ხელისუფლება მედიის წინააღმდეგ, მეტიც _ ქვეყანაში დასავლური ღირებულებების ბასტიონის წინააღმდეგ ილაშქრებს. ხელისუფლება, რატომღაც, იმედოვნებს, რომ თუკი ფორმას შეცვლიან და ამ ტელეკომპანიაში პირდაპირ შევარდნის ნაცვლად ირიბად იმოქმედებენ და კომპანიის ოდესღანდელი მეპატრონე სასამართლოში შევარდება, ამით სრულიად სხვა შედეგი დადგება _ მათთვის სასიამოვნო და თან უვნებელი.

ხელისუფლებას, მით უფრო იმ ბრძენ კაცს, როგორც ჩანს, სოფლური სიბრძნე ავიწყდება, _ თუ თოხის ან ფოცხის პირს ფეხს დაადგამ, ტარის თავში მოხვედრა გარანტირებული გაქვს. სიტყვის თავისუფლება სწორედ დემოკრატიის პირია…

შექმნილ ვითარებაზე „ქრონიკა+“ სამაუწყებლო კომპანია „რუსთავი 2“-ის გენერალურ დირექტორს, ნიკა გვარამიას ესაუბრება:

_ ქიბარ ხალვაშის სარჩელი პირდაპირი შედეგია იმისა, რაც მას წინ უძღოდა _ „რუსთავ 2“-ის ხალხმრავალი კონცერტების?

_ და ბევრი რამის, მოდი, ასე ვთქვათ. გახსოვთ, ჯერ კიდევ, როდის გეუბნებოდით, რომ სარჩელებს ამზადებენ, სასამართლო კი ეუბნება, რომ სისულელეა და ა. შ.

_ ეს კონცერტები ბოლო წვეთი აღმოჩნდა ხელისუფლებისთვის?

_ „ბოლო წვეთი 2“ იყო, ალბათ. პირველი იყო ვოქსპოპები, „არჩევანის“ სამსაათიანი ფორმატები. ხელისუფლებამ მიიჩნია, რომ ეს ვოქსპოპები დამანგრეველი იყო მათთვის. მართლაც ძალიან მძიმე სურათი გახლდათ, მაგრამ იყო ის, რაც არის. მეორე _ ეს კონცერტები. რატომღაც, ფიზიკურად შეიგრძნეს შიში, როცა გორსა და ფოთში 15-15 ათასი ადამიანი და ბათუმში, სადღაც, 40 ათასი ადამიანი ნახეს. ოღონდ რატომ შეიგრძნეს ეს შიში, არ ვიცი. ეს არ იყო პოლიტიკური აქცია, უწყინარი გასართობი ღონისძიებები იყო.

_ სწორედ ეგ მინდოდა მეთქვა, ეს იყო გასართობი კონცერტი. რისი ეშინიათ, _ „რუსთავი 2“-ის პოპულარობის, თუ, უბრალოდ, ქუჩაში გამოსული ხალხის? მნიშვნელობა აღარ აქვს, რისთვის გამოვა ხალხი ქუჩაში, გასართობად თუ საპროტესტოდ?

_ არ ვიცი, რეზო, ვერ გეტყვი, მე არა ვარ ფსიქოანალიტიკოსი და ვერაფრით ვერ გიპასუხებ, თუმცა ერთად შეკრებილი ხალხის შიში პირდაპირი ნიშანია იმისა, რომ საქართველოში პარანოიდული რეჟიმია. სხვა ახსნა არ მაქვს, როგორ გითხრა ზუსტად? საერთოდ, სასაცილოა, რაზე გვიწევს საუბარი გორის კონცერტის შემდეგ? ჩემი ხელით გავიარე ორივე კონცერტის პროგრამა, რომ რამე პოლიტიკური მესიჯი „კომედი შოუს“ სასაცილო სიმღერებშიც არ ყოფილიყო, რომ მერე სალაპარაკო არ გამხდარიყო. ჯერ ერთი, სულ არ ვართ ვალდებული, პოლიტიკური მესიჯებისგან სტერილურები ვიყოთ, მაგრამ მაინც ასე მოვიქეცით. საერთო ჯამში, 80 ათასამდე ადამიანი მოვიდა ამ ქალაქებში. კიდევ იქნება 4 სხვა ქალაქში ასეთი კონცერტები. სხვათა შორის, გადაწყვეტილება მივიღეთ და თბილისში იქნება ბოლო, შემაჯამებელი კონცერტი სექტემბრის ბოლოს, ოქტომბრის დასაწყისში. ანუ ჩვენ ამ კონცერტებზე უარის თქმას არ ვაპირებთ. ჩვენ ვიცავთ კანონს, აბსოლუტურად ლეგიტიმური მოთხოვნები გვაქვს და თუ ვინმეს ამის გამო სიგიჟე სჭირს, უმკურნალოს ამ სიგიჟეს, უწამლოს რამენაირად, ეს არ არის ჩვენი პრობლემა, ეს ჩვენი ქვეყანაცაა.

_ ხშირად უსვამენ ხაზს იმ გარემოებას, რომ „რუსთავი 2“-ზე იერში შევარდნაძის ხელისუფლებას ცუდად დაუმთავრდა, რომ რევოლუციით დასრულდა ყველაფერი. როგორ ფიქრობთ, მხოლოდ ეს პრეცედენტი კმარა თვითდამშვიდებისთვის, რომ ტელეკომპანიას არანაირი საფრთხე არ დაემუქრება?

_ აბსოლუტურად არ ვიხილავ ამ პრეცედენტებს, ისინი ჩემთვის საინტერესო საერთოდ არ არის. მაქვს ჩემი გეგმა, ჩემი გზა, რომლითაც აუცილებლად ვივლი, იმისთვის რომ არავითარი საფრთხე არ შეექმნას „რუსთავი 2“-ს. ამას მოჰყვება თუ არ მოჰყვება ხელისუფლების შეცვლა, არ მადარდებს. ჩემი ამოცანაა, ტელეკომპანია შევინარჩუნო არსებული ფორმით, მეტი სხვა ამოცანები არ მაქვს და ახლა, პოლიტიკური ძალები ამას როგორ გამოიყენებენ, ნაკლებად მაღელვებს. მე არ ვზრუნავ ქვეყანაში ხელისუფლების შეცვლისთვის, მე ვზრუნავ ქვეყანაში ადამიანების ინფორმირებისთვის და გართობისთვის. თუ ამ ამოცანების განხორციელების შედეგად ვიღაცის რეიტინგი ეცემა და ვიღაცის იწევს, ეს არ არის ჩემი საქმე, ეს არის პოლიტიკოსების საქმე. ნუ გადავაფასებთ „რუსთავი 2“-ის როლს და შესაძლებლობებს, რევოლუციებს არ აწყობენ ტელევიზიები, რევოლუციებს აწყობენ პოლიტიკოსები. არარევოლუციური გზითაც ხელისუფლებაში მოდიან და ხელისუფლებიდან მიდიან პოლიტიკოსები. ხელისუფლებას ცვლიან პოლიტიკოსები. როგორ ფიქრობთ, ბიძინა ივანიშვილი ხელისუფლებაში „ჯიდიესმა“ მოიყვანა თუ „მეცხრე არხმა“? ის თვითონ მოვიდა ხელისუფლებაში, ისევე როგორც 2003 წელს „ნაციონალები“ თავად მოვიდნენ და არავის მოუყვანია ხელისუფლებაში, მათ შორის, არც „რუსთავი 2“-ს. თუმცა მაშინდელმა მფლობელებმა, დღევანდელი პრეტენზიული აქიმიძე-დვალის ჩათვლით, მიიჩნიეს, რომ მათ შეცვალეს ქვეყანაში ხელისუფლება და „გამარჯვებული ხალხის ტელევიზიად“ გამოაცხადეს თავი, რაც „რუსთავი 2“-ის ისტორიაში ერთ-ერთი უმძიმესი შეცდომა იყო.

_ დიახ, ამ მოსაზრების შექმნას თავად ამ ტელეკომპანიამ შეუწყო ხელი, დაირქვა „გამარჯვებული ხალხის ტელევიზია“, ხდებოდა ხაზგასმა რევოლუციის წინაშე დამსახურებებისა. თავად ეროსი კიწმარიშვილიც აღნიშნავდა, რომ იყო რევოლუციის თანაავტორი.

_ ეროსი იყო უნიჭიერესი და სწორედ მისი დამსახურებაა, რომ ეს ტელევიზია ასეთია. პირველ რიგში, მისი და არა იმათი, ვინც მასთან ერთად ამ ტელევიზიას აკეთებდა. გეთანხმებით,   ტელევიზიისთვის ეს იყო დამანგრეველი შეცდომა. ამ შეცდომის შედეგებს დღემდე იმკის „რუსთავი 2“ და მე, როგორც ხელმძღვანელი, არ ვაპირებ ამ შეცდომის განმეორებას. არც დღევანდელი „რუსთავი 2“-ის კოლექტივი აპირებს ამ შეცდომის განმეორებას. ჩვენ არც გამარჯვებული და არც დამარცხებული ხალხის ტელევიზია არ ვართ, ჩვენ ვართ, ზოგადად, ხალხის ტელევიზია, ვემსახურებით ხალხის ინტერესებს მათი ინფორმირებით, მათი გართობით.

_ ხალვაშის სარჩელზე განაცხადეთ, რომ ვერაფერს მიაღწევს, რადგან დღეს ტელეკომპანია კეთილსინდისიერი შემძენის ხელშია. თავის დროზე, თავად ხალვაშმა როგორ ჩაიგდო კომპანია ხელში?

_ სრულებითაც არ მაინტერესებს. მე ვარ დირექტორი, რომელიც დანიშნეს დამფუძნებლებმა, რომელთა უფლებაუნარიანობა და უფლებამოსილება ეგრევე შევამოწმე. ჯერ ერთი, რომ მე მაღალი კვალიფიკაციის მენეჯერი ვარ, პასუხისმგებლიანი და მეორეც, შევახსენებ ყველას _ იურისტი ვარ, ასევე მაღალი კვალიფიკაციის. ყველა დოკუმენტაცია, რომლითაც დღევანდელმა დამფუძნებლებმა „რუსთავი 2“ შეიძინეს, წყალგაუმტარია. არავითარ ეჭვს არ ბადებს მათი კეთილსინდისიერი შემძენობა. შესაბამისად, არ მაინტერესებს ქიბარ ხალვაში თავისი მოგონილი სამართლებრივი პრეტენზიებით. არ ვიცი, მას ვინ რა წაართვა, ეს თავად უნდა დაამტკიცოს, რომ ვიღაცამ რაღაცა წაართვა, მაგრამ ფაქტია, რომ დღევანდელ მფლობელებს ეს არ გაუკეთებიათ. მას თუ ვინმემ რამე წაართვა, ეძებოს კომპენსაცია იმ ადამიანებში, რომლებმაც ეს გააკეთეს, ვინც რამე წაართვა. თუ მაშინდელმა ხელისუფლებამ წაართვა, კომპენსაცია მოსთხოვოს ხელისუფლებას. შევახსენებ, რომ იმ ხელისუფლების სამართალმემკვიდრეა დღევანდელი ხელისუფლება და კომპენსაციას ბიუჯეტიდან მიიღებს, თუკი სასამართლო ასე გადაწყვეტს. ჩემდა თავად დარწმუნებული ვარ, რომ არავის მისთვის არაფერი წაურთმევია. „რუსთავი 2“-ის წილები მან ორჯერ გაყიდა _ 2005 წლის დეკემბერში და 2006 წლის ნოემბერში. ამის შემდეგ კიდევ წელიწადნახევარი იყო საქართველოში და „რუსთავი 2“-ზე 100-ჯერ უფრო შემოსავლიან ბიზნესს ფლობდა, რომლისთვისაც ხელი არავის უხლია. საერთოდ, ძალიან სასაცილოა, როდესაც ხალვაში რამის წართმევაზე ლაპარაკობს… ირაკლი ოქრუაშვილის ზურგით აკეთებდა თავის მტაცებლურ ბიზნესებს. ჰკითხეთ „რუსთავი 2“-ის თანამშრომლებს, ხალვაშის პერიოდში ვინ ატარებდა თათბირებს? პირდაპირ გეტყვიან, _ ირაკლი ოქრუაშვილი! ჰკითხეთ, საერთოდ, რა ხდებოდა ტელევიზიაში? ხალვაშის აქ მოსვლა არის სრული იდენტური ოქრუაშვილის აქ მოსვლისა. სწორედ მაშინ არ გაშუქდა გირგვლიანის, რობაქიძის საქმეები და კიდევ უამრავი რამ. მოჭიდავეების აქციის გაშუქებისას რომ „რუბილნიკის“ გამორთვას ითხოვდა მაუწყებლობის გასაჩერებლად, ეს „რუსთავი 2“-ში მოარული ანეკდოტია. ისიც ცინიკური იყო, როცა ჟურნალისტებს იქიდან დამოუკიდებლობას დაჰპირდა, როგორც მის დროს იყო. უბრალოდ, სასაცილოდ არ ეყო არავის, რადგან „მისი დრო“ ყველაზე ბნელი დრო იყო „რუსთავი 2-„ის ისტორიაში. ერთ რამეში ვარ დარწმუნებული, რომ ქიბარ ხალვაში საერთოდ არ არის დამოუკიდებელი მოთამაშე, საერთოდ არც აინტერესებს „რუსთავი 2“ და ეს დამატებითი შარია მისთვის. ის ბიძინა ივანიშვილის ფსევდონიმია „რუსთავი 2“-თან ბრძოლაში.

_ ბიძინა ივანიშვილი ირმა ინაშვილისთვის მიცემულ ინტერვიუში აცხადებდა კიდეც, რომ ქიბარ ხალვაში `რუსთავი 2~-ის მეპატრონე იყო შემთხვევით და ფორმალურად… იმავე ინტერვიუში ინაშვილი ეკითხებოდა, _ ქიბარის დობა იყო თუ არა საკმარისი სტატუსი საიმისოდ, რომ ეს ქალბატონი, ფატი ხალვაში, პარლამენტარი გამხდარიყო? ივანიშვილს არც დაუმალავს, რომ ქიბარის დობა პლუსი იყო მის თვალში. არც ის დაუმალავს, რომ ხალვაშის მიმართ სიმპათიებითაა განსმჭვალული. მეტიც, თურმე, სიმპათიების გაცვლა-გამოცვლაშიც კი ყოფილან. ანუ დღეს ხელისუფლებამ ძალიანაც რომ მოინდომოს დისტანცირება ხალვაშისგან, არ გამოუვა _ ჯერ ერთი, ეს ინტერვიუ არსებობს და მეორე _ მისი და კვლავაც პარლამენტარია.

_ ფატი ხალვაში ზუსტად იმიტომაა პარლამენტში, რომ ქიბარ ხალვაში სწორედ მაშინ გამოიყენონ, როცა უნდათ, თორემ ვინ არის ფატი ხალვაში? პოლიტიკური გამოცდილება აქვს, ან რამე წარმოდგენა საერთოდ პოლიტიკაზე? ვინმე იცნობდა მას, როცა აირჩიეს, თუ ვინ არის? _ არავინაა! ეს არის უბიოგრაფიო ადამიანი, პოლიტიკურ ბიოგრაფიას ვგულისხმობ. ისე, საერთოდ არ ვიცი მასზე აბსოლუტურად არაფერი. დუმბაძე ვერ გადააყენეს ვიცე-სპიკერობიდან, თორემ მის ადგილზე სწორედ ფატი ხალვაშს ნიშნავდნენ… ვიმეორებ: ფატი ხალვაში იმიტომ ჰყავთ პარლამენტში, რომ ქიბარის და არის და ქიბარ ხალვაშის კოზირად გამოყენებას ცდილობენ ძალიან დიდი ხანია. უბრალოდ, ქიბარ ხალვაში ბოლო ვარიანტი იყო მათთვის, იმიტომ რომ ზუსტად იციან მის მიმართ დამოკიდებულება ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ში. სძულთ ტელეკომპანიაში, მისი პერიოდი იყო ყველაზე შავბნელი და არავინ განიხილავს მას რეალურ მესაკუთრედ. იმ დროსაც კი არ განიხილავდნენ, როდესაც აქ იჯდა, „რუსთავი 2“-ის შენობაში. ქიბარ ხალვაში, რა თქმა უნდა, ბიძინა ივანიშვილის იპოსტასია. რაც შეეხება ახალ განცხადებაგაკეთებულ აქიმიძეს და დვალს, არავითარი სხვაობა არ არის მათ, „რიჟასა“ და ქიბარს შორის. ისინი ზუსტად ერთნაირი ჭანჭიკები არიან ივანიშვილის სქემაში ჩვენ წინააღმდეგ. დვალი, აქიმიძე, „რიჟა“, ხალვაში _ ყველა ივანიშვილის ფსევდონიმია, მეტი არაფერი.

_ თქვენ კი განაცხადეთ, რომ არხი კეთილსინდისიერი შემძენების ხელშია და სამართლებრივად ვერაფერს გახდებიანო, მაგრამ, როგორ ფიქრობთ, სასამართლო ამით იხელმძღვანელებს და არა ხელისუფლების დირექტივით?

_ არ ვიცი, ვერ გეტყვით… იმედი მაქვს, მაგრამ დარწმუნებული ვერ ვიქნები, იმიტომ რომ სასამართლომ ამ პერიოდში აჩვენა დამოუკიდებლობის ბევრი პრეცედენტიც და გავლენის ქვეშ ყოფნის ძალიან ბევრი მაგალითიც. რაც აქამდე მოხდა, მათ შორის ის, რომ დღეს საქართველოში პოლიტპატიმრები არსებობენ, სწორედ სასამართლოს დამსახურებაა, მაგრამ სასამართლო ხელისუფლებას მინდა ვუთხრა: „რუსთავი 2“-ის ქეისი თვისობრივად უფრო განსხვავებულია, ეს არის ქვეყანაში დემოკრატიის არსებობის, ან არარსებობის ეგზისტენციალურ ხაზზე გამავალი საქმე. ამ ვითარებაში ვინც უკანონო გადაწყვეტილებას მოაწერს ხელს, ის მოაწერს ხელს საკუთარ პროფესიულ სასიკვდილო განაჩენს. პირდაპირ ვამბობ: ეს იქნება ასე! ეს არ იქნება ხვალ, მერმის _ როგორც კი ხელს მოაწერს, ეს მაშინვე მოხდება. თუმცა ის, რაც აქამდე მოხდა, უკვე კატასტროფული დარღვევაა მოსამართლე ურთმელიძის მხრიდან. ეს ე. წ. ზონდერ-მოსამართლე წულუკიანის ჯგუფიდან სრულიად სამარცხვინოდ მოიქცა და ხელი მოაწერა საკუთარ პროფესიულ სიკვდილს. ბევრი იმუშავა ხელისუფლებამ, რომ საქმე მას დასწეროდა. მხოლოდ 2 მოსამართლეს აქვს საქალაქო სასამართლოში ინტელექტუალური დავების განხილვის სპეციალიზაცია. ერთი შვებულებაშია და დარჩა ურთმელიძე. ამიტომაც სარჩელში ხელოვნურად შეიტანეს რაღაც გაურკვეველი მოთხოვნა საავტორო უფლებებზე და საქმე ავტომატურად მივიდა წინასწარ დამუშავებულ ურთმელიძესთან. ჩვენ არ ვენდობით ამ მოსამართლეს, არ გვსურს ჩვენი საჩივარი მან განიხილოს და მოვითხოვთ სამი მიუკეროებელი მოსამართლის შემადგენლობით საქმის განხილვას. ამასთანავე, საჩივარიც უნდა იქნეს განხილული საჯარო სხდომაზე ზეპირი მოსმენით და სასამართლომ ბოროტად არ ისარგებლოს თავისი დისკრეციით, საჩივარზე პასუხი გაგვცეს ზეპირი მოსმენის გარეშე.

_ სასამართლომ „რუსთავი 2“-ს მთელი ქონება დაუყადაღა. როგორც კვალიფიციური იურისტები განმარტავენ, გაუმართლებელია ყადაღა ასეთ უპერსპექტივო სარჩელზე. რაც მთავარია, გასულია ხანდაზმულობის ვადა.

_ განჩინება სრულიად უკანონოა. ხანდაზმული სარჩელის საფუძველზე დაგვიყადაღეს მთელი ქონება და შეგვიზღუდეს ნებისმიერი გადაწყვეტილების მიღება ფინანსურ საკითხებზე. ეს ნიშნავს იმას, რომ გამოგვთიშეს ჯანსაღი კომერციული პროცესებიდან (კრედიტის აღება, საბანკო გარანტიის აღება და ა. შ.), რაც კიდევ უფრო მძიმდება იმ ფონზე, რომ ხელისუფლებამ წარმატებით დაანგრია სარეკლამო ბაზარი თავისი უგუნური საკანონმდებლო ქმედებებით. ერთადერთი, რაც ვერ გაბედა ურთმელიძემ, ჩვენი საბანკო ანგარიშების დაყადაღება იყო, რაც გამოიწვევდა ტელეკომპანიის დახურვას. ესეც იმიტომ მოხდა, რომ საზოგადოება დადგა ყალყზე და, უბრალოდ, მოსამართლეს შეეშინდა.

ჩვენ ვაპირებთ ყველა შიდა რესურსის მობილიზებას, მათ შორის, პოლიტიკურის, მათ შორის, არასამთავრობო სექტორის, თუ საჭირო იქნა, ადამიანური რესურსისაც, უბრალო მოქალაქეების, რომლებიც ათასობით გვწერენ მხარდამჭერ წერილებს და არც ერთ შემთხვევაში კედელთან არ მივაყენებინებთ თავს ივანიშვილს.

_ „რუსთავი 2“-ის მხარდამჭერი აქციების პრეცედენტი გვახსოვს…

_ დამიჯერეთ, რომ უფრო მასშტაბური აქციებიც შესაძლებელია! მეორე _ საერთაშორისო თანამეგობრობის აბსოლუტური მობილიზაციაც იქნება. თუ ამ ხელისუფლების არჩევანია, იყოს საერთაშორისო იზოლაციაში და ასევე შიგნით ჰქონდეს უმნიშვნელოვანესი და უმწვავესი რყევები, მათ შორის მოსახლეობის მხრიდან, ეს მათი ნებაა, ყველა თვითონ აკეთებს საკუთარ არჩევანს. ჩვენ ყველა დაშვებული მეთოდით შევეცდებით, დავიცვათ ჩვენი კომპანია შემოტევებისგან, როგორც ამას ვაკეთებდით აქამდე. ახლა, როგორც ჩანს, ეს შემოტევა უკვე სხვა მასშტაბებს იღებს. ჩვენც უკვე ჩვენს მეთოდებს მივცემთ სხვა მასშტაბებს. თუმცა კიდევ ერთხელ ყველას გასაგონად ვამბობ: ჩვენ უმძიმეს შეცდომად მიგვაჩნია „გამარჯვებული ხალხის ტელევიზიის“ იარლიყი და ნამდვილად არ მივისწრაფით აქეთკენ. ჩვენ ვართ ყველას ტელევიზია. ქვეყნის მართვის საკითხები გაარკვიონ პოლიტიკოსებმა, ჩვენ ვაშუქებთ ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენებს, ისე, როგორც არის. ვის მოსწონს ეს და ვის რეიტინგზე როგორ მოქმედებს, არ გვაინტერესებს.

_ თქვენ აღნიშნეთ კიდეც, რომ ხელისუფლებამ აგვისტო შეგნებულად გამოიყენა იერიშისთვის, რადგან ამ დროს მოდუნებულია დიპკორპუსი, საერთაშორისო სტრუქტურები. კი მაგრამ, ეყოფათ ზაფხული? სასამართლო პროცესი ასე უცებ რანაირად დასრულდება?..

_ თავისთავად ცხადია, არა, ეს გაიჭიმება რამდენიმე წელი.

_ იმ ბრძენ კაცს ხომ აუხსნიდნენ, რომ ეს ასე სწრაფად არ მიიღწევა, რომ დაიწყება და აღარ დამთავრდება სასამართლოები. რეალურად ეს ნერვების ომია, თუ რეალური ომი?

_ ნერვების თამაში და ომი „რუსთავი 2“-თან და პირადად ჩემთან ძალიან წამგებიანია. გამძლე ნერვული სისტემა მაქვს. მგონი, ამაში ბევრჯერ უნდა დარწმუნებულიყვნენ. ეს ერთი და მეორე, იმ ბრძენმა კაცმა თუ რამე იცის ამქვეყნად, იცის ერთი ძალიან მოკლე, მაგრამ ტევადი სიტყვის შინაარსი, ეს სიტყვა არის _ ფასი. ყველაფერს თავისი ფასი აქვს, მედიის შეზღუდვასაც, ცხადია. თუ ასე გააგრძელებს, ძალიან მაღალი ფასის გადახდა მოუწევს არა მხოლოდ პოლიტიკური რეიტინგის სახით, არამედ მისი პირადი ქონებიდან. მისი ქონება კი მთლიანად საზღვარგარეთ არის. დემოკრატიულ სამყაროში ასეთი სიტუაციებისას ანგარიშების გაყინვა ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული მეთოდია. თუ საქართველოში ასე გაგრძელდება, არ გამოვრიცხავ, რომ ბატონ ბიძინა ივანიშვილს ამ ფასის გადახდაც მოუწიოს. ფასის გადახდა ირიბი მნიშვნელიბითაც და პირდაპირი მნიშვნელობითაც.

_ თქვენ გჯერათ მისი ზღაპრების, რომ მთელი ქონება რუსეთს გარეთ აქვს და რუსეთში აღარაფერი გააჩნია?

_ არა, მე ამის არ მჯერა, მაგრამ დამიჯერე, რაც რუსეთს გარეთ აქვს, ისიც საკმარისია, რომ ეტკინოს, თან როცა ფული ყველაზე მეტად გიყვარს.

                                                                                                          რეზო შატაკიშვილი