ნინო ბურჯანაძის პოლიტიკური გუნდი ბრძოლის ახალ ეტაპზე გადადის, რაც იმას ნიშნავს, რომ „დემოკრატიული მოძრაობის“ ლიდერები მოსახლეობასთან შეხვედრებს განახლებული იდეებით, ასევე განახლებული სიმბოლიკით და განახლებული სტრუქტურებით იწყებენ. გიგლა ბარამიძე, რომელიც „დემოკრატიულ მოძრაობაში“ ერთ-ერთი ცენტრალური ფიგურაა, ამბობს, რომ მათი მხარდამჭერების რიცხვი მხოლოდ ე. წ. ძველი გვარდიით კი არა, ახალგაზრდებითა და საშუალო თაობის წარმომადგენლებითაც იზრდება.

ზოგადად, რესპოდენტთან ბევრ თემაზე ვისაუბრეთ და, „ოცნების“ მოღვაწეობის შეფასებასთან ერთად, გიგლა ბარამიძეს სიტყვა იმ კულუარულ ინფორმაციაზეც ჩამოვუგდეთ, რომლის თანახმადაც, პოლიტიკურ არენაზე ნინო ბურჯანაძის ჩანაცვლება თითქოს ლევან ვასაძით ხდება…

_ ქვეყანა აირია _ მარტო ხელისუფლებაში კი არა, იგივე გაერთიანებულ ოპოზიციაშიც დიდი რუზრუზია. თქვენ, როგორც არასაპარლამენტო ოპოზიციის, ანუ სხვა ფლანგის წარმომადგენელი, ყველაფერ ამაზე რას ფიქრობთ, ბატონო გიგლა?
_ აბა, რა გითხრათ, რით გაგახაროთ?! ყველაფერი ისე მიდის, რასაც ვამბობდით _ „ქართული ოცნება“ უზარმაზარ აფერას აგრძელებს, ოღონდ ამ აფერის უფრო და უფრო ცოტა ხალხს სჯერა, ანუ 2012 წელს ქუჩაში სისხლიანი რეჟიმის მოსაცილებლად ასობით ათასი ადამიანი გამოვიდა და ყველაფერი ეს 2011 წლის 26 მაისს დაიწყო, მაგრამ „ოცნება“ ახლა იმის საწინააღმდეგოს აკეთებს, რასაც მაშინ მოსახლეობას დაჰპირდა. მაგალითად, სამართლიანობის აღდგენას დაჰპირდა, მაგრამ ყველა მიმართულებით უსამართლობაა; თავისი ჯიბის მოსამართლეები უვადო მოსამართლეებად განამწესა; არჩევნების ყიდვა-გაყიდვა მიდის. რაც მთავარია, „ოცნებამ“ ტერიტორიული მთლიანობის კუთხით მოსახლეობას წინწასვლის პირობა მისცა, მაგრამ რუსეთს თავი რომ დავანებოთ, საქართველოს საზღვრების სხვა მიმართულებაზეც მცოცავი ანექსია და უამრავი პრობლემაა.
ესენი ჩვეულებრივი მუცლით მეზღაპრეები არიან, რომელთა ინტერესშიც მხოლოდ საკუთარი ჯიბის ამოვსება შედის!
ყოველდღე სკანდალს ვუყურებთ: დღეს ანაკლიის სკანდალია, გუშინ ლარის და ასევე დავითგარეჯის სკანდალი იყო.
ზოგადად, ის, რაც დავითგარეჯაში ხდება, სამარცხვინოა! 1932-36 და 1956 წლების რუკებს ეფარებიან, მაგრამ ამაზე ამოფარება საზიზღრობაა! ისე, რა უნდა გვიკვირდეს _ ქვეყანას ისეთი მთავარსარდალი და პრეზიდენტი ჰყავს, რომელიც ქართულად ვერ მეტყველებს _ აზრი ვერ გადმოუცია და არ იცის, რა უნდა თქვას.
_ სიმართლე რომ ვთქვათ, ზურაბიშვილის მეტყველება, სხვა პრობლემების ფონზე, მგონი, ყველაზე ნაკლებად თვალში საცემია.
_ დიახ, ასეა, მაგრამ სირცხვილია _ ადამიანი ამბობს, ტერიტორიები დავკარგეთ, მაგრამ საქართველო მაინც ფართოვდებაო.
საქართველო პოლიტიკურ, სახელმწიფოებრივ და პროვინციულ ჩიხშია მომწყვდეული (ამ შემთხვევაში პროვინციულ ჩიხში გეოგრაფიულ გაგებას ვგულისხმობ). ჩვენმა სახელმწიფო ინსტიტუტებმა სახე დაკარგეს.
ნათქვამია, უპატრონო ეკლესიას ეშმაკები ეპატრონებიანო და ასეა პოლიტიკაშიც _ საქართველოს ხელისუფლება არ ჰყავს!
ახლა, აქეთ-იქით სააკაშვილის აჩრდილი დაჰქრის და უნდათ, მოსახლეობა ამით გაართონ!
_ ოპოზიციონერი ხართ და, ცხადია, ისე უნდა ილაპარაკოთ, როგორც ლაპარაკობთ, მაგრამ მე რომ „ქოცი“ ვიყო, გეტყოდით, ვერ გავიგე, რა პრეტენზიები გაქვთ, როცა, მაგალითად, „საქსტატის“ მონაცემებით, ბოლო წლებში საქართველოში სიღარიბე შემცირდა; კორუმპირებულ ჩინოვნიკებსაც ვიჭერთ, ანუ ქვეყანას ვაშენებთ და რას გვერჩით-მეთქი?
_ ყველაფერი ეს საჩვენებლად კეთდება. გაიძახიან, ლარის კურსი კარგადააო, მაგრამ ამ კურსს თითოეული ჩვენგანი ჯიბეზე ვგრძნობთ და „საქსტატის“ მონაცემები რა შუაშია? _ ეს იგივეა, მელამ მოწმედ თავისი კუდი რომ მოიყვანოს.
თუ ვინმე ლუკმა პურის ფულს შოულობს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ხელისუფლება ნაბიჯებს წინ დგამს. საქართველოდან გაქცეული და ნებაყოფლობით გაქცეული ადამიანების რიცხვი გაზრდილია და სიღარიბის შემცირება ამას ჰქვია?
კორუფციას როგორ ებრძვიან, როცა უმაღლეს თანამდებობებზე მთავარი კორუმპირებულები ფუთფუთებენ, მაგრამ ამაზე ხმას არ იღებენ და გადამდგრებს საჩვენებლად რომ მიადგებიან, ეს ვერაფერი საქმეა! თვითონ თქვეს, რომ ანაკლიის მიმართულებით ასეულობით მილიონი გაიფლანგა, მაგრამ ამაზე პასუხი რატომ არავის მოსთხოვეს?
ნებისმიერი ტენდერი მეგობრობის, ძმაკაცობისა და „ატკატების“ მიხედვით ნაწილდება, მაგრამ არც ამაზე იღებენ ხმას. მოკლედ, რომელი ერთი ფაქტი დავასახელო? ისე, როგორ შეიძლება, კორუმპირებულმა კორუმპირებული დაიჭიროს? მინისტრები ხელისუფლებაში დახეული ფოსტლებით მოვიდნენ და დღეს ოფიციალური მილიონერები არიან. გამაგებინეთ, ეს რომელ კორუფციასთან ბრძოლის მაჩვენებელია? ყველაფერი თავის მოტყუებაა, ვითომ ვინმეს ატყუებენ, მაგრამ ვერავის ატყუებენ!
მინდა, „ოცნებას“ ვკითხო, უკვე ზაფხულია და თქვენ მიერ აშენებული ვილებისა და სასახლეების აუზებში წყალი ჩაასხით?!
_ მართლაც, საინტერესოა, ირაკლი სესიაშვილმა აუზში წყალი ჩასხა თუ არა?
_ აღარც მახსოვს, სესიაშვილის აუზზე იყო ლაპარაკი თუ ფარცხალაძის, უბრალოდ, ზოგადად ვკითხულობ. ხომ გახსოვთ, ივანიშვილმა რომ თქვა, _ რა მოხდა მერე, აუზი თუ არის, წყალი ხომ არ ასხიაო. მოკლედ, ქვეყანაში ასეთი მიდგომებია.
რომელ დემოკრატიაზე ვსაუბრობთ, როცა ინსტიტუტები არ გვაქვს, ქვეყანას ერთი კაცი მართავს და ამ ერთ ადამიანს უფრო მეტი უფლება აქვს, ვიდრე ადრეულ საუკუნეებში ქართველ მეფეებს ჰქონდათ: მაშინ ერთი კახეთის მეფე იყო, მეორე _ ქართლის, მესამე _ იმერეთის. ამას კი ყველაზე მეტი ტერიტორია აქვს და, პრაქტიკულად, მეფეა _ მის გარეშე არსად არაფერი წყდება!
უდავოდ ნიჭიერი კაცია და ამას ვერ წავართმევთ, მაგრამ მე პიროვნება კი არა, პროცესი მაინტერესებს!
_ ივანიშვილზე, როგორც თანამედროვე მეფეზე, ადრეც გვისაუბრია. ამიტომ მინდა, დავითგარეჯის თემა განვავრცოთ, მით უმეტეს, რომ ამ საკითხს, ბატონო გიგლა, კარგად იცნობთ. „ოცნება“ თავს იმართლებს, ეს პრობლემა სააკაშვილის დროსაც იყო და მე რა შუაში ვარო?
_ ეს პრობლემა მარტო სააკაშვილის კი არა, პატიაშვილის დროსაც იყო და 1921 წელსაც, მაგრამ ამ ხელისუფლებას ერთი ასეთი მფრინავი ფრაზა აქვს _ მისი უდიდებულესობა „რა მოხდა?!“ დროშას ვერ დაკიდებენ და რა მოხდაო? კაცს მოიტაცებენ და, რა მოხდაო? ტერიტორიული მთლიანობა მცირდება და, რა მოხდაო? დავითგარეჯაზეც რა მოხდაო? შე, დალოცვილო, ცუდ მაგალითებს რატომ ედრები? ის რომ ცუდი იყო, შენ უკეთესი არ უნდა გააკეთო?!
ჩვენი მეზობლების მიმართ დიდი პატივისცემა მაქვს, მაგრამ დავითგარეჯაში საზღვარი ყოველდღე მეტრობით აქეთ იწევს. ეს საკითხი აქტივისტებსა და ბერებს რომ არ დაეყენებინათ, ხელისუფლება გატრუნული იყო. აზერბაიჯანული მხარე ბულდოზერებით რომაა შესული და გზა გაჰყავს, ამის შესახებ მედიისა და ბერებისგან უნდა ვიგებდეთ?
თუ ვამბობთ, რომ დამოუკიდებელი საქართველო ვართ და ყველაფერი ყვავის, დემარკაციის კომისია რატომ არ მუშაობს? სხვათა შორის, პრობლემა მხოლოდ რუსეთისა და აზერბაიჯანის კი არა, ყველა მიმართუულებით გვავს.
_ ზურაბიშვილმა, როგორც იქნა, აღიარა, რომ დავითგარეჯის პრობლემა მისი განცხადებით გაცოცხლდა, ანუ ნათელია, რომ „ოცნებას“ იმ თაგვივით დაემართა, კატას რომ გამოთხრის, მაგრამ საინტერესოა, ხელისუფლებას, რომელიც ყველა მხრიდან წნეხის ქვეშაა, ეს ახალი თავსატეხი რისთვის აწყობდა? არსებობს მოსაზრება, რომ დავითგარეჯა „სოკართან“ ფინანსურ გარიგებაში გაიცვალა. ერთი სიტყვით, დიდი პოლიტიკური თამაშია?
_ ხელისუფლებას პრობლემების წამოწევა, რა თქმა უნდა, არ აწყობს, მაგრამ, ჯერ ერთი, ყველაფერი მისი უთავობის ბრალია. მეორეც, ანატომიას დააკვირდით _ პრობლემები მაშინ ჩნდება, როცა ამბავს მედია ან ვინმე სხვა გახეთქავს ხოლმე და მერე „ოცნება“ ფაფხურს და ამ ამბის გადაფარვას იწყებს.
აი, მაგალითად, ფოთის ღრმაწყლოვანი პორტის ამბავიც არ ვიცოდით, მაგრამ უცებ გახმაურდა და აღმოჩნდა, რომ ამ საქმესთან კავშირი ფარცხალაძეს, ანუ ისეთ ადამიანს აქვს, რომელსაც, წესით, შეხება არ უნდა ჰქონდეს. ამ თემის წამოწევა ხელისუფლებას, ცხადია, არ აწყობდა, მაგრამ გახმაურდა. ზუსტად ასე მოხდა დავითგარეჯასა და იგივე პანკისთან დაკავშირებითაც _ ხუთმეგავატიანი ჰესის გამო პანკისის მოსახლეობასთან პრობლემები შეიქმნა და მერე ჩაფარცხვა დაიწყეს.
ესენი ჩაფარცხვის ოინბაზები და ტაკიმასხარები არიან, მაგრამ საქმე ის არის, რომ ვერ ფარცხავენ და უბრალოდ, მიაჩუმათებენ ხოლმე! შეგიძლიათ, ერთი საკითხი მაინც დამისახელოთ, რომელზეც „ოცნებამ“ თქვა, აი, ეს პრობლემაა და უნდა გადავწყვიტოო? _ ასეთი არ არსებობს და ყველაფერს მალავს, მაგრამ თუ რამე უნებურად წამოვარდება, მერე გაქიჩმაჩდებიან და ლაპარაკობენ.
ამიტომაც ისე არ ვლაპარაკობ, როგორც ოპოზიციონერი _ ოპოზიციონერი რომ ვარ, ვინმემ ამიკრძალა, ისე ვისაუბრო, როგორც მოქალაქემ და გულნატკენმა კაცმა?
კიდევ ერთ მაგალითს გეტყვით: კახეთი ყოველ გაზაფხულზე ისეტყვება. „დელტაში“ რაღაც საკვლევი ინსტიტუტია, სადაც ბიუჯეტიდან მილიონობით თანხას რიცხავენ, ანუ ყოველ წელს ფული იხარჯება, მაგრამ ერთი ისეთი დანადგარი ვერ გააკეთეს, რომ სეტყვის საწინააღმდეგო ქმედება ჩაიდინონ _ რაკეტებით მოსახლეობას სახურავებს უმტვრევენ, მაგრამ სანამ ამაზე ადგილობრივმა მოსახლეობამ ხმაური არ ატეხა, ამათ ხმა არ ამოიღეს. ყველაფერში ასე იქცევიან და ამიტომაც ვამბობ, რომ მსგავსი უუნარო, უნიჭო, თან საოცრად ეშმაკი და გაიძვერა ადამიანების კრებული დიდხანს უნდა ეძებოთ. ამათ მოახერხეს, მოძებნეს და მთავრობაში მოათავსეს.
რამე პრობლემის გადამწყვეტები იცით, კიდევ რატომ არ არიან
_ რატომ?
_ პარლამენტში ფიგურა არ ჰყავთ! ესენი არიან ადამიანები, რომლებსაც ვაზელინი აქვთ გადასმული _ ვინ როგორ შეუძვრება იმ გარემოცვას, რომელიც ერთ კაცთან არის დაახლოებული! ქვეყანა ამაზეა აგებული და მეცინება, როცა სახელმწიფო ინსტიტუტებზე ლაპარაკობენ!
_ ბატონო გიგლა, იმ ყბადაღებული 9 წლის განმავლობაში დევნილობაში იყავით. მოდით, პირად წყენას თავი დაანებეთ და, როგორც სახელმწიფოებრივად მოაზროვნე მოქალაქემ მითხარით, 2012 წელს ხელისუფლებაში „ოცნების“ მოსვლა შეცდომა იყო?
_ იმ სისხლიანი რეჟიმის დასრულება ქვეყნის უკეთესი განვითარებისთვის, რომლისთვისაც ყველანი ვიბრძოდით, კარგი იყო, მაგრამ ეს ხელისუფლება მოვიდა თუ არა, ქვეყანა გაიყინა და, პრაქტიკულად, წინ არ მიდის! ზოგადად, ასეთი შედარება არ შეიძლება _ ის რეჟიმი იყო. რეჟიმს სისხლის დანთხევა ახასიათებს, მაგრამ ორგანიზებულია და რაღაცას აშენებს.
ამიტომ რეჟიმს კი არა, ნორმალური ინსტიტუტების მშენებლობას უნდა შევადაროთ, რასაც „ოცნება“ არ აკეთებს და სტაგნაციაში თავად ჩავარდა!
დღეს ქართული სახელმწიფო აბსოლუტურ ჩიხშია. „ოცნებამ“ თვითონაც არ იცის, საით მიდის. ერთ ფრაზას გაიძახიან, ევროატლანტიკური ინტეგრაციაო, მაგრამ არც ევროპა იციან, რა არის და არც _ ატლანტიზმი.
რომელი არა, მაგრამ ეს საგარეო საქმეთა მინისტრი განსაკუთრებით სამარცხვინოა _ ვითომ ოპოზიციაში იყო, მაგრამ ერთი თითი დაუქნიეს და დილით უკვე მინისტრობას დასთანხმდა. ამ კაცს ეკითხებიან, _ დავითგარეჯაში რა ხდებაო? და პასუხობს, _ უი, არ ვიცი, პრესისგან ახლა გავიგეო. ამ დროს კი ეს კაცი საქართველოსა და ევროპაში გაურკვეველ სიმპოზიუმებზე ყავისა თუ ვისკის წრუპვას არ აცდენს.
დიახ, ეს კაცი ევროატლანტიკურ ინტეგრაციას თუთიყუშივით გაიძახის, მაგრამ მისი მარგი ქმედების კოეფიციენტი ნულის ტოლია!
_ ამ ვითარებაში „ოცნება“ „ცეცხლითა და მახვილით“ ისევ „ნაციონალურ მოძრაობას“ ებრძვის. ასე, მაგალითად: მას შემდეგ, რაც სააკაშვილი უკრაინაში ჩავიდა, მთავარმა პროკურატურამ საგანგებოდ გვამცნო, მიშას ექსტრადირების მოთხოვნას ძალაში ვტოვებო.
_ სამარცხვინოა!
_ ქვეყნისთვის სააკაშვილთან ბრძოლა უფრო მნიშვნელოვანია თუ რეალური რეფორმების გატარება? იქნებ, პრობლემა ის არის, რომ პოლიტიკაში ორი მთავარი მოთამაშეა _ ყოფილი და მოქმედი ხელისუფლება?
_ დიახ, პრობლემა ეს არის. 2011 წლის 26 მაისს მაშინდელმა ხელისუფლებამ თბილისს სპეცრაზმი შემოუსია და სისხლის გუბეები დააყენა. მაშინ, საზოგადოებასთან ერთად, ჩვენი პოლიტიკური ძალა იყო, მაგრამ ყველაფერ ამის მიუხედავად, პირველი, რაც ხელისუფლებაში მოსულმა „ოცნებამ“ გააკეთა, „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ კოჰაბიტაცია და ჩვენ წინააღმდეგ ყოველდღიურ რეჟიმში ამხედრება იყო, რადგან შეჭირვებულები ვყოფილიყავით და პრობლემები გვქონოდა.
დღემდე ასეთი ზეწოლის ქვეშ ვართ და აგიხსნით, ასე რატომაც ხდება: ივანიშვილმა შუაგაკრეფის პრინციპი ოფიციალურად გამოაცხადა და ეს აწყობს, ანუ შუაგაკრეფის პრინციპი ხელისუფლებისა და იმ ოპოზიციური ძალის დატოვებაა, რომელიც ხელისუფლებას თავისი მდგომარეობის გასახანგრძლივებლად სჭირდება. ამ შუაგაკრეფის პრინციპით „ოცნება“ რეალურ და ჯანსაღ პოლიტიკურ ცხოვრებას კლავს. ეს, ჯერჯერრობით, გამოსდის. ჩვენ კი პარლამენტს გარეთ ვართ და იმისთვს ვიბრძვით, რომ ქართული საზოგადოების ნაწილმა „ფეისბუქკაკუნს“ თავი დაანებოს და ყველაფერს რეალურად შეხედოს.
_ უკაცრავად, საზოგადოებას რაში ადანაშაულებთ?
_ სააკაშვილისა და „ქართული ოცნების“ ბრძოლა დადგმული სპექტაკლია. ამიტომ მთავარი ეს კი არა, ისაა, რომ ორივე გავისტუმროთ და ხელისუფლებაში ჯანსაღი ეროვნული ძალები მოვიდნენ!
_ პირველი არ ხართ, ვინც „ოცნებისა“ და „ნაცმოძრაობის“ ბრძოლას დადგმულს უწოდებთ, მაგრამ, ბატონო გიგლა, არ დაივიწყოთ, რომ ჯანსაღ ეროვნულ ძალას, ანუ, ამ შემთხვევაში, თქვენს პარტიას, ძალიან ცოტა ამომრჩეველი უჭერს მხარს.
_ ხალხი მხარს კი გვიჭერს, მაგრამ დიდი რაოდენობით გაყალბება, დაშინება და მოსყიდვა ხდება. ყველა გიორგი სააკაძე და თევდორე მღვდელი არ არის _ ადამიანს უჭირს და არჩევნების დღეს „ოცნება“ 300 თუ 500 ლარით მიადგება და ეუბნება, _ ან არჩევნებზე არ წახვიდე, ან წადი და მე შემომხაზეო.
მოკლედ, ეს უნდა დასრულდეს და საზოგადოებამ გაითვალისწინოს, რომ ამ ერთჯერადი თანხით პოლიტიკური ცხოვრება იღუპება. ყველაფერი ეს კი ქვეყანას უკან ბუმერანგივით უტრიალდება!
ვინ თქვა, რომ ხალხი სახლში უნდა იჯდეს და პოლიტიკური პარტიები წარმატებას მისგან დამოუკიდებლად აღწევდნენ? საზოგადოება, რომელიც უღირს ხელისუფლებას ირჩევს, ამ ხელისუფლებისგან კი არ იჩაგრება, არამედ ამ ხელისუფლების უღირსი საქმეების თანამონაწილე ხდება! ეს უნდა გავითვალისწინოთ და სწორედ ამიტომაც, გაჭირვების მიუხედავად, ზოგიერთი პარტიასავით ვერც მარტივ მამრავლებად დაგვშალეს, ვერც მოგვისყიდეს. შესაბამისად, ახლა ჩვენი ბრძოლის მეორე ეტაპს განახლებული იდეებით, განახლებული სიმბოლიკითა და განახლებული სტრუქტურებით ვიწყებთ.
_ რას აპირებთ, ბატონო გიგლა?
_ აი, ყრილობა ჩავატარეთ. ახლა რეგიონებში დავიწყებთ შეხვედრებს და არ გავჩერდებით! იმედი გვაქვს, რომ საზოგადოება მხარს დაგვიჭერს _ ხალხის დიდი ნაწილი დარწმუნდა, რომ „ნაცებისა“ და „ქოცების“ თამაში გაგრძელდება და ისევ თვითონ დაზარალდება.
_ ბატონო გიგლა, მომიტევეთ, მაგრამ ამ კონტექსტში ერთ თემას შევეხები, კერძოდ, არსებობს მოსაზრება, რომ რუსეთი ბურჯანაძის ვასაძით ჩანაცვლებას ცდილობს. ამ ფონზე ხალხის მხარდაჭერის იმედი რატომ გაქვთ?
_ ჩვენი პოლიტიკური მოძრაობისა და ნინო ბურჯანაძის წინააღმდეგ, თავის დროზე, „ნაციონალებმა“ შავი პიარი ააგორეს.
_ ეს პიარი კი არა, რეალობა იყო _ პუტინს ბურჯანაძე არაერთხელ ეახლა და ეს ყველამ ჩვენი თვალით ვნახეთ!
_ დიახ, მაგრამ რაღაც პროპაგანდა მოგვაწერეს, თუმცა ჩვენი ერთადერთი ამოსავალი ეროვნული ინტერესებია.
_ ეროვნული ინტერესები პუტინთან შეხვედრებს ნიშნავს?
_ დაბალანსებული ურთიერთობა როგორც ჩრდილოეთთან, ასევე ევროპასთან უნდა გვქონდეს. უახლოეს ხანებში ნახავთ, რომ ბრიუსელში, ვაშინგტონსა და ლონდონში ნინო ბურჯანაძე სენატორებსა და პარლამენტარებს შეხვდება. მრავალვექტორული ურთიერთობა სწორედ ამას ნიშნავს და ქვეყნის ინტერესებიდან გამომდნარე, რა თქმა უნდა, ყველგან ჩავალთ.
_ დასავლეთის ქვეყნების დედაქალაქებში ჩასვლას არავინ გიშლით, მაგრამ რუსეთი ოკუპანტია და, შესაბამისად, მოსკოვში რა მიზნით უნდა ჩახვიდეთ, ოკუპანტს რაზე უნდა დაელაპარაკოთ?
_ ვიცით, რომ ოკუპანტია, მაგრამ ტანკებით მივადგეთ? _ ეს არ გამოდის. აი, სწორედ აქ გვინდა ჩვენი მეგობრები. დილიდან საღამომდე რომ გავიძახით, ჩვენი ამერიკელი პარტნიორებიო, მაგრამ თუ სტრატეგიული პარტნიორები არიან, მაშინ უნდა შევაწუხოთ _ როცა პუტინთან სასაუბროდ მიდიან, ერთ-ერთი უმთავრესი საქართველოს საკითხი იყოს!
_ ბატონო გიგლა, კითხვა დაგისვით და არ მიპასუხეთ: რუსეთი ბურჯანაძის ვასაძით ჩანაცვლებას ცდილობს?
_ ჩვენ ჩვენი ამომრჩეველი გვყავს…
ვიცი, ერთი პერიოდი სერიოზული საუბარი იყო, რომ ვასაძეს პოლიტიკაში დაბრუნება უნდოდა. ამის ფაქტები არ მაქვს, მაგრამ, რატომღაც, მგონია, რომ, ადრე თუ გვიან, 2020 წლამდე, ამას შეეცდება, მაგრამ არ ვიცი, რა გუნდი ჰყავს და როგორ მოვა. ისე, მოსვლას ვერც ავუკრძალავთ ან რატომ უნდა ავუკრძალოთ?
_ ანუ ადასტურებთ მოარულ ხმას, რომ ვასაძის პოლიტიკაში შემოყვანით „ოცნება“ იმ ელექტორატზე ითამაშებს, რომელიც ბურჯანაძის მხარდამჭერია?
_ ხომ გითხარით, რომ ჩვენ ძალიან სტაბილური მხარდამჭერები გვყავს და ეს ადამინები პოზიციებს არ იცვლიან!
სხვათა შორის, ახლახან შეხვედრები გვქონდა. პირადად მე მარნეულსა და ახალქალაქში ვიყავი, ასევე რუსთავში, ქუთაისსა და ზუგდიდში. ძალიან მესიამოვნა, რომ შეხვედრაზე არათუ ე. წ. ძველი გვარდიის წარმომადგენლები მივიდნენ, არამედ ახალგაზრდები და საშუალო თაობაც. მათ ყველაფერი ყელში ამოუვიდათ და ღიად ამბობენ, თქვენთან თანამშრომლობა და ყოფნა გვინდაო.
ეს ძალიან დიდი ბაზაა, თან ისიც გაითვალისწინეთ, რომ ამომრჩევლის 60% ჯერ ჩამოყალიბებული არ არის, ხმას ვის მისცემს.
_ იმედოვნებთ, რომ ამომრჩევლის ეს ჩამოუყალიბებელი 60% ხმას თქვენ მოგცემთ?
_ არა, ამას ვერ ვიტყვი, მაგრამ დასაყრდენი გვექნება!
რა თქმა უნდა, ყველა ცდილობს, რომ ვიღაცას რაღაც იარლიყი მიაკეროს და ამით თვითონ ისარგებლოს, მაგრამ ასეთ რაღაცებს უკვე მივეჩვიეთ.
ისე, თუ გახსოვთ, ივანიშვილმა რამდენი პარტია დაშალა ან რამდენი ლიდერი გააქცია და გამოაქცია? ზოგს მინისტრობა მისცა, ზოგი დიპლომატიაში ჩართო. რა, გგონიათ, რომ წინადადებები ჩვენ არ გვქონდა?
_ გქონდათ?
_ დიახ, უამრავი წინადადება იყო, მაგრამ არ გავიქეცით იმიტომ, რომ ჩვენი პრინციპები ცოტა სხვანაირია.
მოკლედ, წინ რთული გზა გვაქვს.
_ მარტო თქვენ კი არა, ზოგადად, მთელ ოპოზიციას რთული გზა აქვს. ამასთან, ანალიტიკოსების თქმით, 2020-ში „ოცნების“ დამარცხება იმ შემთხვევაში მოხერხდება თუ ყველა ოპოზიციური ფრთა გაერთიანდება. საქმე საქმეზე რომ მიდგეს, ბურჯანაძის პარტია გაერთიანებული ოპოზიციის წევრი გახდება?
_ ეს რთული საკითხია.
_ რატომ?
_ ყოველთვის ვამბობთ, რომ „ნაციონალურ მოძრაობასთან“, ქუდიც რომ შეგვიგდონ, ან თვითონ ოთხზე დაჩოქილი ხვეწნა-ხვეწნით რომ მოვიდეს, საერთო არაფერი გვექნება, რადგან მასთან საქმის დაჭერა რთულია, თუმცა არის საკითხები, რომლებზეც შესაძლოა, მთელი ოპოზიციური სპექტრი გავერთიანდეთ. ამ ეტაპზე ინტერესი მაჟორიტარულ არჩევნებს ემთხვევა _ ხელმოწერებს ჩვენც ვაგროვებთ, ანუ ამ საკითხში ხალხისა და ქვეყნის ინტერესები ერთმანეთს ემთხვევა. დანარჩენზე საუბარი კი ძნელია.
ისე, პირდაპირ ვთქვათ: „ოცნებას“ იმის ფინანსური რეზერვი აქვს, რომ 2020 წელს არ გაქრეს და, რა თქმა უნდა, პარლამენტშიც მოხვდეს, თუმცა ჩვენი მიზანია, რომ „ოცნება“ უმრავლესობთ აღარ მოვიდეს და კანონშემოქმედებით საქმიანობაში იმ დოზით ვმონაწილეობდეთ, რომ, მაგალითად, მთავრობის დამტკიცება უჩვენოდ ვერ მოხდეს. ყველაფერი იქითკენ მიდის, რომ „ოცნება“ პოლიტიკაში მთავარი გამთამაშებლის როლს ვეღარ შეასრულებს!

გიორგი აბაშიძე