გიგა გელხვიიძე
ექსკლუზიური ინტერვიუ შვილთან, რომელიც 21 წელია, მამასა და ბიძას ეძებს

რამდენიმე ხნის წინ გაზეთ „ქრონიკა+“-ის რედაქციას დაუკავშირდა მოქალაქე მაკა ლაცაბიძე, რომელმაც განაცხადა, რომ უკვე 21 წელია, მამას და ბიძას ეძებს, რომლებიც გაუჩინარდნენ, თუმცა ამ წლების მანძილზე სამართალდამცველი უწყებების მხრიდან არ აღძრულა საქმე, რომ რამე სახის მცირედი ინფორმაცია მაინც ყოფილიყო ცნობილი მათ შესახებ.

მაკა ლაცაბიძე „ქრონიკა+“-თან საუბრისას იხსენებს ყველა დეტალს, რომელიც, მისი შეფასებით, საქმესთან შესაძლო შემხებლობაში შეიძლება იყოს, მათ შორის, ასახელებს კონკრეტულ სახელებსა და გვარებს, რომლებიც კონფლიქტში იმყოფებოდნენ მამამისთან, გია ლაცაბიძესთან.
მასალის მომზადების დროს საკმაო ინფორმაციის მოძიება გახდა შესაძლებელი და მათგან ყველაზე მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა ხაშურის პოლიციის ყოფილი უფროსის, ნუგზარ კურტანიძის მიერ ერთ-ერთი მედიასაშუალებისთვის მიცემული ინტერვიუ, სადაც მოცემულ საქმესთან დაკავშირებით გარკვეული სახის თანხვედრა არსებობს.
თუმცა სანამ ამ ნაწილზე გადავალთ, მანამდე გთავაზობთ ინტერვიუს 2002 წლის 27 სექტემბერს გაუჩინარებული გია ლაცაბიძის შვილთან, მაკა ლაცაბიძესთან:

_ მაკა, რომ გაიხსენოთ, როგორ და რა ვითარებაში გაუჩინარდნენ თქვენი მამა და ბიძა?
_ მამა და ბიძა, გია და დავით ლაცაბიძეები, 2002 წელს ხაშურის ტერიტორიიდან გაუჩინარდნენ, გაქრნენ. ამ ამბავს წინ უძღოდა მამას მეგობრის უმოწყალოდ წამება და ხაშურის გზაზე დაგდება და მეორის თავისი მანქანიანად გაქრობა. ამას იმიტომ ვუკავშირებ ერთმანეთს, რომ ეს ადამიანები რომ დაიხოცნენ, მამა და ბიძა გააქრეს. იყო ბევრი დაპირისპირება, ბევრი ჭორ-მართალი, რომ მამა და ბიძა იყვნენ გაქცეულები, თუმცა მათ წინააღმდეგ არანაირი საქმე არ ყოფილა აღძრული და, შესაბამისად, გასაქცევიც არაფერი უნდა ჰქონოდათ.
ახლა რაც შეეხება უშუალოდ მამას და ბიძას, არ ვიცი, ზოგიერთი მათ (ადეიშვილის უწყება) კრიმინალურ ავტორიტეტებად მოიხსენიებდა, თუმცა შემიძლია ვთქვა მხოლოდ ერთი, რომ ისინი ხაშურში 90-იანი წლების ერთ-ერთი ცნობილი პიროვნებები იყვნენ.
_ რატომ მიიჩნევდნენ, რომ ისინი კრიმინალური ავტორიტეტები იყვნენ? რას საქმიანობდნენ?
_ მამას ჰქონდა ბიზნესი, ქვეყანაში შემოჰქონდა და გაჰქონდა სხვადასხვა პროდუქცია რუსეთიდან, შეიძლება რაღაც კრიმინალურ სიტუაციაშიც იყო გარეული, მაგრამ მე ვიცი ერთი, რომ იყო გარკვეული ბრალდებები, კერძოდ ბიზნესმენი ვალერი გელაშვილი ადანაშაულებდა მამას, ასევე მაშინდელ უშიშროების მინისტრის მოადგილე სიმონ ნოზაძეს და ხაშურში ორ მაღალჩინოსან პოლიციელს, რომ ბიძამისის გატაცებაში ჰქონდათ მონაწილეობა მიღებული.
_ ჰქონდა რამე კონკრეტული მტკიცებულება ვალერი გელაშვილს?
_ გელაშვილის ბიძა მართლაც იყო გატაცებული და შესაბამისად სისხლის სამართლის საქმეც უნდა ყოფილიყო აღძრული, მაგრამ არანაირი მტკიცებულება არ ჰქონდათ და არც დაკავებული ყოფილა ვინმე შესაბამისად ამ საქმეზე.
ეს ბრალდებები მამას გაუჩინარების შემდეგ ერთ-ერთ არჩევნებზე იყო გაჟღერებული, პოლიციელისა და ამ გენერლის მისამართით. კერძოდ, 2016 წლის არჩევნებზე. ეს ყოფილი გენერალი, სიმონ ნოზაძე, იყრიდა კენჭს და ვალერი გელაშვილი ბიზნესმენი და დეპუტატი ადანაშაულებდა, რომ მონაწილეობა ჰქონდა მიღებული მას მისი ბიძის გატაცებაში, პოლიციელებთან ერთად. ეს ბრალდებები იყო საჯარო და ალბათ სიმონსაც ჰქონდა თავისი პასუხი ამასთან დაკავშირებით.
იგივე მოხდა, როდესაც პაატა ბურჭულაძე იყრიდა კენჭს არჩევნებში, ერთ-ერთ პოლიციელს ადანაშაულებდა ვალერი გელაშვილი, რომ მიღებული ჰქონდა მონაწილეობა ამ გატაცებაში და რა თქმა უნდა, მამაჩემიც იყო ერთ-ერთი მოქმედი პირი ამ საქმის, როგორც ამას გელაშვილი ამბობდა.
_ ამ დროის განმავლობაში, რაც ისინი გაქრნენ, რას გეუბნებოდნენ სამართალდამცველი უწყების წარმომადგენლები?
_ მამა უკვე წლების გამქრალი იყო, ამ 21 წლის განმავლობაში არ გვაქვს საერთოდ არანაირი ინფორმაცია, მამა და ბიძა მკვდრები არიან, ცოცხლები არიან, საფლავი თუ შეიძლება გვქონოდა მათი. პირიქით, კითხვები იყო ძალოვნების მხრიდან, რომ სად შეიძლებოდა ყოფილიყვნენ ისინი. არადა, ამ დროს ეს კითხვები გვქონდა ჩვენ, ოჯახს.
ბებიაჩემი, მარიამ ქურდოვანიძე, ხაშურში ცნობილი მედიკოსი, ისე გარდაიცვალა, რომ სამართალი ვერსად იპოვა. პირიქით, მამა და ბიძა როცა დაიკარგნენ, „აუდიენციაც“ კი აცხადებდა მაშინ, ბებია ბოლომდე იმის მოლოდინში იყო, რომ შვილების საფლავი მაინც ექნებოდა, სანამ ამქვეყნიდან წავიდოდა.
_ გასაგებია, რომ გასულ წლებში და წინა ორი ხელისუფლების პერიოდში ვერ მოიპოვეთ რამე სახის ინფორმაცია აღნიშნულზე, თუმცა რა ხდება დღეს? რამდენადაც ვიცი, თქვენ არ აპირებთ დანებებას და აგრძელებთ ძებნას.
_ ეს საქმე დღემდე არის გაურკვეველი. ყველგან ვაგზავნი განცხადებებს, წერილებს, შსს-ში, გენერალურ პროკურატურაში, მაგრამ, ჯერჯერობით, რეაგირება არავის მხრიდან არ ყოფილა და ყოველთვის ეგონათ, რომ ესენი იყვნენ გაქცეულები და შესაბამისად საქმე არ აღძრულა, რადგანაც ფიქრობდნენ, რომ თავისი სურვილით გაიქცნენ. მაგრამ ამიხსნას ვინმემ, 21 წლის მანძილზე პიროვნებებზე არანაირი სისხლის სამართლის საქმე რომ არ არის აღძრული, სად და როგორ უნდა იყვნენ გაქცეულები? რისთვის უნდა იყვნენ გაქცეულები? მით უმეტეს, მამაჩემი და ბიძაჩემი ხაშურის ტერიტორიიდან ძალოვანმა წაიყვანა. ამის ვარაუდი გაჩნდა მას შემდგომ, რაც ცნობილი გახდა, რომ იარაღიანი ადამიანი იყო გადმოსული იმ მანქანიდან, რომელშიც მამა ჩაჯდა.
ეს ხდება 2002 წლის 27 სექტემბერს, ჯვარს დგამდნენ ხაშურში, სადაც იმყოფებოდა მამაჩემიც და ბიძაჩემიც, ისინი გაჰყვნენ ამ ადამიანს უპრობლემოდ და სად უნდა წაეყვანა ძალოვანს? ან ძალოვანი გააქცევდა? არავინ დაინტერესებულა ისეთ დონეზე, რომ საქმე გახსნილიყო.
_ რატომ არ დაინტერესდნენ? რა ვერსია გაქვთ თქვენ?
_ ალბათ იმიტომ, რომ ამაში ჩართული იყვნენ უწყებები, რომლებსაც არ აწყობდათ მამაჩემის დაჭერა, რადგანაც რაიმეს ძიების დროს, შესაძლოა, მას ჰქონოდა ისეთი ინფორმაცია, რომ თავად ძალოვნებისკენ შეტრიალებულიყო საქმე, სხვა რა უნდა ვიფიქრო?
_ იქნებ, ვინმესთან ჰქონდა კონფლიქტი ან მტერი ჰყავდა ვინმე? როგორც აღნიშნეთ, ბიზნესით იყო დაკავებული.
_ მტერი რომ ჰყოლოდა მამას, ხომ მოკლავდა? აწყობდათ, უბრალოდ, მისი აორთქლება.
მახსოვს, შემდეგ დაიწერა კიდევაც, რომ რუსულ უშიშროებას სიმონ ნოზაძემ არ შეუშალა ხელი ლაცაბიძეების გაყვანაშიო.
არ ვიცი, წარმოდგენა არ მაქვს, ეს რამდენად შეიძლება იყოს სიმართლესთან შემხებლობაში, რადგანაც 2002 წელს სიმონი საერთოდ აღარ მუშაობდა უშიშროებაში და რამდენად შეეძლო მას მსგავსი ქმედების განხორციელება, არ ვიცი.
ეს ყველაფერი არის ხალხის ნალაპარაკები და მოტანილი ინფორმაციები, ასე კონკრეტულად ჩვენ ვერავისზე ვიტყვით, რომ შეიძლება ამას მოეკლა ან რაიმე. ეს რომ გვცოდნოდა, მივიდოდით პოლიციაში და დავწერდით განცხადებას, რომ კონკრეტულ ადამიანზე აღძრულიყო საქმე, პირიქით, ჩვენ ვითხოვთ, რომ მოხდეს საქმის მოკვლევა. მაშინ უკვე ტელეფონის ნომრებიც იყო, მობილურებიც იყო, მანქანა, მილიონი ადამიანი იყო მოწმე, შეიძლებოდა ხომ ადამიანების იდენტიფიცირება? არ ვიცი, საქმე არ აღძრულა და ყოველთვის იყო ვარაუდები, რომ ისინი იყვნენ გაქცეულები და მათ ვერავინ მოკლავდა და ვერაფერს დააკლებდა. ხაშური, მოგეხსენებათ, პატარა რაიონია და ყველა ყველს იცნობს, ყველას წარმოედგინა, რომ გავლენიანები იყვნენ თავის სფეროში და ისიც კი არ შემიძლია ვთქვა, რა იყო ეს სფერო. უბრალოდ, იმის თქმა შემიძლია, რომ ძალიან ვაჟკაცი ადამიანები იყვნენ.
_ ვინ იძიებდა თავდაპირველად ამ საქმეს?
_ მაშინ იყო პოლიციის უფროსი ნუგზარ კურტანიძე, მეტსახელად „რემბო“, სწორედ ახლა გავაგზავნე შსს-ში მასზე ინფორმაცია.
ინტერვიუს დაწყებისას მკვლელობის საქმე ვახსენე, რომელიც წინ უძღოდა მამას და ბიძაჩემის გაქრობას და კურტანიძე მოკლულების ოჯახებს აქეზებდა, რომ ლაცაბიძეები მოკლავდნენ მათ და გაიქცეოდნენო.
_ რისთვის სჭირდებოდა მას ეს? რაიმე უთანხმოება ჰქონდა თქვენებთან?
_ შელაპარაკება მოუვიდათ პოლიციის უფროსთან და უთხრა, რომ შენ თავს მოვახსნევინებ, ამაში ჟურნალისტებსაც დავიხმარო. ყველაფერს ამოვწევთ შენს საქმიანობას, ვიტყვით იმას, რომ პატიმარი გყავს წამებით მოკლულიო. ეს ყველაფერი მოხდა მანამდე, რაც ვიცი და შემდეგ, როდესაც მამაჩემი და ბიძაჩემი გაქრნენ, ეს ადამიანი როგორც მოიქცა ფაქტია, საქმე არც კი აღძრულა. დადიოდა და აქეზებდა გამწარებულ ოჯახებს, მოკლული გია ღამბარაშვილის ოჯახს და მეორე მისი დაკარგული მეგობრის ოჯახს, რომ შეიძლება, მამაჩემს მოეკლა მისი მეგობრები და გაქცეულიყვნენ. რამხელა ბოროტება არის ამაში ჩადებული.
_ მამათქვენის მეგობრების მკვლელობასა და გაქრობის საქმესა და მამისა და ბიძის გაუჩინარებას შორის რაიმე ბმას ხედავთ?
_ ამ ორივე საქმეში შეიძლება ერთი და იგივე ადამიანი ფიგურირებდეს, რადგანაც მათი მკვლელობის საქმეშიც და მამაჩემის საქმეშიც ფიგურირებდა თეთრი „ნივა“, ორი კვირის ინტერვალში მომხდარ შემთხვევებში და აღსანიშნავია, რომ არც ის საქმეები გახსნილა, ისევე როგორც მამასა და ბიძას საქმეები დღემდე უყურადღებოდ არის.
_ მაშინ, როდესაც მამათქვენის მეგობრის მკვლელობა მოხდა, ამ საქმის გამომძიებელიც „რემბო“ იყო, თუ იცით?
_ მაშინაც ის იყო პოლიციის უფროსი, როგორც გითხარით, ორი კვირის ინტერვალში მოხდა ეს შემთხვევები და, შესაბამისად, ის კურირებდა ამ საქმეს. ვინ იყო პროკურორი, ეს ნამდვილად არ მახსოვს, თუმცა ვიცი, რომ პროკურატურის გამომძიებელი იყო ჩემი ყოფილი მეუღლის ნათესავი, ზაზა გვრიტიშვილი, რომელიც იძიებდა ამ საქმეს, ეს ნამდვილად ვიცი ზუსტად.
_ კიდევ თუ არის რაიმე, რაც გაგონდებათ?
_ მახსენდება კიდევ ერთი ფაქტი: ვინც იყო მაშინ მამაჩემთან ერთად მძღოლი იმ დღეს (ის თავისი კლასელის მანქანით გადაადგილდებოდა, მამა დაჰყავდა იმ პერიოდში, რადგანაც არ ჰყავდა მამას მანქანა მაშინ), ამ ადამიანმა თავი მოიკლა. ასევე საქმის მოწმე არის ანზორ ჯაფარიძე, რომელიც იმყოფებოდა მაშინ მამასთან ერთად მისი მეგობრის მანქანაში, რომელიც არის ცოცხალი, ესენი იყვნენ ის ადამიანები, რომლებმაც დაინახეს უშუალოდ, რომ მამა და ბიძა წაიყვანეს.
24-ით („ვოლგა“) იყვნენ ანზორ ჯაფარიძე, გურამ ბითაძე, მამაჩემი, რა დროსაც ბიძაჩემი, დავით ლაცაბიძე მოიყვანა „ნივამ“, რომლითაც შემდგომში ორივე გაქრა.
_ ამ 21 წლის განმავლობაში თუ იყო რამე სახის ინფორმაცია, რომ სადღაც შეამჩნიეს და ა. შ.?
_ ეგ ჭორები იყო, რომ თითქოს მე და ჩემი ძმა მამას ვნახულობდით უცხოეთში, მაგრამ ეს იყო მხოლოდ და მხოლოდ ჭორი, ნეტავ კი გვენახა, მაგრამ ორ კვირაში მოვიდა წერილი ჩვენთან მოსკოვიდან, რომ არ იჩივლოთ, ორ თვეში გამოვჩნდებითო, მაგრამ ეს იყო სისულელე, რადგანაც მამას და ბიძას პასპორტები სახლში ჰქონდათ. მანამდე ვინაიდან წაიყვანეს თავისი სურვილით, შესაბამისად, წერილიც დააწერინეს, რომ არ გვეჩივლა, ეს იყო თავი და ბოლო.
_ წერილში, რომელიც თქვენამდე მოვიდა, თუ დააკვირდით ხელწერას, ვისი იყო?
_ მამაჩემის, კი, მამაჩემის ხელწერა იყო იმ წერილში, რომელიც მოვიდა მათი გაქრობიდან ორი კვირის შემდეგ.
_ რა გზით მოხვდა წერილი თქვენთან? ვინმემ გადმოგცათ?
_ წერილი მოვიდა ჩვენამდე ფოსტით და ახლა მითხარით, რამდენად აბსურდი უნდა ყოფილიყო, რომ გაქცეული ადამიანები წერილს მოიწერდნენ ფოსტით, რომლითაც ყველაფრის გაშიფვრა იქნებოდა შესაძლებელი. მჯერა, რომ ეს წერილი მას დააწერინეს, ისევე როგორც მისი სურვილით წაიყვანეს, რაღაცა უთხრეს ისეთი, რომ მოატყუეს და გაჰყვნენ, არ ვიცი, რომ ვიცოდე რაიმე, ჩვენთვისაც კარგია.
_ სხვა რამ თუ შეიძლება იყოს კიდევ ამ საქმესთან შემხებლობაში ან ახლო პერიოდში მომხდარი, რომელიც ფიქრობთ, რომ მამათქვენისა და ბიძათქვენის გაუჩინარებას უკავშირდება?
_ ამ პერიოდში გაუჩინარდა ბავშვი, ცნობილი ფაქტი არის ეს, მარიამ გოგინაშვილი, ყოფილი მხედრიონელის, თამაზ გოგინაშვილის შვილი. მაშინ ვინც იყო, ასე ვთქვათ, ძველი ბიჭი, ყველანი მას ეძებდნენ. მახსოვს, მამასაც სთხოვეს, შიდა ქართლის პოლიციის უფროსმა დალაქიშვილმა დაიბარა და უთხრა, რომ მოეკითხა მამას ეს ბავშვი შიდა ქართლის ტერიტორიაზე. ეს ის პერიოდია, როდესაც ქვეყნიდან 33 ბიჭი გაქრა, რომლებიც კავშირში იყვნენ კრიმინალთან და შესაძლებელი იყო, რომ რაღაც ინფორმაცია მოეპოვებინათ მათგან.
მახსოვს მაშინდელი საუბრები.
_ რა საუბრები?
_ მამას ერთხელ გამოუარა „კანონიერმა ქურდმა“, რომელსაც არ დავასახელებ სახელით და სთხოვა, რომ გია, შენც მოიკითხე ეს ამბავი (გოგონას გაუჩინარება იგულისხმება) აქეთო. მამამ უთხრა, რომ როგორ შეიძლებოდა ეს ვაჟკაცს გაეკეთებინა და აქ ამ კაცს ვინმე ფულის გამოძალვის მიზნით ამ ბავშვს გატაცებდაო? მისი ვარაუდით, ეს გატაცება დაკავშირებული იყო ბავშვის მამასთან, თამაზ გოგინაშვილთან, რომელიც იყო მხედრიონელი და მამას მიაჩნდა, რომ შესაძლებელი იყო, გამწარების მიზნით, მოეტაცებინა ვინმეს, ვისაც რაიმე შეხების წერტილი ჰქონდა მასთან.
_ კიდევ ხომ არ არის რამე ფაქტი, რაც ამ საქმეს უკავშირდება?
_ არის კიდევ ერთი ფაქტი: სანამ ეს ვაყელები (ვაყა _ ხაშურის რაიონის სოფელი, _ რედ.) გაქრებოდნენ (დავით და გია ლაცაბიძეების მეგობრები, რომლებიდან ერთი მოკლეს, ხოლო მეორე გაუჩინარდა, მათ გაქრობამდე ორი კვირით ადრე), მანამდე, მე როგორც ვიცი, მამას ჰქონდა ნათქვამი, რომ პოლიცია იყო ჩასული და მთელი ვაყა გაანგრიეს და ბავშვს ეძებდნენო. რა აბსურდის თეატრი იყო, რომ ვაყაში ეს პატარა ბავშვი ყოფილიყოო.
ეს არის ის, რაც მაქვს გაგონილი ჩემი ყურით და რაც ხდებოდა მაშინ.
_ როდესაც არსებობს ამდენი რამ, არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ამ ამბებს იხსენებნ, რა სახელდება მიზეზად, რის გამოც შეიძლება არ მოხდა ძიების დაწყება?
_ გვეუბნებიან, რომ საქმე არის ხანდაზმული. მე რომ გავუგზავნე პროკურატურას განაცხადი და ვითხოვე, რომ განახლებულიყო ძებნა, ერთადერთი შეტყობინება, რაც მომივიდა, ის არის, რომ საქმე დარეგისტრირდა.
ბებია რომ დაიღუპა ამ გაზაფხულზე, მას შემდეგ მთლიანად მე მინდა ჩავერთო ამ სამძებრო სამუშაოებში, რომ მისი ნატვრა ავასრულო და ელემენტარულად საფლავი მაინც იყოს მათი. რატომ უნდა იყოს ასეთი შეუძლებელი, რომ ამ ორი ადამიანის ცხედარი მაინც იპოვონ.
იმასაც ვერ ვამბობ, მამა გარდაცვლილი მყავს, გაუჩინარებული თუ რა მყავს, დეფინიციასაც ვერ ვახერხებ ამ ყველაფრის.

„ქრონიკა+“ შეეცადა ამ საქმის ფიგურანტების მოძებნას და მათთან გასაუბრებას, თუმცა ყველას კვალზე გასვლა, ფაქტობრივად, შეუძლებელი აღმოჩნდა, მაგრამ შევძელით გავსაუბრებოდით პროკურატურის მაშინდელ გამომძიებელ ზაზა გვრიტიშვილსა და პოლიციის უფროს ნუგზარ კურტანიძეს, იგივე „რემბოს“.
გვრიტიშვილის პასუხი მეტად უცნაური და ბუნდოვანი აღმოჩნდა. ყოფილი გამომძიებელი „ქრონიკა+“-თან აცხადებს, რომ მომხდართან დაკავშირებით საქმე არ აღძრულა და ვერც იმის მიზეზს ხედავს, რომ საქმე აღძრულიყო, რადგანაც არ არსებობდა გვამი და არ არსებობდა რაიმე სახის მტკიცებითი ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ ეს ძმები, გია და დავით ლაცაბიძეები, ვინმემ გაიტაცა.

ზაზა გვრიტიშვილი:
_ მე დიდი ხანი საგამომძიებლო უწყებასთან არ ვარ შემხებლობაში და არ მინდა, რომ რაიმე შეცდომაში შეგიყვანოთ.
_ თუ აღიძრა საქმე?
_ რა საქმე უნდა აღძრულიყო, ეს არის სამართლებრივი ტექნიკური მხარე, ოჯახი აცხადებდა, რომ გაუჩინარდნენ. ეს გასაგებია, მაგრამ ვინმემ დაინახა, რომ ეს ადამიანები გაიტაცეს? ვინმემ გვამი ნახა?
_ ანუ საქმე არ აღძრულა?
_ რასთან დაკავშირებით? რატომ უნდა აღძრულიყო საქმე?
_ ადამიანები ხომ გაქრნენ რეალურად?
_ კი, გასაგებია, მაგრამ თქვენ როგორც ამბობთ, ეს ადამიანები გაქრნენ. ბოლოს ვინც ნახა ეს ადამიანები, მთელი ხაშური იქ იყო, არანაირი დანაშაულებრივი ქმედება არ იყო შემჩნეული და რატომ უნდა აღძრულიყო საქმე?
_ იმ ადამიანებიდან, ვინც ამ ყველაფერს შეესწრო, ვგულისხმობ მათ, ვინც ბოლოს ნახა ძმები ლაცაბიძეები, მათი გაუჩინარების შემდგომ, როდესაც ოჯახმა ისინი მოიკითხა, არავინ გამოკითხულა?
_ არ ვიცი, საეროდ ამ საკითხთან შემხებლობა არ მაქვს, ძებნის საქმე იყო, რატომ უნდა გამოკითხულიყო ვინმე? ეძებდა მაგ ხალხს პოლიცია იმ კანონით, როგორც მაშინ ხორციელდებოდა სამძებრო სამუშაოები.

რაც შეეხება კურტანიძეს, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, მან 2021 წელს „პრაიმ ტაიმს“ მისცა ინტერვიუ, სადაც გატაცებული გოგონას ისტორიას იხსენებს და ჰყვება, როგორ იძია შური მისმა მშობელმა გამტაცებლებზე. გია ლაცაბიძის შვილის, მაკა ლაცაბიძის თქმით, კურტანიძის მონათხრობი ძალიან წააგავს მისი მამისა და ბიძის გაქრობის საქმეს, მისივე თქმით, სწორედ კურტანიძე იყო ჩართული სამძებრო სამუშაოებში და მისი მითითებით განხორციელდა ძებნის ოპერაცია ვაყაში.
სწორედ ამ მიმართულებით შედგა ჩვენსა და ნუგზარ კურტანიძეს შორის საუბარიც სოციალურ ქსელში, თუმცა კურტანიძე აცხადებს, რომ მან სრული ინფორმაცია, რაც ჰქონდა ლაცაბიძეების საქმეზე, მისცა პოლიციას და დამატებით არაფრის თქმა არ შეუძლია, რაც შეეხება ინტერვიუს და მასში მოყოლილ ისტორიას, კურტანიძე „ქრონიკა+“-თან აცხადებს, რომ რაც იქ წერია, ჟურნალისტის ფანტაზიებია.
უნდა აღინიშნოს, რომ ჟურნალისტის ფანტაზიასა და მაკა ლაცაბიძის მონათხრობს შორის, სადაც ის იხსენებს მამის საუბარს, გოგონას გატაცების შესაძლო მიზეზთან დაკავშირებით, ძალიან დიდი და საეჭვო თანხვედრაა.
მკითხველისთვის მარტივად აღქმადი რომ გახდეს ეს ყველაფერი, მასალას აქვე ვურთავთ ამონარიდს ნუგზარ კურტანიძის ინტერვიუდან:
„მამა შურისძიების წყურვილით აივსო და გამტაცებლების ძებნა არ შეუჩერებია. გარკვეული პერიოდის შემდეგ დაადგინა კიდეც 5 გამტაცებლის ვინაობა. ისინი ქართლის ერთი სოფლის მკვიდრნი იყვნენ. ამბობენ, რომ მამა ყოფილი მხედრიონელი იყო და ვიღაცამ მასზე შური იძია“, _ ვკითხულობთ ინტერვიუში.
ინტერვიუს ჩაწერის დროს მაკა ლაცაბიძემ ჩვენთან საუბრისას ახსენა პარლამენტის ყოფილი დეპუტატის, ბიზნესმენ ვალერი გელაშვილის სახელიც, რომელიც გია ლაცაბიძეს ბიძამისის გატაცებაში ადანაშაულებდა.
„ქრონიკა+“ აღნიშნულთან დაკავშირებით ვალერი გელაშვილსაც დაუკავშირდა, თუმცა საკითხზე მან საუბარი არ ისურვა, გვითხრა მხოლოდ ის, რომ როდესაც გია და დავით ლაცაბიძეები გაუჩინარდნენ, ის საქართველოში არ იმყოფებოდა და, შესაბამისად, რაიმე სახის ინფორმაცია აღნიშნულთან დაკავშირებით არ გააჩნია.
„ქრონიკა+“ თვალყურს მიადევნებს გამოძიების მსვლელობას. როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, პროკურატურამ მიიღო გია ლაცაბიძის შვილის, მაკა ლაცაბიძის განცხადება საქმის წარმოებასთან დაკავშირებით და შემდგომ ნომრებში აღნიშნულ თემას კვლავ დავუბრუნდებით.