რამდენიმე დღის წინ, ადვოკატთა საერთო კრებაზე, სადაც საქართველოს ადვოკატთა ასოციაციის თავმჯდომარე ზაზა ხატიაშვილმა ადვოკატებს წლის ანგარიში გააცნო, ხელისუფლების მიერ ადვოკატების დევნის ფაქტებს შეეხო და განაცხადა, რომ ამ მხრივ მდგომარეობა არ გამოსწორებულა. ზაზა ხატიაშვილი „ქრონიკა+“-ს ექსკლუზიურად, გულახდილად ესაუბრა იმის შესახებ, თუ რა ხდება ადვოკატების თავს, რას ფიქრობს მათი ხელმძღვანელი ქვეყანაში განვითარებულ სამართლებრივ თუ პოლიტიკურ მოვლენებზე, რას აპირებენ ადვოკატები და საითკენ მიდის ქვეყანა?..

ზაზა ხატიაშვილი:

_ 25 ოქტომბერს ჩატარებულ ადვოკატთა საერთო კრებაზე  ასოციაციამ ღირსების ორდენით დააჯილდოვა აფხაზეთიდან ლტოლვილი ადვოკატი, სამი შვილის დედა, ნონა კირთაძე, რომელსაც გორის სასამართლოში ფინანსური პოლიციის თანამშრომელი, გოგა ბერძენიშვილი დაესხა თავს. ეს ფაქტი, თავის დროზე, თქვენმა გაზეთმა გააშუქა. გორის სასამართლოდან მტკიცებულებები ამოღებული გვაქვს, მაგრამ რადგან საქართველოს ხელისუფლება ჯიუტად ამბობს, რომ ადვოკატის შეურაცხყოფა მას არ აინტერესებს, კრებაზე  განვაცხადე, რომ ვეცდები, ეს და კიდევ სხვა ფაქტები აუცილებლად იქნეს გამოძიებული. 7 ნოემბერს საქართველოსა და პოსტსაბჭოური ქვეყნების ისტორიაში პირველად ჩატარდება კონფერენცია, რომელიც მხოლოდ ადვოკატთა უფლებების დაცვას მიეძღვნება. მის მუშაობაში მონაწილეობას მიიღებს და მას წარუძღვება ევროპის ადვოკატთა ასოციაციის პრეზიდენტი, მარია სლაზაკი. ეს ნიშნავს, რომ საქართველოს ადვოკატთა ასოციაციამ იმდენი მტკიცებულებები მოიპოვა ადვოკატების დევნაზე, ამ დიდი კონფერენციის დაფინანსება საერთაშორისო ორგანიზაციების თანადგომით ხერხდება. ასეთი რამ ხდება საგანგაშო მდგომარეობის დროს და ამას ამიტომაც ვაკეთებთ, რადგან გვინდა, ჩვენი წევრები სახელმწიფო ძალადობისგან დავიცვათ. ადვოკატი, რომელიც თავად არის დაუცველი, ის კლიენტს ვერ დაიცავს. მუშაობა რამდენიმე მიმართულებით მიდის. ადვოკატთა ასოციაციაში ჩემი თავმჯდომარეობით შექმნილია ადვოკატთა შესახებ კანონში შესატანი ცვლილებების ჯგუფი, რომელიც კანონში შესატან ადვოკატის ინსტიტუციური განვითარებისთვის ფორმულირებებს განიხილავს. გვინდა, რომ 1990 წლის გაეროს კონვენცია _ გაეროს პრინციპები ადვოკატთა როლის შესახებ, სადაც ადვოკატის ინსტიტუციურ დაცვაზეა საუბარი, კანონში მთლიანად აისახოს. ასევე ევროსაბჭოს დახმარებით ჩამოყვანილი გვყავს ექსპერტი, რომლის რეკომენდაციის თანახმადაც, კანონში იყო ნორმა, რომ ადვოკატის ოფისის ჩხრეკა არ უნდა განხორციელდეს ადვოკატთა ასოციაციის წარმომადგენლის დასწრების გარეშე. ჩვენ ასევე ვცდილობთ, რომ სისხლის სამართლის კოდექსში შევიდეს ცვლილება და როგორც პროკურორის ხელის შეშლისთვის არსებობს სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობის საკითხი, ადვოკატის შემთხვევაშიც იგივე იყოს. ქალბატონი მარია სლაზაკი გააჟღერებს, რომ სისხლის სამართლის კოდექსში ეს ნორმა უნდა იყოს _ ადვოკატის საქმიანობაში ხელშეშლა გახდება დასჯადი ქმედება. ეს ყველაფერი ემსახურება საქართველოში ადვოკატის პროფესიის დაცვას. ახლა რასაც გეტყვით, პირველად თქვენთან ვამბობ: სექტემბერში ევროპის საბჭოში, სტრასბურგში ვიყავი, სადაც ევროპის საბჭო აღმოსავლეთის პარტნიორების ქვეყნებს სასამართლო რეფორმის განხორციელებაში ეხმარება. იქ რეზოლუციაში შევატანინე საკითხი, რომელზედაც ევროსაბჭომ გადაწყვეტილება უნდა მიიღოს ადვოკატისა და პროკურორის _ მხარეთა თანასწორობის პრინციპთან დაკავშირებით. ეს არის ორწლიანი პროექტი. სანამ მე ვარ თავმჯდომარე, ყველაფერი უნდა მოვასწრო და ადვოკატთა ასოციაცია ისეთი დავტოვო, რომ მთლიანად უზრუნველყოფილი იყოს ადვოკატის ინსტიტუციური დევნისგან დაცვა. მე ვახერხებ ადვოკატების დაცვას. მათ არ ეშინიათ, მირეკავენ და იციან, რომ როცა საჭირო გახდება, მაშინვე იქ გავჩნდები, მაგრამ ასოციაციის თავმჯდომარე სულ ზაზა ხატიაშვილი ხომ არ ეყოლებათ, ამიტომ ისინი კანონმა უნდა დაიცვას და არა ხატიაშვილმა. ვცდილობ, როცა ასოციაციიდან წასვლა მომიწევს, ასოციაციის ხელმძღვანელის ძირითადი ფუნქცია აღარ იყოს ადვოკატის დაცვა და ეს მხოლოდ კანონმა გააკეთოს.

_ ხელისუფლებაში მოსვლამდე „ოცნება“ ხალხს ხომ ჰპირდებოდა, რომ კანონებს მათ სასიკეთოდ შეცვლიდა, მაგრამ ამ კუთხითაც კრიზისია, არა?

_ ბიძინა ივანიშვილი ხელისუფლებაში 6 თვის მოსული იყო, როცა ვთქვი, ის გვატყუებს-მეთქი. მაშინ არავინ დამიჯერა. მერე პარლამენტის წინ დავდექი და მთავარი პროკურორის დანიშვნის წესს ვაპროტესტებდი. ვამბობდი, ეს დაგვაქცევს-მეთქი. რასაც ვამბობდი, იგივე დაწერა გაეროს დემოკრატიის ინსტიტუტმა ორი წლის შემდეგ, რომ არ შეიძლება მთავარი პროკურორის დანიშვნისა და განთავისუფლების წესი და ვადა არ იყოს კანონში გაწერილი. მე ვაცხადებდი, ეს კანონი იმისთვისაა მიღებული, რომ ვიღაცამ უნამუსო, რეპუტაციაშელახული ადამიანი, ან ისეთი პირი არ დანიშნოს მთავარი პროკურორის თანამდებობაზე, რომელსაც დანაშაული აქვს ჩადენილი-მეთქი. 6 თვის შემდეგ, როცა ამ თანამდებობაზე ხელისუფლებამ ფარცხალაძე წარადგინა და დანიშნა, ჟურნალისტებმა დამირეკეს და მეკითხებოდნენ, ამას წინასწარ საიდან მიხვდითო? როცა ადამიანი კანონს ცვლის, ე. ი. რაღაც აქვს ჩაფიქრებული. მათ ხომ ჰყავთ იურისტები და იციან, რომ ასეთი კანონების მიღება არ შეიძლება, მაგრამ პარლამენტმა მაინც აუწია ხელი. ამით კომუნისტური დრო გამახსენდა, ყველას ყველაფერზე ხელი მაღლა რომ ეჭირა. აქედან გამომდინარე, ქვეყანა სამართლებრივ ჩიხში შეიყვანეს. სანამ ესენი ამ ჭაობში შეგვიყვანდნენ, მანამდე უნდა ამოგვეღო ხმა.

როცა მე პარლამენტთან ვიდექი და ამ ყველაფერს ვაპროტესტებდი, ირაკლი ალასანია თავდაცვის მინისტრი იყო. მან და მისმა დეპუტატებმა გვერდით ჩამიარეს და გამარჯობა არ მითხრეს. მერე მისი ხალხი ე. წ. კაბელების საქმეზე რომ დაიჭირეს, ამბობდნენ, მთავარი პროკურორი ამ ფორმით რომ დანიშნეს, ყველაფერი ამის ბრალიაო. სანამ მათ კართანაც არ დაიჩოქა ივანიშვილის „აქლემმა“, იქამდე არ ამოიღეს ხმა. ხვალ ახლა „რესპუბლიკური პარტია“ დამიდგება გვერდში, რადგან ივანიშვილი მათ შევიწროებას დაიწყებს, მერე შარტავას გუნდი და ა. შ. როცა დაინახავენ, რომ საარჩევნოდ ივანიშვილმა შეიძლება სიაში არ მოახვედროს, მაშინ იტყვიან, აი, ხატიაშვილი მართალი იყოო. ეს არის უბინძურესი პოლიტიკა.

სანამ გაუპატიურების კადრები გავრცელდებოდა, ერთი წლით ადრე,  ამაზე მე ვილაპარაკე, მაგრამ მაშინ ჩემი კოლეგებიც გამოვიდნენ და თქვეს, რომ მე პოლიტიკაში მინდოდა წასვლა და ამას ამიტომ ვლაპარაკობდი. ივანიშვილი და ღარიბაშვილი პოლიტიკაში ჯერ კიდევ არ იყვნენ შემოსულები და მგონი, არავის გაუგია, ამის ირგვლივ მათ რაიმე რომ ეთქვათ. ზოგიერთი კიდევაც დამიპირისპირდა, მაგრამ მერე ეს კადრები როცა გამჟღავნდა, გაახსენდათ, რომ ხატიაშვილი ამას ამბობდა. არჩევნებამდე ცოტა ხნით ადრე „მაესტროზე“ რამიშვილმა მიმიწვია და იმანაც გაიხსენა, ამას რომ ითხოვდიო. ვითხოვდი კი არა, კონკრეტულ გვარებს ვასახელებდი. სხვათა შორის, მაშინდელი სახალხო დამცველი ტუღუში ძალიან მეხმარებოდა და ისიც ითხოვდა ამ ადამიანების დასჯას. შევვარდი ევროკავშირის ელჩთან. დიმიტროვმა გიგა ბოკერიას დაურეკა. მალხაზ არქანიას მეუღლემ პირველმა გაბედა იმ საშინელებების თქმა. შეიძლება, სააკაშვილის პარლამენტში ყველამ არ იცოდა, ეს რომ ხდებოდა, მაგრამ ივანიშვილის პარლამენტში ხომ უკვე ყველამ ყველაფერი იცოდა?! იცით, ამ ორ პარლამენტს შორის რა განსხვავებაა და ყველაზე დიდი სადისტი ვინ არის, ის რომელმაც იცის, რომ გაუპატიურების ფაქტი მოხდა და მას არ იძიებს?! ამ პარლამენტმა იცის, რომ ეს სადისტები დღეს ისევ სისტემაში არიან, მაგრამ ხმას არ იღებენ? ახლა თქვენ მითხარით, რომელი უფრო დიდი სადისტია _ სააკაშვილის პარლამენტი, თუ ივანიშვილის პარლამენტი? უნდა შექმნილიყო საგამოძიებო კომისია, რომელიც ასეთ საქმეებს გამოიძიებდა, მაგრამ არც ეს გააკეთეს და საპროკურორო საბჭოში ისეთი ხალხი შეიყვანეს, რომლებმაც დანაშაულზე დაჭერილი ხალხი პოლიტპატიმრების სტატუსით გამოუშვეს.

_ კონკრეტულად ვისზე საუბრობთ?

_ თუნდაც პროკურორ ნათია სონღულაშვილზე, რომელმაც ადვოკატი ტარიელ მურმანიშვილი იმიტომ დააკავა, რომ მის მიერ მოგებულ პროცესთან მიმართებით მაშინდელი პარლამენტარის ინტერესები იკვეთებოდა. მურმანიშვილს ზაქარია ქუცნაშვილი იცავდა, რომელიც დღეს „ქართული ოცნების“ ერთ-ერთი სახეა. მაშინ მან სონღულაშვილს ჰკითხა, _ ამდენს რომ ლაპარაკობთ, მტკიცებულებები თუ გაქვთო? აღკვეთის ღონისძიების შეფარდების სხდომაზე სონღულაშვილმა უპასუხა, სამ დღეში მექნებაო. ასეთი პროკურორი აირჩიეს საპროკურორო საბჭოში. ერთ-ერთი საპროკურორო საბჭოს წევრი პროკურორის გამო კი ადამიანები ქვეყნიდან გაიქცნენ და მათ სხვა ქვეყანამ თავშესაფარი მისცა. ივანიშვილის ხელისუფლება იმაზე წავიდა, რომ ყველა ის ადამიანი, ვინც გამაუპატიურებლებს მფარველობდა, ისევ თანამდებობებზე დატოვა და ყველაზე დიდი დამნაშავე ის არის, ვინც იცის დანაშაულის შესახებ, ხელს აფარებს, არ სჯის მათ და გაჩუმებულია.

_ ამ ყველაფერს კოჰაბიტაციით ხსნიან და ეს არის ამის გამართლება?

_ არა, აქ კოჰაბიტაცია არაფერ შუაშია. ეს იყო სიბინძურეში გამობრძმედილ ხალხზე დაყრდნობით  ხელისუფლების შენარჩუნების კამპანია. თავიდანვე ხვდებოდა ივანიშვილი, რომ იტყუებოდა და იმას არ გააკეთებდა, რასაც ხალხს ჰპირდებოდა და ამიტომ, ხელისუფლების შესანარჩუნებლად, მას ის ბინძური მეთოდები დაჭირდებოდა, რასაც სააკაშვილის რეჟიმი ეყრდნობოდა. ეს არის ორჯერ ორი ოთხია. 18 სექტემბერს გადაწყვეტილება გამოვიდა, „მიქიაშვილი საქართველოს წინააღმდეგ“ და ევროსასამართლომ თქვა, რომ მიქიაშვილი წამების მსხვერპლი იყო. მე ვჩიოდი, რომ მურუსიძემ, რომელიც ვალდებული იყო, რომ 24 საათში განეხილა მიქიაშვილის საქმე, 40 დღის დაგვიანებით განიხილა. მოგებული პოროცესიდან ერთ თვეში მოვიდა ივანიშვილი, მურუსიძეს შეხვდა და უთხრა, შენ წესიერი კაცი ხარო. მურუსიძე და მისი ფრთა სააკაშვილის ძლიერი დასაყრდენი იყო, ასევე _ პროკურატურა. სამწუხაროდ, მოხდა ის რომ მხოლოდ სააკაშვილი შეიცვალა ივანიშვილ-ღარიბაშვილით.

ახლახან ქალბატონი წულუკიანი გამობრძანდა სამი წლის ანგარიშით და თქვა, _ პროკურატურიდან იუსტიციის სამინისტროში გვირაბით გამოჰყავდათ ხალხი და საპროცესო შეთანხმებებით ქონებას ართმევდნენო. ეს არის თუ არა სისხლის სამართლის დანაშაული კონკრეტული პროკურორების მხრიდან? შეიძლება, ეს პროკურორები საპროკურორო საბჭოებში აირჩიონ? არის თუ არა ეს დანაშაული სამოქალაქო საზოგადოების წინაშე? მე თუ მკითხავთ, მათი დაუსჯელობა იმაზე დიდი დანაშაულია, რასაც თავად ეს პროკურორები აკეთებდნენ. ჰოდა, როცა ღარიბაშვილი ამბობს, ისინი სადისტები იყვნენო, მე ვეუბნები მას, შენ უფრო დიდი სადისტი ხარ, ეს ადამიანები რომ არ დასაჯე-მეთქი. მერაბიშვილის დროს დვალიშვილის პოლიციაში წამებასთან დაკავშირებით საქმე მოვიგე. მას იქ „კოკა-კოლა“ ენით აალოკინეს. ღარიბაშვილმა კი ეს მწამებელი ქობულია წყალტუბოს პოლიციის სამმართველოს უფროსად დანიშნა. ახლა ხალხმა განსაჯოს, მერაბიშვილი უფრო დიდი მწამებელია თუ ღარიბაშვილი, რომელმაც კარგად იცოდა, ვინ იყო ქობულია და მაინც დააწინაურა? ამას რომ ვამბობ, ივანიშვილმა ლამის მე გამხადოს ყველაზე დიდი „ნაციონალი“, მაგრამ ყველამ ისიც კარგად იცის, ვინ აფინანსებდა „ნაცმოძრაობას“ თავის დროზე, მე თუ ბიძინა?!

_ „რუსთავი 2“-ის მიმართ თქვენი მხარდაჭერა სწორედ „ნაციონალობით“ შეირაცხა…

_ ის ხალხი, ვინც ჩემზე ლაპარაკობს „ნაციონალიაო“, წინათ სააკაშვილს უკრავდა ტაშს. მარიკა ვერულაშვილი და ბეჟუაშვილი ახლა არიან „ქართული ოცნება“ და მე გავხდი „ნაციონალი“? სააკაშვილის რეჟიმმა „მაესტროს“ წინააღმდეგ რომ გაილაშქრა და იქ აქციები დაიწყო, ჩემსა და გელა ნიკოლეიშვილს გარდა არც ერთი ადვოკატი არ მისულა ამ აქციაზე. როცა „ალიას“ პრობლემები შეექმნა, იქაც ერთადერთი ადვოკატი ვიდექი მათ გვერდით ციხესთან. მაშინ მეუბნებოდნენ, „ალია“ ცილისმწამებლურ განცხადებებს ავრცელებსო, მე კი ვპასუხობდი, _ ხალხო, ზოგჯერ მეც არ მომწონს ჩემზე დაწერილი რაიმე წერილი, მაგრამ ეს გამოხატვის თავისუფლებაა და ამას უნდა შევეგუოთ-მეთქი. „კვირის პალიტრის“ წინააღმდეგ რომ დაიწყო შეტევა, „კავკასიას“ რომ ჰქონდა პრობლემა, ყველგან ვიყავი და ამბობდნენ, ივანიშვილის მოგზავნილიაო. მე ვიბრძვი იმისათვის, რომ ქვეყანაში გამოხატვის თავისუფლება დაცული იყოს, ეს დემოკრატიისთვის, ჩვენი კეთილდღეობისთვის არის აუცილებელი.

_ ივანიშვილი და „ოცნება“ „რუსთავი 2“-ის სასამართლო პროცესს სამოქალაქო დავად განიხილავენ. ამბობენ, რომ ეს არის დავა მფლობელებს შორის და მეტი არაფერი ხდება. ტელევიზიის დახურვას არავინ აპირებსო და ეს ასე არ არის?

_ ამ დავას მე სამართლებრივად არ ვეხები. მე რომ ვიყო ხალვაში, განცხადებას გავაკეთებდი და იმ პოლიტიკოსებს დავუპირისპირდებოდი, რომლებიც „რუსთავი 2“-თან პოლემიკაში შედიან და მას „ნაცმოძრაობის“ ტელევიზიას უწოდებენ.  ყოფილი ადვოკატი მანანა კობახიძე გამოვიდა და გაიძახოდა, თქვენ „ნაცმოძრაობის“ ტელევიზია ხართო. მან ინგა გრიგოლიას გადაცემაზეც თქვა, უნდა დაეხურა ხელისუფლებას, აბა, რა უნდა ექნაო? რომ არ ყოფილიყო კობახიძის, ივანიშვილის, ღარიბაშვილის ეს განცხადებები და მათ არ ეძახათ „რუსთავი 2“-ისთვის სიცრუის ტელევიზია, შეიძლებოდა ყველაფერი სხვაგვარად ყოფილიყო. „მე-9 არხი“ რა, სულ სიმართლეს ლაპარაკობდა? ამის გამო მედიასაშუალებაში შევარდნა და დარბევა როგორ შეიძლება? ამბობენ, ტელევიზიას არ ვხურავთო, არა? 2007 წელს, როცა „იმედში“ შევარდნენ, წინა დღეს ყველა აცხადებდა, რას ლაპარაკობთ, „იმედში“ ვინ შევა, ჩვენ არ ვართ ასეთი ხელისუფლებაო. საქმე ის არის, რომ „რუსთავი 2“-ის კონცერტებს 50 ათასამდე ადამიანი ესწრება, მაგრამ ღარიბაშვილმა და ივანიშვილმა ახლა შეკრება რომ ჩაატარონ, ამ ხალხის 10 პროცენტიც არ მივა. ამას წინათ თქვეს, ბერა ივანიშვილის კონცერტი ჩატარდა „ამირანში“ და რამდენიმე ათეული ადგილი დარჩა ცარიელიო. ამ დარბაზში, მე გონი, 800 კაცი ეტევა, ანუ ხელისუფლება ცაიტნოტშია. მან იცის, რომ არჩევნები წაგებული აქვს და სხვადასხვა მეთოდით ცდილობს ფონს გასვლას. გაუპატიურების კადრების ჩვენებაც უკვე მაგათ საწინააღმდგოდ მოქმედებს, რადგან ეგ ისედაც ყველამ იცის. ჯერ კიდევ როდის ვაცხადებდი, პატიმრები რომ საპროცესო შეთანხმებებს აფორმებენ, ამით ისინი საკუთარ სქესობრივ ხელშეუხებლობას ყიდულობენ-მეთქი. ივანიშვილ-ღარიბაშვილმა კი ეს მწამებლები თავის ადგილებზე დატოვეს და ზოგიც დააწინაურეს. იური ვაზაგაშვილი სწორედ ამას შეეწირა, რადგან ამბობდა, ჩემი შვილის სავარაუდო მკვლელებს ნუ აწინაურებთ და ამუშავებთ, დასაჯეთო. ამიტომ ვამბობ, ის ადამიანები, რომლებიც ახლა ამას აკეთებენ, ჩემთვის უფრო დიდი სადისტები არიან და არ მაინტერესებს, ისინი რას იტყვიან ჩემზე. მე ვარ ნამდვილი უფლებადამცველი და არა ისეთი, სააკაშვილის დროს ერთად რაზეც ყვიროდნენ, ძალადობააო და ახლა იგივეს ამართლებენ. ვიბრძვი, რომ ხალხს საარჩევნო კულტურა ჩამოუყალიბდეს, იყოს ტელევიზიები, რომლებიც სხვადასხვა ენაზე საუბრობენ და მერე ვისაც რომელი მოეწონება, იმას უყუროს. მე თუ „ვანოს შოუს“ ყურება მინდა, ივანიშვილს არ აქვს უფლება, ეს ამიკრძალოს. თბილისში წყალდიდობა რომ მოხდა, „რუსთავი 2“-დან გაიგო ეს ამბავი მთელმა ხელისუფლებამ. აქედან გამომდინარე, ეგენი ფიქრობენ, რომ არჩევნების გაყალბებას ვერ შეძლებენ, რადგან „რუსთავი 2“ ყველგან იქნება, ამიტომ უნდათ, თავიდან მოიცილონ.

_ ივანიშვილმა ინტერვიუში თქვა, კოლექტივს შეუძლია, სხვა ტელევიზია გააკეთოსო და ამით რაზე მიგვანიშნა?

_ ივანიშვილი, ქვეყნის ფაქტობრივი მმართველი, როცა ამბობს, სხვა ტელევიზია გააკეთონო, ეს უკვე იმას ნიშნავს, რომ „რუსთავი 2“ უნდა დაუბრუნდეს ხალვაშს. ეს არის პროცესის პოლიტიზება. ასე რომ არ იყოს, მას უნდა ეთქვა, _ მე არ ვიცი სამართლებრივად ეს საქმე, შეხება არ მაქვს მასთან და მხარეებმა გაარკვიონო. პრობლემა ის არის, რომ ეს ადამიანები „რუსთავი 2“-ის მომავალში შედიან, რაც არის პროცესის პოლიტიზება. ევროსასამართლო ამბობს, რომ როცა ქვეყნის პირველი პირები განცხადებას აკეთებენ და მერე სასამართლოს იგივე გადაწყვეტილება გამოაქვს, ეს პროცესი პოლიტიზებულიაო.

_ ამას შეგნებულად აკეთებენ, თუ არ იციან, რა და როგორ არის?

_ ვფიქრობ, რომ ივანიშვილი იურიდიულ ტერმინოლოგიასთან შორს არის. საადვოკატო პრაქტიკის დროს მილიონერი კლიენტები მყოლია და  მათი ფსიქოლოგია კარგად ვიცი. მათი პრობლემა ის არის, რომ ყველაზე ყველაფერი „იციან“ და მბრძანებლობენ. მიაჩნიათ, რომ რადგან ფულს იხდიან, შენ ყველაფერი უნდა გააკეთო. ცხადია, მათ შენზე მეტი „იციან“ იურისპრუდენციაშიც, თუმცა, რეალურად, აზრზე არ არიან. ქართველ ადვოკატებს, ვისაც მილიონერებთან აქვთ შეხება, რომ ჰკითხოთ, ყველა ამას გეტყვით. მილიონერები რომ ასე აზროვნებენ, მილიარდერი როგორ იაზროვნებს, ხომ წარმოგიდგენიათ?

ფულის დევალვაცია როცა დაიწყო, ამას პარლამენტი გარე ფაქტორებს აბრალებდა, მაგრამ მერე ბიძინა გამოვიდა და განაცხადა, ეს ქადაგიძის ბრალიაო. მერე პიონერებივით აჭიკჭიკდა ყველა, ვინც მანამდე აცხადებდა, გარე ფაქტორების ბრალიაო. ანუ მამა-მარჩენალი რასაც იტყვის, ესენიც ცხვრებივით იმეორებენ. ასეთი სამარცხვინო პარლამენტი საქართველოს არასდროს ჰყოლია.

_ სატელევიზიო ინტერვიუში ივანიშვილმა „ქრონიკა+“-ის მთავარი რედაქტორი, ელისო კილაძე გააკრიტიკა. ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რაღაც ფორმით გაზეთი „რუსთავი 2“-ის ბედს გაიზიარებს და ივანიშვილის რეპრესიები ჩვენზეც გავრცელდება?

_ ეს არის ივანიშვილის განცხადება დამოუკიდებელი მედიასაშუალების, გაზეთის მთავარი რედაქტორის წინააღმდეგ. ეს დაახლოებით იმას ნიშნავს, რომ შეიძლება ხვალ-ზეგ ვინმე თქვენთანაც შემოვარდეს, ან სასამართლოში ვიღაცის სარჩელი გაჩნდეს წილების მოთხოვნით და ა. შ. რანდენჯერაც ბიძინამ ასეთი განცხადება გააკეთა, იმდენჯერ ეს სამართალდამცველებმა დაკვეთად აღიქვეს და მერე ასეთი პროცესები დაიწყეს. ელისო კილაძეზე იმიტომ არის ივანიშვილი გაბრაზებული, რომ მან ღარიბაშვილ-თამაზაშვილის კლანის ამბები გაახმოვანა, „ნარუშილოვკის“ საქმე, რომლითაც ივანიშვილ-ღარიბაშვილისა და მთავრობის სხვა წევრების საახლობლო სარგებლობდა. თანაც „ქრონიკა+“ ძალიან პოპულარული გაზეთია, მისით ყალიბდება საზოგადოებრივი აზრი და ამიტომ ებრძვიან.

ივანიშვილი თავისუფალ აზრს რომ ებრძვის, ეს იქიდანაც ჩანს, ინგა გრიგოლიას გადაცემა რომ დახურა. ვახო სანაიამაც, გააკრიტიკა თუ არა ივანიშვილი, მაშინვე დაკარგა სამსახური. მაინტერესებს, თუ ეს ასე არ არის, რატომ იხურება სწორედ ის გადაცემები, სადაც ივანიშვილს აკრიტიკებენ? მას უნდა, არჩევნების წინ სუფთა ველი ჰქონდეს, რათა არჩევნებზე ის შედეგი დადოს, რაც მას უნდა.

_ ყოფილმა პრემიერ-მინისტრმა ინტერვიუს დროს ისიც თქვა, რომ მას ხალხის მხარდაჭერა აქვს, თქვენ კი ამტკიცებთ, რომ ასე არ არის. როგორ ფიქრობთ, ამას გარემოცვა ეუბნება და ატყუებს? 

_ ივანიშვილი თავად არის მატყუარა და მე მისი მართალი სიტყვა ჯერ არ გამიგია. უამრავ რამეს დაჰპირდა ხალხს, მაგრამ ახლა ხან ამბობს, წამომცდაო, ხან, თურმე, ასე არ უთქვამს, რაც არაპირდაპირი აღიარებაა იმისა, რომ იცრუა. კაცი, რომელიც ცრუობს, მასზე კომენტარის გაკეთება ძნელია. ალბათ, იცით, რომ „ქართული ოცნების“ დეპუტაცია საველე პირობებში ჰყავთ გადაყვანილი. თითქმის ყოველ მეორე დღეს მართავენ შეხვედრებს, სადაც ზოგჯერ ბიძინაც მიდის, მაგრამ იქაც არის ხალხი, რომელთაც არ უყვართ ბიძინა, თუმცა ეშინიათ მისი, ამიტომ ფარულად, შიდა ამბები გარეთ გამოაქვთ. ივანიშვილი ასე არ ირბენდა შეხვედრებზე და ყოველ მეორე დღეს შეკრებებს არ ჩაატარებდა, საქმე კარგად რომ ჰქონდეთ… „ქართული ოცნება“ შეგუებულია, რომ არჩევნებს თუ არ გააყალბებენ, წააგებენ. ამიტომაც არჩევნებამდე ექვსი თვით ადრე რასაც აკეთებდა ხოლმე სააკაშვილი, ეს იმას ერთი წლით ადრე აკეთებს.

სააკაშვილს ხელისუფლებაში ყოფნის დროს წერილი გავუგზავნე, სადაც  დავუწერე: ჩემო „დემოკრატიის შუქურავ“, ისე იხდი საქმეს, შენ საქართველოში ვერ ჩამოხვალ-მეთქი და ახლა იგივეს ბიძინას და ღარიბაშვილს ვეუბნები: თუ გონს არ მოეგებიან, ისინი ვერ ჩამოვლენ საქართველოში.

„ქრონიკა+“-ის მთავარი რედაქტორი, ელისო კილაძე, ჩემთვის არის საზოგადოების სახე. მას დიდ პატივს ვცემ, რადგან ყველა საქმეში ბოლომდე მიდის. ამას წინათ შევხვდი და მითხრა, რომ ჩემს შვილს პრობლემები შეუქმნესო. ადამიანი ტყვიაზე მიდის და რაც ივანიშვილმა მასზე ტელევიზიით თქვა, ამას ხომ თავის წრეში ადრეც იტყოდა, ჰოდა, კილაძის ოჯახური პრობლემები რომ აქედან მომდინარეობს, ამას რა დიდი გამოცნობა უნდა? ფაქტი ის არის, რომ ივანიშვილი აშკარა რეპრესიებზე გადავიდა. ეს არის დიქტატურა და ყველა დიქტატორი იგივეს აკეთებდა, როცა უნდოდა, რომ ხელისუფლება უკანონოდ შეენარჩუნებინა, მაგრამ ყველა უნდა გავერთიანდეთ, ერთად დავდგეთ და ამის საშუალება არავის მივცეთ. ეს უნდა იყოს დღეს ქართველი ხალხის ამოცანა.

                                                                                        ნელი ვარდიაშვილი