ერთი სკანდალი ამოწურული არ არის, რომ სალომე ზურაბიშვილი ახალ და უფრო ფართომასშტაბიან სკანდალში ეხვევა. ამჯერად ლაპარაკი იმაზეა, რომ პრეზიდენტმა _ არც მეტი, არც ნაკლები _ ნარკორეალიზატორი შეიწყალა. მთელი ამ ამბის ტრაგიზმი კი ის გახლავთ, რომ ნარკორეალიზატორის შეწყალების შესახებ საზოგადოებას „იმედმა“, ანუ პროსახელისუფლებო ტელევიზიამ ამცნო.

მოკლედ, „იმედის კვირის“ ინფორმაციით, 1994 წელს დაბადებული მსჯავრდებული, რომელიც უკვე თავისუფალია, გასამართლებულია 260-ე მუხლის მე-6 ნაწილით, რაც განსაკუთრებით მძიმე კატეგორიის ნარკოდანაშაულია და 16-დან 20 წლამდე ან უვადო თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს.
როგორც ირკვევა, პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა აღნიშნული პირი შეიწყალა და გაათავისულა, როგორც საპატიმრო სასჯელის მოხდისგან, ასევე შეუმცირა პირობითი სასჯელიც.
ამასთან, მნიშვნელოვანია ის გარემოებაც, რომ პროკურატურა ასეთი მძიმე დანაშაულის შემთხვევაში, საპროცესო შეთანხმების სანაცვლოდ, რამდენიმეწლიან სასჯელზეც არ მიდის.
„იმედის“ ინფორმაციითვე, ეს არ არის ნარკოდანაშაულისთვის გასამართლებული ერთადერთი ადამიანი, რომელიც პრეზიდენტის შეწყალების სიაში მოხვდა.
ვინაიდან ზურაბიშვილს „იმედმაც“ „დაარტყა“, უნდა ვივარაუდოთ, რომ პრეზიდენტისა და „ოცნების“ გზები საბოლოოდ გაიყო, თუმცა „ქრისტიან-დემოკრატიული მოძრაობის“ ლიდერი, ოპოზიციონერი გოჩა ჯოჯუა, ვარაუდობს, რომ მმართველ გუნდში დაბნეულობაა, ანუ ჯოჯუას ვერსიით, ოცნებელები ბიძინა ივანიშვილის განცხადებას ელოდებიან. მოკლედ, თუ „ოცნების“ თავმჯდომარე ზურაბიშვილს „გადაუვლის“, მაშინ მთელი სახელისუფლებო გუნდი რიგში ჩადგება და ქალბატონ ზურაბიშვილს მიწას მიაყრის, თუმცა, ამასობაში, შესაძლოა, ახალი სკანდალი გასკდეს, რომელიც შეწყალების თემას, მეტ-ნაკლებად, გადაფარავს.
რა შეიძლება იყოს ეს ახალი სკანდალი? _ გოჩა ჯოჯუა ლამის დანამდვილებით ამბობს, რომ „ევროპულ საქართველოს“, ე. ი., გიგა ბოკერიას გუნდსა და „ოცნებას“ შორის ფინანსური გარიგებები არსებობს.
ამასთან, გოჩა ჯოჯუა იმის ალბათობასაც უშვებს, რომ მამუკა ხაზარაძემ პოლიტიკაში ჩართვაზე უარი თქვას და, საბოლოო ჯამში, „ევროპული საქართველო“ დააფინანსოს.

_ ბატონო გოჩა, ქვეყანა აირია, ანუ სკანდალები არც ხელისუფლებას აკლია და არც _ ოპოზიციას. ჰოდა, სოციალური ქსელის ტრენდით რომ გკითხოთ: რა ვითარებაა, რა მდგომარეობაა?
_ სიმართლე გითხრათ, ვერ ვიტყვით, რომ რაღაცები შეთქმულების თეორიის მიხედვით ხდება. სიტუაცია ჩვეულებრივად ვითარდება.
რაც შეეხება ზურაბიშვილს, მისი ქმედებების საფუძველი იქ უნდა ვეძებოთ, რომ ამ ადამიანს თავის ხალხთან, ანუ ამომრჩეველსა და, საერთოდ, ქვეყანასთან ანგარიშვალდებულება თავიდანვე არ ჰქონია.
_ ანგარიშვალდებულებაში რას გულისხმობთ?
_ ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, მას, როგორც პეზიდენტობის კანდიდატს, საარჩევნო კამპანია არ ჩაუტარებია, ამიტომ, ერთადერთი, ვისთანაც ის ანგარიშვალდებულია, ეს „ქართული ოცნება“ და პირდაპირ ბიძინა ივანიშვილია. აქედან გამომდინარე, იგივე შეწყალების სკანდალზე თუ ვისაუბრებთ, ალბათ, სურვილიც კი არ გასჩენია, რომ სანამ შეწყალების აქტს გამოსცემდა, მასალებში ჩაეხედა და გარკვეულიყო, ვის იწყალებდა!
_ ე. ი., სალომე ზურაბიშვილმა „ოცნებაც“ ფეხზე დაიკიდა და _ ბიძინა ივანიშვილიც, არა?
_ დიახ, მან, უბრალოდ, ჩათვალა, რომ იმაზე, რაც შეუტანეს და ხელი მოაწერინეს, პასუხისმგებელი „ოცნება“ და ივანიშვილი უნდა ყოფილიყო!
_ ანუ კორუფციულ ინტერესებს გამორიცხავთ?
_ არ მინდა, იმ ვერსიას გავყვე, რომ მატერიალურად რამე მოიგო, ან რომელიმე გუნდს ვინმესთან გარკვეული ვალდებულებები ჰქონდა და რაღაცები სწორედ აქედან გამომდინარე გაკეთდა. ყოველ შემთხვევაში, ამის შესახებ არ ვიცი.
_ ბატონო გოჩა, ის, თქვენ რა იცთ და რა _ არა, არსებულ რეალობას არ ცვლის. რეალობა კი ის არის, რომ ზურაბიშვილი „ოცნებას“ უპირისპირდება, ანუ, გარკვეულწილად, მარგველაშვილის სცენარი ვითარდება _ ყველას გვახსოვს, თავის დროზე, გიორგი მარგველაშვილიც „ოცნებამ“ ზარზეიმით გააპრეზიდენტა, თუმცა მალევე გაემიჯნა და ლამის ცოცხლად დამარხა!
_ ასე შევხედოთ: ასობით ადამიანი, რომელსაც, ვთქვათ, სიმთვრალის გამო მართვის მომწობა ჩამოართვეს და მძღოლად უნდა მუშაობა, შეწყალებას ითხოვს. მესმის, როცა საჭეს ნასვამი მართავ, პოტენციური მკვლელი ხარ, მაგრამ ხომ შეიძლება, ამ ხალხს მართვის მოწმობები მისცენ? ესეც ხომ შეწყალების აქტია.
_ უკაცრავად, ვერ ვხვდები, საუბარი საითკენ მიგყავთ?
_ იმის თქმა მინდა, პრეზიდენტს მსუბუქ დანაშაულზე ასობით მსჯავრდებული და, მათ შორის, ისინიც რომ შეეწყალებინა, ვინც შეიწყალა, ვიტყოდით, აი, პრეზიდენტი ჰუმანურია და ჰუმანური აქტი გამოსცაო, მაგრამ როცა ასეთი შეწყალება ვიხილეთ და რომელიც უკვე პოლიტიკური შეფასების საბაბი გახდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ პრეზიდენტს საქმისადმი აგდებული დამოკიდებულება აქვს, რაც არ ეპატიება და სწორედ ამის გამოც გაეჩხირა ყელში „ქართულ ოცნებას“, ანუ „ოცნებამ“ საფრთხე დაინახა.
_ მმართველმა გუნდმა ზურაბიშვილისგან, მაინც, რა საფრთხე დაინახა?
_ როცა ხალხის ნდობას კარგავ, ერთადერთი, ვისაც ეყრდნობი და ვინც ხელისუფლებას გინარჩუნებს, ეს პოლიცია და, ზოგადად, ძალოვანი სტრუქტურაა, ზურაბიშვილმა კი სწორედ პოლიცელის მკვლელობისთვის მსჯავრდებული შეიწყალა.
_ ჰოდა, ყველაფერ აქედან გამომდინარე, „ოცნება“ ე. წ. მარგველაშვილის სცენარს აამოქმედებს, ანუ იმის გამო, რომ საზოგადოების ყველა ფენა არ დაიპირისპიროს, ზურაბიშვილს აქცევს ზურგს?
_ რასაკვირველია. სხვათა შორის, „ოცნებას“, თავის დროზე, ეუბნებოდნენ, ეს ქალი შარში გაგხვევთო და ეს მომენტი რეალურად დადგება.
_ ე. ი., „ამ ქალს“, ანუ ზურაბიშვილს, „ოცნება“ ჯერ შარში არ გაუხვევია?
_ დიახ, უკვე გახვია და ახლა ამას „ოცნების“ რეაქცია უნდა მოყვეს, მაგრამ „ოცნება“ ჯერ დაბნეულია.
_ რატომ?
_ არ იცის, როგორ მოიქცეს, ხელი გაიშვიროს თუ გაჩუმდეს, უფრო სწორად, „ოცნებაში“ ელოდებიან, ბიძინა ივანიშვილი რას იტყვის.
_ დიახ, საინტერესოა, რომ ივანიშვილს მომხდარზე ჯერ არაფერი უთქვამს. მოკლედ, თუ ივანიშვილი „დაარტყამს“, მაშინ მთელი „ოცნება“ რიგში ჩადგება და ზურაბიშვილს გაამათრახებს?
_ რასაკვირველია.
_ ეს „გამათრახება“, ბატონო გოჩა, შესაძლოა, იმპიჩმენტით დასრულდეს?
_ ასე არ ვფიქრობ.
_ რატომ?
_ იმპიჩმენტს საფუძველი სჭირდება.
_ მკვლელების, ძებნილებისა და ნარკორეალიზატორების შეწყალება, ნუთუ, საფუძველი არ არის, რომ პრეზიდენტის იმპიჩმენტის პროცედურა დაიწყოს?
_ არ ვიცი, საამისოდ სამართლებრივი საფუძველი რამდენად შეიქმნება, მაგრამ ის, რომ ხელი გაიშვირონ და თქვან, აი, ზურაბიშვილი მტერიაო, ნამდვილად იქნება!
_ ერთი სიტყვით, ხელისუფლებაში დიდი შიდა ომია მოსალოდნელი, არა?
_ დიახ.
_ მერე, ეს სახელისუფლებო ომი ოპოზიციამ სათავისოდ როგორ უნდა გამოიყენოს?
_ ამას, მგონი, სწავლაც არ სჭირდება და ოპოზიცია შექმნილ ვითარებას მშვენივრად იყენებს. ყოველ შემთხვევაში, ნებისმიერ არასწორ ნაბიჯზე, რომელსაც „ოცნება“ დგამს, ოპოზიცია რეაგირებას ახდენს.
ისე, არ ვფიქრობ, რომ ტემპერატურის ასაწევად დამატებითი რამეა საჭირო. მეტიც, საზოგადოება უკვე იმასაც შეგუებულია, რომ 2020-დან „ქართულ ოცნებას“ ძალაუფლება აღარ ექნება.
დიახ, მთელ ქვეყანაში ისეთი განწყობაა, რომ „ქართული ოცნების“ მმართველობა უნდა დამთავრდეს, მაგრამ ხალხი იმაზე ფიქრობს, თუ ვინ უნდა მოვიდეს.
_ და ვინ უნდა მოვიდეს?
_ გაზაფხულიდან ოპოზიციაში გარკვეული ცვლილებები მოხდება.
_ ანუ?
_ ძალიან ბევრი რამ გადალაგდება.
_ არ ვიცი, ასეთი პროგნოზის საფუძველს რა გაძლევთ, როცა იგივე „ენდიაის“ გამოკვლევებით სხვა სურათი იხატება, ანუ ოპოზიციის რეიტინგი 9%-ზე მეტი არაა.
_ გააჩნია, ოპოზიციას რას ვეძახით.
მოდით, საზოგადოების ოპოზიციურ განწყობას საერთო ჯამში შევხედოთ. ამასთან, მოსახლეობის არც ის ნაწილი დაგვავიწყდეს, ვინც ამბობს, რომ ჯერ ჩამოყალიბებული არ არის.
_ საზოგადოების ეს ნაწილი, საბოლოო ჯამში, ოპოზიციაზე დადებს ფსონს?
_ ყოველ შემთხვევაში, ეს ნაწილი ხელისუფლებას არაფერში ენდობა.
_ ეს გასაგებია, მაგრამ წეღან თქვით, გაზაფხულზე ბევრი რამ გადალაგდებაო, ანუ ოპოზიცურ ველზე ახალი პოლიტიკური ძალა გამოჩნდება?
_ ქართული პოლიტიკა ორპოლუსიანი რომ აღარ იქნება, ეს ჩანს!
ზოგადად, ორპოლუსიანობა, მაგალითად, „პატრიოტთა ალიანსს“ არ აწყობს, პირიქით, ის ცდილობს, „ოცნებას“ რაც შეიძლება, მეტი ხმა წაართვას და მისი ადგილი, ასე ვთქვათ, დაიკავოს.
ამასთან, არ უნდა დაგვავიწყდეს მამუკა ხაზარაძე, რომელიც პოლიტიკურ ველზე ახლა შემოდის და ასევე სხვა პოლიტიკური ცენტრებიც, რომლებიც უკვე არსებობენ, ანუ ყველაფერი მრავალპოლუსიანობისკენ ბუნებრივად მიდის.
_ რატომ გგონიათ, ბატონო გოჩა, რომ ხაზარაძე ელექტორატის თავისკენ გადაქაჩვას შეძლებს? ხომ არ გავიწყდებათ, რომ ამ ქვეყნის მოსახლეობის დიდ უმრავლესობას ბანკებისა და ბანკირების მიმართ მტრული დამოკიდებულება აქვს, რაც აბსოლუტურად გასაგები და ლოგიკურია.
_ კი ბატონო, გეთანხმებით, მაგრამ ადამიანები, თავიანთი სოციალური მდგომარეობიდან გამომდინარე, ნაბიჯს იქითკენ გადადგამენ, სადაც მსხვილი ფული ტრიალებს.
_ ანუ ხაზარაძის მხრიდან ამომრჩევლის მოსყიდვის შესაძლებლობას არ გამორიცხავთ?
_ ამას მოსყიდვას ვერ დავარქმევ. ძალიან ბევრი არა, მაგრამ ხალხის ნაწილი ამ ცენტრისკენ შესაძლოა, სწორედ ამ ფაქტორის გამო გადაიხაროს!
ამასთან, ხომ შეიძლება, თავისი არჩევანი ხაზარაძემაც გააკეთოს და თვითონ აღარ გამოჩნდეს, მაგრამ რომელიმე პოლიტიკურ ძალასთან, ვთქვათ, „ევროპულ საქართველოსთან“ შევიდეს.
_ რას ნიშნავს, „შევიდეს“?
_ დააფინანსოს და თავისი რესურსი მოახმაროს!
_ ანუ „ევროპული საქართველო“ შეიძლება, ხაზარაძემ დააფინანსოს?
_ რატომ არ შეიძლება?
_ შეძლებით, რა თქმა უნდა, ყველაფერი შეიძლება!
_ გავიხსენოთ მამუკა ხაზარაძის პროამერიკელობა, რომელიც შექმნილი ლეგენდაა, რაც ერთ რამეს ემსახურება: აი, ხედავთ, ხაზარაძე ამერიკული არჩევანის გამო იჩაგრებაო, ანუ ისე გამოდის, რომ ხაზარაძე პროდასავლური ძალაა, რომელიც პროდასავლურ ელექტორატზეა გათვლილი.
_ მართალია, „ევროპული საქართველოც“ პროდასავლურია, მაგრამ, ამ მხრივ, მრავალრიცხოვანი ელექტორატი მაინც „ნაციონალურ მოძრაობას“ ჰყავს, რომელსაც ხაზარაძემ „დაარტყა“ და სააკაშვილისგან პასუხიც მიიღო.
_ მეც ამას ვამბობ, რომ ხაზარაძე, სინამდვილეში, „ნაცმოძრაობის“, ანუ გაერთიანებული ოპოზიციისა და, ნაწილობრივ, „ევროპული საქართველოს“ ხმებზე „ჯდება“.
რაც შეეხება დარტყმას, როცა ასეთი მრავალპოლუსიანი თამაშია, ყველა ყველას მოწინააღმდეგე და მოკავშირეა. ამიტომ ყველა ყველას დაარტყამს.
ისე, ჯერჯერობით, ყველაფერი ეს იმ პოლუსამდე არ მისულა, როცა ელექტორატის გაყოფა ყველაზე მაღალ წერტილში იქნება! როცა ეს მომენტი დადგება, ყველა ეცდება, რომ თავისი, ასე ვთქვათ, მოგლიჯოს. ეს, ჩემი აზრით, სწორიც იქნება.
_ ე. ი., მთელი პოლიტიკური სპექტრი _ ხელისუფლება და ოპოზიციაც _ ქვეყნის განვითარებაზე კი არ ფიქრობს, არამედ ამომრჩევლის ხმებზე ნადირობს?
_ იცით, რა ხდება? _ დემოკრატიას აქვს ეს მომენტი.
_ ანუ ნადირობის მომენტი?
_ ისეთი ტიპის ქვეყანაში, რომელიც მხსნელებსა და ლიდერებზეა ორიენტირებული, აუცილებლად ბევრი პოლიტიკური ცენტრის არსებობაა საჭირო.
სხვათა შორის, ეს ამომრჩევლის სანერვიულო არ არის. პირიქით, პოლიტიკურ ძალებს შორის დაპირისპირება რაც უფრო მეტი იქნება და გარკვეულ საკითხებზე შეთანხმების მიღწევა რაც უფრო გაჭირდება, რიგითი მოაქალაქეების უფლებები უფრო დაცული იქნება! ყოველ შემთხვევაში, ეს ეტაპი გასავლელი გვაქვს და ერთმანეთთან ურთიერთობას პოლიტიკური პარტიებიც ისწავლიან, ამასთან, ამომრჩეველსაც არჩევანის გაკეთებისას მეტი პასუხისმგებლობა ექნება!
_ შეიძლება, მაგრამ პოლიტიკური მოთამაშეების ომით ხალხში ისედაც არსებული ნიჰილიზმი კიდევ უფრო ხომ გაძლიერდება?
_ მესმის, მაგრამ ნიჰილიზმი მაშინ არის, როცა ადამიანი კონკრეტულ მოტივაციას ვერ ხედავს და არ იცის, ესა თუ ის პოლიტიკური ნაბიჯი რატომ უნდა გადადგას, მაგრამ მრავალპოლუსიანობას ნიჰილიზმი არ ექნება, რადგან ეს ცვლილებისკენ სვლაა.
სხვათა შორის, „ოცნებამაც“, როგორც ყველა სხვა წინა ხელისუფლებამ, საკუთარ თავს იმის ვერდიქტი, რომ ხელისუფლებიდან უნდა წავიდეს, თავად გამოუტანა!
ისე, გაერთიანებული ოპოზიცია ფიქრობდა, რომ ყველაფერს ახალ წლამდე დაამთავრებდა და ამიტომაც ცდილობდა, პოლიტიკური ტემპერატურა რაც შეიძლება, აეწია, მაგრამ ასე არ მოხდა, რაც, ვფიქრობ, ნორმალურია.
_ ბატონო გოჩა, გამორიცხავთ, რომ „ოცნება“ რომელიმე ოპოზიციურ ძალასთან ფარულ გარიგებაში შევიდეს?
_ ხელისუფლების გადაბარებას გულისხმობთ?
_ დიახ.
_ „ოცნებას“ ამის ჭკუა არ ჰყოფნის, თორემ ფარულ თამაშში შესვლა ბუნებრივად უნდა მომხდარიყო.
_ ეს როგორ?
_ ხელისუფლება, რომელიც ხვდება, რომ უნდა წავიდეს და ამას პასუხისმგებლობით უდგება, ისეთ ჩამნაცვლებელს ეძებს, რომ ჩანაცვლებას მტკივნეული შედეგი არ მოყვეს.
ისე, „ოცნება“, ჯერჯერობით, ეცდება, რომ ხელისუფლება ბოლომდე შეინარჩუნოს, ანუ „ოცნება“ ის ხელისუფლება არ არის, რომელიც ფიქრობს, რომ გაწევა შესაძლებელია.
მოკლედ, ძალაუფლების შენარჩუნებას ბოლომდე ეცდება, მაგრამ საამისოდ „ოცნებას“ არც რესურსი ეყოფა და არც _ მექანიზმი.
_ ამ ფონზე საკითხავია, აქციებს, რომელიც პარლამენტის წინ სამი თვე მიმდინარეობდა და ამიერიდან რეგიონებში გაგრძელდება, რა მიზანი აქვს?
_ ამ აქციებით ადამიანებმა იმაზე, რაც 20 ივნისს მოხდა, ბუნებრივი პროტესტი გამოხატეს, ანუ ეს პოლიტიკური პროტესტი არ იყო.
_ აბა, რა იყო?
_ როგორც გითხარით, მომხდარზე ბუნებრივი რეაქცია იყო.
_ კი ბატონო, მაგრამ, მგონი, ვერ უარყოფთ, რომ მოგვიანებით, ამ აქციების მართვის სადავე გარკვეულმა პოლიტიკურმა ძალებმა იგდეს ხელთ.
_ დიახ… იცით, რა მოხდა?
_ რა?
_ ადამიანებმა იფიქრეს, „ოცნებაც“ გასაგებია და გახარიაც, მაგრამ თუ მუხტს ავწევთ, შეიძლება, ისე მოხდეს, რომ „ოცნება“ „ნაცმოძრაობამ“ ჩაანაცვლოსო.
ზოგადად, თუ ვინმე ამ სიტუაციას მომზადებული დახვდა, სწორედ „ნაციონალური მოძრაობა“ იყო, თუმცა მერე „ევროპულმა საქართველომ“ წაიყვანა.
_ მეც ამას ვგულისხმობდი, მაგრამ არსებულ რეალობაში, როცა იგივე გახარია კი არ გადადგა, არამედ პრემიერი გახდა, აქცია #სირცხვილიას მიზანი რა არის?
_ ეს არის მცდელობა, რომ მუხტი არ დავარდეს, თუმცა მე თუ მკითხავთ, პირიქით, ტაქტიკა უნდა შეცვლილიყო.
_ როგორ?
_ უნდა შეეგუო, რომ მორჩა, დამთავრდა და ის, ასე ვთქვათ, ფაქტორი, რომელიც არსებობდა, აღარ მუშაობს.
სხვათა შორის, ვერ ვიტყვით, რომ ეს პირველი შემთხვევაა, როცა აქცია რამდენიმე თვე გრძელდება. ყველას გვახსოვს, სააკაშვილის დროს „საკნების აქცია“ რუსთაველის გამზირზე ძალიან დიდხანს გრძელდებოდა, მაგრამ შედეგი არ დადგა.
მოკლედ, თუ გინდა, რომ მუხტი ისევ დაგროვდეს, ცოტა ხანს უნდა „დაიძინო“, მაგრამ რუსთაველის დათმობა არ უნდათ.
_ აქციების მიზანი ისიც ხომ არ არის, რომ ვთქვათ, „ევროპული საქართველო“ „ოცნებას“ ევაჭრება?
_ რასაკვირველია და გითხარით კიდეც, თუ ვინმემ მოიგო, ეს „ევროპული საქართველოა“-მეთქი.
_ ეს თემა განავრცეთ, ბატონო გოჩა.
_ ჯერ ერთი, ესკალაცია არ მოხდა და ყველაფერი უფრო წყნარ სიტუაციაში გადავიდა.
მეორეც, ფინანსურ და ეკონომიკურ ნაწილში თუ ვინმე ვინმესთან გარიგებულია, სწორედ „ევროპული საქართველოა“ ამ ხელისუფლებასთან გარიგებული!
_ ვაუ, ძალიან სკანდალურ რამეს ამბობთ, ბატონო გოჩა. ამიტომ დააკონკრეტეთ, ფინანსურ და ეკონომიკურ გარიგებაში რას გულისხმობთ?
_ ამ ქვეყანაში საუბარი პოლიტიკაზე კი არაა, ამ ქვეყნის პოლიტიკა, სინამდვილეში, ფინანსური და ეკონომიკური სიკეთეების გაყოფაა!
პარლამენტსა თუ მთავრობაში ვთქვათ, ტერიტორიული მთლიანობის საკითხზე არ მსჯელობენ.
_ დიახ, ასეთი მსჯელობა არც მე მომისმენია.
_ აქ ლაპარაკი იმაზე მიდის, ინფრასტრუქტურული პროექტები და ქალაქის შემოსავალი როგორ გაიყონ. ყველაფერი „ევროპულ საქართველოსთან“ ერთადაა გაყოფილი!
_ ბატონო გოჩა, ამ სკანდალურ განცხადებას რომ აკეთებთ, კონკრეტული ფაქტები გაქვთ?
_ გადახედეთ, მათ უკან, ვინც თბილისსა და, საერთოდ, მთელ საქართველოში ტენდერებს იგებს, რომელი ფინანსური ჯგუფები დგანან.
_ ვისზე მიანიშნებთ?
_ ბიზნესპროექტებში ახლაც ის ფინანსური ჯგუფები არიან ჩართულები, რომლებიც „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს იყვნენ.
ზოგი ამბობს, აბა, „ოცნება“ სააკაშვილივით ხომ არ მოიქცეოდა და ბიზნესებს ხომ არ წაართმევდაო? „ოცნებამ“ ბიზნესები არ წაართვა, მაგრამ მათთან გარიგდა, ანუ, მაგალითად, სამშენებლო ბიზნესში პროცენტები გადანაწილდა.
_ ანუ ბოკერიას გუნდს „ოცნებასთან“ ფინანსური ინტერესები აქვს?
_ მოდით, ასე ვთქვათ: ბოკერიას გუნდმა შექმნილი სიტუაცია ძალიან კარგად გამოიყენა და ის ჯგუფები, რომელიც აქამდე ბიზნესებში იყო ჩართული, შეინარჩუნა. სწორედ ეს სტრუქტურაა, რომლითაც არჩევნებში გარკვეულ შედეგებს დებს!

გიორგი აბაშიძე