კოტე კემულარია: „სანდო წყარო მეუბნება, ბიძინას უთქვამს, ჯანდაბამდე გზა გქონიათო!“

კოტე კემულარიასთან, რომელმაც არცთუ დიდი ხნის წინათ „გამარჯვებული საქართველო“ დატოვა, „ქრონიკა+“-მა საუბარი, რასაკვირველია, გიორგი შაქარაშვილის მკვლელობით დაიწყო და შემდეგ რესპონდენტს ირაკლი ოქრუაშვილის პარტიიდან წამოსვლის მიზეზებზეც ჩაეკითხა. ისე, უნდა აღინიშნოს, რომ ბატონი კემულარია, საქართველოს ყველა მოქალაქის მსგავსად, 19 წლის ფეხბურთელის ტრაგედიით უზომოდ აღშფოთებულია და მკვეთრ განცხადებებსაც აკეთებს. მეტიც: პირად წყაროებზე დაყრდნობით ჩვენი რესპონდენტი რამდენიმე საინტერესო ინფორმაციასაც ასაჯაროებს და აცხადებს, რომ ქვეყანაში დღეს არსებული პოლიტიკური ვითარება ძალიან ჰგავს 2003 წლის ნოემბრის, ანუ იმ სიტუაციას, როცა მაშინდელ პრეზიდენტს გარემოცვა არწმუნებდა, რომ ყველაფერი კარგად იყო, თუმცა, საბოლოოდ, შევარდნაძე იძულებული გახდა, შინ წასულიყო.

„ქრონიკა+“ გთავაზობთ ინტერვიუს კოტე კემულარიასთან:

_ ბატონო კოტე, თქვენი აზრით, შესაბამისი უწყებები და, საერთოდ, ხელისუფლება „შაქარაშვილის საქმეს“ რატომ არ ხსნის?
_ ხელისუფლება ყოველთვის რაღაცაზე იგება. აი, მაგალითად, ან ავტორიტეტის ძალაზე იგება, როცა განმსაზღვრელი პრინციპები ეკონომიკაა, ანუ ხალხის კეთილდღეობა. ასევე არსებობს ქურდებისა და კრიმინალური ავტორიტეტების მეშვეობით მართვა, რომელსაც ჩვენი მოსახლეობა შიმშილზე მეტად არ ეგუება. ეს ივანიშვილმა მოსკოვში ისწავლა, ანუ ასეთ ადამიანებთან ურთიერთობა ყოველთვის ჰქონდა, რაც დამალული არავისთვისაა. საერთოდ, რუსული ოლიგარქია ამაზე დგას _ კრიმინალური ავტორიტეტები ერთმანეთს გავლენის სფეროებისთვის ხოცავენ. ამისთვის მათ ფული სჭირდებათ და ოლიგარქებს ეკვრებიან. აქედან გამომდინარე, რუსეთში ყველა ოლიგარქს თავისი კრიმინალური წრე ჰყავს.
ივანიშვილმა ყველაფერი ეს აქ გამოიყენა და სათავეში ვხედავთ კალაძეს, ასევე პარლამენტშია კობიაშვილი. გარდა ამისა, ვხედავთ მოჭიდავეებსა და სხვა სპორტსმენებსაც. მათ ქვევით სხვები დგანან და ა. შ.
_ უკაცრავად, ყველაფერ ამას „შაქარაშვილის საქმესთან“ რა კავშირი აქვს?
_ როცა ეს სქემა ოდნავ მაინც გაიბზარება, მმართველობა ინგრევა! საწყალი შაქარაშვილი _ ეს ანგელოზივით ბავშვი და, მართლაც, ვარსკვლავთბიჭუნა, მსხვერპლი გახდა. ამას სამართალში ექსცესი ჰქვია, ანუ არსებობს ვერსია, რომ ყველაფერი გოგოს გამო დაიწყო. ეს, სხვათა შორის, ამ ასაკში ჩვეულებრივი ამბავია… მოკლედ, ეს კლანი თუ ჯგუფი ვიღაცამ იმისთვის გამოიყენა, რომ ამ პატარა ბიჭისთვის, რომელიც, მართლაც, არაფერ შუაში იყო, ანგარიში გაესწორებინა.
ჯანდაბამდე გზაც ჰგონია კალაძესა და სხვების ერთმანეთთან გარჩევებს _ იქ მილიონების გაყოფაზეა საუბარი და ეს ჩვენ არ შეგვეხება, მაგრამ თუ დავაკვირდებით, ეს ძალები ნებისმიერი ჩვენგანის შვილებსა და შვილიშვილებს ემუქრებიან, ანუ იქიდან გამომდინარე, რომ დაუსჯელები არიან, ხვალ მოვლენ და მოგვკლავენ! ხომ ნახეთ, რომ იგივე ნაძალადევში მაგათ გარეშე არაფერი ხდებოდა _ მანქანების „ვაზვრატი“, ჩხუბი და პოლიციას მათი შიშით ჩაიც ვერ დაულევია. ასეა ყველა რაიონში და ყველაფერ ამას როდემდე უნდა ვუყუროთ?!
_ ე. ი., ზონდერჯგუფებს ხელისუფლება მხოლოდ პოლიტიკური ოპონენტების წინააღმდეგ კი არ იყენებს, ამ კუნთმაგარი „სასტავების“ მსხვერპლი შესაძლოა, ის ადამიანიც გახდეს, რომელიც პოლიტიკაში საერთოდ არ ერევა, არა?
_ ფორმულა, დაახლოებით, ასეთია: ეს ზონდერჯგუფები ეუბნებიან, _ ძმაო, შენ არჩევნებში ხომ დაგეხმარე. ჰოდა, მანქანების „ვაზვრატი“ იქნება თუ სხვა რამე, ფული უნდა გავაკეთო, მაგრამ შენ მიშვებ და არაფერს მეუბნებიო.
ალბათ, გახსოვთ: ჯაბას დროს იყო _ სამი დღით რაიონებში მანქანების მოსაპარავად უშვებდა ხოლმე. სხვათა შორის, როცა ჩინგიზ ყაენი რომელიმე ქალაქს აიღებდა, ჯარს სამი დღე აძარცვინებდა ხოლმე.
ერთი სიტყვით, ჩვეულებრივი ამბავია _ როცა კრიმინალურ ზონდერჯგუფს პოლიტიკური მიზნებისთვის იყენებ, მერე „საძოვარზე“ უნდა მიუშვა.
ამ შემთხვევაშიც ასე მოხდა, ანუ შაქარაშვილი რაღაც ქუჩური გარჩევის მსხვერპლი გახდა, რომელშიც დამსჯელი ჯგუფი მონაწილეობდა. ამ ჯგუფმა იცოდა, რომ არავინ დასჯიდა! დიახ, ისინი დაუსჯელები არიან! ჯერ მხოლოდ ორი ამბის შესახებ გავიგეთ, რომ შაქარაშვილის გარდა, ადრე ნაძალადევში ვიღაცებს თავი გაუტეხეს და თირკმელი დაუგლიჯეს, მაგრამ კიდევ ბევრ რამეს გავიგებთ. ბოლოს და ბოლოს, აგერ, დეპუტატის შვილი დაიჭირეს, რაც ჟურნალისტების გამოძიებას მოჰყვა!
საერთოდ, ყოჩაღ, თქვენ, ჟურნალისტებს _ ამ საზოგადოების ღირსეული წარმომადგენლები ნამდვილად ხართ! ჟურნალისტურმა საქმიანობამ განაპირობა, რომ შაქარაშვილის გარდა მეორე საქმეც გაიხსნა, მესამეც გაიხსნება და თუ ყველანი ასე ერთად დავდგებით, მაშინ ამ ჭირს მოვიშორებთ, თორემ სხვანაირად მხოლოდ შიგნით კი არა, საერთაშორისო ასპარეზზეც ძალიან დიდი საფრთხე გვემუქრება!
_ ზოგს ეს პარალელი არ მოსწონს, მაგრამ საზოგადოების უმეტესობა თანხმდება, რომ, თავის დროზე, „გირგვლიანის საქმით“ „ნაციონალების“ დასასრულის დასაწყისი დაიწყო. „ოცნებას“ „შაქარაშვილის საქმე“ ჩამოშლის?
_ ამ უტვინოების ხელში უკვე მეხუთე „გირგვლიანი“ გვყავს!
სხვათა შორის, ძალიან სანდო წყარო მეუბნება.
_ რას გეუბნებათ?
_ ბიძინას უკვე უთქვამს, _ ჯანდაბამდე გზა გქონიათო! ის ბერაზეც გაბრაზებული ყოფილა.
_ რატომ?
_ ის თავისი გამოუცდელობით გავლენის ქვეშ იყო. „ნახალოვკელები“, თურმე, გაიძახიან, მაგარი „ლოხი“ გვყავს დაჭერილიო. თურმე, ბერას ამათთვის მანქანები აქვს ნაყიდი და თვეში 25 ათასსაც ურიცხავდა. ეს გაირკვევა _ ყველას „ქართუს“ საკრედიტო ბარათი უდევს ჯიბეშიო, მაგრამ თუ ეს მართლაც ასეა და ივანიშვილი ამბობს, ჯანდაბამდე გზა ჰქონიათო, ე. ი. ძალიან გაბრაზებულია. მალე ვნახავთ, „ოცნება“ რა სახეს მიიღებს.
_ მაინც, რა სახეს მიიღებს?
_ თუ პოლიტიკური მმართველობა მოიშალა, მაშინ შეიძლება, მთლიანად ქურდებს ჩააბარონ. ამას კობახიძე ნამდვილად იზამს, რადგან ის კალაძის ჭკუაზე დადის. კალაძე კი მაშინაც ქურდების ჭკუაზე დადიოდა, როცა ფეხბურთს თამაშობდა და ახლაც ასეა.
_ ე. ი., ძალიან ცუდ რეალობაში ვართ?
_ დიახ, ძალიან. სიმართლე გითხრათ, ასეთი მკვეთრი თითქმის არასოდეს ვყოფილვარ, მაგრამ ამ საქმემ ბევრი რამე გამოამზეურა, ანუ კიდევ არ მეგონა, რომ ასე ზევიდან ქვევით იყო დალაგებული და პოლიციაც შეშინებული იყო. სხვათა შორის, „მხედრიონის“ დროს პოლიცია ძალიან შეშინებული გახლდათ, მაგრამ მაშინ სტრუქტურაში ვმუშაობდი და ასეთ უბადრუკ დღეში იმ დროსაც არ ყოფილა.
_ თუ ოქტომბერში ხელისუფლება არ შეიცვალა, კრიზისი გაღრმავდება?
_ ვისაც ეს ქვეყანა ასეთი რაღაცებისთვის ძალიან არ გვემეტება, ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ, რომ ნორმალური არჩევნები ჩატარდეს! არჩევნებში ესენი უდავოდ დამარცხდებიან და ამას ყველა ხედავს.
_ ასეთი დარწმუნებული რატომ ხართ?
_ აქ საუბარი პოლიტიკაზე აღარაა. ზოგი ამბობს, ფულს მისცემენო, მაგრამ ფულს ვინ ჯანდაბას მისცემენ? _ მოკლული ახალგაზრდების მშობლებსა და ნათესავებს? ამ ქვეყანაში ისეთი არავინ დარჩა, ვინც დაჩაგრული არ იყოს! ხომ ნახეთ, პოლიციელი დაზარალებული ბიჭის დედას ურეკავს, მოდი, დაწერე, რომ შენს შვილს კი არ სცემეს, არამედ დაეცა და სხეულის დაზიანება ისე მიიღოო.
_ „ტვ პირველის“ ჟურნალისტურ გამოძიებაზე საუბრობთ, საიდანაც ნათელი გახდა, რომ რამდენიმე წლის წინ შაქარაშვილის საქმის ფიგურანტებმა სხვა ახალგაზრდასაც სცემეს, რომელიც სიკვდილს შემთხვევით გადაურჩა?
_ დიახ. იცით, ყველაფერ ამას რა ჰქვია?
_ რა?
_ მორჩა, დამთავრა, ჩამოვედით!
_ უკაცრავად, „სად ჩამოვედით“?
_ ანუ ამით ყველაფერი ნათქვამი და დამთავრებული!
_ შეიძლება, ასეა, მაგრამ, ბატონო კოტე, აი, სწორედ მაშინ, როცა ქვეყანაში ასეთი ქაოსია, „გამარჯვებულ საქართველოს“ ტოვებთ. სხვათა შორის, აღნიშნული პარტიიდან რომ წამოხვედით, ირაკლი ოქრუაშვილი ციხიდან ახალი გამოსული იყო. ჰოდა, რა მოხდა?
_ ჩვენს ქვეყანაში ისეთი ამბები ხდება, რომ ეს თემა, მგონი, გადამწყვეტი არაა, მაგრამ ვინაიდან ინტერესი არსებობს, კი ბატონო, ვისაუბროთ. „გამარჯვებული საქართველო“, დიდი ხნის კონსულტაციების შემდეგ, ბევრმა ადამიანმა შევქმენით და მაშინ დავთქვით, რომ ყველანი თანაბარნი ვიქნებოდით.
_ ანუ?
_ პრეზენტაციაზე თითქმის 50-მდე ლიდერი გამოვჩნდით.
_ სხვათა შორის, თავდაპირველად „გამარჯვებული საქართველო“ პარტია კი არა, მოძრაობა იყო.
_ დიახ და პარტია არც უნდა ყოფილიყო, ანუ თავიდანვე გამოვაცხადეთ, რომ ეს ლიდერთა პლატფორმა იქნებოდა, რომელიც განსხვავებული შეხედულებების ადმიანებს გააერთიანებდა. სხვათა შორის, ყველა ამ ადამიანს სხვადასხვა გზა ჰქონდა გავლილი. ამასთან, ზოგიერთი მათგანი ერთ დროს ერთმანეთთან დაპირისპირებულიც იყო, მაგრამ ეს გახლდათ მოდელი, თუ როგორ შეიძლება, რომ დაპირისპირებულმა ადამიანებმა, რომლებიც სამშობლოს ემსახურებიან, ერთიანი პლატფორმა შექმნან.
_ ამ პლატფორმის შექმნის მიზანი რა იყო?
_ მიზანი ის იყო, რომ მასში რაც შეიძლება მეტი ადამიანი გაგვეერთიანებინა. ყველაფერი ეს კი რა სახეს მიიღებდა, მომავლის საქმე იყო, მაგრამ ხაზს ვუსვამ, რომ ეს პარტია არ უნდა ყოფილიყო. თავად ირაკლი ოქრუაშვილიც წინააღმდეგი გახლდათ, რომ გაერთიანებას ხელმძღვანელი ჰყოლოდა.
_ ამ პლატფორმის შექმნის იდეა ვისგან წამოვიდა?
_ ოქრუაშვილი ჩემთან არაერთხელ მოვიდა და ყველაფერი ასე დავიწყეთ. მოკლედ, გადაწყდა, რომ ამ პლატფორმას თავმჯდომარე არ ეყოლებოდა, თუმცა სპიკერი მე ვიქნებოდი. ერთი სიტყვით, გვინდოდა, ამ გაერთიანებით გვეჩვენებინა, რომ როცა საქმე ქვეყანას ეხება, ერთად დგომა შეგვიძლია!
სამწუხაროდ, ხელისუფლებამ ირაკლი ოქრუაშვილი ყოველგვარი საფუძვლის გარეშე დაიჭირა.
_ ისე, ბატონო კოტე, როცა ამ პლატფორმას ქმნიდით, მინიმუმ, უახლოესი წარსულისთვის თვალი უნდა გადაგევლოთ, ანუ იმის თქმა მინდა, რომ ოქრუაშვილის ოპოზიციურ ფლანგზე გამოჩენა ყოველთვის პატიმრობით მთავრდებოდა და რატომ არ უშვებდით, რომ ახლაც ასე მოხდებოდა?
_ ვერაფერს გამოვრიცხავთ, მაგრამ ადამიანს, პრაქტიკულად, არაფერი ამძიმებდა და ამიტომ, არ ველოდით, რომ ხელისუფლება ბრიყვულად ქუჩაში დაეტაკებოდა და დააპატიმრებდა. ამან ზემოხსენებული იდეა, რა თქმა უნდა, სერიოზულად დააზიანა და საბოლოოდ, ყველაფერი, სამწუხაროდ, ერთ პარტიამდე დავიდა, ანუ სწორედ იმან, რომ ირაკლი ციხეში იყო, წარმოშვა აზრი, ის თავმჯდომარე გამხდარიყო, რადგან ეს მისი, როგორც ლიდერის, პოლიტიკური ნიშნით დაპატიმრებას გაამყარებდა.
_ ამ იდეას დაეთანხმეთ?
_ დიახ, თუმცა გუბაზ სანიკიძე და ვალერი გელბახიანი არ დაეთანხმნენ და მოძრაობაში თავიანთი მოღვაწეობა შეაჩერეს, ანუ ყრილობაზე არ მოვიდნენ. სხვათა შორის, ყველას გვჯეროდა, რომ ირაკლი ციხიდან აუცილებლად გამოვიდოდა. მეგობრებმა და კოლეგებმა ვთქვით, როცა ირაკლი ციხიდან გამოვა, ისევ დავსხდეთ და ყველაფერი გავაკეთოთ, რომ დიდი პლატფორმა აღვადგინოთო. სამწუხაროდ, ირაკლის ციხიდან გამოსვლის შემდეგ ეს ვერ მოხერხდა.
_ რატომ ვერ მოხერხდა? სხვათა შორის, გურამ ჩალაგაშვილმა, რომელიც ახლაც „გამარჯვებულ საქართველოშია“, თქვენი მისამართით სოციალურ ქსელში დაწერა, ციხიდან გამოსვლის შემდეგ ირაკლის ტელეფონზეც არ დალაპარაკებიაო. ეს სიმართლეა, ბატონო კოტე?
_ უკაცრავად, გურამ ჩალაგაშვილი ვინ არის?
_ დავიჯერო, ჩალაგაშვილს არ იცნობთ?
_ ვიცნობ, მაგრამ არც ამ მოძრაობაში იყო და არც დამფუძნებელი ყოფილა.
_ შეიძლება, მაგრამ ის, როგორც ვიცი, ოქრუაშვილის მეგობარია.
_ მეგობრობა გასაგებია, მაგრამ მსახურთუხუცესია თუ დაცვის როლს ასრულებს? ირაკლი ოქრუაშვილს ჩემგან ჩალაგაშვილის აპეკუნობა არ სჭირდება! თუ რამის თქმა უნდა, ირაკლი თვითონ იტყვის და როგორმე ჩვენ დავილაპარაკებთ. ბრიუსელიდან დაწყებული, არაფერი დამიტოვებია და ყველაფერი გავაკეთე, რომ ირაკლი ციხიდან გამოსულიყო და არ მგონია, ირაკლის რამე ასეთი შეხედულება ჰქონდეს.
_ ბატონო კოტე, კონკრეტულად მითხარით, ციხიდან გამოსულ ოქრუაშვილთან კომუნიკაცია გქონდათ?
_ მე და ირაკლიმ ვისაუბრეთ და იყო პირობა, რომ შევხვდებოდით და ამას განვიხილავდით, მაგრამ, სამწუხაროდ, ვერ შევხვდით.
_ რა უნდა განგეხილათ ან ერთმანეთს რატომ ვერ შეხვდით?
_ ბიჭები ერთმანეთს უნდა შევხვედროდით და გვეზრუნა, რომ ის რეალობა აღგვედგინა, რომლითაც დავიწყეთ. საერთოდ, მიზანს რომ დაისახავ, იმ მიზნით უნდა იარო!
_ მიზანი გასაგებია, მაგრამ ერთი წლის წინათ, როცა მოძრაობა „გამარჯვებული საქართველო“ დაფუძნდა, სხვა რეალობა იყო, ახლა კი სხვა მოცემულობაა და ამ სიტუაციაში შარშანდელი სტატუს-კვოს აღდგენას აზრი ექნებოდა?
_ რა თქმა უნდა. როცა სწორია, აზრს წონა და საფუძველი ყოველთვის აქვს. საერთოდ, ის მიზანი არ მაქვს, რომ ვიწრო პარტიული ინტერესები მქონდეს.
_ ანუ?
_ იმაზე არ ვფიქრობ, რომ გინდა თუ არა, პარლამენტში უნდა მოვხვდე-მეთქი. სწორედ ამან განაპირობა „გამარჯვებული საქართველოდან“ ჩემი ძალიან კორექტულად წამოსვლა.
_ ეს გადაწყვეტილება სპონტანურად მიიღეთ?
_ ველოდი, რომ ამ თემაზე ვისაუბრებდით.
_ და ეს საუბარი რატომ არ შედგა?
_ არ ვიცი. ეს ბატონ ირაკლის უნდა ჰკითხოთ.
_ ოქრუაშვილმა იცოდა, რომ პარტიის დატოვებას აპირებდით?
_ არ ვიცი. ხომ გეუბნებით, რომ ამ თემაზე არ გვისაუბრია.
_ ე. ი., თქვენი გადაწყვეტილების შესახებ მედიით შეიტყო?
_ ალბათ. სხვათა შორის, განცხადება გავაგზავნე, რომ მოვდიოდი.
_ იქიდან გამომდინარე, რომ პარტია დატოვეთ, ავტომატურად ოპოზიციის იმ გაერთიანებასაც გამოეთიშეთ, რომელიც ლეიბორისტების ოფისში იკრიბება ხოლმე?
_ დიახ. იმ მაგიდასთან „გამარჯვებულ საქართველოს“ წარმოვადგენდი. ახლა კი დამოუკიდებელი პოლიტიკოსი ვარ, უპარტიო, თუმცა პოლიტიკაში ყოფნას ვაგრძელებ და თუ ოპოზიციაში იმის ელემენტი გაჩნდება, რომ ჩემთან ისაუბრონ, სიამოვნებით შევუერთდები.
_ ჩვენს ქვეყანაში ოპოზიცია მრავალფეროვანია. თქვენთან საუბრის სურვილი ოპოზიციის რომელმა ფრთამ შეიძლება გამოთქვას?
_ პროდასავლურმა, ანუ იმ ფრთამ, სადაც ის პოლიტიკოსები იქნებიან, რომელთაც არ სურთ, რომ საქართველო რუსეთისკენ წავიდეს და 90-იან წლებს დაუბრუნდეს. საქართველოს დღის წესრიგს გავრილოვები არ უნდა განუსაზღვრავდნენ! 20 ივნისის მონაწილე ვარ _ მაშინ მთელი ღამე იქ ვიყავი და ჩემი მამოძრავებლები ახალგაზრდები არიან, რომელთა თხოვნითაც პოლიტიკაში ვრჩები!
_ ყველაზე გამოკვეთილი პროდასავლური პლატფორმა „ნაციონალურ მოძრაობასა“ და „ევროპულ საქართველოს“ აქვს. რომელიმესთან კომუნიკაცია გქონდათ?
_ არა!
_ არც რომელიმე სხვა ოპოზიციური პარტიის ლიდერს შეხვედრიხართ?
_ შეხვედრა სამ ძალასთან მქონდა, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ჩვენ რამე გაერთიანებაზე ვისაუბრეთ.
_ მითხარით, კონკრეტულად, ვის შეხვდით?
_ აი, მაგალითად, დავით ჭიჭინაძეს, რომელიც ჩემი დიდი ხნის მეგობარია, თუმცა პოლიტიკაზე საუბარი არ ყოფილა. უფრო ცხოვრებასთან დაკავშირებულ თემებზე ვისაუბრეთ.
_ შეიძლება, ეს მეგობრული შეხვედრები იყო, მაგრამ როცა არჩევნებამდე ძალიან ცოტა დროა დარჩენილი, პოლიტიკოსების ასეთი შეხვედრები მედიისთვის, ცხადია, საინტერესოა!
ისე, ბატონო კოტე, ოპოზიციამ ირაკლი ოქრუაშვილის პატიმრობა საერთაშორისო ასპარეზზე დივიდენდების მისაღებად ხომ არ გამოიყენა?
_ ვერ ვიტყვი, რომ ასეა. ელჩებს, მათ შორის, ევროპარლამენტარებსაც, ვხვდებოდი და ვიცი, რომ ოქრუაშვილს მხარდაჭერა ჰქონდა. სხვათა შორის, ბრიუსელშიც ვიყავი და სწორედ ყველაფერმა ამან ჩამოაყალიბა საერთაშორისო ხედვა, რომ ოქრუაშვილი პოლიტპატიმარი იყო და, საბოლოო ჯამში, განთავისუფლდა კიდეც. მოკლედ, იმის თქმა, რომ ის ვინმემ გამოიყენა, მგონი, ადეკვატური არაა, ან რაში უნდა გამოეყენებინა? _ ეს ერთობა გვერდით დაუდგა, ციხიდან რომ გამოსულიყო და დღეს ირაკლი ოქრუაშვილი პოლიტიკურ საქმიანობაში აქტიურადაა ჩართული.
_ არ მგონია, პოლიტიკაში მთლად აქტიურად იყოს ჩართული, რამეთუ განაცხადა, რომ როგორც მაჟორიტარობის კანიდატი, კენჭს არ იყრის.
_ თავიდან ამაზე საუბარი იყო. იმ მოლაპარაკების შედეგებზე ირაკლისა და სხვა ლიდერებს შორის არაფერი ვიცი, მაგრამ იდგა საკითხი, რომ ირაკლი, როგორც ოპოზიციის ლიდერი, მაჟორიტარობის კანდიდატი ყოფილიყო.
_ გამორიცხავთ, რომ ოქრუაშვილს მაჟორიტარობის კანდიდატობაზე მერაბიშვილის ფაქტორის გამო ეთქვას უარი? მათი, ჯერ კიდევ, წლების წინანდელი დაპირისპირების შესახებ, წესით, სხვაზე მეტი უნდა იცოდეთ, ბატონო კოტე.
_ ვიცი, რა თქმა უნდა, მაგრამ ამ ფაქტორს არ მგონია, დღევანდელობასთან რამე კავშირი ჰქონდეს.
_ ისე, გარკვეული პერიოდი არ ჩანდით, მაგრამ, ბატონო კოტე, ბოლო წლების ქართულ პოლიტიკაში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფიგურა ხართ, რასაც 2003 წლის მოვლენებიც მოწმობს _ ბოლოს და ბოლოს, „ვარდების რევოლუციის“ წინ მოსკოვში წახვედით, რასაც ივანოვის ჩამოსვლა და შევარდნაძის გადადგომა მოყვა.
_ როცა მოსკოვიდან დავბრუნდი და ამაზე ხმაური ატყდა, „პირველ არხზე“ ჩემი ვიზავი ლაშა ნაცვლიშვილი იყო.
_ ანუ?
_ მაშინ უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარის პირველი მოადგილე იყო და, მახსოვს, მკითხა, ზიუგანოვს შეხვდითო? მოსკოვში წასვლა აკრძალული არავისთვისაა.
_ დიახ, მაგრამ იმ დროს, როცა პოლიტიკური პროცესები დუღდა, რუსეთის დედაქალაქში სავაჭროდ რომ არ წახვიდოდით, ამას ლაპარაკი რად უნდა?
_ გეთანხმებით, მაგრამ არ მინდა, დეტალებზე ვისაუბრო. უბრალოდ, ხომ შეიძლება, ისეთი ვიზიტი იყოს, რომელიც ყველასთან, მათ შორის, საერთაშორისო მეგობრებთანაა შეთანხმებული და ქვეყნის ინტერესებისთვის სწორედ ის სარგებელი მოჰქონდეს, რომ ჩვენ მსოფლიოს აბსოლუტურად ცივილიზებული ნაწილი ვიყოთ!
სხვათა შორის, იგივე მოვლენებს ვუახლოვდებით და დღეს 2003 წელზე საუბარი იმ ადამიანებმაც დაიწყეს, რომლებიც ამას კატეგორიულად გაურბოდნენ. მოკლედ, მაშინ შევარდნაძეს მხოლოდ დასავლეთიდან კი არა, მგონი, კოსმოსიდანაც აფრთხილებდნენ, რომ არჩევნები არ გაეყალბებინა, მაგრამ ეს არ შეისმინა, ანუ გარემოცვა არწმუნებდა, ოპოზიცია და დასავლეთი ვინაა, ჩვენ ყველაფერი შეგვიძლიაო.
_ დღევანდელი ხელისუფების პოზიციაც ამას ხომ არ ჰგავს?
_ ამდენი საერთაშორისო წერილის მიუხედავად, „ოცნებას“ ზერელე დამოკიდებულება აქვს!
_ შეიძლება, მაგრამ მოდით, მითხარით, მაშინ ივანოვი საქართველოში თქვენ ჩამოიყვანეთ?
_ არა! ივანოვი საკმაოდ დიდი ფიგურა იყო საიმისოდ, რომ მე ჩამომეყვანა. სხვათა შორის, „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ რუსეთში ელჩად დავინიშნე და ერთი დღით ადრე, სანამ ივანოვი ბათუმში ჩაფრინდებოდა და აბაშიძეს წაიყვანდა, ვივარაუდე, ხვალ ან ზეგ ბათუმში მაღალი რანგის პიროვნება ჩავა და აბაშიძეს მოსკოვში წაიყვანენ-მეთქი. ასეც მოხდა…
ერთი სიტყვით, ის, რაც მაშინ ხდებოდა, დღევანდელ ვითარებას ძალიან ჰგავს _ ვიღაცები ამბობენ, არაფერი შეიცვლება, რადგან ძლიერია და „ოცნებას“ ფული აქვსო, მაგრამ შევარდნაძე გაცილებით ძლიერი იყო და არც მის გარემოცვას ჰქონდა ნაკლები ფული, მაგრამ ვნახეთ, ყველაფერი როგორც დამთავრდა. საერთოდ, როცა მოვლენების განვითარების სწორი კურსი არსებობს, ეს პოლიტიკურ პროცესებზეც ზემოქმედებს და ამის შედეგს შემოდგომაზე ვიხილავთ. შეიძლება, ყველაფერი შემოდგომით არ დასრულდეს, მაგრამ ასეთ შემთხვევაში დღის წესრიგში, დიდი ალბათობით, შუალედური არჩევნების საკითხი დადგება.
_ რატომ?
_ ლეგიტიმაციის გამო…
_ ვნახოთ… მოკლედ, წარმატებებს გისურვებთ, ბატონო კოტე!

გიორგი აბაშიძე