ოპოზიციის მოთხოვნები კვლავ უცვლელი რჩება: გადადგეს ცესკოს თავმჯდომარე თამარ ჟვანია თანამდებობიდან, დაინიშნოს ხელახალი არჩევნები და ხალხს დაუბრუნდეს მოპარული ხმები.

„ქრონიკა+“-ის კითხვებს პასუხობს პოლიტიკური პარტია „მოქალაქეების“ ერთ-ერთი ლიდერი, ლევან იოსელიანი:

_ ბატონო ლევან, თქვენ ხართ პროფესიით იურისტი. საინტერესოა, როგორ შეაფასებდით იმ დანაშაულებრივ ქმედებას, რომელიც სახელმწიფომ ჩაიდინა ქართველი ხალხის წინაშე და ხმები მოიპარა?
_ ამას დიდი იურისტობა არ სჭირდება, რადგან სისხლის სამართლის კოდექსში არის კონკრეტული მუხლი, რომელიც ამბობს, რომ ასეთი ტიპის მანიპულირება, ხმების გაყალბება, არის სისხლის სამართლის წესით დასჯადი და ძალიან მარტივი იქნებოდა იმ ადამიანების პასუხისგებაში მიცემა, ვინც ეს ყველაფერი ჩაიდინა. ჩვენ ვართ იმ მავნე ტრადიციის გამგრძელებლები, რაც აქამდე არსებობდა ცესკოში, რომ მის არც ერთ თავმჯდომარეს დღემდე პასუხი არ უგია იმ სიყალბისთვის, რასაც ისინი სჩადიოდნენ. არც ერთი არჩევნები არ იყო სუფთა, გაუყალბებელი და ხმების მანიპულირების გარეშე. შეიძლება, კარუსელი ვერ გამოიჭირო, რადგან ის იმდენად რთული მექანიზმია, თუ უშუალოდ კარუსელის მონაწილემ არ გათქვა და არ ამხილა მთელი ეს სისტემა, ძნელია, ასე პირდაპირ ვინმეს ხელი დაადო და კარუსელში მონაწილეობაში დაადანაშაულო, მაგრამ დათვლის დროს რომ არასწორად აჯამებს კომისიის წევრი, ასევე თვალს ხუჭავს ბიულეტენის უბნიდან გატანაზე, ჩაყრაზე _ ეს ყველაფერი სისხლის სამართლის დანაშაულია.
_ მით უმეტეს, 31 ოქტომბრის არჩევნებზე სერიოზული ცდომილება იყო ციფრებში და გადახაზულ-მიხაზული ბიულეტენები.
_ დიახ, მათ შორის, ეგეც დანაშაულია. ამისთვის დღემდე არავის უგია პასუხი. ეს თუ არ დავიწყეთ, სულ ასე იქნება. უბრალოდ, არავის აქვს იმის განცდა, რომ თუ არჩევნებზე რაღაცას არასწორედ გააკეთებს, ამის გამო დაისჯება. ჩვენი მოთხოვნაც ეს გახლავთ, რომ 2020-ის არჩევნები უნდა იყოს ბოლო, რომელმაც გაამრუდა ხალხის ნება და არჩევნებს უნდა დაუბრუნდეს შინაარსი. ეს კი ერთადერთი რამით არის შესაძლებელი, _ კანონი ზედმიწევნით უნდა აღსრულდეს ყველას მიმართ _ ოპოზიციისა და ხელისუფლების წარმომადგენლების მიმართაც, ვინც არჩევნებში მანიპულირებას გადაწყვეტს, რადგან დაზღვეული არც ერთი მხრიდან არ ხარ. დღეს ოპოზიცია გაყალბებული არჩევნების მსხვერპლია. ეს პირველი არჩევნებია, რომელიც ღიად გაყალბდა. პირდაპირ ციფრები გადაკეთდა. არც ერთ ხელისუფლებას, შევარდნაძის დროიდან დაწყებული, არ უთქვამს ცესკოსთვის, რომ დაუბალანსებელი ოქმი მოიტანეთ ცესკოშიო. მთავარი მოთხოვნა ყოველთვის იყო: რაც გინდა გააკეთეთ, ჩაყარეთ, დააშინეთ, მაგრამ ოქმი უნდა იყოს დაბალანსებული. პირველი არჩევნებია, როდესაც ოქმები ტოტალურად არ ბალანსდება.
_ როგორ ფიქრობთ, რატომ?
_ იმიტომ, რომ არ მოელოდნენ ამდენ მომსვლელს, არ მოელოდნენ ამხელა აქტივობას. მაღალი აქტივობის პირობებში ისინი პანიკაში ჩავარდნენ, რომ ხელისუფლება იცვლებოდა. პირდაპირი პოლიტიკური დაკვეთა მიიღეს კონკრეტულმა ადამიანებმა, რომ გაყალბება დაეწყოთ. ეს დაკვეთა შეასრულა სუსმა, ოღონდ ძალიან ბინძურად, რაც ამოტივტივდა და ამის დაფარვა შეუძლებელია. საბურთალოზე ოქმების 54% არ ბალანსდება. წარმოიდგინეთ, რამხელა ციფრია, ნახევარზე მეტი არ ბალანსდება! ამ 54%-ის გადათვლის უფლება არც საარჩევნო კომისიამ მოგვცა და საჩივარი არც სასამართლომ დაგვიკმაყოფილა.
_ თქვენმა პარტიამ დამაჯერებელი პროცენტი აიღო და შესაძლოა, უფრო მეტიც ყოფილიყო, რომ არ გაყალბებულიყო. მაშინ, როცა თქვენ მოდიოდით პოლიტიკაში და პირველ ნაბიჯებს დგამდით, მახსოვს, მაჟორიტარულ არჩევნებზე ხმების 7% აიღეთ, რაც საკმაოდ მაღალი მაჩვენებელია.
_ დიახ, მაშინ 7% ავიღე მთაწმინდაზე და ალეკო ელისაშვილმა ახლა აიღო 19% საბურთალოზე. რატომ ვამბობ, რომ საბურთალოზე ძალიან დიდი ციფრი გვაქვს დაკლებული: საბურთალოზე ადამიანმა, რომელმაც აიღო 19%, უბრალოდ, შეუძლებელია, რომ მის პარტიას 1% უჭერდეს მხარს. არ ვამბობ, რომ ცხრამეტივე პროცენტი დაუჭერდა მხარს, მაგრამ არც _ 1%. ამიტომ იყო საბურთალოზე ძალიან დიდი მონდომება ციფრების შეცვლის. ჩვენი ძირითადი მხარდაჭერა მაინც მობილიზებულია თბილისში, ალეკოს ცნობადობაც, ჩვენი პარტიის ცნობადობაც, რადგან 3 თვეა, რაც შეიქმნა და მიუხედავად ამისა, შევძელით, გადავლახეთ ბარიერი და ორი მანდატი მოვიპოვეთ, თუმცა სამართლიანობისთვის უნდა ითქვას, რომ ჩვენ გარდა სხვა ახალ პარტიებსაც ანალოგიურად მოექცნენ. მაგალითად, „ლელოს“, „გირჩს“, გიორგი ვაშაძის პარტიას, ირმა ინაშვილის პარტიას და ბევრ სხვას. პატარა პარტიებს ყველას წაართვეს მხარდაჭერა და ხმები.
_ არჩევნები გაყალბდა. ამას წინ უძღოდა ოპოზიციონერი ლიდერების მოწოდებები, რომ ხალხი გარეთ გამოსულიყო. მართლაც ხალხი გამოვიდა ქუჩაში საკუთარი ხმების დასაცავად და დღის ბოლო დასრულდა დარბევით, ადამიანების დასახიჩრებით, აბსოლუტური უკანონობით, ხელისუფლებამ სპეცრაზმი გამოიყვანა და გამოიყენა წყლის ჭავლი. იმის მაგივრად, რომ ვინმე დაესაჯათ, სრულიად გაუგონარ შეფასებებს ვისმენდით. თქვენ როგორ შეაფასებდით ხელისუფლების უკანონო ქმედებას?
_ მე მონაწილე ვიყავი ამ საპროტესტო აქციის, უშუალოდ წყლის ჭავლის ქვეშ მოვხვდით მეც, ალეკოც და ჩვენი მხარდამჭერებიც. ალეკომ და ნიკა მელიამ ხალხს მოუწოდეს, რომ დაშლილიყვნენ, რადგან, პრაქტიკულად, ყველა დასველებული და გაყინული იყო, მათ ჯანმრთელობას ეხებოდა საქმე. მმართველმა პარტიამ თქვა, თითქოს ცენტრალურ საარჩევნო კომისიაში შეჭრას ვაპირებდით. რატომ უნდა შევჭრილიყავით? მიზეზი მაინტერესებს? ყველამ კარგად იცის, რატომ ვიყავით ცესკოსთან, რადგან თამარ ჟვანიასთან შეხვედრას ვითხოვდით. მმართველი პარტიის თქმით, თურმე, იმიტომ უნდა შევჭრილიყავით, რომ ბიულეტენები გაგვენადგურებინა, რომელიც იქ არ არის. ბიულეტენები არის საოლქო საარჩევნო კომისიებში, ცენტრალურ საარჩევნო კომისიაში ბიულეტენები არ არის. ეს იყო კიდევ ერთი მცდელობა და გადმობრალება იმისა, რომ ჩვენ ვართ დესტრუქციული ძალა, რომელსაც სადღაც შეჭრა და რევოლუცია უნდა. არავის უნდა შეჭრა, მაგრამ რაც გვინდა, ყველასთვის ცნობილია.
_ რა გინდათ?
_ 1. არჩევნების გამყალბებელი თამარ ჟვანია გადადგეს; 2. გაყალბებულ არჩევნებს ვერ ექნება ლეგიტიმაცია, ამიტომ ოპოზიციის მოთხოვნაა, დაინიშნოს ხელახალი არჩევნები. ჩვენ ამას ვუყურებთ, როგორც შესაძლებლობას, რომ საქართველოში დაისვას წერტილი არჩევნებთან დაკავშირებით და ერთხელ და სამუდამოდ გადავდგათ ნაბიჯი და ვთქვათ, რომ ეს არის საერთოდ ეროვნული ამოცანა. არჩევნები დავაბრუნოთ ამ ქვეყანაში და არჩევნების გარშემო კითხვის ნიშნები აღარ უნდა ისმებოდეს, თუ რა მოხდა.
_ გჯერათ ამ სიტყვების?
_ მჯერა, თუ ხელისუფლება გადადგამს ადეკვატურ ნაბიჯებს, თუ შემოვიღებთ ელექტრონულ არჩევნებს, თუ სუსს ჩამოვაშორებთ პოლიტიკასა და განათლების სისტემას, აღმასრულებელი ხელისუფლების მთელ შტოებს, აი, მაშინ მივიღებთ ნორმალურ არჩევნებს. ამისთვის ვიბრძვით! ვინმეს არ ეგონოს, რომ მანდატებისთვის ვიბრძვით, ვიბრძვით არა ორი ან ოთხი მანდატისთვის, არამედ არჩევნებს რომ ჰქონდეს აზრი და ამ ქვეყანაში ვისაც ექნება ხალხის მხარდაჭერა, ისინი იყვნენ პარლამენტში წარმოდგენილი. მეტი ინტერესი ნამდვილად არ გაგვაჩნია.
_ დაუსჯელობის სინდრომია. დაზარალებული ისევ ხალხია. უსასრულოდ აგრძელებს ხელისუფლება ყველაფრის ოპოზიციაზე გადაბრალებას. რა ხდება? შეგვიძლია თუ არა ვთქვათ, რომ სახელმწიფო ინსტიტუტები მთლიანად ჩამოშლილია?
_ სისტემურად სახელმწიფო დანაშაულის მხარესაა და გეტყვით, რატომ: 20 ივნისს ვინც დანაშაული ჩაიდინა, რამდენი ადამიანი მიეცა პასუხისგებაში? _ არავინ! არც ერთი პოლიციელი დასჯილა, ვინც ადამიანები დაასახიჩრა. ვინც 26 მაისს ან 7 ნოემბერს დაასახიჩრა ხალხი, არც ისინი დასჯილან. აი, ის ტრადიცია გადმოიბარეს, რომელიც ამბობს, რომ თუ მემსახურები და ჩემს დავალებას ასრულებ, მაშინ შენს დანაშაულს დავფარავ, ოღონდ შენ იყავი ჩემი ერთგული. სახელმწიფო ამ შემთხვევაში დიდი უკანონობისა და დანაშაულის მხარეს დგას, ეს არის ღრმა სისტემური პრობლემა.
_ სად ხედავთ გამოსავალს?
_ ამ ქვეყანაში სასამართლო რომ გვქონდეს, ყველანი წავიდოდით იქ და სასამართლოს ვთხოვდით, რომ გაეხსნათ ყველა სადავო უბანი. ის დააკმაყოფილებდა, გახსნიდა, იმ 54%-ს საბურთალოზე გადავითვლიდით, შედეგს დავდებდით და სიმართლე გაირკვეოდა. სასამართლო კი, ტრადიციულად, ხელისუფლების მხარეს დგას. ის არის საბოლოო რგოლი, ვინც ამ დანაშაულს ფარავს და თქვა, რომ მე არ გადავთვლი, არ გავხსნი და უნდა შეეგუოთ იმას, რომ გაყალბებული არჩევნებია. არ გვაქვს სასამართლო და რჩება მხოლოდ ქუჩა და პროტესტი, სხვა არაფერი. ქუჩაში დგომაც იმას ნიშნავს, რომ შენ გაცხადებენ დამნაშავედ.
_ და ნიშნავს ხალხის დასახიჩრებას… ფაქტობრივად, ჩრდილოეთ კორეაში გვიწევს ცხოვრება, რადგან ფეისბუქზე განსხვავებული სტატუსის დაწერის გამო დღეს უკვე გამოკითხვაზე გიბარებენ; აქციაზე ახალგაზრდებს თვალებს თხრიან; სრულიად უკანონოდ გამოჰყავთ სპეცტექნიკა და წყლის ჭავლით უსწორდებიან ხალხს. ამას ვხედავ წლების განმავლობაში და, საბოლოო ჯამში, ქვეყანაში არაფერი იცვლება.
_ სამწუხაროდ, ეს ასეა! მაგრამ, მიუხედავად ამისა, ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი. ამას ვერ შევეგუებით. ის, რომ დღეს ოპოზიცია ერთად დგას, ეს არის ყველაზე დიდი ძალა ხელისუფლების წინააღმდეგ, რომ ყველა გაერთიანდა და არ შევდივართ პარლამენტში. ამაზე უფრო კარგი მხილება დღევანდელი ხელისუფლებისა და რეჟიმისა არ არსებობს. ეს აჩვენებს მათ სახეს. ქვეყანა, რომელიც გაცხადებულად მიისწრაფის ევროატლანტიკური სტრუქტურებისკენ, ნატოსკენ და ევროკავშირში აპირებს განაცხადის შეტანას წევრობაზე, საფრთხის წინაშე დგას, რომ ექნება ერთპარტიული პარლამენტი. ამას რომ თვალს უსწორებენ, ხვდებიან _ ეს უკვე კრიზისია. როგორც არ უნდა დასრულდეს ეს მოლაპარაკებები ოპოზიციასა და ხელისუფლებას შორის, გარდაუვალია ხელახალი არჩევნები, რადგან პიოლიტიკური კრიზისი გაგრძელდება, ერთპარტიული პარლამენტი ვერ შეძლებს საქმიანობას. ბიუჯეტის დამტკიცებას სჭირდება ხმების რაოდენობა, იქ არის მთელი რიგი საკითხები, რომელსაც აუცილებლად სჭირდება 100 ხმა, ამას ვერ შეძლებს ხელისუფლება.
_ გრიგოლ ვაშაძის ხმაურიან განცხადებას, როცა პოლიტიკურ პარტიებს მოუწოდა, პროცესი მშვიდობიან მაგიდასთან გადაეტანათ და ქუჩა ჩაენაცვლებინათ ყველა დონის საკანონმდებლო ორგანოების ტრიბუნით, როგორ შეაფასებთ?
_ ის, რომ დღეს ოპოზიცია ერთად ვდგავართ, ეს არ ნიშნავს, რომ ოპოზიციის იმ ნაწილთან, ვისაც ჩვენ ძალიან მკაცრად ვაკრიტიკებდით და ვაკრიტიკებთ დღესაც, მასთან რამე საერთო გვაქვს, _ არა, უბრალოდ, არსებობს ზეპარტიული ეროვნული ამოცანები, როგორიც იყო პროპორციული არჩევნები, როგორიც არის დღეს სამართლიანი საარჩევნო სისტემის მიღწევა და ახალი არჩევნები. არის საკითხები, სადაც აზრს კარგავს პოლიტიკურ პარტიებს შორის ოპონირება, რადგან მიზანი უფრო დიდია, ვიდრე პოლიტიკური ინტერესი. აქედან გამომდინარე, როგორც კი მიზანს მივაღწევთ, ნურავის ჰგონია, რომ იგივე მწვავე ოპონირებას არ გავაგრძელებთ „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ ან „ევროპულ საქართველოსთან“ ან სხვა ნებისმიერ პარტიასთან, რომელთანაც ჩვენ ძალიან მკვეთრი აზრთა სხვადასხვაობა გვაქვს მთელი ამ წლების მანძილზე, მაგრამ დღეს ამის დრო არ არის. რაც შეეხება ვაშაძის ამ განცხადებას, მას მთელი ცხოვრება დიპლომატიურ სამსახურში აქვს გატარებული და მისი განცხადებაც ძალიან ეთანხმებოდა მის დიპლომატიურ ბეგრაუნდს.
_ თუმცა არა დღევანდელ რეალობას.
_ დიახ, მოწყვეტილი იყო დღევანდელი რეალობისგან, თუმცა შემდგომი დაზუსტება, რაც მერე მან გამოაქვეყნა, საერთო ჯამში, არ ეწინააღმდეგება ოპოზიციურ იდეას და სულისკვეთებას. ვაშაძის ამ განცხადებას თვითონ მათ პარტიაში იმდენად დიდი ვნებათაღელვა მოყვა, რომ ჩემი დამატებითი კომენტარები უადგილოდ მიმაჩნია. მგონია, რომ ნებისმიერი ბოიკოტი, რომელსაც ვაცხადებთ და რა პოზიციაზეც დღეს ვდგავართ, უნდა ემსახურებოდეს მხოლოდ ერთ რამეს: მიზნის მიღწევას. ამ მიზნის მისაღწევად, ერთი მხრივ, ბოიკოტი და მეორე მხრივ, პოლიტიკური კომპონენტი, მოლაპარაკებები ფასილიტატორის (მრჩეველი, წარმმართველი, სწორი მიმართულების მიმცემი… _ რედ.) მეშვეობით, არის აუცილებელი.
_ რა შემთხვევაში წავა ოპოზიცია დათმობაზე?
_ გამიჭირდება მთელი ოპოზიციის სახელით საუბარი, მაგრამ მე ვიცი ერთი რამე: ოპოზიცია წავა დათმობაზე და შევა პარლამენტში რაღაც პირობების გათვალისწინებით ერთად ან არ შევა. ჩემი აზრით, ეს ერთობა იქნება დაცული. არა მგონია, ვიღაცამ საკუთარ თავზე აიღოს და თქვას, რომ მიუხედავად ჩაშლილი მოლაპარაკებისა, მე მაინც შევალ პარლამენტშიო; არც ის მგონია, რომ ვიღაცამ იმის თქმა გაბედოს, რეალურად ჩვენ ახლა მოვილაპარაკეთ და ერთ-ერთმა პარტიამ უნდა ჩაშალოს ეს მოლაპარაკებაო. მგონია, რომ, საბოლოო ჯამში, ასეთი დიდი მანევრის საშუალება არც ერთ პარტიას არ გააჩნია. მოგვიწევს რაღაცებზე მოლაპარაკება ერთმანეთშიც და ხელისუფლებასთანაც.
_ ბატონო ლევან, წინა კვირას იყო ფართომასშტაბიანი აქცია რუსთაველის გამზირზე და დღის ბოლოს როგორც დამთავრდა ცეესკოსთან, ყველამ კარგად ვნახეთ. შემდეგ ერთი კვირის ინტერვალით ჩატარდა აქცია. ხომ არ ფიქრობთ, რომ ასეთი პაუზები ხალხში მუხტს ანელებს?
_ გეთანხმებით, რომ ქუჩაში მუხტის შენარჩუნება, როცა ზამთარია, პანდემიაა, რა თქმა უნდა, რთულდება, მაგრამ ქუჩაში მუხტის დაკარგვა არ ნიშნავს იმ განწყობილებების გაქრობას, რაც საზოგადოებაში არსებობს.
_ ხომ შეიძლება, რომ ხალხი დაიღალოს ამ ყველაფრით?
_ ხალხი შეიძლება დაიღალოს, მაგრამ იგი არასოდეს მიესალმება და არ შეეგუება გაყალბებულ არჩევნებს. ჩვენი მხარდაჭერები პირიქით გვეუბნებიან, რომ გამოვიდეთ ქუჩებში და არ გავჩერდეთ. ერთი არის ქუჩის აქციები იქამდე, სანამ ამის რესურსი იქნება და მეორე არის კიდევ უფრო მძლავრი ბერკეტი, რაც ოპოზიციას აქვს, ეს გახლავთ უარის თქმა პარლამენტში შესვლაზე.
_ 17 ნოემბერს საქართველოში ამერიკის სახელმწიფო მდივანი მაიკ პომპეო ჩამოდის. როგორ ფიქრობთ, რას უკავშირდება მისი ვიზიტი და თუ იგეგმება ოპოზიციის შეხვედრა მასთან?
_ არჩევნების საკითხს გვერდს ვერ აუვლიან და აუცილებლად განიხილავენ ამ საკითხს მაიკ პომპეოსთან. ამის გარდა, დღეს ვფიქრობთ, თუ რა ფორმით მოვახერხოთ და შევძლოთ მასთან შეხვედრა და რა ფორმით გავაკეთოთ აქცია თუ პერფორმანსი, რომ დავანახოთ მას რეალური სურათი, თუ რა ხდება საქართველოში. ამას აუცილებლად მოვიფიქრებთ და გავაკეთებთ. როცა პომპეო ჩამოვა, უნდა ნახოს, რომ საქართველოში მოსახლეობის უმრავლესობა უკამყოფილოა ხელისუფლებით.
_ იმის გათვალისწინებით, რომ ამერიკის ელჩი საქართველოში საკმაოდ აქტიურად აკვირდება საარჩვენო პროცესს, მაიკ პომპეომ კარგად უნდა იცოდეს, რაც ხდება საქართველოში და როგორ გაყალბდა არჩევნები.
_ ალბათ, იცის და ჩვენ ამ სათქმელს მასთან უფრო მკაფიოდ მივიტანთ. თუმცა პომპეოს ჩამოსვლის მიზეზი მარტო არჩევნები არ არის, ესაა გეოპოლიტიკური სიტუაცია, რაც სამხრეთ კავკასიაში შეიქმნა, სადაც, პრაქტიკულად, რუსული ბაზების ალყაში აღმოვჩნდით.
_ ამისთვის კი რუსეთის მიერ ოკუპირებული ქვეყნის პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა მადლობა გადაუხადა პუტინს. მგონი, ასეთი სამარცხვინო ქმედება საქართველოს ისტორიას არ ახსოვს.
_ პრეზიდენტმა წაგებულ ქვეყანას მიულოცა და მადლობა გადაუხადა ფასილიტატორს, ამ შემთხვევაში, რუსეთს, იმისთვის, რომ მთიან ყარაბახში დადგება(?!!). ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ არჩევნებს ჰქონდეს შინაარსი, _ ისევ აქამდე მოვედით. არჩევნებს რომ ჰქონოდა შინაარსი 2018 წელს, ეს ქალბატონი პრეზიდენტი არ გახდებოდა.
_ თუ უმრავლესობით შევა ოპოზიცია პარლამენტში, სავარაუდოდ, მოგიწევთ პრეზიდენტის დათხოვა. თქვენ რას ფიქრობთ?
_ თუ იმპიჩმენტის წამოწყების საშუალება გვექნება და ამისთვის საჭირო ხმები მოგროვდება, რა თქმა უნდა! ეს არის მთავარი ამოცანა, რაც ოპოზიციამ უნდა შეასრულოს, რომ ეს ადამიანი ჩამოვაშოროთ სავარძელს, რადგან ყველა მისი განცხადება ქვეყნისთვის საზიანოა. სალომე ზურაბიშვილი არის შედეგი გაყალბებული არჩევნებისა. სალომე ზურაბიშვილის პიროვნებასთან კი არ მაქვს პრობლემა, უბრალოდ, გაყალბებულმა არჩევნებმა პრობლემები შეუქმნა ქვეყანას, ეს არის მთავარი, როცა ინსტიტუციურად ისეთი ადამიანის ხელში აღმოჩნდა საპრეზიდენტო სკამი, რომელიც ინსტიტუციურადვე აზიანებს ჩვენს ქვეყანას.

გიორგი საკარული