მართალია, ქართველ ექსპერტებსა თუ მედიას ყურადღება არ გაუმახვილებიათ, მაგრამ NDI-ის ბოლო კვლევამ ერთი მნიშვნელოვანი, ასე ვთქვათ, ტენდენცია გამოკვეთა, კერძოდ, გავლენიანი საერთაშორისო ორგანიზაციის მიერ ჩატარებულ გამოკითხვაში პირველად მოხვდა ისეთი კონსერვატიული შეხედულებების პარტია, როგორიც „თავისუფალი საქართველოა“. მართალია, ამ პოლიტიკური ორგანიზაციის პროცენტები არცთუ „თვალწარმტაცია“, მაგრამ ამის მიუხედავად, პარტიის ლიდერი კახა კუკავა ამბობს, რომ მსოფლიოში ლიბერალების ბასტიონი დაცემას იწყებს.
„მართალია, ბევრ ქვეყანაში ისევ გავლენიანები არიან, მაგრამ მსოფლიოში ლიბერალების მონოპოლია სრულდება. აი, მაგალითად, აშშ-ში, ლიბერალების ნების მიუხედავად, ტრამპმა გაიმარჯვა, ინგლისში კი _ ჯონსონმა. აშკარაა, რომ ლიბერალების ბასტიონები, დღეს თუ ხვალ, საფრანგეთსა და იტალიაშიც დაეცემა. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ლიბერალები ყველგან გადაშენდებიან და კონსერვატორები მოვლენ, მაგრამ, უბრალოდ, ჯანსაღი კონკურენცია იქნება და თუ ადრე ჩვენი ტიპის პარტიები ქსენოფობიურად ითვლებოდა, ახლა ეროვნულ-კონსერვატიული პოლიტიკური ორგანიზაციებისთვის პოლიტიკური სპექტრი უფრო გაიხსნება და ამას NDI-ის მიერ ჩვენი აღიარებაც მოწმობს“, _ აცხადებს კუკავა და „ქრონიკა+“-სთან „ოცნების“ სახელზე გამოგზავნილ კონგრესმენების წერილებზეც საუბრობს:

_ ბატონო კახა, ამერიკელი კონგრესმენები და ევროპარლამენტარები ჩვენს ხელისუფლებას წერილებს წერილებზე უგზავნიან, თუმცა „ოცნება“, როგორც იტყვიან, სირაქლემის პოზაშია და ამტკიცებს, საგანგაშო არაფერიაო. თქვენი შეფასებით, რა ხდება, რა მოქმედებაა, რა ვითარებაა?
_ ყველაფერი დღესავით ნათელია.
_ მაინც, რა არის „დღესავით ნათელი“?
_ ისე გამოვიდა, რომ ჩვენი შეგნებული ცხოვრების დიდი ნაწილი, მხოლოდ ჩვენთან კი არა, მეზობელ ქვეყნებშიც ზუსტად ამას ვუყურებთ, ანუ ყველაფერი ის, რაც ახლა ხდება, მინიმუმ, 15-ჯერ გვინახავს. აი, ის ანეკდოტი ხომ გახსოვთ, გურული რომ ყვირის, არ მჯერა, არ მჯერაო და რომ პასუხობენ, ვისაც გვჯერა, გაგვატარეთო.
_ ეს ძველი ანეკდოტია, თანაც არ მგონია, საქმე საანეკდოტოდ გვქონდეს. ამიტომ ქარაგმებით საუბარს მოვეშვათ და კითხვაზე, რომელიც დაგისვით, პირდაპირ მიპასუხეთ.
_ ხელისუფლებასთან გარკვეული კონტაქტები მაქვს შემორჩენილი და ახლა სწორედ ამ გურულის მდგომარეობაშია _ კუბოსთან დგას და ყვირის, არ მჯერა, არ მჯერაო. ყველა ის სიგნალი, რომელიც ვაშინგტონიდან და ბრიუსელიდან მოდის, იმდენად მკაფიოა, რომ საღი გონების ადამიანებისთვის ინტერპრეტაციას არ ექვემდებარება. სხვა საქმე იქნებოდა, ეს მხოლოდ ერთი წერილი ან მკაფიო გამონათქვამი რომ იყოს, მაგრამ ეს მესიჯები ისეთი მკაფიოა, რომ ადამიანი ან ძალიან სულელი უნდა იყოს, ან ძალიან კორუმპირებული, რომ ვერ გაიგოს.
მოკლედ, მესიჯები მკაფიოა, ანუ თამაში დამთავრდა და საქართველოს ხელისუფლებამ ის ვალდებულებები, რომელიც საქართველომ მოსახლეობისა და საერთაშორისო საზოგადოების წინაშე აიღო, უნდა შეასრულოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში… აი, აქ უკვე სამი წერტილია და ეს სამი წერტილი ვისაც როგორ უნდა, ისე განმარტოს.
_ თუ თამაში დამთავრებულია, „ოცნება“ თავს რატომღა იმშვიდებს? „მეოცნებეებს“ ხომ არ ჰგონიათ, რომ რადგან ზემოხსენებული წერილების ადრესატი პრემიერია, პრობლემა მხოლოდ გახარიას შეექმნება და მმართველ გუნდს პასუხისგება არაფერზე მოუწევს?
_ პირიქით _ ეს ყველაზე ნაკლებად გახარიას პრობლემაა.
_ რატომ?
_ „ოცნებას“ ზუსტად ის პრობლემა აქვს, რაც შევარდნაძეს ჰქონდა. ეგ პერიოდი პირადად თქვენ ძალიან კარგად გახსოვთ _ ხალხი შევარდნაძის წინააღმდეგ გამოვიდა, საერთაშორისო ორგანიზაციები ცვლილებებს ითხოვდნენ და თბილისში ბეიკერიც ჩამოვიდა, მაგრამ ყველაფერ ამის მიუხედავად, შევარდნაძის არც ერთი მინისტრი, გუბერნატორი თუ დეპუტატი პრობლემების მოგვარებაში არ იყო ჩართული. მათ ან ნეიტრალური პოზიცია ჰქონდათ, ან პირიქით, ცეცხლზე ნავთს ასხამდნენ. საბოლოო ჯამში, საქმე იქამდე მივიდა, რომ შევარდნაძეს გადადგომა მოუწია. სხვათა შორის, 2003 წლის არჩევნების მერე, როცა თბილისში საპროტესტო აქციები დაიწყო, 23 ნოემბრის საღამომდე შევარდნაძის გადადგომას არავინ ითხოვდა.
_ დიახ, გიდასტურებთ, ასე იყო.
_ ყველაფერი ძალიან კარგად მახსოვს: ჩვენი მოთხოვნა მინიმალისტური იყო, ანუ შედარებით ორ პატარა ოლქში _ ხულოსა და ბოლნისში _ არჩევნების შედეგების გაუქმება გვინდოდა, რითაც არჩევნების საერთო შედეგი სულ რამდენიმე პროცენტით შეიცვლებოდა, მაგრამ შევარდნაძის გარემოცვაშიც ზუსტად ისეთივე დეგენერატები იყვნენ, როგორი დეგენერატებიც ივანიშვილის გარემოცვაში ახლა არიან. ამიტომაც, იმ სამი კვირის განმავლობაში, რაც ეს ავანტიურა გრძელდებოდა, ხელისუფლებამ საკუთარ თავში ვერ მონახა ძალა, რომ მინიმალისტური მოთხოვნა დაეკმაყოფილებინა და ოპოზიციაც რადიკალურ ქმედებებზე გადავიდა _ კრწანისის რეზიდენციისკენ დავიძარით და გამოსავალი მხოლოდ შევარდნაძის გადადგომაღა იყო.
მოკლედ, მაშინდელი და დღევანდელი მოვლენები ერთმანეთს ძალიან ჰგავს, ანუ ამ წუთას ოპოზიციის დიდი ნაწილი, საერთაშორისო ორგანიზაციები თუ იგივე ამერიკელი კონგრესმენები ივანიშვილის დაპატიმრებას თუ იზოლაციას არ ითხოვენ, თუმცა თუ არაფერი შეიცვლება, ამ მოთხოვნების დაყენება ძალიან რეალისტური იქნება.
_ ამას რის საფუძველზე ამბობთ?
_ ერთ-ერთი კონგრესმენის წერილში სიტყვა „სანქციები“ უკვე გაჩნდა. ამ სიტყვას, ნათელაშვილის გარდა, აქამდე სერიოზულად არავინ აღიქვამდა. ამას გარდა, მაღალი რანგის ევროპარლამენტარებმა სიტყვა „ლეგიტიმურობა“ ახსენეს, ანუ უკვე პირდაპირაა ნათქვამი, რომ არჩევნებს, თუ არსებული სისტემით ჩატარდება, ლეგიტიმურობა არ ექნება, ანუ მთავრობა კანონგარეშედ გამოცხადდება და ამის მერე რაც მოხდება, მგონი, ყველა ვხვდებით.
_ თუ დასავლეთი არჩევნებს ლეგიტიმაციას არ მისცემს და მთავრობა კანონგარეშედ გამოცხადდება, ამით კვლავ ქვეყანა დაზარალდება, რადგან საერთაშორისო იზოლაციაში აღმოვჩნდებით.
_ დიახ, ასე იქნება და ამიტომ მინდა, რომ ამას ივანიშვილის ცოლმა ან შვილმა მიაქციოს ყურადღება.
_ უკაცრავად, ცოლ-შვილი რა შუაშია?
_ ივანიშვილი, მისმა მთავრობის წევრებმა, ფაქტია, ფეხზე დაიკიდეს!
_ ანუ მთავრობის წევრებს ჰგონიათ, რომ საერთაშორისო თანამეგობრობისგან პრობლემები მხოლოდ ივანიშვილს შეექმნება?
_ დიახ. აშშ-ის კონგრესი სანქციებს ოხანაშვილს კი არა, ივანიშვილს დაადებს და ამას ყველანი ვხვდებით! აქედან გამომდინარე, „ოცნების“ წევრები ან მიიმალებიან, ან პორტირდებიან, ან, ბოლოს და ბოლოს, ერთ-ორ პანღურს ამოარტყამენ და მათთან ანგარიშსწორება ამით დამთავრდება. 8 მილიარდი დასაკარგი კი მხოლოდ ივანიშვილს აქვს.
_ თქვენს მსჯელობაში ლოგიკა, რა თქმა უნდა, არის, თუმცა, ბატონო კახა, არსებობს ერთი დეტალი, კერძოდ: სანქციებს უკვე ამერიკელი კონგრესმენები ახსენებენ. ოპოზიციის ე. წ. შავ სიაში კი იგივე ივანიშვილი არაა შეყვანილი. ამას რით ხსნით?
_ ოპოზიციის სანქციების სია, საბოლოო სახით, სიმართლე გითხრათ, არც მინახავს.
_ ამ სიის ფორმირება ჯერ არ დასრულებულა, მაგრამ ცნობილია პირველი ხუთეული, რომელიც სულიკო კედელაშვილითა და სხვა წვრილფეხა „ქოცებითაა“ დაკომპლექტებული.
_ იცით, საუბარი რაზეა?
_ რაზე?
_ ამ პროცესში მე ჩართული არ ვარ, მაგრამ გეტყვით, სია როგორი ლოგიკითაც დგება.
_ კი ბატონო, გისმენთ.
_ ოპოზიციის მიერ შედგენილ სანქციების სიას გამაფრთხილებელი სახე აქვს, ანუ ოპოზიცია ივანიშვილს უფრო კეთილსინდისიერად ექცევა, ვიდრე _ საკუთარი გუნდი. ამით იმის თქმა მინდა, რომ ოპოზიცია ივანიშვილს გამოსავალს უტოვებს და ეს, ჩემი აზრით, სწორია.
_ თუ ყველა უბედურების სათავე ივანიშვილია, მისთვის გამოსავლის დატოვება რას ემსახურება?
_ ეს ჩვენს ინტერესებშია, ანუ ივანიშვილის უბედურება, ჯერჯერობით, არ გვინდა და თუ ეს კაცი პატარა შანსს მაინც დაგვიტოვებს, რომ ეს საქმე მშვიდობიანად მოვამთავროთ, ჩვენ ამისთვის მზად ვართ. ჩვენი ამოცანა თავისუფალი არჩევნების ჩატარება და ძალაუფლების გადანაწილებაა. თუ ივანიშვილი ამის პატარა შანსს მაინც დატოვებს, მაშინ ჩვენ მისი და მისი ოჯახის უბედურებით დაინტერესებული არ ვიქნებით, მაგრამ კარგად უნდა გადახედოს, რა მოხდება იმ შემთხვევაში, თუ გამოსავალი არ დარჩება.
მოკლედ, მნიშვნელობა არ აქვს, ივანიშვილი ოპოზიციის „შავ სიაში“ ჩაიწერება თუ არა, რადგან მსოფლიო პრაქტიკას თუ გადავხედავთ, ყოველთვის ასე ხდება: იმ ხალხმა, ვინც საერთაშორისო თანამეგობრობის ნებას დაჰყვა, პირადი ხელშეუხებლობის გარანტია მიიღო. აი, მაგალითად, შევარდნაძემ _ ფეხები არ „გაჯაჯა“ და მოსკოვისა და ვაშინგტონის მოთხოვნებს დაჰყვა. მათი ბედიც კარგად არის ცნობილი, რომლებიც საერთაშორისო საზოგადოების მოთხოვნებს არ დაჰყვნენ. არ მინდა, ისე გამოვიდეს, რომ ვინმეს რამით ვემუქრები, მაგრამ საერთაშორისო მაგალითები ყველამ უნდა გაითვალისწინოს და მიხვდეს, რომ ყველაფერი ეს თამაში არაა, ანუ როცა არც საკუთარი ხალხის მოთხოვნას ითვალისწინებ, არც _ ევროკავშირისას და არც _ აშშ-ის, მაშინ საკუთარ ბედსა და უსაფრთხოებაზე პასუხისმგებელი თავად უნდა იყო!
_ ბუნებრივია, ყველა თავის არჩევანს აკეთებს, მაგრამ წეღან თქვით, კონგრესმენების წერილები ივანიშვილს ცოლ-შვილმა მაინც წააკითხოსო, ანუ „ოცნების“ ლიდერი საინფორმაციო ვაკუუმშია და მხოლოდ მმართველი პარტიის პიარტექნოლოგების ნათქვამის სჯერა?
_ დიახ, ეს რეალობაა. წეღანდელი თქმისა არ იყოს, შევარდნაძის ბოლო პერიოდიც ზუსტად ასეთი იყო _ შევარდნაძე გარე სამყაროსგან აბსოლუტურად იზოლირებული გახლდათ. იმას არ ვამბობ, რომ ტელეფონის კაბელი ჰქონდა გადაჭრილი, მაგრამ ეს მართვის სისტემაა, ანუ არიან ლიდერები, რომლებსაც ჩაკეტილი ცხოვრების წესი აქვთ.
სხვათა შორის, საინფორმაციო ვაკუუმის პრობლემა სააკაშვილსაც ჰქონდა, მაგრამ სააკაშვილი ბევრს მოგზაურობდა, ბოლოს და ბოლოს, ბოზებში დადიოდა და ღამის კლუბებში ცეკვავდა. შევარდნაძე კი მხოლოდ ხუთ ადამიანთან უერთიერთობდა. ივანიშვილიც ასეა _ თავის ჩაკეტილ სასახლეში ზის და მხოლოდ რამდენიმე მრჩეველთან აქვს უერთიერთობა.
_ ეს მრჩევლები, თქვენს ხელთ არსებული ინფორმაციით, ვინ არიან?
_ ლაშა ნაცვლიშვილი, გოგა ხაინდრავა, ნიკა ლალიაშვილი, ირაკლი კობახიძე და შეიძლება, კიდევ რამდენიმე ადამიანი. სხვათა შორის, ივანიშვილი საკუთარი პარტიის სხდომებსაც არ ესწრება და, სხვა პოლიტიკური ლიდერების მსგავსად, სტუდენტებსა თუ საზოგადოების ფენებსაც არ ხვდება.
რა გასაკვირია, რომ ის, რაც შევარდნაძეს დაემართა, ივანიშვილსაც დაემართოს, მით უმეტეს, რომ შევარდნაძეს უფრო ფართო ჰორიზონტი და პოლიტიკური გამოცდილება ჰქონდა. მოკლედ, პოლიტოლოგიაში ცნობილი პრობლემაა, რომ ლიდერები იზოლაციაში ექცევიან.
ზოგს მხოლოდ ბავშვების გასართობი ზღაპრები ჰგონია, მაგრამ სწორედ ამიტომ იყო, რომ ძველად მეფეები თუ ხალიფები ღამე გადაიცვამდნენ და ხალში დადიოდნენ.
_ ხალხთან უერთიერთობა რომ აუცილებელია, ეს ორჯერ ორის პრინციპია და არც ისაა გასაკვირი, რომ იგივე ივანიშვილს გარემოცვამ უღალატა.
_ არა, არ ვამბობ, რომ გარემოცვამ უღალატა.
_ აბა, რას ამბობთ?
_ გარემოცვისა და ივანიშვილის მოტივაცია ერთმანეთისგან განსხვავდება, ანუ ივანიშვილმა გუნდში მხოლოდ ის ადამიანები დაიტოვა, რომელთაც მხოლოდ მლიქვნელობა შეუძლიათ. ბოლო ადამიანები, რომლებიც ივანიშვილს თავიანთ აზრს, შეიძლება, ძალიან ლოიალურად და რბილად, მაგრამ მაინც ეუბნებოდნენ, უსუფაშვილი და ძიძიგური იყვნენ, ანუ ოპონირებას კი არ უწევდნენ, მაგრამ რაღაცას ეუბნებოდნენ. ახლა კი ივანიშვილის გუნდში მხოლოდ ისინი არიან, რომლებიც ეტყვიან: „ო, დიდებულო ბიძინა, თქვენი გადაწყვეტილებები როგორი ბრძნულია!“
მოკლედ, ივანიშვილი იზოლაციაში იმიტომ კი არაა, რომ ვინმეს მისთვის ცუდი უნდა. აი, მაგალითად, დარწმუნებული ვარ, რომ გახარია ერთუჯრედიანი არ არის და ვითარებას სწორად აანალიზებს. ასევე დარწმუნებული ვარ, ნაცვლიშვილიც ხვდება, რა ხდება, მაგრამ მათ იციან, რომ ოლიგარქისთვის ამის თქმა მათთვის კარგად არ დამთავრდება. ამიტომ ყველა ფიქრობს, თავი რატომ ავიტკივოო.
_ ჩემი აზრით, ივანიშვილის გარემოცვაში კიდევ ერთი კასტაა, რომელიც ოლიგარქს მიზანმიმართულად უქმნის პრობლემებს. აი, მაგალითად, თბილისის მერი. ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, ამ დღეებში კახა კალაძემ პარლამენტს მწვანე ღობე შემოავლო, რითაც ოპოზიცია კიდევ უფრო გაახელა.
_ ამ კონსპიროლოგიის გამორიცხვა, რა თქმა უნდა, ბოლომდე არ შეიძლება, თუმცა მაინც ჩემს მოსაზრებაზე ვრჩები.
_ თქვენი მოსაზრება როგორია?
_ ღმერთმა გადმომხედა და დამიცვა, რომ ამ გუნდის წევრი არასოდეს ვყოფილვარ, მაგრამ „ოცნებაში“ ძალიან ბევრი ნაცნობი და მეგობარი მყავს და გარკვეული ინფორმაციები ჩემამდე აღწევს.
_ „ოცნებაში“ მეგობრები თუ არა, ინფორმატორები ყველას გვყავს.
_ კონკრეტულად პარლამენტის შენობის შემოღობვაზე არაფერი ვიცი, მაგრამ იმ სხვა საკითხებიდან გამომდინარე, რასაც მეუბნებიან, დარწმუნებული ვარ, ეს კონკრეტული გადაწყვეტილება იმიტომ მიიღეს, რომ ივანიშვილს მოეწონა.
ივანიშვილს შიშები აქვს.
_ რისი ან ვისი ეშინია?
_ ვიცი, 2019 წლის ზაფხულში როგორ განიხილავდნენ იდეას, რომ პარლამენტის წინ მიმდინარე 50-კაციან აქციებზე დესტრუქცია რა სახით მოეწყოთ. ამით გაოცებული ვიყავი და ვიკითხე კიდეც, დიღმელაშვილისა და მაქარაშვილის 50-კაციანი აქცია ფეხზე რატომ არ გკიდიათ-მეთქი?
_ მერე, ამ კითხვაზე რა პასუხი მიიღეთ?
_ ივანიშვილს, როგორც გითხარით, შიშები აქვს, ამიტომ ნებისმიერი გადაწყვეტილება მისივე პირადი კომფორტიდან გამომდინარე მიიღება. გარემოცვაც იმაზეა ორიენტირებული, რომ მას პირადი კომფორტი შეუქმნას.
_ ანუ, ბატონო კახა, გამორიცხავთ, რომ კახა კალაძე პირველი იქნება, რომელიც ივანიშვილს საჯაროდ გაემიჯნება?
_ რა თქმა უნდა. ეს ბუნებრივი ამბავია.
_ ბუნებრივი ამბავი რა არის?
_ ივანიშვილმა ხალხი კონფორმიზმის ნიშნით შემოიკრიბა. ეს ადამიანები კონფორმისტები იმიტომ არიან, რომ ხელისუფლებაში ბიძინაა! ჰოდა, თუ იცი, რომ მთელი შენი გუნდი კონფორმისტია, რატომ უნდა გქონდეს ილუზია, რომ როცა ძალაუფლებას დაკარგავ ან როცა მასობრივი პროტესტი დაიწყება, ეს ადამიანები „საფლავში“ ჩაგყვებიან?
_ პოლიტიკაში ერთგულებაზე საუბარი, ვფიქრობ, სასაცილოა.
_ როგორც კი გამოჩნდება, რომ მორჩა, ივანიშვილს „დაერხა“, ეს ხალხი, რა თქმა უნდა, გემიდან ვირთხებივით გაიქცევა! თუ გინდოდა, რომ ხალხი ბრძოლაში გამოგყოლოდა, მაშინ თანამებრძოლები არ უნდა მოგეშორებინა, მაგრამ კონფორმისტები თავად დაიტოვა და ახლა, რატომ აქვს იმედი, რომ მაგალითად, ანრი ოხანაშვილი ტყეში გაჰყვება და პარტიზანულ რაზმებს ჩამოაყალიბებს?
_ ოხანაშვილის იმედი ჩემს მტერს ჰქონდეს!
_ ივანიშვილმა ოხანაშვილი იმ ნიშნით შეარჩია, რომ ყველა სისულელეზე, რაც უნდა გააკეთოს, კვერი დაუკრას!
ნათლად ჩანს, რომ ივანიშვილი ძალაუფლებას დაკარგავს და აქედან გამომდინარე, ეს ადამიანები, ცხადია, იმ გადაწყვეტილებას მიიღებენ, რაც კარგმა და ჯანმრთელმა კონფორმისტმა უნდა მიიღოს!
_ სანამ საუბარს მოვრჩებით, კიდევ ერთ თემას უნდა შევეხო, ბატონო კახა: ბოლო დროს მთელი თუ არა, ნახევარი ოპოზიცია გრიგოლ ვაშაძეს ქოლავს. პირადად მე ვერ ვხვდები, ეს რა „სპორტია“, მაგრამ კულუარებში ამბობენ, რომ ვაშაძის კრიტიკით ბოკერია და სხვები, შესაძლოა, ივანიშვილის წისქვილზე ასხამდნენ წყალს.
_ ამ ამბებში ნაკლებად ვარ ჩართული იქიდან გამომდინარე, რომ ყველაფერი ეს ლიბერალური ოპოზიციის შიდა გარჩევებია, ანუ ყოფილი და ახლანდელი „ნაცების“ შიდა ამბავია.
_ ნებისმიერ გარჩევას მიზანი აქვს. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში, ყოფილი და მოქმედი „ნაცების“ კინკლაობას, თქვენი აზრით, რა მიზანი უნდა ჰქონდეს?
_ იმ კონსპიროლოგიას, რასაც ამბობთ, არ გამოვრიცხავ, თუმცა ყველაფერი ზურა ჯაფარიძის განცხადებით დაიწყო. ეს განცხადება შეიძლება, ძალიან ხისტი, მაგრამ არსებითად სწორი იყო.
_ ანუ?
_ მხოლოდ პროპორციულ საკითხზე კი არა, ზოგადად, პოლიტიკურ ცხოვრებაზე „ნაციონალურ მოძრაობას“ მკაფიოდ ჩამოყალიბებული პოზიცია არ გააჩნია. რაღაც ვითარებაში „ნაციონალები“ ცხვრის ქურქში გაეხვევიან, მაგრამ წამოსცდებათ ხოლმე, კი, ძალიან კარგი იყო, 26 მაისს მიტინგი რომ დავარბიეთო და ამ დროს ავიწყდებათ, რომ გვერდით მურმან დუმბაძე უდგათ. იმასაც ამბობენ, კარგი იყო, 7 ნოემბერს რუსეთის ჯაშუშები რომ გამოვავლინეთო და აქაც ავიწყდებათ, რომ მეორე მხარეს შალვა ნათელაშვილი უზით.
ყველაფერ აქედან გამომდინარე, ზემოხსენებული ტიპის კონფლიქტები ბუნებრივია. დიახ, ეს პარტია საკუთარ წარსულზე ჩამოყალიბებული თავად არაა!
ისე, ის, რაც ვაშაძემ თქვა, რა თქმა უნდა, მტკნარი სიცრუეა.
_ რატომ?
_ ფაქტობრივად, ძალიან დიდი ტყუილია, რომ პროპორციული სისტემა თითქოს „ნაცმოძრაობის“ დამსახურებაა, მაგრამ სიმართლე გითხრათ, ეს არ მწყინს, რადგან „გირჩისა“ და სხვა პარტიებისგან განსხვავებით, ვაშაძე ჩემთვის ავტორიტეტი არ არის და ფაქტებს იმის მიხედვით არ განვსაზღვრავ, ის რას იტყვის! ყოფილ მეგობრებსა თუ თანამშრომლებს კი ერთმანეთისგან შეიძლება, უფრო მეტი ეწყინოთ.
_ ერთი სიტყვით, პრობლემები მხოლოდ „ოცნებას“ კი არა, ოპოზიციის ე. წ. ლიბერალურ ფრთასაც აქვს. ყველაფერ ამით ოპოზიციის ის ნაწილი თუ სარგებლობს, რომელიც აპელირებას ნაციონალისტურ იდეებზე ახდენს?
_ ჩვენ არჩევნებისთვის ვემზადებით.
_ არჩევნებისთვის მთელი პოლიტიკური სპექტრი ემზადება.
_ სხვათა შორის, მცდელობა მქონდა, რომ ამ ფლანგზე კოალიცია შექმნილიყო, მაგრამ არ გამოვიდა.
_ რატომ არ გამოვიდა?
_ ეს შეიძლება, ყველას ბრალი იყოს, გარდა _ „თავისუფალი საქართველოსი“. მოკლედ, ჩვენმა პარტნიორებმა მიიჩნიეს, რომ ამ კოალიციის შექმნა, რბილად რომ ვთქვათ, ნაადრევია.
სხვათა შორის, ბოლო დროს ერთმანეთის მიყოლებით გამოქვეყნებულ რამდენიმე კვლევაში „თავისუფალი საქართველო“ წამყვანი პოლიტიკური ძალების გვერდით დასახელდა.
_ ანუ „თავისუფალი საქართველო“ საერთაშორისო ორგანიზაციების მიერ ჩატარებულ კვლევებში პირველად მოხვდა?
_ დიახ. მოკლედ, ჩვენი პრიორიტეტია, რომ არჩევნებში მონაწილეობა დამოუკიდებლად მივიღოთ, თუმცა კოალიციის შექმნის საკითხს მაინც არ ვხურავთ.
_ კოალიცია, მაინც, ვისთან შეიძლება, შექმნათ?
_ არ მინდა, რომ ვინმე გამომრჩეს და ამიტომ არ ჩამოვთვლი. ვიმეორებ: ამ წუთას კოალიციაზე არ ვსაუბრობთ, მაგრამ პრიორიტეტული ის პარტიებია, რომლებთანაც თანხვედრი ღირებულებები გვაქვს.
_ ისე, საქმე საქმეზე რომ მიდგეს, კოალიციის შექმნაზე ბურჯანაძეს თუ დაელაპარაკებით, რომელიც ამ ეტაპზე „ნაციონალებისა“ და სხვა ლიბერალური პარტიების გვერდით ზის?
_ ბოლო წლებში ბურჯანაძის პარტიასთან, ტრადიციულად, პარტნიორული ურთიერთობა გვაქვს, თუმცა ის, რაც თქვით, პრობლემაა. ამიტომ თუ თანამშრომლობას გადავწყვეტთ, ბუნებრივია, ამ საკითხის გადახედვა მოგვიწევს!

გიორგი აბაშიძე