გიორგი ფოფხაძე: „ხელისუფლებამ ყურები უნდა გამოიფხიკოს!“

qw

საფრანგეთში მოღვაწე ქართველი ჟურნალისტი, გიორგი ფოფხაძე, გასულ კვირას, „ფეისბუქსტატუსის“ გამო, „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ მონიტორინგის საბჭოს კრიტიკის ობიექტი გახდა. საბჭოს მიერ გავრცელებული განცხადების თანახმად, ფოფხაძის საქმიანობა „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ დამოუკიდებლობას უშლის ხელს, ის პოლიტიკურად ანგაჟირებული ადამიანია, ასევე არღვევს კანონმდებლობას და ეთიკის კოდექსს. „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ბრიუსელის ბიუროს ჟურნალისტი, თავის მხრივ, მონიტორინგის საბჭოს ადანაშაულებს და მისი მისამართით გაჟღერებულ ბრალდებას თავისუფალ მედიაზე ზეწოლად განიხილავს.

 

რა გახდა გიორგი ფოფხაძის მისამართით გაჟღერებული ბრალდების მიზეზი? ვის ლობირებაში ადანაშაულებენ ქართველ ჟურნალისტს? როგორ გაუწევს ის წინააღმდეგობას „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ მონიტორინგის საბჭოს? ამ საკითხებზე „ქრონიკა+“-ს გიორგი ფოფხაძე ესაუბრება და აღნიშნული თემის ირგვლივ ექსკლუზიურ დეტალებს ახმაურებს.

ინტერვიუმდე გთავაზობთ სტატუსს, რომელიც ქართველი ჟურნალისტის გაკიცხვის საგანი გახდა; ასევე მონიტორინგის საბჭოს განცხადებას, რომლითაც ფოფხაძეს ბრალად წაუყენეს პოლიტიკური მიკერძოებულობა.

 

გიორგი ფოფხაძე: „არ ვიცი, რაღა დავწერო ამ ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტის რაპორტის მერე, რააა… უბრალოდ, გული მტკივა და მწყდება ერთ რამეზე… მარტო ბოლო სამი კვირის განმავლობაში, რაც ირმამ (ინაშვილი, _ ავტ.) მასალები გამომიგზავნა, ენაგადმოგდებულმა ვირბინე ევროპარლამენტში, 25 ევროდეპუტატს შევხვდი და გადავეცი ეს მასალები… ჯოჯოხეთურ შრომად დაჯდა ამ ევროპარლამენტარებთან ღრიტინი და ხვეწნა-მუდარა შეხვედრებზე და ამის დედა ვატირე, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ, რატო ყრის ეს ხალხი წყალში თავიანთი მავნებლობით, ეს ვერ გავიგე?! ერთია, როცა ჩვენ ვაწვდით ამ ყველაფერს და მეორეა, როცა სამთავრობო არხებიდან იღებენ ინფორმაციას… არადა, ჩვენი მიწოდებული ინფორმაცია სულ წყალში იყრება, თუ საგარეო საქმეთა სამინისტრომ, საელჩოებმა, მთავრობის ლობისტებმა და რა ვიცი, ვინ ჯანდაბებმა და ჯახნაბებმა არ იმუშავეს!“

 

ფრაგმენტი „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ მონიტორინგის საბჭოს განცხადებიდან: „აშკარად ჩანს, რომ ფოფხაძემ გამოავლინა პოლიტიკური მიკერძოება, რამაც რეალურად გამოიწვია ინტერესთა კონფლიქტი. ფოფხაძის ამ მოქმედებამ და შემდეგ მისმა განცხადებამ საფრთხე შეუქმნა საზოგადოებრივი მაუწყებლის პოლიტიკური დამოუკიდებლობის საკითხს. ასევე, ჩვენი ინფორმაციით, „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ გარდა, ის თანამშრომლობს მედიაკავშირ „ობიექტივთან“, რასაც, ასევე, ცალსახად კრძალავს კანონმდებლობა და ეთიკის კოდექსი. ამ პოსტით ირკვევა, რომ ფოფხაძე იყო ჩართული პოლიტიკურ საქმიანობაში კონკრეტული პოლიტიკური ძალის მხარეს… მონიტორინგის საბჭოს წევრები მივმართავთ სამეურვეო საბჭოს და გენერალურ დირექტორს, რათა სასწრაფოდ იქნას შესწავლილი აღნიშნული საკითხი და როგორც სამეურვეო საბჭომ, ისე გენერალურმა დირექტორმა მკაფიოდ გამოხატონ თავიანთი პოზიცია ამასთან დაკავშირებით. ასევე, გთხოვთ, რომ მოკვლევისა და საბოლოო გადაწყვეტილების პროცესი იყოს საჯარო“.

 

„ქრონიკა+“-ს ესაუბრება გიორგი ფოფხაძე:

_ 7 ივლისს გავრცელდა „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ მონიტორინგის საბჭოს განცხადება, რომლის საბაბი მათთვის გამხდარა ჩემ მიერ 27 ივნისს სოციალურ ქსელში გამოქვეყნებული ერთი მიკროსტატუსი. ამ განცხადების მიხედვით, მონიტორინგის საბჭომ ბრალი დამდო პოლიტიკურ მიკერძოებულობაში, თითქოს, ჩემი საქმიანობა საფრთხეს უქმნის „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ პოლიტიკური დამოუკიდებლობის საკითხს, არღვევს კანონმდებლობასა და ეთიკის კოდექსს. ამასთანავე, მონიტორინგის საბჭო აღნიშნავს, რომ, თითქოს, ჩემი აქტიურობა ტელერადიოკომპანია „ობიექტივში“ იკრძალება კანონმდებლობით და ეთიკის კოდექსით. მონიტორინგის საბჭო თავის განცხადებაში მიუთითებს, რომ ჩემ მიერ ევროდეპუტატებისა და ევროპელი პოლიტიკოსებისადმი გადაცემული მასალები, რაზედაც ჩემს სტატუსში ვსაუბრობ, არის საქართველოს კანონის მაუწყებლობის შესახებ 23-ე მუხლის, საზოგადოებრივი ქცევის კოდექსის წინათქმაში აღწერილი ქცევის პრინციპებისა და 22-ე თავის 22.1, 22.2, 22.3, 22.7 პუნქტების, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის 29-ე მუხლის 1,7,8 პუნქტების, 30-ე მუხლის I და II პუნქტების დარღვევა და ასევე წარმოადგენს მაუწყებლის სარედაქციო დამოუკიდებლობისა და ინტერესთა კონფლიქტის დარღვევას. მონიტორინგის საბჭო თავის განცხადებაში წერს, რომ ჩემ მიერ სოციალურ ქსელში დაწერილი სტატუსით და ჩემი ქმედებით, ევროპელი პოლიტიკოსებისათვის გადამეცა მასალები, ცალსახად გამოვხატე არა მხოლოდ ჩემი პირადი პოლიტიკური მსოფლმხედველობა, არამედ, თითქოს, ატიურად ვიყავი ჩაბმული პოლიტიკურ ლობიზმში მმართველი კოალიციის „ქართული ოცნებისა“   და პოლიტიკური პარტიის „საქართველოს პატრიოტთა ალიანსის“ პოზიციის დასაცავად.

როდესაც მონიტორინგის საბჭო ამ განცხადებას ამზადებდა, ჩემთვის არავის მოუმართავს, იქნებ, ტყუილი დავწერე? ამაში ვერ დავადანაშაულებ  მაუწყებლის დირექტორს, გიორგი ბარათაშვილს, მან პირველმა დამირეკა და გაიგო, რა ხდებოდა. ასევე დამირეკა მისმა მოადგილემ, გოგა ჩართოლანმა. ჩამოვედი საქართველოში და შევხვდი ბორდის თავმჯდომარეს. მათთან ეს ურთიერთობა გარკვეულია, წარვუდგინე მასალები _ რა აქტიურობას ვეწეოდი ევროსტრუქტურებში და ევროპოლიტიკოსებში. მგონია, რომ „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ მონიტორინგის საბჭოს განცხადება არის ძალიან მიკერძოებული და, საერთოდ, ეს საბჭო არის ზედმეტი წარმონაქმნი. რაც თავი მახსოვს, სულ ორი განცხადება გააკეთეს: ერთი _ „საზოგადოებრივმა მაუწყებელმა“ სტუდია რომ გააკეთა და თქვა, მოპარულია ბელგიური ტელეკომპანიიდანო და მეორე განცხადება იყო ეს. ამის უკან სულ სხვა რაღაც იმალება.

_ რას გულისხმობთ?

_ ეს ადამიანები მე თვითონ მახსოვს, თავის დროზე, ანგაჟირებულები, ერთი პოლიტიკური ძალის მხარდამჭერები და, აქედან გამომდინარე, არ მოეწონათ რაღაც. თურმე, ვანო მერაბიშვილზე, გიგი უგულავაზე და ა. შ. ვავრცელებდი ინფორმაციებს. ჯერ ერთი, 1988 წლიდან ნებისმიერ რეჟიმს ვამხელდი, ვიყავი პირველი ჟურნალისტი, რომელმაც რადიო „თავისუფლებაში“ დაიწყო მუშაობა კომუნისტების დროიდან. მე ვარ ის ჟურნალისტი, რომელმაც, თავის დროზე, ზვიადისტების საქმე მიიტანა ადამიანის უფლებადამცველ ორგანიზაციებამდე, მაშინ ევროსტრუქტურები არ იყო. სხვათა შორის, ამისთვის საქართველოდან ემიგრაციაში წასვლა მომიწია. ამ დროს ვიყავი „ასოშეითედ პრესის“ კავკასიის ბიუროს ხელმძღვანელი. ჟურნალისტის ვალი და მოვალეობაა, მიიღოს და გაავრცელოს ინფორმაცია. მით უმეტეს, „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ჟურნალისტისთვის, რადგან ეს მაუწყებელი ევროსტრუქტურებში წარმოადგენს ჩემი ქვეყნის სახეს! ამათ არ მოსწონთ ჩემი იქ ყოფნა! მე თანაბრად შემიძლია გავუწიო ოპონირება მთავრობასაც, „ნაცებსაც“, იმათაც და ამათაც. ამათ რომ გაშალეს იქ ლობისტური კამპანია, ზუსტად გიორგი ფოფხაძეა ის ადამიანი, ვისშიც ხელის შემშლელს ხედავენ! იმათ რომ რამე მოიტყუონ, ხომ არ დავხუჭავ თვალებს?! გამოვვარდები და ვიკივლებ! ასეთი ადამიანი არ სჭირდებათ იქ! ამათ სჭირდებათ ვიღაცა, რომელიც მათთვის მისაღები იქნება! ამ საბჭოში სხედან წინა ხელისუფლების მხარდამჭერები და როდესაც რეალურ ინფორმაციას ვაწვდი ევროპარლამენტარებს _ რა ხდება საქართველოში, აქ უკვე იცვლება სიტუაცია… ის, ვინც ეს კანონი დაწერა, ვინმე ლევან რამიშვილმა, მათი მხარდამჭერია. ჩიორას ბიძა ზის ამ მონიტორინგის საბჭოში!.. მეტი რაღა ვთქვა?..

„საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ მონიტორინგის საბჭოს განცხადებას განვიხილავ, როგორც ჩემ მიმართ მიზანმიმართულ დისკრედიტაციას, შავ პიარს და „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ბრიუსელის ბიუროდან ჩემი მოშორებისა და დეზავუირების მცდელობას. ამასთანავე, მინდა აღვნიშნო, რომ მონიტორინგის საბჭოს განცხადება ეწინააღმდეგება ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებების საერთაშორისო კონვენციას, საქართველოს კონსტიტუციას, სისხლის სამართლის კოდექსს. მე გახლავართ „საქართველოს ჟურნალისტთა დამოუკიდებელი ასოციაციის“ წევრი, რომელიც, ამავდროულად, არის „საერთაშორისო ჟურნალისტთა ფედერაციის“ (IFჟ) წევრი 2000 წლიდან და, აქედან გამომდინარე, მუდამ ვმოქმედებ საერთაშორისო ჟურნალისტთა კანონმდებლობით, ეთიკის ნორმებით და საერთაშორისო კანონმდებლობის დაცვით. „საზოგადოებრივ მაუწყებელში“ მოვედი ფრანგული ჟურნალისტიკიდან, სადაც ტელეკომპანია „მეცხრე არხის“ დახურვის შემდეგ დავბრუნდი და სადაც 15 წელი ვიმუშავე „მეცხრე არხში“ გადასვლამდე, საფრანგეთის საზოგადოებრივი რადიოს ჟურნალისტად ბრიუსელის ბიუროში. ფრანგულ ჟურნალისტიკაში, იქაური კანონმდებლობით, ჟურნალისტებს შეუძლიათ მისცენ თავს უფლება, სოციალურ ქსელებში აქტიურობის დროს, მათ მიერ დაწერილ მიკრობლოგებს ჰქონდეთ პოლიტიკური ელფერი, საჯაროდ გამოხატონ რომელიმე პოლიტიკოსის მიმართ სიმპათია, ან ანტიპათია. ამასთანავე, ფრანგული კანონმდებლობით, ჟურნალისტებს აქვთ უფლება, იყვნენ ამა თუ იმ პოლიტიკური პარტიის წარმომადგენლები, თუმცა მათი პოლიტიკური აქტივობა არ უნდა აისახებოდეს მათ მიერ მომზადებული რეპორტაჟების მიუკერძოებლობაზე. „საზოგადოებრივ მაუწყებელში“ მუშაობისას არც ერთი ჩემი რეპორტაჟი არ ყოფილა მიკერძოებული, არ ასახავდა რომელიმე პარტიის, პოლიტიკური ჯგუფის, ან პოლიტიკოსის ინტერესებს და მუდამ იყო და არის დაცული პოლიტიკური და ესთეტიკური ბალანსი. სოციალურ ქსელებში აქტიურობა მიმაჩნია პირად ცხოვრებისეულ ქმედებად და ნებისმიერი ჩემი პირადი მიმოწერის რაიმე სახის კომპრომატად გამოყენებას განვიხილავ, როგორც ჩემს პირად ცხოვრებაში ჩარევის მცდელობად. სოციალური ქსელებით აქტიურობა ევროპული კანონმდებლობით არის პირადი ცხოვრებისა და არა საჯარო, ან პროფესიული აქტიურობის არენა. გამონაკლისები არიან კომერციული და საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ჯგუფები, რომლებიც სოციალურ ქსელებს იყენებენ რეკლამისთვის. კიდევ ერთხელ მოგახსენებთ, რომ სოციალურ ქსელებში ჩემი მიკროსტატუსების გამოქვეყნება არანაირად არ არის დამოკიდებული ჩემს პროფესიულ საქმიანობასთან და ჩემი პირადი დამოკიდებულება არასოდეს ასახულა ჩემ მიერ მომზადებულ რეპორტაჟებზე. ამასთანავე, არც ერთი ჩემი პირადი შეხვედრა ამა თუ იმ ევროპელ პოლიტიკოსთან და პოლიტიკური ჯგუფის წარმომადგენელთან არ შეიცავდა და არ შეიცავს რომელიმე პოლიტიკური ჯგუფის ინტერესების გამოხატვას და პირიქით, ემსახურებოდა და ემსახურება ჟურნალისტის ვალდებულებას ინფორმაციის მიწოდების შესახებ. არასოდეს, არც ერთი პოლიტიკური ჯგუფის სასარგებლოდ, არც ერთი ევროპელი პოლიტიკოსისათვის არ მიმიწოდებია ინფორმაცია. თუმცა, ინფორმაციის მოპოვების პროცესში, რა თქმა უნდა, მივმართავ ყველა პოლიტიკური ძალის წარმომადგენელს, რათა შეიქმნას მიუკერძოებელი და დაბალანსებული სურათი მიმდინარე მოვლენებთან მიმართებით.

_ თქვენს სტატუსში ნახსენებია ირმა ინაშვილი. წერთ, რომ თქვენი ერთობლივი მუშაობის შედეგად ევროდეპუტატებს მასალები გადაეცით. იქვე საქართველოს მთავრობას აკრიტიკებთ. დააკონკრეტეთ, რაზე საუბრობთ?

_ მოგახსენებთ: ბრიუსელში აკრედიტებულ ჟურნალისტებს უწევთ ევროპელ პოლიტიკოსებთან შეხვედრა, რადგანაც ევროპელებს ხშირად აინტერესებთ ინფორმაცია ამა თუ იმ ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენების შესახებ და თუ ასეთი შეხვედრები მაქვს ხოლმე ევროსტრუქტურებში მომუშავე პოლიტიკოსებთან, ინფორმაციის წყაროებად ვიყენებ მთავრობის ოფიციალურ საიტებზე განთავსებულ ინფორმაციებს, ასევე ოპოზიციური პოლიტიკური ჯგუფების მიერ გადმოცემულ მასალებს, რაც, კიდევ ერთელ ვიმეორებ, ჟურნალისტის ვალი და მოვალეობაა დაბალანსებული და მიუკერძოებელი ინფორმაციის გასავრცელებლად. ევროდეპუტატებსა და ევროჩინოვნიკებს მივაწოდე ინფორმაცია 2013-2014 წლებში რუსეთის მიერ განხორციელებულ მცოცავ ანექსიაზე. დოკუმენტები და დოკუმენტაციის უმეტესი ნაწილი მოაწოდა ირმა ინაშვილმა. ამასთანავე, ჩვენ გვინდოდა და გვინდა, ჩამოვიყვანოთ ევროდეპუტატები და ბრიუსელში აკრედიტებული წამყვანი საინფორმაციო საშუალებების ჟურნალისტები, რომლებიც საკუთარი თვალით ნახავენ, აღწერენ და გააშუქებენ მცოცავი ოკუპაციის ფაქტებს, ოკუპაციის ზონაში არსებულ ადამიანის უფლებათა დარღვევებსა და ა. შ. ახლა ვსვამ კითხვას და მოვითხოვ, მონიტორინგის საბჭომ გამცეს დასაბუთებული პასუხი, _ სად დაინახა ჩემ მიერ დაწერილ მიკრობლოგში პოლიტიკური მიკერძოებულობა, ან რომელიმე პოლიტიკური ორგანიზაციის, ან პოლიტიკური ჯგუფისადმი მხარდაჭერა და ლობიზმი?! გამცენ პახუხი, საკუთარი ქვეყნის მცოცავ ანექსიაზე საუბარი ევროდეპუტატებთან და მათთვის ინფორმაციის მიწოდება ოკუპაციის ზონაში არსებულ მდგომარეობაზე, ადამიანების გატაცებაზე, უკანონოდ საზღვრის გადმოწევაზე, ადამიანის უფლებების დარღვევაზე, სად, როდის და როგორ არღვევს იმ პარაგრაფებსა და მუხლებს, რომელიც მათ მიერ გაკეთებულ განცხადებაშია ჩაწერილი?!

„ობიექტივის“ ოფიციალური თანამშრომელი არასოდეს ვყოფილვარ, უბრალოდ, დროდადრო მართლაც ვერთვები ბრიუსელიდან მათ მიერ მომზადებულ გადაცემებში, როგორც ევროპის საკითხების ექსპერტი და ეს ჩართვები არის საზოგადოებრივ საწყისებზე, ყოველგვარი ჰონორარის, ან სხვა სახის ანაზღაურების გარეშე. ჩემი დახმარება ამ ტელერადიოკოპანიისადმი ხორციელდება ევროპულ ჟურნალისტიკაში მიღებული წესების სრული დაცვით, რაც ჟურნალისტებს არ უკრძალავს, მიიღონ მონაწილეობა სხვა მედიასაშუალებების მიერ მომზადებულ გადაცემაში, თუ ეს მედიასაშუალება პირდაპირ კონკურენციას არ უწევს იმას, სადაც ეს ჟურნალისტი მუშაობს. ჟურნალისტთა ევროპული სტანდარტით  საზოგადოებრივ საწყისებზე არარეგულარული თანამშრომლობა არ ნიშნავს ოფიციალურ თანამშრომლად მუშაობას. ასევე მინდა აღვნიშნო, რომ არასოდეს არ მიმიღია მონაწილეობა „ობიექტივის“ მიერ მომზადებულ საინფორმაციო გამოშვებაში.

სახელმწიფოს იმაზე ვაკრიტიკებ და სწორედ ეს დავწერე სტატუსშიც, რომ ერთია, როცა ჩვენ, ჟურნალისტები ვმუშაობთ, მეორეა _ როცა ამას აკეთებს სახელმწიფო. ეს თუ ლობიზმია!.. ჩემი, თქვენი და ნებისმიერი ადამიანის სამშობლო არის ოკუპირებული, თუ ეს არის ლობიზმი, არ ვიცი!.. შემხვედროდნენ, რომ ჩამოვედი, ნახევარმა საქართველომ გაიგო, არ უნდა შემხვდე, არ უნდა დამელაპარაკო? იქნებ, მოვიტყუე, იქნებ, პუბლიცისტი ვარ და ისე დავწერე, ხომ შემხვდა ბარათაშვილი, ჩართოლანი, ბორდის წევრები… გამოდის, რაღაცის ინტერესი გაქვს, განცხადების გამკეთებელი შენ ხარ, ერთ წუთს არ მისმენ და ითხოვ, გამოძიება ჩატარდესო. შე მამაცხონებულო, გამოძიებას თუ ითხოვ, შემხვდი და შენ გააკეთე ეს გამოძიება! საქმე ის არის, რომ ამათ რაღაც მოეწვათ, წარმოდგენები აქვთ, რომ გიორგი ფოფხაძე იქ არის ვეშაპი, რომელსაც რაღაცები შეუძლია… ფოფხაძეს ერთდროულად შეუძლია გააკრიტიკოს „ნაციც“, „ქოციც“, ესეც, ისიც… აი, რა ხდება! ყველა მათგანი პოლიტიკურად ანგაჟირებულია და რატომ _ როდესაც ამბობ, ერთ-ერთ მედიასაშუალებაში ერთვებაო, ასევე წარმატებით ვერთვები „ისრაელის ხმაში“, ყოველგვარი ანგარებისა და სასყიდლის გარეშე. „ჟურნალისტთა საერთაშორისო ასოციაციის“ კანონმდებლობაში პირდაპირ წერია: ჩვენ, ჟურნალისტებს, გვაქვს უფლება, ტოქშოუებში ჩავერთოთ და მივაწოდოთ ინფორმაცია ამა თუ იმ მოვლენაზე, თუ იქიდან სასყიდელს არ ვიღებთ. არც ერთხელ „ობიექტივიდან“, „ისრაელის ხმიდან“, „ფრანს პრესიდან“ სასყიდელი არ ამიღია, როცა ვმუშაობდი, იმის გარდა. 2006 წელს, როცა ლიბანის ომი იყო, მე ვიყავი ერთადერთი ჟურნალისტი, რომელიც ლიბანში შედიოდა, ყველა ფრანგულ რადიოში ვერთვებოდი მე, ანუ ახლა უნდა ადგნენ და რადიოს  მონიტორინგის საბჭომ უნდა მიჩივლოს? ხომ სისულელეა! კოლეგების მიმართ ასეთი ლაპარაკი არ მჩვევია, არ დავასახელებ ვინაობას, მაგრამ აღმოვაჩინე, რომ ძალიან ბევრი ადამიანი, რომელიც მუშაობს „საზოგადოებრივ მაუწყებელში“, დაკავებულია სხვა ტელევიზიებშიც. იმათზე ხმას რატომ არ იღებენ?! ამიტომ ეს საბჭო თვითონ არის პოლიტიკურად მოტივირებული და ანგაჟირებული! საერთოდ, სჯობია, შეიცვალოს მაუწყებლის შესახებ კანონი, რომელიც, თავის დროზე, მოამზადა ვინმე ლევან რამიშვილმა. კიდევ ვიმეორებ: ჟურნალისტების ვალი და მოვალეობაა ინფორმაციის მიღება და გავრცელება, ეს პირდაპირ გვიწერია კონსტიტუციაში. არ ვლაპარაკობ საერთაშორისო კანონმდებლობაზე. თუ ამას მიკრძალავს ამორფული მონიტორინგის საბჭო, არ ვიცი… სხვათა შორის, ეს ის საბჭოა, რომელმაც, თავის დროზე, ჩვენი დირექტორი გაათავისუფლა. რატომ ერევიან ისინი ჩვენს შემოქმედებით საქმიანობაში, ამაზე ვარ გამწარებული და გაცოფებული! არალეგალური გზით რომ მომეპოვებინა ინფორმაცია, მაინც მაქვს უფლება, რომ გავავრცელო. აბა, ჟურნალისტები ხანდახან რატომ ვიმაგრებთ ფარულ კამერას და ვიღებთ?! ქართულ მედიას ძალიან უყვარს, კონფიდენციალურმა წყარომ მომაწოდაო, ის კონფიდენციალური წყაროს მიერ მოწოდებული ინფორმაცია არის არალეგალური გზით მიღებული ინფორმაცია, რომლის უტყუარობაში ეჭვი არ გეპარება! რომ დამეწერა, მხარს ვუჭერ მერაბიშვილსა და უგულავას-მეთქი, დარწმუნებული ვარ, მადლობას გადამიხდიდნენ.

გეკითხებით ჟურნალისტებს: რაც მე გავაკეთე მცოცავ ანექსიაზე, რომელიმე თქვენგანი ჩემს ადგილას რომ ყოფილიყავით, არ გააკეთებდით? ჩვენი ქვეყანა არ არის ოკუპირებული? გუშინ საზღვარი რომ ჩამოგვიტანეს ყურის ძირში, მადლობელი ვარ ქართველი ჟურნალისტების, წავიდნენ და თავიანთი მოქალაქეობრივი ვალი დააფიქსირეს! პირველ რიგში, ჩვენ ვართ მოქალაქეები და მერე ვართ ჟურნალისტები! როცა ასეთი შანსი მაქვს, რატომ გავუშვებ ხელიდან? კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ეს ირმას მოწოდებული ინფორმაცია იყო! ჩვენი საგარეო საქმეთა სამინისტრო, ჩვენი საელჩოები ვერ, ან არ მუშაობენ, სულ ამაზე ვლაპარაკობ! რატომ არ მუშაობენ, ეს ცალკე თემაა. „იმედის კვირაში“ ჩაერთო საგარეო საქმეთა მინისტრი და ამბობს, შეშფოთებულები ვართო. შე მამაცხონებულო, შეშფოთებულები კი არა, გიორგი ფოფხაძე და მისი კოლეგები რომ დარბოდნენ, შენც ასე უნდა გერბინა! გიორგი ფოფხაძეს კი არ უნდა უწეროს მონიტორინგის საბჭომ, პოლიტიკურად ანგაჟირებული და მოტივირებულიაო, ცოტა უნდა გამოიფხიკონ ყურები! ეს არის ხელოვნურად შექმნილი საბჭო, რომელიც ხელს უშლის ჩემს დირექტორს, მის მოადგილეს და იმ ბორდს, რომელიც არჩეულია გამჭვირვალედ. მე და ლალი მოროშკინას გვქონდა შეხვედრა სტრასბურგში ერთ-ერთ თემაზე, იქ დაგვისვეს კითხვები ვანო მერაბიშვილის ღამე გამოყვანასთან დაკავშირებით. გვეთქვა, რომ არ მოხდა? რადგან ეს არ დავწერეთ და არ გავახმაურეთ, რა?! ჟურნალისტების მოვალეობაა, ყველაფერი, რასაც ვხედავთ, ვთქვათ, მით უმეტეს, როცა ბრიუსელში და ევროსტრუქტურებში ხარ, არ გაქვს უფლება, შენი ქვეყნის ინტერესები არ დაიცვა! ეს არის ხალხის მიერ დაფინანსებული ტელევიზია, შენ იქ გამოხატავ ხალხის ნებას და უფლებებს! შემოვუბრუნდები ახლა მონიტორინგის საბჭოს და ვკითხავ, _ რატომ არ მობრძანდით ჩემთან, როცა ჩამოვედი?! ჩემი სტატუსი თუ გაიგეთ, ის ვერ გაიგეთ, რომ ამდენი ხანია, თბილისში ვარ?!

_ მონიტორინგის საბჭომ მოითხოვა გამოძიება და თქვენი განთავისუფლება. რას აპირებთ?

_ მოითხოვეს ჩემი განთავისუფლება, მაგრამ არ მგონია, რამე მოჰყვეს. ველაპარაკე უკვე გიორგი ბარათაშვილს, ბორდს მივაწოდე ყველა ინფორმაცია… თუ ამას მოჰყვება ჩემი განთავისუფლება, ყველა სამართლებრივი საფუძველი ამუშავდება და სტრასბურგამდე მივალ! რას ჰქვია, ვიღაც მონიტორინგის საბჭო ერევა არჩეული ბორდისა და მის მიერ არჩეული დირექტორის უფლებებში?! ეს არის ჩვენი პარლამენტის უვიცობის შედეგი! მონიტორინგის საბჭოს გაუქმება ხალხმა უნდა მოითხოვოს, ამაზე მართლა დავიწყებ ბრძოლას და ბოლომდე მივიყვან, ეს არის ხორცმეტი, წარმოქმნილი „საზოგადოებრივ მაუწყებელზე“! 200 000 ლარს იღებენ წელიწადში დაფინანსებას, ამ თანხით რამდენი რამე გაკეთდებოდა „საზოგადოებრივ მაუწყებელში“! ხელის შემშლელები! იმ 200 000 ლარით ბრიუსელის ბიუროს შეინახავ ძალიან კარგად! რამდენი მაქვს, იცით, ხელფასი და რაზე ვმუშაობ? გაგიკვირდებათ! 2000 ლარი, რაც ბრიუსელში 800 ევროა, თან არ მაქვს უფლება, რომ სხვა წყაროდან მივიღო დაფინანსება, ჩემი ცოლი რომ არ მუშაობდეს, დაღუპულები ვართ. როცა მართლა საზოგადოებრივ საწყისებზე მუშაობ, რაღაცას აკეთებ, ჟურნალისტები არ ვართ ჯილდოებისთვის გაჩენილი ადამიანები და არც ველი, ხელს მაინც ნუ მიშლი, შე მამაცხონებულო! თქვენი გაზეთის მეშვეობით კიდევ ვაცხადებ: გიგი იქნება, ვანო თუ სხვა, ვინც კანონს დაარღვევს, აბსოლუტურად ყველას ვამხელ!

ახლა ნამდვილად აღარ შევხვდები არავის. ბრიუსელში ჩასვლისთანავე ამას განვიხილავ, როგორც თავისუფალ მედიაზე, თავისუფალ აზრზე, თავისუფალ ჟურნალისტებზე თავდასხმას! კომუნიზმში ვბრუნდებით, რომ ვიღაცამ გვიკარნახოს, რა ინფორმაცია გავცეთ და რა _ არა?! „შარლი ებდო“ ზუსტად იმიტომ არის ფრანგული ჟურნალისტიკის მონაპოვარი, თუნდაც მიუღებელს და ვიღაცისთვის შეურაცხმყოფელს რომ წერდა. ის მეპატიება, რომ ვწერო, მარინ ლე პენი გიჟია და ის არ მეპატიება, რომ ვიღაც დამნაშავეზე გავავრცელო ინფორმაცია, მით უმეტეს, თუ გასამართლებულია?! ამას ვაკეთებდი, ვაკეთებ და კიდევ გავაკეთებ! ჟურნალისტები მეამბოხეები ვართ. მონიტორინგის საბჭო მოგონილია იმისთვის, ეთიკის ქარტია და კოდექსი შედგენილია ზუსტად ისე, რომ „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ჟურნალისტები თუ სხვები იყვნენ მორჩილები! ამით პირდაპირ იბღალება ჩვენი, ჟურნალისტების, თავისუფლება! თუ რაღაც გამიკეთებია ჩვენი ქვეყნისთვის და ეს არის ლობიზმი, მაშინ მე ვარ ლობისტი! სანამ ცოცხალი ვიქნები, არავის მივცემ უფლებას, რომ ჩემი ქვეყნის ოკუპაცია ხდებოდეს და ამაზე ხმა არ ამოვიღოთ! ვიღაც ჩინოვნიკმა რაღაც დააშავოს და ამაზე ხმა არ ამოვიღო, ამის უფლებას არავის მივცემ! როცა ვიღებ ინფორმაციას, ყველა მხარეს ვრთავ, რადგან ეს არის დაუწერელი და დაწერილი კანონი! არც ერთი გადაუმოწმებელი ინფორმაცია ჩემგან არ გასულა!

საზოგადოებრივი მონიტორინგის საბჭოს ჩემ მიმართ განხორციელებულ ზეწოლაზე საქმის კურსში ჩავაყენებ ევროპულ სტრუქტურებს, ევროპარლამენტარებს, ევროსაბჭოს ადამიანის უფლებათა კომისარიატს, „ჟურნალისტთა საერთაშორისო ასოციაციას“, ჟურნალისტების უფლებადამცველ ორგანიზაციას „ჟურნალისტები საზღვრებს გარეშე“, ასევე ბრიუსელში დაბრუნებისთანავე გავმართავ პრესკონფერენციას, რათა ვაცნობო ჩემს ევროპელ კოლეგებს იმ ცილისწამებისა და დევნა-შევიწროების შესახებ, რასაც მონიტორინგის საბჭო ახორციელებს! კიდევ ერთხელ ვამბობ, ამ ხალხს აღარ დაველაპარაკები და მოვითხოვ, პარლამენტმა განიხილოს. არ ვიცი, როგორ, მაგრამ მოვითხოვ _ ეს ხალხი, რაღაცნაირად, იყოს დეზავუირებული! დღეიდან დავიწყებ შეხვედრებს აკრედიტებულ დიპლომატებთან, იმიტომ, რომ ეს არის თავისუფალ სიტყვაზე, თავისუფალ ჟურნალისტიკაზე ზემოქმედება და გაჩუმების მცდელობა! ამოვიდა ეს უკვე ყელში, ჩვენმა პარლამენტმა კეთილი ინებოს, შეცვალოს ეს კანონმდებლობა და მოაცილოს ეს ხალხი იქიდან! ეს არის ამაზრზენი! უნდა გაირკვეს ბოლომდე, ვის შეჰყავს შეცდომაში საზოგადოება! მცოცავი ანექსია რომ არის, იმაზე კაციშვილი ხმას არ იღებს! ვინ მუშაობს რუსეთზე, ძალიან საინტერესოა?! რაც კი ამ თემაზე მედიაში მინახავს, ყველა ინფორმაცია შევკრიბე, რამხელა შრომაა ჩადებული, მეგობრებს ვთხოვე, ვათარგმნინე, გავავრცელებინე. უცხოურ პრესაში რაც გამოქვეყნდა, მე და ირმამ ამაში კოლოსალური შრომა ჩავდეთ. ტომები გვაქვს მიტანილი ადამიანის უფლებების დარღვევებზე, უნდა მოხდეს ლუსტრაცია, ვინ აჩერებს ამ პროცესს და, საერთოდ, ვინ ბლოკავს ინფორმაციას?!

თამარ ბატიაშვილი