„ქართული ოცნების“ გუნდის წევრი ომარ ნიშნიანიძე იმ დეპუტატთა რიცხვშია, რომლის ხმაურიანი გამოსვლებიც განხილვის თემა ხდება. ვნახავთ თუ არა მას მომავალ პარლამენტში, ჯერჯერობით, რთული სათქმელია. ნიშნიანიძის ინიციატივას, კენჭი იყაროს ქუთაისის ერთ-ერთ საარჩევნო ოლქში მაჟორიტარად, „ქართული ოცნებიდან“ გამოხმაურება არ მოჰყოლია. თავად დეპუტატი კი საკუთარ  შესაძლებლობებში დარწმუნებულია და გუნდის წევრებისგან პასუხს ელოდება.

„ქრონიკა+“ ომარ ნიშნიანიძეს ესაუბრება:

_ საზოგადოებაში განიხილებით ქუთაისის მაჟორიტარობის ერთ-ერთ  კანდიდატად. ამის სურვილი თავადაც გამოთქვით. რომელ ოლქში აპირებთ კენჭისყრას?

_ ეს არის რიონს გაღმა აღმოსავლეთით, ძველი ქალაქის ნაწილი საფიჩხიისა და კახიანაურის ჩათვლით, კვახჭირი, ჭოგნარი და გოდოგანის თემის 8 სოფელი. ის დასახლებული პუნქტები, სადაც მე ჩემი რესურსი მაქვს, დაახლოებით, 6000 ხმით.

_ რატომ უნდა შეაჩეროს მმართველმა გუნდმა თქვენს კანდიდატურაზე ყურადღება?

_ ერთ-ერთი, ალბათ, ისაა, რომ ამ გუნდის ერთგული ვიყავი. სუფთა წარსული მაქვს. ვინმე რამეს ვერ წამომაძახებს. ცოდნასაც ვერ დამიწუნებენ. არავის უჩუქებია ჩემთვის ეს სრული პროფესორობა. გარდა ამისა, გამოცდილება შევიძინე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია. არ არის მარტივი ის, თუ როგორ უნდა წარმოაჩინოს პოლიტიკოსმა თავი არა მარტო პარლამენტში, არამედ პარლამენტს გარეთაც. ყოველთვის აქტიური ვიყავი. მაჩანჩალა არ ვყოფილვარ. მოსახლეობასთან შეხვედრების, ამომრჩეველთან მუშაობის, მიღების, დახმარების, ყურადღების თვალსაზრისით ჩვენი გუნდის ათეულში შევდივარ. ყველაფერი ეს იმის საშუალებას მაძლევს, რომ მანდატისთვის ვიბრძოლო. უნივერსიტეტში 33 წელია, ვასწავლი. ჩემი სტუდენტები იმ ოლქშიც არიან მოფენილი, სადაც კენჭისყრას ვაპირებ. ესეც რესურსია. ერთადერთი, რაც მე არ მაქვს, ფულია. ფული გინდა რეკლამისთვის, გადაადგილებისთვის, ამიტომ დამოუკიდებლად გამიჭირდება და მტერს ვერ შევებრძოლები. მტერს ვუძახი „ნაციონალურ მოძრაობას“.

არ ვითხოვ სიაში ჩაწერას. ეს როგორაა, იცით? მთელი ძალით არ ვიბრძოლებ, ვერ გავიმარჯვებ და სიაში მაინც ხომ ვარო, პარლამენტარი მაინც ვიქნებიო. მე ასეთი რამ არ მინდა. მინდა, ვიბრძოლო. გამოცდილებაც მაქვს, რესურსიც და რატომ არ უნდა წამომაყენონ? მხოლოდ ინგლისური არ ვიცი. ასე რომ, რამე ხელშესახებ არგუმენტს და უარს ვერ მეუბნებიან, მაგრამ არც იმას მეუბნებიან, განიხილება თუ არა ჩემი კანდიდატურა.

ვისაუბრეთ იანვარში, გამოვთქვით მოსაზრება, სად ვხედავთ საკუთარ თავს მომავალში. გუნდიდან გასაგდები რესურსი „ქართულ ოცნებას“ არ აქვს. ჩემი წასვლა გარკვეული ადამიანების წასვლაა. მეჭიაური და ნიშნიანიძე არ არიან რიგითები, თავისი ამომრჩეველი და გულშემატკივარი ჰყავთ.

ბიძინამ მითხრა, ცოტა ხისტი იყავიო. ეს ხისტობაც დაკვეთაა ჩვენი ამომრჩევლის, ნაცემ-ნაგვემი ხალხის, რომელმაც საკუთარ ზურგზე გადაიტანა 9-წლიანი უბედურება. ხალხი მეუბნება, _ ომარ, შენ თუ არ იქნები, მაშინ ვინ  იქნებაო? ასეთი ათასობით ადამიანია.

_ თუკი კანდიდატად არ წამოგაყენეს, შესაძლებელია, გუნდი დატოვოთ?

_ მათზეა დამოკიდებული. არ მინდა, გუნდი დავაზარალო და ჩემი ხმები სხვაგან წავიდეს. მინდა, გუნდის წევრი ვიყო. ეს მათთვისაც განმიცხადებია. თუ ჭკუა აქვთ, ხომ უნდა დამელაპარაკონ? გარკვეულობა ყოველთვის სჯობია გაურკვევლობას.

_ თქვენ ერთ-ერთი მათგანი ხართ, რომელიც „ნაციონალური მოძრაობის“ მიმართ განსაკუთრებული გამონათქვამებით გამოირჩევით…

_ ჩემ მიმართ „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრები აგრესიას ამჟღავნებენ. ამას წინათ პარლამენტში ლონდარიძემ პიჯაკი რომ გაიხადა და ვითომ ტანზე შემოეხა, ხმა არ ამომიღია. კიბეზე ვიდექი, _ რა ხდება-მეთქი? _ უბრალოდ ვიკითხე. ეს გია თევდორაძე, ეს ორმეტრიანი ვირზილა, თვალებგადმოქაჩული მოვარდა და ლამის თვალები წამომთხარა. ისეთ აგრესიას ამჟღავნებენ, რომ ესენი ჩემს ოჯახს გადაუვლიან. გარკვეული იმუნიტეტი, დაცვა მჭირდება.

_ პარლამენტს მიღმა დარჩენა თქვენს უსაფრთხოებას ემუქრება?

_ თუნდაც, ამ კუთხითაც. გახსოვთ, ისინი როგორ პატრონობდნენ თავიანთ წევრებს? მაია ნადირაძე ცოტა ოდიოზური როცა გახდა და ხალხში უარყოფით რეაქციას იწვევდა, წაიყვანეს და დაასაქმეს. არავინ ქუჩაში არ დაუტოვებიათ. ესეც მნიშვნელოვანია. მე ვალების მეტი არაფერი დამრჩენია. ხელები ბიზნეში არ მიფათურებია. 3000 ლარს ვიხდი პროცენტს ყოველთვიურად.

_ ვინ შეიძლება თქვენ მაგიერ განიხილებოდეს კანდიდატად?

_ უამრავ ვინმეზეა საუბარი. მაგას ჩემზე კარგად თქვენ გაიგებთ. არც ერთი არ უთქვამთ ისეთი ფიგურა, რომელიც ომარ ნიშნიანიძეზე მეტია. ცოტა უხერხულიც კია ჩემთან მათი შედარება.

_ ოპოზიციური ძალებიდან რომელ კანდიდატს, ან ძალას განიხილავთ „ოცნების“ კონკურენტად?

_ ერთი თქვეს ირაკლი ჯულაყიძე „გირჩიდან“. არა მგონია, მან კონკურენცია გაუწიოს „ქართულ ოცნებას“, თუკი სერიოზულ კანდიდატურას დააყენებენ იმ ოლქში, რომელშიც მე ვარ.

_ „ნაციონალურ მოძრაობას“ არ განიხილავთ კონკურენტად?

_ მათ გარკვეული რესურსები აქვთ, მაგრამ, ამ ეტაპზე, არ მგონია, რამე წარმატების შანსი ჰქონდეთ. თუმცა კორცხელის ამბებმა და გურიაში საკრებულოს არჩევნებმა „ნაციონალებს“ იმედი გაუჩინა, რომ შესაძლებელია, მაჟორიტარებიც გაიყვანონ და ამიტომაც გერმანულ მოდელს აღარ დაუჭირეს მხარი.

_ თქვენ ქუთაისთან დაკავშირებით საკუთარი ხედვები გაქვთ და ამას ხშირად აჟღერებთ…

_ ბიძინა ივანიშვილმა, თავის დროზე, მთავარი თქვა, რომელიც ირაკლი ღარიბაშვილმა და გიორგი კვირიკაშვილმა გაიმეორეს. ეს არის ქუთაისის სატატუსი _ საგანმანათლებლო და კულტურის ცენტრი, მათ შორის, საერთაშორისო. პარლამენტში კანონპროექტი შევიტანე. სამწუხაროდ, გადამიდეს, გადმომიდეს და დღემდე არ არის დარეგისტრირებული. განსაკუთრებული სტატუსის მინიჭების შემთხვევაში ვერავინ იტყვის, რომ ტექნოლოგიური უნივერსიტეტი, ან სხვა რამე თბილისში უნდა იყოს და არა ქუთაისში.

კულტურის ცენტრი კი გულისხმობს ჩემს მეორე იდეას _ აიეტის ქალაქს. არგონავტიკის თემა მეათედიც არ გვაქვს გამოყენებული. ბატონ ბიძინას ვეტყოდი, რომ შეკვეთილში უზარმაზარ საკონცერტო დარბაზს აშენებს, სადაც მილიონებს ხარჯავს. აი, იქ რომ ტურისტი ჩამოვა, ვეტყვი, რომ კოლხეთი უძველესი ქვეყანაა, ახლა, მოდი, აიეტის ქალაქში წაგიყვან. დააჯინე კატერზე (გემზე კი არა, „არგოს“ სტილში კატერზე) და მიიყვანე კოპიტნარამდე მაინც.

_ შესაძლებლობას, რომ რიონი სანაოსნო გახდეს და პორტი აშენდეს, თქვენ ისევ განიხილავთ?

_ მელიორაციის სამსახურს ვესაუბრე და რიონის კალაპოტის გაწმენდას არაფერი უნდა. არ ჯდება ძვირი. პორტის თემა დახურულია, რადგან ანაკლიაში უკვე ღრმაწყლიანი პორტი კეთდება.

_ თქვენს მეორე იდეაზეც ხუმრობენ, რომელიც მიწისქვეშა ქუთაისში ტურიზმის განვითარებას უკავშირდება.

_ ესეც თემაა: ქართველები ვართ და საქილიკოდ ხომ უნდა ვაქციოთ ყველაფერი?! არა უშავს. ამასაც აქვს პერსპექტივა, მაგრამ შესასწავლია. შევეცდები, რომ ეს თემა შეისწავლონ. პეტრე ჭაბუკიანი გიჟი იყო? ნიკო ნიკოლაძე ამბობდა, რომ ერთი პატარა შესაძლებლობა თუ გაქვს, არ უნდა გაუშვა ხელიდანო.

_ ბიძინა ივანიშვილმა დააანონსა, რომ ტექნოლოგიური უნივერსიტეტი ქუთაისშიც განთავსდება. ამას დიდი ხანია ითხოვდნენ ქუთაისელები, მაგრამ ამაოდ. ხომ არ არის ამჯერად ეს ინიციატივა საარჩევნო ფანდი?

_ არა. თავის დროზე, ამაზე ვისაუბრეთ. მე რომ ვარ ქუთაისის გულშემატკივარი, არა მგონია, ვინმე მეტად იყოს. მთავრობის სხდომაზე და ყველა შეხვედრაზე მე ვიყავი. აბა, ის არ ჩნდებოდა, გვარს არ დავასახელებ. როცა ბატონ ბიძინას პირველად შევხვდი მითხრა, რომ ამერიკელები ქუთაისზე არ დათანხმდნენო. შეწუხებული იყო თვითონ. რაღაც მინდა მოვიფიქროო, რაღაც უფრო მძლავრი მინდა მივცე ქუთაისსო. მე ვიცოდი, ამ თემას რომ გააგრძელებდა, მაგრამ უფლება არ მქონდა, წინასწარ მეთქვა, ამას ბატონი ბიძინა აპირებს-მეთქი. უნივერსიტეტის სამეცნიერო ნაწილი თბილისში იქნება, ხოლო სასწავლო ნაწილი _ ქუთაისში.

_ დარწმუნებული ხართ?

_ კი ბატონო, მეც მომცა სიტყვა და საქვეყნოდაც განაცხადა. არა მგონია, ბატონი ბიძინა ამას გადავიდეს.

_ აღნიშნეთ, რომ გვარს არ დაასახელებთ, მაგრამ დიდი მკითხაობა არ უნდა, რომ ქუთაისის ამჟამინდელ მაჟორიტარს გულისხმობდით. მას ქუთაისთან დაკავშირებით რაიმე საკითხის ლობირება მოუხდენია?

_ როცა ქუთაისის უნივერსიტეტის საკითხი იყო, მაშინ იაქტიურა. თუ ოფიციალურ გამოსვლებს არ ჩავთვლით, სხვა სახის აქტიურობა არ მახსნდება.

_ ე. ი. მოსახლეობის პრეტენზია მასთან დაკავშირებით მართებულია?

_ ეს მოსახლეობის გადასაწყვეტია.

_ რას მიიჩნევთ „ქართული ოცნების“ შეცდომად?

_ ორი რამ, რაც ხარაკირია „ქართული ოცნებისთვის“ _ კოჰაბიტაცია და უპიარობა. თავადაც აღიარებენ, რომ ამომრჩევლის ინფორმირებულობა უმნიშვნელოვანესია. მე სულ ხალხში ვტრიალებ, მაგრამ ამას ვერც ერთი დეპუტატი ვერ გააკეთებს მუდმივად. ტელევიზია, გაზეთი სჭირდება…

_ „ქართული ოცნება“ საინფორმაციო ველის არარსებობას არ უნდა უჩიოდეს. თუნდაც GDS…

_ GDS „რუსთავი 2-ის“ საპირწონედ შეიძლება? „რუსთავი 2“ არის მონსტრი, საინფორმაციო ველის 80% უკავია.

_ რადგანაც „რუსთავი 2“ ახსენეთ, საინტერესოა, რას ფიქრობთ მასთან დაკავშირებულ პროცესებზე?

_ ჩვენ ერთი წინგადადგმული ნაბიჯი გვაქვს, რომ სასამართლოს საქმიანობაში არ ვერევით. ვაცადოთ სასამართლოს. ეს არის ქონებრივი დავა. მე გვარამიას ჩარევა უფრო ნეგატიური მგონია სასამართლო პროცესში, ლანძღვა-გინება და ა. შ. ეს უფრო მიმაჩნია ზეწოლად, ვიდრე „ქართული ოცნება“ რომ წამოიკნავლებს ხოლმე.

_ „ქართული ოცნების“ ზოგიერთი დეპუტატი ზოგჯერ საკმაოდ ზედმეტად  წამოიკნავლებს ხოლმე.

_ ამიტომ ვერიდები ამას. ვაცადოთ სასამართლოს. როცა პოლიტიკაში ხარ, ოდნავი გაჟღერებაც კი არ გამოვა კარგი. ძალიან არ მომწონს „რუსთავი 2“, მაგრამ არ მგონია, მართალი იყოს ჩარევა. სიმართლე გითხრათ, არ უნდა აკეთებდნენ კომენტარებს. უნდა განერიდონ ამას. ეს იქნებოდა უმჯობესი მათთვისაც და გუნდისთვისაც.

_ ვინ არიან ის ადამიანები, რომლებთანაც პარლამენტში მუშაობით კომფორტულად გრძნობთ თავს?

_ კარლო კოპალიანი, დათო ლორთქიფანიძე, რომელიც სულ ვანს გაიძახის. თუნდაც თამაზ მეჭიაური, ძარღვიანი კარგი ქართველი, ტრადიციული კაცია. შეიძლება, ისე ვერ სხლავს, ჯაფარიძე რომ არის და პირიდან სიტყვის ფაღარათი სჭირს, მაგრამ რასაც ამბობს, სიმართლეს ამბობს. სიმართლე ყოველთვის მომგებიანია.

_ არ გეჩვენებათ, რომ მეჭიაურის განცხადებები ხშირად ჰომოფობიური და შეურაცხმყოფელია?

_ ცოტა ხისტი არის, გეთანხმები, მაგრამ სიმართლეს ამბობს და სიმართლეს ისე ვერ იტყვი. სიმართლე სიხისტეს შეიცავს, ხალხს ზუსტად ეს სიხისტე მოსწონს, ამიტომ მას თავისი ძალა აქვს და არ არის დასაკარგი.

_ როგორ შეაფასებდით ქუთაისის ადგილობრივი თვითმმართველობის საქმიანობას?

_ საქმიანი გარემო ნამდვილად არის. იციან, რა მოიზიდონ და საიდან მოიზიდონ. თუმცა ვიტყვი, რომ პიარი სჭირდებათ. ისე, მთავრობის პიარს ნამდვილად სჯობია. ამის მეათედი ინფრასტრუქტურული პროექტები არ გაკეთებულა ქალაქში როდესმე, მაგრამ საზოგადოების მეტი ჩართულობა კარგი იქნებოდა. ადრე ამის პრაქტიკა გვქონდა. ეკითხებოდნენ ინტელიგენციას. მეტი კონტაქტი არ იქნებოდა ცუდი.

_ ის, რომ მთავრობა სათანადოდ ვერ აპიარებს საქმიანობას, მოკრძალებულობას მივაწეროთ, თუ უცოდინარობას?

_ ორივეს. ან არ იციან, ან ცოტა იციან. რას ეკრძალებიან? პოლიტიკა და მოკრძალება? მაშინ სიბრიყვეა ეს!

_ რატომ არ გისმენენ?

_ აი, ეს პრობლემა აქვთ. თუ არ იცი, გამოცდილ ხალხს უნდა დაუჯერო!

_ „რესპუბლიკელ“ მინისტრებზე არ გკითხავთ, მაგრამ სხვების მუშაობაც არ მოგწონთ?

_ ვაი, რა ვნახეო, ვერ ვიტყვი. თუ რამე ჩვენს გუნდს აზიანებს, ეს აღმასრულებელი ხელისუფლებაა.

_ რატომ უწევდით ხელს მათ დამტკიცებას, თუ ასეა?

_ სხვათა შორის, არაერთხელ მითქვამს, რომ თითოეულ მინისტრს ცალ-ცალკე უნდა ეყაროს კენჭი. წამოდით ჩემთან და სამთავრობო ტელეფონით დავრეკოთ მინისტრთთან, ან მინისტრის მოადგილესთან, ვინ აიღებს ყურმილს. როგორ უნდა ვიმუშაო პარლამენტარმა? ჩემთვის ვრეკავ?

_ განსაკუთრებით რომელი მინისტრის საქმიანობა მოგწონთ, ან პირიქით?

_ ძნელია ამაზე საუბარი, თუმცა ხალხმა იცის. მეტ-ნაკლებად იქაც არიან, ცდილობენ, გააკეთონ. მაგალითად, კახი კახიშვილი, რომელიც ხალხში ავტორიტეტია. არც სხვები არიან ცუდი, მაგრამ შეიძლებოდა უკეთესებიც. „ნაციონალურ მოძრაობას“ ერთი პლუსი ჰქონდა, _ ჭკვიან ხალხს ეძებდა და წაიყვანდა. ახლა იგივე პოლიტსაბჭოში რომ შეიყვანეს ვიღაცები, ჯერ  პოლიტიკაში მოიყვანე, იდეოლოგია გააცანი, დააწინაურე, ლიდერი გახადე და მერე მიიყვანე იქ.

_ „ქართული ოცნების“ პოლიტსაბჭოს შემადგენლობასთან პრეტენზია გაქვთ?

_ რა თქმა უნდა, მაქვს. ერთი ქალბატონი რომაა, მან განაცხადა, _ ევროპის საბჭოში სახალხო პარტიის ახალგაზრდული ორგანიზაციის ვიცე-პრეზიდენტი ვიყავიო. ახლა „სახალხო პარტია“ „ნაციონალური მოძრაობის“ ლობისტი და ერთი პოლიტიკის გამტარებელია.

_ მაგრამ ასეთი საკითხები ბიძინა ივანიშვილთან შეუთანხმებლად ხომ არ წყდება?

_ დარწმუნებული ვარ, რომ ბატონი ბიძინა არ ერევა პოლიტსაბჭოს დაკომპლექტებაში.

_ საპარლამენტო არჩევნებში „ქართული ოცნების“ შანსები როგორია?

_ „ქართული ოცნება“ გაიმარჯვებს. უნდა ვთქვათ, რომ არც ისე ცუდადაა საქმე, როგორც ოპოზიცია გაიძახის და არც ისე კარგად, ზოგიერთი ჩინოვნიკი რომ ამბობს. ჭეშმარიტება შუაში უნდა ვეძებოთ.

_ ვინ უნდა იყვნენ ისინი, ვის გარეშეც „ქართული ოცნების“ სიის პირველი ათეული არ შეიძლება იყოს?

_ რთული სათქმელია. არის მებრძოლი ხალხი. გედი ფოფხაძე უნდა იყოს, კარგი იურისტია. დებატებში მეტად მნიშვნელოვანია ეკა ბესელიას და მანანა კობახიძის რესურსი. ისინი ლიდერები არიან და რატომაც არა?  უნდა იცოდე, რა იდეოლოგია გვაქვს და შემდეგ ამის გადმოცემა უნდა შეგეძლოს სიტყვებით. პოლიტიკოსობა ეს არის. მე ამას უკვე მივეჩვიე. უნდა შეგეძლოს სიმართლის დამტკიცება. კონკრეტულად, ლაღად და მარტივად უნდა მიიტანო ხალხამდე. თუ ეს შეგიძლია, უკვე პოლიტიკოსი ხარ.

                                                                                                                          ხვიჩა ვაშაყმაძე