რუსთაველზე, პარლამენტის შენობის წინ, შს მინისტრ გიორგი გახარიას გადადგომის მოთხოვნით აქციები კვლავ გრძელდება, თუმცა შეცვლილი ფორმატით. აქციის ერთ-ერთ ორგანიზატორ შოთა დიღმელაშვილს პარლამენტის წინ გადაცემა მიჰყავს, რომელიც სოციალურ ქსელში სხვადასხვა გვერდზე ვრცელდება. მიუხედავად იმისა, რომ პროტესტი უკვე 1 თვეზე მეტია, გრძელდება, მოთხოვნა ჯერ კიდევ არ არის შესრულებული. ამ პროცესის პარალელურად კი ოპოზიციონერი ლიდერების მიმართ სისხლის სამართლებრივი დევნა გრძელდება, ლარი გაუფასურების რეკორდს ხსნის და შექმნილი რეალობის ფონზე აქციის მთავარი მონაპოვარი _ 2020 წელს პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა _ ტოპ თემების ჩამონათვალში აღარ არის.

რა სახით განახლდება აქციები სექტემბრიდან? როგორია მთავარი ოპოზიციური ძალის პოლიტიკური გეგმები? როგორ გააგრძელებს გაერთიანებული ოპოზიცია 2020 წლისთვის მზადებას და რატომ აღარ აქტიურობს „ნაციონალური მოძრაობა“ პროპორციულ სისტემაზე გადასვლასთან დაკავშირებით?

აღნიშნულ თემებზე „ქრონიკა+“ „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრ, დეპუტატ სალომე სამადაშვილს ესაუბრა:

_ შს მინისტრ გიორგი გახარიას მოთხოვნით აქციები ერთ თვეზე მეტია, პარლამენტის წინ იმართება, თუმცა ჩვენ ვხედავთ, რომ აქციები საკმაოდ მცირერიცხოვანი გახდა. როგორც ორგანიზატორები ამბობენ, ეს ზაფხულის სეზონით არის განპირობებული, ხელისუფლება კი აქციის მონაწილეთა შემცირებას თავის სასარგებლოდ აღიქვამს, როგორ ხედავთ ამ პროცესებს, რამდენად დიდი შანსია, რომ ეს მუხტი განახლდეს?
_ აქციის ორგანიზატორები, ისევე როგორც ჩვენს ქვეყანაში არსებული ყველა პოლიტიკური აქტორი, ფიქრობს, რომ სექტემბრიდან აუცილებელია ამ აქციების განახლება და მნიშვნელოვანი იქნება, ჩვენმა საზოგადოებამაც გააცნობიეროს, რომ რეალურად საზოგადოებრივი ზეწოლის გარეშე ივანიშვილი არ აპირებს რამის შეცვლას, პირიქით შესაძლოა, ისიც კი დავკარგოთ, რასაც დღემდე მივაღწიეთ. ასე რომ, მას შემდეგ, რაც ზაფხულის პერიოდი გადაივლის, იმედი მაქვს, მოქალაქეების აქტიურობა და ჩართულობა იქნება. ყოველ შემთხვევაში, ვაპირებთ, აუცილებლად ყველაფერი გავაკეთოთ იმისთვის, რომ მაქსიმალურად მობილიზებულად განახლდეს ხალხის საპროტესტო ტალღა.
_ თქვენ აღნიშნეთ, რომ თუ საზოგადოებრივი ზეწოლა არ იქნება, შესაძლოა, ისიც კი დავკარგოთ, რაც მოვიპოვეთ. ერთ-ერთ მთავარ მონაპოვრად სწორედ პროპორციული სისტემა ითვლება, თუმცა ამ თემამ თითქოს აქტუალობა დაკარგა და ოპოზიციაც სათანადოდ არ აქტიურობს. რატომ არ აქტიურობს ოპოზიცია და არსებობს თუ არა იმის საფრთხე, რომ 2020 წლისთვის პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა ვერ მოხერხდეს?
_ პროპორციულ სისტემაზე გადასვლის დაპირების შემდეგ ქვეყანაში ბევრი რამ მოხდა. ვგულისხმობ პოლიტიკურ დევნასა და დაჭერებს, ასევე დამოუკიდებელი ტელევიზიის, ფაქტობრივად, გაუქმებას. ვფიქრობ, ყველას ესმის, ამ პოლიტიკურ გარემოში, თუნდაც, პროპორციული სისტემით არჩევნების ჩატარება შეიძლება საკმაოდ არასანდო იყოს პოლიტიკური პროცესის თვალსაზრისით. ასე რომ, დღეს აქტუალურია ის მოთხოვნა, რაც უცვლელად რჩება _ ეს არის გახარიას გადაყენება, გარდა ამისა, ჩვენ დღეს ერთიანი ძალებით უნდა დავუპირისპირდეთ იმ კოორდინებულ, რეპრესიულ პოლიტიკურ სისტემას, რომელიც ივანიშვილმა შექმნა ქვეყანაში.
_ გახარიას გადადგომის მოთხოვნა უცვლელია, თუმცა ის დღემდე შს მინისტრია, როგორ ფიქრობთ, რატომ არ თმობს ივანიშვილი გახარიას?
_ ვფიქრობ, რომ გახარია ივანიშვილისთვის თავისი სისტემის ძალიან მნიშვნელოვანი ელემენტია. როგორც ჩანს, ძალიან ნათელი გზავნილია ის, რომ ივანიშვილი მოქალაქეების წინააღმდეგ ძალადობრივი გზით აპირებს ხელისუფლების შენარჩუნებას. ასევე, როგორც ჩანს, გახარია საკმაოდ სანდო პარტნიორია ივანიშვილის პოლიტიკური დაკვეთის თვალსაზრისით, ვგულისხმობ მოსკოვს. შესაბამისად, ის ივანიშვილისთვის ადვილად დასათმობი კადრი არ არის.
_ გახარიასთან მიმართებით ოპოზიცია ხშირად ახსენებს, რომ ის რუსეთის კაცია, განსაკუთრებით კი „ნაციონალური მოძრაობა“ საუბრობთ ამაზე. რა გაძლევთ იმის თქმის საფუძველს, რომ შს მინისტრი რუსეთის ინტერესების გამტარებელია?
_ გახარიამ საკუთარი კარიერა მოსკოვში გაიკეთა. ჩვენ ვიცით, რა სისტემაა რუსეთში, ვიცით, როგორ მუშაობს რუსეთის პოლიტიკური სისტემა, მათ შორის, თუნდაც ბიზნესის თვალსაზრისით. არ ვფიქრობ, რომ გახარიას შეეძლო საკუთარი საქმეების აწყობა შესაბამისი კავშირების გარეშე.
_ თქვენ ახსენეთ, რომ დამოუკიდებელი მედია, „რუსთავი 2“, ხელისუფლებამ, ფაქტობრივად, გააუქმა. როგორ შეაფასებთ სტრასბურგის გადაწყვეტილებას, ზოგი მიიჩნევს, რომ მოსამართლეები მოისყიდეს, რომ პოსტსაბჭოთა ქვეყნის მოსამართლეებმა მიიღეს ეს გადაწყვეტილება და ამიტომაც არ იყო სამართლიანი. რამდენად სწორია მსგავსი შეფასებები და შეიცავს თუ არა ეს დამოკიდებულება გარკვეულ საფრთხეებს?
_ არ ვფიქრობ, რომ რამე საფრთხეს შეიცავს დამოკიდებულება, თითქოს სტრასბურგის სასამართლოს კონკრეტულ გადაწყვეტილებაზე ვინმეს ჰქონდეს კრიტიკული შეფასება. სტრასბურგის სასამართლოს თავისი ისტორიის მანძილზე მიუღია გადაწყვეტილებები, შემდეგ კი ისტორიამ გვაჩვენა, რომ ეს გადაწყვეტილება არ იყო სწორი. ასე რომ, „წმინდა ძროხა“, რა თქმა უნდა, არავინ არის, მეტიც, „წმინდა ძროხაც“ კი არ არის წმინდა. ყველას კრიტიკა შეიძლება. ხელისუფლებამ აიკვიატა, რომ არ შეიძლება სტრასბურგის სასამართლოს გაკრიტიკება. მე ვფიქრობ, რომ ეს გადაწყვეტილება, საბოლოო ჯამში, აღმოჩნდება _ ცუდი. ამ გადაწყვეტილებას თავად ევროპელებიც საკმაოდ გაკვირვებულები შეხვდნენ, ვგულისხმობ ევროპელ დიპლომატებს და ა. შ., ასე რომ, გადაწყვეტილების კრიტიკა ერთია, მეორე _ თავდასხმა სტრასბურგის სასამართლოზე, როგორც ინსტიტუტზე. ყოველთვის ვამბობდი და დღესაც ვიტყვი, რომ ერთია, კონკრეტული გადაწყვეტილება გააკრიტიკო, მეორეა, თავს დაესხა ინსტიტუტს. თანაც, ეს არის მიუღებელი. რა თქმა უნდა, სრულიად გასაგებია, რომ კონკრეტული სასამართლო გადაწყვეტილება შესაძლოა, სხვადასხვანაირად ინტერპრეტირდეს. ამ შემთხვევაში მე და ასევე ძალიან ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ სტრასბურგის ეს გადაწყვეტილება ცუდი იყო. რაც შეეხება ამ გადაწყვეტილებას, თუ რით შეიძლება აიხსნას იგი, ვფიქრობ, რომ ამ შემთხვევაში „რუსთავი 2-ის“ საქმეზე სასამართლოს იმ კონკრეტულმა შემადგენლობამ, რომელმაც ეს საქმე გადაწყვიტა, კონსერვატორული მიდგომა აირჩია. ეს კონსერვატორული მიდგომა, ინტერპრეტაციის თვალსაზრისით, საბოლოო ჯამში, ჩვენს ქვეყანაში დემოკრატიისთვის დამაზიანებელი აღმოჩნდა. ჩემი აზრით, ეს არ იყო სწორი. მოსამართლეების სხვა შემადგენლობა რომ ყოფილიყო, რომელიც სხვა იურიდიული ტექნიკითა და ტაქტიკით მიუდგებოდა ამ საქმის განხილვას, შესაძლოა, სრულიად სხვა შედეგი მიგვეღო. უბრალოდ, ვფიქრობ, რომ ეს არის კონკრეტული შემთხვევა, როდესაც, ჩვენი ქვეყნისთვის სამწუხაროდ, აღნიშნული მეთოდით საქმის განხილვამ ქვეყანაში დემოკრატიის წინააღმდეგ იმუშავა.
_ მას შემდეგ, რაც „რუსთავი 2-ში“ ქიბარ ხალვაში დაუბრუნდა, ყველას ჰქონდა განცდა, რომ სარედაქციო პოლიტიკა მაშინვე შეიცვლებოდა, თუმცა ვხედავთ, რომ, ჯერჯერობით, ტელევიზია განაგრძობს არსებული სარედაქციო პოლიტიკით მუშაობას, ამიტომ გაჩნდა კითხვა, _ იქნებ, სულაც არ იყო ხელისუფლების მიზანი „რუსთავი 2-ის“ გაჩუმება? რას იტყვით ამასთან დაკავშირებით, თუ ინტერესი აქვს ხელისუფლებას, რატომ არ ცვლის სარედაქციო პოლიტიკას?
_ ჩემი ვარაუდით, ხალვაში ფიქრობს, რომ ეს ტელევიზია გაყიდოს და ასე ნელ-ნელა ჩამოშალონ არსებული გუნდი, სარედაქციო პოლიტიკაც. ამისთვის, ალბათ, რამდენიმე თვე დასჭირდებათ. როგორც ჩანს, გადაწყვიტეს, რომ ასე უფრო რბილად გააუქმონ არსებული სარედაქციო პოლიტიკა და „რუსთავი 2“, როგორც ის ტელევიზია, რომელსაც საზოგადოება იცნობდა და უყვარდა. რაც შეეხება საფრთხეებს, „რუსთავი 2-ის“ ჩამოშლის შემდეგ, ვფიქრობ, „რუსთავი 2“, რეალურად, ჩვენს ქვეყანაში წლების მანძილზე იყო სარედაქციო პოლიტიკისა და პოლიტიკური მიმართულების მთავარი პროდასავლური პლატფორმა. ჩვენ ვნახეთ, „რუსთავი 2-თან“ დაკავშირებულ ცვლილებებს როგორი გამოხმაურება მოყვა რუსეთის პრესაში, „რუსთავი 2“-ზე საუბრობენ რუსი პოლიტიკოსებიც კი. ასე რომ, ამ შემთხვევაში საფრთხე ექმნება არა რომელიმე კონკრეტულ პოლიტიკურ ძალას, არამედ ივანიშვილი დღეს პროდასავლურ პლატფორმას შლის. მიუხედავად იმისა, რომ არ მგონია, თანამედროვე რეალობაში ივანიშვილმა შეიძლება ალტერნატიული საინფორმაციო წყაროები მოსპოს, ალბათ, შეიქმნება კიდეც ალტერნატიული საინფორმაციო წყაროები. ჩვენ მოვისმინეთ განცხადებები ახალი ტელევიზიის შექმნის თაობაზე, მაგრამ ამ ისტორიულ მომენტში „რუსთავი 2-ის“ ჩამოშლა ძალიან დიდ დარტყმას მიაყენებს ქვეყანას, მის ევროპულ მომავალს და ქვეყანაში პროდასავლურ ღირებულებებს, რადგან ალტერნატიული საინფორმაციო წყაროების შექმნას მაინც გარკვეული დრო სჭირდება. „რუსთავი 2-ის“ ჩამოშლა დიდი დარტყმა იქნება ჩვენი საზოგადოებისთვის, რადგან გარდა პროდასავლური კურსისა, „რუსთავი 2“ არის ის ტელევიზია, სადაც ყველაზე ხშირად ისმის მთავრობის საფუძვლიანი კრიტიკა, შუქდება ის თემები, რაც საზოგადოებას აწუხებს და ამ ყველაფრის ჩამოშლა საზოგადოებრივ ინტერესს ძალიან სერიოზულად „ურტყამს“, რადგან სწორედ საზოგადოების ინტერესშია, რომ ჰყავდეს მწვავედ კრიტიკული მედიასაშუალება, როგორც ხელისუფლების ერთ-ერთი მაკონტროლებელი რგოლი.
_ თქვენი თანაგუნდელი ნიკა მელია შიდაპატიმრობაშია, დააკავეს ირაკლი ოქრუაშვილიც. როგორ ფიქრობთ, რას ემსახურება პოლიტიკური ლიდერების დაჭერა და რაზე მეტყველებს ხელისუფლების მხრიდან მსგავსი ქმედებები?
_ ჩვენ ვხედავთ და გამოკითხვებიც ამას ადასტურებს, რომ ივანიშვილსა და მის პოლიტიკურ ძალას ჩვენს ქვეყანაში მხარდაჭერა აღარ აქვს. მისი პოლიტიკური პარტიის მხარდაჭერა ძალიან დაბალია, ივანიშვილის მიმართ კი საზოგადოებაში უზარმაზრი ნეგატივი არსებობს, ბევრად უფრო მეტი ადამიანი ივანიშვილს ნეგატიურად აფასებს, ვიდრე პოზიტიურად. ივანიშვილს რეპუტაცია გაუცამტვერდა. ეს ყველაფერი კი მოასწავებს მხოლოდ ერთ რამეს, _ ივანიშვილს ძალაუფლების შენარჩუნება ძალიან გაუჭირდება, ამიტომ ის ახლა ფიქრობს, რომ თუ პოლიტიკური მოთამაშეების განეიტრალებას მოახერხებს, შეინარჩუნებს ძალაუფლებას. ჩვენ ვხედავთ, რომ ნიკა მელიას მან, ფაქტობრივად, შეუზღუდა პოლიტიკური საქმიანობის შესაძლებლობები, ასევე ვხედავთ, რომ ნიკა გვარამიას წინააღმდეგ სამართლებრივი დევნის პროცესის დაწყებას ფიქრობს; ხელისუფლება ცდილობს, ხელი შეუშალოს გვარამიას, რომ გააგრძელოს საქმიანობა ალტერნატიული ტელევიზიის შექმნის გზით. ისინი ფიქრობენ, რომ ამ ძალადობრივი ხერხებით პირდაპირ დაანონსებული პოლიტიკური ტერორით, როდესაც გამოაცხადეს, რომ გადატრიალების მცდელობა იყო ქვეყანაში, ვხედავთ, რომ იჭერენ აქციის მონაწილეებს, რაც ერთადერთ მიზანს ემსახურება, ეს საზოგადოებისა და ადამიანების დაფრთხობაა, რომ მათ თავი შეიკავონ აქტიური პოზიციების დაფიქსირებისგან. რეალურად, ქვეყანაში მყარდება ძალიან რეპრესიული პოლიტიკური სისტემა, ივანიშვილი ფიქრობს, რომ ამ რეპრესიული პოლიტიკური სისტემით შეძლებს ქვეყანაში ძალაუფლების შენარჩუნებას, თუმცა მას არ ესმის, საქართველოში ამ მეთოდებით ძალაუფლების შენარჩუნება არავითარ შემთხვევაში არ გამოუვა. ეს ქვეყანა და ჩვენი საზოგადოება უკვე საკმარისად არის განვითარებული, რომ ივანიშვილმა მსგავსი გზებით ვერ შეაჩეროს დემოკრატიული პროცესი.
_ მამუკა ხაზარაძის წინააღმდეგაც დაიწყო აქტიური პროცესები, მას გირაოც შეუფარდეს. როგორ ფიქრობთ, არის თუ არა ეს ივანიშვილის მხრიდან მისი, როგორც მომავალი პოლიტიკური ფიგურის განეიტრალების მცდელობა? როგორ შეაფასებთ მის პოლიტიკაში შემოსვლას და „ნაციონალური მოძრაობა“ განიხილავს თუ არა სამომავლოდ მასთან თანამშრომლობას?
_ მამუკა ხაზარაძე საკუთარი სოციალური კაპიტალით, იგივე ფინანსური შესაძლებლობებით, რეპუტაციითა და ა. შ. თუ შემოვა პოლიტიკურ პროცესში, უმნიშვნელო მოთამაშე არ იქნება პოლიტიკურ ველზე. ეს ძალიან კარგად იცის ივანიშვილმა და სწორედ ამიტომ დაიწყო მის წინააღმდეგ სამართლებრივი დევნა. რაც შეეხება ჩვენს შესაძლო ალიანსებს, ყოველთვის ვამბობდით და დღესაც იგივეა ჩვენი პოზიცია, რომ ივანიშვილის წინააღმდეგ აუცილებელია ერთიანი, პროდასავლური ფრონტის გაერთიანება. შესაბამისად, ყველა პოლიტიკური მოთამაშე, რომელიც საკუთარი პოლიტიკური ორიენტაციით არის პროდასავლური, შესაბამისად იზიარებს ჩვენს ძირითად ხედვებს საგარეო პოლიტიკასთან დაკავშირებით. ვფიქრობ, ასეთ შემთხვევაში ერთმანეთი ყველამ უნდა განვიხილოთ მოკავშირედ. თუ აქამდე ვინმეს ეჭვი ეპარებოდა, ბოლო თვეების მანძილზე ძალიან ნათელი გახდა, რომ ივანიშვილს, რეალურად, უფრო და უფრო სწრაფი ტემპებით მიჰყავს საქართველოს მოსახლეობა სწორედ იქითკენ, საითაც უმრავლესობას წასვლა არ უნდა, ამ შემთხვევაში ვგულისხმობ რუსეთს და რუსეთის პოლიტიკურ-ეკონომიკური ზეგავლენის აღდგენას ქვეყანაში.
_ სულ უფრო აქტუალური ხდება ეროვნული ვალუტის კურსის თემა, ლარმა გაუფასურების რეკორდი მოხსნა, ამ ვითარებაში კი ხელისუფლება სწორედ ოპოზიციას აკისრებს პასუხისმგებლობას. ხელისუფლების წარმომადგენლებისგან ვისმენთ, რომ შექმნილი კრიზისი ოპოზიციის ბრალია. რას უპასუხებთ ხელისუფლების ამ ბრალდებას?
_ ლარის პროგრესული გაუფასურება დოლართან მიმართებით უკვე მრავალი წელია, მიმდინარეობს და ეს პროცესი სწორედ იმ დღიდან დაიწყო, როდესაც ივანიშვილი ქვეყანაში ძალაუფლებას დაეპატრონა. ეს არის ხელისუფლების მიერ გატარებული პოლიტიკის პირდაპირი შედეგი. ჩვენ ვნახეთ, რომ გასულ დღეებში ცენტრალურმა ბანკმა ინტერვეცია განახორციელა იმ რეკომენდაციების შესაბამისად, რომელიც დავაფიქსირეთ, რომან გიცირიძემ საკმაოდ ვრცლად ისაუბრა იმ ნაბიჯებზე, რომელიც ხელისუფლებას უნდა გადაედგა. ეს ნაბიჯები გადადგეს და დღეს დავინახეთ, რომ დასტაბილურება შეინიშნება. ლარის გაუფასურება კი ერთადერთ რამეს ნიშნავს, _ ქვეყანას მართავს ხელისუფლება, რომელიც მიზანმიმართულად ებრძვის ყველაფერს, რაც მნიშვნელოვანია ჩვენი ქვეყნის სიძლიერისთვის, მათ შორის, ჩვენს ეროვნულ ვალუტას. ხელისუფლება სწორ ნაბიჯებს რომ დგამდეს, ეს ვითარება აქამდე არ მივიდოდა, მაგრამ ვეჭვობ, სამწუხაროდ, ბიძინა ივანიშვილის ინტერესები არ არის იგივე, რაც ჩვენი ხალხის ინტერესებია, მაგალითად, ეროვნული ვალუტის სიძლიერე და ეკონომიკური განვითარება. რაც უფრო გაღატაკებული იქნება ეს ქვეყანა და რაც უფრო მეტი ადამიანი იცხოვრებს სიღარიბის ზღვარს მიღმა, მით უფრო იაფი უჯდება ივანიშვილს ძალაუფლების შენარჩუნება. ის ამას, სამწუხაროდ, ასე უყურებს. ძლიერი და განვითარებული საზოგადოება, რა თქმა უნდა, ივანიშვილის პოლიტიკურ სისტემას ბევრად უფრო სწრაფად დაასამარებდა, ამიტომაც ივანიშვილი გამიზნულად აღარიბებს ქართულ საზოგადოებას. ეს არის ის რეალობა, რომელსაც ვხედავთ.
_ ბოლო პერიოდში ვრცელდება ინფორმაცია, რომ შემოდგომაზე პრემიერ-მინისტრის პოსტს ბიძინა ივვანიშვილი დაიკავებს. ეს გადაწყვეტილება შეცვლის თუ არა დადებითად „ქართული ოცნების“ პოლიტიკურ მოცემულობას, თუ ამას არსებითი მნიშვნელობა არ ექნება?
_ ივანიშვილი ჩვენს სახელმწიფოში იმდენად დისკრედიტებულია, რომ ის შეეცადა შეექმნა არაფორმალური მმართველობის სისტემა. თითქოს ის სადღაც იმალება და ვიღაც სხვამ უნდა მართოს ქვეყანა, მაგრამ ხალხი ძალიან ბრძენია და პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას სწორედ ივანიშვილს აკისრებს იმაზე, რაც ქვეყანაში ხდება. ასე რომ, ივანიშვილის დაბრუნება აქტიურ პოლიტიკურ ასპარეზზე არაფერს შეცვლის. ჩვენი ქვეყნისთვის და ჩვენი მოსახლეობისთვის ის უკვე სრულად დისკრედიტებული პოლიტიკური ფიგურაა.
_ იმ პირობებში, როცა შესაძლოა, უახლოეს პერიოდში შეიცვალოს „რუსთავი 2-ის“ სარედაქციო პოლიტიკა, ამის პარალელურად კი ასევე, შესაძლოა, გაგრძელდეს ოპოზიციონერი პოლიტიკური ლიდერების დაპატიმრების სერია, ამ მოცემულობაში როგორია „ნაციონალური მოძრაობის“ სამოქმედო გეგმა? ჯერჯერობით „ნაციონალური მოძრაობა“ მთავარ ოპოზიციურ ძალად განიხილება. როგორ აპირებთ 2020 წლამდე დაუპირისპირდეთ, როგორც ამბობთ, პოლიტიკურ რეპრესიებსა და ივანიშვილის რეჟიმს?
_ ჩვენ სექტემბრიდან ძალიან აქტიურად დავიწყებთ, პირველ რიგში, საზოგადოებრივი აზრის მობილიზებას. აქტიურად ვიმუშავებთ რეგიონებში ჩვენს ამომრჩევლებთან, ასევე გაგრძელდება აქციები და საზოგადოების მობილიზება. საქართველო ძალიან პატარა ქვეყანაა, რა თქმა უნდა, ტელევიზიის დანიშნულება ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ არანაკლებ მნიშვნელოვანია პირადი ურთიერთობა ამომრჩეველთან და ხალხთან, რასაც ჩვენ ვაპირებთ, რომ სექტემბრიდანვე ქტიურად შევუდგეთ. ეს იქნება ყოველდღიური მუშაობა ჩვენს ხალხთან, რომ, პირველ რიგში, მათ გავაგებინოთ ის ცვლილებები, რაც ჩვენ გვსურს ამ ქვეყნისთვის, რაც, რეალურად, ერთადერთი გზაა ჩვენი სახელმწიფოებრიობის გადარჩენისა იმ გამოწვევების ფონზე, რომელიც ივანიშვილმა შექმნა.
_ პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა ითვალისწინებს ბლოკების აკრძალვასაც. რას გეგმავს გაერთიანებული ოპოზიცია? განიხილავთ თუ არა გაერთიანებული ოპოზიციის ცალკე პარტიად დარეგისტრირებას?
_ კონსულტაციები მიმდინარეობს და ვნახოთ, როგორ ჩამოვყალიბდებით. დარწმუნებული ვარ, რომ შემდეგ საპარლამენტო არჩევნებს ნებისმიერ საარჩევნო სისტემაში „ნაციონალური მოძრაობა“ მოიგებს, რადგან საზოგადოებამ ძალიან კარგად იცის, რომ სწორედ „ნაციონალური მოძრაობაა“ ის პარტია, რომელსაც რეალურად შესწევს ძალა, დაამარცხოს ივანიშვილი და შეცვალოს ხელისუფლება. ამიტომ ჩვენ არ განვიხილავთ არანაირ გამოწვევად და საფრთხედ ნულოვან ბარიერს. ვფიქრობ, რომ ნულოვანი ბარიერი შესაძლოა, უფრო სხვა ტიპის საფრთხეებს აჩენდეს ქვეყანაში, მაგრამ, მეორე მხრივ, მიმაჩნია, რომ საზოგადოებამ ძალიან კარგად ისწავლა შავისა და თეთრის გარჩევა. ივანიშვილს თუ აქვს ილუზია, რომ მართულ პარტიებს შექმნის და მათი გზით შეეცდება საზოგადოების მოტყუებას, დარწმუნებული ვარ, საზოგადოება ამას არ მიიღებს და შემდეგ არჩევნებზე ერთხმად გასცემს პასუხს ივანიშვილს ქვეყნის მთავარი ოპოზიციური ძალის მხარდაჭერის გზით.

ნენე ინჯგია