მას შემდეგ, რაც „ძალა ერთობაშიამ“, რომლის ხერხემალიც „ნაციონალური მოძრაობაა“, პროპორციული სია გაასაჯაროვა, სოციალურ ქსელში აქტიურად მუსირებს აზრი, რომ ე. წ. მთავარმა ოპოზიციურმა ძალამ არჩევნები გაყიდა. დანამდვილებით ვერ ვიტყვით, მართლაც ასეა თუ არა, მაგრამ „თავისუფალი საქართველოს“ ლიდერი, კახა კუკავა, „ქრონიკა+“-სთან ამბობს, რომ ყოფილი სამთავრობო პარტია გამარჯვებისთვის არ იბრძვის.

რას ნიშნავს პოლიტიკაში „ავი ძაღლობა“ და როგორ აყალბებენ ცალკეული ორგანიზაციები სოციოლოგიურ გამოკითხვებს? _ „ქრონიკა+“ „თავისუფალი საქართველოს“ ლიდერს, ვაკის მაჟორიტარობის კანდიდატ კახა კუკავას ესაუბრა, რომელიც ამბობს, რომ მისი პარტია „შუაშისტურ“ კი არა, ე. წ. გადაუწყვეტელ, ე. ი., იმ ამომრჩეველზე მუშაობს, რომელსაც პოლიტიკური პროცესები საერთოდ არ აინტერესებს:

_ ბატონო კახა, არჩევნებამდე თვეზე ნაკლებია დარჩენილი. როგორი განწყობა გაქვთ და, საერთოდ, 31 ოქტომბრიდან რას ელოდებით?
_ განწყობა სამუშაო მაქვს და ველოდები, რომ 31 ოქტომბერს „თავისუფალმა საქართველომ“ რაც შეიძლება მეტი ხმა მიიღოს, თუმცა არსებული ვითარებიდან გამომდინარე, მესმის, რომ შედეგი უშრომელად და უბრძოლველად არ დადგება.
სხვათა შორის, ძალიან დაძაბული არჩევნებია, განსაკუთრებით, ფინანსური ინექციებიდან გამომდინარე და, ბუნებრივია, არამეინსტრიმული და არასისტემური პარტიები მეტი რისკის ქვეშ ვართ, ანუ ნაკლები გარანტიები გვაქვს, თუმცა მიუხედავად ამისა, ვცდილობთ, ის ამომრჩეველი, რომელიც აქამდე პოლიტიკურ პროცესში აქტიურად არ ყოფილა ჩართული, მოვიზიდოთ.
_ ე. წ. შუაშისტურ ელექტორატზე ამყარებთ იმედს?
_ უფრო სწორად, გადაუწყვეტელ ამომრჩეველზე, რადგან შუაშისტებს პოზიცია აქვთ. გადაუწყვეტელი ელექტორატი კიდევ უფრო ფართო ცნებაა, ანუ საზოგადოების ამ ნაწილს პოლიტიკური პროცესი საერთოდ არ აინტერესებს. სხვათა შორის, ამ გადაუწყვეტლების რიცხვი თანდათან იზრდება, რადგან პოლიტიკურ პროცესებში მონაწილეობის აზრს ვერ ხედავენ.
_ მაშასადამე, ხალხს პოლიტიკოსებისა და, საერთოდ, პოლიტიკის მიმართ ნიჰილიზმი აქვს?
_ ნიჰილიზმი მხოლოდ პოლიტიკოსების კი არა, არჩევნების მიმართ არსებობს.
_ ამას რით ხსნით?
_ ხალხს საკუთარი არჩევანი იმდენჯერ დაახიეს თავზე, რომ უკვე გავრცელებულია მოსაზრება, აი, ხმას კი მოგცემ, მაგრამ ამით რა შეიცვლებაო?!
_ ისე, გულწრფელები რომ ვიყოთ, 31 ოქტომბრის შემდეგ, შესაძლოა, მართლაც, არაფერი შეიცვალოს. ყოველ შემთხვევაში, „რუსთავი 2-ისა“ და „იმედის“ მიერ ბოლო დღეებში გასაჯაროებული კვლევებით, „ოცნება“ მხოლოდ მაჟორიტარულ ოლქებში კი არ ლიდერობს, არამედ პროპორციული არჩევნებსაც, თითქმის, 60-პროცენტიანი უპირატესობით იგებს…
_ სიმართლე გითხრათ, „რუსთავი 2-ის“ კვლევებზე დეტალური ინფორმაცია არ მაქვს, სამაგიეროდ, ინფორმაცია „გორბის“ კვლევაზე მაქვს და შემიძლია თამამად ვთქვა, რომ არასერიოზულია.
_ რატომ?
_ იცით, გამოკითხვას როგორ ატარებს?
_ როგორ?
_ ანკეტაში მხოლოდ სასურველი პარტიები შეჰყავთ. აი, მაგალითად, „პატრიოტთა ალიანსი“ რომ ამბობს, ჩვენი რეიტინგი 80 პროცენტიაო, ეს სიმართლეა, მაგრამ იცით, რატომ? _ ადამიანებს ეკითხებიან, არჩევნებზე „ნაციონალურ მოძრაოაბს“ მისცემთ ხმას, „ევროპულ საქართველოს“ თუ „პატრიოტთა ალიანსსო“? როცა კითხვას ასე დასვამ, ცხადია, ბევრი იტყვის, რომ „პატრიოტთა ალიანსს“ მისცემს ხმას. მოკლედ, იმის თქმა მინდა, რომ „გორბიც“, დაახლოებით, ასე ატარებს კვლევას. ხელში „გორბის“ კვლევის ანკეტა ჩაგვივარდა, რომელშიც „თავისუფალი საქართველო“ შეტანილი არაა, სამაგიეროდ, ძალიან კომიკურია, როცა „გორბის“ ანკეტაში ისეთი გაუქმებული პარტიებია შეტანილი, როგორიც, მაგალითად, „საქართველოს გზა“ და „შენების მოძრაობაა“.
ერთი სიტყვით, ეს სოციოლოგიური მანიპულაციაა, რომელიც თავიდანვე სასურველ შედეგზეა გათვლილი.
_ შეიძლება, მაგრამ ფაქტია: ეს კვლევები ამომრჩევლის განწყობაზე გარკვეულ გავლენას ახდენს.
_ დიახ, ასეა, ამიტომ ქართველი სოციოლოგების ნაწილსა და პოლიტიკურ პარტიებთან კონსულტაციებს ვმართავთ, რომ ეს ყალბი სოციოლოგია როგორმე დავამარცხოთ. საერთოდ, გაყალბებული არჩევნების ერთ-ერთი მთავარი კომპონენტი სწორედ გაყალბებული სოციოლოგიაა!
_ გაყალბებული სოციოლოგია იქით იყოს და, პირადად მე, არ ვიცი, „თავისუფალი საქართველოს“ პროპორციულ სიაში ვინ არიან. არადა, მას შემდეგ, რაც „ოცნებამ“ და „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ საარჩევნო სიები გაასაჯაროვა, ქვეყანაში მთავარი „ნიუსი“ სწორედ ეს თემაა, ანუ ბევრი მიიჩნევს, რომ ე. წ. მთავარმა ოპოზიციურმა ძალამ არჩევნები გაყიდა. თქვენც ასე ხომ არ ფიქრობთ, ბატონო კახა?
_ მტკიცებით ფორმაში ამის თქმა გამიჭირდება, თუმცა ეს მოსაზრება, ჯერ კიდევ, 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების დროს გამოვთქვი და როცა ეს აზრი „ნაცმოძრაობაში“ ჩემს ნაცნობებს გავუზიარე, არ უარყვეს, ანუ საპრეზიდენტო არჩევნების პირველი ტურის დროს „ნაციონალებს“ ძალიან აქტიური საარჩევნო კამპანია ჰქონდათ, მაგრამ მეორე ტურის წინ ეს კამპანია შეწყდა. ყოველ შემთხვევაში, პირველსა და მეორე ტურებს შორის შუალედი თითქმის ერთი თვე იყო, მაგრამ ამ ხნის განმავლობაში „ნაციონალურ მოძრაობას“ ერთი დიდი შეხვედრაც არ ჩაუტარებია.
არ ვიცი, ამის მიზეზი რა იყო, მაგრამ, კი ბატონო, შემექმნა შთაბეჭდილება, რომ მაშინ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ არჩევნების შედეგები ბიძინა ივანიშვილს მიჰყიდა! ამიტომ არ გამოვრიცხავ, რომ წელსაც იგივე განმეორდეს.
_ არჩევნების გაყიდვის მიზანი რა უნდა იყოს?
_ საერთოდ, ამ თემაზე ბევრი ლაპარაკობს. შეიძლება, სიტყვა „გაყიდვას“ არ ახსენებენ, მაგრამ გია ხუხაშვილი და ხათუნა ლაგაზიძეც, რომლებიც ხელისუფლების მიმართ ოპოზიციურად არიან განწყობილნი, ამბობენ, რომ დღევანდელი სიტუაცია ძალიან ჰგავს „კავკასიური ცარცის წრის“ იმ სცენას, როცა ნამდვილ დედას შვილის გაგლეჯა უნდა.
მოკლედ, „ნაციონალური მოძრაობა“ ხვდება, რომ ხელისუფლებაში დაბრუნების შანსი არ აქვს, რაც კვლევებითაც დასტურდება და სხვა ოპოზიციური პარტიების განცხადებებითაც. ამიტომაც, როგორც ჩანს, გადაწყვიტა, თუ ერთპარტიული მთავრობა არ ექნება, ისე მოიქცეს, როგორც ავი ძაღლი იქცევა.
_ და ავი ძაღლი როგორ იქცევა?
_ არც თვითონ ჭამს და არც სხვას აჭმევს.
ერთი სიტყვით, „ნაციონალურ მოძრაობას“ მეორე ადგილის აღება უნდა და მორჩა, ეს მისი კონცეფციაა! არ შეიძლება, სიის პირველ ნომრად ბუბა კიკაბიძე რომ გყავს, ვინმემ ხელისუფლების ალტერნატივად განგიხილოს! „ნაციონალური მოძრაობა“ მეორე ადგილს კი უპრობლემოდ მიიღებს და რატომაც არა, ბარემ ფულიც გააკეთოს!
_ ბატონო კახა, თუ არჩევნები გაყიდულია, მაშინ პატარა პარტიებს შანსი აღარ გაქვთ, რომ პარლამენტში შეხვიდეთ, ანუ საკონსტიტუციო უმრავლესობას „ოცნება“ აიღებს, „ნაცმოძრაობა“ კი მეორე ადგილზე გავა და ეს „საარჩევნო კინოც“ დამთავრდება. ვცდები?
_ დიახ.
_ რატომ?
_ ბარიერის დაწევა და „ნაცმოძრაობის“ გაპასიურება კარგ შესაძლებლობას ქმნის, რომ ამ არჩევნების შემდეგ ქვეყანაში ახალი პოლიტიკური პროცესი დაიწყოს. „ნაციონალური მოძრაობა“ ერთგვარად მაოხრებელი მკვდარივითაა _ იმდენი რეიტინგი კი აქვს, რომ სხვა ოპოზიციური პარტიები მეორე ტურამდე არ მიუშვას, მაგრამ მეორე ტურის მოსაგებად რეიტინგი აღარ ჰყოფნის. ამიტომაც თუ „ნაციონალური მოძრაობა“ ამ არჩევნებზე გაკოტრდება და ლუსტრირდება, ამ შემთხვევაში, 2021 წლის საგაზაფხულო არჩევნებისთვის, ამ ქვეყანაში ახალი კოალიციის შექმნა, ჩემი აზრით, შესაძლებელი იქნება.
_ ვიდრე 2021 წლის არჩევნებების თემას გავშლით, ბატონო კახა, კითხვაზე მიპასუხეთ, ანუ თუ წლევანდელი არჩევნები გაყიდულია, პატარა პარტიებს მაინც გაქვთ შანსი, რომ ერთპროცენტიანი ბუნებრივი ბარიერი გადალახოთ?
_ დიახ. არჩევნების გაყიდვა იმას ნიშნავს, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ გამარჯვებისთვის არ იბრძვის.
_ ეს მესმის, მაგრამ რატომ გამორიცხავთ, რომ 31 ოქტომბერს „ოცნებამ“ საკონსტიტუციო უმრავლესობა აიღოს, დანარჩენი მანდატი კი „ნაცმოძრაობას“ ერგოს და მთელი ეს ბაკქანალია ამით დამთავრდეს?
_ თეორიულად ამის გამორიცხვა, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება, თუმცა თუ ასე მოხდა, მაშინ უკვე არჩევნების დელეგიტიმაციის რისკები ჩაირთვება და ვფიქრობ, სხვა პრობლემამდე მივალთ. თუ ხელისუფლება გაგიჟდა და ეს გააკეთა, უპირველეს ყოვლისა, საკუთარ თავს დააზიანებს.
_ ასეა თუ ისე, ფაქტია, რომ მოვლენების ამ სცენარით განვითარების რისკი არსებობს.
_ დიახ, არსებობს, თუმცა ამ სცენარს, წეღანდელი თქმისა არ იყოს, ის რისკიც ახლავს, რომ ასეთი არჩევნები არც ხალხმა ცნოს და არც _ დასავლეთმა!
_ ისე, გამორიცხავთ, რომ 31 ოქტომბრამდე ერთი კვირით ადრე ეპიდვითარება ისე დაიძაბოს, რომ ხელისუფლებამ არჩევნები გადადოს?
_ ჰიპოთეტურად ეს სცენარიც დასაშვებია, თუმცა არ ვიცი, ხელისუფლებას რა კულუარული გეგმები აქვს. ჩემი აზრით, არჩევნების გადადება „ოცნების“ ინტერესში ორი მიზეზის გამო არ შედის: ჯერ ერთი, ქვეყანაში ისეთი ეკონომიკური სიტუაციაა, რომ თუ არჩევნები გაზაფხულისთვის გადაიდება, ხელისუფლების რეიტინგი კი არ გაიზრდება, პირიქით, კიდევ უფრო დაეცემა. მეორეც: შეიძლება, კორონავირუსი ყველამ არ მოიხადა, მაგრამ ხალხს ამ ვირუსის აღარ ეშინია. საერთოდ, რეგიონებში დავდივარ და კორონისა თუ ვაქცინის მიმართ ძალიან დიდი სკეპტიციზმია, ანუ ადამიანები კითხულობენ, _ რა, ვაქცინა მართლა უნდა გაგვიკეთონო?
მოკლედ, არჩევნების კორონის საბაბით გადადება, ჩემი აზრით, ძალიან დიდ უკმაყოფილებას გამოიწვევს. საზოგადოებაში საამისოდ არც მზაობა არსებობს და არც _ მოთხოვნა!
_ ბატონო კახა, წეღან 2021 წლის საგაზაფხულო არჩევნები ახსენეთ, ანუ ვარაუდობთ, რომ მეათე მოწვევის პარლამენტი უდღეური აღმოჩნდება და მომავალი წლის გაზაფხულზე ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნები დაინიშნება?
_ ეს ძალიან სპეკულაციური პროგნოზია.
_ რატომ?
_ დადასტურებულია, რომ პოლიტიკაში ზუსტ პროგნოზებს ვერავინ აკეთებს.
ძალიან ხშირად მომყავს ეს მაგალითი: „ნაცმოძრაობა“ და „ქოცმოძრაობა“ დღეს ერთმანეთთან ზუსტად ისე არიან, როგორც, თავის დროზე, „მოქკავშირი“ და „აღორძინება“ იყვნენ, ანუ ხელისუფლება ბოლომდე გაკოტრებულია, მაგრამ მთავარი ოპოზიციური ძალა კიდევ უფრო მეტადაა გაკოტრებული. ამიტომ ის ხალხი, რომელსაც ამ ხელისუფლების დამხობა შეუძლია, „ნაცმოძრაობას“ ალტერნატივად არ განიხილავს. სხვათა შორის, ზუსტად ასეთი ამომრჩეველი შევარდნაძის დროს მე ვიყავი, ანუ მე და ჩემი ოჯახის წევრები შევარდნაძეს ვერ ვიტანდით, ის ჩვენი მოსისხლე მტერი იყო, მაგრამ, ამის მიუხედავად, „აღორძინებისკენ“ არ გაგვიხედავს და არ ჩაგვითვლია, რომ ის რეალური ოპოზიცია იყო. მაშინ ყველა ვხვდებოდით, რომ „აღორძინება“ პოლიტიკური სისტემის დეკორაცია იყო და მეტი არაფერი. სწორედ ამიტომაც შევარდნაძე თავს უსაფრთხოდ გრძნობდა. ამასობაში „ნაცმოძრაობა“ გამოჩნდა და ყველაფერი ესეც დასრულდა.
დღესაც ანალოგიური ვითარებაა _ ქვეყნის მოსახლეობის აბსოლუტური უმრავლესობა „ოცნების“ უკმაყოფილოა, მაგრამ „ნაციონალურ მოძრაობასა“ და, მათ შორის, „ევროპულ საქართველოს“ ალტერნატივად არ განიხილავს.
_ აბა, ხალხი „ოცნების“ ალტერნატივად ვის მიიჩნევს?
_ ჯერჯერობით არავის.
ისე, ე. წ. შუაშისტური სპექტრი, როგორც სპექტრი, არ არსებობს.
_ ეს როგორ?
_ საერთო ჯამში, ათზე მეტ პარტიაზეა საუბარი, რასაც სხვადასხვა პიროვნება და ჯგუფიც უნდა დავამატოთ. ე. ი., მივიღებთ რამდენიმე ათეულ სუბიექტეს. რამდენიმე ათეული სუბიექტისგან კი კოალიციის შექმნა, დამეთანხმეთ, რთულია.
_ კი ბატონო, გეთანხმებით, მაგრამ ვერ ვხვდები, საუბარი საითკენ მიგყავთ, ბატონო კახა?
_ ჩემი აზრით, 31 ოქტომბრის არჩევნებმა შესაძლოა, პოზიტიური ფილტრის როლი ითამაშოს.
_ ანუ?
_ შუაშისტური აჯაფსანდალიდან ის სამი, ოთხი ან ხუთი პარტია გამოიკვეთება, რომელიც ბარიერს გადალახავს და, რეალურად, შუაშისტური ელექტორატის მანდატიც ექნება. იმაზე კი, ეს ოთხი-ხუთი პარტია კოალიციას შექმნის თუ არა, ახლა ვერაფერს გეტყვით, მაგრამ თუ კოალიციის შექმნა მოხერხდება, მაშინ ნახევარი მილიონი ამომრჩევლის მხარდაჭერასაც მოიპოვებს.
_ ვნახოთ, პროცესები როგორ განვითარდება, თუმცა მანამდე მითხარით, რატომ გადაწყვიტეთ, რომ ვაკის მაჟორიტარულ „ომში“ ჩართულიყავით?
_ რატომ არ უნდა ჩავრთულიყავი?
_ მინიმუმ, იმიტომ, რომ, როგორც თქვით, ფინანსები არ გაქვთ.
_ მესმის, მაგრამ არჩევნებში სულით, გულით, ორი ფეხითა და ხელით ვმონაწილეობთ!
_ სული და გული გასაგებია, მაგრამ ვაკეში „ქოცებისა“ და „ევროსაქების“ წარმომადგენლებს უპირისპირდებით.
_ დიახ, მაგრამ, ჯერ ერთი, „ქოცები“ ყველგან არიან. მეორეც, კონკურენტები პროპორციულში გვყავს.
_ ე. ი., შანსი გაქვთ, რომ ვაკის მაჟორიტარი გახდეთ?
_ ვერ ვიტყვი, რომ ვაკის მაჟორიტარობა ჯიბეში მიდევს, მაგრამ თუ მეორე ტურში გავედი, ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ მოვიგებ!
_ მნიშვნელობა არ აქვს, მეორე ტურში თქვენი კონკურენტი ვინ იქნება?
_ არა, არ აქვს. როგორც გითხარით, შუაშისტური ხმები ძალიან ფრაგმენტირებულია.
_ ეს რა შუაშია?
_ ანუ იმ ამომრჩეველზე, რომელზედაც მე ვმუშაობ, ჩემ გარდა, დაახლოებით, სამი-ოთხი კანდიდატიც მუშაობს. ამიტომ ამ ელექტორატის კონსოლიდაცია ძალიან რთულია და მეორე ტურში რომ გავიდე, მინიმუმ, 15-20 პროცენტი მინდა…
_ სხვათა შორის, ბევრი ფიქრობს, რომ „ოცნებას“ ხელისუფლებაში დარჩენა მესამე ვადითაც აქვს გადაწყვეტილი. თუ ასე მოხდა, ეს მთელი დემოკრატიული სამყაროსთვის პრეცედენტი იქნება. ჰოდა, თუ „ოცნება“ ხელისუფლებაში მესამე ვადითაც დარჩება, რა მოხდება?
_ ზუსტად ის მოხდება, რაც შევარდნაძეს დაემართა _ ყველას გვახსოვს, რომ ბოლო წლებში მისი მმართველობის დელიგიტიმაცია დაიწყო.
_ დიახ, მაგრამ როცა ეს პროცესები დაიწყო, შევარდნაძე ხელისუფლებაში მეორე ვადას ასრულებდა.
_ მაშინ ცოტა გაურკვეველი ვითარება იყო.
_ რას გულისხმობთ?
_ სანამ პრეზიდენტი გახდებოდა და „მოქკავშირი“ ხელისუფლებაში მოვიდოდა, შევარდნაძე სახელმწიფო საბჭოს მეთაური იყო და ქვეყანას სამი წელი მართავდა.
_ გეთანხმებით, მაგრამ 1995 წლამდე შევარდნაძე პრეზიდენტად არ იწოდებოდა…
_ დიახ, მაგრამ თუ გახსოვთ, სახელის გამოცვლა და პუტინის მოდელის გათამაშება სააკაშვილმაც სცადა, მაგრამ თქვენ, რა, ფიქრობთ, რომ დასავლეთი სულელია ან, მინიმუმ, ის არ შეუძლია, რომ „ვიკიპედიაში“ ჩაიხედოს და გაიგოს, ადამიანი სანამ პრეზიდენტი გახდებოდა, რა თანამდებობას იკავებდა?
მოკლედ, ხელისუფლებაში მესამე ვადით დარჩენა დიდი პრობლემაა, თან მართვის ამერიკული მოდელი რუსულისგან ძალიან განსხვავდება, ანუ დასავლეთს შესაძლოა, ხისტი დამოკიდებულება არ ჰქოდნეს, მაგრამ მესამე ვადა წითელი ხაზია, რის შემდეგაც „ოცნებას“ იმის შანსი გაუქრება, რომ დასავლეთის პოლიტიკურ სივრცეში დარჩეს და შესაძლოა, ისეც მოხდეს, რომ ლუკაშენკოს პოზიციაში გადავიდეს.
_ „ლუკაშენკოს პოზიციაში გადასვლა“ რას ნიშნავს?
_ დასავლეთთან ღია კონფრონტაციაში მოუწევს შესვლა. „ოცნების“ კულუარებთან გარკვეული კონტაქტი თქვენც გაქვთ და _ მეც. შესაბამისად, ორივემ კარგად ვიცით, რომ საქართველოს დღევანდელ მმართველ რეჟიმსა და დასავლეთს შორის გარკვეული დაძაბულობა ისეც არსებობს, მაგრამ ეს დაძაბულობა, ჯერჯერობით, კულუარულია და ორივე მხარე ღიად სხვა განცხადებებს აკეთებს. ანუ დასავლეთი ამბობს, საქართველოს ხელისუფლების ძალისხმევას მივესალმებიო. „ოცნებაც“ აცხადებს, ჩემი დასავლური კურსი ურყევიაო, მაგრამ იმ შემთხვევაში, თუ „ოცნება“ ხელისუფლებაში მესამე ვადითაც დარჩება, ამ კულუარებს ფარდა აეხდება და დასავლეთი ღიად იტყვის, საქართველოს ხელისუფლებაზე რასაც ფიქრობს. ამასთან, ჩვენი ხელისუფლებაც თავისი კურსის კორექტირებას ღიად მოახდენს.
_ ერთი სიტყვით, „ოცნების“ საქმე იმ ქართული ანდაზასავითაა, წინ წავა, წყალი დახვდება, უკან წავა და, მეწყერიო, არა?
_ სხვათა შორის, საქმე მთლად ასეც არაა.
_ აბა, როგორაა?
_ საკუთარ თავს პრობლემას თავად უქმნის, თორემ მე თუ მკითხავთ, „ოცნებას“ იდეალური შანსი აქვს.
_ რისი შანსი?
_ ხმების 30-დან 40-პროცენტამდე აიღოს, რა რეიტინგიც აქვს და საამისოდ არც გაყალბება დასჭირდება და არც _ კარტოფილისა თუ მაკარონის დარიგება. ამ 30-40 პროცენტით იმ ფინანსური უსაფრთხოების შენარჩუნება, რა ამოცანაც „ოცნების“ ლიდერს აქვს, თავისუფლად შესაძლებელია.
_ როგორ?
_ ხელისუფლებაში ახალი კოალიცია მოვა, ანუ ერთპარტიული მმართველობას ვერც ერთი პარტია შექმნის და, შესაბამისად, „ოცნების“ ლიდერს დასავლეთის სანქციები არ დაემუქრება.
ისე, ერთპარტიული მმართველობა საქართველოში ახლა თუ არა, ერთი-ორი, მაქსიმუმ, სამი წლის შემდეგ მაინც დამთავრდება, ოღონდ თუ იმ ფორმით დამთავრდება, როგორიც საქართველოს უახლესი ისტორიიდან გვახსოვს, მაშინ „ოცნების“ წინააღმდეგ გარკვეული უსიამოვნო პროცესები იქნება.
მოკლედ, რასაც ახლა გეტყვით, თუ შეიძლება, გამოყავით: „ოცნებას“ ვურჩევ, ძმებო და მეგობრებო, თქვენთვისაც კარგი იქნება და ამ ქვეყნისთვისაც, რომ 40 პროცენტში ჩაეტიოთ!
_ ასეა თუ ისე, ბატონო კახა, ჩვენი ნახევარსაათიანი საუბრით მაინც ვერ მივხვდი, ოპტიმისტურად ხართ განწყობილი თუ პესიმისტურად?
_ როგორც ამბობენ, სკეპტიკოსი კარგად ინფორმირებული ოპტიმისტია.
_ ე. ი., სკეპტიკოსი ხართ?
_ არც სკეპტიკურად ვარ განწყობილი და არც _ ოპტიმისტურად, ანუ არც იმ მოსაზრებას ვიზიარებ, რომ „ოცნება“ ხელისუფლებაში დარჩება და არც იმას, რომ ხელისუფლების შეცვლა გარდაუვალია. მე „თავისუფალი საქართველოს“ შედეგზე ვარ ორიენტირებული და პარლამენტში მცირე გუნდითაც რომ შევიდეთ, პოლიტიკურ ძალთა თანაფარდობას შევცვლით. სიმართლე რომ გითხრათ, ჩვენი პარტიის დეკლარირებული ამოცანა არაა, გინდა თუ არა, წელს რეჟიმი უნდა შევცვალოთო. ჩვენი ამოცანა არსებული მახინჯი პოლიტიკური ბალანსის დარღვევაა!

გიორგი აბაშიძე