „ტიპია“.
სხვათა შორის, გახარია სწორად თამაშობს _ ბიძინას არ ეხება, პარტიის ნაბიჯებს არ იწონებს და ის ელექტორატი, რომელსაც „ოცნება“ აღარ მოსწონს, მისკენ წავა. ყველაფერ ამას კი, ვნახოთ, როგორი საინტერესო გაგრძელება ექნება!

ვანო პავლიაშვილი