მართალია, აქა-იქ ადამიანები კორონით ისევ ინფიცირდებიან, მაგრამ ქვეყანა ცხოვრების ძველ რიტმს უბრუნდება, რაც იმას ნიშნავს, რომ დაპაუზებული პოლიტიკაც ნელ-ნელა იქოქება, უფრო სწორად, უკვე დაიქოქა. ყოველ შემთხვევაში, ხელისუფლება გამარჯვების ხიბლშია და, შესაბამისად, „ოცნების“ წარმომადგენლები ოპონენტების მისამართით სკაბრეზულ გამონათქვამებსაც არ იშურებენ. აი, მაგალითად, პარლამენტის ყოფილი თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძე, რომელიც მმართველი გუნდის მთავარ სპიკერად მიიჩნევა, ანტიოცნებელებს სულ გოიმებს ეძახის და ჰგონია, რომ ამით ოპოზიციას შეურაცხყოფას აყენებს, თუმცა „ეთნიკურ და კონფესიურ ურთიერთობათა ცენტრის“ ხელმძღვანელი ლელა ჯეჯელავა ასე არ ფიქრობს, ანუ „ქრონიკა+“-სთან ქალბატონი ლელა ამბობს, რომ კობახიძეს ისეთი პრობლემები აქვს, რომელიც პოლიტიკასთან არაა კავშირში და იგი ფსიქოლოგების განსახილველია.
ამას გარდა, ჩვენი რესპონდენტი რამდენიმე მნიშვნელოვან მინიშნებას აკეთებს. კერძოდ, ვარაუდობს, რომ „ოცნება“ ახალი ტრიუკისთვის ემზადება, რაც ოპოზიციას აიძულებს, მორიგ კონფიგურაციაზე ცაიტნოტურ ვითარებაში გადაეწყოს.

რა ტრიუკს ამზადებს ხელისუფლება? გაჭრის თუ არა ოპოზიციაზე მეუფე იაკობის მუქარა? რას ემსახურება მარნეულისა და ჰუჯაბის ეპისკოპოსის ულტიმატუმი, რომ მარნეულიდან დროზე აიღონ აზერბაიჯანელი რევოლუციონერი მწერლის, ნარიმან ნარიმანოვის ძეგლი? _ კარანტინიდან დაბრუნებული „ქრონიკა+“ გთავაზობთ ინტერვიუს ლელა ჯეჯელავასთან. აქვე იმასაც გეტყვით, რომ წინამდებარე ინტერვიუმ მხოლოდ ხელისუფლება ან ოპოზიცია კი არა, მთელი პოლიტიკური სპექტრი უნდა დააფიქროს და გარკვეული დასკვნებიც გამოატანინოს.

_ ქალბატონო ლელა, კორონობა, ასე თუ ისე, გადავიტანეთ. ორთვიანი იზოლაცია და „ლოქდაუნი“ როგორ გაატარეთ?
_ იზოლაციის ეს ორი თვე ყველა იმ წესის დაცვით გავატარე, რასაც ჩვენგან ეპიდემიოლოგები ითხოვდნენ. ასევე ყველა იმ შეზღუდვას ვემორჩილებოდი, რომელიც მთავრობამ გამოაცხადა.
_ პანდემიის გარიჟრაჟზე ერთმანეთს რომ შევხვდით, კორონასი, როგორც მახსოვს, მაინცდამაინც, არ გჯეროდათ და წესებს ასე მკაცრად რატომღა ემორჩილებოდით?
_ არ მჯეროდა, რომ კორონა შესაძლოა, ისეთი ფატალური ვირუსი ყოფილიყო, რომლის მსგავსიც აქამდე არ გვენახა. სხვათა შორის, ეს დადასტურდა კიდეც, თუმცა ამას მნიშვნელობა არ აქვს.
_ რატომ არ აქვს?
_ ყველა იმ წესს, რომლის დაცვასაც გვთხოვდნენ, იმიტომ ვემორჩილებოდი, რომ სხვებს საფრთხე არ შექმნოდათ.
_ კეთილი, მაგრამ ხომ არ გეჩვენებათ, რომ თქვენი და სხვა მოქალაქეების კანონმორჩილებით ხელისუფლებამ ისარგებლა და კორონაპანდემია საკუთარი პოლიტიკური მიზნებისთვის გამოიყენა? სიმართლე გითხრათ, პირადად მე მიმაჩნია, რომ ვირუსმა, რომელიც „უხილავ მტრად“ მოინათლა, „ოცნებას“ წინასაარჩევნოდ სერიოზული დივიდენდები მისცა.
_ ჯერ, მგონი, ნაადრევია დასკვნის გაკეთება, თუ რამ განაპირობა საქართველოში პანდემიის შედარებით მსუბუქი ფორმა. სერიოზული კვლევა და შესწავლა დასჭირდება, ეს შედეგი რის გამო დადგა _ ზომების ადეკვატურობის, მოქალაქეების მაღალი სოციალური პასუხისმგებლობისა თუ მთავრობის ეფექტიანი მოქმედების. ასეა თუ ისე, გვაქვს მოცემულობა, რომ საქართველო იმ გამოწვევას, რომელიც მთელი მსოფლიოსთვის ძალიან სერიოზული იყო, მეტ-ნაკლებად, გაუმკლავდა, მაგრამ ახლა საინტერესოა, იმ გვერდით ეფექტებს, რომელიც ამ პანდემიას ახლავს, როგორ გავუმკლავდებით.
_ „პანდემიის გვერდით ეფექტებში“ რას გულისხმობთ?
_ პირველ რიგში, ეკონომუკურ ფაქტორს. ასევე ფსიქოლოგიურის გარდა, კიდევ ბევრი გვერდითი მოვლენა გამომჟღავნდება. მოკლედ, ხელისუფლებისგან გამარჯვების ალმების ფრიალი ჯერ, მგონი, ძალიან ნაადრევია _ დიახ, მას სერიოზული გამოწვევები ელის!
_ ამ გამოწვევებს არავინ უარყოფს, მაგრამ ფაქტია: „ოცნება“ ყელყელაობს. აი, მაგალითად, საგანგებო მდგომარეობის დასრულებისთანავე, პარლამენტის ყოფილი თავმჯდომარე, ირაკლი კობახიძე, ქუჩური „სლენგით“ ამეტყველდა და ოპოზიციას გოიმები უწოდა. სხვა „მეოცნებეები“ კი ფიქრობენ, რომ პარლამენტში კოვიდანგარიშით მისულმა პრემიერმა ოპონენტებს მასტერკლასი აჩვენა.
_ ერთია ხელისუფლების მცდელობა, რომ არსებული ვითარება თავის სასარგებლოდ გამოიყენოს, მაგრამ მეორეა, ამას რამდენად მოახერხებს.
ზოგადად, კობახიძის განცხადებებზე კომენტარის გაკეთება ძალიან მიმძიმს.
_ რატომ?
_ გარდა იმისა, რომ პოლიტიკური თვალსაზრისით სერიოზული პრობლემები აქვს, ამ ახალგაზრდა კაცს, მგონი, სხვა ტიპის პრობლემაც უნდა ჰქონდეს.
_ ამას რის საფუძველზე ამბობთ?
_ როგორც პოლიტიკოსი, კობახიძე ვერ ახერხებს, რომ საკუთარი თავი აკონტროლოს! ამ ადამიანს მეტად აღარ შევაფასებ, თუმცა ერთს მაინც ვიტყვი: როცა სხვას შეურაცხყოფ, ამით, პირველ რიგში, საკუთარ თავს შეურაცხყოფ და ეს ჩემი აღმოჩენა კი არა, ფსიქოლოგიის ანა-ბანაა!
_ ე. ი., როგორც ოპოზიციის მხარდამჭერმა, კობახიძის გამონათქვამით თავი შეურაცხყოფილად იგრძენით?
_ არა, თავი შეურაცხყოფილად მე რატომ უნდა მეგრძნო? ამ განცხადებით, ვფიქრობ, კობახიძემ მხოლოდ საკუთარი თავი შეურაცხყო, რადგან თავისი პოზიციის ჩამოყალიბებასა თუ მოსაზრებების გადმოცემას სხვა ფორმით ვერ ახერხებს და შეურაცხყოფას მიმართავს. ეს კი, როგორც გითხარით, ჩემი ან ოპოზიციის კი არა, მისივე პრობლემაა!
_ ფსიქოლოგია იქით იყოს და ანალიტიკოსი ხათუნა ლაგაზიძე მიიჩნევს, რომ კორონა „ოცნების“ მთავარი მოკავშირე აღმოჩნდა. ამაზე რას იტყვით, ქალბატონო ლელა?
_ ჩემს მეგობარ ხათუნა ლაგაზიძეს ამ შეფასებაში კატეგორიულად არ ვეთანხმები. წეღანდელი თქმისა არ იყოს, ხელისუფლებას შესაძლოა, მიაჩნია, რომ ამ ვითარების, ანუ პანდემიის შედეგების სათავისოდ გამოყენების რესურსი აქვს, მაგრამ ვიმეორებ: გამარჯვების ალმების ფრიალი ჯერ ნაადრევია, რადგან ხელისუფლებას პანდემიის გვერდითი ეფექტების გამკლავების რესურსი არ გააჩნია!
_ „რესურსში“ რას გულისხმობთ?
_ „ოცნებას“ მხოლოდ ადგილობრივი კი არა, საერთაშორისო საზოგადოების დიდი ნაწილის ნდობა დაკარგული აქვს. სხვათა შორის, ეკონომიკური პრობლემების გამკლავება სწორედ საერთაშორისო საზოგადოების მიერ მობილიზებულ დახმარებებზეა დამოკიდებული. სწორედ ამის გათვალისწინებით, არ მესმის, ხელისუფლებას გამარჯვებულის განცდა რატომ აქვს? მე თუ მკითხავთ, ხელისუფლებამ ძალიან კარგად იცის, რომ ეს გამარჯვება არაა და იმასაც ხვდება, რომ პრობლემების წინაშე დადგება.
სწორედ ამიტომ, არ გამოვრიცხავ, უფრო სწორად, მგონია, რომ ხელისუფლებას ახალი ტრიუკი აქვს გამზადებული, რომელმაც ოპოზიცია შესაძლოა, სერიოზული დილემის წინაშე დააყენოს, მით უმეტეს, თუ ოპოზიციაც იმ ხიბლიდან, რომელშიც ამ წუთას იმყოფება, არ გამოვა.
_ და ოპოზიციის ამწუთიერი ხიბლის საბაბი რა არის?
_ ის, რომ ხელისუფლებამ საერთაშორისო მხარდაჭერა დაკარგა.
_ ქალბატონო ლელა, ხელისუფლებისგან რა ტრიუკს ელოდებით?
_ არ მინდა, ბრჭყალები გავხსნა, თუმცა გეტყვით: ხელისუფლებას ნამდვილად აქვს სვლა დარჩენილი და მოვლენებს დაველოდოთ, ანუ თუ პრემიერ გახარიას შესაძლო განთავისუფლებაზე გავრცელებული ხმა დადასტურდა, ამ ტრიუკზე ღიად მაშინ ვისაუბრებ! ისე, გახარიას პარლამენტში გამოსვლამ განცდა შემიქმნა, რომ დიახ, ხელისუფლება ამ ტიპის გადაწყვეტილების მიღებას აპირებს! გახარიას ქცევა, ტონალობა და, პრაქტიკულად, სიმშვიდეც იმაზე მიუთითდება, რომ იგი სხვა როლისთვის ემზადება!
_ ამ „როლში“ იმას ხომ არ გულისხმობთ, ხმა რომ დადის, პრემიერობიდან გახარია იმიტომ გადადგება, „ოცნებისგან“ მართული ოპოზიცია შექმნასო?
_ დიახ, სწორედ ამას ვგულისხმობ.
_ ამ ვერსიას ოპოზიციაში ბევრი არ იზიარებს.
_ მგონია, რომ ოპოზიცია საკუთარმა შიდა სამზარეულომ, ანუ იმ მოლაპარაკებებმა, რომელიც ოპოზიციას შორის მიმდინარეობს, ზედმეტად გაიტაცა. ამიტომ მეჩვენება, რომ ოპოზიცია მთლიან საჭადრაკო დაფასა და შესაძლო სვლებს ბოლომდე არ ხედავს.
_ ქალბატონო ლელა, ოპოზიციაში მეგობრები გყავთ. აი, თუნდაც, ირაკლი ოქრუაშვილი. ჰოდა, რატომ არ ეუბნებით მათ, რომ უფრო მეტი მობილიზებაა საჭირო?
_ მეგობრებს, ვისაც ამის სურვილი აქვს, ჩემს მოსაზრებებს, რასაკვირველია, ვუზიარებ. ზოგიერთი მეთანხმება, ზოგიერთი კი შეიძლება, არ მეთანხმება და მოვლენებს სხვაგვარად უყურებს, მაგრამ თუ ამის აუცილებლობა დადგება, ჩემს მოსაზრებებს, ცხადია, ირაკლისაც გავუზიარებ.
_ გასაგებია… ისე, კორონაპანდემიის დროს ერთ-ერთი ყველაზე დრამატული მომენტი აღდგომის წინა პერიოდი იყო, როცა პაატა იმნაძემ დაგვზაფრა, კუბოებს ვეღარ დავითვლითო, თუმცა ყველაფერი „ჰეფი ენდით“ დასრულდა და ეკლესიის კლასტერი არ გაჩნდა. ქალბატონო ლელა, ვინაიდან ამ თემებს კარგად იცნობთ, გკითხავთ: ეკლესიისა და ხელისუფლების კორონა პინკ-პონგის მიზანი რა იყო, ანუ „ოცნება“ და საპატრიარქო ერთმანეთისთვის საკუთარი ძალისა და გავლენების დამტკიცებას ცდილობდნენ?
_ ეს პირველი შემთხვევა არ ყოფილა, როცა ხელისუფლებამ და საპატრიარქომ გარკვეული ძალების დათვალიერება მოაწყვეს.
_ ანუ?
_ ხელისუფლების პოზიცია გასაგები იყო _ ის, დანარჩენი სამყაროს მსგავსად, ჯანმოს რეკომენდაციებით ხელმძღვანელობდა.
_ „კუბოებს ვეღარ დავითვლით“ ჯანმოს რეკომენდაცია იყო თუ საკუთარი ინტერესებისთვის მორგება? _ ჩვენ ხომ ვიცით, რომ ამ ქვეყანაში ყველაზე გავლენიანი ინსტიტუცია ეკლესიაა და პანდემია, ვფიქრობ, ამ გავლენის შესასუსტებლად კარგი საშუალება გახლდათ. არ მეთანხმებით?
_ რელიგიური რიტუალები, პრაქტიკულად, მთელ მსოფლიოში შეჩერდა და ეს რეკომენდაცია, როგორც აღვნიშნე, ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციამ გასცა. ბუნებრივია, ჩვენს ხელისუფლებასაც ჰქონდა გარკევული დირექტივა, რომ ეს მოთხოვნები დაეკმაყოფილებინა, მაგრამ აქ ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხია, რომელსაც ყურადღებას არავინ აქცევს.
_ კერძოდ?
_ აკრძალვის მიუხედავად, რელიგიურ დღესასწაულებზე ადამიანები ეკლესიებში არათუ იკრიბებოდნენ, არამედ ეზიარებოდნენ კიდეც. ზიარებას, რომელიც მთლიანად ეგზისტენციურ თემებს ეფუძნება, თავი რომ დავანებოთ, ეკლესიაში სამზე მეტი ადამიანის შეკრება არაერთხელ შედგა. კი ბატონო, ეს ადამიანები დისტანციასა და სხვა წესებსაც იცავდნენ, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ეკლესიის კლასტერი მაინც არ გაჩნდა. აქედან გამომდინარე, საინტერესოა, რატომ იკრძალებოდა ქუჩაში სამ ადამიანზე მეტის შეკრება?
_ ქალბატონო ლელა, საუბარი საითკენ მიგყავთ?
_ თუ ჩვენ კითხვას ასე დავსვამთ, მაშინ გაჩნდება კითხვის ნიშანი, თუ რამდენად ადეკვატური იყო ის შეზღუდვები, რომელშიც ვიმყოფებოდით?
_ თქვენი აზრით, ქუჩაში სამ ადამიანზე მეტის შეკრების აკრძალვის მიზანი რა იყო?
_ ჩვენ მსოფლიოსგან იზოლირებული არ ვართ. შესაბამისად, ჩვენმა ხელისუფლებამ ის მოთხოვნები გაითვალისწინა, რაც პანდემიის დროს წამოვიდა. საერთოდ, პანდემიას ლოკალური ხელისუფლებები არ აცხადებენ.
_ დიახ, ასეა, მაგრამ ეკლესია პანდემიის ამ წესებს არ დაემორჩილა და, როგორც აღვნიშნეთ, ეკლესიის კლასტერიც არ გაჩნდა, ანუ ეკლესიის ამ ურჩობით იმას ხომ არ გაესვა ხაზი, რომ პანდემია, ერთგვარად, ბლეფი იყო?
_ ამ ლოგიკას რომ გავყვეთ, აუცილებლად მივალთ კითხვამდე: ხელისუფლების ეფექტიანმა მუშაობამ გამოიწვია, რომ პანდემია კარგად გადავლახეთ თუ კიდევ რამე სხვა ფაქტორები არსებობს?
_ ეს ერთგვარად რიტორიკული კითხვაა, ყოველ შემთხვევაში, ამ ეტაპზე, თუმცა, ალბათ, მოვა დრო და ყველაფერი ნათელი გახდება.
კიდევ ერთი თემა, რომელსაც მინდა, შევეხოთ, ქალბატონო ლელა: რამდენიმე დღის წინ მარნეულისა და ჰუჯაბის ეპისკოპოსმა მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელობას ულტიმატუმი წაუყენა და მუნიციპალიტეტის ტერიტორიიდან აზერბაიჯანელი მწერლის ძეგლის აღება მოსთხოვა.
_ აზერბაიჯანელი რევოლუციონერის, ნარიმან ნარიმანოვის ძეგლს გულისხმობთ?
_ დიახ… იქიდან გამომდინარე, რომ მარნეული ეთნიკური აზერბაიჯანელებითაა დასახლებული, ეპისკოპოსის ზემოხსენებული ულტიმატუმი მინიეთნოკონფლიქტის საბაბი ხომ არ გახდება?
_ საქართველოში „თავისუფლების ქარტია“ არსებობს, რომლის მიხედვითაც, ქვეყანაში საბჭოთა და ფაშისტური სიმბოლიკის გამოყენება აკრძალულია.
_ ეს ქარტია, როგორც მახსოვს, წინა ხელისუფლების დროს მიიღეს.
_ დიახ, მაგრამ, მიუხედავად ამისა, ჩვენი აზერბაიჯანელი მოქალაქეებისთვის ნარიმან ნარიმანოვის ძეგლი ეთნიკური იდენტობის ნაწილს წარმოადგენს. ამიტომ სანამ ეს საკითხი ასე საჯაროდ გამოვიდოდა, ვფიქრობ, მარნეულისა და ჰუჯაბის ეპისკოპოსს, ასევე სხვებსაც, მარნეულის ადგილობრივ ხელისუფლებასთან გარკვეული საუბარი უნდა ჰქონოდათ. ე. წ. მოსამზადებელი სამუშაოები მოქალაქეებთანაც უნდა ჩატარებულიყო, რომ ამ ძეგლის აღების მოთხოვნა ისე არ აღექვათ, როგორც ეთნიკური ნიშნით დისკრიმინაცია.
მოკლედ, მგონია, რომ პოლიტიკოსები თუ ეკლესიის წარმომადგენლები ჯერ გადაწყვეტილებებს იღებენ, შემდეგ კი ფიქრს იწყებენ. არ მინდა, დავიჯერო, რომ ეს მარნეულისა და ჰუჯაბის ეპისკოპოსის მიერ ხელოვნურად ინსპირირებული თემა იყო, თუმცა ქადაგებისას, ვფიქრობ, მეტი თავშეკავება უნდა გამოეჩინა, რადგან ძალიან კარგად იცის, რომ პანდემიის დროს რეგიონში გარკვეული რისკფაქტორები არსებობდა და ის შეზღუდვებიც კი, სადაც მთელი ქვეყანა მოექცა, ადგილობრივმა მოსახლეობამ ისე აღიქვა, როგორც დისკრიმინაცია.
ერთი სიტყვით, ყველას _ ერია თუ ბერია, მეტი დაკვირვება სჭირდება, როცა ასეთ თემებზე იწყებს საუბარს!
_ ანუ, ქალბატონო ლელა, მარნეულისა და ჰუჯაბის ეპისკოპოსის ზემოხსენებულ ულტიმატუმში პოლიტიკურ ქვეტექსტს ვერ ხედავთ?
_ არ მინდა, რომ დავინახო… ვერც კი წარმომიდგენია, რომ ამ ტიპის უგუნურობა ჩვენში დასაშვებია! ღმერთმა ნუ ქნას, რომ ეს სპეციალურად პროვოცირებული თემა იყოს და არა _ უბრალოდ დაუფიქრებლობა!
_ დასასრულ, მეუფე იაკობის პოლიტიკურ მუქარას შევეხები, ანუ მოგეხსენებათ, რამდენიმე დღის წინ ბოდბელმა მღვდელმთავარმა ოპოზიციის მისამართით განაცხადა, ენა გააჩეროს, თორემ ბევრი რამ ვიცი და ვიტყვიო. თქვენი ვარაუდით, მეუფე იაკობი ოპოზიციას რით შეიძლება აშანტაჟებდეს?
_ ვერ გეტყვით. ეს ის თემაა, რაზედაც წარმოდგენა არ მაქვს.
საერთოდ, მეუფე იაკობი ამ მეთოდს ხან ხელისუფლებისა და ხანაც ოპოზიციის მიმართ ხშირად იყენებს.
_ თუ გასული წლის შემოდგომის მოვლენებს გავიხსენებთ, მეუფე იაკობის ეს მეთოდი ამართლებს.
_ შეიძლება, თუმცა არ მჯერა, რომ ოპოზიციას მეუფე იაკობის ძალიან შეეშინდება!
_ კი ბატონო, მაგრამ მგონი, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ოპოზიცია ძალიან ჭრელი და ეკლექტურია. შესაბამისად, გამოჩნდება, მღვდელმთავრის მუქარას ოპოზიციიდან ვინმე წამოეგება თუ არა!
ისე, 8 მარტს, ანუ იმ დღესვე, როგორც კი ხელისუფლებასა და ოპოზიციას შორის შეთანხმება შედგა, კულუარებში ითქვა, რომ პრეზიდენტი უგულავა-ოქრუაშვილს შეიწყალებდა. პირადად თქვენ ეს მოლოდინი გქონდათ?
_ დიახ, ველოდი, რომ ასე მოხდებოდა. ეს მოლოდინი კი იმ დღეს გამიმყარდა, როცა ირაკლი ოქრუაშვილს სასამართლომ ხუთი წელი მიუსაჯა _ ზუსტად იმ დღეს გააკეთა აშშ-ის საელჩომ და ევროკავშირის წარმომადგენლობამ ერთობლივი განცხადება, სადაც ოქრუაშვილისთვის გამოტანილი განაჩენის გამო შეშფოთება აშკარად გამოითქვა, ანუ პირდაპირ განაცხადეს, რომ ამაში პოლიტიკურ ფაქტორს ხედავდნენ, რაც 8 მარტის შეთანხმებას ხელს შეუშლიდა. ანუ მიუხედავად იმისა, რომ მონაწილეობა არ მიმიღია, ყოველგვარი კულუარული მითქმა-მოთქმის გარეშე ჩემთვის ნათელი გახდა, თუ რა იგულისხმებოდა 8 მარტის შეთანხმებაში.
_ და მაინც, ქალბატონო ლელა, ორთვიანმა კორონაიზოლაციამ ხელისუფლებას მოაგებინა დრო თუ _ ოპოზიციას?
_ შეიძლება, ზოგს ექმნება განცდა, რომ ხელისუფლებამ დრო მოიგო. ოპოზიციამაც გარკვეული დრო ნამდვილად დაკარგა, როცა პანდემიას პასუხისმგებლობით მიუდგა და პოლიტიკურ ცხოვრებაზე მორატორიუმი გამოაცხადა, მაგრამ, ჩემი ვარაუდით, საქართველოში პოლიტიკური პროცესები ძალიან დინამიკურად და სულ სხვა სცენარით განვითარდება.
_ „სხვა სცენარში“ რა იგულისხმება?
_ ამ სცენარზე დღეს, შეიძლება, ნაკლებად გვაქვს წარმოდგენა, მაგრამ ამის ნიშნებს უკვე ვხედავ და მგონია, ოპოზიციას ახალი კონფიგურაციის აწყობა ცაიტნოტურ ვითარებაში მოუწევს!
_ ვნახოთ, რა და როგორ იქნება.

გიორგი აბაშიძე