ქვეყანაში შექმნილ ვითარებაზე, მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებსა და 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებში ახალგაზრდების ჩართულობაზე „ქრონიკა+“ რუბრიკა „ახალგაზრდა პოლიტიკოსებში“ „თავისუფალი დემოკრატების“ ახალგაზრდული ორგანიზაციის წევრ გიორგი ქიტიაშვილს ესაუბრა:

_ გიორგი, რა კითხვები გაქვს გიორგი შაქარაშვილის მკვლელობის საქმის გამოძიების შესახებ?
_ პირველ რიგში, ოჯახს ტრაგედიას ვუსამძიმრებ და მგონია, რომ ამ საქმესთან დაკავშირებით ძალიან ბევრი კითხვის ნიშანი არსებობს. სახელმწიფო ჯეროვნად ვერ ან არ ასრულებს თავის მოვალეობას. საქმეში ძალიან ბევრი ლაფსუსია. თუნდაც საგამოძიებო მოქმედებების დროულად არგანხორციელება, მოწმეების დროულად არდაკითხვა, იმ ადგილის გადაწვა, სადაც თვითმხილველი იმალებოდა. სავარაუდოდ, სახელმწიფო ვიღაცებს ხელს აფარებს. თუნდაც ჯერ კიდევ კითხვის ნიშანია იმასთან დაკავშირებით, არის თუ არა „კაწრო“ ის ადამიანი, ვინც მანქანიდან გადმოდის? რეალურად, კადრში ჩანს, რომ ის პირი მოწმეს ესაუბრება. შინაგან საქმეთა სამინისტროს ავტობანზე იმდენი კამერა აქვს, მარტივი დასადგენია, მართლაც ხაშურიდან მოდიოდა თუ არა ის პიროვნება. ეს კითხვის ნიშნები აჩენს სწორედ ეჭვს, რომ სახელმწიფო ამ საქმის ჩაფარცხვას ცდილობს და თუ ამას აკეთებს, რა თქმა უნდა, ეს სისტემური დანაშაულია. ჩვენ უკვე გვაქვს შემთხვევები, თუ როგორ მოქმედებდა სახელმწიფო სარალიძის, მაჩალიკაშვილის საქმეებზე, შესაბამისად, ასეთი ქმედება უკვე სახელმწიფოს ხელწერა გახდა და არ მგონია, ვინმეს გაუკვირდეს, თუკი აღმოჩნდა, რომ საქმეს აყალბებენ.
_ ამ საქმესთან დაკავშირებით ისმის მოსაზრება, რომ მედიის ჩართულობა, გარკვეულწილად, აზიანებს საგამოძიებო პროცესს. რა კუთხით გამოიკვეთა მედიის როლი ამ საქმეში და ეხება თუ არა იგი მთელ საზოგადოებას?
_ ეს ოჯახის ტრაგედიაა და ისე ემოციურად ამას ვერავინ აღიქვამს, როგორც ოჯახი, მაგრამ საერთოდ არ ვფიქრობ, რომ ეს თემა საზოგადოებას არ ეხება. რეალურად, პრობლემაა, რომ სახელმწიფო ჯეროვნად არ ასრულებს თავის მოვალეობას. შეიძლება, ოჯახმა დამნაშავეებს საერთოდ აპატიოს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სახელმწიფომ თავისი მოვალეობა არ უნდა შეასრულოს. მსჯელობა იმ კუთხით, რომ ეს ტრაგედია მხოლოდ ოჯახის საქმეა და სხვას არავის არაფერი ეკითხება, არასახელმწიფოებრივი ვიწრო თვალსაწიერის აზროვნებაა. რაც შეეხება მედიის როლს ამ საქმეში, კიდევ ერთხელ გამოჩნდა, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია თავისუფალი მედიის არსებობა ქვეყანაში, რათა ასეთ დროს კითხვებს პასუხები გაეცეს. ის, რომ გარკვეულ კითხვებს პასუხი გაეცა, მედიისა და იმ ჟურნალისტური გამოძიების დამსახურებაა, რაც ჟურნალისტებმა აწარმოეს, იგივე თქვენი გაზეთის რედაქტორმა ქალბატონმა ელისო კილაძემ და თავისუფალმა ტელევიზიებმა. მედიის როლია სწორედ მთავარი საქმის ამ დონემდე მიყვანაში _ სახელმწიფოს რეალური შეცდომები და დანაშაულებები გამოჩნდა.
_ წინასაარჩევნოდ ხელისუფლებას არ უნდა აწყობდეს ამ ტიპის საქმის გამოუძიებლობა. ეს ხომ არ იქნება ობიექტური გამოძიების საბაბი?
_ ხელისუფლებისთვის ძალიან ცუდი იქნება არჩევნების წინ ამ საქმის გამოუძიებლობა, მაგრამ, რეალურად, ეს სოციალური კონტრაქტი მგონია, რაც ხელისუფლებას კრიმინალთან და ქუჩასთან აქვს დადებული. აქედან გამომდინარე, ხელისუფლება ვერ წირავს იმ ადამიანებს, რომლებიც არჩევნებზე ეხმარებიან. გვახსოვს, წლების წინათ კორცხელში როგორ მოექცნენ ოპოზიციონერ დეპუტატებს და არავინ არის დასჯილი, ასევე მოჭიდავე ზურაბ დათუნაშვილის ცემის ფაქტი, როცა არავინ დასჯილა. ეს ის რეალობაა, რაც შექმნა „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებამ. თუ ვინმეს გაწირავენ, მაგალითად, სპორტსმენს, რომელიც შაქარაშვილის საქმეში მონაწილეობდა, მაშინ ისინი იმაზე დაფიქრდებიან, რომ „ოცნება“ წირავს თავის მომხრეებს და შესაძლოა, ისე აღარ დაეხმარონ. ასე რომ, ხელისუფლების ბრალია ის გარემო, რაც დღეს შეიქმნა ქვეყანაში.
_ პრეზიდენტის განცხადება, „ძალადობა ვიცი ერთი ერთზე“, ხელს უწყობს ძალადობის რომანტიზებას?
_ სალომე ზურაბიშვილის გამოსვლები კომიკური გახდა. მგონია, რომ ამ შემთხვევაში ვერბალიზაციის პრობლემაა და ეს ადამიანი არ ატანს გონებას იმას, თუ რა შედეგი შეიძლება გამოიწვიოს მისმა გამონათქვამმა. ეს პირველი შემთხვევა არ არის, ბევრჯერ დაუშვია მსგავსი ლინგვისტური შეუსაბამობა.
_ ამ პროცესების პარალელურად მმართველმა გუნდმა საარჩევნო შტაბის ხელმძღვანელად ირაკლი კობახიძე დანიშნა, რაზე მეტყველებს ეს გადაწყვეტილება?
_ ეს იმის დადასტურებაა, თუ როგორი წინასაარჩევნო კამპანია ექნება „ქართულ ოცნებას“, ანუ სიძულვილის ენაზე, ძალადობაზე, აგრესიასა და „ცხრა წელზე“ დამყარებული. „ქართულ ოცნებას“ ისეთი საარჩევნო კამპანია და მესიჯბოქსები ექნება, როგორიც ირაკლი კობახიძეა და როგორ ტონალობაშიც საუბრობდა ის მოსახლეობასა და ოპოზიციასთან.
_ „ცხრაწლიან რეჟიმზე“ დამყარებული კამპანია ახსენეთ, რომელსაც 2012 წლიდან იყენებს „ქართული ოცნება“. ამჯერად რამდენად იმუშავებს „ქართული ოცნების“ სასარგებლოდ ეს გზავნილი?
_ „ცხრაწლიანი რეჟიმის“ ხსენება ისე ძლიერად აღარ იმუშავებს, როგორც აქამდე მუშაობდა. რაც შეეხება ოპოზიციას, მოსახლეობა უნდა დავარწმუნოთ, რომ ჩვენი არჩევის შემთხვევაში ბევრად უკეთესი მომავალი ექნება ქვეყანას. მთავარი ამოცანაა, გადაუწყვეტელი ამომრჩეველი მივიყვანოთ ყუთთან და „ქართულ ოცნებას“ არ მივცეთ არჩევნების გაყალბების საშუალება, რაც, ვფიქრობ, ოპოზიციის მუშაობაზეა დამოკიდებული.
_ თქვენი აზრით, კვლავ პოლარიზებული გარემო იქნება და არჩევანი დადგება „ქართულ ოცნებასა“ და „ნაციონალურ მოძრაობას“ შორის?
_ რადგან კობახიძე დანიშნეს საარჩევნო შტაბის ხელმძღვანელად, სავარაუდოდ, აქცენტი გაკეთდება: „ქართული ოცნება“ Vშ „ნაციონალური მოძრაობა“. მაგრამ არსებობენ სხვა პოლიტიკური ძალები: „თავისუფალი დემოკრატები“, „ევროპული საქართველო“, „ლელო“… წელს სხვა ტიპის არჩევნები ჩატარდება და ამიტომ არ მგონია, 2016 წლის პოლარიზების სურათი ვიხილოთ. არჩევნებზე საქართველოს მოსახლეობას ველოდები, მან უნდა გადაწყვიტოს, საით გვინდა წასვლა _ რუსეთისკენ თუ დასავლეთისკენ?
ჩვენი ხელისუფლება იმ საქმეს აკეთებს, რაც რუსეთს აწყობს.
რუსეთს პრობლემები ჰქონდა ზვიად გამსახურდიასთან, ედუარდ შევარდნაძესთან, მიხეილ სააკაშვილთან, მაგრამ, რატომღაც, ბიძინა ივანიშვილთან არ აქვს. ყველა ფაქტი რუსეთის ინტერესებში იყო: არ აშენდა ანაკლიის პორტი და ა. შ. რუსეთის ინტერესებშია საქართველო, როგორც შეუმდგარი, გაჭირვებული და ღარიბი ქვეყანა. ივანიშვილი ცდილობს, გააღარიბოს ჩვენი ქვეყანა და აამოს რუსეთს, ეს არის სწორედ, პრორუსობა. ვერ დავიჯერებ, რომ ბიძინა ივანიშვილს რუსეთთან კავშირი არ აქვს. რომელი თავმოყვარე ხელისუფლება ჩამოიყვანდა გავრილოვს?! ამათ გასდით და აკეთებენ. რუსეთის ინტერესებს ემთხვევა მმართველი გუნდის ქმედებები.
_ რამდენად დიდი შანსია იმისა, რომ ოპოზიცია რუსეთის თემას და „ოცნების“ პრორუსულ ნაბიჯებს დაანახებს ამომრჩევლის დიდ ნაწილს?
_ ეს ჩვენზეა დამოკიდებული. ოპოზიცია თუ ამას შევძლებთ, ასეთ შემთხვევაში გამარჯვებას მოვიპოვებთ. აუცილებელია, მოსახლეობასთან შეხვედრები, ხშირი კონსულტაციები და ხალხმა უნდა იგრძნოს, რომ მათ გვერდით ვართ და კაბინეტებში არ ვსხედვართ. ოპოზიციამ ძალიან ბევრი უნდა ვიმუშაოთ, რომ ჩვენი სათქმელი და იდეები მოსახლეობამდე მივიტანოთ.
_ როგორია „თავისუფალი დემოკრატების“ გეგმები ამ არჩევნებზე?
_ „ევროპულ საქართველოსთან“ ერთად კოალიციით გავდივართ არჩევნებზე. მთაწმინდაზე გვყავს საერთო ოპოზიციური კანდიდატი, _ ჩვენი პარტიიდან შალვა შავგულიძე და მხარს ვუჭერთ დანარჩენ ოპოზიციურ კანდიდატებს სხვა რაიონებში, რაზედაც შევთანხმდით. რაც შეეხება მთავარ მესიჯბოქსს, წინასაარჩევნო კამპანიის გამოცხადების შემდეგ ყველაფერი გახდება ცნობილი.
_ იყო ასეთი დათქმა, რომ ამ წელს ბევრი ახალი სახე გამოჩნდებოდა პოლიტიკაში. ამ მოცემულობით რისი თქმა შეგიძლიათ და როგორ წარმოგიდგენიათ ახალგაზრდების ჩართულობა 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე?
_ პოლიტიკურ პარტიებში მყოფი ახალგაზრდები მაქსიმალურად ჩავერთვებით პროცესებში და წინასაარჩევნო კამპანიაშიც მივიღებთ მონაწილეობას. შეიძლება, კანდიდატებიც იყვნენ ახალგაზრდები. 2020 წლის არჩევნებისთვის შეიძლება არ იყოს თვალსაჩინო ახალგაზრდების პოლიტიკაში ჩართულობა, მაგრამ მგონია, რომ 2030 წლისთვის საერთოდ ახალი პოლიტიკური ელიტა იქნება, რა თქმა უნდა, არსებული პოლიტიკოსების ნაწილთან ერთად. საზოგადოების დაკვეთა ახალ სახეებთან დაკავშირებით ნელ-ნელა შესრულდება.

ნენე ინჯგია