ირმა ნადირაშვილი: „ნებისმიერი საქმე, რომელსაც გახარიამ ხელი მოჰკიდა, ჩააფლავა“

უკვე სამ კვირაზე მეტია, შს მინისტრის გადადგომის მოთხოვნით, საკანონმდებლო ორგანოს წინ, აქციები იმართება. „გავრილოვის ღამეზე“ პასუხისმგებლობას ახალგაზრდები და არა მხოლოდ ისინი, აქციის მონაწილეები, ასევე ოპოზიციური პოლიტიკური სპექტრი სწორედ ხელისუფლებასა და შს მინისტრს აკისრებს.

ამ საპროტესტო მუხტის პარალელურად კი შს მინისტრი აცხადებს: „ერთხელ და სამუდამოდ უნდა გადავწყვიტოთ, რომ ჩვენ არ ვსაუბრობთ თანამდებობაზე. ყველაზე მარტივი ჩემთვის ახლა გადადგომა და წასვლაა. ყველაზე მარტივი გამოსავალია, თუმცა, ამასთან ერთად, ჩემთვის წასვლა ამ მომენტში ეს არის პასუხისმგებლობისგან გაქცევა, არათუ პასუხისმგებლობის აღება. ახალგაზრდები ახლა საუბრობენ რაღაც შეცდომაზე, მათ ჯერ არ აქვთ გათვითცნობიერებული, რას ნიშნავს სახელმწიფო სამსახურში ყოფნა. რას ნიშნავს, საქართველოსნაირ ქვეყანაში იყო შინაგან საქმეთა მინისტრი, რას ნიშნავს, როდესაც შენი ქვეყნის პარლამენტს, რომელიც ბოლო 30 წლის განმავლობაში რამდენჯერმე იყო შტუმრით აღებული, კიდევ ერთხელ, მესამედ ესხმიან თავს ფიზიკურად, ჯგუფურად, სისტემურად და ორგანიზებულად“, _ აცხადებს გახარია და, როგორც ჩანს, ის განვითარებულ მოვლენებზე სრულ პასუხისმგებლობას იღებს.

რატომ რჩება თანამდებობაზე შს მინისტრი? რატომ არ იღებს ბიძინა ივანიშვილი მისი გადაყენების გადაწყვეტილებას? ამ მოცემულობაში „ქართული ოცნებისთვის“ კრიზისის დაძლევის ერთადერთი გზა არის თუ არა გახარიას გადადგომა? როგორ იმოქმედებს ოპოზიცია, კონკრეტულად კი „ევროპული საქართველო“, პროპორციულ სისტემაზე გადასვლის პროცესში?
აღნიშნულ თემებთან დაკავშირებით, „ქრონიკა+“ „ევროპული საქართველოს“ წევრს, დეპუტატ ირმა ნადირაშვილს ესაუბრა:

_ შს მინისტრმა განაცხადა, რომ ოპოზიციამ გავრილოვის ჩამოსვლის შესახებ ინფორმაცია დიდი ხნით ადრე მოიპოვა. და თუ რამე პრეტენზიები ჰქონდათ, შეეძლოთ, სათანადო ნაბიჯები გადაედგათ. რას გვეტყვით ამასთან დაკავშირებით?
_ გახარიას ეს განცხადება სრული ტყუილია. ასევე ეს არის ისრების გადატანის მცდელობა ოპოზიციაზე. ოპოზიცია ვერანაირად ვერ იქნება პასუხისმგებელი გავრილოვის ამ ვიზიტზე, რადგან იმ დღიდან, როდესაც უკვე ცნობილი გახდა, რომ ამ ასამბლეის ფარგლებში გავრილოვი აპირებდა ჩამოსვლას, „ევროპულმა საქართველომ“ არაერთხელ გააკეთა განცხადება, რომ გავრილოვი არ უნდა შემოეშვათ საქართველოში. მაგრამ ჩვენ ვისმენდით პასუხებს, რომ ამის საფუძველი არ არსებობდა. წინა დღეს, სანამ გავრილოვი საქართველოს პარლამენტში სხდომას წაიყვანდა, ის პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში იყო სტუმრად და ყველამ ვიცით, რომ იქ საპროტესტო მიტინგიც კი გაიმართა. ამის მიუხედავად, ბატონ გახარიას უტიფრობა ჰყოფნის თქვას, რომ ოპოზიციას არ ჰქონია პროტესტი გავრილოვის ვიზიტთან დაკავშირებით. თავად გავრილოვი საუბრობდა, რომ ზაქარია ქუცნაშვილი 2 წლის განმავლობაში ეხვეწებოდა საქართველოში ჩამოსვლას და ამ შემთხვევაში რა შუაშია, აპროტესტებს თუ არა ოპოზიცია ამას? როდესაც ხარ სახელმწიფო და პასუხს აგებ ამ მოვლენებზე, გადაწყვეტილებას თავად იღებ და გადაწყვეტილება იმის შესახებ, რომ გავრილოვი ჩაესვათ სპიკერის სავარძელში, იყო მცდარი და დამამცირებელი ქართული საზოგადოებისთვის, სწორედ ამიტომ დადგა ეს შედეგი.
_ პოლიტიკური სპექტრისა და საზოგადოების გარკვეული ნაწილის აზრით, გავრილოვის ვიზიტი ერთგვარი ტესტი იყო ქართული საზოგადოებისთვის. რამდენად იზიარებთ ამ პოზიციას? როგორ ფიქრობთ, მმართველ გუნდს ჰქონდა თუ არა სათანადოდ გააზრებული, რა რისკებთან იყო ეს ყველაფერი დაკავშირებული?
_ მათ ასეთი მოლოდინები რომ ჰქონოდათ, ალბათ, ამას არ გააკეთებდნენ, არა იმის გამო, რომ მათ ეს არასწორი ჰგონიათ, არამედ იმის გამო, რომ მოერიდებოდნენ მოვლენების ესკალაციას, მაგრამ პოლიტიკა, რომელსაც ბიძინა ივანიშვილი აწარმოებს, აბსოლუტურად მიმართულია იმისკენ, რომ საქართველო ბოლომდე შეაგუონ რუსეთის ოკუპაციას და რუსეთის გავლენები რაც შეიძლება გაფართოვდეს საქართველოში. შეგახსენებთ, რომ პირველივე დღეებიდან ბიძინა ივანიშვილი ამბობდა, რომ საქართველო არ უნდა იყოს პრობლემური საკითხი და საერთაშორისო პოლიტიკურ ასპარეზზე საქართველოს საკითხი არ უნდა განიხილებოდეს. მთელი პოლიტიკა სწორედ ამისკენ იყო მიმართული და „ქართული ოცნების“ ყველა ქმედება ამას ემსახურებოდა, რომ საქართველო საერთაშორისო ფორუმებზე დღის წესრიგიდან მთლიანად ამოვარდნილიყო. ამას „ქართულმა ოცნებამ“ მიაღწია კიდევაც. შეგახსენებთ, რომ 2012 წლის მოწვევის პარლამენტში, პირველივე კანონი, რომელიც შეიტანეს, იყო ანტისაოკუპაციო. ამ კანონის გადახედვა უნდოდათ. რომ არა ოპოზიციის ძალიან დიდი პროტესტი, ამას ბიძინა ივანიშვილი მოახერხებდა. ასევე შეგახსენებთ, რომ საქართველოს პარლამენტში ღიად სხედან პრორუსული პარტიები და რაც მთავარია, ამ პრორუსული პარტიების გაძლიერებასა და დაფინანსებას ბიძინა ივანიშვილი უწყობს ხელს. „ქართული ოცნება“ და ეს პრორუსული პარტიები, პრაქტიკულად, ერთი და იგივე ძალა არიან. მაგალითად, ჩვენ გვახსოვს, რომ ირმა ინაშვილი მხარს უჭერდა სალომე ზურაბიშვილის გაპრეზიდენტებას. შესაბამისად, ის, რომ გავრილოვი მოიყვანეს და სპიკერის სკამზე დასვეს, ეს იყო უბრალოდ ლოგიკური გაგრძელება იმ პოლიტიკისა, რომელსაც „ქართული ოცნება“ მისდევს. ვერ მოზომეს, რომ ამ ფაქტს მთელი ქართული საზოგადოება გააპროტესტებდა. ეგონათ, საზოგადოება ამ ოკუპაციას შეგუებული იყო და ძალიან კარგია, რომ ეს ფაქტი ყველა ქართველმა დიდ გამოწვევად მიიღო და ჩათვალა, რომ ამაზე ძალიან ხმამაღლა უნდა გამოეთქვა პროტესტი.
_ თქვენ ახსენეთ პრორუსული პარტიები და, მათ შორის, ირმა ინაშვილის პარტია. მას შემდეგ, რაც თქვენ და საპარლამენტო ოპოზიციის წარმომადგენელმა სხდომათა დარბაზში გააპროტესტეთ გავრილოვის საქციელი, ამას „პატრიოტთა ალიანსის“ დეპუტატ ადა მარშანიას გაღიზიანება მოყვა, მან ჩვენთან ინტერვიუში აღნიშნა, რომ რეალურად სკამს გავრილოვს არ უთავისუფლებდა და მედიამ ინფორმაცია არასწორად გააშუქა. რა ხდებოდა იმ დღეს და თქვენ როგორ დაინახეთ, რამ გააღიზიანა „პატრიოტთა ალიანსის“ წევრები?
_ ნამდვილად ვერ გეტყვით, რომ დარბაზში რამე სხვა ხდებოდა, რაც შეიძლებოდა არ გამოჩენილიყო ეკრანიდან. ეკრანზე როგორც ჩანდა, ზუსტად ისე ვითარდებოდა მოვლენები და არაფერი არ ხდებოდა დამატებით და კულუარულად. დარბაზში პირველები ელენე ხოშტარია და გიორგი კანდელაკი შევიდნენ, ზუსტად იმ მომენტში, როდესაც შესვენება იყო გამოცხადებული. შესვენება რომც არ ყოფილიყო, ჩვენ მაინც აუცილებლად შევიდოდით. შესვლის შემდეგ კი გიორგი კანდელაკმა თქვა, რომ ის აღარ მისცემდა უფლებას გავრილოვს, ეს სკამი დაეკავებინა, რასაც ადა მარშანიას ფიზიკური პროტესტი მოყვა. მე არ ვიცი შემდეგ, მან როგორი განმარტებები გააკეთა, მაგრამ ის ხელის შეშლას ცდილობდა. როდესაც ყველასთვის ნათელი გახდა, რომ ჩვენ მართლა არ დავუშვებდით გავრილოვის დარბაზში შემოსვლას და მის მიერ პარლამენტის თავმჯდომარის სავარძლის დაკავებას, სწორედ ამ დროს დარბაზში მოვიდა ფრაქცია „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარე მამუკა მდინარაძე, რომელმაც თქვა, რომ ის მოვიდა პირდაპირ ირაკლი კობახიძის დავალებით. მან გვკითხა, რა იყო ჩვენი მოთხოვნა. ჩვენ მას ნათლად განვუცხადეთ, რომ ეს ასამბლეის სხდომა საერთოდ უნდა გადადებულიყო და ჩაშლილიყო, რადგან მას რუსი დეპუტატები ესწრებოდნენ. ეს იყო ის, რაც დარბაზში ხდებოდა, რაზედაც შემდეგ რეაგირება ჰქონდათ და ასამბლეის პრეზიდენტმაც გააკეთა განცხადება, რომ ეს სხდომა გადაიდო.
_ „გავრილოვის ღამეზე“ ხელისუფლება ოპოზიციის პასუხისმგებლობის საკითხს აყენებს, ისინი ამბობენ, რომ პარლამენტში შეჭრის მცდელობა იყო. ამასთან დაკავშირებით ნიკა მელიას ბრალი აქვს წაყენებული, ასევე გამოკითხვაზე იყო თქვენი პარტიის წევრი გიგი უგულავა. რას ემსახურება ხელისუფლების ეს ნაბიჯი და რამდენად ადეკვატურად მოქმედებდა იმ ღამეს ოპოზიცია?
_ ხელისულება ცდილობს, პასუხისმგებლობა გადაიტანოს და ისრები ოპოზიციისკენ მიმართოს. ეს, რა თქმა უნდა, ასევე დიდი უტიფრობაა, რადგან რამდენიმე დღის წინ კადრები გავრცელდა, რომელიც პროკურატურამ თავად მისცა ადვოკატებს, სადაც ნათლად ჩანს, რომ გახარიას მხრიდან შემოთავაზება იყო მოლაპარაკებაზე. ამის თაობაზე ინფორმაციას ნიკა მელია აწვდიდა მომიტინგეებს და სწორედ მაშინ დაიწყო სროლა, ანუ დარბევა დაიწყო მაშინ, როცა ამის არანაირი საჭიროება არ არსებობდა. თუ არსებობს პარლამენტში შეჭრის საფრთხე ან თუ პოლიციას ესხმიან თავს, ასეთ ვითარებაში, რა თქმა უნდა, პოლიციამ უნდა იმოქმედოს და ამას ეჭვქვეშ არავინ აყენებს, მაგრამ მე მაინტერესებს, რა საფრთხეს წარმოადგენდნენ ის 17-18 წლის გოგო-ბიჭები, რომლებმაც თვალები დაკარგეს? ეს კითხვა არსებობს გახარიას მიმართ და ამ კითხვას გახარია ვერ გაექცევა, რაც არ უნდა ახალ-ახალი ტყუილები მოიგონოს. რა თქმა უნდა, ოპოზიციას აქვს თავისი პასუხისმგებლობა, მაგრამ როდესაც შენ იმუნიტეტის გარეშე ტოვებ პარლამენტის წევრს, რაც ძალიან მდაბიო საქციელი იყო ჩემი კოლეგა პარლამენტის წევრების მხრიდან, ამ პირობებში კი გამოკითხვაზეც არ იბარებენ შს მინისტრს, ეს არის ორმაგი სტანდარტი, ეს არის შერჩევითი სამართალი და სულ ერთია, რა დროც არ უნდა გავიდეს, გახარიას ამ კითხვებზე აუცილებლად მოუწევს პასუხების გაცემა.
_ შს მინისტრი გახარია ამბობს, რომ მისთვის ყველაზე მარტივი ამ შემთხვევაში თანამდებობიდან გადადგომაა, რომ ის იღებს პასუხისმგებლობას და სწორედ ამიტომ რჩება მინისტრის პოსტზე. როგორ ფიქრობთ, რამდენად შეიძლება ეს იყოს არგუმენტი იმისა, რომ გახარია დღემდე შს მინისტრად რჩება და რატომ არ იღებს ბიძინა ივანიშვილი თანამდებობიდან მისი გადაყენების გადაწყვეტილებას?
_ ეს არის ჩვეულებრივი, დემაგოგიური განცხადებები. გადადგეს გახარია და ამ „უპასუხისმგებლობას“ საზოგადოება რამენაირად აპატიებს, რა თქმა უნდა, გახარიას არც არავინ ეკითხება, გადადგება თუ არა. არაფორმალური მმართველობის პირობებში არც ერთი თანამდებობის პირი თავისთავად არაფერს წარმოადგენს, შესაბამისად, გახარია ვერც გადადგომასთან დაკავშირებით მიიღებს გადაწყვეტილებას, რადგან მას ასეთი გადაწყვეტილებების მიღების უფლება ბიძინა ივანიშვილისგან არ გააჩნია. მგონია, რომ გახარიას აუცილებლად მოუწევს წასვლა, უბრალოდ, ბიძინა ივანიშვილს არ უნდა, რომ ეს გადაწყვეტილება აქციების ფონზე მიიღოს. ის ფიქრობს, რომ ეს სისუსტედ გამოჩნდება, თუმცა ეს არ არის სწორი საქციელი. როდესაც საზოგადოება მინისტრს ეძახის ჯალათს, დამრბევს, როდესაც საუბარია ადამიანზე, რომლის ბრძანებითაც ახალგაზრდებმა თვალები დაკარგეს, ასეთი მინისტრის გადაყენება მაღალი პასუხისმგებლობაა და არა სისუსტის გამოვლინება. კიდევ ერთხელ მინდა ვურჩიო ბიძინა ივანიშვილს, რომ მან ეს გადაწყვეტილება რაც შეიძლება სწრაფად მიიღოს. საბოლოო ჯამში, მას მოუწევს ამ გადაწყვეტილების მიღება, უბრალოდ, ის დროში აჭიანურებს, რასაც არანაირი აზრი არ აქვს, რადგან ეს პროტესტი ვერ მინელდება.
_ მიზეზი, რის გამოც ივანიშვილი გახარიას გადაყენების შესახებ გადაწყვეტილებას არ იღებს, მხოლოდ ეს გგონიათ? არსებობს ვარაუდები, რომ გახარიას გადაყენება კალაძის გაძლიერებას გამოიწვევს და ამიტომაც იკავებს თავს ივანიშვილი. რამდენად გაიზიარებთ ამ პოზიციას?
_ დღეს, როცა გახარია ჰყავთ შს მინისტრი, ეს ძალიან მძიმე ლოდია მთავრობის კისერზე და „ქართული ოცნებისთვის“ ამაში კარგი ნამდვილად არაფერია. გახარიათი მისვლა 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდე „ქართულ ოცნებას“ ნამდვილად არ წაადგება. არ ვეთანხმები მოსაზრებას, რომ გახარია შეუცვლელი მინისტრია და რაიმე სარგებლობა მოაქვს ბიძინა ივანიშვილისთვის. აბსოლუტურად ყველა გახმაურებული საქმე, რაც არ უნდა ჩამოვთვალო, ეს იყო „ბასიანში“ შევარდნა, პანკისში პოლიციისა და სპეცრაზმის შეყვანა, თუ ნებისმიერი სხვა საქმე, რომელსაც გახარიამ ხელი მოჰკიდა, ჩააფლავა. შესაბამისად, ის არ არის შეუცვლელი.
_ ჩვენ ვხედავთ, რომ გახარიას გადადგომის მოთხოვნით უკვე სამ კვირაზე მეტია, აქციები მიმდინარეობს და ეს საპროტესტო მუხტი არ ჩამქრალა. ხელისუფლების მხრიდან თავიდანვე იყო აქციების დისკრედიტაციის მცდელობა, რომ ამ აქციების მიღმა პოლიტიკური პარტიები იდგნენ, თავის მხრივ, აქციების ორგანიზატორები ამბობდნენ, რომ მათ არ სჭირდებოდათ პოლიტიკური პარტიები და, შეიძლება ითქვას, ახალგაზრდული პროტესტით მოინათლა აქციები. რამდენად დაზარალდა ეს საპროტესტო მუხტი იმით, რომ პოლიტიკური პარტიები ორგანიზატორები არ იყვნენ?
_ ამ აქციების ორგანიზატორები პოლიტიკური პარტიები არ არიან, მათ შორის, არც ჩვენ ვართ ორგანიზატორები. ამ აქციის ორგანიზატორები ახალგაზრდების ჯგუფია, რომელიც, უბრალოდ, შესაძლოა, რაღაც კოორდინაციაში არის პოლიტიკოსებთან, მაგალითად, ვგულისხმობ იმას, რომ როდესაც შაბათობით მსვლელობა იმართება, ჩვენ ღიად მოვუწოდებთ ყველა ჩვენს მხარდამჭერს, მონაწილეობა მიიღოს ამ მსვლელობებში, მაგრამ ორგანიზატორები ახალგაზრდები არიან. რაც შეეხება აქციების დისკრედიტაციას, რა თქმა უნდა, ეს არის სუსის ოცნება და საერთო არაფერი აქვს რეალობასთან. რაც არ უნდა ზემოთ ააფრინონ ტელეკომპანია „იმედის“ დრონი, რომ რაც შეიძლება ცოტა ადამიანი გამოჩნდეს ან რაც არ უნდა მეტი ბოტი შეუსიონ რომელიმე ორგანიზატორის „ვოლს“ (პირადი გვერდი სოციალურ ქსელში) და დაიწყონ მისი გაშავება, ამ ყველაფერს აუცილებლად ექნება უკუჩვენება და ეს უკუჩვენება ექნება ბიძინა ივანიშვილისთვის, რადგან მას არ ესმის, რომ ადამიანები გაბრაზებულები არიან მასზე და აღარ აპირებენ, ყველაფერი „გაუტარონ“ და აპატიონ. ამიტომ არ მგონია, რომ თავების დათვლა, თუ რამდენი ადამიანი მოვიდა აქციაზე, სწორი იყო, ეს სტრატეგიული შეცდომაა. ადამიანების გაბრაზება იმით არ ისაზღვრება, თუ რამდენი კაცი დგას რუსთაველზე. გახარიას გადაყენებით ამ კრიზისის დაძლევას თუ მოახერხებენ, დარწმუნებული ვარ, მომდევნო კრიზისი კიდევ უფრო მძიმე იქნება ბიძინა ივანიშვილისთვის.
_ ამ აქციების მთავარ მონაპოვრად 2020 წელს პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა მიიჩნევა, თუმცა ჩვენ ვნახეთ, რომ ამას განსაკუთრებით „ნაციონალური მოძრაობის“ მხრიდან მოყვა უარყოფითი რეაქცია. მათ არ მოსწონთ ბუნებრივი ბარიერი და ზოგი ამას ივანიშვილის მორიგ ხრიკადაც განიხილავს. როგორია თქვენი პოზიცია ამასთან დაკავშირებით? რამდენად მზად არის პოლიტიკური სპექტრი იმისთვის, რომ წარმატებით განხორციელდეს პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა?
_ რაც შეეხება პროპორციულ სისტემაზე გადასვლას, ეს ძალიან წინგადადგმული ნაბიჯია, რაც იმ პროტესტის შედეგია, რომელიც მკვეთრად გამოხატული იყო ჩვენი ქვეყნის ყველა დიდ ქალაქსა და განსაკუთრებით რუსთაველზე. რა თქმა უნდა, სხვა შემთხვევაში ივანიშვილი ვერაფრით შეელეოდა ფულის ტომრებს, ანუ მაჟორიტარებს. მას ესმის, რომ პროპორციული არჩევნების შემთხვევაში არათუ საკონსტიტუციო უმრავლესობის მიღება, არამედ უბრალოდ უმრავლესობის მიღებაც კი მხოლოდ ოცნება შეიძლება იყოს. რა თქმა უნდა, ჩვენ არ მოგვწონს, რომ ეს არჩევნები ნულოვანი ბარიერით ჩატარდება და ვაჭრობის მეტი ასპარეზი აქვს ივანიშვილს, მაგრამ იმის მიუხედავად, რომ „ევროპულ საქართველოს“ ეს არ მოსწონს, ჩვენ ღიად გვაქვს ნათქვამი და გაცხადებული, რომ პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა ქართულ პოლიტიკაში გარღვევაა და არც ერთ შემთხვევაში არ დავუშვებთ, რომ ამას ხელი შეეშალოს. თუნდაც არ მოგვწონდეს ნულოვანი ბარიერი, ამის მიუხედავად, ჩვენ გაცხადებული გვაქვს, რომ აუცილებლად ხმას მივცემთ ამ ცვლილებას.

ნენე ინჯგია