„ქართულ ოცნებაში“ დიდი, ძალიან დიდი ამბებია, ანუ მართალია, „მეოცნებეები“ არ იმჩნევენ, მაგრამ შეუიარაღებელი თვალითაც ჩანს, რომ მმართველ ელიტას საკუთარი წევრები ემიჯნებიან. აი, მაგალითად, რამდენიმე დღის წინ ექვსმა დეპუტატმა, რომელიც არცთუ შორეულ წარსულში „ოცნების“ მზეს იფიცებდა, სჯაროდ განაცხადა, უმრავლესობას ვტოვებო. საუბარია ე. წ. გახარიას გუნდზე, რომელიც „ოცნებას“ „ლაითად“ აკრიტიკებს.

„თითოეულმა თქვენგანმა კარგად იცით, რომ ვართ გიორგი გახარიას გუნდის წევრები, თანამოაზრეები და გვაერთიანებს საერთო ღირებულებები და ფასეულობები. ახალი ამბავი გახლავთ ის, რომ ჩვენ დღეიდან გახარიასთან ერთობლივი გადაწყვეტილებით გადავდივართ პარტიის მშენებლობის ახალ ფაზაზე, ვტოვებთ „ქართულ ოცნებას“ და საქმიანობას გავაგრძელებთ, როგორც დამოუკიდებელი დეპუტატები.
ჩვენ ვიყავით „ქართული ოცნების“ წევრები და ვიზიარებთ იმ წარმატებებსა და წარუმატებლობებს, რაც ამ პერიოდში მოხდა. ამავე დროს, ვიღებთ პასუხისმგებლობას შეცდომებზეც და სწორედ პასუხისმგებლობის გრძნობით ვდგამთ ამ ნაბიჯს. ჩვენი ქვეყანა დგას სერიოზული გამოწვევების წინაშე. მოქალაქეებს უწევთ ყოველდღიურ რეჟიმში გამკლავება ისეთი პრობლემების წინაშე, როგორიც არის პანდემია, ეკონომიკური კრიზისი, სიდუხჭირე. ეს ის პრობლემებია, რომელიც ჩვენს მოქალაქეებსა და მოსახლეობას აინტერესებს და არა პოლიტიკური პარტიების დაუსრულებელი დაპირისპირება და კინკლაობა. ჩვენ ამ პრობლემებს ვხედავთ, არ გვეშინია მისთვის თვალის გასწორების და სიმართლის თქმის. სამომავლო გეგმებზე გუნდის ლიდერთან ერთად დეტალურად მოგახსენებთ. ჩვენი თანამოაზრე არის ასევე მიხეილ დაუშვილი. ის ამჟამად კოვიდინფიცირებულია, ვუსურვებთ მას ჯანმრთელობას. დარწმუნებული ვარ, იგი მალე შემოუერთდება ჩვენს ყოველდღიურ საქმიანობას“, – განაცხადა 12 აპრილს პარლამენტში გამართულ საგანგებო ბრიფინგზე გიორგი ხოჯევანიშვილმა, რომელიც იმთავითვე ექსპრემიერის მარჯვენახელად მიიჩნეოდა.
მოკლედ, გახარიაც „ოცნებას“ გმობს და რა მოხდება იმ შემთხვევაში, თუ ექსპრემიერი იტყვის, „ოცნების“ ხელისუფლებიდან გასაშვებად გაერთიანებული ოპოზიციის მხარდამხარ უნდა ვიბრძოლოო? _ ამ და სხვა აქტუალური თემების შესახებ „ქრონიკა+“ „ნაციონალური მოძრაობის“ ახალ სახეს, გიორგი ხვედელიანს ესაუბრა:

_ გიორგი, ქვეყანა თითქმის ისეა არეული, როგორც _ 90-იან წლებში… პოლიტიკური კრიზისი, ეკონომიკური სიდუხჭირე, ნამოხვანჰესის პრობლემები _ ყველაფერი ეს ერთი ჯაჭვია?
_ დიახ, ერთმანეთთან კავშირში იმ გაგებითაა, რომ ხელისუფლება ისე იქცევა, როგორც იქცევა.
_ და ხელისუფლება როგორ იქცევა?
_ დავიწყოთ იმით, რომ ხელისუფლება ოპოზიციას არ ელაპარაკება, რითაც პოლიტიკურ კრიზისს ქმნის; ასევე არ ელაპარაკება ხალხს, რითაც ნამოხვანჰესთან დაკავშირებულ კრიზისს ქმნის.
მართალია, ხელისუფლება საერთაშორისო საზოგადოებას ელაპარაკება, მაგრამ მისგან არაფერს იზიარებს და ითვალისწინებს. ამის გამო საპარლამენტო ბოიკოტირებაც გრძელდება.
გარდა ამისა, „ოცნებას“ სასამართლო და პროკურატურა ჯიბეში აქვს ჩადებული. აგერ, ოპოზიციის ლიდერი ციხეშია.
ერთი სიტყვით, ხელისუფლება ისეთია, როგორიც არის _ სტანდარტები არ გააჩნია. სახელმწიფო ჯიბეში აქვს ჩასმული და საზოგადოების ინტერესებს საკუთარი ეკონომიკური ინტერესების სასარგებლოდ მართავს.
_ თქვენი აზრით, ხელისუფლებას ამდენი კრიზისის შექმნა რატომ აწყობს?
_ „ოცნებას“ მხარდაჭერა არ გააჩნია.
_ შიგნით, ხალხისგან თუ ქვეყნის გარედან?
_ ჩვენ რომ დემოკრატიული სახელმწიფო გვქონდეს, „ოცნება“ ხელისუფლებაში საერთოდ არ იქნებოდა, ანუ ჩვენ რეალური სასამართლო რომ გვქონდეს, „ოცნებას“ იმის შესაძლებლობა არ ექნებოდა, ეკონომიკურად ისე ესარგებლა. არც ფარცხალაძეები იქნებოდნენ, არც შვიდასი მილიონის მოპარვის მაგალითები იარსებებდა და არც _ „ატკატები“.
„ოცნებას“ ხელისუფლებაში ყოფნა იმიტომ უნდა, რომ მდირდებოდეს და ყველაფერი ჯიბეში ედოს. დემოკრატიული პროცესი რომ იყოს, მაშინ ხელისუფლებაში ნამდვილად ვერ იქნებოდა!
_ ისე, თავის დროზე, როცა მოლაპარაკებები ჩაიშალა, ოპოზიციის ლიდერებმა დასავლეთის მისამართით მძაფრი განცხადებები გააკეთეს. გიორგი, იზიარებთ ვერსიას, რომ დასავლეთმა ოპოზიცია, უბრალოდ, „ფეხზე დაიკიდა“ და „ოცნებასთან“ გარიგებაში შევიდა?
_ აქ „გარიგებაზე“ არაა საუბარი.
_ აბა, რაზეა?
_ ჩვენ სტანდარტს ვაყალიბებთ.
_ რას გულისხმობთ?
_ დასავლეთის საზოგადოებას ვეუბნებით, როგორ ქვეყანაში გვინდა ცხოვრება.
წარმოიდგინეთ, რთულ რეგიონში ვართ.
_ დიახ, ეს ყველამ ვიცით…
_ ჩვენი მეზობლების დემოკრატიული და სამართლებრივი სტანდარტი არცთუ სახარბიელოა. ამიტომ დასავლური ლიბერალური დემოკრატიის სტანდარტების წინაშე მეტი პასუხისმგებლობა გვქონდა. ახლა კი ყველაფერი ეს მცირდება და ჩვენ პარტნიორებს უნდა ვანახოთ, რომ ისეთი ქვეყანა გვინდა, სადაც ხელისუფლებას, მაგალითად, 3-დან 5-პროცენტამდე საარჩევნო ფორა არ ექნება.
ჩვენს გასაკეთებელს, რასაკვირველია, სხვა ვერ გააკეთებს, მაგრამ სწორედ იმის გამო, რომ იცის, ყველაფერი ეს ჩვენი გასაკეთებელია, ხელისუფლება თავის ყველა ინფრასტრუქტურას იმ მიმართულებით ამუშავებს, რომ ძალა გამოგვაცალოს, იმედი დაგვაკარგვინოს და გვათქმევინოს, არაფერი გამოვა და იმაზე მეტი არ შეგვიძლია, რასაც ვაკეთებთო.
დღეს ხალხი ყველაზე მეტად ნეგატიურადაა განწყობილი, მაგრამ ყველაფერს ითმენს და მთავარი პრობლემაც სწორედ ესაა.
_ ხალხი, ანუ მე, თქვენ და სხვა რატომ ვითმენთ?
_ იმიტომ კი არ ვითმენთ, რომ მოგვწონს, არამედ ვითმენთ იმიტომ, რომ გვაჯერებენ, _ აზრი არ აქვს, ვერაფერს ვიზამთო. ყველანაირი პროპაგანდა სწორედ ამ მიმართულებით მუშაობს.
_ იმ შემთხვევაში, თუკი აშშ საქართველოს შიდა პრობლემებით უფრო აქტიურად დაინტერესდება, ამით ვითარება შეიცვლება?
_ დასავლეთი ამ საკითხს, რასაკვირველია, პრინციპულად არ მოეშვება და არც იმას შეეგუება, რომ ხელისუფლება ასე იქცევა. ამიტომ იმედი მაქვს, რომ ევროპული და ასევე ამერიკული მხარეც ქართველ ხალხს უფრო დაეხმარება და „ოცნებას“ იმ ნაბიჯს გადაადგმევინებს, რომლითაც ჩვენი ინსტიტუტები გამყარდება. ლაპარაკია სასამართლოსა და საარჩევნო კოდექსზე. ხელისუფლება იმდენი პროცენტით უნდა გვმართავდეს და პარლამენტში იმდენი დეპუტატი ჰყავდეს, რამდენ ხმასაც მიიღებს.
_ ეს, ცხადია, ასე უნდა იყოს, მაგრამ სხვა რამეს გეკითხებით, ანუ გამორიცხავთ, ამერიკელებმა „ოცნებას“ პლებისციტის ჩატარება აიძულონ, ოპოზიციას კი _ პარლამენტში შესვლა და მთელი ეს პოლიტიკური ბაკქანალია ამით დამთავრდეს?
_ ხომ იცით, დასავლეთი რუსეთისგან რითაც განსხვავდება?
_ ვიცი, მაგრამ კიდევ ერთხელ ვთქვათ…
_ დასავლეთს ასეთი ტიპის მოთხოვნები არ აქვს, ანუ დასავლეთი რეკომენდაციებს იძლევა და მოგვიწოდებს, რომ თუ მასთან თანამშრომლობა გვინდა, გარკვეულ პრინციპებს ვუერთგულოთ.
ამერიკელების ჩართულობაც, ნებისმიერ შემთხვევაში, ამ ტიპის იქნება.
სიმართლე გითხრათ, ნამდვილად არ მჯერა, რომ რომელიმე ჩვენი დასავლელი პარტნიორი ნიკა მელიას, რომელიც ციხეში სრულიად შეთითხნილი ბრალდებითაა, დაივიწყებს და ამ საკითხს პირველ ადგილზე არ გამოიტანს.
_ კი ბატონო, მაგრამ გიორგი, მედალს ორი მხარე აქვს და შევთანხმდეთ, რომ პატიმრობა ნიკა მელიასთვისაც ერთგვარად მომგებიანია. ყოველ შემთხვევაში, იმის შანსი, რომ მისგან ქართველი ჩე გევარა დადგეს, ნამდვილად არსებობს…
_ საზოგადოება, რასაკვირველია, დადებითად აფასებს, როცა ადამიანი საკუთარ ღირსებას იცავს. მელიამ კი საკუთარი ღირსება დაიცვა.
_ როგორ?
_ უკანონო გირაოს გადახდაზე უარი თქვა, ანუ განაცხადა, თქვენ ისეთ მდგომარეობაში მაყენებთ, რომ ჩემს ადამიანურ და პოლიტიკურ ღირსებაზე უარი ვთქვა, ფული გადავიხადო და თავისუფლება მქონდეს, მაგრამ ასეთ თავისუფლებას ციხეში ყოფნა და პოლიტიკური და ადამიანური ღირსების შენარჩუნება მირჩევნიაო.
_ ასეა თუ ისე, თუნდაც ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ ამ პატიმრობით მელია დარჩება მოგებული, არა?
_ ძალიან რთულია, რომ უკანონო პატიმრობაზე ასეთი შეფასება გავაკეთოთ, მაგრამ მოგებული ყოველთვის ის იქნება, ვინც ადამიანურ და პოლიტიკურ ღირსებას შეინარჩუნებს.
_ კეთილი… გიორგი, ახლა ის მითხარით, ოღონდ გულწრფელად, _ იმ „ნერვების ომში“, რომელიც 31 ოქტომბრის არჩევნების შემდეგ დაიწყო, ოპოზიცია რა შეცდომებს უშვებს?
_ გარკვეულ შეცდომას ყველა და, მათ შორის, ალბათ, ოპოზიციაც უშვებს.
_ კერძოდ?
_ მეტი მუშაობა გვჭირდება, რომ ხელისუფლების იმ პროპაგანდას, რომელიც ადამიანებს ძალას აცლის, უფრო მეტად დავუპირისპირდეთ, მაგრამ ასეთი ტიპის ხელისუფლების პირობებში ოპოზიცია ბევრი რამით განიარაღებულია.
_ ცუდად არ გამიგოთ და, არ შეიძლება, ყველაფერი სხვას, ამ შემთხვევაში, ხელისუფლებას დააბრალოთ. აი, მაგალითად, საპროტესტო აქციების გადადებაში ხელისუფლება რა შუაშია? არ სჯობდა, ხალხი 15 მაისამდე შეკრებილიყო ან ადამიანები ახლა როგორ უნდა დაარწმუნოთ, რომ 15 მაისს ქუჩაში აუცილებლად უნდა გამოვიდნენ?
_ ჩვენი მთავარი ამოცანაა, რომ ხალხს კიდევ ერთხელ ვუთხრათ: იმ მდგომარეობას, რაშიც „ქართულმა ოცნებამ“ გაგვხვია, ნუ ვითმენთ!
_ ადამიანები ამბობენ, რომ არ მოვითმინოთ, რა გავაკეთოთ _ „ოცნება“ რომ წავა, ვინ მოვა, ისევ „ნაცები“ უნდა დაბრუნდნენო? ანუ ფაქტია, ელექტორატს აღარც ხელისუფლების სჯერა და აღარც _ ოპოზიციის…
_ ლაპარაკი იმაზე არაა, რომ „ნაცები“ უნდა დაბრუნდნენ.
_ თუ არა „ნაცები“, აბა, ვინ, ბურჯანაძე?
_ ერთი წუთით…
_ კი ბატონო, გისმენთ…
_ ჩვენ პრინიციპულად ახალ ფაზაში გადავედით.
_ რომელ ფაზაში?
_ ჩვენ კოალიციური მმართველობა გვჭირდება. 2012 წლიდან სწორედ აქეთკენ წავედით, მაგრამ ამ ხელისუფლების გამო იქ მისვლა დავაგვიანეთ.
რაც შეეხება „ნაციონალურ მოძრაობას“, ის მთავარი ოპოზიციური ძალა, ყველაზე დიდი პარტია და გამართული ინსტიტუტია, ამიტომ, რა თქმა უნდა, ავანგარდში იქნება, თუმცა ამ პროცეში სხვა პარტიებიც ჩაერთვებიან. ეს არის და ეს.
_ გასაგებია, მაგრამ აი, მაგალითად, რამდენიმე დღის წინ, როცა ე. წ. გაერთიანებულმა ოპოზიციამ რეგიონებში გასვლა დაიწყო, ვთქვათ, „სტრატეგია აღმაშენებლის“ წარმომადგენლები ვერ ვნახე. სამაგიეროდ, „ნაციონალების“ ლიდერების გვერდით ანზორ ბიწაძე იდგა. ჰოდა, ნინო ბურჯანაძის პროდასავლური ოპოზიციის ავანგარდში დგომა პროდასავლური ამომრჩევლისთვის მისაღებია?
_ ნინო ბურჯანაძე იქნება თუ ანზორ ბიწაძე, გაყალბებულ არჩევნებზე პრობლემა ამ ადამიანებსაც აქვთ.
აი, მაგალითად, როდესაც ოლიგარქი პლახატნიუკი მოლდოვიდან გააქციეს, ძალიან მკვეთრად პრორუსული და პროდასავლური პარტიები ერთად დადგნენ, მერე კი ყველა თავის გზაზე წავიდა.
ქალბატონი ბურჯანაძე თავისი პოლიტიკური პარტიის ლიდერია, რომელიც გაყალბებულ არჩევნებს აპროტესტებს და ვადამდელის დანიშვნას ითხოვს.
_ კი ბატონო, მაგრამ ამომრჩეველში სხვა განწყობაა.
_ გასაგებია, მაგრამ ეს ადამიანები ნინო ბურჯანაძეს ნუ მისცემენ ხმას და ეგ იქნება.
_ ვთქვათ, 31 ოქტომბრის არჩევნები პოლიტიკაში ოპოზიციონერის მანტიით დაბრუნებულმა გიორგი გახარიამაც გაყალბებულად აღიარა, ვადამდელი მოითხოვა და სურვილი გამოთქვა, რომ ოპოზიციის გვერდით დადგეს, რას იზამთ?
_ გახარია პირდაპირ ამ არჩევნების გაყალბებასა და ჯიბეში ჩადებასთანა დაკავშირებული.
_ შეიძლება, მაგრამ წარმოიდგინეთ, რომ ექსპრემიერმა მოინანია და თქვა, შეცდომა დავუშვი და ახლა ამ შეცდომის გამოსასწორებლად ოპოზიციის მხარდამხარ ვიბრძვიო…
_ ეს ძალიან სპეკულანტური საუბარია.
_ რატომ?
_ თუ ასე მოხდება, მაშინ ის უკვე გახარია აღარ იქნება.
_ აბა, ვინ იქნება?
_ სხვა სუბიექტი იქნება.
საერთოდ, თუ გახარია იტყვის, რომ უზურპატორ ივანიშვილს ხელი შევუწყვე, რომ გაყალბებული არჩევნებით ხელისუფლებაში დარჩენილიყოო, მაშინ პასუხისმგებლობა თავადაც უნდა აიღოს. თუ ასე მოხდება, ის უკვე, როგორც გითხარით, სხვა სუბიექტი იქნება, რომელსაც სხვანაირად მიუდგები, მაგრამ ეს საკითხი დღის წესრიგში ახლა არ დგას!
_ გიორგი, კიდევ ერთ თემას შევეხოთ, რომელზედაც, თუ არ ვცდები, ადრეც ვისაუბრეთ, ანუ „ნაციონალური მოძრაობის“ შეცდომა ხომ არაა, რომ დღეს, როცა ნიკა მელია საპატიმროშია, საქართველოს მესამე პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილისთვის, პოლიტდევნილის სტატუსის მინიჭებას არ ითხოვს და საერთოდ, ენმ ამ ადამიანის შესაძლებლობებს რატომ არ იყენებს?
_ პირადად მე მუდმივად ვამბობ, რომ სააკაშვილს ქვეყანაში ჩამოსვლისა და პოლიტიკურ საქმიანობაში მონაწილეობის შესაძლებლობა უნდა ჰქონდეს.
_ თქვენ კი ამბობთ, მაგრამ ერთია, საჯარო განცხადებები და მეორე _ ოფიციალურ მოლაპარაკებებზე ამ საკითხის დასმა…
_ ამ საკითხზე სააკაშვილიც და შესაბამისად, პარტიაც იკავებს თავს.
_ რატომ?
_ ეს ძველი საკითხია.
_ უკაცრავად, სიძველე რა შუაშია?
_ ამ სიტუაციაში ბევრი ახალი სუბიექტია.
_ ანუ?
_ ეს საკითხი რაღაც ჯგუფისთვის შესაძლოა, პრობლემური იყოს.
მოკლედ, ამ თემაზე თავად სააკაშვილი იკავებს თავს და არ ამბობს, ეს თემა მოლაპარაკებებზე დააყენეთო, თუმცა „ნაციონალური მოძრაობის“ პოზიციაა, რომ სააკაშვილს საქართველოში ჩამოსვლა და პოლიტიკური საქმიანობის განხორციელება უნდა შეეძლოს.
_ საუბარი საკაშვილის კონტექსტში დავამთავროთ: ანუ თავის დროზე, როცა ხელისუფლებაში იყო და მაშინდელი ოპოზიცია აქციას აქციაზე მართავდა, სააკაშვილმა განაცხადა, მე რომ ოპოზიციაში ვიყო, „ნაციონალური მოძრაობის“ ხელისუფლებას ერთ დღეში დავამთავრებდიო. მოკლედ, როგორ ფიქრობთ, დღევანდელი ოპოზიცია „ოცნებას“ ექსპრეზიდენტის აქტიურობის გარეშე დაახევინებს უკან?
_ მიხეილ სააკაშვილი ძალიან სერიოზული პოლიტიკური რესურსია.
_ რას გულისხმობთ?
_ წლებია, ქვეყანაში არ არის, მაგრამ მიუხედავად ამისა, რამდენიმე ასეული ათასი მხარდამჭერი ჰყავს.
ამიტომ ამ პროცესში მნიშვნელოვან როლს ნამდვილად შეასრულებს და ასრულებს კიდეც.
მიხეილ სააკაშვილს უკრაინაში თავისი პოლიტიკური კარიერა აქვს, მაგრამ ყველაფერს აკეთებს, რომ ივანიშვილის ხელისუფლება სწრაფად შეიცვალოს.
_ ვნახოთ, რა მოხდება… წარმატებას გისურვებთ, გიორგი.

ვანო პავლიაშვილი