2020 წლის 24 იანვარი თბილისის საკრებულოსა და, ზოგადად, საქართველოს უახლეს ისტორიაში „სისხლიანი პარასკევის“ სახელით შევა. ახლა ეს ეპითეტი „ქოცებს“ მაინცდამაინც არ ესიამოვნებათ, მაგრამ ფაქტია: ამ დღეს დედაქალაქის საკრებულოში ჩვეულებრივი „ბეზპრიდელი მძვინვარებდა“, ანუ ოცნებელებმა „ნაციონალური მოძრაობის“ ერთ-ერთ ლიდერ ლევან ხაბეიშვილს მხოლოდ იმის გამო სცემეს, რომ ამ უკანასკნელმა ხელისუფლება დამლაგებლების დისკრიმინაციაში ამხილა.

„როგორ გავბედე და დამლაგებლებს რომ 8 ლარი აქვთ ანაზღაურება, ეს ერთ-ერთი ტელეკომპანიის ეთერში როგორ მოვყევი! პოლიტიკური განცხადების გამო აბსოლუტურად ყველა მისწორდებოდა ფიზიკურად, წიხლებით, ეს ლაჩრები, თან ერთი და ორი კი არა… ჩუმად დამარტყეს და არა _ ჩხუბის დროს… თვალი, ხელი და ფეხი კი არა, ცხოვრება და ოჯახი მაქვს გადადებული, ვიბრძოლებ ბოლომდე! ერთ კაცს, მე, ლევან ხაბეიშვილს, გამისწორდა სრულიად „ქართული ოცნება“. სვავებივით დამესივნენ. ერთი გვარი აქვთ მაგათ – ისინი არიან ივანიშვილ- კალაძეები“, _ განაცხადა თავდასხმის შემდეგ ხაბეიშვილმა.
სხვათა შორის, შსს-მ მომხდარზე გამოძიება სისხლის სამართლის კოდექსის 126-ე მუხლით დაიწყო, რაც ძალადობას გულისხმობს, თუმცა, მიუხედავად იმისა, რომ ხელისუფლების წარმომადგენლები პოლიტიკურ ოპონენტს, პრაქტიკულად, პირდაპირ ეთერში გაუსწორდნენ, ანუ დამნაშავეების დადგენა-ამოცნობას დიდი დრო არ სჭირდებოდა, მომხდარიდან რამდენიმე დღის შემდეგაც, საკრებულოში მოწყობილი ცემა-ტყეპის გამო, არავინ დაუკავებიათ და, დიდი ალბათობით, არც დააკავებენ, რადგან „ქოცთა“ აზრით, ხაბეიშვილს, უბრალოდ, თავში წაუთაქეს და ამით „ქართველობა დაიცვეს“.

გადავიდა თუ არა „ოცნება“ ღია ძალადობაზე? _ ამ და სხვა პოლიტიკურ თემებზე „ქრონიკა+“ „ქრისტიან-დემოკრატიული მოძრაობის“ ლიდერ გოჩა ჯოჯუას ესაუბრა:

_ ბატონო გოჩა, ცხადია, საკრებულოში მომხდარი ცემა-ტყეპის განხილვით უნდა დავიწყოთ. რა ხდება, „ოცნება“ უკვე ღია ძალადობაზე გადავიდა?
_ საერთოდ, ადამიანი ერთ მოვლენას მეორესთან ადარებს ხოლმე.
_ ცხადია, ასეა, მაგრამ ლევან ხაბეიშვილის ცემასთან ეს რა კავშირშია?
_ იმ კავშირშია, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ 9-წლიან და „ოცნების“ 7-წლიან მმართველობას შორის განმასხვავებელი ნიშნის მოძებნა თითქმის აღარ შეიძლება.
_ დამისაბუთეთ, რატომ?
_ ეს ძალადობა დიდი ხნის დაწყებულია. უბრალოდ, ვიღაცებს ჰგონიათ, რომ იმ მხარდამჭერებში, რომლებიც ფიქრობენ, რომ „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ ანგარიში ჯერ კიდევ გასასწორებელია, „ოცნებას“ ავტორიტეტს აუწევს და რეიტინგს მოუტანს. ხან თვალის ჩაკვრები ვნახეთ, ხან კი ისეთი უზრდელური გამოთქმები მოვისმინეთ, რომელიც ადამიანს და, მით უმეტეს, თანამდებობის პირს არ ეკადრება. მმართველი პარტიის გენერალური მდივანი იმას რომ იტყვის, მთაწმინდიდან გამოექანეთო, რაღაზე უნდა ვილაპარაკოთ?! თუმცა ადამიანთა რაღაც ნაწილი ფიქრობს, რომ ამით კონკრეტული პერსონა გარკვეულ დივიდენდს იღებს, მაგრამ როცა ყველაფერი აქამდე დადის, შეგვიძლია ჩავთვალოთ, რომ სახელმწიფო, პრაქტიკულად, აღარ გვაქვს!
_ სახელმწიფო ინსტიტუტები დიდი ხანია, ჩამოშლილია, მაგრამ ხაბეიშვილის ცემამ, ვფიქრობ, უფრო საგანგაშო სიგნალები გამოაჩინა. კერძოდ, „ქოცების“ ელიტა აცხადებს, ქართველები ვართ და არავის არაფერს შევარჩენთო. მეტიც, საკრებულოს ერთმა მეოცნებე დეპუტატმა ისიც თქვა, ხაბეიშვილს, უბრალოდ, თავში წაუთაქეს და მეტი არაფერი მომხდარაო. არადა, ეს „თავში წათაქება“ მაშინ მოხდა, როცა ამერიკელი კონგრესმენები და ევროპარლამენტარები ჩვენს ხელისუფლებას უმწვავეს წერილებს უგზავნიან. რაპორტებში, ცხადია, საკრებულოს „რაზბორკებიც“ მოხვდება, რაც ვითარებას კიდევ უფრო დაამძიმებს, არა?
_ ცხადია. საერთოდ, იმით, რაც საკრებულოში მოხდა, არ მგონია, რომ საქართველომ რამე მოიგო! სამაგიეროდ, „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ მოიგო.
_ რატომ?
_ ეს ქმედება, რასაკვირველია, შეფასდება და რაც უფრო დიდხანს იქნება „ოცნება“ ხელისუფლებაში, მის ანგარიშზე უფრო მეტი დანაშაული დაგროვდება, რის საფასურსაც, საბოლოო ჯამში, ქვეყანა და ის ადამიანები გადაიხდიან, რომლებიც არაფერ შუაში არიან. ზოგადად, როცა პოლიტიკოსები ჩხუბზე გადადიან, ამას სამოქალაქო დაპირისპირება მოყვება ხოლმე. სამოქალაქო დაპირისპირებით კი როგორ შეიძლება, ქვეყანამ მოიგოს, მით უმეტეს, თუ ისევ არანორმალური საარჩევნო გარემო გვექნება. ისე, ისიც საკითხავია, 2020-ის ოქტომბრისთვის დაგეგმილ არჩევნებამდე მივალთ თუ არა!
ყველაფერი ეს შემთხვევით არ ხდება. არადა, ყველა, ვინც პოლიტიკაში ვართ, თმენის ვალდებულებას ვიღებთ _ ჩვენ ისე მოქცევის უფლება არ გვაქვს, როგორც რიგით ადამიანებს! სხვათა შორის, ჯერ სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენეს და ფიზიკური დაპირისპირება ამის შემდეგ დაიწყო.
ჩვენში დარჩეს და, არ მესმის, რას ნიშნავს, „ქართველები ვართ“?
_ ქართველები ვართ და თმენის ვალდებულებაზე წინ ჩვენთვის ღირსება დგასო, _ ასეთია „ქოცური“ ლოგიკა.
_ არ ვიცი, ვინ არის, მაგრამ რასაც ტელევიზიით ვუყურე, ჯერ ის აყენებდა შეურაცხყოფას და საქმე ხელის დარტყმამდეც რომ არ მისულიყო, არ მიმაჩნია, რომ ასეთი სიტყვიერი შეურაცხყოფა ნორმალურია! რა, ყველაფერი „ჰეროკრატიის“ დონეზე დარჩა და „ოცნება“ ხელისუფლებაში ამ ხიბლის გამო მოვიდა, თუ იმის გამო, რომ სამართლიანობა აღედგინა? გაიძახიან, „ნაციონალები“ უარესს იმსახურებენო და ამის გამო რა ვქნათ, ყველანი ანგარიშსწორებაზე გადავიდეთ?
_ ანგარიშსწორება და დემოკრატია, როგორც იტყვიან, ერთმანეთთან ვერ ძოვს, ანუ იმის თქმა მინდა, რომ თუ ვინმემ რამე დააშავა, ეს უნდა დაუმტკიცდეს და კანონის ძალით აგოს პასუხი, მაგრამ წეღან საკრებულოში მომხდარი ცემა-ტყეპის კონტექსტში სამოქალაქო დაპირისპირება ახსენეთ. რატომ გგონიათ, ხაბეიშვილის ცემა შესაძლოა, სამოქალაქო დაპირისპირების საბაბი გახდეს?
_ აქ მხოლოდ ხაბეიშვილზე არაა ლაპარაკი.
_ აბა, კიდევ ვისზე და რაზეა?
_ ჩხუბი პარლამენტშიც ხდებოდა ხოლმე.
_ დიახ, ხდებოდა და ისიც გვახსოვს, მაგალითად, პეტრე ცისკარიშვილმა კასტეტით დავით საგანელიძე რომ დაჭრა.
_ დიახ და მაშინ რევოლუცია მივიღეთ, თუმცა ეს რევოლუცია იმ დაპირისპირებაში არ გადასულა, რა დაპირისპირებაც შეიძლებოდა, მომხდარიყო. ახლა კი სრულიად სხვა მოცემულობა გვაქვს.
_ ანუ?
_ „ნაცმოძრაობას“ საზოგადოების საკმაოდ დიდი ნაწილი უჭერს მხარს და, მიუხედავად იმისა, რომ „ოცნებას“ დიდი ნაწილი მხარს აღარ უჭერს, განცდა _ „ანტი მიშა“ მაინც არსებობს.
აი, ასეთ დროს ჩხუბში პოლიტიკური თანამდებობის პირები ერევიან, რაც მიგვანიშნებს, რომ, რეალურად, „ანტი მიშა“ იმუშავებს და „ოცნება“ სწორედ ამას უწყობს ხელს, ანუ „ოცნება“ უკვე მერამდენედ ცდილობს, რომ არჩევნებში „ანტი მიშას“ საშუალებით გაიმარჯვოს, მაგრამ ეს აღარ მოხდება.
_ ანუ „ოცნების“ ნაწილს აწყობს, რომ ვითარება უკიდურესად დაიძაბოს და ივანიშვილი საერთაშორისო ზეწოლის ქვეშ მოექცეს?
_ „ოცნებიდან“ მხოლოდ რამდენიმე ადამიანზე შეიძლება ითქვას, რომ ყველაფერ ამას შეგნებულად აკეთებს.
_ ეს ადამიანები ვინ არიან?
_ ერთ-ერთი შეიძლება, კალაძე იყოს. სხვათა შორის, საკრებულოში ჩხუბი პარლამენტის წინა ტერიტორიის შემოღობვას დაემთხვა, რამაც გარკვეული გაღიზიანება გამოიწვია და, შედეგის თვალსაზრისით, ისევ „ოცნებამ“ წააგო.
_ რატომ?
_ ოპოზიციისთვის მიტინგის ჩატარება უფრო კომფორტული გახდა, რადგან მორალურადაც მართალია და ასევე „ოცნებამ“ სამიტინგოდ უკეთესი გარემო შეუქმნა. აქედან გამომდინარე, საკითხავია, ეს ადამიანი ყველაფერს მიზანმიმართულად აკეთებს თუ მისი სისუსტისა და სიბრიყვის ბრალია?
_ თქვენ უფრო რომელი გგონიათ?
_ კალაძე ბრიყვი არ არის, თუმცა ამას მეორე მხარეც აქვს _ იმ ტოტს ჭრის, რომელზედაც ზის.
_ არ გეთანხმებით, რომ კალაძე იმ ტოტს ჭრიდეს, რომელზედაც ზის. ყოველ შემთხვევაში, ჩემი მოსაზრებით, იმის გამორიცხვა არ შეიძლება, კალაძეს ოპოზიციის რომელიმე ფრთასთან გარკვეული ფარული ალიანსი ჰქონდეს და ამით პოსტივანიშვილისეული ეპოქისთვის დივიდენდების მიღებას ცდილობდეს.
_ ამაზე საუბარი რთულია.
_ რატომ?
_ ალბათ, გახსოვთ, თავის დროზე, ივანიშვილი მერაბიშვილსა და ადეიშვილს როგორ აქებდა. ამით ვიღაცას შესაძლოა, შთაბეჭდილება ექმნებოდა, რომ მათ შორის შესაძლოა, ფარული გარიგება არსებობდა. სხვათა შორის, ამის საფუძვლებიც ჩანდა, მაგრამ შექმნილი ვითარებიდან გამომდინარე, შეპირებული რომც ყოფილიყო, ივანიშვილი იძულებული გახდა, რომ ეს ადამიანები „გადაეგდო“.
მოკლედ, თუ ის, ვისაც კალაძე ურიგდება, ხელისუფლებაში მოვა, ამ უკანასკნელს შექმნილი გარემოება იმის საშუალებას მისცემს, რომ ეს გარიგება ბოლომდე მიიყვანოს?
_ ამის გარანტია, ბუნებრივია, არ არსებობს, მაგრამ ისეთი პირი უჩანს, რომ კალაძეს „ოცნებაშიც“ აღარ დაედგომება _ მის წინააღმდეგ სუს-ში გამოძიება მიდის, ამასთან, სატენდერო კომისიამ მისი ე. წ. სკამების ტენდერი დაიწუნა.
_ დიახ, მესმის და საიმისოდ საკმაოდ ნოყიერი ნიადაგი არსებობს, რომ ვიფიქროთ, კალაძე ვინმეს ურიგდება, მაგრამ იმას ვამბობ, რომ სამომავლოდ ეს გარიგება შესაძლოა, აღარ შედგეს, ანუ ოპოზიციაში მყოფი ივანიშვილი იგივე მერაბიშვილს შესაძლოა, გაურიგდა, მაგრამ ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ ამ გარიგების პირობების შესრულება ვეღარ შეძლო.
მოკლედ, კალაძის შემთხვევაშიც შესაძლოა, ასე მოხდეს. საერთოდ, ჩხუბი მორევაზეა და თუ სამოქალაქო დაპირისპირება დაიწყება, ყველაფერი ეს შესაძლოა, ცუდად იმისთვისაც დამთავრდეს, ვისაც ეს აწყობს.
_ ჰო, პოლიტიკა ისეთი რამეა, რომ წინასწარ ყველაფრის გათვლა შეუძლებელია. ასე, მაგალითად, ოპოზიციის საკოორდინაციო საბჭოში, რომელიც პროპორციულ სისტემაზე შეიქმნა, თავიდან „ქრისტიან-დემოკრატებიც“ მონაწილეობდნენ. ხომ არ ვცდები?
_ ამ პროცესში ჩართულები ახლაც ვართ.
_ შეიძლება, მაგრამ საბჭოს მუშაობაში აქტიურად აღარ მონაწილეობთ.
_ დიახ, ასეა.
_ რატომ გაპასიურდით?
_ სხვათა შორის, ლაპარაკი ერთ შეხვედრაზეა, როცა ყველანი დავსხდებით და ყველაფერს თავისი სახელი დაერქმევა.
_ საუბარი საითკენ მიგყავთ?
_ თუ ოპოზიციაში „ჯუნგლების კანონი“ მოქმედებს _ მე მსხვილი, დიდი ვარ, რეიტინგი მაღალი მაქვს და ამიტომ ის უნდა გაკეთდეს, რასაც ვიტყვიო, მაშინ რა განსხვავებაა, რომელ ჯუნგლებში ვიცხოვრებთ _ „ნაციონალების“ თუ ივანიშვილის? ჩვენ ცივილიზებულ საზოგადოებაში ცხოვრება გვინდა!
_ ოპოზიციაში ამ „ჯუნგლების კანონით“ ვინ მოქმედებს?
_ გრიგოლ ვაშაძის განცხადებას, ალბათ, გაეცანით.
_ დიახ, გავეცანი. მერე?
_ ამ განცხადებით ვაშაძემ წარმოაჩინა, რომ ოპოზიციაში ყველაფერს „ნაციონალური მოძრაობა“ წყვეტს, რადგან დღეს იგი ყველაზე მსხვილი პოლიტიკური გაერთიანებაა.
_ ბატონო გოჩა, აღიარეთ, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“, მართლაც, ყველაზე მსხვილი და ყველაზე მონოლითური ოპოზიციური პარტიაა.
_ დიახ, ვაშაძეს ამაში ვეთანხმები, მაგრამ იმას რატომ არ ვამბობთ, ასეთი რეალობა რის გამო შეიქმნა და საერთოდ, ბიძინა ივანიშვილი პოლიტიკაში რატომაა? გასაგებია, რომ გუშინდელ კი არა, ახლანდელ ვითარებას ვაფასებთ, მაგრამ ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ვინმეს სკლეროზი გვაქვს?
სხვათა შორის, ოპოზიციური პარტიები ერთ მაგიდასთან ისე კი არ დავსხედით, როგორც თანამოაზრეები. ჩვენ ერთად იმის გამო დავსხედით, რომ გარკვეულ, ანუ იმ სისტემაზე შევთანხმებულიყავით, რომელსაც ხელისუფლება შეგვპირდა, მაგრამ ივანიშვილმა გადაგვაგდო.
_ ე. ი., ერთ მაგიდასთან დამსხდარი ოპოზიციური პარტიებიდან ვიღაცებმა ვიღაცები გადააგდეს და იგივე „ქრისტიან-დემოკრატები“ საკოორდინაციო საბჭოს მუშაობაში პასიურად ამიტომ მონაწილეობს?
_ აქ საუბარი გადაგდებაზე არაა.
_ აბა, რაზეა?
_ ვინ მსხვილია, ვინ _ წვრილი და პოლიტიკურ გავლენას ვინ ახდენს. საზოგადოება იმის მიხედვით იზომება, თუ რამდენადაა ყველას ინტერესი დაცული. ასევე მნიშვნელოვანია, თუ როგორაა სუსტის ინტერესები დაცული. აი, სწორედ ესაა საზოგადოება, მაგრამ თუ ლაპარაკს იმაზე დავიწყებთ, რომ ვინმეს ბევრი ფული, იარაღი და რეიტინგი აქვს, მაშინ ეს „ჯუნგლების კანონი“ იქნება და სწორედ ამიტომ დემოკრატიისა და ლიბერალიზმის იმ მედროშეების არ მესმის, რომლებიც პუტინს აკრიტიკებენ! თუ „ჯუნგლების კანონებით“ ვიმოქმედებთ, მაშინ არც ის უნდა გაგკვირდეს, რომ რუსეთს, რომელიც ვეებერთელა ქვეყანაა, საქართველოს თანაბარი ხმა ჰქონდეს! ერთი სიტყვით, რახან მოლაპარაკების მაგიდასთან ვსხდებით, ეს იმას ნიშნავს, რომ ყველანი თანაბრები ვართ და ერთმანეთის ინტერესებსაც ვითვალისწინებთ!
_ ეს გასაგებია, მაგრამ, ასეა თუ ისე, ოპოზიციურ ფლანგზე ყველაზე მსხვილი მოთამაშეები „ნაციონალები“ არიან, რომელსაც ბოკერიას გუნდი, პრაქტიკულად, კუდში მიჰყვება. ბოლო დროს, ამ მხრივ, „ლეიბორისტული პარტიაც“ ანგარიშგასაწევი გახდა. პროპორციულის ჩაგდებამ კი ყველაზე კარგად ბურჯანაძის წისქვილზე დაასხა წყალი _ პარლამენტის ექსთავმჯდომარის პარტია პოლიტიკურ ავანსცენაზე ისევ გამოჩნდა. ყველაფერ ამის ფონზე, შეიძლება, არ დამეთანხმოთ, მაგრამ ფაქტია: სხვა წვრილი პარტიები თამაშგარე მდგომარეობაში ხართ. ისე, ბატონო გოჩა, გამორიცხავთ, რომ ოპოზიციის ის ოთხეული, რომელიც წეღან ვახსენე, „ოცნებას“ გაურიგდეს და ე. წ. 100/50-ზე საარჩევნო სისტემაზე დასთანხმდეს?
_ ჯერ ერთი, 100/50 საარჩევნო სისტემა მსხვილ პარტიებს არაფერს აძლევს. მეორეც, მთელი ოპოზიცია იმისთვის შეიკრიბა, რომ ურთიერთშემაკავებელი ფაქტორები ამუშავებულიყო, ანუ მხოლოდ მსხვილი კი არა, წვრილი პარტიების ინტერესებიც გათვალისწინებული უნდა ყოფილიყო. აბა, სხვა შემთხვევაში, ერთ მაგიდასთან რატომ დავსხედით? თუ ასე არ არის, მაშინ იგივე „ნაციონალურ მოძრაობას“, რომელიც ყველაზე მსხვილია, იმის თქმა რატომ სჭირდება, აი, ყველა ოპოზიციური პარტია ერთად ვსხედვართო?
_ ერთი სიტყვით, შეუიარაღებელი თვალითაც ნათელია, რომ ოპოზიციაში გარკვეული პრობლემებია, თუმცა ამ თემაზე ღიად მხოლოდ „კანონი და სამართლის“ ლიდერი, თაკო ჩარკვიანი საუბრობს. ყოველ შემთხვევაში, საკოორდინაციო საბჭო მხოლოდ მან დატოვა. ბატონო გოჩა, თქვენც იგივე ნაბიჯს რატომ არ დგამთ?
_ ნებისმიერი გაერთიანების დატოვება, სანამ ყველა საშუალებას ბოლომდე არ ამოწურავ, გაუმართლებლად მიმაჩნია! ამას გარდა, საკოორდინაციო საბჭოზე ჩემი სათქმელი ვთქვი.
_ რა სათქმელი?
_ ის, რაზედაც ახლა გელაპარაკებით. ამ შემთხვევაში კი ყველაფერ ამას ხმამაღლა იმიტომ ვამბობ, რომ მოსახლეობამ გაიგოს.
მოკლედ, ოპოზიციაში ერთი დიდი შეკრება აუცილებელია, თუმცა ჯერ ეუთო-ოდირის დასკვნას უნდა დაველოდოთ!
სხვათა შორის, ზოგიერთი ოპოზიციური პარტია მსხვილი იმიტომაა, რომ ხელისუფლებაშია ნამყოფი და ის, რომ ახლა ასეთი მდგომარეობაა, სწორედ მისი „დამსახურებაა“.
ისე, ხელისუფლებისგან იმის სურვილს ვერ ვხედავ, რომ ამ მოლაპარაკებიდან რამე შედეგი მიიღოს, ანუ ხელისუფლებასაც ისევე აწყობს, როგორც „ნაცმოძრაობას“, რომ ეს მოლაპარაკებები უშედეგოდ დამთავრდეს, ისევ შუა გაიკრიფოს და დაპირისპირება მხოლოდ ორ ბანაკს შორის არსებობდეს, მაგრამ ამ შემთხვევაში „ოცნების“ პოზიცია, ვფქირობ, უფრო რთულია.
_ რატომ?
_ შვიდწლიანი მმართველობის შემდეგ, თან იმ რეიტინგით და საერთაშორისო გარემოთი, რომელიც მის მიმართ არსებობს, „ოცნებას“ „ნაცმოძრაობასთან“ სპარინგში დადგომა არ აწყობს, რადგან ძალიან რთულ მდგომარეობაში აღმოჩნდება და წააგებს!
მთავარია, მოსახლეობას გავაგებინოთ, რომ ქვეყანა ამ ორ ხარს არ უნდა გადავაყოლოთ, რომელიც ერთმანეთს რქებით ეჯახება! თუ საზოგადოება ამას მიხვდება, ძალიან კარგი იქნება, მაგრამ თუ ვერ მიხვდება და სატელევიზიო შოუების ფონზე არჩევანს ისევ ორს შორის გააკეთებს, მაშინ ისევ იმას მიიღებს, რაც აქამდე ჰქონდა და აქვს.
_ ქართული პოლიტიკის ორპოლუსიანობა რომ უნდა დამთავრდეს, აბსოლუტურად გეთანხმებით და ამ მხრივ, მგონი, „გაბედეს“ პროექტი კარგი წამოწყება იყო, ანუ ამ მოძრაობაში ყველა წვრილი პარტიის ახალგაზრდული ფრთაა წარმოდგენილი, თუმცა „გაბედემ“ ისე ვერ აკრიფა, როგორც, მაგალითად, „სირცხვილიამ“, რომელიც კულუარებში „ევროპულ საქართველოსთან“ ასოცირდება.
_ დიახ, „გაბედე“ ინტერპარტიულია.
_ მოკლედ, „გაბედე“ იმის მცდელობა ხომ არაა, რომ „ნაცმოძრაობის“, „ევროპული საქართველოსა“ და იგივე „ოცნების“ ალტერნატივა შეიქმნას?
_ ჩანასახი და მიზანი, გარკვეუწილად, ალბათ, სწორედ ეს იყო. მოვლენებმა დაგვანახა, რომ ამ ახალგაზრდებმა ეს ვერ შეძლეს, რასაც სუბიექტური მიზეზები აქვს.
_ კერძოდ?
_ მაგალითად, იქიდან გამომდინარე, რომ „გაბედეში“ შალვა ნათელაშვილის შვილი აქტიურია, მიხეილ სააკაშვილმა თქვა, „გაბედე“ ნათელაშვილის, ანუ „ლეიბორისტების“ შექმნილიაო.
ამას გარდა, ტელევიზიები, განსაკუთრებით „მთავარი“, ყოველთვის ცდილობს, რომ მხოლოდ ის გამოაჩინოს, ვინც თავად აწყობს და ამ შემთხვევაში აქცენტს ნათელაშვილზე აკეთებს.
„გაბედეს“ აქტივისტები ქუჩიდან მოსული ახალგაზრდები არ არიან, მათ პარტიული გამოცდილება აქვთ, ანუ სხვადასხვა პოლიტიკური გაერთიანების ახალგაზრდული ფრთის წარმომადგენლები არიან. ამიტომ სახე შეინარჩუნეს.
ახლა მთავარია, უფროსმა თაობამაც შევძლოთ და ისეთი პლატფორმა შევქმნათ, რომელიც საზოგადოებას ორის ჭიდაობას კი არა, უფრო მნიშვნელოვან საკითხებს შესთავაზებს.
_ უფროსი თაობის პოლიტიკოსები ასეთ პლატფორმას რატომ ვერ ქმნით, ხელს რა გიშლით?
_ პლატფორმის შექმნისას მნიშვნელოვანი მაინც ისაა, მოსახლეობას როგორ და რა საშუალებით მივაწვდით სათქმელს. დღეს თითქმის არ არსებობს მედიასაშუალება, რომელიც რომელიმე პოლიტიკურ ძალას არ წარმოადგენს.
_ პოლიტიკურ კონიუნქტურას შესაძლოა, ტელევიზიები ექვემდებარებიან, მაგრამ ბეჭდური მედია, მაგალითად, ჩვენი გამოცემა, პოლიტიკური გავლენებისგან აბსოლუტურად თავისუფალია!
_ დიახ, ტელევიზიებს ვგულისხმობ, თორემ ბეჭდური მედია თავისუფლებას ინარჩუნებს, თუმცა ქვეყნის ეკონომიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე, ადამიანების დიდი ნაწილი გაზეთებს ვერ ყიდულობს, ანუ ხალხი ბეჭდურ მედიას ჯიხურებთან კითხულობს. მოკლედ, ბეჭდურ მედიას რთული გარემო შეუქმნეს, რადგან მსყიდველუნარიანობა დაბალია. ტელევიზიებს კი დიდი ფული სჭირდება და მათი შენახვის საშუალება მხოლოდ მსხვილ პოლიტიკურ ძალებს აქვთ. მოკლედ, ტელემედია ორ ძალას შორისაა გადანაწილებული.
_ ამ მხრივ გარკვეული ოაზისი ტელმედიაშიცაა „კავკასიის“ სახით.
_ დიახ, ასეა. მოკლედ, როცა გარკვეული საუბარი იყო, ზოგიერთმა პოლიტიკოსმა თქვა, ოპოზიციის საბჭოს რომ მოვწყდე, ტელევიზიების გარეშე დავრჩებიო…

გიორგი აბაშიძე