23 წლის პროგრამისტ თამარ ბაჩალიაშვილის ბურუსით მოცული მკვლელობა თუ თვითმკვლელობა კარგა ხანს იქნება საზოგადოების განსჯის საგანი. დაისვა და მომავალშიც დაისმება არაერთი, მათ შორის, უხერხული კითხვაც, საჯაროდ განიხილება ბაჩალიაშვილის პირადი ცხოვრება; გამოჩნდა წერილი მომავლიდან და მისი ცხოვრების ორი უცნაური პერსონა, ე. წ. შეყვარებული ბაჩანა ლობჟანიძე და ახლო მეგობარი დეა კაპანაძე.
ორივე მათგანი ექსკლუზიურად უკვე იყო „ქრონიკა+“-ის რედაქტორის რესპონდენტი. დღეს ჩვენი სტუმარია კომპანია „ზეგის“ დამფუძნებელი ნიკა გეჯაძე:

_ ნიკა, დავიწყოთ ბოლო ამბით: ბოლო ამბავი კი იყო ჩვენ შეხვედრამდე, როცა კომპანია „ზეგის“ თანამშრომლებთან და თქვენთანაც სახლებში ჩატარდა ჩხრეკა. რა იყო ჩხრეკის მოტივაცია?
_ განჩინებაში ზოგადად ეწერა: ყველაფერი არალეგალური, რაც შეიძლებოდა ენახათ და ამოეღოთ. სხვა საქმე რომ ყოფილიყო, სასამართლო ამ არგუმენტს ცოტა სასაცილოდ მიიჩნევდა. ამოიღეს კომპიუტერები, მეხსიერების ბარათები.
_ არ დაგაეჭვათ იმან, რომ განჩინება გაიცა ერთი კვირით ადრე და ჩხრეკა ჩატარდა ერთი კვირის თავზე?
_ იმ მომენტში იმდენი ადამიანი შემოვიდა სახლში, რომ რეალურად განჩინების ბოლომდე წაკითხვის შანსიც არ მქონდა. ვის უნდა წაეკითხა? აქეთ-იქით ოთახებში დავყვებოდი, ყველაფერს ჩხრეკდნენ.
_ რა წაიღეს თქვენგან?
_ კომპიუტერები, მყარი დისკი, მეხსიერების ბარათები, ლეპტოპი.
_ რას ფიქრობთ, რას ეძებდნენ?
_ არ ვიცი, რას ეძებდნენ.
_ თქვენი კომპანიის საქმიანობაზე მომიყევით. როდის დაფუძნდა იგი და რა იყო მისი საქმიანობის სფერო საქართველოში?
_ კომპანია 2015 წელს დაფუძნდა. ეს არის პროგრამული უზრუნველყოფა და, რეალურად, არანაირ კავშირში არ არის იმ ცილისწამებასთან, რასაც გვაბრალებენ პირველი დღიდან. ეს იგრძნობა და, გნებავთ, ჩამოგითვლით, რაც მახსოვს: ტროლები, რუსული სპეცსამსახურების აგენტები, ფულის გათეთრება, ნარკომარკეტი და ა. შ. ვინც მიცნობს, ყველაზე პროდასავლური ადამიანი ვარ, რუსეთთან ჩემი დაკავშირება შეურაცხყოფაა.
_ მითხრეს, რომ ირაკლი ალასანიას მეგობარი ხართ.
_ საერთოდ არ ვიცნობ.
შეგრძნება მაქვს, რომ ყოველდღე რაღაც სხვადასხვა ჭორი უნდათ მოგვარგონ და რაც მერე კარგად მოგვერგება, იმას მოგვაწებებენ.
_ რეალურად, რას საქმიანობთ? გასაგებ ენაზე გვითხარით, მკითხველს მარტივად რომ ავუხსნათ.
_ რეალურ ენაზე: ვაკეთებთ პროგრამულ აპლიკაციებს. ნებისმიერი კომპიუტერით რომ შეხვიდეთ რაიმე ვებგვერდზე, ის ვებგვერდი არის აპლიკაცია, ასე ვთქვათ, პროგრამა. აი, მაგას ვქმნით ჩვენ, მეტს არაფერს. ამ პროგრამებს მერე როგორ გამოიყენებენ, ეგ საერთოდ სხვა საკითხია.
_ ამ დღეებში ასევე წამოიჭრა საკითხი, თუ რაში გამოიყენება თქვენი პროგრამები.
_ ძალიან მარტივი მაგალითი რომ მოგიყვანოთ, ავიღოთ ფოტოშოპი, იგი ერთ-ერთი აპლიკაციაა. ვინც ეს ფოტოშოპი დაამზადა, საერთოდ არ აინტერესებს, როგორ ფოტოს შექმნი, _ იქ ვიღაც გოგოს გაახდუნებ თუ გაასუქებ. ეს არის ის მარტივი მაგალითი, რომ ეს ყველაფერი ავხსნათ. ჩვენ, რეალურად, აპლიკაციები შევქმენით, მივაწოდეთ კლიენტს, მაგრამ იგი როგორ გამოიყენებს პროდუქტს, ჩვენი საქმე არ არის, ეს არის იმ კომპანიის საქმე.
_ რამდენი თანამშრომელი გყავთ?
_ 48 თანამშრომელი, თუ არ ვცდები.
_ თამუნა როგორ იპოვეთ?
_ თამუნამ რეზიუმე-სვ გამოგვიგზავნა. არ ვიცი, რომელ საიტზე იპოვა _ ჯობ.გე-ზე თუ „რეიჩარზე“. მოვიდა გასაუბრებაზე, გვითხრა, რომ იყო სტუდენტი, სწავლობდა, მუშაობის გამოცდილება მანამდე არ გააჩნდა, მაგრამ ჰქონდა ძალიან დიდი ინტერესი, ეს ყველაფერი რომ ესწავლა. ავიყვანეთ პრაქტიკაზე. თუ სწორად მახსოვს, ექვსი თვე პრაქტიკაზე იყო და შემდეგ ჩაჯდა შტატში. სწავლა უნდოდა, მოსწონდა, რასაც აკეთებდა, აღტაცებული იყო, ერთი სული ჰქონდა, სამსახურში მოსულიყო და მუშაობა დაეწყო. ძალიან ბევრი თანამშრომელი გვყავს, რომელიც ანალოგიურად ავიყვანეთ და გაიზარდნენ, როგორც პროფესიონალები.
_ როგორი გოგო იყო, პროფესიულ ჩვევებს ვგულისხმობ?
_ პროფესიულად იყო საშუალო დონის პროგრამისტი, მაგრამ ყოველთვის უყვარდა ახლის სწავლა. ახალი ტექნოლოგია თუ შეხვდებოდა, გახარებული იყო, ერთი სული ჰქონდა, შეესწავლა. თუნდაც ურთიერთობაში ყოველთვის პოზიტიური იყო, ყოველთვის მომღიმარი, არც ერთი გამარჯობა ღიმილის გარეშე არ მახსოვს…
_ მიზანდასახული და შრომისმოყვარე…
_ კი ბატონო…
_ დეპრესია თუ შეგიმჩნევიათ?
_ არა. ერთადერთი თამუნას მოწყენილობა რაც მახსოვს, ბებიის გარდაცვალებას ძალიან განიცდიდა.

_ რატომ მიდიოდა სამსახურიდან?
_ იმიტომ, რომ ვიცოდით, მეორე სამსახურში მუშაობდა, პარალელურად სწავლობდა და სულ ამბობდა, რომ სწავლა მისთვის პრიორიტეტი იყო. უნდოდა, ბოლომდე მიეყვანა განათლების საკითხები და შემდეგ დაეწყო მუშაობა. ამაზე ლაპარაკობდა თითქმის ბოლო ერთი წელი.
_ ხელფასი რამდენი ჰქონდა, მართლა კოლოსალურ თანხებზეა საუბარი?
_ არა, ბოლოს ჰქონდა 1400 დოლარის ეკვივალენტი ლარებში, 4500 ლარამდე. როგორც აჟღერებენ, 4000-დან 15 ათას ლარამდეო, ჩვენი ამერიკელი დამფუძნებელი რომ ჩართეს, ხაზს ვუსვამ: ისინი საუბრობენ წელიწადში და არა თვეში, ამიტომ წლიური ხელფასი გაჟღერდა, თითქოს თვეში იღებდა. აქედან გამომდინარე, ყველა შევიდა შეცდომაში. მაგრამ კიდევ ერთს დავამატებ, _ თუნდაც ის სქრინშოტი, რომელიც მე გავაზიარე, როცა თამუნა მწერს, რომ სამსახურიდან გადაწყვიტა წასვლა, დრო მითითებულია „პმ“, 4:36 წუთი, დაახლოებით, რომელიც ნიშნავს საღამოს. ასევე ყველამ გააჟღერა, რომ დილის 4-5 საათზე მწერდა, რაც აბსოლუტური ტყუილია.
_ ანუ თქვენ სხვისგან არ გაგიგიათ, თამუნასგან გაიგეთ, რომ სამსახურიდან მიდიოდა?
_ კი ბატონო.
_ არ დაგენანათ თქვენი გაზრდილი შტატი და არ შესთავაზეთ, რომ დარჩენილიყო?
_ ორშაბათს ვისაუბრეთ მაგ თემაზე, მანამდე რამდენჯერმე ვილაპარაკეთ და უფრო დეტალურად რომ მოგიყვეთ, თამუნას ჩემთან ნათქვამი აქვს, როცა პირველად გააჟღერა სამსახურიდან წასვლაზე, ვკითხე, რატომ-მეთქი? იქნებ, რამე არ მოსწონს სამსახურში ან რამე არ აკმაყოფილებს-მეთქი? და ასეთი რაღაც მითხრა, რომ სამი წელი ერთ კომპანიაში მუშაობა დიდი დრო არის ისეთი ადამიანისთვის, რომელსაც სჭირდება განვითარება და მიმაჩნია, სხვადასხვა კომპანიაში უნდა იმუშაოს ადამიანმა, რომ სხვადასხვანაირი გამოცდილება მიიღოსო. მე ვუთხარი, რომ ამ კომპანიაში, დაახლოებით, 9 წელია ვმუშაობ. ძალიან გაუკვირდა, _ კი მაგრამ, 9 წელი რატომ დარჩიო? მე ავუხსენი, რომ კომფორტულად ვგრძნობდი თავს და არ მქონდა სხვა სამსახურის ძებნის სურვილი, ჩემი კომფორტის ზონაში ვიყავი და მახსოვს თქვა, _ ძალიან საინტერესოაო. მაგის მერე გავიგე, რომ მეორე სამსახური ჰქონდა.
_ რა სამსახური იყო, იცოდით?
_ არ მიკითხავს. თვითონ მითხრა, რომ სხვაგან მუშაობდა. მაგრამ სამსახურიდან რომ გადის ადამიანი, რას გააკეთებს, ნამდვილად არ არის ჩემი საქმე და უფრო პირადულად მიმაჩნია. არ არის საჭირო ყველას მოუყვეს, სხვა სამსახურშიც ვმუშაობო. არც ერთ თანამშრომელზე ვიცი, სხვაგან მუშაობს თუ _ არა. შესაბამისად, არც თამუნაზე დავინტერესებულვარ. კიდევ ვიცოდი, საფრანგეთში უნდოდა სასწავლებლად წასვლა. მაგის მერე, ერთკვირიანი შვებულების ნაცვლად, ორკვირიანი შვებულება აიღო. ჩავთვალეთ, რომ შესაძლებელი იყო, სამსახურიდან წასულიყო. ამის შემდეგ ერთი კვირა იმუშავა და წავიდა. ორშაბათ დღეს კიდევ ვისაუბრეთ. შევთავაზე, დარჩი-მეთქი და თქვა, მირჩევნია, სწავლა გავაგრძელო და შემდეგ დავიწყო მუშაობაო. ხუთშაბათს თუ პარასკევს მითხრა, სამსახურიდან მივდივარო. ვუთხარი, გასაგებია-მეთქი. რამდენჯერ შეიძლებოდა ადამიანისთვის მეთქვა, რომ დარჩენილიყო?
_ თვითმკვლელობის ვერსიის გჯერათ?
_ იმდენი ჭორი და იმდენი რაღაც ვრცელდება, რომ მე თვითონ ვეღარ ვიგებ, რისი მჯერა. სწორად გამიგეთ, თამუნასთან გატარებული მაქვს სამი წელი, ვიცნობდი, ხვდებით?
_ ყველაზე კარგად თქვენ იცნობდით, პრაქტიკულად, მეგობრები არ ჰყავდა, როგორც ვხედავ.
_ ადამიანები, რომლებიც თავს დებენ, რომ ხუთი წლის განმავლობაში შეყვარებულები იყვნენ, ელემენტარული არ იციან მასზე. ალბათ ეს თვითპოპულიზაცია თუ რა არის, არ ვიცი, რას ცდილობენ, მაგასაც ვერ ვიგებ. უკვე იმდენი ტყუილი არსებობს ამ ყველაფრის გარშემო, რომ სიმართლე რა არის, მინდა, ხალხმა რეალურად გაიგოს.
_ ნიკა, რა არის რეალურად თამუნაზე სიმართლე?
_ სიმართლე ის არის, რომ იყო ერთი ძალიან მოწადინებული ადამიანი, უნდოდა ყოფილიყო ძალიან განვითარებული პროგრამისტი, ერთი ხალისიანი გოგო, რომელზეც, სავარაუდოდ, ვინც იცნობდა, ცუდს ვერასდროს იტყვის. თუნდაც ის ჭორები, რომ რაღაც სისტემაში შეაღწია, იმასაც ვერ ხვდებიან, რომ ადამიანს აბრალებენ ჰაკერობას, რომელიც არალეგალური საქმიანობაა და მის სახელსაც სვრიან ტალახში, ეს ჩემამდე არ დადის.
_ კომპიუტერი, რომლითაც თამუნა სარგებლობდა და შემდეგ ექსპერტიზა ჩაუტარდა, თქვენმა კომპანიამ შეიძინა. თქვენ გჯერათ, რომ ყველაფერი წაშლილი იყო გარდა ფოტოებისა და ვიდეოებისა? ამ კითხვას ამიტომ გისვამთ: გავრცელდა ჭორები, რომ კომპანიის სისტემიდან წაიშალა ყველაფერი, რომ კვალი არ დაეტოვებინათ და დარჩა მხოლოდ ფოტოები და ფირები.
_ ანუ არის თუ არა ცენტრალური სერვერი, რომელიც თანამშრომლებს აკონტროლებს?
_ ასეთი არ გაქვთ?
_ გამოძიებამ ძალიან კარგად იცის, რა გვაქვს და რა არ გვაქვს. ეგეთი რამ ჩვენ არ გაგვაჩნია და, შესაბამისად, ვერაფერს ვიზამდით. ეს კომპიუტერი იყო გამომძიებლის ხელში, ჩვენ თამუნა ფიზიკურად არ გვინახავს, რაც პანდემია დაიწყო. მაგის მერე ფიზიკურადაც ვერ ვიქნებოდით ახლოს. არც ასეთი არანაირი სერვისი არ გვაქვს, რომ შორიდან, გამორთული და დალუქული კომპიუტერიდან რამე წავშალოთ, რომელიც განყოფილებაში დევს. ეს არის ერთგვარი ჭორი. ეტყობა, ბევრ ფანტასტიკურ ფილმს უყურებს ხალხი, ვინც ამ დეზინფორმაციას ავრცელებს და მაქედან მოდის ეს ყველაფერი, თორემ ლოგიკურად რომ ვიმსჯელოთ, როგორ შეიძლება, გამორთული კომპიუტერიდან წაშალოს დისტანციურად ვინმემ რამე?
_ თქვენი კომპანია პორნოსაიტებს ემსახურება?
_ ჩვენი კომპანია არის დეველოპერული კომპანია. თავიდან დეველოპერები ყველას მშენებლები ეგონა და მერე მიხვდნენ, რომ სამშენებლო კომპანიასთან ვერ დაგვაკავშირებდნენ. გაიგეს, რომ დეველოპერიც პროგრამისტია. ვინც ჩვენს კომპანიაში მუშაობს, ყველა თანამშრომელი არის ტექნიკური პირი, ვინც პროგრამებს ქმნის და არა, პორნოგრაფიას.
_ თანამშრომლები ერთმანეთს მართლა არ იცნობენ?
_ რას ჰქვია, არ იცნობენ? (იცინის)
_ ეგეთი ჭორებიც არსებობს, რომ ერთმანეთთან არ აქვთ კომუნიკაციაო.
_ ხომ ხვდებით, სასაცილოდ არ გვყოფნის, მაგრამ არ ვიცი, ეს ყველაფერი სასაცილოა თუ სატირალი. ჩვენ ვქმნით პროგრამებს, ჩვენ არ ვქმნით პორნოგრაფიას. ჩვენ ამ შექმნილ პროგრამებს ვაძლევთ კლიენტებს, ისინი როგორ გამოიყენებენ, მათი საქმეა. რეალურად, ჩვენ პორნოგრაფიას არ ვქმნით.
_ ნიკა, დავაზუსტოთ, მე არ გეკითხებით, პორნოგრაფიას იღებთ თუ არა. მესმის, რომ არ იღებთ, მაგრამ თქვენი კლიენტები, რომლებიც სარგებლობენ თქვენ მიერ დაწერილი პროგრამებით, არიან თუ არა დაკავშირებული პორნოინდუსტრიასთან? გაქვთ თუ არა ასეთი ინფორმაცია თქვენ?
_ კი, ვადასტურებ მაგას, ასევე სხვა ტიპის საიტებზეც არის გამოყენებული ჩვენ მიერ გაკეთებული პროგრამები.
_ მაგალითად?
_ ერთ-ერთი არის ქსოვილების ელექტრონული მაღაზია, ანუ წარმოიდგინეთ „მაი ავტო.გე“ ან „მაი მარკეტ.გე“ ან თუნდაც უფრო გავამარტივებ: წარმოვიდგინოთ რაიმე ტელეკომპანიის ვებგვერდი, დეველოპერმა შექმნა ეს ვებგვერდი და ის დეველოპერი არ არის ჟურნალისტი. ჟურნალისტმა მერე რა გამოაქვეყნა ამ ვებგვერდზე, საერთოდ არ არის დაველოპერის საქმე…
_ თუმცა დავაზუსტოთ: როდესაც პროგრამას ქმნით, იცით, რომ ქმნით იმისთვის, რათა ეს პროგრამა მოემსახუროს პორნოსაიტებს.
_ კი ბატონო, ვიცით.
_ რამდენად შეიძლებოდა, თამუნას დაეწერა პროგრამა, რომელიც პორნოსაიტებისთვის გამოდგებოდა?
_ არა, თამუნას ბოლო პროექტი მე თვითონ გავასაჯაროვე, რომელსაც ძალიან დიდი იგნორი მოჰყვა. ტელევიზიაში მოვკარი თვალი, ალბათ, ერთი ან ორი წამით. შემიძლია, თქვენც გამოგიგზავნოთ ეს, იმიტომ, რომ ამ დაწერილ პროგრამას ჩვენ თვითონ ვიყენებდით, ეს პროგრამა იყო ერთ-ერთი… შემიძლია, ყველა პროგრამა ჩამოგითვალოთ, რომელზედაც თამუნას უმუშავია, არც მაგის პრობლემა მაქვს, მაგრამ ეს პროგრამა არის ჩემთვის უფრო საინტერესო იმ მხრივ, რომ დისტანციურ მუშაობაზე როცა გადავედით, ვერ აღვრიცხავდით, ხალხი ვინ შედიოდა ოფისში, ვინ გამოდიოდა და ვის რამდენი საათი ჰქონდა ნამუშევარი. როგორც გითხარით, ჩვენ 8 საათს მოვითხოვდით სამუშაო დღეს, ამიტომ თამუნამ ისეთი აპლიკაცია შექმნა, სადაც ვირტუალურად ვებგვერდზე შეჰყავდა თანამშრომელს თავისი მომხმარებლის სახელი და პაროლი და ჰქონდა ორი ღილაკი, აჭერდა „სტარტს“ და „სტოპს“: როცა იწყებდა მუშაობას, დააჭერდა „სტარტს“, იწერებოდა დაწყების დრო, მუშაობის დამთავრების შემდეგ აწვებოდა ღილაკ „სტოპს“, რომ მუშაობა დაამთავრა და იწერებოდა დამთავრების დროც. დამთავრების დროს გამოკლებული დაწყების დრო გვაჩვენებს, რამდენი საათი ჰქონდა ნამუშევარი თანამშრომელს. ეს იყო მაგის ბოლო პროექტი. რეალურად, თამუნას არანაირი შეხება არ ჰქონდა პორნოსაიტებთან. სხვა პროექტებიც ისეთი არის, რომ, სავარაუდოდ, ყველა არც მე ვიცი ზუსტად, სად გამოიყენეს, მაგრამ თამუნას ყურებაც კი არ უწევდა, თუ მაგაზე მეკითხებით.
_ უფრო გარკვევით მინდა ჩაგეკითხოთ: არსებობდნენ თქვენს კომპანიაში ადამიანები, რომლებიც წერდნენ პროგრამას და ეს პროგრამა იყო, ვთქვათ, +18 მომსახურებისთვის, პორნოსაიტებისთვის, მაგრამ თამუნა აქ არ იყო ჩართული, თუ როგორი ფორმულირებით, იქნებ, განმიმარტოთ, როგორ იყო?
_ არა, არა. მაგალითად, ელექტრონული კომერცია, სიტყვაზე „ამაზონი“, „მაი მარკეტი“ ან ათასი სხვა მაგალითი შემიძლია მოვიყვანო. ჩვენ გვაქვს დავალება, რომ შევქმნათ ეს ელექტრონული კომერციის პლატფორმა, ვქმნით მას. წარმოვიდგინოთ მაღაზიის ვებგვერდი და რა გაიყიდება, უკვე ჩვენი საქმე აღარ არის.
_ მაგრამ ამის მიუხედავად, თამუნა იყო ის თანამშრომელი, რომელიც მსგავსი პლატფორმის შექმნაში მონაწილეობდა?
_ კი, რადგან ეს პლატფორმა მარტო ერთი პატარა რაღაც არ არის, უზარმაზარი პროექტია, რაშიც პატარა მონაწილეობა ექნება მიღებული.
_ ნიკა, უნდა ჩაგეკითხოთ წერილზე „მომავლიდან“…
_ აპრილში მოვიდა რაღაც წერილი, რომელიც როცა წავიკითხე, ნახევარი შინაარსი ვერ გავიგე.
_ ტექნიკური ადამიანებისთვის რომანტიკული წერილები ცოტა გაუგებარია. (იცინის).
_ ისეთ რაღაცებზე იყო საუბარი, რომელიც საერთოდ არავისთან მაკავშირებდა მაგ მომენტისთვის. ჩვენს დირექტორ თამუნასთან ასევე ვმეგობრობ და უბრალოდ ვკითხე, რომ მე მგონია, ეს წერილი გამოგზავნილია-მეთქი. იმ დღეს თამუნამ გააჟღერა, რომ რეალურად ეს შეიძლება თამუნა იყოსო…
_ გააჟღერა თქვენთან თუ საჯაროდ?
_ ჩემთან, ჩემთან, ეს ჩემთან მიმოწერაში ხდებოდა… დავუშვათ, რომ შეიძლებოდა თამუნა ყოფილიყო, მაგრამ მაგის მერე თამუნასთან მიმოწერა მქონდა და რეალურად ადამიანი არ იქცეოდა ისე, რომ ის ყოფილიყო და მეც დავუშვი, რომ შეიძლება ვიღაცას შეეშალა და ძალიან ხშირად ხდება, რომ ჩემი მეილია ჩემი გვარი, ხანდახან წინ ვიღაცას ასო უწერია, ვთქვათ, ე.გეჯაძე, ან მ.გეჯაძე და ეშლებათ ხოლმე ხშირად და ჩავთვალე, რომ ვიღაცამ გამოგზავნა, მე არაფერ შუაში ვარ და დავივიწყე. მერე იურისტთან საუბრის დროს ბევრი კითხვა დამისვა, ვითომ ფსიქოლოგთან ჩემზე ლაპარაკობდა. რეალურად არ ვიცი და ჩამეკითხნენ, იქნებ, რამე გაიხსენო, რა მოხდაო და ჩვენც როცა დავიწყეთ მიმოწერების წაკითხვა, ეს წერილი აღმოვაჩინეთ. რა თქმა უნდა, ეგრევე წავიღეთ გამოძიებასთან, მაგრამ წერილის გამომგზავნი იქ რეალურად არ ჩანს. ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ იქნებ, რაიმე კავშირი ჰქონოდა თამუნასთან და მაგიტომ მივაწოდეთ გამოძიებას, რათა ეს ყველაფერი გამოეძიებინათ.
_ დღეს როგორ ფიქრობთ, იყო თუ არა თამუნა ამის ავტორი?
_ დღესაც არ მგონია სიმართლე, იმიტომ, რომ ბევრი რაღაცებია იმ წერილში, რაც დღემდე გაუგებარია ჩემთვის, მაგრამ უბრალოდ არ ვიცოდი და მერჩივნა, რომ გამოეძიებინათ. თუნდაც ის საიტი, რომელიც არის „მომავალი მე“. იმედს ვიტოვებ, ჩანაწერები არსებობს კიდევ, იმედს ვიტოვებ, რომ აიპი მისამართები არსებობს და იმედი მაქვს, რომ დაადგენენ.
_ ლოგიკაში არც ჯდება, ადამიანი, რომელიც ყოველდღე გხედავდათ.
_ ვერ მხედავდა, რადგან პანდემიის პერიოდი იყო…
_ თუნდაც, შეეძლო პირადად გამოეგზავნა თქვენთვის და არა „წერილი მომავლიდან“ ფორმატით.
_ კი ბატონო.
_ არასოდეს ყოფილა მისგან მსგავსი მინიშნება?
_ არა, ერთმანეთზე რეალურად პირადული თითქმის არაფერი ვიცოდით, ძალიან ელემენტარულს თუ არ ჩავთვლით. ინსტაგრამსა და ფეისბუქზე რაც ჰქონდა დადებული ან მე რაც მქონდა დადებული, მაგას თუ არ ჩავთვლით, საერთოდ მასზე არაფერი ვიცოდი.
_ მის მეგობრებს იცნობდით?
_ არა, არა…
_ არც შეყვარებულის არსებობა იცოდით?
_ არც მიკითხავს, მის პირადი ცხოვრებაში ან თანამშრომლების პირად ცხოვრებაში რატომ უნდა ჩავიხედო?
_ ამ დროს ასე სრულიად მოულოდნელად გამოჩნდა ბაჩანა ლობჟანიძე, რომელიც აცხადებს, რომ არის თამუნა ბაჩალიაშვილის შეყვარებული და ძირითადი აქცენტები მისი მხრიდან გადმოტანილია თქვენს კომპანიაზე, თქვენი მისამართით. რას უკავშირებთ ამ ეჭვებს, ეს არის გამიზნული ანტიპიარი თუ, უბრალოდ, ეჭვიანობაა?
_ ეს ყველაფერი არის ყოვლად უსაფუძვლო და პირდაპირი ცილისწამება. იმ ადამიანის თავში რა ხდება, ვერ გეტყვით, არც ამ ბაჩანას ვიცნობ. პირველად ტელევიზიაში ვნახე მეც და ასე გამიზნულად მართლაც ჩვენკენ იშვერს ხელს, თითქოსდა რაღაც დავაშავეთ და რა დავაშავეთ, მაგასაც ბოლომდე ვერ ვიგებ, მაგრამ მეც მიმაჩნია, რომ ეგ პიროვნება გამოსაძიებელია.
_ რატომ?
_ შეხედეთ, არაადეკვატურია.
_ რა არის ეს, ეჭვიანობა თუ შავი პიარი?
_ მე მგონი, ორივე, უფრო შავ პიარს ვიტყოდი ან საკუთარი თავის გაპიარებას ცდილობს და როგორღაც უნდა, რომ… არ ვიცი, ვერ გეტყვით.
_ როდესმე თამუნას უთქვამს, რომ უცხოეთში წასვლას აპირებდა? სასწავლებლად რომ აპირებდა, ვიცით, მაგრამ თავშესაფრისთვის ან მსგავსი პრობლემები მას არასოდეს უხსენებია?
_ როგორც მახსოვს, სასწავლებლად უნდოდა წასვლა, მაგრამ თავშესაფარზე არაფერი უთქვამს. ამბობდა, რომ სწავლის გაგრძელება უნდოდა.
_ უცნაურობა, უხასიათობა, არაფერი ისეთი, რაც შეიძლებოდა გოგონას თვითმკვლელობის მიზეზი გამხდარიყო, არ შეგინიშნავთ?
_ კიდევ ერთხელ ვუსვამ ხაზს: პანდემიის დაწყებიდან თამუნა არ გვინახავს, ერთადერთი გვქონდა კვირაში ერთხელ ვიდეოზარები, სადაც მთელი ოფისის თანამშრომლები შემოდიან, უამრავი ადამიანი ჩანს ერთ ეკრანზე და რომ გითხრათ რაიმე განსაკუთრებული შევამჩნიე-მეთქი, არა. დაზუსტებით შემიძლია გითხრათ, რომ პანდემიამდე თამუნას არაფერი ეტყობოდა საერთოდ.
_ მიმოწერა თუ იყო? ბოლოს ოფისში დაბრუნება უნდოდა?
_ ასეთი ბევრი იყო თვეების განმავლობაში. როცა საფრანგეთიდან ჩამოვიდა, მახსოვს, მწერდა, ხვალვე გამოვალო. კვირის ბოლო იყო და ვეუბნებოდი, ერთი-ორი დღე დაისვენე, შაბათ-კვირასაც დაისვენე და ბარემ დასვენებული ორშაბათს მოდი-მეთქი. გვეუბნებოდა, ვერ მოვითმენ, ერთი სული მაქვს, როდის მოვალ სამსახურშიო.
_ როდის გაიგეთ თამუნას დაკარგვის ამბავი და ვისგან?
_ შაბათ საღამოს დამირეკა მისმა მეგობარმა დეამ. არ ვიცი, როგორ მიპოვა, უფრო სწორად, ინსტაგრამზე მომწერა, _ თქვენთან თუ შეიძლება საუბარიო? აზრზე არ ვიყავი, ვინ იყო, ვკითხე, _ ვინ ხარ-მეთქი? მომწერა, თამუნას მეგობარი ვარო. მითხრა, რომ ეძებდნენ და ვერ პოულობდნენ. მაშინვე გავუგზავნე ნომერი, დამირეკა. არ ვიცი, ტიროდა თუ რა, ტელეფონით ვერ მივხვდი, მაგრამ აღელვებული რომ იყო, ფაქტია. მკითხა, რომ რამე განსაკუთრებულზე ხომ არ მუშაობდა თამუნა ან შემთხვევით ხომ არ ვიცოდი, სად მუშაოდა სხვაგან? რა თქმა უნდა, ვუთხარი, რომ ეგ ინფორმაცია არ მქონდა. დამემშვიდობა, კარგითო…
_ არ გითხრათ, როგორ გიპოვათ?
_ მითხრა, რომ მარტო სახელი იცოდა ჩემი და მაგით მიპოვა ინსტაგრამზე. შეიძლება, უბრალოდ თამუნას მეგობრებში მნახა, დიდად არ დავინტერესებულვარ, როგორ მიპოვა დეამ, უფრო ის მაინტერესებდა, რეალურად სად იყო თამუნა. შემდეგ ნახევარ საათში დამირეკა გამომძიებელმა და მითხრა, შემთხვევით ხომ არ ვიცოდი, სად იყო? მასაც იგივე ინფორმაცია მივაწოდე, რომ არ ვიცოდი, სად იყო და ასე გავიგე…
_ რეალურად, გამოდის, რომ… მაპატიეთ, ეს პირადი სივრცეა, მაგრამ იმდენად დიდია ინტერესი, რომ კითხვები უნდა დაისვას… ბაჩანა ლობჟანიძის განცხადებით, დეამ მას უთხრა, რომ თამუნას მასთან თქვენზე რაღაც ჰქონდა მოყოლილი.
_ ბოდიში, გამიმეორეთ, თუ შეიძლება.
_ ბაჩანა ლობჟანიძის თქმით, თამუნას მეგობარმა დეა კაპანაძემ მას უთხრა, რომ თამუნა ხშირად ელაპარაკებოდა მას თქვენზე, პირად გრძნობებზე.
_ (იცინის) მე რა კომენტარი უნდა გავაკეთო მაგაზე, დეამ რა უთხრა ბაჩანას?
_ თქვენზე?
_ ან ჩემზე… უბრალოდ, ვერ ვხვდები, რა შეიძლებოდა ეთქვა ჩემზე? დეამ რა უთხრა ბაჩანას, მაგაზე კომენტარს ვერ გავაკეთებ. დეას ჰკითხეთ, რა უთხრა ბაჩანას ან ბაჩანას ჰკითხეთ, რა უთხრა დეამ.
_ როგორ აპირებთ საქმიანობის გაგრძელებას? კომპანია ამ პირობებშია ასე მძიმე რეპუტაციული დარტყმით და ტექნიკის გარეშეც…
_ ჯერჯერობით არანაირი საშუალება არ გვაქვს, რომ საქმე გავაგრძელოთ.
_ თქვენი ამერიკელი დამფუძნებელი რას ამბობს?
_ თქვენ ამ ამბავს აუხსნიდით ნორმალურ ადამიანს, როგორ ხდება ეს ყველაფერი, ყოველდღე როგორ ვითარდება მოვლენები და როგორ იცვლება ისტორიები?
_ ნამდვილად ვერა…

ელისო კილაძე