ოპოზიციამ არაერთხელ გვამცნო, რომ ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებები შეწყვიტა. ამის ფონზე ცოტა უცნაურია „ოცნების“ ლიდერებთან მათი შეხვედრები, რომელიც საელჩოებში დახურულ ფორმატში იმართება და არავინ იცის, იქ რაზე საუბრობენ, რაც საზოგადოებაში სერიოზულ ეჭვებს ბადებს. ეჭვს აჩენს ისიც, რომ ოპოზიცია სულ უფრო ნაკლებად ითხოვს პროპორციულ არჩევნებს და მან მაჟორიტარების შერჩევაც კი დაიწყო. კორონავირუსის გამო ოპოზიციამ შეიძლება, 4 აპრილს დაგეგმილი აქციაც კი გააუქმოს. არადა, ამ აქციით აპირებდნენ ხელისუფლებაზე ზემოქმედებას.

რატომ დადის ოპოზიცია მმართველ პარტიასთან სალაპარაკოდ? რატომ დაიწყეს მაჟორიტარების შერჩვა და რატომ დაივიწყეს პროპორციული არჩევნები? რისი იმედი აქვთ არჩევნებზე? რატომ ჰგონიათ, რომ ივანიშვილს დათმობაზე წასვლა მოუწევს? აქვს თუ არა ხალხს შეშფოთების მიზეზი? _ ამის შესახებ „ქრონიკა+“-ს ესაუბრება „ევროპელი დემოკრატების“ ლიდერი _ პაატა დავითაია:

_ ოპოზიციამ გარკვევით გვითხრა, რომ სანამ პოლიტპატიმრები არ განთავისუფლდებიან, „ქართულ ოცნებასთან“ მოლაპარაკებებზე არ დავსხდებითო. ამ დროს ოპოზიციის ლიდერები ხელისუფლების წარმომადგენლებს სადილებსა და ვახშმებზე ხვდებიან და მათ დახურულ კარს მიღმა ესაუბრებიან. რატომ დასთანხმდა ოპოზიცია მათთან მოლაპარაკებებს?
_ ეს არ არის ოფიციალური მოლაპარაკებები. კი ბატონო, ჩვენ რამდენჯერმე შევხვდით ხელისუფლების წარმომადგენლებს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არჩევნების პროპორციული წესით ჩატარების მოთხოვნა აღარ გვაქვს. ოპოზიციის მოთხოვნები უცვლელია. ამ ხელისუფლებასთან მოლაპარაკება შეუძლებელია. ამომრჩეველმა არაერთხელ ნახა, თუ როგორ აყენებდა „ქართული ოცნება“ ულტიმატუმებს და მერე თავადვე იხევდა უკან.
ერთ-ერთ შეხვედრაზე ხელისუფლების წარმომადგენლებმა ასეთი სქემა შემოგვთავაზეს, რომ მაჟორიტარების რაოდენობას 50 კაცამდე შეამცირებდნენ. 100/50-ის პრინციპი უკვე გაჟღერდა და ამიტომ შემიძლია ამ თემაზე ღიად საუბარი. როცა „ოცნებისგან“ ეს შეთავაზება მივიღეთ, იქვე ვუთხარით უარი. ამის შემდეგ სხვა ვარიანტების განხილვა დაიწყო. ვსაუბრობდით იმაზე, თუ რა შეიძლებოდა ყოფილიყო კომპრომისული ვარიანტი. ასე გაგრძელდა მანამ, სანამ გიგი უგულავა არ დააკავეს. გიგის დაკავების საპასუხოდ ოპოზიციამ „ქართულ ოცნებასთან“ მოლაპარაკებებზე უარი თქვა.
მათ მიმართ დასავლეთიდან ძალიან დიდი წნეხი წამოვიდა და „ოცნება“ იძულებული გახდა, ისევ დათმობებზე წამოსულიყო. მათ სიტუაციის მოთელვები დაიწყეს. ამ პროცესს მე მოთელვას დავარქმევდი. მოთელვაზე შეიძლება გაირკვეს, თუ რაზე შეგვეძლება მოლაპარაკებების მუხუთე რაუნდზე საუბარი.
რამე პაკეტზე ლაპარაკი არ ყოფილა. ხელისუფლება საბოლოო პასუხს არ ამბობს, თუ რაზეა წამსვლელი. ახლა მათთან მოსაზრებების გაცვლა-გამოცვლის რეჟიმში ვართ. ეს არ არის მოლაპარაკებები. ჩვენ მათ დასავლელი პარტნიორების თხოვნით შევხვდით. იმისთვის, რომ მოლაპარაკებები განახლდეს საჭიროა, „ოცნებამ“ პოლიტიკურ ოპონენტებზე ზეწოლა შეაჩეროს: ციხეებიდან გამოუშვან პოლიტპატიმრები. ამის შემდეგ უკვე შეიძლება საუბარი.
_ თქვენ ამბობთ, რომ ხელისუფლება არაფერს ამბობს, თუ რაზეა წამსვლელი. ამის მიუხედავად, უკვე გამოჟონა ინფორმაციამ, რომ ხელისუფლება შეიძლება, რაღაც დათმობაზე წავიდეს.
_ ასეთი ინფორმაციები ხშირად ვრცელდება. ითქვა, რომ მივიღეთ ასეთი შეთავაზება _ 110/40-ზე. საუბარი იყო 120/30-ზეც. მეორე თემა არის უპროცენტო ბარიერი, საარჩევნო ბლოკების დატოვება. ეს ჭორებია და მეტი არაფერი.
_ გინდათ თქვათ, რომ ამ თემაზე საუბარი არ ყოფილა?
_ საუბარი იყო, მაგრამ ხელისუფლებას ოფიციალურად არანაირი შეთავაზება არ გაუკეთებია. სიმართლე რომ გითხრათ, არ მინდა ყველაფერის დაკონკრეტება. მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ ვცდილობთ, ხელისუფლებას მაქსიმალურად გამოვგლიჯოთ ხელიდან.
პროპორციული არჩევნების ჩატარების მოთხოვნა უკან არავის წაუღია. საუბარია იმაზე, რომ მთავრობის დაკომპლექტების უფლება იმ ძალას მიეცეს, ვინც არჩევნებზე 40%-ს აიღებს. ეს უკვე 120 მანდატია. ბევრი თემაა და ყველაფერზე ვერ ვისაუბრებ. ჩვენი მიზანია, რომ თუ პროპორციულ არჩევნებს ვერ მივაღწევთ, პარლამენტში რაც შეიძლება ნაკლები მაჟორიტარი იყოს. ბარიერის არქონაც სერიოზული მიღწევაა. საბოლოო ჯამში, მთლად უბარიერობა არაა, 1%-იან ბარიერზეა საუბარი. მაგრამ ესეც კარგი ამბავია. ხაზგასმით ვაბობ, რომ ამ წინადადებების ოფიციალური წარდგენა არ ყოფილა, უბრალოდ, ახლა ამ თემის მოთელვა მიდის.
ამ მოთელვების დროს თუ რაღაც გამოვიდა და სერიოზულს მივაღწიეთ, მოლაპარაკებების მეხუთე რაუნდიც დაინიშნება.
_ მოლაპარაკებების მეხუთე რაუნდი იმ შემთხვევაშიც გაიმართება, თუ ხელისუფლება უარს იტყვის პოლიტპატიმრების განთავისუფლებაზე?
_ ვფიქრობ, რომ ისინი უნდა განთავისუფლდნენ. ვნახოთ, რა იქნება. ყველა პარტიას თავისი მიზანი აქვს. მე ღიად გეტყვით, რაც მამოძრავებს _ ხელისუფლებას რაც შეიძლება მეტი პროპორციული ადგილი უნდა გამოვგლიჯოთ. მაჟორიტარულ არჩევნებს თუ სრულად ვერ გავაუქმებთ, მაჟორიტარების რაოდენობა მაქსიმალურად უნდა შევამციროთ.
_ ამბობთ, რომ მაჟორიტარების წინააღმდეგი ხართ, მაგრამ ოპოზიციამ უკვე დაიწყო მაჟორიტარების შერჩევის პროცესი. ეს მოსახლეობაშიც და ოპოზიციის მხარდამჭერებშიც ეჭვებსა და გაუგებრობას იწვევს. მაჟორიტარების შერჩევას რით ახსნით?
_ დავიწყოთ იმით, რომ მაჟორიტარები არსად დასახელებულა. ამას გეუბნებით, როგორც პარტიებს შორის კოორდინატორი. ახლა, უბრალოდ, კონსულტაციები მიმდინარეობს. ჯერ არავინ იცის, რა და როგორ იქნება. რაც შეეხება იმას, თუ რატომ დადგა დღის წესრიგში მაჟორიტარების შერჩევა, ხელისუფლება, დიდი ალბათობით, არ დათმობს სრულად მაჟორიტარებს და შეიძლება, 30 მაჟორიტარი მაინც დაიტოვოს. ჩვენ ამისთვის მზად უნდა ვიყოთ. თუ გაჯიუტდნენ და არაფერი დათმეს, ძველი მოდელი 77/73-ზე რჩება. ოპოზიცია ამისთვისაც მზად უნდა იყოს.
ხელისუფლებამ შეიძლება, გაწელოს პროცესი და 120/30-ის პრინციპზე დაგვეთანხმოს. გაატაროს მოსმენები საზოგადოებაში და მერე პარლამენტში ისევ გადაგვაგდოს, როგორც ეს შარშან მოხდა. შარშან მთელ მსოფლიოს დაჰპირდნენ, რომ 2020 წელს საქართველოში არჩევნები სრულად პროპორციული სისტემით ჩატარდებოდა, მაგრამ მერე ეს საკითხი ჩააგდეს. ასე თუ მოხდა, ჩვენ მზად არ ვიქნებით. ამიტომ ვალდებულები ვართ, ყველა სცენარზე ვიმუშაოთ. მხოლოდ ამიტომ დაიწყო მაჟორიტარების დასახელებაზე საუბარი და არა იმიტომ, რომ ჩვენ უარი ვთქვით პროპორციული არჩევნების მოთხოვნაზე.
_ ზემოთ დასავლეთის ზეწოლა ახსენეთ, მაგრამ ბოლო დღეებში იქიდან კრიტიკული წერილები აღარ მოდის. „ქართულმა ოცნებამ“ მათთან სიტუაცია დაალაგა თუ რა ხდება? იქნებ, ნორმალურიც არის, რომ იქიდან შტურმი შეწყდა. მაგრამ ძალიან ვიყავით მიჩვეულები ამ წერილებს და უცნაურია ეს სიჩუმე.
_ ამ ორ თვეში დასავლეთიდან მოსულ წერილებს ძალიან მივეჩვიეთ, რაც კარგი არ არის. დასავლეთი ისევ შეშფოთებულია. იქიდან წერილებმა თუ იკლო, ეს არაფერს ცვლის. 2003 წელს ამერიკამ ედუარდ შევარდნაძეს მხოლოდ ერთი წერილი მისწერა _ ეს ჯეიმს ბეიკერმა გააკეთა, რაც ყვითელ ბარათს უდრიდა, ყველაფერი კი „ვარდების რევოლუციით“ დასრულდა.
სააკაშვილის დროსაც არ მოდიოდა ბევრი წერილი დასავლეთიდან, მაგრამ პირად საუბარებში „ნაციონალებს“ ღია გაფრთხილებებს აძლევდნენ. ეს ფაქტები მაშინ არ გახმაურებულა, ახლა ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლები ამ გაფრთხილებებზე ბევრს საუბრობენ. ამბობენ, რომ დასავლეთი მათგან ღიად ითხოვდა, რომ საქართველოში არჩევნები დემოკრატიულად ჩატარებულიყო.
„ოცნების“ პერიოდში რადიკალურად შეიცვალა სიტუაცია. დასავლეთში ვისაც არ ეზარება, ყველა წერილს აგზავნის და ხელისუფლებას აკრიტიკებს. აქედან დასკვნის გაკეთება ძნელი არ არის. ძალიან მძიმე მდგომარეობაშია დღეს საქართველოს ხელისუფლება. მათ მხოლოდ ერთი გამოსავალი აქვთ _ დემოკრატიული პროცესები უნდა დაიწყონ და არჩევნებიც დემოკრატიულად ჩაატარონ.
_ თუ უარს იტყვიან დემოკრატიაზე, მაშინ რა მოხდება?
_ დემოკრატიული პროცესები თუ არ დაიწყება, ეს „ქართული ოცნებისთვის“ ცუდად დამთავრდება. მათ შეიძლება, გააყალბონ არჩევნები, მაგრამ ამას უკვე აღარავინ გაატარებს, _ არც საქართველოს მოსახლეობა და არც _ დასავლეთი. არჩევნების მეორე დღესვე დაიწყება საპროტესტო აქციები.
შემთხვევითი არც ისაა, რომ დასავლეთმა სანქციების დაწესებაზე დაიწყო საუბარი. წინა ხელისუფლებების დროს ამ თემას არც კი ეხებოდნენ. ახლა ამაზე ძალიან ბევრს საუბრობენ, რაც სახუმარო ამბავი არაა. ზოგს თუ ეს უხარია, მე პირდაპირ ვამბობ, რომ არ მიხარია.
_ თქვენ რატომ არ გიხარიათ?
_ იმიტომ, რომ, საბოლოო ჯამში, ეს მთლიანად ქვეყნის პრობლემა იქნება. სამწუხაროდ, მხოლოდ „ქართული ოცნება“ არ დაზარალდება. ამის გამოსწორებასა და საქართველოს იმიჯის აღდგენას ძალიან დიდი დრო და ენერგია დასჭირდება. მე მხოლოდ ეს მაწუხებს და არა ის, თუ ვინმეს წინააღმდეგ დააწესებენ სანქციას.
_ სანქციებზე მართლაც ბევრს საუბრობენ, მაგრამ „ქართულ ოცნებას“ არც სანქციების ეშინია. სანქციების საუბრის ფონზე შეაბრუნეს გიგი უგულავა ციხეში.
_ მე ვერ ვიტყოდი, რომ მათ სანქციების არ ეშინიათ. ივანიშვილის პარტიაში სანქციების რომ არ შინებოდათ, ჩვენ ვერაფერს გავხდებოდით, ელემენტარულად, მოლაპარაკებების მაგიდასთან არ დასხდებოდნენ ხელისუფლების წარმომადგენლები. რამდენჯერ თქვეს უარი დიალოგზე, მაგრამ მერე პირველები დასხდნენ. ეს სანქციების დამსახურებაა.
_ ან ამ დიალოგს რა აზრი აქვს, შედეგი მაინც არ არის.
_ მთლად ასეც არაა საქმე.
_ არის შედეგი და მალავს ოპოზიცია?
_ არ მინდა, მოვლენებს წინ გავუსწრო, მაგრამ დათმობა იქნება.
_ რა დათმობა?
_ მაქვს სერიოზული ინფორმაცია, რომ „ქართულ ოცნებას“ დათმობაზე წასვლა მოუწევს. ეს ყველა პარტიისთვის შეიძლება მისაღები არ იყოს, შეიძლება მათ უფრო მეტის იმედი ჰქონდათ, მაგრამ მმართველი პარტია დათმობაზე აუცილებლად წავა. ჩემი ამოცანა, როგორც უკვე გითხარით, ისაა, რომ პარლამენტში რაც შეიძლება ნაკლები მაჟორიტარი იყოს. ვფიქრობთ, ამას მივაღწევთ.
_ ხელისუფლებაზე ზემოქმედებისთვის ოპოზიციამ 4 აპრილს დიდი აქცია დააანონსა. კორონავირუსმა სიტუაცია შეცვალა. ეს ვირუსი სერიოზული გამოწვევაა. ამის გამო ოპოზიცია ხომ არ იტყვის უარს აქციებზე და ამით ხელისუფლება ისარგებლებს?
_ თუ კორონავირუსი მთელ ოპოზიციას შეგვხვდა და დავიხოცეთ, მაშინ გამარჯვებული „ოცნება“ დარჩება. დიდი იმედი მაქვს, რომ ეს ვირუსი არავის შეხვდება, არც ხალხს, არც ოპოზიციას და არც ხელისუფლებას.
_ იმედია, რომ ასე იქნება, მაგრამ ვირუსი უკვე გავრცელებულია და ამის გამო ხალხი აქციაზე მისვლისგან თავს ხომ არ შეიკავებს?
_ ეს ძალიან სერიოზული პრობლემაა, მაგრამ მგონია, რომ უფრო პანიკასთან გვაქვს საქმე და რეალობა ასეთი მძიმე სულაც არ არის. ხვალ და ზეგ რა იქნება, არ ვიცი, მაგრამ არ მგონია, აქციას შეუშალოს ხელი. თუ უხანივით მოხდა, მაშინ შეიძლება, აქცია ჩაიშალოს.
_ უხანი თუ დაგვემართა, მაშინ აქცია კი არა, საპარლამენტო არჩევნების ჩატარებასაც აღარ ექნება აზრი.
_ რაღა აზრი ექნება არჩევნებს, მაგრამ უხანი არ დაგვემართება. ეს პანიკაც გადაივლის და აქციაც შედგება.
_ თემა შევცვალოთ, ოკუპირებულ რეგიონებზე მინდა, გკითხოთ. სამწუხროდ, ამ საკითხისთვის საქართველოში არავის სცალია. ამ დროს რუსეთის დუმა აქტიურად განიხილავს ქართველთა მიერ ოსების გენოციდის აღიარების საკითხს. ამაზე რეაქცია არ უნდა გვქონდეს?
_ არანაირი ოსების გენოციდი არ მოუწყვია ქართველებს და ეს მოგონილი თემაა. ეს თემა იმიტომ მოიგონეს, რომ ცხინვალის რეგიონი რუსეთს მიუერთონ. ჩვენ კი ვამბობთ, რომ გენოციდი არ ყოფილა, მაგრამ რუსეთს საპირისპიროს დამტკიცება სურს. თუ დუმა ქართველების მიერ ოსების გენოციდს აღიარებს, მერე ამას მოჰყვება სამართლებრივი შეფასება, მერე რუსეთის დუმა მიმართავს სხვა სახელმწიფოებს. როგორც თურქეთში სომხეთის გენოციდთან დაკავშირებით მოხდა. სერიოზული პიარი დაიწყება ამ თემაზე. თემა მნიშვნელოვნად გაჯდება თავებში. მთელი მსოფლიო ისაუბრებს იმაზე, რომ ქართველებმა ოსებს გენოციდი მოუწყვეს. რუსები იტყვიან, რომ აი, ნახეთ, რა ჩაიდინეს ქართველებმა და ეს რომ აღარ განმეორდეს, ამიტომაც უნდა მივიერთოთ ცხინვალიო. ეს არის და ეს, თორემ რუსებს საერთოდ არ აინტერესებთ ოსების ბედი.
_ რუსების ქმედება და მიზნები გასაგებია, მაგრამ ჩვენ რატომ არაფერს ვაკეთებთ ამის საწინააღმდეგოდ?
_ საქართველოს ხელისუფლებაზე რა გითხრათ. ამ თემაზე საუბრით მართლა დავიღალე. ოკუპირებული რეგიონები არავის აინტერესებს. შესაბამისად, ოსების გენოციდის აღიარებაც უინტერესოა.
_ როგორ შეიძლება, არ გაინტერესებდეს შენი ტერიტორიები?
_ როგორც ვხედავთ, თურმე, შეიძლება, არ აინტერესებდეთ. „ქართულ ოცნებას“ ამ რეგიონებთან დაკავშირებით არანაირი ხედვა არ გააჩნია. აფხაზეთი საერთოდ დამოუკიდებლად ვითარდება და იქ ძალიან სერიოზული პროცესები მიდის. საქართველოს ხელისუფლებამ ისიც კი არ იცის, თუ რა ხდება სოხუმში. ამაზე მათ მიერ გაკეთებული კომენტარებიც მეტყველებს.
გახსოვთ გითხარით, რომ აფხაზური ოპოზიცია თუ პრეზიდენტობის კანდიდატად ბჟანიას წარადგენდა, პრემიერი ანქვაბი იქნებოდა და ასეც მოხდა. შეიძლება ითქვას, რომ ხაჯიმბას გადადგომის შემდეგ იქ სიტუაციას უკვე ანქვაბი აკონტროლებს, მიუხედავად იმისა, რომ ის ჯერ არ არის მთავრობის მეთაური.
_ ანქვაბთან კიდევ შეიძლება დალაპარაკება, მაგრამ ოსებთან რამდენად შეიძლება ამის გაკეთება, ძნელი სათქმელია. ცხინვალი ღიად ამბობს, რომ საკუთარ მომავალს მხოლოდ რუსეთის შემადგენლობაში ხედავს.
_ ვერ ვიტყოდი, რომ ანქვაბთან შევძლებთ დალაპარაკებას. სხვა შემთხვევაში, ალბათ, დავილაპარაკებდით, მაგრამ ახლა ამის შანსი ძალიან მცირეა. ოსებთან დალაპარაკებაც არაა შეუძლებელი, მაგრამ არა ამ სიტუაციაში. ახლა ეს მართლა შეუძლებელია.
_ რატომ არის შეუძლებელი?
_ ანქვაბს რომ დაელაპარაკო, მას კარგად უნდა იცნობდე. „ქართული ოცნებიდან“ მას არავინ იცნობს. ამ ადამიანთან არაერთხელ მქონია ურთიერთობა და ვიცი, რასაც წარმოადგენს. ის არ გახლავთ მარტივი ადამიანი. ანქვაბი ღიად ეწინააღმდეგება რუსეთის იმპერიულ ზრახვებს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ის საქართველოსკენ არის მობრუნებული. ის ყოველთვის იყო და დღესაც არის პროაფხაზური ორიენტაციის პოლიტიკოსი. ის მართლა იბრძვის აფხაზეთის დამოუკიდებლობისთვის. ის აფხაზეთის მომავალს რუსეთში ვერ ხედავს.
ანქვაბი არის ადამიანი, რომელიც რამდენჯერმე წავიდა ხელისუფლებიდან, მაგრამ ყოველთვის ბრუნდებოდა უკან. 2004 წელს რუსეთმა მას არ მისცა აფხაზეთის საპრეზიდენტო არჩევნებში მონაწილეობის უფლება. თავად ვერ მოვიდა, მაგრამ სერგეი ბაღაფში მოიყვანა. მერე თავად გახდა პრეზიდენტი და რუსეთის დახმარებით ხაჯიმბამ ჩამოაგდო. რამდენიმე წელიწადში ისევ დაბრუნდა სოხუმში. ჯერ პარლამენტში მოხვდა და ახლა უკვე მესამედ მოდის ხელისუფლების სათავეში. მართალია, პრეზიდენტის პოსტს ბჟანია დაიკავებს, მაგრამ რეალური მმართველი ანქვაბი იქნება. ძალიან ძლიერი და თავისებური ადამიანია. ამიტომ გითხარით, რომ მასთან დალაპარაკება იოლი არ იქნება.
ვინც აფხაზეთში სიტუაცია იცის, მას დასკვნების გაკეთება არ გაუჭირდება. საქართველოს ხელისუფლებას კი წარმოდგენა არ აქვს, თუ რა ხდება სოხუმში. დრო მიდის და ეს დრო ჩვენ სასარგებლოდ სულაც არ მუშაობს. აფხაზეთს სულ უფრო ვშორდებით. მე ხომ ასე ჩახედული ვარ აფხაზეთში, მაგრამ 10 წლის შემდეგ შეიძლება, მეც კი არ ვიცოდე აფხაზი პოლიტიკოსების შესახებ არაფერი. იქ პოლიტიკოსების ახალი თაობა მოდის.
_ ერთხელ მითხარით, ახალი თაობის პოლიტიკოსებს არძინბას ძმისშვილი უპირებს გაერთიანებასო.
_ კი და დაიწყო კიდევაც მან ამის გაკეთება. კრემლის დახმარებით ის იმ ახალგაზრდებს შემოიკრებს, რომლებსაც საქართველოსთან არაფერი აკავშირებთ. მათი დახმარებით შეეცდება მოსკოვი აფხაზეთის მიერთებას. წინა თაობას მაინც სჯერა, რომ აფხაზეთი დამოუკიდებელი იქნება. ამ აფხაზებთან ჩვენი დიალოგი შეიძლებოდა, ახალ თაობასთან კი შეუძლებელი იქნება. ჩვენ მათთან არანაირი საერთო არ გვექნება. მათთვის საქართველო სრულიად უცხო თემაა.
_ თქვენი საუბრიდან თუ ვიმსჯელებთ, ანქვაბთანაც არ ყოფილა შესაძლებელი დიალოგი.
_ გააჩნია, ვის დაავალებენ დიალოგის წარმოებას. ახლა ვინ უნდა დაელაპარაკოს, _ ციხელაშვილი თუ აფხაზეთის მთავრობის წარმომადგენლები? ისინი ალექსანდრე ანქვაბთან საერთო ენას ვერ გამონახავენ. გარდა იმისა, რომ ის თავისებური ადამიანია, ამათ აფხაზეთის თემაც კი არ იციან.
_ ციხელაშვილი ახსენეთ და როგორც ამბობენ, მის სამინისტროს აუქმებენ, რომელიც ლტოლვილთა სამინისტროს შეუერთდება. ლტოლვილთა სამინისტრო, თავის მხრივ, ჯანდაცვას გამოეყოფა. ეს თუ შეცვლის სიტუაციას?
_ სიმართლე გითხრათ, ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს. საქმის გაკეთება თუ გინდა, სულ სპორტის სამინისტროში რომ გაერთიანდე, მაინც გააკეთებ. საქმის გაკეთება თუ არ გინდა, რაც გინდა, ის დაირქვი, მაინც არაფერი გამოვა. „ქართული ოცნება“ ამ მიმართულებით არაფრის გამკეთებელი არ არის.
_ ხელისუფლებაში მოსვლამდე ივანიშვილი პირობას დებდა, რომ ოსებთანაც მოაგვარებდა პრობლემას და _ აფხაზებთანაც.
_ არც მაშინ მჯეროდა, რომ ივანიშვილი ამას გააკეთებდა. მაშინვე ვთქვი, რომ ამ ადამიანს წარმოდგენაც არ აქვს აფხაზეთის პრობლემაზე. აფხაზეთი არის ძალიან მძიმე თემა. ხელისუფლებაში ანქვაბის მოსვლის შემდეგ ბევრი რამის გაკეთება შეიძლება, მაგრამ ეს რომ გააკეთო, კონფლიქტი უნდა იცოდე. აფხაზეთის პრობლემის მოგვარებას კანტისა და ნიცშეს ცოდნა არ უშველის. რაც დრო გადის, მით უფრო ვრწმუნდები, რომ „ქართულ ოცნებას“ აფხაზეთზე წარმოდგენაც არ აქვს. და ეს თემაც არ აინტერესებს. ჩემ გარდა აფხაზეთზე, მგონი, არავინ საუბრობს და მეც დავიღალე.

შორენა მარსაგიშვილი