„ციანიდის საქმე“ თითქოს ლოგიკურ დასასრულს მიუახლოვდა, ანუ 31 ოქტომბერს წმინდა სინოდმა გადაწყვიტა, რომ დეკანოზ გიორგი მამალაძის შეწყალების შუამდგომლობით პრეზიდენტს მიმართოს. ისე, ამის გაკეთება ეკლესიის ადმინისტრაციას აქამდეც შეეძლო, მაგრამ სანამ სიტუაცია უკიდურესად არ დამძიმდა, საპატრიარქომ ეს ნაბიჯი არ გადადგა. სხვათა შორის, „ქრონიკა+“-ის ექსკლუზიური ინფორმაციით, რამდენიმე თვის წინ პატრიარქმა თავის მოსაყდრე მეუფე შიოსა და ასევე რამდენიმე მიტროპოლიტს დაავალა, რომ მსგავსი შუამდგომლობის წერილი მოემზადებინათ, თუმცა უწმინდესის დავალება დავალებად დარჩა. ამ დავალებამდე კი ერთი მნიშვნელოვანი ამბავი მოხდა… კერძოდ, ბიძინა ივანიშვილი ჭყონდიდის აწ უკვე ყოფილ მიტროპოლიტს, მეუფე პეტრეს შეხვდა და სწორედ დახურულ შეხვედრაზე გადაწყდა, რომ დეკანოზს შეიწყალებდნენ, მაგრამ, საბოლოოდ, გიორგი მამალაძე მარიამობის შეწყალებაში არ მოხვდა.

არსებობს თუ არა იმის ალბათობა, რომ მოვლენები ახლაც ამ სცენარით განვითარდეს, ანუ სინოდის გადაწყვეტილება გადაწყვეტილებად დარჩეს და შეწყალების შუამდგომლობა არ მომზადდეს ან მომზადდეს, მაგრამ პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა, რომელიც მკვლელებს, ნარკომოვაჭრეებსა და პედოფილებს სულ ბითუმად იწყალებს, დეკანოზის შეწყალებაზე უარი თქვას? _ ეს, ერთი შეხედვით, რიტორიკული კითხვაა, მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ, რომ ზურაბიშვილს შეწყალებაზე მორატორიუმი აქვს გამოცხადებული, მაშინ სავსებით დასაშვებია, რომ დეკანოზმა, რომლის ჯანმრთელობის მდგომარეობაც უკიდურესად მძიმეა, საპყრობილე ვერც გიორგობას დატოვოს.
ასეთი ეჭვის საფუძველს კი, ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, პრეზიდენტის ადმინისტრაციის 2 ნოემბერს გავრცელებული განცხადებაც აჩენს, რომელშიც ვკითხულობთ:
„ამ ეტაპზე მიმდინარეობს მუშაობა შეწყალების ახალი წესის შემუშავებაზე და შეწყალების საქმეების განხილვა ჯერ არ განახლებულა“.
მოკლედ, ყველაფერ ზემოთქმულის გათვალისწინებით, შეიძლება ისე მოხდეს, რომ „ციანიდის სკანდალი“ ახალ ფაზაში გადავიდეს. ამ ვერსიას არც დეკანოზ მამალაძის ადვოკატი მიხეილ რამიშვილი გამორიცხავს, ანუ უფლებადამცველი „ქრონიკა+“-სთან ამბობს, რომ ვინაიდან შეწყალება პრეზიდენტის დისკრეციული უფლებაა, შეიძლება, ზურაბიშვილმა არც სინოდის შუამდგომლობა გაითვალისწინოს, არც, ვთქვათ, პრემიერის მოთხოვნას დაემორჩილოს და დეკანოზი ციხეში დატოვოს, თუმცა თუ ასე მოხდება, ეს ხელისუფლების მდგომარეობას კიდევ უფრო დაამძიმებს, რადგან „ციანიდის საქმე“ უკვე სტრასბურგშია და მიხეილ რამიშვილი დარწმუნებულია, რომ ევროსასამართლო დეკანოზის სასარგებლო გადაწყვეტილებას გამოიტანს, რაც „ოცნების“ მდგომარეობას კიდევ უფრო დაამძიმებს.
სხვათა შორის, მეუფე პეტრეს სკანდალური განცხადებებისა და წმინდა სინოდის ზემოხსენებული გადაწყვეტილების შემდეგ მიხეილ რამიშვილი საპყრობილეში თავის დაცვის ქვეშ ყოფს შეხვდა. „ქრონიკა+“-მა ადვოკატთან წინამდებარე ინტერვიუ სწორედ დეკანოზთან შეხვედრის შემდეგ ჩაწერა:

_ ბატონო მიხეილ, ბოლო ორი კვირაა, მოვლენები ელვისებური სისწრაფით ვითარდება. ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, ალბათ, ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ დეკანოზ მამალაძის ოჯახი სინოდის მადლიერი იქნებოდა. არადა, მას შემდეგ, რაც ცნობილი გახდა, რომ საპატრიარქო დაკავებული დეკანოზის შეწყალების მოთხოვნით პრეზიდენტს მიმართავს, გიორგი მამალაძის ძმამ, თორნიკემ, სოციალურ ქსელში სიტყვა-სიტყვით დაწერა: „პირველ რიგში, ვმადლობ უფალს ყველაფრისთვის! დიდი ლოდინის შემდეგ გადაიდგა ნაბიჯი ჩემი პარალიზებული ძმის განთავისუფლებასთან დაკავშირებით და შანსი მოგვეცა, ვუმკურნალოთ. მადლობა სინოდის კრებას და იმედია, პრეზიდენტი გაითვალისწინებს სინოდის შუამდგომლობას“. მოკლედ, თქვენი, როგორც ადვოკატის აზრით, სინოდი მადლობას რისთვის იმსახურებს?
_ იცით, როგორი მომენტია?
_ როგორი?
_ წმინდა სინოდის წევრი სხვადასხვა მეუფე არის. ამ მეუფეებიდან ზოგიერთმა გამოძიებას ნდობა თავიდანვე გამოუცხადა, მაგრამ მერე, როცა ციხეში მოინახულეს, დეკანოზი უდანაშაულოდ მიიჩნიეს. ერთი სიტყვით, გარკვეულმა პირებმა, ალბათ, ერთმანეთში ეს საქმე რეალურად განიხილეს, გაერთიანდნენ და ყველამ ერთხმად უშუამდგომლა. ყველაფერი ეს უფლის ნებით ხდება.
_ კი ბატონო, მაგრამ კითხვას გავიმეორებ: დეკანოზ მამალაძის კონტექსტში წმინდა სინოდი მადლობას იმსახურებს?
_ ამაზე ყველას პირადული შეხედულება აქვს… გარკვეული მეუფეები, როგორც გითხარით, დეკანოზის უდანაშაულობაში თავიდანვე დარწმუნებულნი იყვნენ და, როგორც ჩანს, ამაში დანარჩენიც დაარწმუნეს.
_ მეუფეებმა სხვა მეუფეები დაარწმუნეს, თუ სინოდი ერთგვარ დათმობაზე იმიტომ წავიდა, რომ დეკანოზის იმ ყბადაღებული წერილის გასაჯაროებას მოერიდა, რომელიც, პრაქტიკულად, არავის უნახავს და რომლის შესახებაც ყველა საუბრობს?
_ ანუ იმას ამბობთ, რომ სინოდმა ეს წერილი მუქარად და შანტაჟად მიიჩნია?
_ შეიძლება, შანტაჟად არ მიიჩნია, მაგრამ მოცემულ სიტუაციაში საკუთარ რეპუტაციას გაუფრთხილდა და ზედმეტი დარტყმებისგან თავი დაიზღვია. განა, ამ ვერსიას არსებობის უფლება არ აქვს?
_ რა თქმა უნდა, აქვს. ისე, სიმართლე გითხრათ, მეც არ ვიცი, იმ წერილში რა წერია და ჩემთვის არც ისაა ცნობილი, წმინდა სინოდის წევრები ამ წერილის შინაარსს გაეცნენ თუ არა. აქედან გამომდინარე, ვერ ვიფიქრებ, რომ სინოდმა დეკანოზთან დაკავშირებით ეს გადაწყვეტილება რაღაცის გადაფარვის მიზნით მიიღო. საერთოდ, დეკანოზს თავიდან ასეთი პოზიცია ჰქონდა, რომ სინოდის წინაშე წარდგებოდა და გარკვეულ საკითხებზე ყველაფერს იტყოდა.
_ კარგი, იმ ლოგიკაში გამოგყვებით, რომ სინოდი დეკანოზის შეწყალებაზე შუამდგომლობას სკანდალური წერილის გასაჯაროების შიშით არ დასთანხმდა, თუმცა საინტერესოა, საპატრიარქოს ამ გადაწყვეტილების მისაღებად ორწელიწად-ნახევარზე მეტი რატომ დასჭირდა?
_ ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს, ადამიანი სასულიერო პირია, პრეზიდენტი თუ პრემიერი.
_ უკაცრავად, ეს რა შუაშია?
_ იმის თქმა მინდა, რომ გააჩნია, ადამიანს გარკვეული საკითხის აღქმისა და შეფასების როგორი უნარი აქვს.
მოკლედ, წმინდა სინოდში ამ საკითხზე თავიდანვე წინააღმდეგობრივი დამოკიდებულება იყო, ანუ სინოდის ზოგიერთი წევრი გამოდიოდა და ამბობდა, გამოძიებას ვენდობიო, ზოგი კი აცხადებდა, დეკანოზი უდანაშაულოაო, მაგრამ ახლა ყველა მიხვდა, რომ თუ დეკანოზი იმ პირობებს არ იქნება მოცილებული, რომელშიც არის, მის ჯანმრთელობას კიდევ უფრო სერიოზული საფრთხე შეექმნება.
_ ბატონო მიხეილ, თქვენი ინფორმაციით, დეკანოზის შეწყალების შუამდგომლობას წმინდა სინოდის ყველა წევრმა დაუჭირა მხარი თუ ვინმემ, მაგალითად, მეუფე იაკობმა, თავი ხომ არ შეიკავა?
_ როგორც წმინდა სინოდის გადაწყვეტილებაში წერია, ეს გადაწყვეტილება ერთხმად მიიღეს, ამიტომ ვერ გეტყვით, ვინმემ თავი შეიკავა თუ წინააღმდეგი იყო.
სხვათა შორის, თუ გახსოვთ, თავის დროზე, ხელისუფლებამ სასულიერო პირებს მოუწოდა, რომ ციხეში დეკანოზი არ ენახათ _ ეს განცხადება მიხეილ ბოტკოველმა, როგორც საპატრიარქოს პრესმდივანმა, გააკეთა.
_ ეს ამბები ყველას კარგად გვახსოვს, მაგრამ „ციანიდის საქმის“ გარშემო ვითარება რამდენჯერმე შეიცვალა. ყოველ შემთხვევაში, დაახლოებით სამი კვირის წინ ჭყონდიდის აწ უკვე ყოფილმა მიტროპოლიტმა, მეუფე პეტრემ, ჟურნალისტ ვანო პავლიაშვილის გადაცემაში _ „ინტერვიუ ვანიჩკასთან“ _ „ოცნების“ თავმჯდომარესთან გამართულ ორ შეხვედრაზე ისაუბრა და პირდაპირ თქვა, ბიძინა ივანიშვილს „ციანიდის საქმეზე“ კითხვები აქვსო, ანუ თუ ივანიშვილი დეკანოზს დამნაშავედ არ მიიჩნევდა, გამოდის, რომ, თავის დროზე, ხელისუფლება დამოუკიდებლად მოქმედებდა?
_ ეს განცხადება მეუფე პეტრემ ორი-სამი კვირის წინ გააკეთა.
_ დიახ.
_ ერთ რამეს უფრო სხვანაირი ლოგიკით შევხედოთ.
_ ანუ?
_ „ციანიდის საქმის“ დასაწყისში მოსახლეობის თითქმის 90%-ს სჯეროდა, რომ ეს დანაშაული შედგა და იმაშიც დარწმუნებული იყო, რომ გამოძიება ობიექტურად მიდიოდა, მაგრამ ადვოკატები თავიდანვე ვამბობდით, ასე არ არისო და გარკვეული მტკიცებულებების ფორმატსაც ვიყენებდით. შესაბამისად, საზოგადებაში კითხვის ნიშნები თანდათან გაჩნდა.
_ უკაცრავად, ამით რისი თქმა გინდათ?
_ ხომ გახსოვთ, საერო პირები, იგივე ნანა კაკაბაძე თუ ე. წ. ოქროს მოწმე ირაკლი მამალაძე რასაც ამბობდნენ.
_ დიახ, მახსოვს და მგონია, მათ პოზიცია ახლაც არ შეუცვლიათ.
_ მოკლედ, ამ ადამიანების მცდელობამ, რომ ჩემი რეპუტაცია შეელახათ, შედეგი ვერ მოიტანა და აი, ამ დროს უცებ გამოჩნდა იაკობი, რომელიც გამოდის და საჯაროდ ცილს მწამებს, რომ გირგვლიანის საქმეში თითქოს ჩანერგილი აგენტი ვიყავი.
_ თქვენი აზრით, მეუფე იაკობმა ეს რატომ გააკეთა?
_ თვითონ ხომ დარწმუნებულები არიან, რომ მრევლს მათ მიმართ დიდი მოწიწება აქვს, ანუ თავისი გადმოსახედიდან, ალბათ, ასე შეაფასა _ მე, ქორეპისკოპოსი, ადამიანზე ასეთ რამეს ვამბობ და მრევლიც დაიჯერებს, რომ მართალი ვარო.
მოკლედ, ჩვენი ბრძოლით იმ მიზნისკენ მივდიოდით, ხალხი დაგვერწმუნებინა, რომ „ციანიდის საქმე“ შეთითხნილი იყო. ამ დროს კი იაკობი ასეთ განცხადებას აკეთებს. ლოგიკურად ვიკითხოთ: რა ინტერესი უნდა ჰქონოდა იაკობს, რომ გამოსულიყო და ჩემზე ეთქვა, ჩანერგილი აგენტი იყოო და ეს მაშინ, როცა გირგვლიანის საქმეს ლამის შევეწირე, მაგრამ მაინც ბოლომდე ვიბრძოლე. ერთი სიტყვით, ყველაფერ ამის მიზანი ის იყო, რომ საზოგადოებაში ჩემი დისკრედიტაცია მომხდარიყო და ხალხს ჩემთვის არ დაეჯერებინა.
_ ბატონო მიხეილ, ყველაფერი ეს გასაგებია, მაგრამ მე სხვა კითხვა დავსვი, ანუ თუ ივანიშვილს „ციანიდის საქმის“ იმ ვერსიის, რომელიც თავიდან შემოგვთავაზეს, არ სჯეროდა, გამოდის, რომ სპეცსამსახურები მასთან შეუთანხმებლად მოქმედებდნენ?
_ სრულიად შესაძლებელია, თუმცა მაშინდელმა პრემიერმა კვირიკაშვილმა და სხვა თანამდებობის პირებმა თავიდანვე გააკეთეს განცხადება, რომ პატრიარქი გადაარჩინეს.
_ ე. ი., თანამდებობის პირებმა ივანიშვილი მოატყუეს?
_ ასე გამოდის. ყოველ შემთხვევაში, სრული ინფორმაცია არ მიაწოდეს, რა ხდებოდა, თორემ დეკანოზს ბრალდება თავიდანვე შორენა თეთრუაშვილის მკვლელობის მომზადებისთვის ჰქონდა წაყენებული. აი, სწორედ ეს არის კატასტროფა და აქედან ჩანს, რომ გარკვეული პირები რაღაცების „გაპრავებას“ სიცრუით ცდილობდნენ. რა მნიშვნელობა აქვს _ მთავარი პროკურორი ხარ თუ პრემიერი, ხომ უნდა იცოდე, რომ ბრალი სხვა რამის გამო აქვს წაყენებული და მიუხედავად ამისა, გამოდიხარ და ამბობ, მაღალი სასულიერო პირის მკვლელობა იგეგმებოდაო?
_ თუ თანამდებობის პირებმა თავიდანვე იცოდნენ, რომ დეკანოზს ბრალი შორენა თეთრუაშვილის მკვლელობის მომზადებაში ედებოდა და, მიუხედავად ამისა, აქცენტი მაინც სასულიერო პირზე გააკეთეს, ხომ არ უნდა ვივარაუდოთ, რომ კვირიკაშვილის კაბინეტში ის „საიდუმლო სერობა“, რომლის შესახებაც მეუფე იაკობმა საზოგადოებას ორი კვირის წინ ამცნო, რეალურად გაიმართა?
_ ყველაფერი შესაძლებელია. ამ ქვეყანაში გამორიცხული არაფერია, ამიტომ იაკობის ამ განცხადების შემდეგ მე, როგორც რიგით მოქალაქეს, ეჭვი უფრო გამიღრმავდა, მით უმეტეს, რომ ამ თემაზე საგამოძიებო მოქმედებები არ ჩატარებულა. იმ სიტყვაზე აპელირებენ, პატრიარქის ტახტიდან ჩამოცილება იმას არ ნიშნავს, რომ მკვლელობა მზადდებოდაო. არადა, დეკანოზს ერთ ფრაზაზე შეედავენ, შორენას მარილზე გავუშვებო.
ისე, ტახტიდან ჩამოშორება როგორ ხდება _ ხელში აყვანით და გადმოყვანით? ზოგადად, „ჩამოშორებას“ ბევრი კონტექსტი და შინაარსი აქვს. ყველაფერი ეს ამძაფრებს იმ განცდას, რომ იაკობი, ეტყობა, მართალს ამბობს. ისე, ისიც საინტერესოა, საგამოძიებო უწყებები რატომ არ მოქმედებენ?
_ სხვათა შორის, მთავარმა პროკურატურამ საგანგებო განცხადება გაავრცელა: მეუფე იაკობის ნათქვამი დანაშაულის ნიშნებს არ შეიცავს, თან მსგავსი ტიპის შეხვედრას არც ერთი დასახელებული მხარე არ ადასტურებს და გამოძიებაც ამიტომ არ დაიწყოო.
ასეა თუ ისე, ბატონო მიხეილ, პირადად მე ვერ ვხვდები, „ციანიდის საქმის“ მიზანი რა იყო?
_ ჩემი გადმოსახედიდან და საქმის იმ მასალებით, რომელსაც ვიცნობ, „ციანიდით“ გარკვეულ ჯგუფებს სხვა მიზნები ჰქონდა და ეს მხოლოდ საპატრიარქოს შიდა ძალები არ არიან.
_ ძალიან ბუნდოვანი პასუხია.
_ დეკანოზს უამრავი მასალა ჰქონდა დარღვევებზე, იგივე კორუფციაზე. ჰოდა, ყველაფერ ამის საჯაროდ თქმა შეიძლება, ბევრისთვის მიუღებელი იყო.
_ კორუფცია ამ ქვეყანაში არავის უკვირს, ამიტომ არ მგონია, დეკანოზი მხოლოდ იმის გამო გაეშვათ ციხეში, რომ ვინმეს კორუფციის გამოაშკარავების შეეშინდა. როგორც ჩანს, გარკვეულ ჯგუფს უფრო სხვა რამის გამოაშკარავების ეშინოდა. ეს „სხვა რამ“ რა შეიძლებოდა ყოფილიყო?
_ დეკანოზს დაკავებისთანავე სთხოვდნენ ხელი დაედო მეუფე დიმიტრისთვის და სოსო ოხანაშვილისთვის.
_ დიახ, ამის შესახებ აქამდეც არაერთხელ გითქვამთ.
_ ჰოდა, როგორც დეკანოზი, მკვლელობის მომზადების ორგანიზატორი თუ თანამონაწილე, დააპატიმრეს. ციხეში მათაც გაუშვებდნენ, ვისაც ხელს დაადებდა და მნიშვნელობა არ ექნებოდა, ის მეუფე დიმიტრი იქნებოდა თუ სოსო ოხანაშვილი, ანუ გეთანხმებით, რომ ამ შემთხვევაში საქმე მხოლოდ კორუფციას არ ეხებოდა და, როგორც ჩანს, გარკვეულწილად, სხვა მზადება მიდიოდა.
_ მზადება რისთვის?
_ გარკვეული პირებისთვის მისაღები კანდიდატის წინ წამოწევა, თორემ რატომ ჰქონდათ მიზანი, რომ მეუფე დიმიტრისთვის დაედო ხელი, რომელიც პატრიარქის ძმისშვილია?
ზოგადად, ცოტა იდიოტიზმია, ადამიანს ათქმევინო, რომ ვინმე ბიძის მკვლელობას ამზადებდა, მაგრამ გარკვეული პირები, როგორც ჩანს, სხვანაირად აზროვნებენ და სხვანაირი მიდგომები აქვთ.
_ ანუ „ციანიდის საქმე“ კონკრეტული საეკლესიო დაჯგუფებების შედეგი იყო?
_ ასეც შეიძლება ითქვას.
_ თორნიკე მამალაძემ ერთ-ერთ სატელევიზო ინტერიუში განაცხადა, რომ მთავარი პროკურორის მოადგილე ვასაძე დეკანოზს სთხოვდა, სასულიერო პირების პირად ცხოვრებაზე მოეყოლა. ამის თაობაზე დაპატიმრებულ სასულიერო პირს თქვენთვისაც აქვს ნათქვამი?
_ ნათქვამი კი არ აქვს, ამის მოწმე მე ვიყავი!
_ ანუ?
_ ერთ-ერთი დაკითხვის დროს ასეთი კითხვა დაუსვეს.
_ როგორი „ასეთი“?
_ აი, როგორი ცხოვრების წესით ცხოვრობენ სასულიერო პირებიო? თუმცა ეს კითხვა ძალიან ტექნიკურად დასვეს.
_ ეს კითხვა დეკანოზს ვასაძემ დაუსვა?
_ არა, არა. ამ კითხვამ ძალიან დიდი დაპირისპირება გამოიწვია იმ თვალსაზრისით, რომ დეკანოზი აღშფოთდა, _ ეს რა კითხვებიაო?! ჩვენც, როგორც ადვოკატებმა, პირდაპირ მივუთითეთ, _ ეს დაკითხვა რას ემსახურება, ბრალი მკვლელობის მომზადებაა თუ ის გაინტერესებთ, ვინ რა ცხოვრების წესით ცხოვრობსო?
_ დეკანოზს კონკრეტული სასულიერო პირის პირად ცხოვრებაზე ეკითხებოდნენ?
_ არა, საქმე კონკრეტიკამდე არ მისულა, თუმცა კითხვების ფორმა ისეთი იყო, რომ გარკვეულ პირებზე პირადი ინფორმაცია ჰქონოდათ.
_ ბატონო მიხეილ, მრევლი ხართ, არა?
_ დიახ, მართლმადიდებელი ვარ.
_ ჰოდა, თქვენთვის მეუფე პეტრეს განცხადებები მისაღები იყო? პირადად მე მიმაჩნია, რომ ყოფილი ჭყონდიდელი ასე არ უნდა მოქცეულიყო.
_ გეთანხმებით… ამას სახელს ვერ დავარქმევ, რადგან ჩემი შესაფასებელი არ არის, მაგრამ საჯაროდ არ უნდა ეთქვა.
_ გარდა იმისა, რომ ადვოკატი ხართ, პოლიტიკაშიც ჩაერთეთ _ პარტია „კანონი და სამართლის“ ერთ-ერთი ლიდერი ხართ. ჰოდა, საინტერესოა, პოლიტიკოს მიხეილ რამიშვილის აზრით, მეუფე პეტრეს განცხადებებით ვინ დარჩა მოგებული _ რუსეთის სპეცსამსახურები თუ საქართველოს ხელისუფლება?
_ ჩემი შეფასებით, ყველა წაგებულია!
_ ანუ რუსეთიც?
_ თუ რუსულ სცენარს გავყვებით, უნდა ყოფილიყვნენ მეუფე დიმიტრი, სოსო ოხანაშვილი, რომლებსაც მიჰყვებოდნენ სხვა პირებიც, რომელთა ჩამოშორებაც შეიძლება, სდომებოდათ, მაგრამ, საბოლოოდ, მხოლოდ დეკანოზი გაიწირა. მოკლედ, ყველაფერ აქედან გამომდინარე, რუსული იქნება თუ სხვა მხარე, მოგებულს ნამდვილად ვერავის ვხედავ.
_ ბატონო მიხეილ, ხომ არ უნდა ვივარაუდოთ, რომ დეკანოზი მამალაძე მეუფე პეტრეში გაიცვალა და ყველაფერი ის, რისი მოწმენიც ბოლო დროს გავხდით, „ციანიდის საქმის“ ახალი ეპიზოდია?
_ გაცვლა რას ნიშნავს?
_ აგიხსნით: დეკანოზის შეწყალებზე საპატრიარქო იმ მოტივით დასთანხმდა, რომ ციხიდან გამოსული მამალაძე პირში წყალს ჩაიგუბებს და ამასთან, მეუფე პეტრეც, რომელიც ეკლესიის ადმინისტრაციის მთავარი კრიტიკოსი იყო, მეტ-ნაკლებად, განეიტრალდა.
_ დეკანოზი თავიდანვე ამბობდა, სინოდის წინაშე აუცილებლად წარვდგები და ყველაფერს ვიტყვი, რაც მე მეხება და რაც მიმაჩნია, რომ საპატრიარქოსა და, ზოგადად, ეკლესიისთვის ცუდიაო. აქედან გამომდინარე, რატომ გგონიათ, რომ ციხიდან გამოსვლის შემდეგ, დეკანოზი არაფერს იტყვის?
_ ბატონო მიხეილ, რამდენიმე დღის წინ საპატიმროში იყავით და დეკანოზი ისევ მზადაა, ციხიდან გამოსვლის შემდეგ ყველაფერზე საჯაროდ ილაპარაკოს?
_ სიმართლე გითხრათ, არც ამაზე გვისაუბრია და არც _ მეუფე პეტრეს განცხადებებზე.
_ რატომ?
_ თვითონ არაფერი უთქვამს და მე ვერ დავავალდებულებდი. უბრალოდ, მთხოვა, რომ მის პოზიციაზე წერილი დამეწერა, რომელიც ციხიდან გამოსვლის შემდეგ გავასაჯაროვე.
_ ისე, პრეზიდენტ ზურაბიშვილს შეწყალებაზე, შეწყალების სკანდალის შემდეგ, მორატორიუმი აქვს გამოცხადებული და ამ სიტუაციაში დეკანოზის შეწყალების რა მექანიზმი არსებობს? სხვათა შორის, ვანო პავლიაშვილთან ზემოხსენებულ ინტერვიუში მეუფე პეტრემ ისიც დაადასტურა, რომ რამდენიმე თვის წინ პატრიარქმა მეუფე შიოსა და კიდევ რამდენიმე მიტროპოლიტს დეკანოზის შეწყალებაზე შუამდგომლობის მომზადება დაავალა, თუმცა ეს შუამდგომლობა არ მომზადდა. აქედან გამომდინარე, არსებობს გარანტია, რომ პრეზიდენტი მამალაძეს აუცილებლად შეიწყალებს?
_ შეწყალება პრეზიდენტის დისკრეციული უფლებაა. შესაბამისად, საპატრიარქოს შუამდგომლობა თუ პრემიერის მოთხოვნა სავალდებულო არ არის, გინდა თუ არა, შესრულდესო, ანუ პრეზიდენტმა გადაწყვეტილება ნებაყოფლობით უნდა მიიღოს.
_ ჰოდა, გამორიცხულია, ზურაბიშვილი გაჯიქდეს და თქვას, არ მინდა და მამალაძეს არ შევიწყალებო?
_ დიახ, სრულიად შესაძლებელია. ამიტომაც ისე არ უნდა მოხდეს, რომ საპატრიარქოს შუამდგომლობა შეწყალებაზე ფარატინა ქაღალდად დარჩეს და მერე თქვან, შუამდგომლობით ჩვენ კი მივმართეთ, მაგრამ პრეზიდენტმა ასე გადაწყვიტაო.
_ თქვენი მოლოდინი უფრო დადებითია თუ უარყოფითი?
_ მაინც მგონია, რომ პოლიტიკური ნება იქნება და დეკანოზს შეიწყალებენ!
_ და თუ დეკანოზი ციხიდან გამოვა, ამით, როგორ ფიქრობთ, სამწლიანი საეკლესიო სკანდალი დასრულდება?
_ არ მგონია!
_ რატომ არ გგონიათ?
_ აუცილებლად შედგება დეკანოზის საუბრი მეუფეებთან იმ თემებზე, რომლის გატანაც წმინდა სინოდის სხდომაზე უნდოდა, მაგრამ ოთხჯერ დაუბლოკეს. მოკლედ, კითხვებზე პასუხის გაცემა და თავის ქმედებებზე პასუხისგება ყველას მოუწევს!
_ „ციანიდის საქმე“ სტრასბურგში მაინც წავა?
_ ეს საქმე სტრასბურგში ისედაც წასულია!
_ ე. ი., ხელისუფლება, ყველა ვარიანტში, მძიმე ვითარებაში აღმოჩნდება, არა?
_ დარწმუნებული ვარ, რომ სტრასბურგი დეკანოზის სასარგებლო გადაწყვეტილებას მიიღებს. ეს სახელმწიფომაც ძალიან კარგად იცის და, რამე გამოსავალი რომ ჰქონდეს, ამ ნაბიჯის გადადგმა უფრო მისთვის იქნება უკეთესი.
_ „ამ ნაბიჯში“ შეწყალებას გულისხმობთ?
_ დიახ.

გიორგი აბაშიძე