„ოპოზიციამ მივქარეთ და მოგებული არჩევნები წავაგეთ. ერთი დიდი სია რომ გვქონოდა, ახლა სხვა ხელისუფლება იქნებოდა. ჩემი ჩათვლით, ისეთი მანევრები ვატარეთ, რომ ბოლოში დაგვემართა ნაწლავების გადახლართვა“, _ ეს განცხადება გააკეთა რამდენიმე დღის წინ, ტვ „კავკასიის“ ეთერში, გუბაზ სანიკიძემ, რომელიც დეპუტატი გახდა ენმ-გაერთიანებული ოპოზიციის სიით.

მოსაზრებას, რომ ოპოზიციამ მიქარა, ვალერი გელბახიანიც იზიარებს. სხვათა შორის, ვალერი გელბახიანი, გუბაზ სანიკიძესთან ერთად, 31 ოქტომბრის არჩევნებამდე, კიევში ჩავიდა და მიხეილ სააკაშვილს შეხვდა. გელბახიანი „ქრონიკა+“-ს ეუბნება, რომ სააკაშვილმა ენმ-ს საპარლამენტო სიის წევრობა შესთავაზა, მაგრამ უარი უთხრა.

მაინც, რა მიქარა ოპოზიციამ და რატომ იქმნება განცდა, რომ ის დღეს ივანიშვილის თოჯინაა? _ „ქრონიკა+“ ვალერი გელბახიანს ესაუბრა:

_ ბატონო ვალერი, ამ ცხელ პოლიტიკურ ზაფხულს თავს როგორ გრძნობთ?

_ ყველგან და ყველაფერში სიცხეა!

_ ბუნებრივი სიცხე უფრო გაწუხებთ თუ პოლიტიკური?

_ სიცხე არც ბუნებრივი მიყვარს და არც _ პოლიტიკური!

_ და მერე როგორ გრილდებით ხოლმე?

_ პოლიტიკური ტემპერატურა აწეულია და სახელისუფლებო აგრესიაც გაზრდილია, თუმცა ყველაფერი ეს შესაძლოა, რაღაც თვალთმაქცური თამაშია, რომელიც არ ვიცით ან სინამდვილეა.

_ უკაცრავად, რაზე საუბრობთ?

_ ვნახოთ, ამ თამაშს ტაქტიკურ შეტევებში გადაიყვანენ თუ არა.
საერთოდ, როცა ხელისუფლება ასეთ რიტორიკას იწყებს, თუ აკვირდებით, ამას სისხლის სამართლებრივი დევნა მოჰყვება ხოლმე. თუ ამ განცხადებებს რაღაც სახის დევნა მოჰყვა, ე. ი., ყველაფერი რეალური ყოფილა, თუ არადა, მოჩვენებითი.

_ გულისხმობთ „ოცნების“ უმაღლესი პირების, მათ შორის, ბიძინა ივანიშვილის მიერ ექსპრემიერ გახარიას გუნდის სახელმწიფოს ღალატში დადანაშაულებას?

_ დიახ.

_ ისე, ბატონო ვალერი, მაღალკვალიფიციური იურისტი ხართ და განმიმარტეთ, როცა საჯარო სივრცეში კონკრეტული ადამიანის მიმართ გამოითქმის ეჭვი, რომ მან სახელმწიფოს უღალატა, შესაბამისმა უწყებებმა გამოძიება ავტომატურად უნდა დაიწყონ თუ არა?

_ დიახ, გამოძიება ყველა შემთხვევაში უნდა დაიწყონ. ამიტომაც ვამბობ, ვნახოთ, ეს რიტორიკა სისხლის სამართლებრივ დევნაში გადავა თუ არა-მეთქი. თუ გამოძიება არ დაიწყო, ე. ი. ყველაფერი, რაც გახარიას მიმართ ხდება, თვალის ასახვევი თამაშია და მეტი არაფერი.

_ სხვათა შორის, „ოცნებამ“ ბოლო დღეებში რიტორიკა შეცვალა და ამტკიცებს, სახელმწიფო ღალატში მხილება პოლიტიკური განცხადება იყო და არა _ სამართლებრივიო. ღალატში მხილება შესაძლოა, პოლიტიკური განცხადება იყოს და მეტი არაფერი?

_ წეღანდელი თქმისა არ იყოს, „ოცნების“ ნებისმიერ პოლიტიკურ ბრალდებას ყოველთვის კონკრეტული რეაგირება მოჰყვება ხოლმე _ გამოძიება იწყება და ვიღაცას პასუხისგებაში აძლევენ, ვიღაცას კი იჭერენ. ყოველ შემთხვევაში, აქამდე ასე იყო. არ მგონია, „ოცნებას“ ეს დამკვიდრებული წესი შეეცვალა, თუმცა ყველაფერს, ჯერჯერობით, ფორმალობის სუნი ასდის.

_ დავუშვათ, გახარიას დაპირისპირება თვალის ასახვევი თამაშია. მაშინ, ჩნდება ლეგიტიმური კითხვა, _ „ოცნებას“ ეს ფორმალური დაპირისპირება რისთვის სჭირდება?

_ ვფიქრობ, ეს ბიძინა ივანიშვილის გეგმაა.

_ უფრო კონკრეტულად?

_ გაიხსენეთ პოლიტიკიდან წასვლისას განაცხადა, _ „ოცნებას“ კი არა, ჯანსაღ ოპოზიციას დავუჭერ მხარსო და აი, თქვენი ჯანსაღი ოპოზიციაც!

_ იმის თქმა გინდათ, რომ ივანიშვილმა „ოცნების“ დღევანდელ ლიდერშიფზე გული აიცრუა?

_ არა, გული არ აუცრუებია.

_ აბა?

_ ეს ჩვეულებრივი ტექნოლოგიაა, ანუ ივანიშვილმა მშვენივრად იცის, რომ „ოცნების“ დღევანდელი შემადგენლობით ხელისუფლებას ვეღარ „დაიჭერს“, ამიტომ სხვა ტაქტიკური სვლა სჭირდება, რომლითაც პოზიციებს გაიმყარებს. ამ შემთხვევში, ტაქტიკური სვლა, ანუ მაშველი რგოლი, გახარიაა.

_ ზოგიერთი მიიჩნევს, რომ ივანიშვილი პოლიტიკაში ვერ ერკვევა. თუ ასეა, მაშინ თქვენ მიერ ხსენებული ტაქტიკური სვლა, ანუ გახარიას მაშველ რგოლად გამოყენება, ოლიგარქმა თავად მოიფიქრა თუ ამ ნაბიჯის გადადგმა ვინმემ ურჩია?

_ მრჩევლები ჰყავს, ზოგი ამერიკიდან დაიქირავა, ზოგი _ ისრაელიდან.

_ მაშასადამე, გიორგი გახარიას პოლიტიკური გააქტიურება „ოცნების“ კი არა, უფრო ოპოზიციის თავის ტკივილია, არა?

_ გახარია ღიად ამბობს, რომ „ქართულ ოცნებასთან“ ერთად, ოპოზიციის ოპოზიციაცაა. ხომ კარგი ფორმულაა, არა?!

_ სხვათა შორის, ოპოზიციის ოპოზიციონერობა გახარიას ნოუ-ჰაუ არაა. აი, მაგალითად, გიორგი ვაშაძე ენმ-ს, კერძოდ, მიხეილ სააკაშვილს, როგორც იტყვიან, ხმალამოღებული ებრძვის. ამასთან, მგონი, „ლელოც“ წინააღმდეგია, რომ იგივე ნიკა მელია ადგილობრივ არჩევნებში ოპოზიციის გაერთიანებული კანდიდატი იყოს.

_ გახარიაც ასეა _ სად დაინახეთ, რომ მიშას არ ებრძვის?

_ ჰოდა, მეც მაგას ვამბობ, ანუ ყველა _ ოპოზიციაც და ხელისუფლებაც მიშას ებრძვის?

_ დიახ, ყველა მიშას ებრძვის.

_ რატომ?

_ გენეტიკური შიში აქვთ და, როგორც ჩანს, სხვანაირად ვერ წარმოუდგენიათ.

_ ისე, სიმართლე გითხრათ, ვერ ვხვდები, სააკაშვილი, რომელიც საქართველოს მოქალაქეც აღარაა, საშიში რატომ არის?

_ ეშინიათ, რომ ჩამოვა.

_ ჩამოვა და დაიჭერენ.

_ არა!

_ რა არა?

_ საქართველოში ოფიციალურად ჩამოვა.

_ როგორ?

_ სტრასბურგის სასამართლოს მისი სარჩელი წარმოებაში აქვს მიღებული.

_ დიახ, მაგრამ სტრასბურგში საქმის განხილვა შესაძლოა, წლობით გაგრძელდეს. მიშამ კი პირობა დადო, რომ შემოდგომაზე, ანუ ადგილობრივი არჩევნების წინ, საქართველოში იქნება.

_ დარწმუნებული ვარ, სტრასბურგი მიიღებს ისეთ გადაწყვეტილებას, რომლითაც სააკაშვილს ბრალდება მოეხსნება!

_ ვნახოთ, მაგრამ წეღანდელი თქმისა არ იყოს, სტრასბურგის გადაწყვეტილების გამოტანას, ალბათ, წლები დასჭირდება…

_ არ არის გამორიცხული, რომ სტრასბურგმა ამ საქმეზე გადაწყვეტილება ოქტომბრის არჩევნებამდე გამოიტანოს.

_ ე. ი., სარჩელს ევროსასამართლო დაჩქარებული წესით განიხილავს?

_ ჩემი დაკვირვებითა და გამოცდილებით, მგონია, რომ სტრასბურგის სასამართლო ამ სარჩელს სწორედ თვითმმართველობის არჩევნებამდე განიხილავს, რადგან საქმე მოქმედ პოლიტიკოსს ეხება.
მოკლედ, გამართლებულ კაცს ვეღარ დაიჭერენ!

_ სააკაშვილის საქართველოში ჩამოსვლით რა შეიცვლება?

_ მიშას ჩამოსვლა მიშას გამარჯვება იქნება!

_ ანუ თვითმმართველობის არჩევნებში „ნაციონალური მოძრაობა“ გაიმარჯვებს?

_ მიშა სააკაშვილი გაიმარჯვებს. ახლა, „ნაციონალური მოძრაობით“ გაიმარჯვებს თუ პიროვნულად, ეს სხვა თემაა.
ისე, იმაშიც დარწმუნებული ვარ, სააკაშვილი საქართველოში რომ იყოს, ეს ამბები არ იქნებოდა და ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნებიც ძალიან მალე დაინიშნებოდა. მიშას მეხოტბე არ ვარ, მაგრამ ეს რეალობაა!

_ მეხოტბე რომ არ ხართ, ვიცი, ბატონო ვალერი, მაგრამ თქვენ ის ადამიანი ხართ, რომელიც, თავის დროზე, ექსპრეზიდენტთან დაპირისპირებული იყავით, თუმცა რამდენიმე თვის წინ, გუბაზ სანიკიძესთან ერთად, უკრაინაში ჩახვედით და სააკაშვილს შეხვდით.

_ არაერთხელ ვთქვი, რომ სააკაშვილს ჩემს პირად საკითხზე შევხვდი.

_ რა პირად საკითხზე?

_ მაინტერესებდა, გამერკვია, თავის დროზე, რატომ მდევნიდნენ…

_ ბატონო ვალერი, ამის შემდეგ სააკაშვილთან კომუნიკაცია არ გქონიათ?

_ არა.

_ შეხვედრაზე, სანიკიძის დარად, მიშამ ენმ-ს საპარლამენტო სიის წევრობა თქვენც ხომ არ შემოგთავაზათ?

_ ეს ლაპარაკი იყო, მაგრამ ვუთხარი, ამისთვის არ ვარ ჩამოსული-მეთქი.

_ რა ამის პასუხია და, ვალერი გელბახიანი, რომელსაც დიდი პოლიტიკური ბეგრაუნდი აქვს, შვიდთვიანი ბოიკოტის შემდეგ, ოპოზიციისა და, კერძოდ, „ნაციონალური მოძრაობის“ პარლამენტში შესვლას გამართლებულად მიიჩნევს?

_ თავიდანვე ჩემი პოზიცია ასეთი იყო, რომ ნებისმიერი მძიმე სიტუაციის მიუხედავად, პარლამენტის ტრიბუნა გამოსაყენებელია.
სხვათა შორის, ანალოგიური პროტესტის მონაწილე ერთხელ ვიყავი.

_ როდის?

_ „მოქალაქეთა კავშირი“ და „აღორძინება“ გახსოვთ?

_ რასაკვირველია, მახსოვს.

_ ეს ორი პარტია ერთმანეთთან ძალიან დაპირისპირებული იყო.

_ მერე?

_ მართალია, 27 პროცენტი ავიღეთ, მაგრამ 1999 წლის არჩევნები „მოქკავშირმა“ გაგვიყალბა. ამის გამო, ალბათ, გახსოვთ, რომ ძალიან დიდი ხმაური ავტეხეთ, თუმცა ეს იმას როდი ნიშნავდა, რომ პარლამენტში არ შევსულიყავით.
მოკლედ, შესვლა გადავწყვიტეთ, თუმცა ამაზე გუნდის შიგნით კამათი და დავა იყო, ამ პარლამენტში შესვლა ღირს თუ არაო.
საერთოდ, მგონია, რომ პოლიტიკა პრაგმატული უნდა იყოს და გადაწყვეტილებები ემოციით არ უნდა მივიღოთ.
ერთი სიტყვით, გადავწყვიტეთ, პარლამენტში შევიდეთ, ცეცხლი შიგნით დავანთოთ, ყველაფერი გავაკეთოთ, რომ „მოქალაქეთა კავშირი“ დავასუსტოთო და ხელისუფლება როგორმე გავაკონტროლოთო.

_ ამ მიზანს მიაღწიეთ, ბატონო ვალერი?

_ დიახ, მივაღწიეთ _ შევარდნაძის ხელისუფლებას ვაკონტროლებდით.

_ როგორ?

_ პარლამენტი იმ ტრიბუნად გვქონდა გადაქცეული, რომ მინისტრებს ვიბარებდით და ანაგარიშს ვთხოვდით.

_ შეიძლება, მაგრამ მაშინ სხვა მოცემულობა იყო, თანაც იმდროინდელ ოპოზიციას ხალხი, ჩემი აზრით, უფრო მეტად ენდობოდა. ახლა კი საზოგადოებაში პოლიტიკისა და, ცხადია, ოპოზიციის მიმართაც ნიჰილიზმია.

_ საერთოდ, იდენტური მოვლენები არ არსებობს.

_ რა თქმა უნდა, მაგრამ ეს რა შუაშია?

_ კრიზისი კი ყოველთვის კრიზისია. რა თქმა უნდა, შეგვეძლო, რომ კრიზისი ჩვენც შეგვექმნა, მაგრამ ამ კრიზისიდან რას მივიღებდით? _ თუ საარჩევნო წესები არ შეიცვლებოდა და ვადამდელი არჩევნები არ დაინიშნებოდა, ეს კრიზისი რას მოგვცემდა?
აქედან გამომდინარე, მაშინ კრიზისის შექმნას აზრი არ ჰქონდა. ისე, ვადამდელი არჩევნები რომ დაინიშნოს, გგონიათ, რომ „ოცნება“ არ გააყალბებს? _ მშვენივრად გააყალბებს!

_ სხვათა შორის, „ოცნება“ დარწმუნებულია, რომ ადგილობრივში 43-ს კი არა, 51-ზე მეტ პროცენტს აიღებს.

_ დარწმუნებული იმიტომაა, რომ გააყალბებს და რას უზამ, თოფს ხომ ვერ ესვრი?

_ თუ არსებობს მოლოდინი, რომ „ოცნება“ თვითმმართველობის არჩევნებსაც გააყალბებს, მაშინ ოპოზიცია მიშელის დოკუმენტს რატომ დასთანხმდა, რომლის თანახმადაც, თუკი მმართველი გუნდი 43-პროცენტიან ბარიერს ვერ გადალახავს, ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნები უნდა დაინიშნოს?

_ ეს ოპოზიციას უნდა ჰკითხოთ, რატომ დასთანხმდა.

_ ყველაფერ აქედან გამომდინარე, ეჭვი ერთგვარ პოლიტიკურ კორუფციაზე ხომ არ უნდა მივიტანოთ? სხვათა შორის, კულუარებში მოსყიდვასა და მსგავსს მაქინაციებზე მინიშნებები უკვე კეთდება.

_ კულუარებში გარიგებები ყოველთვის არის და ყველაფერი საჯაროდ არ გამოდის. მართალია, არ ვიცი, ახლა კულუარებში რა ხდება, მაგრამ ვხედავ, რომ ოპოზიცია ბიძინა ივანიშვილის თამაშს თამაშობს! ამის თქმა ძალიან მიჭირს, მაგრამ იმას ვამბობ, რასაც ვხედავ!

_ ივანიშვილის თამაშს მთელი ოპოზიცია თამაშობს თუ ოპოზიციის ცალკეული წარმომადგენელი?

_ ამბობენ, რომ ადგილობრივ არჩევნებში ცალ-ცალკე გამოვლენ, ანუ ცალ-ცალკე კანდიდატები ეყოლებათ. იმასაც ამბობენ, რომ ერთიანი სია არ ექნებათ. გასაგებია, რომ საპარლამენტო არჩევნებში ორ-ორი თუ სამ-სამი მანდატი აიღეს, მაგრამ ხომ ნახეს, რომ, საერთო ჯამში, დამარცხდნენ?
თუ მიზანი ეს არის და არა _ ის, რომ ხელისუფლება შეიცვალოს, მაშინ გარიგებაა და მეტი არაფერი. ყველა კმაყოფილია.

_ „ყველაში“ ენმ-საც გულისხმობთ?

_ ნათელაშვილი ენმ არ არის.

_ დიახ, ნათელაშვილი ერთადერთია, რომელიც პარლამენტში არ შევიდა.

_ ისე, თუ სული ძალიან მიყიდული არ აქვთ, არ გამოვრიცხავ, რომ ოპოზიციის მოლაპარაკება ისევ შედგეს, მაგრამ მრცხვენია, რომ ქართული ოპოზიცია ამ წუთას ხელისუფლების თოჯინას დაემსგავსა!

_ სხვათა შორის, რამდენიმე დღის წინ ლევან ბეჟაშვილმა განაცხადა, თუ ოპოზიციის ერთიანობას დასჭირდება, მაშინ „ნაცმოძრაობა“ მზადაა, რომ მერობაზე მელიას კანდიდატურა აღარ დავასახელოთო, ანუ მელიას თავად „ნაცები“ წირავენ?

_ გაწირვა რა შუაშია?

_ აბა, შუაში რა არის?

_ აქ თანამდებობაზე კი არა, ერთიანობაზეა საუაბრი.

_ დღეს ამოცანა ერთიანი კანდიდატურაა?

_ მთავარია, რომ „ქართული ოცნება“ დამარცხდეს!

_ უკაცრავად, მაგრამ „ოცნება“ სალომე სამადაშვილმა უნდა დაამარცხოს თუ „გირჩმა“?

_ „ოცნება“ გაერთიანებულმა ოპოზიციამ უნდა დაამარცხოს!

_ ოპოზიცია გაერთიანებული იყო, მაგრამ პარლამენტში ცალ-ცალკე ისე შეიპარნენ, რომ თავადაც ვერ გაიგეს.

_ „ოცნება“ რომ დაამარცხონ, სწორედ ამიტომ უნდა გაერთიანდნენ და ერთიანი კანდიდატი ჰყავდეთ. გაყოფის დრო კი მერეც ექნებათ.
ჯერ არჩევნები მოიგონ და მერე გაიყონ, _ აი, ეს ჩვეულებრივი თამაშის წესია!

_ ე. ი., თუკი ოპოზიცია ვერ გაერთიანდება, „ოცნება“ ადგილობრივ არჩევნებში 43-ს კი არა, 53 პროცენტსაც აიღებს, არა?

_ რა თქმა უნდა, „ოცნება“ გააყალბებს და თვალს არ დაახამხამებს!

_ მაშასადამე, ივანიშვილი ხელისუფლებაში ყოფნას, მინიმუმ, 10 წელი კიდევ აპირებს, არა? სხვათა შორის, სწორედ ამაზე მეტყველებს, რომ ამ დღეებში ღარიბაშვილმა ქვეყნის განვითარების 10-წლიანი გეგმა წარმოადგინა.

_ ამიხსენით, ამაში ხელს რა შეუშლით?

_ გასაგებია, რომ ოპოზიცია ივანიშვილის თოჯინას დაემსგავსა, მაგრამ ცვლილებს სამოქალაქო საზოგადოება მაინც ვერ შეძლებს?

_ სამოქალაქო სექტორი ყოველთვის აქტიურ როლს თამაშობს, მაგრამ პოლიტიკური კი არა, საზოგადოებრივი აზრის ფორმირების ნაწილში, თორემ პოლიტიკური პროცესების მართვას სამოქალაქო სექტორი ვერასოდეს შეძლებს. ეს ოპოზიციის საქმეა და სწორედ ოპოზიციამ უნდა გააკეთოს ყველაფერი, რომ მოვლენები მის სასარგებლოდ განვითარდეს!

_ ერთი სიტყვით, ჩიხში ვართ და გამოსავალი არ არსებობს?

_ დიახ, ოპოზიცია არ გაერთიანდება, გამოსავალი არ არსებობს!

_ ვითარება იმაზე მძიმე ყოფილა, ვიდრე წარმომედგინა… ბატონო ვალერი, გოგი წულაიაზეც გკითხავთ: „ოცნება“ მას ბერას მისამართით ნათქვამ ფრაზას ვერ პატიობს და ამიტომ სჯის?

_ ალბათ, აბა, სხვა რა უნდა ვიფიქროთ?
ჯერ ერთი, საქართველოში ასეთ რაღაცაზე კაცი არაა დაჭერილი და რაღა წულაია დაიჭირეს? მეორეც, იმ სიტყვებს, რომლებიც ითქვა, შედეგი მოჰყვა _ ადამიანი დაპატიმრებულია და მეტი რაღა უნდა იყოს? _ დაპირება თუ მუქარა შესრულებულია!

_ არსებობს შანსი, რომ გოგი წულაია საპატიმროდან დაიხსნათ?

_ ვცდილობთ და ვნახოთ, რა გამოგვივა.
სხვათა შორის, ამის მიღწევა სამართლებრივად ძალიან ადვილია.

_ შეიძლება, მაგრამ ჩემზე უკეთ იცით, რომ ჩვენს ქვეყანაში სამართალი არაა!

_ დიახ, მაგრამ რაღაც ხომ არსებობს?

_ რა?

_ არიან ადამიანები, რომელთაც ძალუძთ, რომ ზეწოლას წინ აღუდგნენ!

_ ვის გულისხმობთ?

_ აი, მაგალითად, ვფიქრობ, რომ სასამართლოსთან, რომელიც ამ საქმის განსახილველად შეირჩა, სიმართლის მიღწევა შეიძლება! არ ვიცი, შეიძლება, ვცდები, მაგრამ ასეთი განცდა ნამდვილად მაქვს!

_ და თუ გუმანმა გიმტყუნათ, გოგი წულაიას საქმე სტრასბურგში ხომ არ წავა?

_ არ მგონია, საქმე სტრასბურგამდე მივიდეს, რადგან განხილვა პირველშია და მაქვს განცდა, რომ მხოლოდ აღკვეთის ღონისძიების შეცვლას კი არა, რეალური სურათის დადებასაც მივაღწევთ!

_ ღმერთმა ქნას, მაგრამ, ბატონო ვალერი, ბოლოს, თქვენი პროგნოზები აღარ ამართლებს. ყოველ შემთხვევაში, 31 ოქტომბრამდე მეუბნებოდით, „ოცნება“ არჩევნებს წააგებსო. მერე, ბოიკოტი რომ დაიწყო, მახსოვს, მითხარით, „ოცნება“ ამ წნეხს ვერ გაუძლებსო. ახლა კი აღიარებთ, რომ ოპოზიციის მიმართ ნიჰილისტურად ხართ განწყობილი…

_ მოიცადეთ, მოიცადეთ _ არჩევნები „ოცნებამ“ წააგო, რადგან 48 პროცენტი აიღო.

_ კი ბატონო, მაგრამ დღეს ხელისუფლებაში ისევ „ოცნებაა“.

_ საერთოდ, ბევრი რამ გვაქვს ნანახი.

_ ბოლოს და ბოლოს, „ვარდების რევოლუცია“ ვნახეთ, მაგრამ ამით რისი თქმა გინდათ?

_ ამ ოპოზიციამ თავდაცვა ვერ შეძლო და რა ვქნათ? _ არც რადიკალურ ნაბიჯზე წავიდა, არც საარჩევო პროცესი გაამწვავა და „ოცნებამაც“ არჩევნები გაუყალბა.

_ მოკლედ, ახლა ყველაფერი ოპოზიციის ერთიანობაზეა დამოკიდებული, არა?

_ მგონია, რომ რაღაცას მიაღწევენ. აი, მაგალითად, ვაშაძეს რომ ვუსმენ, გული მწყდება, რადგან გაცნობიერებული აქვს, არჩევნებს ისევ გააყალბებენ, მაგრამ რაღაცნაირ განცხადებებს აკეთებს. როგორ შეიძლება, ადამიანმა ის თქვას, რასაც ვაშაძე ამბობს?..

ვანო პავლიაშვილი