ლადო კახაძე: „სანამ პირში სული მიდგას, ძალადობას ყოველთვის დავგმობ!“

ამ ინტერვიუს „ორკები“ და ანტილიბერალები რომ წაიკითხავენ, აუცილებლად ანათემას გადამცემენ და იტყვიან, ვინ მიგდია ჟურნალისტი, დეპუტატს ასე რომ ეტლიკინებაო, მაგრამ, ქალბატონებო და ბატონებო, გირჩევთ, ნერვებს არ აყვეთ, რადგან, ჯერ ერთი, ჟურნალისტის მოვალეობა უხერხული კითხვების დასმაა და მეორეც, კრიტიკული კითხვები პრობლემა ჩემი რესპონდენტისთვის არაა და თქვენ რატომ ნერვიულობთ?

სხვათა შორის, ლადო კახაძე „ოცნების“, პრაქტიკულად, ერთადერთი წარმომადგენელია, რომელიც „არაქოცურ“ მედიას ეკონტაქტება. საუბაირც სწორედ ამით დავიწყე, ანუ მადლობა გადავუხადე, რომ განსხვავებულად მოაზროვნე ჟურნალისტებს არ გაურბის:

_ ბატონო ლადო, „ოცნებიდან“, მგონი, ერთადერთი ხართ, რომელიც კრიტიკულ მედიას ბოიკოტს არ უცხადებს და ამისთვის მადლობის მეტი არაფერი მეთქმის…

_ როდის იყო, რომ არ ველაპარაკებოდი? ჩემთვის კრიტიკული და არაკრიტიკული მედია არ არსებობს. ჩემთვის მედია მედიაა!

_ „ქოცები“ ასე არ ფიქრობენ.

_ ვერ გეტყვით. მე ჩემი აზრი მაქვს.

_ კეთილი და პატიოსანი. ჰოდა, აბა, მითხარით, 5-6 ივლისს მოძალადე ჯგუფების მიერ ევროკავშირის დროშის დახევაზე რას ფიქრობთ?

_ ნებისმიერი სიმბოლიკა პატივმისაგებია და, საერთოდ, ჩემთვის ძალადობა მიუღებელია!

_ აგაშენათ ღმერთმა, მაგრამ როგორც ვიცი, ის ადამიანები, რომლებმაც კონკრეტულად ევროკავშირის დროშა ჩამოხსნეს და დახიეს, დაკავებული არ არიან. ეს კითხვის ნიშნებს არ აჩენს?

_ შეიძლება, ცოტა მკაცრი ვიყო და ჩემი პოზიცია ზოგისთვის მისაღები იყოს, ზოგისთვის _ არა, მაგრამ ჩემი, როგორც ერთი ადამიანის, პოზიცია ასეთია: ის, ვინც ქვეყნის საზიანო მოქმედებაში მიიღებს მონაწილეობას, არ მაინტერესებს, ვინც უნდა იყოს, ქვეყანა არ უყვარს ან, ბოდიში და, ამ ქვეყნის საწინააღმდეგოდ პროვოცირებს!
მოკლედ, ეს ადამიანები გამოვლენილნი და შესაბამისად, კანონის მეოხებით დასჯილნი იქნებიან!

_ თუ ეს მოძალადე სასულიერო პირია, მაინც კანონის მეოხებით უნდა დაისაჯოს?

_ ამას რა მნიშვნელობა აქვს? ქვეყნის საწინააღმდეგო ქმედებაში მხილებული ნებისმიერი ადამიანი მხოლოდ სათანადოდ დასჯილი კი არა, შერცხვენილიც უნდა იყოს, ანუ უნდა შევარცხვინოთ!

_ 5 ივლისს, „ორკების“ აქციაზე, ერთ-ერთი მღვდელი ბრბოს პირდაპირ მოუწოდებდა, არა ძალადობას კი არა, ქრისტეს სახელით იძალადეთო. სასულიერო პირის ეს მოწოდება ქვეყნის საწინააღმდეგო ნაბიჯი იყო?

_ როგორც ვიცი, სინოდმა შესაბამისი გადაწყვეტილება მიიღო და ეს ადამიანი შიგნითვე დასაჯა, ანუ მის განცხადებას ყველა გაემიჯნა.
საერთოდ, ჩემს წარმოდგენაში სასულიერო პირი სიწმინდის განსახიერებაა და მისი სიტყვა ლოცვა-წამალია. როცა მრევლი ასეთი ადამიანისგან სხვის ფიზიკურ თუ სიტყვიერ შეურაცხყოფის ქადაგებას ისმენს, მისაღებია? _ სხვისი არ ვიცი და, ჩემთვის ცალსახად მიუღებელია!

_ ე. ი., ამ ადამიანზე, რომელიც მღვდლად იწოდება, მხოლოდ საეკლესიო კი არა, საერო სამართალიც, ამ შემთხვევაში, სისხლის სამართლის კოდექსიც, უნდა გავრცელდეს?

_ არ ვიცი, კონკორდატი ამ საკითხს როგორ არეგულირებს, მაგრამ ვანო, „თვითმფრინავის ბიჭების“ საქმე გახსოვს, მღვდელი რომ დახვრიტეს?

_ მაშინ პატარა ვიყავი, მაგრამ ამ საქმეზე ბევრი მიმუშავია და, ცხადია, მღვდლის დახვრეტაც მახსოვს.

_ ჰოდა, მოგეწონა?

_ ცხადია, არა, მაგრამ „თვითმფრინავის ბიჭების“ საქმესა და 5 ივლისის ძალადობას შორის ტოლობის დასმა, მერწმუნეთ, ბატონო ლადო, არ შეიძლება!

_ იმ მღვდლის ამბავი იმიტომ გავიხსენე, რომ გადაწყვეტილება სისტემამ კი არა, კანონმა უნდა მიიღოს!
კიდევ ერთხელ ვამბობ: ადამიანი, რომლის საქმეც ქვეყნის სიმტკიცეზე ცუდად მოქმედებს, შერცხვენილი უნდა იყოს, დასჯით კი კანონმა დასაჯოს!

_ რაკი ასეა, მითხარით, ქუთაისელი მიტროპოლიტი, რომელმაც რამდენიმე დღის წინ ჟურნალისტები დაწყევლა, შესარცხვენია?

_ წყევლა არ ვიცი, მაგრამ ის, ვინც პატრიარქს აგინებს, უნდა დაისაჯოს თუ არა?

_ თუ ეს გინება აზრის გამოთქმის ფარგლებში ჯდება, არ უნდა დაისაჯოს, მაგრამ თუ ამ ფარგლებს სცდება, მაშინ დიახ, უნდა დაისაჯოს!

_ იმ მღვდელმა საკუთარი აზრი გამოთქვა…

_ უკაცრავად, ძალადობისკენ მოწოდება საკუთარი აზრის გამოთქმა არაა, თანაც, მგონი, არავის უთქვამს, პატრიარქზე უნდა ვიძალადოთო.

_ თქვეს, პატრიარქი დაიჭირეთო.

_ ამის შესახებ ყოფილმა სასულიერო პირმა, ბასილ კობახიძემ განაცხადა, თუმცა პრემიერმა ჟურნალისტებს დააბრალა, პატრიარქის დაჭერას ითხოვენო, ანუ მთავრობის მეთაურმა მოსახლეობა შეცდომაში შეიყვანა…

_ ვერ გეტყვი, არ ვიცი. პასუხს ყველა თავის სიტყვაზე აგებს… მოკლედ, ამ საკითხს კანონი უნდა არეგულირებდეს.

_ ისე, ბატონო ლადო, როცა პრემიერი ამბობს, ესა თუ ის ღონისძიება, რომელსაც მოწინააღმდეგეები ჰყავს, არ უნდა ჩატარდესო, ამ განცხადებით დაპირისპირების გაღვივებას ხომ არ უწყობს ხელს?

_ არა! არ ვიცი, როგორ, მაგრამ პრემიერმა დაასაბუთა, ეს ღონისძიება რატომ არ უნდა ჩატარებულიყო და დასაბუთება წახალისებას როგორ ნიშნავს?

_ საუბრის თემას შევცვლი და, როგორც ექიმს, გკითხავთ: ჰომოსექსუალიზმი გადამდებია?

_ არა!

_ არატრადიციული სექსუალური ორიენტაციის ადამიანი გარყვნილია?

_ ყველა ადამიანს აქვს უფლება, რომ თავისი ცხოვრების წესი და ინტიმი თავად აირჩიოს! ყველაფერ ამას გარეთ ნუ გამოიტანს და ისე, რაც უნდა, გააკეთოს!

_ საქართველოს ისტორიას კარგად იცნობთ და, წინა საუკუნეებში საქართველოში ლგბტქ+ ადამიანები იყვნენ?

_ იყვნენ, ახლაც არიან და მომავალშიც იქნებიან.

_ აბა, ხელისუფლების გარკვეული ფრთა ტრადიციებით და იმით რატომღა აპელირებს, საქართველოში ლგბტქ+ ადამიანები არასოდეს ყოფილანო?

_ ტრადიციებს უმრავლესობა ქმნის.

_ ტრადიცია უფრო მაღლა დგას თუ კანონი?

_ არსებობს დაწერილი და დაუწერელი კანონები, თუმცა უბედურება ისაა, რომ დაწერილი კანონები დაუწერელს არ ითვალისწინებს. კანონს ადამიანი წერს, ადამიანი ცდომილია და კანონის დაწერისას შესაძლოა, შეცდომა დაუშვას.

_ კი ბატონო, მაგრამ ხელისუფლება ხომ იმისთვის გვყავს, რომ ნებისმიერი _ გრძელ თუ მოკლეთმიანის, საყურიანისა თუ უსაყუროს, ტრადიციულისა თუ არატრადიციული სექსუალური ორიენტაციის ადამიანი დაიცვას?

_ ადამიანის სიცოცხლე უფლის ნაჩუქარია!

_ პრობლემაც ეგაა, რომ საქართველოში ადამიანებზე უფლის სახელით ძალადობენ!

_ ჰოდა, ეს ცუდია.

_ და კიდევ ერთხელ ვიკითხავ: სახელმწიფო საკუთარ მოქალაქეებს მოძალადეებისგან რატომ არ იცავს?

_ ნიღბის ტარებისა არ იყოს, თითო კაცს თითო პოლიციელს ხომ ვერ დაუნიშნავენ.

_ ძალადობის ნიღბის ტარებასთან შედარება, ვფიქრობ, ძალიან არარელევანტურია, რადგან ელემენტარულია: 5 ივლისს „ორკებს“ რომ დაენახათ, რომ პოლიცია მოწოდების სიმაღლეზე იყო, ძალადობას ვეღარ გააგრძელებდნენ…

_ როცა პოლიცია შუაში ჩადგება, მოძრაობა ორივე მხარემ უნდა შეწყვიტოს, ანუ, ჩემი აზრით, პოლიცია კონსტიტუციაა და ის, ვინც კონსტიტუციას დაარღვევს, უნდა დაისაჯოს!

_ სხვათა შორის, ლექსო ლაშქარავაზე 20-ზე მეტი მოძალადიდან ერთ-ერთი, რომელიც, წესით, იდენტიფიცირებული უნდა ყოფილიყო, რადგან ვიდეოკადრები არსებობს, მხოლოდ ოპერატორის გარდაცვალების მერე დააკავეს. ეს ნორმალურია?

_ თავიდანვე უნდა დაეკავებინათ.

_ ანუ სახელმწიფომ ამ, ასე ვთქვათ, პაუზითაც ძალადობა, ერთგვარად, წაახალისა, არა?

_ არა, ეს პროცედურული ნაწილია.

_ გეუბნებით, ეს „ორკი“ თავიდანვე იდენტიფიცირებული იყო-მეთქი და რომელ „პროცედურულ ნაწილზე“ ვსაუბრობთ?

_ რას ფიქრობ, თუ ახლა დააკავეს, თავიდანვე რატომ არ დააკავეს?

_ ლექსო რომ არ გარდაცვლილიყო, არც დააკავებდნენ, მაგრამ ახლა სიტუაცია გართულდა და ხალხის გულის მოსაგებად დააკავეს.

_ ისიც დასასჯელია, თუ ვინმე კანონით გათვალისწინებულ პროცედურას არ ასრულებს.
სახელმწიფო მართალი მაშინ არის, როცა კანონი ყველას მიმართ აღსრულდება და გული მე დამეთუთქება თუ შენ, ის ჩვენი პრობლემაა! კანონი რომ დაიწერება, ყველასთვის უნდა იყოს აღსრულებული!

_ გეთანხმებით და ეს ის შემთხვევაა, როცა ჩვენი აზრი ერთმანეთს ემთხვევა!

_ და როდის არ ემთხვევა ხოლმე?

_ გარკვეულ საკითხებზე განსხვავებული მოსაზრებები გვაქვს…

_ მერე, ვინ არის მართალი?

_ აუცილებელიც არაა, რომ ყველაფერზე ერთნაირად ვფიქრობდეთ.

_ გაიხარე, ჭეშმარიტებაც ამაშია. ჩვენ ერთმანეთს შეურაცხყოფას ხომ არასოდეს ვაყენებთ?!

_ სამწუხაროდ, კოლექტიური ფალავანდიშვილები ასე არ ფიქრობენ და გაიძახიან, ყველაფერი ისე უნდა იყოს, როგორც ჩვენ ვიტყვითო და პრობლემაც სწორედ ისაა, რომ სახელმწიფო თავისუფლად მოაზროვნე ადამიანებს „ორკებისგან“ ვერ იცავს…

_ სულ ასეთი ვიყავი და სანამ პირში სული მიდგას, ძალადობას ყოველთვის დავგმობ!

_ კეთილი და პატიოსანი, მაგრამ კიდევ ერთხელ დავაკონკრეტოთ: 5 ივლისის ძალადობა ხელისუფლების რომელიმე ფრთიდან წახალისებული თუ არა, მხარდაჭერილი მაინც იყო?

_ მე რომ გითხრა, არა-მეთქი, მაინც არ დამიჯერებ, ანუ ვინც ასე ფიქრობს, აქვს უფლება, იფიქროს, მაგრამ ვერ წარმომიდგენია გონიერი ადამიანი, ვინც ასეთ ქმედებას წაახალისებს!

_ რა ამის პასუხია და, თქვენი, როგორც ექიმის აზრი მაინტერსებს: მე რომ წამალდამოკიდებული ვიყო და ზედოზირება მომივიდეს, შეიძლება, 6 ან 8 საათის მერე გარდავიცვალო?

_ ეს ინდივიდუალურია, ზოგჯერ გახანგრძლივებული მოქმედებაა.

_ ინდივიდუალურ შემთხვევაზე გეკითხებით: ადამიანს მოუვიდა ზედოზირება. ამის მერე ლამის მთელი ქალაქი შემოიარა, შინ მივიდა და გამთენიისას გარდაიცვალა. შეიძლება ითქვას, რომ ლეტალობა ზედოზირებამ გამოიწვია?

_ საუბარი საითკენ მიგყავს?

_ არსაითკენაც არ მიმყავს, უბრალოდ, მარტივ კითხვას ვსვამ: შესაძლებელია თუ არა, რომ ადამიანი ზედოზირებიდან 9-10 საათის მერე დაიღუპოს?

_ ნარკოლოგების ნაწილი ამბობს, რომ შეიძლება, ნაწილი _ არა.

_ ადამიანის გარდაცვალების მიზეზის დასადგენად ექსპერტიზის დასკვნაა საჭირო, არა?

_ რასაკვირველია.

_ ჰოდა, როცა ექსპერტიზა ახალი დამთავრებულია და ამ დროს პოლიციის მაღალჩინოსანი ამბობს, ლაშქარავას გარდაცვალების მიზეზი შესაძლოა, ზედოზირება გახდაო, ეს ხომ, მინიმუმ, უფლებამოსილების გადამეტებაა?

_ საერთოდ, ყველაფერზე მიზეზ-შედეგობრივი მეცნიერული დასაბუთება უნდა იყოს.

_ როგორც ექიმი, რას მეტყვით: ექსპერტიზის სრულფასოვანი მეცნიერული დასკვნის დადება ორ-სამ საათში შეიძლება?

_ ნებისმიერი ექიმი და ექსპერტი იტყვის, რომ სრულფასოვანი დასკვნა გარკვეული დროის მერე დაიდება, რადგან ერთია თვალით ნანახი, მეორე _ მიკროსკოპული გამოკვლევა. ამიტომ უნდა დაველოდოთ.

_ ექსპერტიზის დასკვნას მე და თქვენ კი ველოდებით, მაგრამ შსს-ს მაღალჩინოსანმა ექსპერტიზის დასრულებისთანავე ივარაუდა, ლაშქარავას გარდაცვალების მიზეზი შესაძლოა, ზედოზირება გახდაო.

_ ეს არ მომისმენია.

_ შემიძლია, ამ ბრიფინგის ლინკი „ჩაგიგდოთ“…

_ ვარაუდის გამოთქმის უფლება აქვს.

_ ვარაუდი შეიძლება, რიგითმა მოქალაქემ გამოთქვას, მაგრამ როცა საგანგებო ბრიფინგზე მაღალჩინოსანი ვარაუდით საუბრობს, ამას, ალბათ, სხვა მიზანი აქვს…

_ ვანო, თუ გინდა, რომ ვინმეს კლანჭი გამოვდო, კი ბატონო, ყველას გამოვდებ, ვინც ნორმატიულ საკითხს არღვევს, მაგრამ საბოლოო დიაგნოზის დასასმელად გარკვეული დრო უნდა გავიდეს.
სხვათა შორის, ისიც მახსოვს, გვამი გაციებული რომ არ იყო და ორმა „დიდმა“ პიროვნებამ თქვა, გაზით გაიგუდაო.

_ ისიც გემახსოვრებათ, რომ ამ ორმა „დიდმა“ პიროვნებამ პოლიტმოღვაწეობა ერთობ არასასურველად დაასრულა _ ერთი გისოსებს მიღმა აღმოჩნდა, მეორე კი ქვეყნიდან წავიდა და მასზე სისხლის სამართლის არაერთი საქმეა აღძრული. მოკლედ, იმ ორი „დიდი“ პიროვნების მსგავსად, ესენიც გისოსებს მიღმა უნდა გავუშვათ, არა?

_ არა.

_ რატომ?

_ გახსოვს, ეგენი როდის გავუშვით?

_ ცხადია, მახსოვს, ანუ უშვებთ ალბათობას, რომ ის მაღალჩინოსნები, რომლებიც დღეს თუნდაც ლაშქარავას საქმეზე ვარაუდებით საუბრობენ, ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ ციხეში წავლენ?

_ არა.

_ აბა?

_ ხმა მაშინ რატომ არ ამოიღეთ, როცა ამის პრეცედენტები იყო?

_ ხმა მე არ ამოვიღე?

_ მე არ მახსოვს.

_ ყველაფერი ძალიან კარგად გახსოვთ და მაინცდამაინც ჩემი ხმის ამოღება დაგავიწყდათ?

_ არ მახსოვს და რა ვქნა?

_ სხვათა შორის, მეც არ მახსოვს, მაშინ ხმა რომ ამოგეღოთ.

_ საჯარო ფიგურა არ ვიყავი და ჩემთვის არავის უკითხავს.

_ 2004 წელს, როცა ჟვანია გარდაიცვალა, სად იყავით?

_ ექიმი ვიყავი…

_ ექიმი პოლიტიკური ბეგრაუნდით, არა?

_ მერე, რატომ არ მოხვედი და არ მკითხე? „არამკითხე მოამბე“ ხომ არ ვიყავი? როცა გავაქტიურდი, ხომ ხედავ, ყველაფერზე გპასუხობ. ვანო, გენდობი, რადგან იმას წერ, რასაც ვამბობ. შენი მწვავე შეკითხვები კი ჩემთვის მწვავე არ არის, რადგან ამ შეკითხვების დასმის უფლება გაქვს და როგორ აგიკრძალო?!

_ ბატონო ლადო, ვიდრე საუბარს დავასრულებთ, ერთ კითხვას კიდევ დაგისვამთ, ოღონდ სხვა „ქოცებივით“ არ მიპასუხოთ, ოკ?

_ დამისვი.

_ თქვენც ხომ არ ფიქრობთ, რომ აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტმა სანქციები შემთხვევით ახსენა?

_ გინდა, საკითხი პოლიტიკას მიაბა, მაგრამ ყურადღებით მომისმინე.

_ კი ბატონო, გისმენთ.

_ აშშ-ის სენატზე ზეწოლა რომ იყო და შევარდნენ…

_ უკაცრავად, ეს რა შუაშია?

_ ერთი წამით, შე დალოცვილო… მაშინ აშშ-ს მთელმა მსოფლიომ ფინანსური სანქცია უნდა გამოუცხადოს?

_ მსოფლიო და, მით უმეტეს, საქართველო აშშ-ს სანქციას ვერ გამოუცხადებს, რადგან სული ამერიკელებით გვიდგას!

_ რატომ გგონიათ, რომ ის, ვისაც ფინანსური სანქციის ძალა აქვს, ამ სანქციას მაინცდამაინც პოლიტიკური მიზნით გამოიყენებს?

_ სანქციებს, როგორც წესი, პოლიტიკური მიზნებისთვის იყენებენ ხოლმე, თორემ აბა, ჩემს მეზობელ ვენერას აშშ არ დაასანქცირებს. ისე, თეთრი სახლის წარმომადგენელმა თავად თქვა…

_ ის თქვა, რომ საქართველოს სანქციებს დაუწესებენ?

_ დიახ.

_ თუ სანქცია დაწესდება, შენც ნახავ და მეც და თუ არ დაწესდება, მაშინ როგორ მოვიქცეთ?

_ ეგ მითხარით, თუ სანქციები დაწესდება, როგორ მოვიქცეთ?

_ თუ სანქცია დაწესდება, დასაბუთებული იქნება.

_ დასაბუთებული იქნება და დედაც აღარ გვეყოლება, რადგან ისედაც გაღარიბებული ქვეყანა უარესად გაღარიბდება!

_ ანუ, პირადად შენ, მაცივარზე იგრძნობ?

_ ქვეყნის სიდუხჭირეს მაცივარზე დიდი ხანია, ვგრძნობთ!

_ ეს დემაგოგიაა!

_ რას ბრძანებთ! აი, მაგალითად, 24 საათი, კრიტიკული ტელემედია, პროტესტის ნიშნად, გათიშული იყო, მაგრამ ჩემი მაცივარი არ გავსებულა! თქვენი მაცივარი გაივსო?

_ (იცინის) მე ზუსტად ისე ვცხოვრობ, როგორც ვცხოვრობდი.

_ აბა, ეს „ქოცები“ ცარიელი მაცივრების არსებობას კრიტიკულ ჟურნალისტებს რატომ გვაბრალებთ?

_ როცა დიდი გაჭირვება, ლხინი და გამარჯვებაა, ადამიანები ერთიანდებიან! რა უბედურება გვჭირს ან იმ მხარეს, ან ამ მხარეს, რომ გაჭირვების დროსაც ძიძგილაობა მიდის. მახსოვს, ჩვენმა ერთმა სპორტსმენმა ოლიმპიური ოქროს მედალი მოიპოვა და მეორემ აგინა…

_ რაკი ლხინში და ჭირშიც ერთად უნდა ვიყოთ, მაშინ არ დამზარდეთ და, მდიდარ „ქოცებთან“ მიშუამდგომლეთ _ ბინა არ მაქვს და რომელიმემ საკუთარი „ფეშენ“ ვილა მაჩუქოს. აი, ეს იქნება ლხინში ერთად დგომა!

_ ყველაფერში გეთანხმები, მაგრამ მედიამაგნატებმაც დაასაბუთონ, ფული საიდან აქვთ!

_ ბატონო ლადო, წეღან მითხარით, დემაგოგობო. ახლა კი მედიამაგნატების ფულის დასაბუთებაა დემაგოგია, რადგან მედიამაგნატები ფულს ბიუჯეტიდან არ იღებენ!

_ აბა, შენ, როგორც ჟურნალისტი, ფულს საიდან იღებ?

_ ნებისმიერ მედიაორგანიზაციას სპონსორი ჰყავს და ეს ნორმალურია, ბატონო ლადო!

_ ე. ი., იმას დაწერ, რასაც ეს სპონსორი გეტყვის!

_ არა!

_ აპა-პა-პა, აბა, ფულს რატომ იღებ?

_ ბატონო ლადო, ჟურნალისტს აქვს უფლება, კრიტიკული იყოს და „ქოცებს“ ტაშს, მაგალითად, „პოსტ ტვის“ მსგავსად არ უკრავდეს. პრობლემაა?

_ „ქოცი“ ან „ნაცი“ რატომ უნდა იყო?

_ მე ამ ქვეყნის მოქალაქე ვარ და ვალდებული ვარ, ჩემი საქმიანობით სინათლის მხარეს ვიდგე!

_ ნეიტრალური უნდა იყო!

_ ნეიტრალური რატომ უნდა ვიყო?

_ მაშინ ჟურნალისტიც არ ხარ!

_ უიმე, ჩემს ჟურნალისტობაში ეჭვი თქვენ გეპარებათ, ბატონო ლადო?!

ამის შემდეგ მე და ჩემმა რესპონდენტმა მედიის რაობაზე, მინიმუმ, ოთხი წუთი ვიკამათეთ. ბოლოს კი, ადგილობრივ არჩევნებზე ვკითხე, ანუ 5 ივლისის მერე „ქოცებს“ რისი იმედი გაქვთ და „ოცნება“ ისევ გაიმარჯვებს-მეთქი?

ლადო კახაძე: _ ისე იქნება, რასაც ხალხი გადაწყვეტს.

ვანო პავლიაშვილი