„კობახიძე ჩვეულებრივი „აბიჟნიკია“ _ ასეთი ტიპები ყველა ხელისუფლებას ჰყავს და ისინი თავად ხელისუფლებას უთხრიან ხოლმე ძირს, მაგრამ ამის მიუხედავად, ივანიშვილის ნდობა აშკარად აქვს“, _ აცხადებს „ქრონიკა+“-სთან „თავისუფალი საქართველოს“ ლიდერი. გარდა ამისა, კახა კუკავა ოპოზიციის მიერ დაშვებულ სტრატეგიულ შეცდომებზეც საუბრობს და ძველ თეორიას კიდევ ერთხელ ავითარებას, ანუ რესპონდენტის აზრით, აუცილებელია, რომ „ანტიქოცურმა“ და „ანტინაცურმა“, ე. ი., შუაშისტურმა პარტიებმა მესამე ცენტრი შექმნან.

_ კახა, შენი არ ვიცი და, პირადად მე, ვერ გავიგე, ექვსი თვე ოპოზიცია პარლამენტში რატომ არ შედიოდა და ახლა რატომ შევიდა? მართალია, სექსისა არ იყოს, ორივე მხარე კმაყოფილია, მაგრამ მარტივად ამიხსენი _ ვინ გაიმარჯვა, ვინ დამარცხდა და, საერთოდ, სად ვართ?
_ მოვლენებს ისე ტრაგიკულად, როგორც საზოგადოების ნაწილი აღიქვამს, არ ვუყურებ. მეტიც, არც თავიდან მქონდა მოლოდინი, რომ ოპოზიცია, განსაკუთრებით, ქუჩის ბრძოლით, ბიძინა ივანიშვილს ბეჭებზე დასცემდა. ამ თემაზე საუბარი ბევრ ადამიანთან მქონია და ოპოზიციის სტრატეგიის ხარვეზები თვალნათლივ ჩანდა. ყველაზე დიდი ხარვეზი კი ის იყო, რომ ოპოზიციურ ფლანგზე „ნაციონალური მოძრაობა“, უფრო სწორად, წინა ხელისუფლებასთან ასოცირებული ტიპები, ზედმეტი დოზით ჩანდნენ. ამის გამო ქუჩის აქციები თავიდანვე დისკრედიტებული იყო _ ფაქტია, რომ აქციებზე ხალხი არ გამოდიოდა. სააკაშვილის წინააღმდეგ მაშინდელი ოპოზიციის აქციები, ალბათ, გახსოვს.
_ ცხადია, მახსოვს.
_ ჰოდა, ახლანდელი აქციების მასშტაბები იმ აქციების მსგავსი არ იყო.
_ გეთანხმები.
_ მოკლედ, ყველაფერ ამას თავისი მიზეზები აქვს და როცა ამაზე საუბარი დაიწყო, „ნაციონალური მოძრაობა“, ყოველ შემთხვევაში, ლიდერების უმრავლესობა, გაღიზიანდა. ამის გამო გარკვეული ოპოზიციური პარტიების, ჯგუფებისა და, რაც მთავარია, ხალხის დისტანცირება დაიწყო და კარვებში მხოლოდ „ნაცმოძრაობა“ დარჩა. ყველაზე უცნაური კი ისაა, რომ ბოლოს თავად „ნაცმოძრაობაც“ ჩაეხსნა, ანუ 15 მაისის აქცია გააუქმა. ამ ფონზე არ შეიძლება, ოპოზიციის ნაწილს ჰკითხო, შეთანხმებას ხელი რატომ მოაწერეო?
თავის დროზე, ოპოზიცია საკუთარ ლიდერს ბრალს იმის გამო სდებდა, რომ სააკაშვილთან კულუარულ მოლაპარაკებებს აწარმოებდა, ანუ იმ დროს, როცა ქუჩაში 100 ათასი ადამიანი დგას, ლიდერი კაპიტულაციაზე, რა თქმა უნდა, არ უნდა წავიდეს, მაგრამ როცა 20 კარავში სულ შვიდი ადამიანია, კომპრომისული გამოსავალი შესაძლოა, ადეკვატურიც იყოს.
ყველამ ისედაც იცის, მაგრამ ხაზს მაინც გავუსვამ, რომ ამ აქციების გადამწყვეტ ორგანოში არ ვყოფილვარ _ გადაწყვეტილებებს სხვები იღებდნენ, მაგრამ ივანიშვილის რეჟიმის წინააღმდეგ ნებისმიერი ბრძოლის სოლიდარული ვარ და ვიქნები, თუმცა ეს იმას როდი ნიშნავს, რომ ჩემი აზრი არ გამაჩნია და არ ვიცი, რა სწორია და რა _ არა.
_ კახა, რაკი საკუთარი აზრი გაქვს, პირდაპირ გკითხავ და პირდაპირვე მიპასუხე: ეს ექვსთვიანი პროტესტი ერთგვარი ვაჭრობა ხომ არ იყო?
_ თუ ვაჭრობა იყო, ძალიან ცუდი ვაჭრობა გამოვიდა იმიტომ, რომ ვაჭრობას ფასი მაშინ აქვს, როცა შენ რაღაც კოზირს აჩვენებ. ამ აქციებმა კი ოპოზიციის შანსები შეამცირა.
_ რატომ?
_ ის ადამიანები, რომლებიც ამ აქციების სათავეში იდგნენ, ამბობდნენ, პლებისციტიც კი დამარცხება იქნებაო და ვადამდელ არჩევნებს წელსვე უპირობოდ ითხოვდნენ, ანუ მოთხოვნა მაქსიმალისტური იყო, თან 15 მაისს რეჟიმის დამთავრებას აპირებდნენ და ეს მაშინ, როცა აქციების პიკზე ქუჩაში 7-8 ათასზე მეტი ადამიანი არ გამოდიოდა. ამას სჯობდა, აქციები საერთოდ არ ჩატარებულიყო და ხელისუფლების თავზე დამოკლეს მახვილივით ყოფილიყო, აი, თუ ჭკვიანად არ იქნები, აქციას გავმართავო…
_ მიშელის შეთახმებას მხოლოდ ენმ და „ევროპული საქართველო“ არ აწერს ხელს, ანუ გამორიცხულია, რომ შეთანხმებაზე ხელმოწერით დანარჩენი ოპოზიცია ამ ორი პარტიის პოლიტიკური ველიდან გაყვანას შეეცადა?
_ მართალია, „ნაციონალური მოძრაობა“ ერთგვარი ბრენდია, მაგრამ ეს ერთი ორგანზიაცია არ არის.
_ ანუ?
_ აშკარად ჩანს, რომ შიგნით, მინიმუმ, ორი პოლიტიკური პარტიაა.
_ მელიასა და სააკაშვილის ფრთებს გულისხმობ?
_ დიახ. სიმართლე რომ ვთქვა, არ ვიცი, „ნაციონალებს“ რა უნდათ. ჩემი აზრით, მიშა ცოტა ეჭვიანობს. მიშას მომხრეები ნაწყენები არიან, რომ მელიამ პარტიაში წინა პლანზე სხვა ხალხი მოიყვანა. ცხოვრებაში ყველას გვქონია, მათ შორის, მეც, რომ იცი, არასწორ ნაბიჯს დგამ, მაგრამ მაინც დგამ, რადგან ვიღაცაზე ხარ გაბრაზებული. „ნაცმოძრაობის“ ქმედებაში ლოგიკას ვერ ვხედავ _ მერობის ერთიან კანდიდატზე საუბრობს, თან ყველა შესაძლო პარტნიორს დილიდან საღამომდე აბულინგებს. აი, მელიას ლოგიკა კი მესმის, ამბობს, ერთიანი კანდიდატი გვინდაო და ამიტომაც ცდილობს, ყველასთან გარკვეული ურთიერთობა ჰქონდეს.
„ლეიბორისტების ფანჩატურშიც“ დავდიოდი, გაკვრით ვიღაცებთან შეხება მომიწია და იქ არის ხალხი, რომელსაც პოლიტიკური გამოცდილება არ გააჩნია და ჰგონია, ვიღაცას რომ დააბულინგებს, შეეშინდება და აი, მაგალითად, ვაშაძე იტყვის, ვაიმე, ვაიმე, ოღონდ არ დამაბულინგოთ და მერობის „ნაცმოძრაობის“ კანდიდატს მხარს დავუჭერო, მაგრამ პოლიტიკაში ასე არ ხდება.
_ ისე, ცოტა უცნაურად არ გეჩვენება, რომ გიორგი ვაშაძე „ოცნებაზე“ მეტად „ნაცმოძრაობას“ ებრძვის?
_ პირიქითაც შეიძლება ითქვას.
_ ანუ?
_ ზუსტ ქრონოლოგიაზე მაინცდამაინც ვერ დავდებ თავს, რადგან ეს ჩემი მთავარი ინტერესის სფერო არ არის, მაგრამ მომეჩვენა, რომ ვაშაძეს „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ გაუხსნა ცეცხლი, თორემ ვაშაძეს არაკორექტული არაფერი უთქვამს და, უბრალოდ, განაცხადა, სწორად არ მიმაჩნია, რომ „ნაცმოძრაობის“ ქოლგის ქვეშ უნდა გავერთიანდეთო. ეს ბულინგი კი არა პოლიტიკური განცხადება იყო. აი, ის კი, რაც ამ განცხადებას „ნაციონალების“ მხრიდან მოჰყვა, ნამდვილი ბულინგია!
_ სხვათა შორის, საქართველოში ჩამოსვლაზე აქამდეც უსაუბრია, მაგრამ სააკაშვილმა კონკრეტული თარიღი რამდენიმე დღის წინ პირველად დაასახელა.
_ რომელი თარიღი?
_ ადგილობრივი არჩევნების წინ საქართველოში ვიქნებიო…
_ სულ ასე ამბობს, არჩევნებისთვის ჩამოვალ და გამარჯვებას ერთად შევხვდებითო, მაგრამ მიშა აქ ჩამომსვლელი არ არის.
_ ასე რატომ გგონია? განვიხილოთ ეს ვერსია _ სააკაშვილმა იცის, რომ ადგილობრივ არჩევნებზე „ოცნება“ 43%-ზე მეტს ვერ აიღებს, შესაბამისად, ვადამდელი არჩევნები დაინიშნება. ჰოდა, რა პრობლემაა, თუ შემოდგომაზე დაიჭერენ, რამდენიმე თვეში ხელისუფლება შეიცვლება და ციხიდან გამოვა…
_ ამის გაკეთება ყოველთვის შეეძლო.
_ კი ბატონო, მაგრამ სხვა დროს ციხეში ჯდომა დიდხანს მოუწევდა…
_ ციხეში ჩაჯდომა ყოველთვის რისკებთანაა დაკავშირებული. მელიასაც არ ჰქონდა გარანტია, რომ ორ თვეში გამოვიდოდა.
_ გეთანხმები, მაგრამ თუ ვადამდელი დაინიშნება, სხვა პოლიტიკური რეალობა დადგება, მინიმუმ, ხელისუფლება შეიცვლება.
_ ანუ ისეთი ხელისუფლება მოვა, რომელიც სააკაშვილს გაუშვებს?
_ დიახ.
_ ამ ლოგიკაში ძალიან ბევრი „თუ“ არის, ამიტომ არ მგონია, რომ მიშამ ეს ნაბიჯი გადადგას. ამასთან, ისიც არ მგონია, რომ ეს ნაბიჯი უნდა გადადგას.
_ რატომ არ უნდა გადადგას?
_ არავინ უარყოფს, რომ სააკაშვილი დღეს ყველაზე რეიტინგული პოლიტიკოსია, მაგრამ, ამავდროულად, ისიც უნდა ითქვას, რომ იმდენი ანტირეიტინგი არავის აქვს, როგორც _ სააკაშვილს.
_ ეს გასაგებია, მაგრამ სხვა რამ გკითხე, ანუ შენი აზრით, ვაშაძე სააკაშვილს უნდა ებრძოდეს თუ ივანიშვილს?
_ ბრძოლა რა შუაშია? მარტივი ლოგიკაა: თუ გამარჯვება გინდა, იმ ლიდერით, რომელსაც 60-პროცენტიანი ანტირეიტინგი აქვს, ვერ გაიმარჯვებ! დიახ, ქვეყანაში 60 პროცენტი ამბობს, ნებისმიერს მივცემ ხმას, ოღონდ არა _ მიშასო. ჰოდა, არითმეტიკა არსებობს და თუ მოგება გინდა, ამ ფაქტორზე რეაგირება როგორმე უნდა მოახერხო.
სხვათა შორის, ასეთი რაღაც მხოლოდ საფრანგეთშია _ რამდენიმე წელია, ყველაზე პოპულარული პოლიტიკოსი ლეპენია, მაგრამ მეორე ტურში ყველა არჩევნებს აგებს, რადგან, ამავდროულად, ყველაზე მაღალი ანტირეიტინგიც აქვს.
_ ისიც ფაქტია, რომ „ნაცმოძრაობას“ 500 ათასი თუ მეტი ამომრჩეველი ჰყავს…
_ დიახ, ჰყავს, მაგრამ ეს 500 ათასი არ ჰყოფნის და მილიონი უნდა.
მოკლედ, ქართველმა ხალხმა გამოიტანა განაჩენი, რომ მიშა სააკაშვილი ხელისუფლებაში ვერასოდეს დაბრუნდება! თუ მოგება გინდა, ამომრჩეველს ლექცია და ტრეინინგი კი არ უნდა ჩაუტარო, არამედ ამ ფაქტს უნდა მოერგო.
თუ სააკაშვილს საქართველოში და რაღაც ფორმით ხელისუფლებაში დაბრუნებაც უნდა, მაშინ მის ინტერესში უდა იყოს, რომ მელია წინ წამოსწიოს და თვითონ უკანა პლანზე გადავიდეს, თუმცა ეს მისი საქმეა და ვერავინ ეტყვის, გინდა თუ არა, ასე მოიქეციო. მაგრამ ყველაფერი ის, რაც ვთქვი, აშკარა ფაქტია და მისი დაუნახაობა ყოველთვის კედელზე მხოლოდ მათი კი არა, ჩვენი თავების მირტყმით მთავრდება!
_ ამასობაში, გიორგი ვაშაძე მესამე ცენტრის შექმნის იდეით გამოდის და აცხადებს, ამ ცენტრის შტაბის უფროსი უნდა ვიყოო. ეს რამე ახალი თამაშია?
_ არა, ეს ძალიან ძველი თამაშია. ეს იდეა იმდენ პოლიტიკოსს, მათ შორის, მეც მქონდა, რომ რთულია, გავიხსენო, ვინ პირველად თქვა და ვინ _ მეორედ. მოკლედ, მესამე ცენტრის თემა საქართველოში ძალიან დიდი ხანია, მუსირებს, მაგრამ იცი, აქ პრობლემა რა არის?
_ რა?
_ ორ ძირითად პარტიას ძალიან მაღალი რეიტინგი აქვს. მესამე ცენტრის, ანუ შუაშისტური ელექტორატი იმდენი ან შეიძლება მეტიცაა, ვიდრე, ჯამურად, „ქოცი“ და „ნაცია“, მაგრამ ეს ელექტორატი ძალიან ფრაგმენტირებულია. გარდა ამისა, საქართველოში, მინიმუმ, 10-15 პარტიაა, რომელიც მესამე ცენტრად მიიჩნევს თავს. რეალურად კი მესამე ცენტრი მაშინ შეიქმნება, როცა ამ 10-15-დან 6-7 პარტია კოალიციაში გაერთიანდება, თორემ „ლელო“ ან გახარია არ ამბობს, მესამე ცენტრი ვარო?
_ ვთქვათ, ის მესამე ცენტრი მართლა შეიქმნა, რომელზედაც ვაშაძე ლაპარაკობს. „თავისუფალი საქართველო“ იქ გაწევრიანდება?
_ ვაშაძესთან ამაზე კონსულტაცია არ მქონია, თან მისივე განცხადებები ზუსტად ისეთ კონტექსტში მაქვს მოსმენილი, როგორსაც ხაზარაძე აკეთებს ხოლმე, „ლელო“ მესამე ცენტრიაო. ამის მიღმა რა დგას, ანუ ეს გეგმა რამდენად სერიოზულია, არ ვიცი.
_ ამასობაში, არენაზე ექსპრემიერი გამოდის. შენც მიგაჩნია, რომ გახარია „ოცნება2“ იქნება?
_ ყველანაირი ვერსიის არსებობა შეიძლება, ამასთან, ჩვენი გამოხატვის კანონით, შეგიძლია, ყველას ყველაფერი დააბრალო, მაგრამ ფაქტის დამადასტურებელი რამე ხელშესახები უნდა არსებობდეს, ანუ ამბობენ, რახან რუსეთში სწავლობდა, გახარია პრორუსიაო, მაგრამ ამ ლოგიკით პრორუსი, მაგალითად, ხოშტარია რატომ არ არის, რომელიც ასევე რუსეთში სწავლობდა?
მოკლედ, იმის თქმა მინდა, რომ ჯერჯერობით გახარიას „ქოცობა“ ან „ანტიქოცობა“ არ დასტურდება, რადგან ამ ადამიანის განაცხადი არ მოგვისმენია. ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია, მისი პირველი საჯარო გამოსვლა როგორი იქნება.
_ სხვათა შორის, მისმა თანაგუნდელებმა პირველ ბრიფინგზე როცა „ოცნება“ დატოვეს, მმართველი გუნდი ლაითად გააკრიტიკეს…
_ გეთანხმები, რომ მისი თანაგუნდელების გამოსვლა ძალიან სუსტი იყო და გახარიას რეიტინგს ბევრი ვერაფერი შემატა, მაგრამ „ბარსელონას“ შედეგი იმის მიხედვით არ დგება, მეჩვიდმეტე ნომერი როგორ თამაშობს. მთავარია, მესი როგორ თამაშობს, ანუ მნიშვნელოვანი ისაა, გახარია რას იტყვის, თორემ ხოჯევანიშვილის გვარი საქართველოს მოსახლეობის ერთმა პროცენტმაც არ იცის და ვინ უყურებს, რას იტყვის.
სხვათა შორის, 2007 წელსაც არსებობდა ეჭვი, ოქრუაშვილი სააკაშვილის ძმაკაცია, ნათლიააო, მაგრამ მისი პირველი გამოსვლის შემდეგ ყველა მიხვდა, რომ ის სააკაშვილის სატელიტი ოპოზიცია არ იყო.
მოკლედ, თუ გახარია მკაფიოდ არ იტყვის ფრაზას, საქართველოს მთავარი პრობლემა ივანიშვილია და ქვეყნის მართვას უნდა მოშორდესო, მაშინ იმ მოსაზრებას გავიზიარებ, რომ გახარია შეიძლება, „ოცნება2“ იყოს.
_ კახა, ის მოსაზრებაც გაიზიარე, რომ გახარია ამომრჩეველს „ოცნებას“ წაართმევს და არა _ ოპოზიციას.
_ ვერ დაგეთანხმები.
_ რატომ?
_ გახარიამ „ოცნებაზე“ მეტად შესაძლოა, შუაშისტურ პარტიებს უფრო დაარტყას და ბევრი მათგანი საერთოდ „ააორთქლოს“.
_ ის მოსაზრებაც არსებობს, რომ „ოცნებას“ ვასაძეც წაართმევს ხმებს…
_ ჩემი აზრით, ვასაძის მატარებელმა უკვე ჩაიარა.
_ კერძოდ?
_ დარწმუნებული არ ვარ, რომ მას პოლიტიკაში ყოფნა უნდა. ყოველ შემთხვევაში, რაღაც განცხადებას ადამიანები ზოგჯერ პოზის გამო აკეთებენ და ამის მიღმა, რეალურად, სხვა თამაშია.
მოკლედ, დარწმუნებული არ ვარ, რომ ვასაძე პოლიტიკურ პარტიას რეალურად შექმნის, მაგრამ რომც შექმნას, ეს ძალიან დაგვიანებულია.
სხვათა შორის, ვასაძეზე მოთხოვნა ორი-სამი წლის წინათ იყო, მაგრამ ამ მოთხოვნამ გაიარა და დღეს ამ ვაკანსიაზე ლიდერი ცალსახად გიორგი გახარიაა.
ისე, ზოგმა შესაძლოა, ასეთი ვარაუდიც გამოთქვას, რომ ვასაძე გახარიას საპირწონედაა…
_ ვასაძის, უფრო სწორად, მისი პოლიტიკაში შემოსვლის რუსულ სცენარს გამორიცხავ?
_ არა, ეს ღიაა და თავადაც არ მალავს, რომ საქართველოს ხსნა რუსეთშია და ამის დასაბუთებაც აქვს. საერთოდ, სულელი ნამდვილად არაა და ყველაზე დასაბუთებულად სწორედ ამ საკითხზე საუბრობს.
_ რა ამის პასუხია და, ბოლო დღეებში, „ოცნებაში“ ახალმა დაპირისპირებამ იჩინა თავი, კერძოდ, ერთმანეთს საჯაროდ აკრიტიკებენ კახიშვილი და კობახიძე. ეს თამაშია თუ მმართველი გუნდი დაშლის პირას რეალურად დგას?
_ „ოცნებიდან“ რომ წამოვიდა, ბესელიამ თქვა, კობახიძე მოაშორეთ, თორემ პარლამენტს ცეცხლს წაუკიდებსო და, მართლაც, მალევე, გავრილოვის ამბები მოხდა. ვიდრე „ოცნების“ ლიდერი კობახიძეა, ბესელიას ეს ფრაზა მუდმივად ძალაში იქნება.
ხომ გახსოვს, „მონანიება“ როგორ იწყება? _ მას შეეძლო, მტერი მოყვარედ ექცია და მოყვარე _ მტრადო. კობახიძესაც შეუძლია, ნებისმიერ ადამიანს ყელში ამოუყვანოს. კობახიძე რასაც ოპოზიციაზე საუბრობს, პარტიაზეც იგივეს ამბობს, ოღონდ ამას ტელეეკრანის გარეშე აკეთებს…
კობახიძე ჩვეულებრივი „აბიჟნიკია“ _ ასეთი ტიპები ყველა ხელისუფლებას ჰყავს და ისინი თავად ხელისუფლებას უთხრიან ხოლმე ძირს, მაგრამ ამის მიუხედავად, ივანიშვილის ნდობა აშკარად აქვს.
_ ბოლოს, კახა, ადგილობრივი არჩევნები კარსაა მომდგარი. ჰოდა, „თავისუფალი საქართველო“ რას აპირებს, რა გეგმები გაქვს?
_ მესამე ცენტრის შექმნა დამოუკიდებლად შეუძლებელია, თუმცა სწორი იქნება, თუ „არაქოცური“ და „არანაცური“ პარტიები მსხვილ გაერთიანებას შექმნიან.
გარდა ამისა, ჰიპოთეტურად, შესაძლოა, ის ვარიანტიც იქნეს განხილული, რომელიც მელიამ გლდანში გაკეთა.
_ რას გულისხმობ?
_ „ნაციონალური მოძრაობიდან“ ერთგვარად დისტანცირებული კანდიდატი იყო, ანუ შესაძლებელია, ასეც მოხდეს, რომ თბილისის მერობის კანდიდატი ნიკა მელია ან ვინმე სხვა იყოს, რომლის გარშემოც მთელი ოპოზიცია გაერთიანდება.
_ მელიას საერთო კანდიდატობაზე თავად მელია უარს ამბობს.
_ ამაზე „ნაციონალური მოძრაობა“ ამბობს უარს. თუ მას წარმოუდგენია, რომ სხვა პარტიები ყმად უნდა ჩაბარდნენ, ეს არ მოხდება და გამორიცხულია, მაგრამ თუ ამ პარტიას ექნება აღქმა, რომ „ნაცი“ არჩევნებს ვერ მოიგებს და კანდიდატი განყენებული უნდა იყოს, მაშინ შეიძლება, სხვა რამეზეც ვილაპარაკოთ…
_ ე. ი., ჰიპოთეტურად იმის დაშვებაც შეიძლება, რომ თვითმმართველობამდე შესაძლოა, მელიას ახალი პარტია ვიხილოთ?
_ ამის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, მაგრამ გამარჯვების ფორმულა ისაა, რაც მელიამ გლდანში გააკეთა _ ყველა ჯგუფს დააჭერინა მხარი, ანუ ყველასთან რთულ დიპლომატიურ კომბინაციებში იყო ჩართული.
სხვათა შორის, ვაპირებ, უახლოეს დღეებში შევხვდე და წარმატებები ვუსურვო, ანუ ახლაც იგივე მოახერხოს, რაც გლდანში გააკეთა…

ვანო პავლიაშვილი