მას შემდეგ, რაც ევროპული საბჭოს პრეზიდენტ შარლ მიშელის პირადი წარმომადგენლის, კრისტიან დანიელსონის მედიაციით ხელისუფლებისა და ოპოზიციის მიმდინარე მოლაპარაკებები ჩაიშალა, მოვლენები უცნაურად განვითარდა. კერძოდ, 31 მარტს თბილისში პუტინის პროპაგანდისტი ჟურნალისტი, ვლადიმირ პოზნერი ამალის თანხლებით ჩამოვიდა და გვამცნო, ხვალ, ე. ი., პირველ აპრილს, დაბადების დღე უნდა აღვიშნოო, თუმცა სამოქალაქო აქტივისტებმა პოზნერს იუბილე ჩააშხამეს და კუდით ქვა კი არა, კვერცხები ასროლინეს.
მოკლედ, პოზნერი ხალხმა „გააპანღურა“ და სანამ მმართველი ელიტა ამაზე წუხდა, შვიდმა ზეგავლენიანმა ევროპარლამენტარმა საგანგებო განცხადება გაავრცელა, რომელშიც ნათქვამია, რომ ჩაშლილ მოლაპარაკებებს ევროკავშირისგან შედეგები მოჰყვება, მათ შორის, გამორიცხული არაა, ფინანსური დახმარების შეზღუდვა.

„ჩვენ ძალიან იმედგაცრუებულები ვართ საქართველოს პოლიტიკური ლიდერების უუნარობით, რომ სამშაბათს მიეღწიათ შეთანხმებისთვის. მიუხედავად ევროკავშირის ყველანაირი მცდელობისა, დახმარებოდა მათ მიმდინარე პოლიტიკური კრიზისის გადაჭრაში. იმ შედეგში, რაც დადგა, დამნაშავეა როგორც მმართველი გუნდი, ისე მოლაპარაკებაში მონაწილე წამყვანი ოპოზიციური პარტიები, თუმცა განსაკუთრებული პასუხისმგებლობა ეკისრება ხელისუფლებაში მყოფ ძალას.
კიდევ ერთხელ ვადასტურებთ ჩვენს მხარდაჭერას კრისტიან დანიელსონის დაუღალავი მუშაობისადმი და მივესალმებით მის მიერ პოლიტიკური პარტიებისთვის შეთავაზებულ დოკუმენტს, რომელმაც კიდევ უფრო გაზარდა მედიაციის პროცესის გამჭვირვალობა.
სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია პოლიტიკურ აქტორებს შორის ნდობის აღდგენა. ამ შეთავაზების შინაარსი კი საქართველოს მომავლისთვის სწორ გზას ემსახურებოდა: ამბიციური საარჩევნო და მართლმსაჯულების რეფორმები, საქართველოს პარლამენტში პოლიტიკური ძალაუფლებისა და პასუხისმგებლობის შინაარსობრივი გადანაწილება და რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, გამოსავალი მომავალ არჩევნებსა და პოლიტიკური მართლმსაჯულების ორ შემთხვევაზე.
ეს გამოსავალი არის პოლიტიკურად დაბალანსებული და თანხვედრაშია როგორც კანონის უზენაესობასთან, ისე 2020 წლის არჩევნების საერთაშორისო შეფასებასთან. ჩვენ ასევე მივესალმებით „ჟან-მონეს დიალოგის“ იდეას ევროპარლამენტისგან, როცა პოლიტიკური სიტუაცია ამის საშუალებას მოგვცემს.
პოლიტიკური პარტიების მიერ კომპრომისზე უარის თქმის შემდეგ ქართველი პოლიტიკოსები აღარ უნდა მოელოდნენ ევროკავშირთან საქმიანობის ძველებურად გაგრძელებას. ევროპარლამენტი უშუალოდ მოითხოვს შედეგებს ევროკავშირის მხრიდან ფინანსურ მხარდაჭერასთან დაკავშირებით, მათ შორის, შემდგომში გამოსაყოფ თანხებსა და დახმარების პირობებთან დაკავშირებით ევროკავშირის მაკროფინანსური მხარდაჭერისა და საბიუჯეტო დახმარების პროგრამებში.
ამავდროულად, მიმდინარე საარჩევნო და მართლმსაჯულების რეფორმების დამტკიცებას საქართველოს პარლამენტში ფართო პოლიტიკური მხარდაჭერა და ეუთო/ ODIHR -სა და ვენეციის კომისიის რეკომენდაციების სრული იმპლემენტაცია სჭირდება.
ეს რეფორმები ნდობის აღდგენის გასაღებია. ჩვენ მოვუწოდებთ მმართველ პარტიას, რომ უზრუნველყოს ინკლუზიური პროცესი, რათა თავიდან აიცილოს მომდევნო არჩევნებისა და მართლმსაჯულების დამატებითი დაზიანება. ასევე მოვუწოდებთ, თავი შეიკავონ კარის დახურვისგან სამომავლოდ შეთანხმების შესაძლებლობისთვის.
ჩვენ მოვუწოდებთ ქართველ პოლიტიკოსებს, იმოქმედონ დაუყოვნებლივ. საქართველო-ევროკავშირის მომავალი სასწორზეა“, – ნათქვამია წამყვანი ევროპარლამენტარების ერთობლივ განცხადებაში, რომელსაც ხელს აწერენ: დევიდ მაკალისტერი, მარინა კალიურანდი, ანდრიუს კუბილიუსი, ვიოლა ფონ კრამონი, სვენ მიკსერი, მაიკლ გალერი და პეტრას აუსტრევიჩუსი.

მართალია, ზემოხსენებულ განცხადებას „ოცნება“ სერიოზულად არ აღიქვამს და აცხადებს, შვიდი დეპუტატის მოსაზრება ევროკავშირის პოზიცია არ არისო, მაგრამ „ევროპელი დემოკრატების“ ლიდერი პაატა დავითაია, რომელსაც ევროსტრუქტურებთან მუშაობის დიდი გამოცდილება აქვს, ასე არ ფიქრობს.
„ქრონიკა+“ გთავაზობთ ინტერვიუს პაატა დავითაიასთან:

_ პაატა, საუბარი, ცხადია, ევროდეპუტატების იმ განცხადებით უნდა დავიწყოთ, რომელიც რამდენიმე დღის წინ ევროკავშირის ოფიციალურ ვებგვერდზე გამოქვეყნდა. ამ განცხადების მთავარი გზავნილი რა არის?
_ საერთაშორისო სიტუაციას შევხედოთ, რომელშიც პირდაპირ გეტყვით, მეც ვარ ჩართული.
_ ანუ?
_ ევროპის საბჭოს „ევროპელი კონსერვატორების“ პოლიტიკური მრჩეველი ვარ და ვიცი, როგორ კეთდება, რა მზადდება და სიტუაცია საითკენ მიდის.
_ აბა, მითხარით, რა მზადდება და სიტუაცია საითკენ მიდის?
_ უცხოელები, ჩვენი საერთაშორისო პარტნიორები, ვერ იგებენ, რატომ არ შეიძლება, რომ ნორმალური საარჩევნო კოდექსი გვქონდეს, მით უმეტეს მაშინ, როცა ცესკო-ზე უამრავი თანხა იხარჯება, მათ შორის, დასავლური გრანტებიც.
სხვათა შორის, ევროპელები, მართალია, სახელსა და გვარს არ ასახელებენ, მაგრამ სასამართლო სისტემას უკვე კლანს უწოდებენ და ვერ ხვდებიან, სასამართლოს რეფორმირება რატომ არ ხდება.
ისე, თუ დააკვირდებით, ჩვენი პარტნიორების რეზოლუციებში ახალი ტერმინები გაჩნდა: „სამართალდამცველი სტრუქტურების მხრიდან პოლიტიკური დევნა“ და „პოლიტიკური გამოძიება“. ყველაფერი ეს კი სამომავლოდ ავტორიტარული რეჟიმის ჩამოყალიბებასა და სანქციებს ნიშნავს.
იცით, ამ სიტუაციაში მთავარი პრობლემა რა არის?
_ რა?
_ საკითხი პირდაპირ ასე დგება: თუ რეფორმები ოპოზიციასთან ერთად ან მის გარეშე არ განხორციელდება, მაშინ მხოლოდ ევროკავშირი კი არა, აშშ-ის სენატი და კონგრესიც ამბობს, ფულს აღარ მოგცემთო. ფულის არმოცემა კი იმას ნიშნავს, რომ სერიოზული პრობლემები შეგვექმნება, მით უმეტეს, რომ საქართველოში ინფლაციაა დაწყებული.
ყველაფერ ამის მიუხედავად, „ოცნება“ რეფორმების გატარებას არ აპირებს და დასავლელი პარტნიორები სწორედ ამას ვერ გებულობენ, ანუ ისინი ფიქრობენ, თუ იმას არ აკეთებ, რასაც გეუბნებით, ე. ი., ჩვენთან თანაცხოვრება და, შესაბამისად, ჩვენი ფულიც არ გინდაო.
საერთოდ, ფულს მხოლოდ საჭმლისთვის კი არა, იმ რეფორმებისთვისაც გვაძლევენ, რომელიც ქვეყანას გააუმჯობესებს და ევროპასთან დაახლოებს.
მოკლედ, თუ ყველაფერი ეს არ გინდა, ე. ი. რუსეთი გინდა. მესამე გზა არ არსებობს!
_ თქვენს მსჯელობაში ლოგიკა, რასაკვირველია, არის, თუმცა „ოცნების“ ლიდერშიპი, მაგალითად, გია ვოლსკი, ზემოხსენებულ განცხადებას აბუჩად იგდებს და ამბობს, ევროკავშირი ეგ შვიდი დეპუტატი არაა და სანქციებზე ლაპარაკიც არასერიოზულიაო…
_ კითხვა ძალიან სწორად დასვით, ანუ გასაგებია, რომ შვიდი დეპუტატი დაითვალა, მაგრამ „ოცნებას“ ერთი რამ დაავიწყდა.
_ „ოცნებას“ რა დაავიწყდა?
_ ის ადამიანები, რომლებიც განცხადებას ხელს აწერენ, რიგითი დეპუტატები არ არიან. ამ შვიდიდან ერთ-ერთი ევრონესტის თავმჯდომარეა, მეორე _ დიდი დელეგაციის ხელმძღვანელი და ა. შ.
მოკლედ, შვიდივე შეფი, ანუ ტოპდეპუტატია. გარდა ამისა, ევროპარლამენტი საქართველოს პარლამენტი კი არაა, თავები რომ გადათვალონ! ეს ადამიანები ევროპული პოლიტიკის წამყვანი პერსონები არიან და თავის მოტყუებაა და მეტი არაფერი, როცა „ოცნება“ ამბობს, განცხადებას მხოლოდ შვიდი დეპუტატი აწერს ხელსო.
_ პაატა, „ჩავაზუსტოთ“: ეს შვიდი დეპუტატი ევროკავშირში ამინდს ქმნის, არა?
_ დიახ, ერთ-ერთი, როგორც გითხარით, ევრონესტის თავმჯდომარეა. აი, მაგალითად, რიში ერთი კაცია, მაგრამ ეს ადამიანი ამინდს ქმნის.
_ ე. ი., როცა ამბობს, საგანგაშო არაფერი ხდებაო, „ოცნება“ თავს იტყუებს?
_ დიახ, იტყუებს, თან როგორ!
„ოცნებას“ პირდაპირ ვეუბნები: როცა ევროპელების განცხადებებს ვერ გებულობ და როცა ფული ქვეყნისთვის, პირველ რიგში კი, შენთვის გაჩერდება, რადგან მმართველი პარტია ხარ, ამას სანქციები მოჰყვება და ყველაფერი ეს ივლისს არ გადასცილდება!
_ პიროვნულ სანქციებს გულისხმობთ?
_ დიახ.
_ და სანქციები კონკრეტულად ვის დაუწესდება?
_ არ ვიცი, სანქციები მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილის მიმართ იქნება, მოსამართლეების თუ იმ ადამიანების, რომლებიც პოლიტიკურ დევნას ახორციელებენ, მაგრამ სანქციები სწორედ მათ წინააღმდეგ იქნება, ვინც ამბობს, განცხადებას ორი თუ შვიდი ევროპარლამენტარი აწერს ხელსო.
სხვათა შორის, მოლდოვაშიც ზუსტად ასე მოხდა _ როცა საკითხი დადგა, სანქციები ვის მიმართ განეხორციელებინათ, გადაწყვეტილება მხოლოდ ერთი ადამიანის _ პლახატნიუკის მიმართ მიიღეს.
_ მაშასადამე, მოლდოვის გზით მივდივართ?
_ ან მოლდოვის გზით წავალთ, ან სხვა გზით, რაც რუსეთის გზაა!
_ დამიკონკრეტეთ, „რუსეთის გზა“ რომელია?
_ რუსეთში სანქციები პიროვნულად დაუწესეს, აი, მაგალითად, გენერალურ პროკურორს, შს მინისტრს, კომიტეტის თავმჯდომარეს.
_ კი ბატონო, მაგრამ ამ სანქციებმა რუსეთს ან, თუნდაც, ამ კონკრეტულ ადამიანებს რა დააკლო?
_ ჩვენი თავი რუსეთს არ შევადაროთ.
_ უკაცრავად, ვერ ვხვდები, შედარება რა შუაშია?
_ რუსეთი იმპერიაა.
_ დიახ, ეს ვიცი.
_ რუსეთს შიდა ბაზარი აქვს, ჩვენ კი ვინ ვართ?!
ისე, ალბათ, გახსოვთ, რიშმა რა თქვა.
_ რაო, რა თქვა?
_ თუ რუსეთისთვის სანქციების დაწესება დროში გაწელილი თემაა, საქართველოზე სანქციების გავლენა შეგვიძლიაო.
_ ვთქვათ, საქართველოს, უფრო კონკრეტულად, გავლენიან ქართველ მაღალჩინოსნებსა და ასევე მათაც, რომლებიც პოლიტიკას კულუარებიდან „აკეთებენ“, სანქციები დაუწესდათ, ეს ქვეყანას და მის მოსახლეობას რას მოუტანს?
_ გეტყვით, თუ სიტუაცია არ დალაგდა, მომავალ სამ თვეში რაც გველის.
_ მაინც, რა გველის?
_ თანხების გაჩერება, ასევე განცხადებები იმაზე, რომ საქართველო ევროკავშირისა და ნატოსკენ არ მიისწრაფის, ასევე პიროვნული სანქციები. ახლა, გეკითხებით: ყველაფერ ამის შემდეგ მე ან თქვენ შინ დავსხდებით?
_ აბა, რას ვიზამთ?
_ ქუჩაში დავდგებით!
_ პაატა, მომიტევეთ და, ეს ე. წ. წარმოსახვითი რეალობა ხომ არ არის?
_ არა! ქუჩაში პოლიტიკური პარტიები კი არა, ხალხი დადგება! თუ ერთი დოლარი ხუთი ლარი გახდა, ხალხი ქუჩაში გამოვა, აბა, რას იზამს?! მნიშვნელობა არ აქვს, ქუჩაში რამდენი ადამიანი იქნება, მაგრამ თუ ვინმეს თმის ერთი ღერიც ჩამოვარდება, ეჭვიც არ მეპარება, რომ საზოგადოებას ვეღარავინ გააჩერებს!
_ ამ მსჯელობაში ლოგიკა არის, მით უმეტეს, ანალიტიკოსთა ნაწილიც ამბობს, „ოცნებას“ დასავლეთის განცხადებების კი არა, მხოლოდ ხალხის ქუჩაში გამოსვლის ეშინიაო. პაატა, თუ ამ ვერსიას იზიარებთ, მაშინ, როგორც ოპოზიციის ერთ-ერთმა ლიდერმა, ამიხსენით, აქცია 15 მაისამდე რატომ გადადეთ?
_ არა, ამ სცენარისკენ არ მივდივარ და მინდა, სწორად გამიგოთ, ანუ არ მსურს, რომ ქვეყანაში მოვლენები ასე განვითარდეს, რადგან ქვეყნის იმიჯი დაზიანდება, რის აღდგენასაც ათი წელი მაინც დასჭირდება!
თუ პროცესები ამ სცენარით განვითარდა, მაშინ ოპოზიციაზე დამოკიდებული არაფერი იქნება.
_ აბა, ამ არასასურველ მოვლენებზე პასუხისმგებლობა ვინ უნდა აიღოს, ხალხმა?
_ რა თქმა უნდა, ოპოზიციური ლიდერებიც იქნებიან, მაგრამ ვგრძნობ და ვხედავ, რომ ყველაფერს ხალხი გადაწყვეტს.
სხვათა შორის, იგივე 2003 წელი გავიხსენოთ _ ხალხი გაბრზადა და ქუჩაში გამოვიდა. ალბათ, ისიც გახსოვთ, მაშინ ხალხი რამაც გააბრაზა.
_ რამ გააბრაზა?
_ შევარდნაძემ ხალხს უთხრა, გვერდები არ აგიდგეთ, სანამ მე არ გადავდგებიო. აი, მაგალითად, ის, რაც ვოლსკიმ გააკეთა, ყველას აბრაზებს.
_ აქციის მონაწილეებისთვის უხერხული ჟესტის ჩვენებას გულისხმობთ?
_ დიახ.
_ კი ბატონო, აბრაზებს, მაგრამ პაატა, პოლიტიკოსები, მგონი, სხვა საქართველოში ცხოვრობთ, ანუ მართალია, ეკონომიკური გაჭირვებაა, მაგრამ ხალხს აღარც ხელისუფლების სჯერა და აღარც _ ოპოზიციის. ერთი სიტყვით, ქვეყანაში ნიჰილიზმია და ოპოზიციას რატომ ჰგონია, რომ ხალხი ქუჩაში გამოვა?
_ ის სცენარი დაგიხატეთ, როცა სანქციები დაწესდება და ფინანსები გაჩერდება.
_ ევროპული დაფინანსების შეწყვეტა ყველაზე მეტად საბიუჯეტო ორგანიზაციებზე აისახება, რასაც, მინიმუმ, ხელფასების გაყინვა მოჰყვება. ე. ი., ბნელ 90-იანებში დავბრუნდებით, არა?
_ არა, საქმე ასე მარტივად არ არის. ფინანსების შეწყვეტა მხოლოდ საბიუჯეტო ორგანიზაციებს კი არ შეეხება, არამედ მთელ სისტემას და პრობლემაც სწორედ ესაა. წეღანდელი თქმისა არ იყოს, პირადად მე ამ სცენარის მომხრე არ ვარ, მაგრამ აქეთკენ ხელისუფლებას მიჰყავს საქმე!
ხალხის აფეთქება შესაძლოა, ისეთი პატარა რამის გამო მოხდეს, რომ ეს ვეღარავინ გააკონტროლოს! ყველაფერი ეს შესაძლოა, ხვალ ან, სულაც, ხუთი-ექვსი თვის შემდეგ მოხდეს, მაგრამ, სამწუხაროდ, ყველაფერი აქეთკენ მიდის!
_ იმედს ვიტოვებ, რომ ეს პროგნოზი არ გამართლდება… ისე, პაატა, მაინც, რას ფიქრობ, მოლაპარაკებები რატომ ჩაიშალა? სხვათა შორის, უმრავლესობის წევრმა კახა კუჭავამ მედიაჰოლდინგ „ქრონიკა+“-ის საინფორმაციო სააგენტო ჩNეწს-ისთვის მიცემულ ინტერვიუში პირდაპირ განაცხადა, _ „ოცნება“ არჩევნების თემის განხილვის წინააღმდეგი არ იყო, მაგრამ ეს ოპოზიციამ ჩაშალა და ხალხი მალე ყველაფერს გაიგებსო…
_ სიმართლე გითხრათ, დეტალები არ ვიცი, რადგან მოლაპარაკებებში არ ვმონაწილეობდი, მაგრამ თუ „ოცნებას“ პრობლემის მოგვარება სურდა, ევროკავშირის გარეშეც მილიონი ფორმატი არსებობს, რომ მთელი ოპოზიციისთვის _ კვალიფიციური პარტიები იქნებოდნენ თუ არაკვალიფიციური, დაეძახა, დამჯდარიყო და, მინიმუმ, საარჩევნო კოდექსი განეხილა, მაგრამ „ოცნებამ“ ეს არ გააკეთა და ოპოზიციურ პარტიებს ეუბნება, ჯერ პარლამენტში შემოდით და მერე ვილაპარაკოთო.
_ ჰოდა, ადგეს ეს ოპოზიციაც და შევიდეს პარლამენტში!
_ ეს ხალხი „ოცნებას“ არ ენდობა! ამიტომ ძალიან მარტივია, ყველაფერი სხვას დააბრალო. იმის კონტროლი კი რთულია, ვინ სად რა თქვა.
_ პაატა, ე. წ. პოზნერის სკანდალზეც უნდა გკითხოთ, ანუ ხომ არ უშვებთ ვერსიას, რომ პუტინის პროპაგანდისტი ჟურნალისტის თბილისში ჩამოსვლა რუსული სპეცსამსახურების ოპერაცია იყო? კერძოდ, რუსეთში მოქმედებს კანონი, რომლის თანახმადაც, კრემლი ვალდებულია, ნებისმიერ უცხო ქვეყანაში საკუთარი მოქალაქეების უსაფრთხოება დაიცვას. ჰოდა, თბილისში ჩამოსულ პოზნერისთვის, იგივე მოსკოვის ხელშეწყობით, ვინმეს რამე რომ დაეშავებინა, ეს პუტინისთვის ხომ ერთგვარი საბაბი გახდებოდა, მით უმეტეს, თბილისიდან 40 კილომეტრში ოკუპანტების ჯარი დგას…
_ თქვენს კითხვას ასი პროცენტით ვაწერ ხელს: დიახ, პირდაპირ ჩანს, რომ პოზნერის ვიზიტი გამზადებული პროვოკაცია იყო, მაგრამ საკითხავია, ეს პროვოკაცია ვისთვის და რისთვის სჭირდებოდათ?
_ თქვენი აზრით, ვისთვის და რისთვის სჭირდებოდათ?
_ ამ კითხვაზე პასუხისგან თავს შევიკავებ.
_ რატომ?
_ ინფორმაცია არ მაქვს, თუმცა მოვლენების განვითარებას ვაკვირდები და ყველაფერი ზოგიერთის გარკვეული ქმედების მერე გამოჩნდება.
_ „ზოგიერთში“ ვის გულისხმობთ?
_ საქართველოში ОРТ-ს («Общественное российское телевидение») „პიარსასტავი“ ჩამოდის, რომელმაც ძალიან კარგად იცის, რომ პანდემიაა, ისიც იცის, რომ 31 მარტი ზვიად გამსახურდიას დაბადების და რეფერენდუმის დღეა, ანუ 31-ში საქართველოში ისინი ჩამოვიდნენ, ვინც საბჭოთა კავშირის მეხოტბეები იყვნენ და ახლაც საბჭოთა კავშირს შენატრიან! აი, სწორედ აქედან ჩანს, რომ ეს ვიზიტი პირდაპირი პროვოკაცია იყო.
სხვათა შორის, ძალიან ადვილი გასათვლელი გახლდათ, რომ საზოგადოებას ასეთი რეაქცია ექნებოდა, მაგრამ ახლა დაველოდოთ და ვნახოთ, ყველაფერ ამას რა მოჰყვება. ამის შემდეგ კი უკვე შემეძლება, გავცე კითხვაზე პასუხი, _ პოზნერის ვიზიტი რისთვის და ვისთვის სჭირდებოდათ?!
_ ისე, ალბათ, ყურადღება მიაქციეთ საქართველოს პრემიერის განცხადებას, რომელმაც თქვა, პოზნერს ოკუპაციის კანონი არ დაურღვევია, რადგან ის აშშ-ის მოქალაქეაო. პაატა, ოკუპაციის კანონი მხოლოდ რუსეთის მოქალაქეებზე ვრცლდება თუ სხვა, მაგალითად, აშშ-ის, ბრიტანეთისა თუ საფრანგეთის მოქალაქეებზეც?
_ არა! ამ კანონის ერთ-ერთი თანაავტორი ვარ და ის მხოლოდ რუსეთის კი არა, ნებისმიერი ქვეყნის მოქალაქეზე ვრცელდება, რომელიც ოკუპირებულ აფხაზეთში ყოფნის შემდეგ საქართველოში ჩამოვა! სხვათა შორის, აზერბაიჯანისა და იგივე ჩვენს კონსტიტუციაშიც წერია, რომ თუ ქვეყანაში არაკეთილმოსურნე ადამიანი შემოდის და სიტუაციას პოლიტიკურად ძაბავს, სახელმწიფოს უფლება აქვს, არ შემოუშვას იგი და ამას სპეციალური კანონი არც სჭირდება.
პოზნერი კრემლის იდეოლოგია, რომლის ჩამოსვლამ ჩვენი ქვეყნის სტაბილურობას შესაძლოა, საფრთხე შეუქმნას. ამიტომ პოზნერისთვის თავისუფლად შეგვეძლო გვეთქვა, ქვეყანაში არ გიშვებთო.
_ სახელმწიფო თავს იმართლებს, ეს კერძო ვიზიტი იყო და მე როგორ უნდა გამეკონტროლებინაო?..
_ რა მნიშვნელობა აქვს, კერძო ვიზიტი იყო თუ ოფიციალური? უცხო ქვეყნის მოქალაქე, რომელიც ჩვენს სახელმწიფოებრიობასა და კონსტიტუციურ პრინციპებს საფრთხეს უქმნის, გვაქვს უფლება, საქართველოში არ შემოვუშვათ!
_ პოზნერი და მისი თანმხლები პირების ნაწილი 2000-2000 ლარით დააჯარიმეს. ჯარიმის გადასახდელად რა მექანიზმი არსებობს?
_ თუ ეს ჯარიმა არ გადაუხდია, თუ საქართველოში ოდესმე კიდევ ჩამოვიდა, სანამ არ გადაიხდის, საზღვარს ვერ დატოვებს.
_ ანუ ქვეყანაში აღარ შემოუშვებენ?
_ არა, აქედან აღარ გაუშვებენ.
_ ახლა ამაზე საუბარი ღიმილის მომგვრელი თუნდაც იმიტომაა, რომ ხელისუფლებას პოზნერის დასჯა რომ სდომებოდა, მანამდე დააჯარიმებდა, სანამ იგი საქართველოს დატოვებდა…
_ დიახ, ასეა… საერთოდ, თავისუფლად შეეძლოთ, ჯარიმა გამგზავრების დროს გამოეწერათ და ეს 2000 ლარი პირდაპირ საზღვარზე გადაეხდევინებინათ…

ვანო პავლიაშვილი