„ქრონიკა+“-ის წინა ნომერში გამოქვეყნებულ მასალებს დაუგეგმავი სკანდალი მოყვა. გაზეთის სრული ტირაჟის დიდი ნაწილი მკითხველამდე არ მივიდა. ჩვენს ხელთ არსებული ინფორმაციით, ტირაჟის ორგანიზებული შესყიდვა კერძო პირების მიერ მოხდა. ჯერჯერობით, რედაქცია ამ საკითხზე დამატებით ინფორმაციას არ ფლობს. ჩვენ ვაგრძელებთ აღნიშნულ საკითხებზე მუშაობას და ამჯერად „ქრონიკა+“-თან დუმილს არღვევს შინაგან საქმეთა მინისტრის პირველი მოადგილის, გიორგი ზედელაშვილის დედის კუთვნილი კომპანია „სერპანტინის“ დირექტორი, ზურაბ ფეიქრიშვილი. იგი „ქრონიკა+“-ს ექსკლუზიურ ინტერვიუზე დასთანხმდა.

_ ბატონო ზურაბ, გმადლობთ, რომ მიიღეთ ჩემი წინადადება და ინტერვიუზე დამთანხმდით. ჩვენ დღეს დავსვამთ ყველა უხერხულ კითხვას, რომელიც სხვადასხვა პერიოდში „სერპანტინის“ საქმიანობას უკავშირდება და პირველად მოვისმენთ მეორე მხარის არგუმენტებს.

რამდენი წელია, „სერპანტინის“ დირექტორი ხართ?

_ კომპანია შეიქმნა 1957 წელს. ეს იყო მეცხრე _ ხიდების სარემონტო სამშენებლო სამმართველო. მთელ საქართველოში აშენებდა ხიდებს, რიკოთზე 80% ჩვენი კომპანიის აშენებული ხიდებია. 1986 წელს აღნიშნული სამმართველოს უფროსად დაინიშნა გივი ზედელაშვილი _ გიორგი ზედელაშვილის მამა. 2000 წელს მოხდა კომპანიის პრივატიზაცია. პრივატიზების პროცესი უკვე დაწყებული იყო, როცა ბ-ნი გივი გარდაიცვალა და წილი გაფორმდა მის მეუღლეზე _ თამარ ჯანყარაშვილზე.

_ არის თუ არა თამარ ჯანყარაშვილი ზვიად ჯანყარაშვილის მამიდა?

_ არა, უბრალოდ, მოგვარეები არიან. მეტსაც გეტყვით: ირმა ნადირაშვილის ბებია არის ჯანყარაშვილი. მაშინ ჩავთვალოთ, რომ ირმა ნადირაშვილი ზვიად ჯანყარაშვილის ბიძაშვილია?! სრული პასუხისმგებლობით შემიძლია გითხრათ, სანამ ხელისუფლება შეიცვლებოდა, ზვიად ჯანყარაშვილი და გიორგი ზედელაშვილი ერთმანეთს შენახვედრებიც არ იყვნენ, არათუ იცნობდნენ.

_ არსებობს ინფორმაცია, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს კომპანია „სერპანტინი“ ახორციელებდა კახეთის რეგიონში სარეაბილიტაციო სამუშაოებს და ის მუშაობდა ზურაბ ადეიშვილის პატრონაჟის ქვეშ.

_ არანაირად! ზურაბ ადეიშვილს მე პირადად ვიცნობ, რადგან ყვარელში დაბადებული და გაზრდილი ვარ. ზურაბ ადეიშვილი წარმოშობით სოფელ მთისძირიდან არის და ეს ყვარლის რაიონია. მე მანამდე ვიცნობდი, სანამ ისინი ხელისუფლებაში მოვიდოდნენ, თანატოლები ვართ, ზურაბ ადეიშვილთან შეხებები მქონდა, მაგრამ „პატრონაჟის ქვეშ ვმუშაობდით“, _ ეს სწორი ფორმულირება არ არის!

_ თუ არ იყო ხელისუფლების კეთილგანწყობა, როგორ იგებდით `ნაციონალური მოძრაობის~ დროს ტენდერებს?

_ მაშინ ჩვენ აბსოლუტურად არავის გზაზე არ გადაგვირბენია და ვინც გადაირბენდა, ხომ იცით, რა დღეც ელოდებოდა? უბრალოდ, კახეთში ჩვენზე დიდი კომპანია ფიზიკურად არ არსებობდა. ელემენტარულად, მაშინ ვიღაცას ხომ უნდა გაეკეთებინა საქმე? ყოველ შემთხვევაში, თუ რამე პრობლემა იყო რეგიონში, მეხანძრეებივით ვიყავით, _ სადღაც წყალდიდობა იყო, მეწყერი იყო და რამე იყო, ჩვენი კომპანია, გამომდინარე იქიდან, რომ რეგიონში ერთადერთი ვიყავით, სხვაზე აქცენტი, უბრალოდ, ვერ გაკეთდებოდა; იმიტომ რომ აქეთ, თბილისისკენ, მასშტაბები გაცილებით დიდი იყო, ასევე დასავლეთ საქართველოსკენ. ამიტომაც ჩვენი ინტერესი ამ მიმართულებით ძალიან მცირე იყო. სტაბილურად, 2007 წლიდან რომ მოვყვეთ, კომპანიას მზარდი დინამიკა აქვს. შემოსავლები ყოველწლიურად იზრდებოდა, გარდა 2011 წლისა, როცა მთლიანად ძალიან მცირე იყო კახეთის მიმართულებით გამოცხადებული ტენდერები. მაშინ ბრუნვებსაც ეტყობა, სულ შვიდი მილიონია ბრუნვა. ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში „სერპანტინს“ 10-დან 15 მილიონამდე ბრუნვა მუდმივად ჰქონდა.

_ ბ-ნო ზურაბ, „ნაციონალური მოძრაობის“ შემომწირველთა შორის იყავით? ოღონდ ახლა არ მითხრათ, რომ არა!

_ არა რატომ უნდა გითხრათ? ნამდვილად ვიყავით, გინდა დავალება დავარქვათ ამას, გინდა თხოვნა დავარქვათ.

_ რა რაოდენობის თანხა გადაურიცხეთ „ნაციონალურ მოძრაობას“?

_ ასი ათასი ლარი ოფიციალურად _ ორ ეტაპად, 50-50 ათასი ლარის ფარგლებში. ამის გარდა ძალიან ბევრი დავალება იყო, რასაც ჩვენ ვასრულებდით ჩვეულებრივ.

_ მაგალითად?

_ დავუშვათ, რაღაც მიმართულებით ვიღაც იყო დასაფინანსებელი, ვიღაცას უნდა მივხმარებოდი.

_ ზურაბ ადეიშვილისთვის ფული გადაგიხდიათ?

_ არა, არ გადამიხდია!

გვაძლევდნენ მუშაობის საშუალებას და, შესაბამისად, იმიტომაც გვაძლევდნენ, რომ ჩვენ ყველა სახელმწიფო დავალებას ვასრულებდით, ჩავთვალოთ, გინდათ, მაშინდელი ხელისუფლების, გინდათ, „ნაციონალური მოძრაობის“ დავალებას მარტივად და პირნათლად ვასრულებდით, იმიტომ რომ ქვეყანას სჭირდებოდა. მე შორს ვარ იმ აზრისგან, ვიღაცას რაღაცა ეთქვა, რომ ან ეს მოგვეცი, ან ფული გადაგვიხადე. რასაც ვაკეთებდით, ქვეყანაში რჩებოდა. ეს, მგონი, პრობლემა არ არის.

_ ამის შემდეგ, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, თქვენი საქმიანობა გასცდა რეგიონის ფარგლებს და თქვენი დამკვეთი გახდა ინფრასტრუქტურისა და რეგიონული განვითარების სამინისტრო.

_ არ გაქვთ სწორი ინფორმაცია, წინა ხელისუფლების დროსაც იყო დამკვეთი ინფრასტრუქტურისა და რეგიონული განვითარების სამინისტრო.

_ ადრე უფრო ნაკლები ტენდერი გქონდათ მოგებული.

_ არა, როგორ არის, იცით? ინფრასტრუქტურისა და რეგიონული განვითარების სამინისტროს უწყებრივი სტრუქტურაა მუნიციპალური განვითარების ფონდი. ჩვენი ძირითადი დამკვეთები მაშინაც და დღესაც იყვნენ ინფრასტრუქტურის სამინისტრო, გზების დეპარტამენტი, მუნიციპალური განვითარების ფონდი და რეგიონული მუნიციპალიტეტები. მუნიციპალური განვითარების ფონდს ჰქონდა, ძირითადად, მსოფლიო ბანკის თანხები, ანალოგიურად ნაწილობრივ იყო ადგილობრივი ბიუჯეტის ფული, ნაწილი გრანტები და მოძიებული თანხები.

_ მე ხელთ მაქვს ცხრილი. ყველაზე დიდი ბრუნვა ბოლო წლების განმავლობაში გაქვთ 2013 წელს, ანუ მაშინ, როცა გიორგი ზედელაშვილი გახდა შინაგან საქმეთა მინისტრის პირველი მოადგილე.

_ მე მინდა, რომ 2013 წელს განსაკუთრებულად გაუსვათ ხაზი. თქვენს გაზეთშია გამოქვეყნებული, რომ 46 მილიონი ლარის ტენდერი მოვიგეთ და სასათბურე პირობებშია კომპანია „სერპანტინი“. განსაკუთრებული ყურადღება მინდა მიაქციოთ: 2012-13 და 2014 წლების განმავლობაში, ანუ სამ წელიწადში ჩატარებული ტენდერების რაოდენობაა 46 მილიონი ლარი, საიდანაც 2012 წელი მიმატებული აქვს ახალი ხელისუფლების პირობებს, რაც ძალიან დიდი შეცდომაა. 2012 წლის შემდგომ, როცა ხელისუფლებაში მოვიდა „ქართული ოცნება“, ჩვენ იმ წელს არანაირი ტენდერი აღარ მოგვიგია. რაც შეეხება 2013 წლის 20-მილიონიან ბრუნვას, 2012 წელს დაწყებული ტენდერების ძალიან დიდი ნაწილი დასრულდა 2013 წელს. ეს გადმოყოლილი ტენდერებია, ის ბრუნვაა დამატებული. 2013 წელს კომპანიას მოგებული აქვს 15 მილიონი ლარის ტენდერი. სტაბილურად „სერპანტინის“ ბრუნვა ასე მერყეობს. მეტსაც გეტყვით: ჩვენ 19 მილიონის ტენდერიც გვაქვს მოგებული, 2010 წელს კომპანიას მოგებული აქვს 19 მილიონ 616 ლარის ტენდერი და ეს არანაირად არ შეიძლება დავუკავშიროთ გიორგი ზედელაშვილის მინისტრის მოადგილეობას. კომპანიის საქმიანობა დინამიკაში გაზრდილია, ბრუნვებიც გაზრდილია. გამომდინარე იქიდან, რომ ჩვენ მიზანმიმართულად ვახორციელებთ „სერპანტინის“ სწორ მენეჯმენტს, იგი ძლიერდება და მისი სიმძლავრეები საკმაოდ გაზრდილია. დღეს კომპანიას თავისუფლად შეუძლია 40 მილიონის ფარგლებში დაძრას ნებისმიერი სამუშაოები, რა თქმა უნდა, ჩვენი პროფილით _ გზები და ხიდები. არანაირი პრობლემა არ გვაქვს, აქ არის საუბარი საკუთარ ბაზაზე, საკუთარ კარიერებზე, საკუთარ ტექნიკაზე საკუთარი პერსონალით. ეს ძირითადი ნაწილია. რაც გვაკლდება,  ვქირაობთ. დასაქმებული გვყავს 700 ადამიანი. დატვირთულ პერიოდში, როგორც 2012 წლამდე მუშაობდა კომპანია და დიდი ბრუნვები ჰქონდა 14-15 მილიონის ფარგლებში, დასაქმებული გვყავდა 1500 კაცი. მე შემიძლია გითხრათ, რა აქვს გადახდილი „სერპანტინს“ ამ ხნის განმავლობაში ბიუჯეტში: 17 მილიონი ლარი გაცემულია ხელფასის სახით, ხოლო ბიუჯეტში გადახდილია 10 მილიონი ლარი. ისე ნუ გავიგებთ, რომ საგზაო კომპანიებს 80 მილიონი ბრუნვა აქვთ და 80 მილიონი ვიღაცას სახლში მიაქვს. საგზაო ინფრასტრუქტურა ითვალისწინებს ძალიან დიდი რაოდენობით მასალის შესყიდვას, რომელიც ხმარდება უშუალოდ საქმეს. ვიღაცას ეს ისე ნუ ესმის, რომ 80 მილიონი კომპანიის მფლობელმა სახლში წაიღო. უბრალოდ, ეს იქნება ძალიან გულუბრყვილო აზროვნება.

_ რაც შეეხება მოგებულ ტენდერებსა და გიორგი ზედელაშვილის გავლენას, თუ წაგიგიათ ტენდერი მისი მინისტრის მოადგილეობის პერიოდში?

_ ზუსტად აქამდე მივედი: „სერპანტინმა“ 2013-1014 წლებში მონაწილეობა მიიღო 49 ტენდერში, სწორად მინდა ესეც გაიგოთ, _ 49 ტენდერში მივიღეთ მონაწილეობა, მაგრამ ორჯერ და სამჯერ მეტი იყო გამოცხადებული. მოვიგეთ 20 ტენდერი და 29 ტენდერი წავაგეთ. ძალიან მარტივი ლოგიკაა. როგორ ერევა ზედელაშვილი ჩვენს საქმიანობაში, კომენტარი თქვენთვის მოგვინდია.

_ თუმცა ამავე პერიოდში თქვენს დამკვეთებს შორის გამოჩნდა შპს „საქართველოს გაერთიანებული სამელიორაციო სისტემების კომპანია“.

_ კი ბატონო, ეს სოფლის მეურნეობის სამინისტროს სტრუქტურაა. იგი ჩვენს დამკვეთებს შორის გამოჩნდა არა „ქართული ოცნების“, არამედ „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს. ეს იყო 2012 წელი. მეტსაც გეტყვით: იმის გამო, რომ ეს ტენდერები არ ჩავარდნილიყო, კახეთში იყო თანხები ამ თემებზე. როგორც კახეთში ერთადერთ კომპანიას, დამიძახეს და მითხრეს, _ გთხოვთ, ამ ტენდერებში მიიღოთ მონაწილეობა, იმიტომ, რომ არ გვინდა, ეს ტენდერები ჩავარდესო. აქედან მოხვდა კომპანია „სერპანტინი“  მელიორაციის სფეროში, თუმცა ჩვენ ამ მიმართულებებით გამოცდილებები გვქონდა, იმიტომ რომ იქ ისეთი არაფერია საკეთებელი, რომელიც თან არ ახლავს გზების მშენებლობას. ეს ძალიან მონათესავე საქმიანობაა. იქაც არხების ჩასხმაა, ფარების გაკეთებაა და ა. შ.

_ ამ ხნის განმავლობაში, რაც ბაზარზე ხართ, თუნდაც, „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებაში მოსვლამდე ან ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, ყოფილა თუ არა შემთხვევა, რომ კომპანია შეამოწმეს ან ფინანსურმა პოლიციამ, ან შემოსავლების სამსახურმა?

_ აგერ არის შემოსავლების სამსახურის ბრძანება, რომელიც 2011 წლით თარიღდება. კომპანიაში ჩატარდა შემოწმება და მოგვიწია გადაგვეხადა, დაახლოებით, 150 000 ლარი და პლუს 100 000 ლარამდე დაერიცხა ინვენტარიზაციით. ეს აისახა დეკლარაციაში და დაახლოებით 350 000 ლარი გადავიხადეთ ჯარიმის სახით. ფინანსური შემოწმება მოხდა ორჯერ. ჩვეულებრივ, ჩვენ ვთანამშრომლობდით ფინანსურ სამსახურებთან. რომ გითხრათ, ზეწოლები იყოო _ არა, ძალიან ნორმალურად ჩატარდა. ამის გარდა, რაც გადავიხადეთ, 2012 წლის განმავლობაში ჩვენ ვაკეთებდით თელავის რეაბილიტაციას. მოგეხსენებათ, ეს არჩევნების წელი იყო და თელავის რეაბილიტაციის დროს ძალიან არარეალურ ვადებზე გახლდათ საუბარი. 2012 წლის 2 მაისს შემოდის ჩვენთან პროკურატურა, რომელმაც „სერპანტინის“ სრული ფინანსური დოკუმენტაცია ამოიღო. 68 ტომარა _ დაახლოებით ერთი დიდი მანქანა ჩამოვიტანეთ დალუქული პროკურატურაში. ეს დოკუმენტაცია დღესაც იქ არის.

_ და რატომ არ გიბრუნებენ?

_ არ ვიცი, ვერ გეტყვით, ვიღაცამ უნდა დაგვიძახოს, რომ საქმე შეწყდა. ალბათ, ბევრი საქმეა შესული, გამომდინარე აქედან, ამისთვის არავის სცალია.!

_ თუ აქაც გიორგი ზედელაშვილის გავლენები დაგეხმარათ, რომ ახალი ხელისუფლების პირობებში აღარ გაგრძელდა შემოწმება?

_ ზედელაშვილის გავლენებით რომ არ გაგრძელებულიყო, მაშინ დოკუმენტაციას მაინც დაგვიბრუნებდნენ. არადა, ეს დოკუმენტაცია ძალიან გვჭირდება. აქ არის ხელშეკრულებები, ბევრი დოკუმენტი, რომელიც ძალიან გვჭირდება. სამწუხაროდ, გვიწევს ელექტრონულ ბაზებში დოკუმენტების ძებნა და აღდგენა. ზედელაშვილის გავლენა რომ იყოს, ამ დოკუმენტაციას ნამდვილად დამიბრუნებდნენ.

მერე ჩვენ საჩივარიც შევიტანეთ. სხვათა შორის, 2012 წლის მოქმედებებიდან გამომდინარე, მე რომ კითხვა დავსვი, _ რატომ მიგაქვთ საბუთები-მეთქი? პროკურატურამ მიპაუხა, _ ჩვენთან უკეთ იქნებაო. დასამალი არ არის, თელავის რეაბილიტაცია რომ ვერ დაგვესრულებინა, ჩვენი კომპანიის ბედი ძალიან ცუდად დამთავრდებოდა. არჩევნების პროცესია, გახურებული მუშაობაა. მიდიოდა წინასაარჩევნო კამპანია. სადაც „ნაციონალურ მოძრაობას“ შეკრებები უნდა ჩაეტარებინა, წინა დღით ვაგებდი იქ ასფალტს, მეორე დღეს ვყრიდი, იმიტომ რომ იქ ქვაფენილი უნდა დაგვეგო. გარდა ამისა, ყველა დავალება, რაც მოდიოდა, კეთდებოდა. 2012 წელს დაახლოებით მილიონ ნახევარზე მეტის საქმეა შესრულებული იმის იქით, რაც სადმეა დაფიქსირებული, მაგრამ, ალბათ, იმიტომ, რომ კომპანია ძლიერი იყო, მაშინაც და ახლაც, აქედან გამომდინარე, გაუძლო.

_ საჩივარი რაზე შეიტანეთ?

_ საჩივარი შევიტანეთ ზუსტად იმ ზეწოლებთან დაკავშირებით, რომლის გამოც 2012 წელს, „ქართული ოცნების“ მოსვლის შემდეგ, ძალიან ბევრი პროექტი გაჩერდა. გაჩერდა იმიტომ, რომ პროექტში იყო უამრავი უზუსტობა. ჩვენ გაგვიჭირდა მიმდინარე პროექტების დასრულება, რაც კომპანიას ძალიან დიდ ხარჯად დააწვა. ეს არის საბანკო მომსახურება, საგარანტიო მომსახურება, ეს არის ძალიან ცუდი. იძულებული გავხდით, რომ გვეჩივლა ამასთან დაკავშირებით. მთავრობამ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ქართული კომპანიები გადარჩენილიყო. პროექტი არ არსებობდა ხოლმე, ვმუშაობდით 3D ნახატებით. როგორია შენობის აშენება 3D ნახატებით? შუამთა-იყალთოს რეაბილიტაცია, რომელიც ბოლომდე ვერ დავასრულეთ, ურთიერთშეთანხმების საფუძველზე დაკონსერვდა, იმიტომ რომ პროექტი არ არსებობს დღესაც. ახლა დასრულდება პროექტი და გამოცხადდება სხვა ტენდერი. შენობები აშენებული გვაქვს, კარკასები დადგმული გვაქვს და შენობაში წყალი საიდან უნდა მივიყვანოთ, არ ვიცით. სურათზე კი იყო დატანილი რაღაც მონაკვეთი, მაგრამ იქ რომ მივედით, წყალი ფიზიკურად არაა. როგორ გინდა, წამოიყვანო წყალი იქიდან, სადაც არ არის? ამიტომ შეჩერდა ასეთი პროექტები და შემდგომ, 2013-ში, გაზრდილი ბრუნვა იმის გამოა, რომ 2012 წლის ობიექტები დასრულდა 2013 წელს. კომპანიამ გაიარა საშინელი 2013 წელი. ეს იყო, არ ვიცი, ფსიქოლოგიური წნეხი. კარს ამტვრევ მაშინ, როცა არაფერ შუაში არ ხარ და, სხვათა შორის, მაშინაც იყო გიორგი ზედელაშვილი მაღალი თანამდებობის პირი, მაგრამ ეს მიდგომა იყო ზოგადად ყველა კომპანიის მიმართ და არა `სერპანტინის~ მიმართ.

_ ბ-ნო ზურაბ, რა რეაგირება მოყვა თქვენს საჩივარს?

_ ჯერჯერობით რეაგირება არ ჩანს. მე ვიცი, რომ საქმეები აღძრულია, ძიებაშია და დაგვიძახებენ, როცა იქნება.

_ ასევე არსებობს ინფორმაცია იმის თაობაზე, რომ „სერპანტინის“ მიერ მოგებული ტენდერების პირობები მუდმივად იცვლება, ხელშეკრულების ვადას გიხანგრძლივებენ, ხარჯთაღრიცხვაზე თანხა გემატებოდათ. იყო ასეთი შემთხვევები? ტენდერებით ნაკისრი ყველა ვალდებულება შეასრულეთ?

_ რა თქმა უნდა!!! პირობების შეუსრულებლობა გამორიცხულია, ეს არის კონტრაქტით მკაცრად გაწერილი, რაზეც შესაბამის საბანკო საგარანტიო უზრუნველყოფას აკეთებს კომპანია. რა თქმა უნდა, თავისი ფინანსური ხარჯით და ეს ყველაფერი დარეგულირებულია კანონით. რა თქმა უნდა, ყველა ვალდებულება შესრულებულია, მიუხედავად იმისა, რომ იცვლებოდა ნებისმიერი პროექტი. საქართველოში ვერ დამისახელებს ვერავინ პროექტს, სადაც რამე კორექტივები საჭირო არ იყოს _ როცა აშენებ, რაღაცა შესაძლოა შესაცვლელი გახდეს, ეს თანხმდება ზედამხედველთან, ყველაფერი მზადდება მსოფლიო ბანკში, ყველაფერი გადის ძალიან მკაცრ ექსპერტიზას, ჰაერზე ასეთი რამ არ ხდება, პროექტის ფარგლებში არსებობს კანონით გათვალისწინებული ყველა ვალდებულება, რაც უნდა გააკეთოს დამკვეთმა და რაც უნდა გააკეთოს შემსრულებელმა. თუ კონკრეტულად რომელიმე ობიექტზე პრობლემამ იჩინა თავი, რაც პროექტით არ არის გათვალისწინებული და დამატებით ხარჯსა და ვადებს ითვალისწინებს, რომ შეიძლება იმ ვადაში ეს ვერ მოესწროს, ჩვენ ზედამხედველს ვაყენებთ საქმის კურსში. იმის არგაკეთება ხვალ უფრო მეტს გააფუჭებს, ვიდრე მისი პროექტით გაკეთება. ჩვენ მტრები ხომ არ ვართ საკუთარი თავის? ვაყენებთ საკითხს, რომელიც გადის ძალიან მკაცრ პროცედურას, ეს მიდის ზედამხედველიდან დაწყებული, საპროექტოთი დამთავრებული, ყველა რგოლი თანხმდება და შემდგომ უკვე მიდის, ამ შემთხვევაში, დამკვეთთან _ ეს იქნება გზების დეპარტამენტი, ინფრასტრუქტურის სამინისტრო, მუნიციპალური განვითარების ფონდი თუ ადგილობრივი მუნიციპალიტეტი _ ამას მნიშვნელობა არ აქვს. მხოლოდ ამის შემდეგ, თუ მიზანშეწონილად ჩათვლიან, ხდება ან ვადის გაგრძელება, ან გაუთვალისწინებელი თანხის (რომელიც 5%-ის ფარგლებში ყველა პროექტში დევს) პროცენტიდან ამის დაფინანსება. ყველას აქვს ასეთი, ნებისმიერ კომპანიას, ვისაც გინდა კითხვა დაუსვათ, იგივეს გეტყვით ყველა. მიღებული პრაქტიკაა, აპრობირებული თემაა, ჩვეულებრივი საკითხია, არ არსებობს იდეალური პროექტი. აქ კი არა, ჩინელებზე ამბობენ, რომ უზუსტესი ხალხიაო, ისინიც კი ვერ დაგიდებენ იდეალურად სწორ პროექტს. საქმე გაქვს მიწისქვეშა კომუნიკაციებთან. ოდესღაც ვიღაცამ გაიყვანა რაღაცა მილი და ჩვენ ისეთი მოწყობილობა არ გვაქვს, რომ გზას რენტგენი ჩავუტაროთ და დაბლა რა არის, დავინახოთ. ორმოცი სანტიმეტრის სიღრმეზე როცა გიხდება გრუნტის მოჭრა, ყოველთვის რაღაცას აზიანებ. დავუშვათ, წავაწყდით ძველ წყალსადენს, მივდივართ და ვეუბნებით ან მერიას, ან მუნიციპალიტეტს, რომ ეს შესაცვლელია, გასაკეთებელია, რადგან ჩვენ რომ აქ გზას გავაკეთებთ, ეს აუცილებლად გაფუჭდება, აქ მძიმე ტექნიკა უნდა გადავატარო, ის ან გატყდება, ან დაზიანდება, ჩვენი გაკეთებულიც წყალში ჩაიყრება, ახლიდან იქნება გასაკეთებელი, ამიტომ ასეთი თემები შეთანხმებით კეთდება. რომ იცოდეთ, ვინც ასე მუშაობს, ის საქმეს მართლა აკეთებს. არ არსებობს საქართველოში პროექტი, რომელსაც აიღებ, დაიდებ, გახვალ, გაივლი, გააკეთებ ყველაფერს პროექტის მიხედვით და ცვლილება არ დასჭირდება. ასეთი რაღაცა ჩვენს პრაქტიკაში არ ყოფილა. რაც მე ამ სფეროში ვმუშაობ, 2008 წლიდან, თითქმის ყველა პროექტთან მიმართებით არის მსგავსი რამ, თუ არ ჩავთვლით მცირე, 50-ათასიან ტენდერებს.

_ ბ-ნო ზურაბ, ანუ ბოლოს თქვენ მეუბნებით, რომ არც ზურაბ ადეიშვილი გმფარველობდათ და არც გიორგი ზედელაშვილი?

_ ჩემ მიერ მოწვდილი ინფორმაციის შესაბამისად, თუ რომელიმეს მფარველობას დაინახავთ, კი ბატონო! მაინცდამაინც ციხეში უნდა ვყოფილიყავი, რომ ადეიშვილი არ მფარველობს-მეთქი, დაგეჯერებინათ? მაინცდამაინც კომპანია უნდა დაიხუროს, რომ გიორგი ზედელაშვილის არმფარველობა დაინახოთ?

700 ოჯახს ვინახავთ, ამდენი ხელფასი გვაქვს დარიგებული, ეს, გარკვეულწილად, დიდი სიკეთეა რეგიონისთვისაც და ამ ოჯახებისთვისაც. კიდევ ვამბობ: ხვალ რომ კახეთში საქმე არ იყოს, გამოვკეტო კარი და ვთქვა, რომ კახეთში საქმე არ არის და კომპანია უნდა დავკეტო? ბოდიში მოიხადოს ყველამ, ზუგდიდშიც წავალ, ბათუმშიც წავალ, გორშიც წავალ, ყველგან წავალ, სადაც საქმე იქნება!

_ ქუთაისშიც კი ჩამოხვედით და იქაც მოიგეთ ერთი ტენდერი…

_ დიახ, ქუთაისშიც. ჩემმა მეგობარმა მთხოვა, მისი ძმისთვის კვალიფიკაცია მიმეცა და ერთობლივად გავსულიყავით. ქვაფენილი მე მქონდა მარტო გაკეთებული და „ბლექსს“. „ბლექსთან“ ვერ მივიდოდნენ, მოვიდნენ ჩემთან. ამაზე უარს ელემენტარულად არ ვიტყოდი, რაც გინდა დამაბრალონ, ქუთაისში ამას ხმამაღლა ვიყვირებ, _ მეგობრის ძმასთან, ირაკლი ბერაძესთან ერთად გავაკეთე ის ორი ქუჩა. ამის მერე ქუთაისის მერიამ თავად გვთხოვა, _ ათი პროცენტის ფარგლებში შეგვიძლია დამატება და კიდევ ერთი ქუჩა გაგვიკეთეთო. კი ბატონო, ადგილობრივი კადრი დავასაქმეთ, ადგილობრივი მასალები გამოვიყენეთ და ორი-სამი ქუჩა ზედმეტად შევმატეთ ქალაქს, რა გავაკეთეთ ცუდი?

ბოლოს, რაც მინდა ვთქვა: ირმა ნადირაშვილმა უსინდისოდ იცრუა, როცა გოიას ნახატები და სქემები წარმოადგინა. მაშინ თქვა, რომ კომპანიის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და 31%-ის მფლობელი, ლერი ხუცაიძე და მისი შვილი, ნუგზარ ხუცაიძე დასაქმებულები არიან საზედამხედველო კომპანიაში, რომლებიც აკეთებენ თავიანთივე შესრულებული საქმის შემოწმებას და ზედამხედველობას. ეს ისეთი ტყუილია, რომ…

_ თუ ტყუილი იყო, რატომ არ უჩივლეთ?

_ ეს იყო ის პერიოდი, როცა ჩავარდნილ ობიექტს ვაკეთებდით, ძალიან დატვირთული გრაფიკი გვქონდა და ავარიულ რეჟიმში მუშაობდა კომპანია. ლერი ხუცაიძე, ჩვენი მთავარი ინჟინერი, იმას ამბობდა, _ რას გვერჩიან, სიკეთის მეტი ჩვენ რა გაგვიკეთებიაო? უპატიოსნესი კაცი იყო, ავადმყოფობდა და მოგვიანებით გარდაიცვალა კიდეც. აღარ დავიწყეთ ჩივილი, მერე იტყოდნენ, გარდაცვლილი ადამიანით სპეკულირებენო, აღარ ვაკადრეთ მის სულს.

მოგვიანებით, ყველაფერი გაირკვა, ჟურნალისტებიც გამომიგზავნეს, მაგრამ გავრცელებული ტყუილის გამო ირმა ნადირაშვილს ბოდიში არ მოუხდია. საქართველოში ბოდიშის მოხდა ყველას სირცხვილი ჰგონია და ამ დროს ეს ასე არ არის!!!

„ქრონიკა+“ საპარლამენტო უმცირესობის წარმომადგენელს, ირმა ნადირაშვილს დაუკავშირდა:

_ ქ-ნო ირმა, თქვენი ბებია მართლა ჯანყარაშვილი იყო? რაიმე ნათესაური კავშირიც ხომ არ გაქვთ ზვიად ჯანყარაშვილთან ბებიის მხრიდან?

_ კი, ბებია ნამდვილად ჯანყარაშვილი იყო. 8 წლის წინ გარდაიცვალა. დარწმუნებული ვარ, ზვიად ჯანყარაშვილი თვალითაც არ ჰყავდა ნანახი!

_ „სერპანტინის“ დირექტორი ხუცაიძეებთან დაკავშირებით არასწორი ინფორმაციის გავრცელებაში გადანაშაულებთ…

_ უკაცრავად, მე რაც წარმოვადგინე, ყველაფერი მქონდა დოკუმენტურად დადასტურებული და ამის მეტს არაფერს ვიტყვი, იმიტომ რომ ჯანყარაშვილი ის ადამიანია და, ზოგადად, „ქართული ოცნება“, ვინც გიორგი ღვინიაშვილს 8 თვის ბავშვის მკვლელობა დააბრალა და ამათგან არაფერი გამიკვირდება. მე საჯარო რეესტრიდან ამოღებული დოკუმენტები წარვადგინე, სადაც ეწერა, ვინ სად მუშაობდა და როგორ ვიტყოდი ტყუილს?

                                                                                                        ელისო კილაძე