საქართველოს ჭირით გაუმაძღარმა რუსეთის დუმამ შესაშური ოპერატიულობა გამოიჩინა და ცხინვალის მიმართვის საფუძველზე(?!!) კომისია შექმნა. კრემლის ცხინვალური საყმო მოითხოვს, რომ რუსეთმა 1920 წელს ქართველების მიერ ოსების გენოციდი აღიაროს. მოსკოვს იმედი აქვს, რომ ამ საკითხში ქართველები მათთან აქტიურად ითანამშრომლებენ. ოსთა და რუსთა გენოციდით ფრთხიალს თბილისი ჯერ დუმილით ხვდება. საქართველოს ხელისუფლებას აღშფოთებაც კი არ გამოუხატავს.

რატომ დუმს საქართველოს ხელისუფლება და მოსახლეობა? რა დანიშნულება აქვს აფხაზეთისა და ცხინვალის ლეგიტიმურ მთავრობებს? რატომ დაივიწყა მსოფლიომ საქართველოს ოკუპირებული რეგიონები? რისთვის ემზადება მოსკოვი? _ ამ თემებზე „ქრონიკა+“-ს „ევროპელი დემოკრატების“ ლიდერი, პაატა დავითაია ესაუბრება:

_ ბატონო პაატა, რუსეთის დუმამ ქართველების მიერ ოსების შესაძლო გენოციდის საკითხის შესწავლა დაიწყო. ამ თემაზე შექმნილ სამუშაო ჯგუფს იმედი აქვს, რომ მათთან ქართული მხარე აქტიურად ითანამშრომლებს. ოფიციალური თბილისი ამ ამბავს არ იმჩნევს, მაგრამ ეს ის შემთხვევა არაა, როცა იგნორირება გამართლებულია. თქვენ რას ფიქრობთ?
_ საქართველოს ხელისუფლება ამ საკითხს არ იმჩნევს, რადგან ოკუპირებულ რეგიონებთან დაკავშირებით არანაირი პოლიტიკა არ გააჩნია. ისე იქცევიან, თითქოს ეს ამბავი გაატარეს. ახლა ვნახოთ, რას აკეთებენ რუსეთის ფედერაცია და ოსი სეპარატისტები _ ეს არის სამზადისი ანექსიისთვის.
რუსეთის დუმა, რაღაც პერიოდი, ამ საკითხზე იმუშავებს, მერე დასკვნას დადებს, რომ 1920 წელს ქართველებმა ოსებს გენოციდი მოუწყვეს. ამ გადაწყვეტილებას საერთაშორისო არენაზე ძალიან მაგრად გამოიყენებენ. საქართველოს ყველა დონეზე მიუთითებენ, რომ მან ოს ხალხს გენოციდი და ეთნიკური წმენდა მოუწყო.
ამაზე კრემლი სერიოზულ პიარს ააგებს. ამას ასე თუ ისე დაიჯერებენ ჩვენი უცხოელი პარტნიორები. ისინი აუცილებლად ილაპარაკებენ იმაზე, რომ თურმე ასეთი რაღაც მოხდა.
ამასობაში, რუსეთი ნიადაგს მოამზადებს და ოკუპირებულ რეგიონებს მიიერთებს. ცხინვალის ხელისუფლებამ უკვე მიმართა მოსკოვს _ ჩვენი ტერიტორიები ჩრდილოეთ ოსეთს მიუერთეთო.
_ ამასთან დაკავშირებით, მგონი, სამჯერ მაინც აქვს ცხინვალს რეფერენდუმი ჩატარებული და აქამდე არ მიუერთებიათ.
_ არ მიუერთებიათ იმიტომ, რომ სათანადო მომენტი არ ჰქონიათ. ახლა საფუძვლიანი მზადება დაიწყეს ანექსიისთვის და ერთ მშვენიერ დღესაც მიიერთებენ ჩვენს მიწებს.
ამ ვითარებაში საქართველოს ხელისუფლების დუმილი ძალიან ცუდია. რაც უფრო ჩუმად ვიქნებით და ხმას არ ამოვიღებთ, მოწინააღმდეგის პოზიციები უფრო გაძლიერდება.
უკვე დროა, თბილისი გააქტიურდეს. საერთაშორისო არენაზე, როდესაც რუსეთის მიერ ოკუპირებულ რეგიონებზე საუბრობენ, აფხაზეთსა და ცხინვალის რეგიონს არავინ აღარ ახსენებს, მხოლოდ ყირიმზე, დონბასსა და ლუგანსკზე ლაპარაკობენ.
უცხოელების მიმართ პრეტენზიები ნამდვილად ვერ გვექნება. დღის წესრიგიდან ეს თემა მათ არ მოუხსნიათ. ეს ჩვენ გავაკეთეთ _ საქართველოს ხელისუფლებამ დაავიწყა ყველას, სოხუმი და ცხინვალი რუსეთს რომ აქვს ოკუპირებული. ჩვენ თუ ხმას არ ამოვიღებთ აფხაზეთსა და ცხინვალზე, ამერიკელი და ევროპელი რატომ მოიკლავს ამაზე თავს?!
რუსეთის ხელისუფლებამ ერთ წარმატებას უკვე მიაღწია _ მან საქართველოს ხელისუფლება გაანეიტრალა და როგორც უკვე აღვნიშნე, აღარც მსოფლო იხსენებს აფხაზეთსა და ცხინვალს.
_ რანაირად გაანეიტრალა მოსკოვმა ჩვენი ხელისუფლება?
_ არ ვიცი, რა გზები და მეთოდები გამოიყენა ამისთვის, მაგრამ ფაქტია, რომ ოფიციალური თბილისი განეიტრალებულია. კრემლი კი ამასობაში თავისას უბერავს.
თბილისის დადუმების ფონზე გაიზარდა კრემლის აგრესიულობა. მოსკოვი ჩვენი დეპუტატების ლამის ყველა განცხადებაზე მკაცრად რეაგირებს და აღშფოთებას გამოხატავს, _ ამის თქმა როგორ გაბედეთო?!
წარმოიდგინეთ, წინა ხელისუფლების დროს მოსკოვს ასეთი რამე რომ გაებედა. 2012 წლამდე მსგავსი არ მახსოვს.
რუსეთს არ აკმაყოფილებს უკვე ოკუპირებული ტერიტორიები და ლამის ყოველდღე იტაცებს ქართულ მიწებს _ ე. წ. საზღვარს წევს. საქართველოზე სერიოზული ზეწოლაა.
სრული სერიოზულობით გეუბნებით, აფხაზები რომ არა, სოხუმი და ცხინვალი დიდი ხნის წინ ექნებოდათ მიერთებული.
_ აფხაზები უშლიან ხელს რუსებს საქართველოს ოკუპირებული რეგიონების მიერთებაში?
_ ასე გამოდის. ცხინვალისგან განსხვავებით აფხაზები ცოტა სხვანაირად უყურებენ ყველაფერს. კრემლს აფხაზებთან დალაგებული რომ ჰქონდეს, ეს რეგიონი და ცხინვალი უკვე მიერთებული ექნებოდა რუსეთთან.
მოსკოვი ამ რეგიონების მიერთებას იმიტომ ვერ ახერხებს, რომ აფხაზები ამას კატეგორიულად ეწინააღმდეგებიან. ჩვენ ჩვენს ტერიტორიებს დროზე თუ არ დავიბრუნებთ, რუსები აფხაზებს გადაფქვავენ და ტუაფსე-სოჭივით მიიერთებენ აფხაზეთს. აფხაზეთი ქართველებისა და აფხაზების გარეშე დარჩება.
აფხაზეთში ყველაფერი რიგზე რომ არ აქვთ, ეს ცოტა ხნის წინ ჩატარებულმა არჩევნებამც აჩვენა. მოსკოვს დიდი ძალისხმევა დასჭირდა, რომ დე ფაქტო პრეზიდენტად ხაჯიმბა გაეყვანა. ამისთვის იქ მეორე ტურის ჩატარება გახდა საჭირო და კრემლის ფავორიტმა, სულ რაღაც, 500 ხმით მოუგო კონკურენტს.
ხაჯიმბას, ანუ რუსეთის კაცის გამარჯვებას, აფხაზები ასე იოლად არ შეეგუებიან. აგერ თქვენ ნახავთ, რა ამბები მოჰყვება ამას.
_ მართალია, ჩვენ დამოუკიდებელი სახელმწიფო ვართ, აფხაზეთი კი _ რუსეთზე დამოკიდებული რეგიონი, მაგრამ რუსულ ჩექმას ისინი უფრო არ ეგუებიან, ვიდრე ჩვენ.
_ ასეა. ძალიან ბევრ აფხაზს ვიცნობ და ერთ-ერთმა მათგანმა წლების წინათ საინტერესო რამე მითხრა. ეს ადამიანი საქართველოს წინააღმდეგ იარაღით ხელში იბრძოდა და მაშინ მაღალი პოსტი ეკავა, ამიტომ მის სახელსა და გვარს ვერ დავასახელებ. მან მითხრა, რომ შორს არ არის ის დრო, როცა ქართველები და აფხაზები ერთ სანგარში ვისხდებით რუსეთის წინააღმდეგო.
დღეს ყველაზე რადიკალური აფხაზი ჩვენი მოკავშირეა. იმას ვერ ვიტყვი, რომ მათ საქართველოს შემადგენლობაში უნდათ ცხოვრება. მათ რუსეთში ყოფნა არ სურთ და დამოუკიდებლობისთვის იბრძვიან.
_ აფხაზები კი არიან რუსეთის წინააღმდეგ, მაგრამ ჩვენი ხელისუფლება არის კი მოსკოვის წინააღმდეგი, ახლა ესაა საკითხავი…
_ სწორად დასვით საკითხი, მაგრამ ამ შემთხვევაში ხელისუფლებას არ ვგულისხმობ, მე მოსახლეობაზე ვლაპარაკობ. „გავრილოვის ღამემ“ ნათლად დაანახა ყველას, რომ ქართველი ხალხი ოკუპაციას არ ეგუება. იმ ღამეს ყველა მიხვდა, რომ საქართველო დამოუკიდებლობას არ დათმობს.
საქართველოშიც არიან ვიღაცები, ვისაც მოსკოვი უყვარს და ეხუტება კიდევაც ამ ქვეყანას, მაგრამ მოსახლეობის 70%-ზე მეტს რუსეთი არ უნდა.
რუსეთში ყოფნა არც აფხაზებს სურთ. აქედან გამომდინარე ვამბობ, რომ ისინი ჩვენი მოკავშირეები არიან. ახლა ამ მიმართულებით ის გვაქვს პრობლემა, რომ აფხაზებთან დაკავშირებით არანაირი პოლიტიკა არ გაგვაჩნია.
არაერთხელ მითქვამს, რომ საქართველოს უნდა ემუშავა ანქვაბთან. ანქვაბს ახლა ცოტა დააკლდა, რომ აფხაზეთში ხელისუფლების სათავეში დაბრუნებულიყო. ადრე თუ გვიან, ის აუცილებლად დაბრუნდება. სოხუმში სერიოზული არეულობები იქნება. არ უნდა ხალხს რუსეთი და ხაჯიმბა.
საქართველოს ხელისუფლებამ ოკუპირებულ რეგიონებთან დაკავშირებით სტრატეგია თუ არ შეიმუშავა, ძალიან გაუჭირდება. უკვე დიდი ხანია ვამბობ, რომ ოკუპირებული რეგიონების სამინისტრო უნდა შეიქმნას.
უკრაინამ შექმნა ასეთი სამინისტრო. ოკუპირებულ რეგიონებზე ეს უწყება მუშაობს და ყველაფერზე ის აგებს პასუხს. საქართველოში კი რამდენიმე უწყებაშია გაბნეული ოკუპირებული რეგიონების თემა. იქით შსს, აქეთ საგარეო უწყება, ციხელაშვილის უწყება ცალკეა. აფხაზეთიდან და ცხინვალიდან დევნილი მთავრობები საერთოდ სოროებში არიან შემძვრალი.
_ მაგათი ფუნქცია რა არის საერთოდ, რას აკეთებენ?
_ რას აკეთებენ და ხელფასს იღებენ. ეს გახლავთ უსაქმურთა დასაქმების ბირჟა. აქედან გამომდინარე, მაგათ არც უნდა მოჰკითხო რაიმე. ოკუპირებული რეგიონების სამინისტრო თუ შეიქმნა, ის ყველაფერზე იქნება პასუხისმგებელი, რაც ამ რეგიონებს შეეხება.
დღეს ვერავინ აგებს პასუხს იმაზე, რაც ოკუპირებულ რეგიონებში ხდება. საგარეო ამბობს, ეს მე არ მეხებაო, შსს-ც უარზეა, ლეგიტიმურები შემძვრლები არიან. პრემიერს რა უნდა შეეხოს, როცა მას, ლამის, ყოველ წუთს ცვლიან.
_ პრემიერი ახსენეთ და ახალმა პრემიერმა თქვა, დაკარგული ტერიტორიები უნდა დავიბრუნოთ, მაგრამ ეს ომის გარეშე უნდა გავაკეთოთო. ომით წართმეული უომრად ვინმეს დაუბრუნებია?
_ რა ვიცი, ისტორიაში ასეთი რამ არ მომხდარა, რომ დაკარგული ტერიტორიები ვინმეს ომის ან ზეწოლის გარეშე დაებრუნებინოს. ამათ შეიძლება, ახალი რამე იციან და უომრად დაიბრუნონ, რაშიც მე ეჭვი მეპარება.
_ დავუბრუნდეთ მთავარ თემას, ოსების ე. წ. გენოციდს. რატომ მაინცდამაინც 1920 წლის „გენოციდის“ აღიარება მოითხოვეს? 2008 წელზე ან 90-იანებზე რატომ არ იღებენ ხმას? ადრე ყვიროდნენ, ამ წლებშიც მოგვიწყვეს ქართველებმა გენოციდიო.
_ აქამდეც მოვლენ. არც 1920 წელს და არც მერე ოსების გენოციდი არ მომხდარა. აქ არანაირი გენოციდი არავის ადარდებს. აქ პრობლემა ისაა, რომ რუსეთი საქართველოს ტერიტორიების ანექსიისთვის ემზადება, რასაც ოფიციალური თბილისი არაფერს უპირისპირებს.
_ ხელისუფლება რომ დუმს, ამაზე გავიგეთ და შევეგუეთ, მაგრამ ხალხი რატომ დუმს და ეგუება ქვეყნის ტერიტორიების ანექსიას?
_ რა გითხრათ, აღარ აინტერესებს ეს თემა. აფხაზეთზე სულ მე ვლაპარაკობ. ამ რეგიონთან დაკავშირებით გაკეთებული განცხადებების 90% მე მეკუთვნის. სიმართლე გითხრათ, მეც დავიღალე, რადგან ვხედავ, რომ ეს ხალხს აღარ აინტერესებს.
_ აფხაზეთიდან და ცხინვალის რეგიონიდან დევნილებს მაინც როგორ არ უნდა აინტერესებდეთ?
_ დევნილი მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი სოციალური პრობლემების მოგვარებაზეა გადართული. ადამიანებს სარჩოს მოპოვება უნდათ და სულ არ აინტერესებთ, თუ რას იტყვის პაატა დავითაია.
დევნილები ყველა ქვეყანაში სახელმწიფოზე არიან მიბმულები. მათ სახელმწიფოს პოლიტიკის გამო დაკარგეს სახლკარი და სახელმწიფოსგან ელოდებიან მის დაბრუნებას. კარგად შესწავლილია დევნილების სინდრომი და ამიტომ ვამბობ ამას.
როგორ უნდა ამოიღონ დევნელებმა ხმა, როცა სახელმწიფომ შეიძლება, მათ პრობლემები შეუქმნას. მაგალითისთვის, ეტყვიან, _ ხმას თუ ამოიღებ, ბინას და დახმარებას არ მოგცემთო. ამიტომ იძულებულია, გაჩუმდეს.
დევნილებს სხვა არფერი დარჩენიათ, რომ აიღონ ჭიქა ღვინო და აფხაზეთი ან ცხინვალი ადღეგრძელონ.
დევნილები რატომ არ აქტიურობენო, ამაზე ერთი ამბით გიპასუხებთ: როცა გავრილოვი აქ ჩამოვიდა და ავლაბრის რეზიდენციაში შეხვედრა მოუწყვეს, შეხვედრაზე მყოფმა უკრაინის ელჩმა რუსი დეპუტატის იქ ყოფნის გამო შეხვედრა პროტესტის ნიშნად დატოვა. ამ დროს აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარე ჯემალ გამახარია იქ დარჩა და გავრილოვის გვერდით იდგა გაღიმებული.
ამაზე დევნილებმა მოკითხეს პასუხი ჯემალ გამახარიას? _ არა! ჰოდა, აბა, რაზე ვილაპარაკოთ?!
_ რუსეთის დუმას უკვე დაწყებული აქვს მუშაობა. ჩვენ თუ გვაქვს რაიმე დოკუმენტები იმის დასამტკიცებლად, რომ ოსებისთვის გენოციდი არ მოგვიწყვია?
_ როგორ არ არის ამის დამამტკიცებელი დოკუმენტები! ამის შესახებ მოსკოვმა ძალიან კარგად იცის. საკითხი მხოლოდ პიარისთვის წამოწიეს. კრემლს უნდა, რომ საერთაშორისო თანამეგობრობა დაარწმუნოს, თითქოს ქართველებმა ოსებს გენოციდი მოუწყვეს.
_ შავი პიარის კეთება რუსეთს არც აქამდე აკლდა, მაგრამ 2012 წლამდე მათ საინფორმაციო ომს ვუგებდით, ახლა არ შეიძლება ამ ომის მოგება?
_ 2012 წლამდე კი არა, 2014 წლამდე ვუგებდით მოსკოვს საინფორმაციო ომს. 2014 წლიდან დაიწყო ამის განეიტრალება. ამას საფუძველი პაატა ზაქარეიშვილმა ჩაუყარა, რომელმაც თქვა, რომ პუტინი მტერი არ არისო.
ამ განცხადების შემდეგ ეს ადამიანი კიდევ ბედავს გარეთ გამოსვლას და კონფლიქტებზე აკეთებს კომენტარებს. ამ სიტყვების შემდეგ მას ხმა არ უნდა ამოეღო საერთოდ.
უარესებიც აქვს ნათქვამი. ოკუპაციაზე საერთოდ საშინელება თქვა. განაცხადა, ოკუპაცია მე ვიცი ტუალეტისო. ასეთი განცხადებებით ოკუპირებული რეგიონების თემა არასერიოზული გახდა. იმდენს მიაღწია ხელისუფლებამ, რომ ამაზე საუბარი პოპულარული აღარ არის.
იმის ნაცვლად, რომ საქმეზე ისაუბრონ, გაიძახიან, _ ვაიმე, ძმები ვართ! ვაიმე, თვალი აგვეხილა! ვაიმე, აფხაზ და ოს ძმებთან მშვიდობიანი ცხოვრება გვინდა!
_ აფხაზები და ოსები მაგარი ძმები არიან, ისეთი ძმები, ქართველებს უპრობლემოდ რომ ხოცავენ. სხვას რომ თავი დავანებოთ, მათ ძმობაზე ოთხოზორიასა და ტატუნაშვილის მკვლელობებიც მეტყველებს…
_ როცა ოთხოზორია მოკლეს, მაშინვე ვთქვი, რომ მის მკვლელს პასუხს არავინ აგებინებდა. ასეც მოხდა _ მკვლელი თავისუფალია და ლამის გმირის სტატუსით სარგებლობს აფხაზეთში.
სამწუხაროა, მაგრამ ფაქტია, რომ ოკუპირებულ ტერიტორიებთან დაკავშირებით პოლიტიკა არ არსებობს.
_ იმ პოლიტიკაზე რას ფიქრობთ, რასაც რუსეთთან მიმართებით ვაწარმოებთ? „ოცნებამ“ გვითხრა, დათვი რომ მოგერევა, ბაბაია უნდა დაუძახოო, ვეძახით ბაბაიას, მაგრამ რა?..
_ ბაბაიას დაძახება არ შველის საქმეს. საქართველოს წლების წინათ ჰყავდა რუსეთის მიერ დანიშნული ძალოვანი მინისტრები: იგორ გიორგაძე, ვარდიკო ნადიბაიძე. მივიღეთ ამით რამე? _ არც არაფერი.
მორჩა ამით ყველაფერი, რამდენიც გინდა, იმდენი ეძახე ბაბაია. ეს ანდაზა რუსებზე არ ჭრის _ რუსს ბაბიას თუ ეძახი, უარესს აკეთებს. ამაზე ისიც მეტყველებს, რაც საზღვრებთან დაკავშირებით ხდება.
_ ამით რისი მიღწევა სურს მოსკოვს? ყველაფერი მიიღეს და კიდევ რა ჯანდაბა უნდათ?
_ რა უნდათ და საქართველო უნდათ მთლიანად. საქართველო არის ევროპასა და აზიას შორის დერეფანი. ეს დერეფანი რუსებს სჭირდებათ და მას არ დათმობენ. რუსებს რაც უნდათ, ვიცით, მაგრამ ის ვერ გაგვირკვევია, ჩვენ, ქართველებს რა გვინდა.
ისიც კი არ ვიცით, სად გადის წითელი ხაზები და რა ინტერესები აქვს ჩვენს სახელმწიფოს. არც ის ვიცით, სად იწყება სამშობლოს სიყვარული.
გასული საუკუნის 90-იან წლებში ერთ წელიწადზე მეტი ვიბრძოდით და ერთ წელიწადზე მეტი გავუძელით რუსებისა და აფხაზების შემოტევებს. მანამდე ვერაფერი დაგვაკლეს, სანამ სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე არ მოგვაწერინეს ხელი და არ განგვაიარაღეს.
დღეს ბევრი ფიქრობს, ღირს თუ არა სამშობლოსთვის თავის გაწირვა. იქნებ, ის სჯობს, რომ მოღალატე იყო და მშვიდად, კომფორტში იცხოვრო.
ჩემთვის ბევრს უკითხავს, რატომ ომობდიო? ბევრისგან გამიგია, ხუნტაში არ წავალ, იქ არ წავალ, აქ არ წავალო. ან იმიტომ არ წავედი ომში, რომ ვიცოდი, ასე დამთავრდებოდაო. ესენი არიან დეზერტირები, რომლებიც ყველანაირ მიზეზს იგონებენ, რათა ჯარში ან ომში არ წასულიყვნენ.
ომში მონაწილეობა ჩემი არჩევანი იყო. მნიშვნელობა არ ჰქონდა, ზვიადის ჯარი იყო თუ შევარდნაძის. მე ვიცავდი ჩემს სამშობლოსა და ოჯახს. აბა, ნახეთ, არც ერთი აფხაზი არ მაქილიკებს. არადა, იციან, რომ მათ წინააღმდეგ ვიბრძოდი.
მათ არერთხელ უთქვამთ, _ შენ შენს სახლს იცავდი, ჩვენ _ ჩვენსასო. პაატა ზაქარეიშვილი თავს იმით იწონებს, რომ არ იბრძოდა და ამბობს, აფხაზები პატივს მცემენო. მაგრამ, აბა, ნახეთ აფხაზური პრესა, როგორ დასცინის მას. სულ ცრუ პაატასა და მატყუარას ეძახის.
_ ზაქარეიშვილის განცხადებებზე როგორ შეიძლება, არ იცინო.
_ ზაქარეიშვილზე მართლა უნდა გავიცინოთ, მაგრამ უბედურება ისაა, რომ მას ებარა კონფლიქტების საკითხი და მისი არასერიოზული განცხადებების გამო ეს ძალიან მტკივნეული თემა არასერიოზული გახდა.
ზაქარეიშვილზე დიდხანს ლაპარაკი არ ღირს. ჩვენ ის უნდა გავარკვიოთ, სად გადის წითელი ხაზები. უნდა ვიცოდეთ, როდემდე მოვითმენთ მცოცავ ოკუპაციას. მხოლოდ მაშინ ამოვიღებთ ხმას, როცა მავთულხლართებს რუსთაველზე გაგვივლებენ? ანდა სანამ საქართველოსგან ვერა-ვაკე არ დარჩება, საზღვრების გადმოწევაზე ხმა არ უნდა ამოვიღოთ?
ცენტრალურ მაგისტრალამდე რუსებს 400 მეტრიღა აშორებს. ერთ დღესაც იქნება და მაგ მაგისტრალსაც მოაქცევენ მავთულხლართებში.
_ მერე, ალბათ, ამოიღებს ხმას ხელისუფლება?
_ არაფერსაც არ იტყვის. შემოვლითი გზებით, სოფელ-სოფელ გვატარებენ. ამის გამო არც ხალხი ატეხს ამბავს. ერთ-ერთ ბიზნესმენთან, რომელსაც დიდი ფული აქვს, სერიოზული დაპირისპირება მომივიდა. იცით, რა მითხრა, _ ნეტავ, აეღოთ რუსებს მცხეთა, იქ რუსეთი იქნებოდა და დროის სატარებლად გადავიდოდიო.
თავიდან მეგონა, რომ იხუმრა. ჩავეკითხე და აღმოჩნდა, რომ სრული სერიოზულობით ამბობდა.
ასე რომ ვუდგებით ჩვენს ტერიტორიულ მთლიანობას, მაგიტომაც დაგვცინიან ჩვენი მეზობელი ქვეყნები და ყველა გვაჭრის საზღვარს. იქით აზერბაიჯანს მიაქვს ქართული მიწები, აქეთ _ სომხებს. რუსეთი ყაზბეგის მიმართულებითაც გააქტიურდა. გასდით და რატომაც არა. ჩვენ დავრჩეთ ვერა-ვაკის ამარა და ვიყოთ ასე.

შორენა მარსაგიშვილი