მიმდინარე წლის პირველი აპრილიდან ახალი რეგულაციები ამოქმედდა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ავტომანქანის მართვისას მძღოლის მარიხუანის ზემოქმედების ქვეშ ყოფნა ადგილზევე დგინდება და ამისთვის მისი ნარკოლოგიურ ცენტრში გადაყვანა საჭირო აღარაა. არსებული ინფორმაციით, შსს-მ „ნერწყვის მეშვეობით ნარკოტიკული თრობის დასადგენი ტესტისთვის“ 10 ათასი პორტატული ნარკოტესტერი შეიძინა. ტესტირებისას ნერწყვის შეგროვებისთვის საჭირო დრო 3 წამია, შედეგი კი დამატებითი მოწყობილობების გარეშე იკითხება, ანუ სინჯის ბალიშზე საკმარისი ნერწყვის მოთავსებისას ვიზუალური ჩვენებისთვის იცვლება ფერი _ წითლიდან ყვითელში… ეს მეთოდი ყველა იმ შემთხვევას ავლენს, როცა ნარკოტიკული საშუალება ბოლო 8 საათის განმავლობაშია მიღებული.

ამ სიახლეს „გირჩი“ აპროტესტებს, რომელმაც საგანგებო განცხადებაც გაავრცელა: „ათობით ათასი მოქალაქე, რომელიც, სხვადასხვა რეგულარობით, მოიხმარს კანაფს ღამის საათებში (ეს ქმედება უკვე რამდენიმე თვეა, ლეგალურია ამ ქვეყანაში) და დილით საკუთარი ავტომობილით მიემართება სამსახურისკენ, სახელმწიფოს მიერ ცხადდება კრიმინალად და თითოეულ მათგანს ემუქრება 1-წლიანი საპატიმრო სასჯელი _ ციხე!
ეს საფრთხე გვემუქრება ჩვენც, „გირჩის“ წევრებს.
და, ჩვენი აზრით, სახელმწიფოს ეს დამოკიდებულება ჩვენნაირი ადამიანებისადმი არის გაუაზრებელი, არაადამიანური, ამორალური, არამეცნიერული და ძალიან საშიში“.

რატომ ეშინია „გირჩს“? _ „ქრონიკა+“ აღნიშნული პოლიტიკური ორგანიზაციის ერთ-ერთ ლიდერ იაგო ხვიჩიას ესაუბრა:

_ იაგო, პირველი აპრილიდან კანონში შესული ცვლილების თანახმად, მძღოლის წინააღმდეგ, რომელიც ნარკოტიკული თრობის ქვეშაა, მკაცრი სანქციები გატარდება. „გირჩი“ მიიჩნევს, რომ ამის გამო ათი ათასობით ადამიანი ციხეში მოხვდება. ეს გირჩელების ცუდი წინათგრძნობაა თუ _ რეალობა?
_ ერთი წელია, ჩვენთან მარიხუანა ლეგალიზებულია და დარწმუნებული ვარ, ქვეყნის მოსახლეობის ნახევარი მარიხუანას მოიხმარს. სახელმწიფომ უნდა დაადგინოს, ადამიანი მთვრალია თუ არა, თუმცა ის ტესტები, რომელიც ამ მიზნით შემოიტანეს, მინისტრ სერგეენკოსა და, საერთოდ, ნარკოლოგების აზრითაც, მარიხუანას მაშინაც „აგდებს“, თუ ადამიანს იგი ორი დღის წინ აქვს მოხმარებული. არადა, ეს სიმთვრალესთან კავშირში არ არის და უკვე თავადაც ამბობენ, კაცის მარტო ამ ტესტების გამო დაჭერა აბსურდია და ჯანდაცვის სამინისტრომ უნდა გადაწყვიტოს, დასაჭერია თუ არაო. ყოველ შემთხვევაში, ამ წუთს, დაახლოებით, ასეთი ამბავი ვიცით. აქედან გამომდინარე, შემიძლია, ზუსტად გითხრათ, რომ ამ ქვეყანაში იმ ადამიანების დიდი უმრავლესობა, ვინც საჭესთან ზის, დასაჭერი იქნება. წარმოიდგინეთ, რომ მხოლოდ ოპოზიციონერები, ანუ ისინი კი არ იქნებიან დასაჭერები, რომლებსაც მთავრობა ებრძვის, არამედ მათი, ასევე პოლიციელთა ოჯახის წევრები და თავად პოლიციელებიც.
თუ ვინმე ფიქრობს, რომ შეუძლია, ამ ამბავს გამოუძვრეს, ჩააწყოს და კანონში შესული ცვლილება მას არ შეეხება, ხვალ და ზეგ, როცა ხელისუფლება კი არა, მინისტრი შეიცვლება, ის ადამიანები, რომლებიც ასეთ კანონებს დღეს ხბოს აღტაცებით უჭერენ მხარს, ასეთი არაადამიანური დამოკიდებულების მსხვერპლი შესაძლოა, თავად აღმოჩნდნენ.
_ ამ საფრთხეს ხელისუფლება ვერ ხვდება თუ რეპრესიებს მიზანმიმართულად იწყებს?
_ მართალია, ეს ცვლილებები პირველი აპრილიდან ამოქმედდა, მაგრამ წინასაარჩევნოდ, ანუ მაშინ მიიღეს, როცა ხელისუფლება საპატრიარქოს ადამიანების თავისუფლების ხარჯზე გაურიგდა, რომ სასამართლოს გადაწყვეტილებას არ ცნობდა. სიმართლე გითხრათ, არ ვიცი, მაშინ ხელისუფლებას რა აზრი ჰქონდა, თუმცა ამ კანონის მიღებამდე ერთი კვირით ადრე კანონპროექტი წარმოადგინა, რომლის თანახმადაც, მარიხუანის მოყვანა ექსპორტ-იმპორტისთვის ლეგალური უნდა ყოფილიყო.
_ მაშინ ხელისუფლებამ ისიც დააკონკრეტა, რომ მარიხუანის მოყვანა სამედიცინო მიზნებისთვის იქნებოდა ლეგალური.
_ კაცო, ამას რა მნიშვნელობა აქვს? ვიღაც, შეიძლება, ფიქრობდეს, რომ მიზანი სამედიცინოა, ვიღაც კი ამით ერთობა. მოკლედ, მთავარი მიზნის გარჩევა კი არა, ისაა, რომ ქვეყანაში ამ მცენარეს, რომელიც საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილების შემდეგ ლეგალურია, ვუშვებდით.
ახლა გამოდის, რომ ადამიანი, რომელსაც არაფერი დაუშავებია, ანუ ზიანი არავისთვის მიუყენებია, ციხეში იმის გამო შეიძლება აღმოჩნდეს, რომ ლეგალური ნივთიერება რვა საათის წინ მოიხმარა. როგორ შეიძლება, ეს რეგულირება სამართლიანი იყოს? საერთოდ, ჩემი აზრით, არც უნდა ამოქმედებულიყო, რადგან ამ რეგულაციის ამოქმედება შარი იმ ადამიანებისთვის კი არ არის, რომლებსაც დაიჭერენ, არამედ ხელისუფლებისთვის იქნება შარი.
_ რატომ?
_ იმიტომ, რომ ამ ადამიანების ციხეში ჩასმა, უბრალოდ, შეუძლებელი იქნება.
_ ადამიანების ციხეში ჩასმა, რომლებიც კანონს დაარღვევენ, შეუძლებელი რატომ იქნება?
_ აგერ, ეკა ბესელიას კადრებთან დაკავშირებით ხალხის ციხეში ჩასმა ხომ დაიწყეს?
_ დიახ, დაიწყეს.
_ ყველა გამოსაშვები გახდა იმიტომ, რომ ბოლოს ასი ათასი ადამიანი უნდა დაეჭირათ. ამ ხელისუფლებას ისედაც ძალიან ცუდი მდგომარეობა აქვს და, მგონი, ხალხის დაჭერის ხალისი არ უნდა ჰქონდეს. თან ხალხს ისეთი სფეროს გამო არ უნდა იჭერდეს, რომელიც საზოგადოების გონებაში გარდატეხილია. ანუ ჩვენ, ადამიანები, შევთანხმდით, რომ მარიხუანის გამო ერთმანეთს არ დავიჭერდით. ამ დროს რუსული ინტერესების გამტარებელი და ადამიანების თავისუფლების დამთრგუნველი ინსტიტუტი, ანუ საქართველოს საპატრიარქო, ადამიანის თავისუფლების დამთრგუნველ მეორე ინსტიტუტს _ მთავრობას _ ხალხის დაჭერას აიძულებს. მათი ინტერესები ერთმანეთს ემთხვევა იმიტომ, რომ ამ ქვეყანაში „დაჩმორებული“ ხალხი, „გაბლატავებული“ სისტემა და ძალოვნები ერთადერთი ქვეყნის ოცნებაა და ეს ქვეყანა რუსეთია! იქ სწორედ ასეა: ხალხი „დაჩმორებულია“, სისტემა კი _ „გაბლატავებული“! ასეთ დროს სისტემა იმაზე კი არ ფიქრობს, ჩვენ მოვწევთ თუ არა, არამედ ეს ადამიანის სახლში შესავარდნად ჩვეულებრივი საცეცია, რომ ნებისმიერი, რომელსაც სისტემა სხვანაირად ვერ ერევა, დაიჭირონ და ციხეში აყურყუტონ!
ეს ცვლილებები ამ ზეწოლისთვის შემოიტანეს, მაგრამ ვიცით, რომ მარწუხების ასეთი მოჭერა და თავისუფლების წაღება, საბოლოო ჯამში, ხელისუფლების შეცვლას სხვადასხვანაირი მეთოდით იწვევს.
_ ანუ, იაგო, წეღანდელ კითხვას რომ დავუბრუნდეთ, „გირჩი“ მიიჩნევს, რომ ხელისუფლება მასობრივ რეპრესიებს იწყებს?
_ ეს მასობრივი რეპრესიების შესაძლებლობაა. დღევანდელ ხელისუფლებაში შესაძლოა, არის ვინმე, ვისაც მასობრივი რეპრესიები არ უყვარს, სამაგიეროდ, უყვარს შერჩევითი რეპრესიები. ზოგადად, დღეს ჩვენთან მართვის სწორედ ეს სტილია, ანუ შერჩევითი რეპრესიები გვაქვს. აი, მაგალითად, კუპრავა ციხეში ტყუილად გვიზის, რადგან ვიღაც გამოქლიავებულ ადვოკატს მოეჩვენა, რომ მის წინაშე ისეთი დანაშაულია ჩადენილი, რის გამოც კაცი აუცილებლად ციხეში უნდა იჯდეს, თუმცა ასეთი რაღაცებისთვის ადამიანებს, როგორც წესი, არ ვსჯით.
მოკლედ, მარიხუანის შემთხვევაშიც ხელისუფლებამ შესაძლოა, აირჩიოს პოლიტიკა, რომ მისიანები არ დასაჯოს და მხოლოდ დააჯარიმოს, თუმცა იმის გამო, რომ საზოგადოება გამოხშიროს, ურჩი ელემენტები ციხეში ჩასვას!
აი, სწორედ ამის გამოა ეს ინსტრუმენტი სახიფათო. ისე, ხელისუფლებამ სულ რომ არ გამოიყენოს, ასეთი ნორმების არსებობა იცით, რას გამოიწვევს?
_ რას?
_ როცა ხელისუფლებაში სხვა პოლიტიკური ძალა მოვა, პოლიტიკური ოპონენტების წინააღმდეგ მანამდე არამოქმედებულ ნორმებს აამოქმედებს. ასი პროცენტით ეს ასე მოხდება.
_ რატომ?
_ წარმოიდგინეთ, პოლიციელი ხართ.
_ კი ბატონო, წარმოვიდგინე. მერე?
_ ადამიანი იმაზე დაიჭირე, რაზე არც კი ფიქრობდა, რომ დაჭერა შეიძლებოდა. მერე ამ ადამიანის პარტია მოდის ხელისუფლებაში და იცით, რისი დამკვეთი იქნება? _ იმის, რომ ის, ვინც, თავის დროზე, ციხეში ჩასვა, ციხეში აღმოჩნდეს.
_ ე. ი., კანონის ასეთი ნორმები შურისძიებას ახალისებს?
_ დიახ, რა თქმა უნდა. ასეთი კანონები საზოგადოებაში დაძაბულობასა და დეპრესიას იწვევს. ამიტომაც ვართ დაძაბული საზოგადოება, რომელიც ერთმანეთის „ჩაშვებაზეა“ ორიენტირებული და ახალი მთავრობისგან სულ სისხლს ელოდება.
_ სხვათა შორის, ირაკლი სესიაშვილის კანონპროექტის განხილვა, რომელიც სავალდებულო სამსახურში მართლმადიდებელი მღვდელმსახურების გარდა ყველას გაწვევას ითვალისწინებდა, „ოცნებამ“ გადადო. გამორიცხავთ, რომ იგივე მარიხუანასთან დაკავშირებით ამოქმედებულ რეგულაციებზე ხელისუფლებამ, ადრე თუ გვიან, უარი თქვას და უკან დაიხიოს?
_ არ მინდა, რომ ამას ვიღაცის უკან დახევა დავარქვა, ანუ არ მგონია, რომ, მაგალითად, პოლიციელები ჩემი მტრები არიან, რომლებსაც ვებრძვი და ამ ბრძოლის შედეგად უკან დაიხევენ.
ამ საკითხს ასე ვუყურებ: მე, ქართველ პოლიციელებსა და სხვა ადამიანებსაც უკეთეს ქვეყანაში გვინდა ცხოვრება. ვცდილობ, ამ ადამიანებს დავანახო, რომ უკეთესი ქვეყანა ასე არ შენდება და თუ დაინახავენ, ამას ისე შევხედავ, როგორც იქნება.
მარიხუანაზე კანონი სექტემბერში მიიღეს, მას შემდეგ რვა თვე გავიდა და, წარმოიდგინეთ, რომ ამ პერიოდის განმავლობაში მარიხუანის მოხმარების გამო ჩადენილი კრიმინალი არ არსებობს, ანუ აქედან გამომდინარე, ახლა ადამიანებს დამნაშავეებად რისთვის ვაქცევთ? სექტემბერში, როცა პირველ აპრილს ამოქმედებული ნორმა კანონში ჩაიწერა, არ ვიცოდით, ამ მცენარის მოხმარების გამო ადამიანები ქცევას შეიცვლიდნენ თუ არა, მაგრამ ახლა ხომ ყველაფერი ვიცით? ვიცით სიმთვრალის გამო ჩადენილი ავტოავარიები, დანაშაულები და, საერთოდ, ბევრი რამე ვიცით, მაგრამ ის, რომ კაცი საჭესთან „დაბოლილი“ იჯდა, ვიღაც გაიტანა და მოკლა ან „დაბოლილმა“ ვიღაცასთან იჩხუბა, სცემა, გაძარცვა და გააუპატიურა, არ ვიცით. სამაგიეროდ, როგორც აღვნიშნე, ვიცით, ალკოჰოლის ზემოქმედების დროს ჩადენილი დანაშაულებები და ამ შემთხვევაში, განსხვავებულად რატომ ვიქცევით? ხომ შეიძლება, მინიმუმ, ალკოჰოლის სტანდარტი დავიცვათ?
_ შეძლებით, ალბათ, ყველაფერი შეიძლება, მაგრამ იაგო, საზოგადოების ნაწილი ამბობს, დიახაც, მარიხუანის მომხმარებელი უნდა ისჯებოდესო. საზოგადოების ამ ნაწილისთვის ის არგუმენტები, რომლებზედაც თქვენ საუბრობთ, მიუღებელია.
_ კი ბატონო, მაგრამ საზოგადოება ხომ სხვადასხვა ფენისგან შედგება?
_ დიახ, ასეა, მაგრამ ეს რა შუაშია?
_ საზოგადოება ასევე სხვადასხვა ინტელექტუალური მონაცემის მქონე ადამიანისგან შედგება.
_ ვერ ვხვდები, საუბარი საითკენ მიგყავთ?
_ მაგალითად, ჩემს მშობლიურ მარტვილში მცხოვრებ ხალხს, რომელიც ფერმერული მეურნეობით საქმიანობს, ხომ არ უნდა ვკითხოთ, კოსმოსში რაკეტა როგორ გავუშვათ? შეიძლება, ვთქვათ, რომ ამ ხალხიდან რაკეტის გაშვების ვიღაც წინააღმდეგია, მაგრამ ხომ უნდა გვესმოდეს, ამის წინააღმდეგი ვინ არის და მისი აზრი გასათვალისწინებელი როდისაა?
საქართველოში მცხოვრები ადამიანების ნაწილს არასოდეს არაფერზე უფიქრია და ახლა გადაწყვიტა, რომ დიახ, მისი საქმეა, ციხეში ვინ უნდა წავიდეს და ვინ _ არა. ციხეში წასვლა-არწასვლა დემოკრატიული წესით არ ხდება.
_ აბა, როგორ ხდება?
_ ციხეში წასვლა-არწასვლას თავისი წესები აქვს, ანუ ციხეში ის ადამიანი უნდა გაუშვა, რომლის ქმედებასაც დაზარალებული ჰყავს. ადამიანები, რომლებიც ასეთ რაღაცებზე აზრს გამოთქვამენ, ძირითადად, საზოგადოების იმ ნაწილის წარმომადგენლები არიან, რომელიც მიმბაძველია, ანუ მთავრობა რომ ეტყვის, ეს ასე იმიტომ უნდა იყოს, რომ ასე სჯობსო, ამას ავტომატურად იჯერებს, ვინაიდან თავისი ინტელექტუალური შესაძლებლობები ფიქრის საშუალებას არ აძლევს. ხომ ვიცით, რომ ასეთი ადამიანები არსებობენ?
_ სამწუხაროდ, არსებობენ, ე. ი., პრობლემა საზოგადოებაშია, არა?
_ ჩვენ ხომ საბჭოთა საზოგადოება ვართ, რომელიც ნარკოტიკებთან დაკავშირებით პროპაგანდით აღგვზარდეს. სინამდვილეში, ნარკოტიკებს არ ვიცნობთ. ჩვენ ნარკოტიკით, უბრალოდ, გვაშინებდნენ _ სისტემას როცა მოუნდებოდა, ადამიანს ნარკოტიკს ჩაუდებდა და ციხეში მოახვედრებდა. ასეთ დროს საზოგადოების მხარდაჭერა სისტემის მხარეს იყო. ამ პროპაგანდის მიზანი სწორედ ეს გახლდათ და, შესაბამისად, მსგავს თემებზე არასოდეს გვიფიქრია. ამიტომ ასეთი ადამიანების აზრი არ მაინტერესებს.
მაგალითად, თქვენ გაინტერესებთ რომელიმე მარტვილელი ფერმერის აზრი რომელიმე კოსმოსურ ექსპედიციაზე?
_ რაღა დაგიმალოთ და, არ მაიტერესებს!
_ ამიტომ რამდენმა ადამიანმაც უნდა თქვას, ამას ვეთანხმებით ან არაო, თუ მათი სიტყვების უკან აზრი არ იდება, რანაირად შეიძლება, ამ ადამიანების ჭკუაზე ვიაროთ?
_ ისე, კი გავიძახით, ქართველები, მაშასადამე, ევროპელები ვართო, მაგრამ რეალობა სხვანაირია, ანუ ჩვენ მარტო ნარკოტიკებით კი არა, სექსითაც გვაშინებენ და ისეთი პირი უჩანს, რომ დიადი საბჭოეთის მსგავსად, მალე სექსი, შესაძლოა, დემოკრატიულ და თავისუფალ საქართველოშიც „აღარ იყოს“! მოკლედ, პოლიტიკოსის სექსების ყურებისთვის ადამიანების ბითუმად დაჭერა რა მიზანს ემსახურებოდა _ სახელმწიფომ რეალურ დამნაშავეს ხელი დააფარა თუ იმას გაესვა ხაზი, რომ სექსი კომპრომატია?
_ ეს, ჩემი აზრით, პოლიტიკური პროცესის ნაწილი იყო. გასაგებია, რომ ეკა ბესელიას ცხოვრების კადრები სახელმწიფომ გადაიღო და ასევე სახელმწიფომ გაავრცელა, ანუ ერთ შემთხვევაში სახელმწიფო მიხეილ სააკაშვილის მთავრობა იყო, მეორე შემთხვევაში _ ბიძინა ივანიშვილის, მაგრამ ქართველ ხალხს აზრად ხომ არასოდეს მოსვლია, ვინმეს ლოგინში შევარდნოდა, გადაეღო და მერე, სამეგობროსთვის დაეგზავნა? _ ასე არ ყოფილა.
ეს კონცერტი, პრაქტიკულად, იმისთვის მოაწყვეს, რომ რეალური დამნაშავეებისთვის ხელი დაეფარებინათ, უფრო სწორად, იმისთვის, რომ ვერ თუ არ დაადგინეს, რეალური დამნაშავე ვინ არის, მსხვერპლი გახდა საჭირო. ასეთი მსხვერპლი იპოვა სისტემამ და ადამიანურად არც დაფიქრდა, რას აკეთებდა, ყველას თავი ციხეში უკრა და ეს ადამიანები ერთი-ორი დღე დატყვევებულები იყვნენ, მაგრამ საზოგადოებრივი პროტესტი ისეთი იყო, რომ გასაგები გახდა, ამ დაჭერებით ვერავინ დაიწერა ქულა. ამასთან, პოლიტიკოსის პირადი ცხოვრების კადრების გავრცელება არც ქართველ ხალხს „შეეტენა“, მაგრამ ამ გაგების პროცესში ადამიანები ციხეში ისხდნენ, მათ ოჯახებს მიადგათ ტრავმა, შეურაცხყოფა და საერთოდ, ყველაფერ ამით სიგიჟე მოვაწყვეთ. ახლა იმის აღიარებაც „გვიტყდება“, რომ ყველაფერი ეს სისულელე იყო და ამიტომ იმ ადამიანებს, რომლებიც დაიჭირეს, ხუთიათასიანი გირაოთი ევაჭრებიან.
ზუსტად ასე იქცეოდა საბჭოთა სისტემაც _ ყოველთვის, დამნაშავე იყავი თუ არა, მადლობელი უნდა ყოფილიყავი, რომ თავისუფლებაზე გამოგიშვეს!
_ იაგო, წეღან თქვით, ხელისუფლება შეიცვლებაო. დღეს ხელისუფლების შესაცვლელად რა ბერკეტი არსებობს _ ვადამდელი თუ კანონით გათვალისწინებული საპარლამენტო არჩევნები, რომელიც 2020 წელს უნდა ჩატარდეს?
_ ეჭვი არ მეპარება, რომ ეს ხელისუფლება შეიცვლება!
_ ბუნებრივია, შეიცვლება, მაგრამ ვადის ფარგლებში თუ ვადამდე?
_ ეს არ ვიცი, როდის იქნება, მაგრამ ხელისუფლების ცვლილებასთან ძალიან ახლოს ვართ! ამ ხელისუფლების მიმართ ადამიანების მოლოდინის სრული ფრუსტრირება მოხდა.
სასამართლოს თემის შემდეგ ხალხისთვის სრულიად გასაგები გახდა, რომ ეს ხელისუფლება იგივეა, რაც წინა _ ზუსტად იგივე მეთოდებით ურთიერთობს მოსახლეობასთან. ამიტომ ადამიანებმა გადაწყვიტეს, რომ „ქართული ოცნება“ არ სჭირდებათ, მაგრამ მიხეილ სააკაშვილი, უბრალოდ, არ უნდათ!
ჩვენ ახლა მიხეილ სააკაშვილის საფრთხის რეალობის ქვეშ ვცხოვრობთ და „ქართული ოცნებაც“ ამაზე დგას, თორემ ჩინჩალაძე-მურუსიძის გამოსწორების არავის სჯერა და, შესაბამისად, რაღაც მომენტს ველოდებით. შესაძლოა, ვინმე ამაზე არ ლაპარაკობს. ისიც შესაძლებელია, რომ ვინმეს სასამართლოს თემა გადაავიწყდეს, მაგრამ ყველა ადამიანის თავში, ვისაც ოდნავი აზროვნება მაინც შეუძლია, დამიჯერეთ, საშიშროების განცდა ტრიალებს, ანუ რადგან ეს სასამართლო დაგვიტოვეს, ე. ი., სანდოები არც ესენი არიან და „ხუი ევო ზნაეტ“, ვის ხელშია ჩვენი თავისუფლება და უსაფრთხოება!
_ ასეთი განცდა საზოგადოებას გასული წლის ოქტომბერშიც ჰქონდა და ამიტომაც საპრეზიდენტო არჩევნების პირველი ტური „ოცნებამ“, პრაქტიკულად, წააგო, თუმცა მეორე ტურში სხვა შედეგი დადგა, ანუ მოსყიდვისა თუ დაშინების მიუხედავად, სააკაშვილი, როგორც ბუა, ხალხზე მაინც მუშაობს. არ მეთანხმებით?
_ საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში, ჩემი აზრით, ვალების გასტუმრების ძალიან კარგმა პროექტმა გაჭრა და ეს იდეა ვისიც იყო, დასაფასებელია. ასევე იმანაც გაჭრა, რომ ივანიშვილმა დრო კიდევ ერთხელ ითხოვა, ერთ წელიწადში ყველაფერს დავალაგებო. ანუ უკანასკნელი შემთხვევა იყო, როცა ადამიანები ივანიშვილს სიტყვაზე ენდნენ.
მას შემდეგ, რაც „ქართულმა ოცნებამ“ ხმები იყიდა, დაიწყო „ტეხასმოტრების“, ბანკების რეგულაციებისა და სხვა თემები. სასამართლოს საკითხმა კი ობიექტურად გასაგები გახადა, რომ ეს ხელისუფლება ხალხზე არ ზრუნავს და ესენიც იმ პოლიტიკას ატარებენ, რომ ხელისუფლება შეინარჩუნონ! როცა ასეთი განცდა არსებობს, შეუძლებელია, ვინმემ ხელისუფლება შეინარჩუნოს, თუ ადამიანები არ შეაშინა, დილეგში არ ჩაყარა და არჩევნები არ გააყალბა. ჩემთვის გასაგებია, რომ ეს ხელისუფლება ცუდ გზაზეა დამდგარი და უკვე შესაცვლელია, თან მეორე ვადის ბოლოც უწევს _ აგერ, 2020 წელს, მეორე ვადის ბოლოა.
მოკლედ, ყველაფერი ერთად არის და ამაზე კიდევ იმის დამატება, ხალხი დავაჯარიმოთ და იმ თემის გამო, რომელიც საზოგადოებამ უკვე გაიარა, ციხეში ჩავყაროთ, მგონი, სიგიჟეა!
_ „ოცნება“ ახალ სახეებს ეძებს, პარალელურად, ძველ გვარდიასაც აბრუნებს. ეს არ გადაარჩენს?
_ ღარიბაშვილი და ლადო კახაძე _ ეს „ოცნების“ ორი ახალი სახეა და არ ვიცი, სერიოზულად როგორ უნდა გითხრათ, რომ ისინი ვინმეს გადაარჩენენ? ეს ჩვეულებრივი განწირული სვლაა, აი, ღარიბაშვილი მოვა და გუნდში სიტუაცია დალაგდებაო.
პრობლემა გუნდში არ არის, ანუ ბიძინა ივანიშვილს პრობლემა „ქართული ოცნების“ საპარლამენტო სიაში კი არ აქვს _ მანდ ყველაფერი გასაგებია: ფულს გადაუხდის და ყველა მისიანი იქნება, კაცო. პრობლემა ის გახლავთ, რომ ის განცდა, რის გამოც „ქართულმა ოცნებამ“ ივანიშვილთან ფულზე ვაჭრობა დაიწყო, ქართველ ხალხშიც არსებობს, ანუ პრობლემა შიგნით კი არა, გარეთაა. ამ გარეთა პრობლემის მოსაგვარებლად ქართველ ხალხთან ღარიბაშვილი და ლადო კახაძე ალაპარაკო, ჩემი აზრით, სასაცილო და არასერიოზულია!
ეს არასერიოზულობა ძალიან გასაგებია და ამიტომ, სიმართლე გითხრათ, არ მგონია, რომ ეს ხელისუფლების კარგი სვლაა! ახლა მთავარია, რომ 2020-მდე ქვეყანაში საგიჟეთი არ მოაწყონ. რევოლუციას მართლა ოპოზიცია კი არ „ხოდავს“, არამედ ხელისუფლების ყველა სვლა რევოლუციურია იმიტომ, რომ ყველა სვლა პროტესტს იწვევს და არასამართლიანია.
_ არსებობს მოსაზრება, რომ ივანიშვილი პოლიტიკიდან გასვლას ცდილობს და ამ არასამართლიან სვლებსაც იქნებ, სწორედ ამიტომ აკეთებს?
_ გამორიცხულია, ანუ ბიძინა ივანიშვილი, შეიძლება, პოლიტიკით, მაინცდამაინც, ვერ ერთობა და პოლიტიკიდან გასვლა უნდა, მაგრამ მას ამ ქვეყნიდან წასვლა არ უნდა! ის ამ ქვეყანაში უზარმაზარ ინვესტიციებს ახორციელებს.
_ ჰოდა, პოლიტიკიდან წავა და ყველაფერს გუნდს გადააბრალებს, _ მე რა შუაში ვარ, აი, „ოცნებამ“ ვერ გაამართლაო.
_ როგორ გადააბრალებს, კაცო? ხომ გასაგებია, რომ ყველაფერი, რაც გვჭირს, ორკესტრირებული საიდანაც არის? პირველი საგინებელი, შეიძლება, კობახიძე იყოს, მაგრამ პოლიტიკიდან ასე ხომ ვერ წავა?
საერთოდ, პოლიტიკიდან წასვლას თავისი წესები აქვს, ანუ პოლიტიკიდან ისე უნდა წახვიდე, თავში აზრად არავის მოუვიდეს, რომ ან შეურაცხყოფა მოგაყენოს ან დაკითხვაზე სიარული დაგჭირდეს. თუ პოლიტიკიდან ისე მიდიხარ, რომ ადამიანებს ციხეში ყრი და ქუჩაში შენი სახელით დაუსჯელი ხალხი დათარეშობს, ასევე ადამიანებს, რომლებიც ერთი წელია, რუსთაველზე დგანან და შვილების ამბავს აპროტესტებენ, პასუხს არ სცემ და ელოდები, რომ ისინი დაიღლებიან, ასე არ მოხდება და ვერც წარმატებას მიაღწევ!
მოკლედ, თუ ივანიშვილს პოლიტიკიდან წასვლა უნდა, სხვანაირად უნდა წავიდეს. ცხადია, ყველა ადამიანს, რომელიც ხელისუფლებაში არჩევნებით არის მოსული და არჩევნებით მიდის, ბუნებრივად უნდა ჰქოდნეს უსაფრთხოების ისეთი გარანტიები, რომ ხელისუფლების შენარჩუნების მიზნით ძალადობა არ მოუნდეს, მაგრამ ეს ამ ქვეყანაში, როგორც ჩანს, არ გამოდის.
_ ერთი სიტყვით, ხალხს აღარც „ოცნების“ სჯერა და აღარც _ „ნაცების“. აბა, რა უნდა ქნას?
_ კარგად დააკვირდეს „გირჩს“.
_ ანუ „გირჩი“ რეალური მესამე ძალაა?
_ ჩემი გადასაწყვეტი ხომ არ არის, მესამე ძალა იქნება თუ მეხუთე, მაგრამ კარგად დააკვირდნენ „გირჩს“.
_ ფაქტია, ხალხი „გირჩს“ არ აკვირდება.
_ დააკვირდება. ჯერ პატარები ვართ, მაგრამ ნელ-ნელა ვიზრდებით. იმ სპორტს, რომელსაც პოლიტიკა ჰქვია, მგონი, „გირჩზე“ უკეთესად არავინ თამაშობს!
_ ანუ იმედოვნებთ, რომ 2020 წელს ან მანამდე მართვის სადავეებს „გირჩი“ აიღებს?
_ მოლოდინი ყველაფრის არსებობს. ყველა პოლიტიკური მოთამაშისთვის უკეთესია, რომ კოალიციური მთავრობა გვყავდეს. მანამდე „ქართულმა ოცნებამ“ ის უნდა გააკეთოს, რომ პროპორციული საარჩევნო სისტემა გვქონდეს _ ეს ყველას გადარჩენის შანსია, განსაკუთრებით, „ქართული ოცნებისთვის“.
_ რატომ განსაკუთრებით „ოცნებისთვის“?
_ თუ „ქართული ოცნება“ იმ ბრძოლაზე წავიდა, პროპორციული სისტემა არ მინდა და მაჟორიტარებს მოვიგებო, როგორც ეს 2012 წელს მიშა სააკაშვილმა გააკეთა, „ოცნებამ“ შესაძლოა, ყველაფერი წააგოს. ამიტომ გვჭირდება პროპორციული საარჩევნო სისტემა, რომელიც ავტომატურად კოალიციურ მთავრობას შექმნის. კოალიციური მთავრობის დროს პოლიტიკაში მთავარი ძალა კი არა, ლაპარაკია და ასეთ დროს „გირჩის“ ადგილი, ჩემი აზრით, საკმაოდ თვალსაჩინო იქნება. ეჭვი არ მეპარება, რომ 2020-ისთვის ჩვენ, როგორც მესამე ძალას, დაგვინახავენ.
_ „გირჩი“ იმ მილიონი ხელმოწერის შეგროვებაში, რომლის მიზანიც საარჩევნო სისტემის შეცვლაა, ჩართულია და აქვე გკითხავთ: ოპოზიცია კოალიციურ მთავრობაში მიგიღებთ?
_ ზოგადად, კოალიციაში ვინმეს მიღება ვიღაცის საკითხავი არ არის. ყველაფერი სიტუაციამ უნდა მოიტანოს. გაერთიანებულ ოპოზიციასთან ერთად ხელმოწერებს არ ვაგროვებთ, მაგრამ აბსოლუტურად ვეთანხმებით, რომ საარჩევნო სისტემა სრულად პროპორციული უნდა იყოს. სააკაშვილის დროს მთელი ოპოზიცია, „ქართული ოცნების“ ჩათვლით, იმას ითხოვდა, რასაც ოპოზიცია დღეს ითხოვს, მაგრამ ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ „ოცნებამ“ თქვა, კარგია, თუმცა პროპორციული სისტემა ჯერ არ გვინდაო. მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება აქამდე იმიტომ ვერ მოხერხდა, რომ სანამ ხელისუფლებები ძლიერები არიან, ეს სისტემა აწყობთ, მაგრამ სააკაშვილს ეს სისტემა რომ შეეცვალა, 2012 წელს ივანიშვილი კი ვერ მოუგებდა, არამედ კოალიციური მთავრობა იქნებოდა და სხვანაირი ტიპის პოლიტიკურ ბრძოლას მივიღებდით! დღევანდელი რეალობა კი ასეთია _ „ნაციონალური მოძრაობის“ სრული პოლიტიკური ძალაუფლების შემდეგ „ქართული ოცნების“ სრული პოლიტიკური ძალაუფლება მივიღეთ, რომელიც ზუსტად ისევე დაამთავრებს, როგროც „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ დაამთავრა!

გიორგი აბაშიძე