19 წლის ფეხბურთელის, გიორგი შაქარაშვილის ტრაგედიამ მთელი საქართველო შეძრა. მართალია, ჯერ ოფიციალურად დადგენილი არ არის, გიორგი მოკლეს თუ მდინარეში დაიხრჩო, მაგრამ ყველა ხვდება, რომ ვიღაც ამ საქმის „გასუფთავებას“ ცდილობს. სწორედ ამიტომაც საზოგადოება გარკვეულ პარალელს ავლებს გირგვლიანის მკვლელობასთან, ანუ თუ გირგვლიანის საქმეში შს მაშინდელი მინისტრის, ვანო მერაბიშვილის მეუღლე და სამინისტროს მაღალჩინოსნები ფიგურირებდნენ, ამ საქმესთან, მინიმუმ, ირიბი შემხებლობა აქვს შსს-ს საზოგადოებასთან ურთიერთობის დეპარტამენტის დირექტორს. თავად ნინო გიორგობიანი ადასტურებს, რომ ფოტოგრაფი, რომელიც შაქარაშვილის საქმის „ოქროს მოწმედ“ მიიჩნევა, მისი ნათესავი, კერძოდ, მამიდაშვილის შვილია.

სხვათა შორის, გიორგობიანმა ფოტოგრაფთან ნათესაობა მხოლოდ მას შემდეგ აღიარა, რაც ზვიად კუპრავამ სოციალურ ქსელში დაწერა, რომ შაქარაშვილის საქმეში პოლიციის მაღალჩინოსანი ფიგურირებს. კუპრავას ამ სტატუსიდან რამდენიმე საათის შემდეგ, ასევე სოციალურ ქსელში გიორგობიანმა განცხადება გაავრცელა, სადაც ნათქვამია:
„პირველ რიგში, უდიდეს მწუხარებას გამოვთქვამ 18 ივნისს მომხდარ ტრაგედიასთან დაკავშირებით და ვუსამძიმრებ ოჯახს.
ვადასტურებ, რომ ამ საქმის ერთ-ერთი დაზარალებული, ფოტოგრაფი იაკობ ბრეგვაძე, არის ჩემი ნათესავი, უფრო ზუსტად, მამაჩემის დის შვილიშვილი. დაზარალებულის დამნაშავედ გამოცხადება არ მიკვირს იმ ადამიანებისგან, ვინც, წლების მანძილზე, უმძიმეს დანაშაულში მხილებული თანაგუნდელების უდანაშაულობას უმტკიცებდა საზოგადოებას. იაკობ ბრეგვაძე ამ საქმეში არის დაზარალებული და ამ რეალობას ვერაფერი შეცვლის. ის ერთადერთია, რომელმაც პოლიცია გამოიძახა. ბოლო დღეების განმავლობაში ვხედავ, როგორ ავრცელებენ მის მიმართ ცრუ ინფორმაციებს და როგორც ჩანს, ახალი კამპანიის აგორება არის გადაწყვეტილი.
ამასთან ერთად, მოსალოდნელი სპეკულაციების თავიდან აცილების მიზნით, თავს ვალდებულად მივიჩნევ, საჯაროდ განვაცხადო, რომ იაკობ ბრეგვაძის ამ საქმესთან შემხებლობის შესახებ მე მხოლოდ 22 ივნისს, მისი დედისგან შევიტყვე, რისი გადამოწმებაც უმარტივესად არის შესაძლებელი.
არ გამოგივათ! იაკობ ბრეგვაძე დაზარალებულია!
დარწმუნებული ვარ, გამოძიება ყველა კითხვას გასცემს პასუხს“.
ამ „აღიარების“ შემდეგ ზვიად კუპრავამ სამართალდამცველ უწყებებს მიმართა და მოითხოვა, რომ გიორგობიანმა, გამოძიების დასრულებამდე, თანამდებობა დატოვოს. ამასთან, „მთავარი არხის“ დამფუძნებელი და დირექტორი, ნიკა გვარამია, ვარაუდობს, რომ გიორგობიანის წინა პლანზე წამოწევით სხვა, უფრო გავლენიან თანამდებობის პირს ხელს აფარებენ.
„რაც შეეხება ნინო გიორგობიანსა და მასთან დაკავშირებით ამ ეტაპისთვის ცნობილ გარემოებებს: ნინო გიორგობიანის ნათესავი ფოტოგრაფი დაზარალებულია და მკვლელის ან მკვლელობის ორგანიზების ჩამდენი არაა, ეს უცხადესია. მისი დანაშაული (და თუ გიორგობიანი ჩაერია _ მისიც) არის მტკიცებულებების მოსპობა და ცრუ ჩვენება.
ვისაც სხვაგვარად სურს გიორგობიანის ხაზის განვითარება, იმის ამოცანა არის ამ მკვლელობის ხელის დამფარებელი, გაცილებით მაღალი ლობისტების ხაზიდან ყურადღების გადატანა და ამის ნაცვლად უნდათ, შემოგვასაღონ ნინო გიორგობიანი.
და კიდევ ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი გარემოება: თითქოს პატრული და მასთან ერთად კრიმპოლის მანქანა გამოძახებაზე კი არ გავიდა და მერე უკან კი არ მოაბრუნეს, რომ დანაშაული ცხელ კვალზე არ გახსნილიყო, არამედ გიორგობიანმა გააგზავნა ნათესავი ფოტოგრაფის საევაკუაციოდ. კრიმპოლის მანქანა _ საევაკუაციოდ, თითქოს საკუთარი მანქანები ან არაოპერატიული მანქანები აკლდეს გიროგობიანის უწყებას.
მოკლედ, გიორგობიანის ამბის ცენტრალურ ხაზად შემოგდება ბოდვაა და არც არავის სჯერა, მაგრამ აი, „გამვლელი პატრულის“ ვერსიის გამყარებას კი ემსახურება, რაც კვალის არევის მორიგი მცდელობაა, თავისი მორიგი მხარდამჭერებით.
საკენკის ასაკიდან თუ არ გამოსულხართ, წადით, ლოგიკა და საგამოძიებო უნარები განივითარეთ და მერე დაკავდით ბრძნადმეტყველებით. თუ გამოსულხართ, ე. ი., ახლა სხვა საკენკზე ჰყავხართ შებმული ბიძინას. აი, კონვერტებით რომ დააქვთ, იმ საკენკზე“, _ წერს სოციალურ ქსელში გვარამია.
მოკლედ, გირგვლიანიდან _ შაქარაშვილამდე _ ამ და სხვა თემებზე „ქრონიკა+“ პარტია „კანონი და სამართლის“ ერთ-ერთ ლიდერს, ადვოკატ მიხეილ რამიშვილს ესაუბრა:

_ ბატონო მიხეილ, დიდი ხანია, არ ჩანხართ, როგორ ბრანდებით?
_ ჩვეულებრივად, როგორც საზოგადოების უდიდესი ნაწილი: ვუყურებ, ხალხი როგორ ცხოვრობს და ხელისუფლება სახელმწიფოს როგორ მართავს.
_ პოლიტიკაში აღარ ხართ?
_ კი, როგორ არ ვარ _ ჩემი ქმედებებით ჩემს პოზიციას ყოველთვის შეძლებისდაგვარად ვაფიქსირებ.
_ ეს გასაგებია, მაგრამ პარტიაში ისევ ხართ თუ წამოხვედით?
_ პარტიაშიც ვარ და, როცა ამის საჭიროებაა, აქტივობებშიც ვმონაწილეობ.
_ საარჩევნო ბატალიებში ჩაერთვებით?
_ დიახ, ვაპირებ, რომ ჩავერთო.
_ მაჟორიტარობას ხომ არ გეგმავთ?
_ ამას უახლოეს მომავალში გადავწყვეტ. საერთოდ, ვფიქრობ, რომ არჩევნებში, როგორც მაჟორიტარობის კანდიდატი, გურიის რეგიონში ჩავერთო, თუმცა, როგორც გითხარით, საბოლოო გადაწყვეტილება ჯერ არ მიმიღია, რადგან საკონსტიტუციო ცვლილებებს ველოდებოდი.
_ თუ გურიის რეგიონში მაჟორიტარობა გადაწყვიტეთ, როგორ ფიქრობთ, ოპოზიცია მხარს დაგიჭერთ თუ თქვენი პარტიის ლიდერის, თაკო ჩარკვიანის მსგავსად, რომელიც საბურთალოზე იყრის კენჭს, დამოუკიდებელი კანდიდატი იქნებით?
_ არ ვიცი, ოპოზიციის მხრიდან როგორი პოზიცია იქნება, მაგრამ თუ გადავწყვიტე, ჩემს კანდიდატურას დამოუკიდებლად დავაყენებ.
_ ისე, წლევანდელი არჩევნები, ბავშვიც კი ხვდება, რომ ურთულესი იქნება. შესაბამისად, თუ მაჟორიტარობას დააპირებთ, პრაქტიკულად, ბრძოლის წინა ხაზზე აღმოჩნდებით, თუმცა ეს თქვენთვის უცხო არ იქნება. ბოლოს და ბოლოს, როგორც გირგვლიანისა და დეკანოზ მამალაძის ადვოკატმა, ბევრი რამ გამოიარეთ. სხვათა შორის, შაქარაშვილისა და გირგვლიანის საქმეებს შორის ზოგი ტოლობის ნიშანს სვამს. თქვენც შეგიძლიათ პარალელის გავლება?
_ სიმართლე გითხრათ, ამ საქმეებს დიდად არ განვასხვავებ.
_ რატომ?
_ გირგვლიანის საქმეში თავიდანვე ბევრი კითხვის ნიშანი და არასწორი ინფორმაცია არსებობდა. აი, მაგალითად, ამბობდნენ, რომ ყველაფერი თითქოს სვანებს შორის ვენდეტის გამო მოხდა, ანუ თითქოს ერთმანეთს სვანები დაუპირისპირეს და ამით გარკვეული პირები, ასე ვთქვათ, გადაფარეს, თუმცა ბევრი ბრძოლის შემდეგ დაპირისპირება სულ სხვა სისტემასა და პირებთან მოგვიწია.
რაც შეეხება შაქარაშვილს, ამ საცოდავი ახალგაზრდის საქმეს სრულად არ ვიცნობ, მაგრამ იმის მიხედვით, რასაც მედიით ვისმენთ, უამრავი კითხვა ჩნდება და ამიტომ არ გამოვრიცხავ, რომ ყველაფერი ეს პირდაპირ გარკვეული პირების ინტერესებთან იყოს დაკავშირებული.
_ სხვათა შორის, უკვე ცნობილია, რომ შაქარაშვილის საქმის ერთ-ერთი მთავარი მოწმე, ფოტოგრაფი, შსს-ს საზოგადოებასთან ურთიერთობის დეპარტამენტის ხელმძღვანელის, ნინო გიორგობიანის მამიდაშვილის შვილია…
_ აი, მეც სწორედ ამას ვამბობ… იგივე იმ 6-წუთიანი ვიდეოს დაფარვა და გიორგობიანის განცხადება, რომ ფოტოგრაფი მისი მამიდაშვილის შვილია, ზუსტად იმ სურათს ქმნის, რაც გირგვლიანთან იყო, ანუ მაშინაც არსებობდა მცდელობები, რომ მომხდარი გადაეფარათ და სრულიად სხვა სურათი შეექმნათ.
_ გირგვლიანის მკვლელობა წინა ხელისუფლების დასასრულის დასაწყისად იქცა. შესაბამისად, გამორიცხავთ, რომ „შაქარაშვილის საქმე“ „ოცნების“ დასასრულის დასაწყისი გახდეს?
_ დიახ, სრულიად შესაძლებელია.
საერთოდ, ქვეყანაში სანამ ეს ტენდენცია იარსებებს…
_ უკაცრავად, რომელ ტენდენციას გულისხმობთ, ბატონო მიხეილ?
_ დაუსჯელობის სინდრომს, ანუ პირები, რომლებსაც ხელისუფლებასთან გარკვეული შეხება აქვთ, ამ უპირატესობას იყენებენ და პიროვნულ ურთიერთობებს კანონის უზენაესობაზე მაღლა აყენებენ. სანამ ასეთი დამოკიდებულება არსებობს, სახელმწიფო სახელმწიფოდ ვერ ჩამოყალიბდება. ასეთი მიდგომა ერთხელ და სამუდამოდ უნდა შეიცვალოს და აღმოიფხვრას!
_ გეთანხმებით, მაგრამ „ხელის დაფარების“ ტენდენციებს ხელისუფლება ვერ აღმოფხვრის, ანუ იმის თქმა მინდა, რომ საამისოდ საზოგადოების მენტალობის შეცვლაა საჭირო. ვცდები?
_ წინა ხელისუფლების შეცვლის ერთ-ერთი საფუძველი სწორედ ეს გახდა.
_ უფრო კონკრეტულად?
_ სასჯელაღსრულების სისტემაში მაშინ არსებულ მდგომარეობაზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, გირგვლიანის საკითხი ერთ-ერთი იყო, რაზედაც გადაწყვეტილება ხალხმა არჩევნებზე მიიღო. ახლაც საზოგადოებამ ფართოდ უნდა გაახილოს თვალი და ყველაფერი კარგად გააანალიზოს.
მენტალობა, რა თქმა უნდა, მესმის, მაგრამ ახალგაზრდებს გააზრებული აქვთ, ცხოვრება როგორ სახელმწიფოში უნდათ. სხვათა შორის, მოსეს 40 წელი დასჭირდა, რომ ადამიანების მენტალობა შეეცვალა, მაგრამ თუ ამდენი ხანი ველოდეთ, ჩვენს ქვეყანას არაფერი ეშველება. ამიტომაც ვამბობ, რომ მოსახლეობამ თავისი პოზიცია არჩევნებზე უნდა გამოხატოს.
_ მოსახლეობამ არჩევნებზე საკუთარი პოზიცია რომ გამოხატოს, საამისოდ არჩევანი უნდა ჰქონდეს, თუმცა რასაც ახლა ვუყურებთ, ავანსცენაზე ისევ „ქოცები“ და „ნაცები“ არიან. ხალხს კი აღარც ერთი უნდა და აღარც _ მეორე. ჰოდა, გამოსავალი სადაა?
_ თუ ასე მივუდგებით, მაშინ „ქოცებშიც“ ყოფილი „ნაცები“ არიან, ანუ იმის თქმა მინდა, რომ ყველგან ერთსა და იმავე სუბიექტებს ვხედავთ. არ მინდა, ტრაბახად ჩამითვალოთ, მაგრამ, მაგალითად, მეც ვარ, იგივე თაკო ჩარკვიანიცაა, ირაკლი ღლონტი და გიორგი ცობეხიაც, ანუ ეს ადამიანები ვინმესთან მიკედლებულები არასოდეს ყოფილან, თავიანთ პრინციპულ პოზიციას ყოველთვის გამოხატავდნენ და არც გასვრილები არიან. კოალიციურ ოპოზიციაშიც ადამიანები თავიანთი განვლილი ცხოვრებით ფასდებიან, თორემ თუ ყველაზე ერთნაირად ვიფიქრებთ, მაშინ ნდობა აღარავისი გვექნება.
მოკლედ, ამომრჩეველმა კარგად უნდა გააანალიზოს და შეაფასოს, ვინ ვინაა და ვისი ნდობა შეიძლება!
_ სიტყვამ მოიტანა და როგორ ფიქრობთ, ოპოზიციის ნდობა შეიძლება?
_ დიახ, შეიძლება.
_ დამისაბუთეთ, რატომ?
_ ყველაფერი პიროვნებებზეა დამოკიდებული.
_ ანუ?
_ ჩემი პრინციპი ასეთია: კადრები აგებს და კადრები იგებს! ოპოზიციაში ყველა პიროვნების ყოფნას დიდი მნიშვნელობა აქვს, რადგან სწორედ აქედან ხდება ათვლა, თუ რა ჯგუფსა და ძალას წარმოადგენს იგი. პირადად ჩემთვის მისაღები არაა, როცა ერთი ადამიანის დაკრულზე ათი ადამიანი მღერის, ამიტომ მიმაჩნია, რომ ძალთა და აზრთა თანასწორობა აუცილებელია, ანუ ჯანსაღ აზრს უნდა ითვალისწინებდნენ.
_ სხვათა შორის, სტალინიც ამ აზრზე იყო, რომ ყველაფერს კადრები წყვეტენ, მაგრამ იცით, რატომ გკითხეთ, ოპოზიციის ნდობა შეიძლება თუ არა-მეთქი?
_ რატომ?
_ აი, მაგალითად, ოპოზიცია პოლიტპატიმრებზე საუბრობს. ბატონო მიხეილ, მითხარით, დეკანოზი გიორგი მამალაძე პოლიტპატიმარია თუ არა?
_ დიახ, არის.
_ თუ ასეა, მაშინ ოპოზიციამ 8 მარტის ყბადაღებული შეთანხმებით, რომელიც პოლიტპატიმრების განთავისუფლებას ითვალისწინებს, დეკანოზის განთავისუფლებაც რატომ არ მოითხოვა? დეკანოზის უგულებელყოფა ოპოზიციის შეცდომაა?
_ დიახ, მაგრამ ასეთი სიტუაციაა _ გიორგი მამალაძეს პოლიტპატიმარს ვერ დაარქმევენ.
_ რატომ?
_ გიგი უგულავა, ირაკლი ოქრუაშვილი და გიორგი რურუა პოლიტიკურ ჯგუფებს წარმოადგენენ.
_ რურუა, როგორც ვიცი, რომელიმე პოლიტიკური ჯგუფის ოფიციალური წევრი არაა.
_ კი ბატონო, მაგრამ „მთავარი არხის“ ერთ-ერთი დამფუძნებელია. გიორგი მამალაძეს კი მკვლელობის მომზადების მცდელობაზე აბსურდული ბრალი აქვს წაყენებული.
_ ეს მესმის, მაგრამ ადვოკატები ამტკიცებთ, რომ მამალაძე უდანაშაულოა.
_ რა თქმა უნდა, პოლიტპატიმარს მაინც ვერ დაარქმევ, ანუ მამალაძე უდანაშაულო ადამიანია, რომელიც გარკვეული პირების პირად პატიმრობაშია. შორენა თეთრუაშვილსა და კონკრეტულ მღვდელმთავრებს კი, მიუხედავად იმისა, რომ საპატრიარქო ერთგვარი პოლიტიკური ნიშაა, პოლიტიკოსებად ვერ მოვნათლავთ.
_ გეთანხმებით, მაგრამ, განა, არ შეიძლებოდა, რომ ოპოზიციას დეკანოზ მამალაძისთვის პოლიტპატიმარი არ დაერქმია, მისთვის სხვა სტატუსი მოეძებნა და 8 მარტის შეთანხმებაში ასე შეეყვანა?
_ ამაზე თავიანთი პოზიცია ჰქონდათ.
_ ანუ?
_ თუნდაც ის, რომ ეკლესიაში ფინანსური დარღვევებია და მისი საშუალებით რუსული გავლენები ძლიერდება. სხვათა შორის, ამაზე ბერძენიშვილსა და სხვებსაც არაერთხელ უთქვამთ.
_ თქმა ერთია, მაგრამ საერთაშორისო საზოგადოების პედალირებით და ვიცით, რომ 8 მარტის შეთანხმების ფალსიფიტატორები ელჩები არიან, უდანაშაულო ადამიანის ციხიდან გამოყვანა უფრო არ გაადვილდებოდა? მოკლედ, ოპოზიციამ დეკანოზი მამალაძე, მომიტევეთ და, „დაიკიდა“?
_ თავიდანვე იყო საუბარი, რომ მართლმსაჯულება პოლიტიზებულია. ამიტომ მხოლოდ მამალაძე კი არა, ძალიან ბევრი უდანაშაულო ადამიანი, რომელიც ციხეშია, შეიძლება, პოლიტპატიმრად გამოაცხადო!
რურუა, ოქრუაშვილი და უგულავა, წეღანდელი თქმისა არ იყოს, პოლიტლიდერები არიან, თორემ მაშინ, როცა მართლმსაჯულება პოლიტიზებულია, პოლიტპატიმრად ყველა უდანაშაულო ადამიანის გამოცხადება შეიძლება!
სხვათა შორის, პრეზიდენტის მხრიდან არშეწყალებაც სწორედ ამაზე მიუთითებს, რომ ყველაფერი ეს შერჩევით მოხდა.
მოკლედ, დეკანოზი მამალაძე შეიძლება, პოლიტპატიმრად ჩაითვალოს, მაგრამ იქიდან გამომდინარე, რომ სასულიერო პირია, პოლიტპატიმრად ვერ გამოვაცხადებთ, რადგან სასულიერო პირისთვის ხელისუფლება და ოპოზიცია არ არსებობს _ ყველა პოლიტიკური ძალის წარმომადგენელი მისი სულიერი შვილია!
_ კეთილი, მაგრამ 8 მარტის შეთანხმება ბოლომდე არ შესრულდა, ანუ რურუა ისევ ციხეშია. ამის მიუხედავად, „ევროპულმა საქართველომ“ საკონსტიტუციო ცვლილებების კენჭისყრაში მონაწილეობა მაინც მიიღო. ჰოდა, ზოგი მიიჩნევს, რომ ოპოზიციის ამ ნაწილმა რურუა გაწირა. თქვენ რა აზრის ხართ, ბატონო მიხეილ?
_ „ევროპულმა საქართველომ“, როგორც ვიცით, მხოლოდ პირველ კენჭისყრაში მიიღო მონაწილეობა.
_ დიახ და მთავარი სწორედ პირველი მოსმენა იყო.
_ „ევროპულ საქართველოს“ ასეთი პოზიცია ჰქონდა, რამე გადათამაშება არ მოხდეს და მერე ყველაფერი ოპოზიციას არ დაბრალდესო, თორემ არ მგონია, რურუას გაწირვის სურვილი ჰქონოდათ.
ისე, რეალურ სურათს თუ მივყვებით, რურუა ხელისუფლებამ გაწირა.
_ რას გულისხმობთ?
_ ამერიკელი კონგრესმენების ზეწოლის მიუხედავად, ხელისუფლება მაინც არ ათავისუფლებს რურუას. არადა, ამის გაკეთება შეწყალების გარეშეც შეიძლება.
_ მაინც, როგორ?
_ აი, მაგალითად, მოსამართლეს, მტკიცებულებების საფუძველზე, შეუძლია, გამამართლებელი განაჩენი გამოიტანოს და ეს საქმე დასრულდეს, მაგრამ ყველაფერი, რაც ხდება, ზუსტად იმაზე მეტყველებს, რომ გიორგი რურუა პოლიტპატიმარია!
_ სხვათა შორის, თქვენი პარტიის ლიდერი, თაკო ჩარკვიანი, პირდაპირ მიანიშნებს, რომ „ევროპული საქართველო“ და ბურჯანაძე ფსევდოოპოზიციაა. ბატონო მიხეილ, თქვენც უშვებთ ალბათობას, რომ ბოკერიას გუნდი შესაძლოა, „ოცნებასთან“ გარიგებული იყოს?
_ ყველაფერი შესაძლებელია.
_ კერძოდ?
_ არსებობს გარკვეული ნიშნები, რომლებზედაც პასუხი აუცილებლად უნდა გაეცეს.
საერთოდ, როცა კოალიციური ოპოზიცია არსებობს, ნებისმიერ კითხვას, რომელიც შეიძლება, ნებისმიერ ოპოზიციონერს გაუჩნდეს, მას პასუხი უნდა გაეცეს. ვთქვათ, თუ ვინმეს ფსევდოოპოზიციონერობაზეა საუბარი, კეთილი ინებონ და ამაზე ყველამ უპასუხოს, რადგან ერთობაში რაღაც ბზარი არ გაჩნდეს!
როცა კითხვებს პასუხი არ ეცემა, ამით ძალიან არასასიამოვნო გარემო იქმნება. მოკლედ, გამოსარიცხი არაფერია, თუმცა პირადად მე არ შემიძლია, პირდაპირ რამე ვთქვა. თაკო ჩარკვიანი კი პარტიის თავმჯდომარეა და იგივე „ლეიბორისტების მაგიდასთან“ მეტი კომუნიკაცია ჰქონდა, თუმცა ვიმეორებ: არაფერს გამოვრიცხავ!
_ ბატონო მიხეილ, საუბრის დასაწყისში უნდა მეკითხა და დამავიწყდა, ამიტომ ახლა „ჩაგაზუსტებინებთ“: თუ გურიაში მაჟორიტარობას დააპირებთ, როგორ გგონიათ, „ძალა ერთობაშიას“ პლატფორმა მხარს დაგიჭერთ?
_ ეს მისი ნება იქნება.
როგორც გითხარით, თუ გადაწყვეტილებას მივიღებ, ვფიქრობ, ჩემი კანდიდატურა დამოუკიდებლად დავასახელო.
_ არჩევნები ახლოვდება და გადაწყვეტილებას როდის მიიღებთ?
_ საბოლოოდ, ალბათ, რამდენიმე კვირაში ჩამოვყალიბდები, მაჟორიტარობის კანდიდატი ვიქნები თუ არა.
_ ისე, ხვალ რომ არჩევნები ჩატარდეს, გამარჯვების შანსი „ოცნებას“ უფრო აქვს თუ _ ოპოზიციას?
_ ოპოზიციას.
_ დამისაბუთეთ, რატომ?
_ ხელისუფლების მხრიდან არაადეკვატური ქმედებები ხორციელდება.
_ რას გულისხმობთ?
_ მთელი რვა წელი იმის ძახილი, წინა ხელისუფლებამ რა გააფუჭა, ერთია, მაგრამ ისიც სათქმელია, რომ გაფუჭებასთან ერთად ძალიან ბევრი კარგიც გააკეთა.
მოკლედ, ამას სჯობია, ისეთი რამ გააკეთო, რაც მოსახლეობას დაანახებს, რომ გაფუჭებას გაკეთება მოჰყვა და არა _ გაფუჭებას _ გაფუჭება! ამ 8 წლის განმავლობაში გაუარესების მეტი არაფერი გაკეთებულა.
ეკონომიკაზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, რუსეთის მხრიდან საფრთხეები გაიზარდა. ბოლოს და ბოლოს, ტერორისტები ისე თავისუფლად შემოდიან და გარკვეული პირების ლიკვიდაცია ისე იგეგმება, რომ სუს-ი სახელმწიფო უსაფრთხოებით კი არა, სულ სხვა საქმიანობითაა დაკავებული!
_ ე. ი., ეს ის გარემოებებია, რის გამოც „ოცნებამ“ შეიძლება, არჩევნები წააგოს?
_ შეიძლება კი არა, „ოცნება“ არჩევნებს აუცილებლად წააგებს!
ვთქვი და კიდევ გავიმეორებ: 8 წლის განმავლობაში ქვეყანაში არაფერი გაკეთებულა!
_ კი ბატონო, მაგრამ „ოცნებამ“ არჩევნები რომ წააგოს, საამისოდ, მგონი, ოპოზიციის ერთიანობასაც დიდი მნიშვნელობა აქვს, არა?
_ რა თქმა უნდა. სწორედ ამიტომ ვამბობ, რომ გაერთიანებულ ოპოზიციაში მყოფ ყველა ადამიანს ძალიან სუფთა წარსული და ავტორიტეტი უნდა ჰქონდეს, რადგან პასუხი ვერავინ ვერაფერზე მოსთხოვოს!

გიორგი აბაშიძე