6 თვეზე მეტია, პოლიტიკაში ჩაერთო _ პარტია „კანონი და სამართლის“ აღმასრულებელი მდივანია, თუმცა როგორც პოლიტიკოსი, მაინცდამაინც, არ აქტიურობს. შესაბამისად, საზოგადოების უმეტესობისთვის ისევ ადვოკატია. სიმართლე უნდა ითქვას, რომ ადვოკატობისთვის თავი არც დაუნებებია _ დეკანოზ გიორგი მამალაძის უფლებებს, ცხადია, იცავს, თუმცა ამ კუთხითაც ერთგვარი ტაიმ-აუტი ჰქონდა აღებული, ანუ ახალი წლის შემდეგ, რამდენიმე თვის განმავლობაში, „ციანიდის საქმეზე“ საჯარო განცხადება არ გაუკეთებია.

რატომ? _ ამის გარკვევას „ქრონიკა+“ შეეცადა და საინტერესო კულუარული გარიგებების შესახებაც შეიტყო, ანუ როგორც მიხეილ რამიშვილი ამბობს, გარკვეულმა სასულიერო პირებმა დეკანოზ გიორგი მამალაძის ძმას, თორნიკე მამალაძეს, შესთავაზეს, რომ თუ ადვოკატები აღარ ილაპარაკებდნენ, მაშინ ყველაფერს გააკეთებდნენ, რომ მარიამობისთვის პრეზიდენტს პატიმრობაში მყოფი მღვდელი შეეწყალებინა.
ამასთან, ამ გარიგების ერთ-ერთი პუნქტი იმას ეხებოდა, რომ დეკანოზს აღიარებითი ჩვენება უნდა დაეწერა და ეთქვა, ყველაფერში მე ვარ დამნაშავე და სხვა ვინმე, განსაკუთრებით, შორენა თეთრუაშვილი, არაფერ შუაშიაო, მაგრამ როგორც რამიშვილი განმარტავს, თორნიკემ პატიმრობაში მყოფი ძმა ამაზე ვერ დაიყოლია, ამიტომ ერთ-ერთი სასულიერო პირი, კერძოდ, ანდრია ჯაღმაიძე, პირადად მიხეილ რამიშვილს შეხვდა. ეს შეხვედრა სიონში შედგა და, როგორც ჩვენი რესპონდეტი ამბობს, ამას ვერც ჯაღმაიძე უარყოფს, რადგან მათი აუდიენცია არაერთმა ადამიანმა დაინახა.
ერთი სიტყვით, გარიგება არ შედგა. შესაბამისად, პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა დეკანოზი მარიამობისთვის არ შეიწყალა!
კიდევ ერთი საინტერესო პასაჟი, რომელსაც წინამდებარე ინტერვიუდან შეიტყობთ, ის არის, რომ მიხეილ რამიშვილი მამა გიორგი მამალაძის შესაძლო მოწამვლაზე საუბრობს.
ვინ და რა მიზნით სცადა „ციანიდის საქმის“ მთავარი ფიგურანტის მოწამვლა? რატომ არ ჩაატარა ექსპერტიზა სახელმწიფოს ბალანსზე მყოფმა სამხარაულის ექსპერტიზის ბიურომ და რა ხდება ოპოზიციაში, ანუ რატომ ვერ მოხდა 20-21 ივნისის მოვლენების შემდეგ მძლავრი საპროტესტო ტალღის აგორება? _ მიხეილ რამიშვილმა „ციანიდის საქმესა“ და ოპოზიციის კულუარებზე „ქრონიკა+“-ს ექსკლუზიური ინტერვიუ მისცა:

_ ბატონო მიხეილ, მართალია, ნახევარ წელიწადზე მეტია, პოლიტიკაში ჩაერთეთ და პარტია „კანონი და სამართლის“ აღმასრულებელი მდივანიც გახდით, მაგრამ პოლიტიკურ ველში აქტიურად არ ჩანხართ. რა ხდება, ხომ მშვიდობაა?
_ მოლოდინის რეჟიმში ვართ.
_ რას ელით?
_ გარკვეული გეგმა დაისახა, რათა 2020 წლისთვის სრულყოფილი მზადება დავიწყოთ. საამისოდ ტაქტიკაც შემუშავებულია და სტრატეგიაც.
_ ეს ტაქტიკა და სტრატეგია თქვენმა პარტიამ შეიმუშავა თუ მთელმა გაერთიანებულმა ოპოზიციამ, რომლის წევრიც „კანონი და სამართალია“?
_ იცით, როგორაა? _ პარტიას თავისი სტრატეგია აქვს და, შესაბამისად, ყველაფერი ეს გაერთიანებულ ოპოზიციასთან შეჯერდებაა.
_ არსებული მონაცემებით, 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის ბლოკები აღარ იქნება. ყოველ შემთხვევაში, არჩევნების პროპორციულ სისტემაზე გადასვლის პარალელურად, „ოცნება“ ამ ინიციატივითაც გამოვიდა.
_ დიახ, საკონსტიტუციო ცვლილება უნდა მოხდეს და თუ პროპორციული სისტემა და ბუნებრივი ბარიერი დაწესდება, ასეთ შემთხვევაში, ყველანარი ბლოკი აიკრძალება. ყოველ შემთხვევაში, „ოცნება“ ასე აცხადებს.
_ ჰოდა, „კანონი და სამართალი“ და, ზოგადად, გაერთიანებული ოპოზიცია რას აპირებს?
_ როცა საკონსტიტუციო ცვლილებების ყველა ნიუანსი ნათელი იქნება, დეტალებზე შევჯერდებით.
_ ანუ უნდა ველოდოთ, რომ ყველა პარტია გაუქმდება და გაერთიანებულ ოპოზიციაში შემავალი ყველა სუბიექტი ერთ პარტიად ტრანსფორმირდება?
_ არა, ამას წინასწარ ვერავინ იტყვის.
_ რატომ?
_ არიან პარტიები, რომლებსაც გაერთიანებულ ოპოზიციაში ყოფნის სურვილი აქვთ, მაგრამ არიან ისეთებიც, რომლებსაც არჩევნებში მონაწილეობა, ალბათ, დამოუკიდებლად ენდომებათ.
_ ბატონო მიხეილ, „კანონი და სამართლის“ აღმასრულებელი მდივანი ხართ და, ცხადია, გეცოდინებათ, ბლოკების აკრძალვის შემთხვევაში თქვენი პარტია რა გადაწყვეტილებას მიიღებს _ არჩევნებზე დამოუკიდებლად გამოვა თუ სახელს შეელევა და ერთ დიდ პარტიას შეერწყმება?
_ ჩემი, როგორც პიროვნებისა და ასევე პარტიის აღმასრულებელი მდივნის პოზიციით, გააჩნია, იმ ახალ გაერთიანებაში ვინ იქნებიან. შესაბამისად, გადაწყვეტილებაც ადეკვატურად ამის შემდეგ მიიღება. ისე, თუ ჩვენი პარტია ოპოზიციასთან კოალიციურ პარტიად გაერთიანდება, მაშინ ამ პარტიას „კანონი და სამართალი“ უნდა ეწოდოს.
_ საკმაოდ ხმამაღალი და ამბიციური განაცხადია! გაერთიანებული ოპოზიციის წევრთა ვინაობა ცნობილია. რომელიმესთან შინაგანი წინააღმდეგობა ხომ არ გაქვთ?
_ იმ გზით უნდა წავიდეთ, რასაც ახალი ძალა ჰქვია, რომელიც აბსოლუტურად კოალიციური იქნება და მთავრობასაც კოალიციურს შექმნის.
_ ვთქვათ, ისე მოხდა, რომ გაერთიანებულ პარტიას „ნაციონალური მოძრაობა“ დაერქვა, ეს პირადად თქვენთვის მისაღები იქნება?
_ ჩემთვის?
_ დიახ.
_ არა.
_ ანუ ასეთი კონფიგურაციის შემთხვევაში პოლიტიკიდან წახვალთ?
_ დიახ, ალბათ, პოლიტიკიდან წასვლა მომიწევს! ყოველ შემთხვევაში, შეიძლება, ჩემი პოზიციები შევცვალო.
_ ანუ?
_ ნეიტრალური დავიჭირო ან გარკვეული ქმედებების განხორციელება დამოუკიდებლად ვეცადო, მაგრამ იცით, როგორაა? _ კი ბატონო, ყველას თავისი ამომრჩეველი ჰყავს, მაგრამ მე, როგორც პიროვნება, ამ ნაბიჯს ვერ გადავდგამ და „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრი ვერ ვიქნები. მართალია, იქ არიან ადამიანები, რომლებსაც ძალიან დიდ პატივს ვცემ, მაგრამ არის საკითხები, რაც ბევრზე ცუდად იმოქმედებს.
_ ისე, ბატონო მიხეილ, შეგიძლიათ, დამიდასტუროთ მოარული ხმა იმის შესახებ, რომ გაერთიანებულ ოპოზიციასა და „ევროპულ საქართველოს“ შორის კულუარული ომია?
_ დიახ, რა თქმა უნდა. საერთოდ, ეს ქართველ ერს, როგორც ჩანს, გენეტიკურად მოსდევს _ ყველგან ყოველთვის დაძაბულობაა. ყველაფერი ეს კი ბევრ კითხვის ნიშანს აჩენს, რაც ამომრჩევლისთვის არამყარ განწყობას ქმნის.
_ რაკი გულახდილად ვსაუბრობთ, ისიც მითხარით, იზიარებთ თუ არა მოსაზრებას, რომ „ევროპული საქართველო“ ივანიშვილის პროექტია?
_ პირდაპირ არ შემიძლია, რომ ვინმეს ხელი დავადო, მაგრამ არაფერს გამოვრიცხავ. ეს ნათქვამი ვინმემ საკუთარ თავზე არ მიიღოს, უბრალოდ, იმას ვამბობ, რომ ყველაფერი შესაძლებელია და ისიც შეიძლება, რომ რომელიმე სხვა პარტია იყოს.
_ კონკრეტულად, რომელ პარტიაზე მიანიშნებთ?
_ კონკრეტულად არავისზე ვამბობ. ზოგადად, როცა რამეში დავრწმუნდები, მაშინ ყველაფერს პირდაპირ ვამბობ ხოლმე.
_ 20 ივნისის მოვლენების შემდეგ ოპოზიციამ რა შეცდომა დაუშვა?
_ ჩემი შეფასებით, შეცდომა ძალიან ბევრი იყო.
_ მთავარ შეცდომად იმას ხომ არ მიიჩნევთ, რომ ოპოზიცია მხოლოდ გახარიას გადადგომას ითხოვდა?
_ გახარიას გადადგომის მოთხოვნა შეიძლება, ერთ-ერთი სეგმენტი ყოფილიყო, მაგრამ ეს პროტესტის ფორმა და მოცულობა კარგი იმ თვალსაზრისით არ იყო, რომ ერთიანობა არ არსებობდა.
_ ანუ?
_ გარკვეული პრობლემები იყო. ნათლად ჩანს, რომ ახალგაზრდებთან ერთად გარკვეული პოლიტიკური ჯგუფის წევრებიც მოქმედებდნენ, მაგრამ მერე ყველაფერი ისე აირ-დაირია, რომ ეს პროტესტი საზოგადოებას არ გადაედო. არადა, ეს პროტესტი ყველა ადამიანს აქვს, თუმცა, მიუხედავად ამისა, ზოგმა თავი შეიკავა, ზოგმა კი ის ერთიანობა ვერ დაინახა, რომელსაც ნებისმიერი პროცესი მომგებიან ფაზაში შეჰყავს.
მოკლედ, ყველაფერმა ამან გამოიწვია, რომ დღეს ეს პროტესტი არამყარი და არამტკიცეა.
_ პროტესტის არასიმტკიცემ ხელისუფლების წისქვილზე დაასხა წყალი?
_ რა თქმა უნდა, ჩემი შეფასებით, ზუსტად ეს მოხდა.
სხვათა შორის, 20 ივნისის ღამის მოვლენები ყველანაირ სამართლებრივ და მორალურ ჩარჩოებს გასცდა. ისიც აბსურდული იყო, რომ იმ ღამეს ვინმე თითქოს სახელმწიფო გადატრიალებისკენ მოწოდებებს აკეთებდა და ამ უსაფუძვლო საფუძვლით ირაკლი ოქრუაშვილი, ნიკა მელია და სხვა პირები დააკავეს.
_ მოკლედ, ის, რომ მძლავრი პროტესტი არ აგორდა, ოპოზიციის კისერზეა, არა?
_ დიახ, ასეა. საზოგადოებას ერთიანობა რომ დაენახა და ეს საპროტესტო მუხტი ქუჩაში გადასულიყო, გახარია პრემიერად ვერ დაინიშნებოდა. ასეთ შემთხვევაში ხელისუფლება იძულებული იქნებოდა, საზოგადოების პირდაპირი მოთხოვნა დაეკმაყოფილებინა. კობახიძის პარლამენტის თავმჯდომარეობიდან გადაყენება ხალხის მოთხოვნით არ მომხდარა. ეს, უბრალოდ, ფორსირებული იყო, თორემ საზოგადოება რეალურად იმას ითხოვდა, რომ ის, ვინც სისხლიანი ღამე ითავა, გადამდგარიყო, თუმცა გახარია არათუ გადააყენეს, პარლამენტმა პრემიერად აირჩია.
_ აი, ამ მოცემულობით რატომ უნდა გვქონდეს ილუზია, რომ 2020-ში ოპოზიცია „ოცნებას“ დაამარცხებს?
_ ჰოდა, სწორედ მაგაზეა საუბარი.
_ რაზე?
_ 2020-ში ოპოზიციამ მყარად რომ გაიმარჯვოს, რაზეც ვსაუბრობთ, ყველაფერი ეს უნდა გაანალიზდეს.
ზოგადად, არსებობს ასეთი შეხედულება: მოგებასაც და წაგებასაც კადრები წყვეტს. ამიტომ გუნდში შეიძლება, აზრთა სხვადასხვაობა არსებობდეს, მაგრამ გუნდის წევრების ინტელექტუალიზმი და პრინციპები თანხვედრი უნდა იყოს.
ერთი სიტყვით, ყველაფერს კადრები წყვეტს. ჰოდა, თუ ოპოზიციამ სიმყარე და სიმტკიცე არ გამოაჩინა, მაშინ ისევ დღევანდელი ხელისუფლება გაიმარჯვებს.
_ ოპოზიციის პრობლემა ისიც ხომ არ არის, რომ გარკვეული პერიოდი კონკრეტული თემით აპელირებს, მერე კი ამ თემას ივიწყებს? ამ კონტექსტში ავიღოთ, თუნდაც, ციანიდის ან, სულაც, მაჩალიკაშვილისა და სარალიძის საქმეები, ანუ, თქვენი აზრით, ეს ქეისები ოპოზიციამ რატომ მიანავლა?
_ რაღაც საკითხებზე აზრთა სხვადასხვაობაა. მაგალითად, მე ყოველთვის ამას ვამბობ: როცა რაღაც საკითხთან მიმართებით შენს პოზიციას აფიქსირებ, ეს მხოლოდ სიტყვიერი არ უნდა იყოს, არამედ სანამ არ აღმოიფხვრება, პრობლემაზე მუდმივად უნდა ილაპარაკო.
დიახ, გეთანხმებით: მაჩალიკაშვილის, სარალიძისა და „ციანიდის საქმე“ დღესაც ძალიან რეზონანსულია. მეტიც, „ციანიდის საქმეზე“, შეიძლება, ყველაფერი აღარ შუქდება, მაგრამ საზოგადოებას მაინც ახსოვს. მოკლედ, არ შეიძლება, რომ რამეზე მობილიზება დროებით ხდებოდეს, საქმე ბოლომდე უნდა მიიყვანო და ისეთი ფორმა არ უნდა მისცე, აი, მომბეზრდა და ახლა სხვა რამ გამოჩნდებაო. ამას საზოგადოება ცუდად აღიქვამს და ისე ჩანს, რომ მტკიცე არ ხარ და რაღაცებს მხოლოდ პირადი თუ პოლიტიკური ინტერესებისთვის იყენებ. ყველაფერ ამაზე ძალიან მკვეთრი პოზიცია მაქვს და იგივე პარტიაშიც მითქვამს, თუ რამეს დავიწყებ, სანამ ბოლომდე არ მივიყვან, არ დავივიწყებ და არ ჩამოვშორდები!
მოკლედ, იქამდე არ უნდა გავჩერდეთ, სანამ სამართლიანობა არ აღდგება!
_ ერთი სიტყვით, ბატონო მიხეილ, „ციანიდის საქმით“ ოპოზიცია, თავის დროზე, პოლიტიკური დივიდენდების მიღებას ცდილობდა, რაც არ გამოუვიდა და დაჭერილი დეკანოზი ამიტომ დაივიწყა?
_ არა. იცით, როგორ არის?!
_ როგორ?
_ ადვოკატებს ეს საქმე არასოდეს დაგვივიწყებია და ჩვენი პოზიცია ადრეც და ახლაც ასეთია: სანამ სამართლიანობა არ აღდგება, არ გავჩერდებით. პოლიტიკური პარტიებისთვისაც თავიდანვე ნათელი იყო, რომ უსამართლობა და უკანონობა ხდებოდა. ამაზე პარტიები საკუთარ პოზიციასაც გამოხატავდნენ, მაგრამ თავიანთი ხისტი პოზიცია ბოლომდე არ დაუფიქსირებიათ.
_ უცნაურიც სწორედ ეს არის. არადა, ამას წინათ განაცხადეთ, _ ვეჭვობ, დეკანოზი მამალაძე საპყრობილეში მოწამლესო. წესით, თქვენი ეს ეჭვი ახალი სკანდალის საფუძველი უნდა გამხდარიყო.
_ იყო რაღაც საკითხები, რაზედაც ადვოკატებს ჩუმად ყოფნა გვიწევდა.
_ რატომ?
_ იძულებული ვიყავით, გავჩუმებულიყავით.
_ ვერ ვხვდები, იძულებული რატომ იყავით და, საერთოდ, რატომ ეჭვობთ, რომ დეკანოზი მამალაძე ციხეში მოწამლეს?
_ მედიცინის მუშაკებმა მამა გიორგი შეამოწმეს, მაგრამ ინსულტის კერა ვერ დაადგინეს.
აქვე უნდა გავითვალისწინოთ, მამა გიორგი „მატროსოვზე“ რა პირობებში ჰყავდათ და მოწამვლის ლოგიკური ვარაუდი სწორედ ამის გამო გამიჩნდა.
საერთოდ, საპატრიარქოში მყოფმა და ასევე გარკვეულმა თანამდებობის პირებმა გიორგი მარგველაშვილის პრეზიდენტობის დროს ყველაფერი გააკეთეს და ახლაც ყველაფერს აკეთებენ, რომ მამა გიორგი არ შეიწყალონ!
მამა გიორგის თავისუფლებაზე ყოფნა იმდენად არ უნდათ, რომ მოწამვლას არ გამოვრიცხავ, მით უმეტეს, 21-ე საუკუნეა და ისეთი საშუალებები არსებობს, როცა ვთქვათ, ადამიანი ხელს ჩამოგართმევს და რამდენიმე თვის შემდეგ მოულოდნელად გარდაიცვალო, მაგრამ გარდაცვალების მიზეზი ვერ დაადგინონ ან დაადგინონ, რომ ვთქვათ, ინფარქტი დაგემართა, ან, სულაც, ტვინში სისხლი ჩაგექცა.
სხვათა შორის, მამა გიორგის ჯანმრთელობის მდგომარეობა არაერთხელ ძალიან უცნაურად შეიცვალა. მიუხედავად ამისა, სამედიცინო გამოკვლევა არ ჩატარებია, თან ისეთ პირობებში იმყოფება, როგორშიც არ უნდა იყოს.
იცით, ყველაზე სასწაული რა არის?
_ რა?
_ პენიტენციურმა სამსახურმა ექსპერტიზა სამხარაულის სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის ბიუროს კი არა, ერთ-ერთ კერძო ფსიქიატრიულ დაწესებულებას ჩაატარებინა.
_ პენიტენციურ სამსახურს ამის უფლება არ ჰქონდა?
_ უფლება ჰქონდა, მაგრამ თავისთავად ძალიან უცნაურია, რომ სახელმწიფო უწყება ექსპერტიზისთვის სახელმწიფო ექსპერტიზის ბიუროს კი არა, შპს-ს მიმართავს. როცა სახელმწიფო უწყება ექსპერტიზის ჩასატარებლად სახელმწიფო ექსპერტიზის ბიუროს ნაცვლად, კერძო შპს-ს მიმართავს, ეს ძალიან ბევრ კითხვის ნიშნას აჩენს!
_ კერძო ექსპერტიზის ბიურომ რა დაადგინა _ დეკანოზი მოწამლულია თუ არა?
_ დაწერა, მამა გიორგის ავადმყოფობა სიმულაციააო.
სხვათა შორის, ამ ექსპერტიზის ჩამტარებელი პირები დღევანდელ ხელისუფებასთან დიდ დამოკიდებულებაში არიან.
_ „დიდი დამოკიდებულება“ რას ნიშნავს?
_ გარკვეულ საკითხებზე პირადი პრობლემები ჰქონდათ და ამიტომ, არ გამოვრიცხავ, უფრო სწორად, დარწმუნებული ვარ, მათ პირდაპირ ჰქონდათ მითითება, რომ დაეწერათ, თითქოს მამა გიორგი სიმულიანტობს, მაგრამ ბრმა, ყრუ და მუნჯი უნდა იყო, რომ ვერ მიხვდე, არ შეიძლება, ადამიანი ამდენი ხნის განმავლობაში სიმულაციის ქვეშ იყოს.
_ გავყვეთ ვერსიას, რომ მამა გიორგიმ ძალიან ბევრი რამ იცის და მისი მოცილება ამიტომ უნდათ, მაგრამ წეღან თქვით, ადვოკატები გარკვეული დროის განმავლობაში საუბრისგან თავს ვიკავებდითო, ე. ი. დეკანოზმა ყველაფერი ის, რაც იცის, თქვენ გითხრათ. შესაბამისად, დაჭერილი მღვდელმსახურის უფლებადამცველებიც საფრთხის წინაშე დგახართ?
_ არა!
_ რატომ?
_ საპატრიარქოს გარკვეულმა მაღალმა სასულიერო პირებმა მამა გიორგის ძმას, თორნიკეს, მოსთხოვეს, რომ ადვოკატები გაჩუმებულიყვნენ.
_ ადვოკატების გაჩუმების მიზანი რა იყო?
_ მათ თორნიკეს პირობა მისცეს, რომ თუ ჩვენ გავჩუმდებოდით, მაშინ დეკანოზს რეკომენდაციას მისცემდნენ და მარიამობისთვის პრეზიდენტი აუცილებლად შეიწყალებდა.
_ თქვენი მიზანი ხომ დეკანოზის საპყრობილიდან გამოყვანაა და ამ პირობაზე რატომ არ წახვედით, ანუ რატომ არ გაჩუმდით?
_ როგორ არ გავჩუმდით?! ახალი წლის შემდეგ, რამდენიმე თვის განმავლობაში, მიუხედავად იმისა, რომ თორნიკეს საპატრიარქოსთან კარავი ჰქონდა გაშლილი, ადვოკატები საჯაროდ აღარ ვლაპარაკობდით.
_ ე. ი., გამოდის, რომ გავლენიანმა სასულიერო პირებმა მოგატყუეს?
_ მე კი არა, მამა გიორგის ძმა, თორნიკე მოატყუეს.
სხვათა შორის, მე თავიდანვე ვთქვი, ამ სასულიერო პირებს არ ვენდობი-მეთქი, მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ თორნიკე მამა გიორგის ძმაა და ის ენდო, მის წინააღმდეგ ვერ წავიდოდი.
_ დეკანოზ მამალაძესთან, ასე ვთქვათ, კულუარულ მოლაპარაკებებს რომელი სასულიერო პირი მართავდა?
_ კონკრეტულად არ ვიცი, მაგრამ ერთხელ ანდრია ჯაღმაიძეს შევხვდი. ის სწორედ ერთ-ერთი მთგანი იყო, რომელიც თორნიკეს ეუბნებოდა, ადვოკატები გაჩუმდნენ და ყველაფერი კარგად იქნება, თან მამა გიორგიმ დაწეროს, რომ არავინ არაფერ შუაში არაა, მათ შორის, არც შორენა, ყველაფერი მე ჩავიდინეო, მაგრამ თორნიკემ ვერ მოახერხა, რომ თავისი ძმა ამაზე დაეყოლიებინა.
ამის შემდეგ, თავიანთი პატარა ჭკუით, ალბათ, იფიქრეს, ამას რამიშვილი მოახერხებსო და სიონში ჯაღმაიძეს პირადად ვესაუბრე. კარგად მახსოვს, შენდობის დღე იყო, ჩვენი საუბარი სხვებმაც დაინახეს და ამას ვერც ჯაღმაიძე უარყოფს.
_ ჯაღმაიძე რაზე გესაუბრათ?
_ მეც ანალოგიური მოთხოვნა დამიყენა.
_ რა უპასუხეთ?
_ ამან ჩემი გაბრაზება და, შესაბამისად, ჩვენ შორის დაძაბულობა გამოიწვია, რადგან ეს ჩემთვის აბსოლუტურად მიუღებელი იყო, მამა გიორგისთვის მეთქვა, დაწერეთ, რომ ყველაფერი თქვენი ბრალია და არაფერ შუაში არაა არც შორენა და არც _ სხვა ვინმეო.
მოკლედ, მამა გიორგის ის უნდა ეღიარებინა, რაც არ ჩაუდენია და თუ ამას გააკეთებდა, მერე, იცით, რა მოხდებოდა?
_ რა?
_ აი, აღიარებული გაქვს და ახლა ამას და ამას დაადე ხელი და შეგიწყალებთო.
მოკლედ, ყველაფერი ეს გავთვალე და მამა გიორგიმაც ამ შეთავაზებაზე უარი თქვა _ ჯერ ერთი, დანაშაული არ ჩაუდენია და, მეორეც, ხელს არავის დაადებდა!
_ ბატონო მიხეილ, 2020-ის არჩევნები კარსაა მომდგარი. აქედან გამომდინარე, როგორ ფიქრობთ, „ციანიდის საქმე“ ისევ გააქტიურდება?
_ აუცილებლად!
ჯერჯერობით იმედი მაქვს, რომ პოლიტიკური გაერთიანებები მართლა ქვეყნის კეთილდღეობაზე იქნებიან ორიენტირებულნი და მარტო დაპირებებით არ შემოიფარგლებიან.
_ უკაცრავად, სხვა რამ გკითხეთ და ეს რა შუაშია?
_ იმ შუაშია, რომ ხალხმა უნდა დაინახოს, ოპოზიციური ძალა ყველა საქმეს ბოლომდე მიიყვანს. საზოგადოებამ უნდა დაინახოს, თუ რა უბედურების წინაშე ვდგავართ და თუ ხელისუფლებაში ხალხისთვის მებრძოლი ძალა არ მოვიდა, კიდევ უფრო დიდი უბედურების წინაშე აღმოვჩნდებით!

გიორგი აბაშიძე