ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებამდე, რომელსაც ოპოზიცია რეფერენდუმს უწოდებს, ერთი თვე დარჩა. წინასაარჩევნო კამპანია აქტიურ რეჟიმშია, თუმცა ამის ფონზე იზრდება კოვიდით ინფიცირებულთა ყოველდღიური რაოდენობა, მათ შორის, სიკვდილიანობაც. „ქართული ოცნება“ მძიმე ეპიდვითარების ფონზე ხალხმრავალ თავშეყრასა და ქეიფს არ ერიდება, ოპოზიცია კი აცხადებს, რომ მმართველი გუნდი ამჯერადაც უპასუხისმგებლოდ იქცევა. ამ რეალობის გათვალისწინებით აქტიურად დაიწყო საუბარი არჩევნების გადადებაზე.

როგორია აღნიშნული საკითხის მიმართ ოპოზიციის დამოკიდებულება? ახერხებენ თუ არა ამომრჩეველთან მთავარი სათქმელის მიტანას და რა ბერკეტები აქვთ „ქართული ოცნების“ დასამარცხებლად?

ამ და სხვა მნიშვნელოვანი თემების შესახებ „ქრონიკა+“ პოლიტიკური მოძრაობა „დროას“ დამფუძნებელ ნინო გოგუაძეს ესაუბრა:

_ ქალბატონო ნინო, ოპოზიცია 2021 წლის თვითმმართველობის არჩევნებს წარმოგვიდგენთ, როგორც რეფერენდუმს და ასეც მოიხსენიებთ წინასაარჩევნო კამპანიის მსვლელობისას. რამდენად ეფექტიანია ეს გზავნილი და ახერხებთ თუ არა ამომრჩევლამდე მის მიტანას?

_ წესით, უნდა მოვახერხოთ ამ გზავნილის ამომრჩევლებამდე მიტანა, რადგან მთელი ის უბედურებები, რაც ჩვენს ქვეყანასა და ხალხს სჭირს: ეკონომიკური კრიზისი, კოვიდპანდემია, რომელიც ვერ მართეს, ასევე დასავლური ცივილიზაციიდან მოწყვეტა და რუსეთის ორბიტაზე დაბრუნება, ინსტიტუტები, რომლებიც არ მუშაობს, მათ შორის, სასამართლო, რომელიც არ არის დამოუკიდებელი და ა. შ., მხოლოდ იმას ნიშნავს, რომ „ქართული ოცნება“ ამ სახელმწიფოს ვერ მართავს და იგი აუცილებლად უნდა ჩამოშორდეს ხელისუფლებას, რადგან „ქართული ოცნების“ ხელში ამ ქვეყანას არც სამართლებრივი, არც ეკონომიკური და არც დემოკრატიული განვითარების პერსპექტივა არ გააჩნია. ეს 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზეც ძალიან კარგად იცოდა ჩვენმა მოსახლეობამ, მოქალაქეებმა, რომლებმაც „ქართულ ოცნებას“ არ დაუჭირეს მხარი და დარწმუნებული ვარ, რომ არა გაყალბება, „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში არ უნდა ყოფილიყო. უნდა მიგვეღო მრავალფეროვანი კოალიცია. ამ რეფერენდუმზე სწორედ „ოცნებამ“ მოაწერა ხელი, როცა დასავლეთს უთხრა, რომ იმ არჩევნებზე, რომელზედაც ოპოზიცია მედავება, ჩემი ლეგიტიმაცია მაშინ დადგება კითხვის ნიშნის ქვეშ, თუ 43%-ს ვერ ავიღებო. ეს პირობა მან თვითონ დადო საერთაშორისო პარტნიორების წინაშე მიშელის დოკუმენტში. რაც არ უნდა ვისაუბროთ იმაზე, სწორი იყო თუ არა მიშელის დოკუმენტით გათვალისწინებული პუნქტები, მათ შორის, ბოიკოტის შეწყვეტა და ა. შ., „ქართულმა ოცნებამ“ ამას ხელი მოაწერა და თვითონვე თქვა, რომ 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნების ლეგიტიმაცია აღიარეთ, თუ ამ ადგილობრივ არჩევნებზე 43%-ს მივიღებთო. ეს 43% უცნაური რიცხვია, მაგრამ ამ შემთხვევაში ამაზე არ ვსაუბრობთ. ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია, პირველ რიგში, ამ არჩევნებზე გამოიხატოს ჩვენი მოქალაქეების ნება და მეორეც _ „ოცნება“არ დარჩეს ხელისუფლებაში, რაც არ უნდა იყვიროს, რომ მიშელის დოკუმენტიდან გავედიო. ვერც ერთი დოკუმენტიდან ვერ გავა, როცა საერთაშორისო პარტნიორებისა და საკუთარი ხალხის წინაშე აქვს აღებული ეს ვალდებულება. დიახ, რეფერენდუმი არის სწორედ იმიტომ, რომ „ოცნებამ“ წინა არჩევნები მოპარა ხალხს და ამით დაასრულა ავტორიტარული რეჟიმი, ანუ არჩევანის უფლებაც კი არ დაუტოვა მოქალაქეებს. ყველამ ძალიან კარგად უნდა გავიგოთ, რომ ეს რიგითი თვითმმართველობის არჩევნები არ არის. ამ არჩევნებით წყდება, რა ტიპის ქვეყანა ვიქნებით: ავტორიტარული ქვეყანა, სადაც არ არსებობს არჩევანის უფლება და მოსახლეობა კი არ ირჩევს მთავრობას, არამედ მთავრობა არის და არის, მოსახლეობის ნებას კი წერს ისე, როგორც უნდა თავისი ხელისუფლების შესანარჩუნებლად; ხოლო მეორე მხარეს კი დგას დემოკრატიული ტიპის ქვეყანა. მგონი, აქ არჩევანი არის ძალიან მარტივი, რადგან განვითარება და კეთილდღეობა არის დემოკრატიაში, ჩვენს მოქალაქეებს კი ეკუთვნით, ეღირსოთ ნორმალურ სახელმწიფოში ცხოვრება, სადაც მთავრობა და ხელისუფლება ანგარიშვალდებულია ხალხთან და არა ვიღაც სხვასთან.

_ ის, რომ 2021 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებს ოპოზიციამ რეფერენდუმის დატვირთვა მიანიჭა და ასე სთავაზობს ამომრჩეველს, რომ ამ არჩევნებში მისვლით რეფერენდუმში უწევთ მონაწილეობა, მეორე მხრივ, ხომ არ აკნინებს ადგილობრივ არჩევნებს? მით უმეტეს, ადგილობრივ არჩევნებზე აქტივობა ყოველთვის დაბალია.

_ სიმართლე გითხრათ, ჩვენ რეალური თვითმმართველობა არ გვაქვს. ძალიან კარგად ვიცით, რომ ყველაფერი ცენტრზეა დამოკიდებული. თვითმმართველობას არ გააჩნია ბიუჯეტი და უფლებამოსილებები, რომლებიც, წესით, უნდა ჰქონდეს. ესეც ქვეყნის მოწყობას ეხება. წელს ეს არ არის ჩვეულებრივი არჩევნები, ჩვენ ბევრ რამეზე ვისაუბრეთ, მათ შორის, ვირჩევთ კიდევაც ქალაქის მერებს, გამგებლებს, მაჟორიტარებს და ა. შ., მაგრამ მთავარი არის ის, რა დატვირთვაც აქვს _ ეს არის რეფერენდუმი, ანუ თვითმმართველობის არჩევნებთან ერთად ამ არჩევნების შინაარსობრივი დატვირთვა უფრო მეტია _ ეს არის პოლიტიკური არჩევნები. პრინციპში, ხელისუფლების ცვლილების არჩევნებია. რომ არა ეს კოვიდსიტუაცია და პანდემია, მგონია, რომ ძალიან მარტივი იქნებოდა მოსახლეობისთვის ამ მესიჯის მიტანაც და რაც მთავარია, შესაბამისი პასუხის გაცემა მოქალაქეების მხრიდან ამ ხელისუფლებისთვის.

_ ოპოზიციამ ხომ არ დააგვიანეთ წინასაარჩევნო კამპანია და აქტიურობა, მით უმეტეს, ბოლო კვირებია მძიმე პანდემიური ვითარებაა და როგორც აღნიშნეთ, რომ არა ეს რთული სიტუაცია, უფრო მარტივი იქნებოდა მოსახლეობამდე თქვენი გზავნილის მიტანა?

_ რა თქმა უნდა, შესაძლებელი იყო, უფრო ადრე დაგვეწყო წინასაარჩევნო კამპანია და, შესაბამისად, შეთანხმება, ის მრავალფეროვანი კოალიციის კონფიგურაციაც უფრო ადრე შემდგარიყო, მაგრამ მოხდა ისე, როგორც მოხდა. მას შემდეგ, რაც შეთანხმება შედგა ისეთი, როგორიც არის, ნიკა და ელენე გამოვიდნენ და თქვეს, რომ იბრძოლებდნენ ამ არჩევნებში. სიმართლე გითხრათ, პარტია „დროა“ სწორედ ამ არჩევნებისთვის დავარეგისტრირეთ, რადგან ეს არის ბრძოლის ველი. უნდა მიგვეღო მონაწილეობა ამ არჩევნებში და არ უნდა აგვერიდებინა პასუხისმგებლობა, ამიტომ შეიქმნა, როგორც პარტია, თორემ მანამდე იყო სამოქალაქო მოძრაობა „დროა“, რომლის წევრიც და დამფუძნებელიც ასევე გახლდით ელენესთან და ყველა იმ ადამიანთან ერთად, ვინც პარტია დავაფუძნეთ. პოლიტიკურ პარტიად კი სწორედ იმიტომ გადავკეთდით ამ არჩევნებისთვის, რომ თბილისში გაგვემართა ძირითადი ბრძოლა, კოალიციური შეთახმებების შესაბამისად, როდესაც მერი სხვა პარტიის წევრია, ხოლო საკრებულოს თავმჯდომარე _ სხვა. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი სიახლე იყო, როდესაც თავიდანვე დასახელდა სხვადასხვა პარტიის კანდიდატი. ეს ნიშნავს იმას, რომ რამდენი ხმაც არ უნდა აიღოს „ნაციონალურმა მოძრაობამ“, „ევროპულმა საქართველომ“, ზურაბ ჯაფარიძის „გირჩმა“ და „დროამ“, ოთხივე ეს პარტია საკრებულოს თავმჯდომარედ მხარს დაუჭერს „დროას“ ლიდერ ელენე ხოშტარიას. საკრებულო კონსტიტუციურადაც ასე არის საერთოდ, რომ აღმასრულებელი ხელისუფლების ოპონენტი უნდა იყოს, რადგან მისი ზედამხედველი ორგანოა, მაგრამ არ ხერხდება ხოლმე, _ კონსტიტუციური მოდელის ასეთი ფუფუნება ჩვენთან არ არსებობს, პირიქით ხდება ყველაფერი, კონცენტირებულია მმართველი პარტიის ხელში და ყველაფერი გადაიქცევა მონა-მორჩილ ინსტიტუტად, როგორც დღეს არის. ახლა კი განაცხადი გვაქვს, რომ მერი იქნება სხვა პარტიის წევრი, ხოლო საკრებულოს თავმჯდომარე _ სხვა, _ ეს ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან აქ უკვე შემოდის კოალიციურ-პარტიული კონკურენცია, ისევე როგორც, დაბალანსებული ძალაუფლება და სწორედ, ამ მოდელით წარვდექით თბილისელებისა და საერთოდ ქვეყნის წინაშე. თბილისი არის საქართველოს დედაქალაქი, მთავარი ქალაქი და აუცილებელია, თბილისში მნიშვნელოვანი ცვლილებები მოვახდინოთ. მიუხედავად იმისა, რომ არის პანდემია და კოვიდი შემაფერხებელია ყველა იმ ადამიანისთვის, ვინც პირად პასუხისმგებლობას გრძნობს. პირადს, რადგან სახელმწიფო არანაირ პასუხისმგებლობას არ იღებს, ვხედავთ, როგორც იქცევა „ქართული ოცნება“, როგორ ღრეობებს აწყობს ამ პანდემიის პირობებში, მართავს კონცერტებს, რომელსაც ბიუჯეტიდან აფინანსებს. ჩვენ ასე არ ვიქცევით. ეს, რა თქმა უნდა, ძალიან რთულია, რადგან საარჩევნო კამპანიას თავისი კანონები და წესები აქვს, რაც უფრო მეტ ადამიანს შეხვდები და მიუტან შენს სათქმელს, მით კარგია კამპანიისთვის, თუმცა მოცემულობა ასეთია და მძიმე კოვიდ სიტუაციაა. მაგალითად, „დროამ“ ხალხმრავალ შეკრებებზე საერთოდ უარი თქვა, პრეზენტაციაც კი გვქონდა ყოველგვარი დამსწრეების გარეშე. ქუჩებში დავდივართ და იმ ადამიანებთან ვსაუბრობთ, ვინც ქუჩაში გვხვდება, ეს იქნება გლდანში, ვაკესა თუ სხვაგან, მაგრამ ორგანიზებულ შეხვედრებს არ ვაკეთებთ, რადგან ვუფრთხილდებით ჩვენს მოქალაქეებს.

_ თქვენ აღნიშნეთ, რომ „დროამ“ არ აირიდა პასუხისმგებლობა და ამიტომაც ამ არჩევნებისთვის დარეგისტრირდა, როგორც პოლიტიკური პარტია. რას სთავაზობთ ამომრჩეველს ისეთს, რითაც შეძლებთ მისი მხარდაჭერის მოპოვებას? რა არის „დროას“ გზავნილი პოლიტიკურ ველზე?

_ ჩვენ ვართ სრულიად გამოკვეთილად დასავლური პარტია. გამოკვეთილი ღირებულებები გვაქვს, ჩვენი მთავარი ღირებულება ადამიანია. სახელმწიფო უნდა იყოს ადამიანისთვის და არა _ პირიქით. ჩვენი მთავარი მიზანია, რომ საქართველი იყოს თავისუფალი და დამოუკიდებელი სახელმწიფო, ამისთვის აუცილებელია საქართველოს ინტეგრაცია ევროატლანტიკურ და ევროპულ სტრუქტურებში. რა არის აქ ახალი? _ ამას თითქმის ყველა ამბობს, მაგრამ როცა ხელისუფლებაში მოდიან, ავიწყდებათ ეს ღირებულებები, რომ სასამართლო უნდა იყოს დამოუკიდებელი, სიტყვის თავისუფლება და მედია უნდა იყოს შეუზღუდავი, რომ კანონის უზენაესობა უნდა დამყარდეს ამ ქვეყანაში, რომ ინსტიტუტები უნდა მართავდეს და არა ვიღაც ადამიანები ან ერთი პარტია, მაგრამ ასეთ სახელმწიფოს ვერაფრით მივაღწიეთ. „დროას“ შემადგენლობის თვალსაზრისითაც არ გვყავს ისეთი ადამიანები, ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ ბერკეტები რომ გამოვიყენოთ საკუთარი ინტერსებისთვის.

პირიქით, იგივე ელენე, როდესაც მინისტრის მოადგილე იყო წინა ხელისუფლებისას, ყველა საპროტესტო აქციაში მონაწილეობდა. ჩვენს გუნდში არიან დათო სიხარულიძე, ბათუ ქუთელია, ძალიან კომპეტენტური და ამ ღირებულებების მატარებელი ადამიანები, რომ შეხედავთ, ამას მაშინვე მიხვდებით. როცა ხელისუფლებაში მოვედი, როგორც კი დავინახე, რომ სახელმწიფო დაადგა ისევ ძველ დგას და გადაუხვია მთავარი პრინციპებიდან, რითაც ჩვენ მოვედით ხელისუფლებაში, რაც იყო დემოკრატია, სამართლიანობა და ა. შ ანუ ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ დაიწყო ინსტიტუტების დამორჩილება და ისევ პოლიტიკური პროკურატურა და უსამართლო სასამართლო, ხელისუფლების მიერ დამორჩილებული სასამართლო მივეღეთ, წელიწად-ნახევარში დავტოვეთ ბიძინა ივანიშვილის ხელისუფლება. „თავისუფალი დემოკრატები“ ერთადერთი პარტია ვიყავით, ვინც თავისი ნებით წამოვიდა იმ კოალიციიდან, ხელისუფლებიდან, რადგან პრინციპები ჩვენთვის ზოგადი სიტყვა კი არ არის, მართლა მნიშვნელოვანი მოქმედების წესია. როდესაც პრინციპებს ღალატობს ესა თუ ის ხელისუფლება ან ესა თუ ის კოალიცია ან პარტია, იქედან უნდა წამოხვიდე, თუ ვერ ცვლი იქ არსებულ რეალობას. ახალი იდეა რა უნდა მოვიფიქროთ, როდესაც ძალიან მიუწვდომელია ის, რაც ისედაც კარგად ვიცით, რომ საქართველო უნდა იყოს დემოკრატიული და სამართლებრივი სახელმწიფო, სადაც კანონის უზენაესობაა, სადაც სასამართლოა, სადაც ინსტიტუტები მართავენ, სიტყვის თავისუფლებაა შეუზღუდავი, არ ხდება ადამიანების დაყოფა და დისკრიმინაცია რაიმე ნიშნით, სადაც საერთოდ თავისუფალი საზოგადოება ცხოვრობს. ასეთი სახელმწიფოს აშენება გვინდა და დარწმუნებული ვარ, რომ „დროა“ მომავალში ძალიან მნიშვნელოვან სიტყვას იტყვის. ასევე ჩვენ გვყავს არაჩვეულებრივი, ძალიან მებრძოლი ახალგაზრდები, რომლებიც არ უშინდებიან საფრთხეს და ყოველდღიურად იბრძვიან ამ ღირებულებებისთვის, იბრძვიან უსამართლობის წინააღმდეგ. ძალიან მნიშვნელოვანი გუნდია „დროა“ თავისი მოქმედებით, კომპეტენციით. სიმართლე გითხრათ, გვიერთდებიან სხვადასხვა პროფესიის ადამიანები, ამ დღეებში კიდევ შემოგვემატებიან. „დროასთან“ დაკავშირებით ძალიან იმედიანად ვარ განწყობილი.

_ თქვენ აღნიშნეთ, რომ წინასაარჩევნო პერიოდში, ოპოზიციისგან განსხვავებით, ხელისუფლება პასუხისმგებლიანად არ იქცევა. ბოლო დღეების განმავლობაში განიხილებოდა არჩევნების გადადების საკითხი, რაც სახალხო დამცველის პოსტის შემდეგ გახდა აქტუალური. უნდა დადგეს თუ არა დღის წესრიგში ეს თემა მძიმე კოვიდვითარებიდან გამომდინარე?

_ ეს ხელისუფლება, რომელიც ვერ მართავს, დროზე უნდა ჩამოშორდეს სადავეებს. მათი გაჩერება კიდევ უფრო დიდი საფრთხეა, მაგრამ ის, რომ ხელისუფლებას არ ენაღვლება არაფერი, არც ადამიანების სიცოცხლე, ჯანმრთელობა და არაფერი, მას მხოლოდ თავისი პოლიტიკური მიზანი აქვს, ეს არის სამარცხვინო. არჩევნების დანიშვნა ან გადადება არ ეხება ოპოზიციას. ეს არის ხელისუფლების პასუხისმგებლობა. ის, რომ მან კოვიდი ვერ მართა, ეს არის ფაქტი! ის, რომ ვაქცინაცია თავის დროზე არ აწარმოა, ეს არის ფაქტი! ის, რომ ვაქცინაციის პოპულარიზაციას არ შეუწყო ხელი, ესეც ფაქტია, ისევე როგორც ფაქტია, რომ ინფრასტრუქტურულად ვერ მოემზადა. დღეს რომ საავადმყოფოებში ჟანგბადის ნაკლებობა გვაქვს, ესეც ამ ხელისუფლების პასუხისმგებლობაა. ხალხმრავალ შეხვედრებს რომ ატარებენ ყოველგვარი რეგულაციების გარეშე, ეს არის საშინელი უპასუხისმგებლობა და, რა თქმა უნდა, ეპიდემიის გავრცელების საოცარი წყარო. ღარიბაშვილის ყოველი ჩასვლა რეგიონში ეს არის ეპიდსიტუაციის აფეთქების საშიშროება იმავე რეგიონში. ჩვენ ვხედავთ, როგორ შეხვედრებს ატარებენ. სხვათა შორის, ძალიან უცნაურია, მაგრამ კარგი ადამიანები ხელისუფლებასთან ერთად ოპოზიციასაც აკისრებენ პასუხისმგებლობას. აქ ოპოზიცია რა შუაშია, ოპოზიციამ რა უნდა გააკეთოს?!

ელისუფლების ვალია, მოუსმინოს ეპიდემიოლოგებს, სპეციალისტებს და მიიღოს პასუხისმგებლიანი გადაწყვეტილება, მაგრამ ხელისუფლებას პოლიტიკური მიზანი აქვს. უბრალოდ, აქ ჩანს, რომ თავისი პოლიტიკური მიზანი აისრულონ, მაგრამ ვერ აისრულებენ, დარწმუნებული ვარ. საერთოდ არ ენაღვლებათ არც ეპიდსიტუაცია, არც ადამიანი და არც მისი ჯანმრთელობა და სიცოცხლე. არჩევნების გადადების საკითხის დასმა ეს არ არის ოპოზიციასთან კითხვა, ეს არის ხელისუფლებასთან კითხვა. ხელისუფლება უნდა მოქცეულიყო პასუხისმგებლიანად. არჩევნები მხოლოდ არჩევნების დღე ხომ არ არის?! არჩევნები და წინასაარჩევნო პერიოდი ნიშნავს, მათ შორის, ასეთ ხალხმრავალ შეხვედრებსაც, რასაც ხელისუფლება აწარმოებს და არა მხოლოდ ხელისუფლება, არამედ, ოპოზიციაც.

ელისუფლების წარმომადგენლები ამბობენ, რომ არჩევნებს უსაფრთხოდ ჩავატარებთო. რა თქმა უნდა, არჩევნების დღე არ არის ისეთი საშიში, მანამდე პროცესები იყო საშიში, მაგრამ აქ ხომ ყველაფერი მმართველი პარტიის პოლიტიკურ ინტერესებსა და ამოცანებს არის დაქვემდებარებული, მათ შორის, არ გვესმის „ოთხეულის“ განცხადებები. ჩემ ირგვლივ ადამიანები მართლა სასოწარკვეთილებაში არიან, როცა ყოველდღე 70 ადამიანამდე ან ზოგჯერ მეტიც იღუპება, ვხედავთ როგორ უბედურდებიან ოჯახები, წინ კი არავინ იცის, რა გველოდება. ვიმეორებ: ამ ყველაფერზე პასუხისმგებელია ხელისუფლება. ჩვენ ოპოზიციას არაფერი შეგვიძლია ამ ნაწილში, არც არჩევნების გადადება. ეს არის თავიდან ბოლომდე „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებაზე დამოკიდებული. თუ ვინმეს რამე კითხვა აქვს და უკმაყოფილოა, მიმართოს ხელისუფლებას.

პირველად საჯაროდ სახალხო დამცველმა დასვა არჩევნების გადადების საკითხი. სახალხო დამცველი კონსტიტუციით ვალდებულია, ადამიანის სიცოცხლესა და ჯანმრთელობას გაუფრთხილდეს, ეს მისი კონსტიტუციური ფუნქციაა, მას მაშინვე მიაწერეს, „ნაციონალური მოძრაობის“ სპიკერიაო. აქედან ჩანს, რომ ხელისუფლებას ამ საკითხის შესწავლაც კი არ აინტერსებს და მხოლოდ თავისი პოლიტიკური მიზნის განხორციელება სურს, რომ რაც შეიძლება მეტად გაიშვიროს ხელი ოპოზიციისკენ, რაც ფუნქციურად არასწორია და მეორე მოახდინონ პოლარიზაცია, როგორც დაგეგმილი აქვთ. ძალიან მწარედ დამარცხდებიან ყველაფერ იმისთვის, რასაც ახლა აკეთებენ.

_ რა გარანტია გაქვთ, რომ ხელისუფლება „ძალიან მწარედ დამარცხდება“?

_ გარანტიები საერთოდ არ არსებობს, მით უმეტეს პოლიტიკურ ცხოვრებაში. ბრძოლაში გარანტიებით არ შევდივარ, ბრძოლა არის ბრძოლა და მგონია, რომ ისე უნდა შეხვიდე მასში, რომ გარანტიები არ მოითხოვო, მაგრამ ის, რომ ერთი წლის წინათ ამდენმა ადამიანმა „ქართულ ოცნებას“ უთხრა უარი, მას მერე, რაც საქართველოს არასრულფასოვანი პარლამენტი ჰყავს, კიდევ უფრო გაიზარდა გაჭირვება, შემცირდა სამუშაო ადგილები, მძიმე კოვიდვითარებაა, ადამიანების ცხოვრება სულ უფრო და უფრო უარესდება, აქედან გამომდინარე, დარწმუნებული ვარ, წელს გაცილებით მეტი ამომრჩეველი ეტყვის უარს „ქართულ ოცნებას“, ვიდრე შარშან საპარლამენტო არჩევნებზე უთხრა.

ნენე ინჯგია