პანკისის ხეობაში ჩატარებული სპეცოპერაციისას მოკლული 19 წლის თემირლან მაჩალიკაშვილის მამის, მალხაზ მაჩალიკაშვილის შესახებ სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურმა ინფორმაცია გაავრცელა, რომ მალხაზ მაჩალიკაშვილს განზრახული ჰქონდა ტერორისტული აქტის მომზადება . სუსმა გაავრცელა აუდიოჩანაწერი, რომლითაც, როგორც აცხადებენ, დასტურდება მალხაზ მაჩალიკაშვილის მიერ ტერორისტული აქტის ორგანიზება.
აღსანიშნავია, რომ სუსის მიერ ჩანაწერის გასაჯაროებას არ მოჰყოლია კონკრეტული ნაბიჯები, რაც სერიოზულ კითხვებს აჩენს რა იყო ხელისუფლების მთავარი მოტივაცია, ეს კითხვა, ჯერ კიდევ, პასუხგაუცემელია.

რა იკითხება ამ კონკრეტულ ქმედებაში? გრძელდება თუ არა უწყებათაშორისი დაპირისპირება? გარისკავს თუ არა ბიძინა ივანიშვილი და „ქართული ოცნება“ ვადამდელი არჩევნების ჩატარებას? რას უნდა ველოდოთ შუალედურ არჩევნებზე და აქვს თუ არა გიორგი გახარიას პრემიერ-მინისტრობის პოსტზე დანიშვნის პერსპექტივა?
აღნიშნულ თემებზე „ქრონიკა+“ ანალიტიკოს გია ხუხაშვილს ესაუბრა:

_ბ-ნო გია, როგორ ფიქრობთ, მაჩალიკაშვილის საქმესთან მიმართებით რამდენად ადეკვატურად მოიქცა სუსი და როგორ დაინახეთ თქვენ, ზოგადად, ეს თემა?
_ ერთი მხრივ, გაკეთდა ძალიან ხმამაღალი განცხადებები ტერორიზმთან დაკავშირებით. ხელისუფლების მიერ გამოცხადებული ტერორისტი ერთი კვირის განმავლობაში პირდაპირ საჯარო ინტერვიუს იძლევა, ქალაქის ცენტრში ცხოვრობს, ასეულობით ადამიანთან აქვს კომუნიკაცია ტელეეთერებში დადის და ა. შ. მინიმუმ, კითხვა ჩნდება: თუ ეს ადამიანი ტერორისტია, იმ ადამიანების უსაფრთხოება, ვისთანაც მას ამ ქვეყანაში ყოველდღიურად კომუნკაცია აქვს, დაცულია? პარალელურად, ეპატიჟებიან: მობრძანდით, ბატონო, სუსშიო და ეს ეუბნება, როცა მეცლება, მოვალო. ანუ ეს ყველაფერი აბსურდამდე მივიდა. მის სავარაუდო თანამზრახველს, მის ძმისშვილს, გამოუცხადეს, _ ძალიან გვიყვარხარ, ჩვენი თანადგომის იმედი გქონდესო, ხელი ჩამოართვეს და იქიდან გამოუშვეს. როგორ შეიძლება, ამ ქმედებების შეთავაზება იმ ხმაურიანი განცხადების ფონზე, რასაც ძალიან მძიმე დანაშაული _ ტერორიზმი ჰქვია?! ეს კითხვა ჩნდება და გაუგებარია. ხელისუფლება, მინიმუმ, უსუსურია და ამის დემონსტრირებას ახდენს. სავარაუდოა, რომ უფრო სხვა ისტორიასთან გვაქვს საქმე. არა იმასთან, რასაც გვაყურიებინებენ და გვასმენინებენ, არამედ რაღაც დიდ დაპირისპირებასთან, რომლის კატალიზატორი უნდათ, გახადონ მაჩალიკაშვილის საქმე. რაღაც ასეთი შთაბეჭდილება რჩება. იქიდან გამომდინარე, რომ ინფორმაცია ჯერ არასაკმარისია, საბოლოო დიაგნოზს, რა თქმა უნდა, ვერ დავსვამ, თუ რა ხდება. ამ დღეებში, ალბათ, ბევრი რამ გამოჩნდება. პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ყველაფერი საკმაოდ მძიმე მოსასმენი იყო, მაგრამ მოყვა თუ არა ამას რეალური ქმედებები, არ ვიცით. შესაძლოა, ადამიანმა ემოციურად რაღაც თქვა და მეორე წუთს ისევ გადათქვა და სხვა რაღაც გააკეთა. როგორ მოქმედებენ ტერორისტები? _ ისინი ერიდებიან საჯაროობას, იმალებიან, უფრო მეტად იატაკქვეშეთში გადადიან და კონსპირაციულად ცხოვრობენ. ტერორისტი, რომელიც რუსთაველზე, ქალაქის ცენტრში, ცხოვრობს და ათეულობით საჯარო განცხადებას აკეთებს, ასეთი პრეცედენტი მსოფლიო ისტორიაში არ ვიცი. ასე რომ, ეს ყველაფერი გაუგებარია და, სამწუხაროდ, ტრაგიკომიკურ ხასიათს ატარებს.
_ თქვენ აღნიშნეთ, რომ, სავარაუდოდ, დიდ დაპირისპირებასთან გვაქვს საქმე. კონკრეტულად რომ გვითხრათ, რას გულისხმობთ?
_ დაბეჯითებით ვერ ვისაუბრებ, მაგრამ პანკისისა და სუსის ირგვლივ განვითარებული პროცესები ისე აიკინძა, ბოლოს საკადრო გადაადგილებებთან დაკავშირებით განცდა შეიქმნა, რომ შეიძლება, შიგნით სისტემაში გაჩნდა რაღაც ცუდი მოლოდინები კონკრეტული ადამიანების მხრიდან იმიტომ, რომ ახალი ადამიანის მისვლა, მოგეხსენებათ, გარკვეულ რევიზიას გულისხმობს უწყებაში და ვიღაცამ გადაწყვიტა, რაღაცნაირად ამის პროვოცირება მოეხდინა. ფაქტობრივად, სისტემამ თვითგადარჩენაზე დაიწყო მუშაობა. ძალოვან უწყებაში კი თვითგადარჩენას რაღაც ძალიან ხმაურიანი საქმის ინიცირება სჭირდება, რომ შეუძლებელი გახადონ ნორმალური მუშაობა და სისტემის ნორმალური რეფორმირება. მთელ ამ პროცესებში, თუ ჩვენ ლოგიკის დანახვა გვინდა, არ გამოვრიცხავ, რომ ეს უწყებათაშორისი ომის გამოძახილი იყოს და თუნდაც _ უწყების შიგნით არასასიამოვნო მოლოდინებზე რეაქცია. კატეგორიული ვერ ვიქნები ინფორმაციის სიმწირის გამო და ესეც ხელისუფლების პასუხისმგებლობაა, როდესაც ის არ გვაწვდის ინფორმაცას, ხოლო როცა საინფორმაციო შიმშილი იწყება, ვარაუდებზე გადავდივართ. ხელისუფლება დღემდე არაფერს ამბობს. მოგვასმენინეს ერთი ჩანაწერი, გამოგვიცხადეს, რომ კაცი არის ტერორისტი. ცივილიზებულ სამყაროში კაცს, როცა ტერორისტად აცხადებენ, ის უკვე ციხეში ზის. კაცი ტერორისტად გამოაცხადო და შემდეგ ერთი კვირა დაკითხვაზე მისვლას ეხვეწო, ეს რას ჰგავს _ არ მესმის! რაც შეეხება გახარიას, ვიცით ჩვენი ჩინოვნიკების შესაძლებლობები. თუ ჩვენ სხვა ჩინოვნიკების შეცდომების ჩამოთვლა შეგვიძლია სიბრიყვესთან დაკავშირებით, გახარიასთან მიმართებით ამას ვერ გავაკეთებთ იმიტომ, რომ, სხვებისგან განსხვავებით, ის ბრიყვს არ ჰგავს. იქიდან გამომდინარე, რომ გახარია მმართველობითი სისტემისთვის მიუღებელია, რადგან ის, გარკვეულწილად, „აღმოსავლეთის ექსპრესში“ ზის და არავის სურს მისი იქ ყოფნა, ზუსტად იმიტომ, რომ ის თავისი კომპენტენციით სხვებზე მაღლა დგას, ინტერესჯგუფებს ეს მდგომარეობა არ მოსწონთ და მისი მოშორება ამ ინტერესჯგუფების მიზანია. მათ შეიძლება, ქვეყნის მართვის ინტელექტი არ ჰყოფნით, მაგრამ ინტრიგები და მამაძაღლობა ისწავლეს. მე სრულიად ვერ გამოვრიცხავ, რომ ეს ყველაფერი შეიძლება თავიდან დაგეგმილი არ იყო, არამედ უკვე მერე გაღვივებულია იმ მიზნით, რომ გახარიასთვის მაქსიმალური პრობლემები შეექმნათ და თუ საქმეს მის პოლიტიკურ პასუხისმგებლობამდე მიიყვანდნენ, ეს მათთვის გაცილებით უკეთესი იქნებოდა. ასე ვითარდებოდა მოვლენები. ახლაც, მაჩალიკაშვილის საქმესთან დაკავშირებით, ვერ ვიტყვი, რომ გახარიასთან დაპირისპირების ელემენტად შეიძლება იყოს გამოყენებული, მაგრამ იქიდან გამომდინარე, პანკისის ირგვლივ რაც ხდება, ამ ყველაფერს კავშირი აქვს მაჩალიკაშვილის ოჯახის ტრაგედიასთან, ეს თემები ერთმანეთზე გადაბმულია. მე იმასაც არ გამოვრიცხავ, რომ როენას დაპატიმრებაც დიდი სახელისუფლებო ბრძოლების გამოძახილი იყოს. თითქოს რა შუაშია, მაგრამ შიგნით რაღაც დიდი დუღილი რომ მიდის, ეს ფაქტია. როდესაც მმართველობითი სისტემა კრიზისში შედის და სახელმწიფოებრივი ამოცანების გადაწყვეტის რესურსი აღარ გააჩნია, ანუ პოზიტიური დღის წესრიგი არ აქვს, შიდა ომები იწყება; როცა გარე სამყაროსთან კომუნიკაციის უნარები იკარგება, შიგნით ერთმანეთთან იწყებენ ბრძოლებსა და ინტრიგებს. ამ ყველაფერში ვართ ახლა მოქცეული.
_ როგორ ფიქრობთ, რამდენად ადეკვატურად უპასუხა გახარიამ მის წინააღმდეგ დაწყებულ ბრძოლას?
_ საერთოდ, გახარიას კრიზისების ოპერატიულად მართვის ძალიან კარგი უნარი აქვს. პანკისში განვითარებული მოვლენებისას, იმ დღეს, იმ წუთას, ჩემი აზრით, მან მაქსიმუმი გააკეთა და ის, რომ პროცესები კიდევ უფრო დიდ უბედურებაში არ გადაიზარდა, მისი დამსახურებაა. ოპერატიული კრიზისმენეჯმენტი ეს ერთი ამოცანაა, მაგრამ სტრატეგიულად ისიც მინუსში დარჩა და _ ხელისუფლებაც. ამხელა ამბავი მოხდა, უბედურებაში არ გადაიზარდა, მაგრამ თემა ჰაერში გამოკიდებულია. რეგიონში დაძაბულობის რესურსი გაიზარდა და ის ჰესიც ვერ შენდება. გაუგებარი სიტუაცია შეიქმნა, ანუ სტრატეგიულად კრიზისი კი არ გადაილახა, არამედ გაღრმავდა, თუმცა იმ სიტუაციაში, იმ დღეს გადავრჩით. გახარიას აქვს ძალიან კარგი ოპერატიული მართვის უნარი, მაგრამ სტრატეგულ ხედვებთან დაკავშირებით ჯერ კიდევ რჩება სერიოზული კითხვები.
_ ე. ი. შიდა ომში გახარიას წინააღმდეგ ყველა ერთად იბრძვის?..
_ ფაქტობრივად, ასეა, გახარია „აღმოსავლეთის ექსპრესშია“ _ ის არავის უნდა. მისი ყველაზე დიდი სუსტე ის არის, რომ მან ვერ მოახერხა საკუთარი გუნდის ფორმირება. არ ვამბობ, რომ ყველა მას უტევს, მაგრამ სხვადასხვა ჯგუფის ინტერესთა თანხვედრა მოხდება, რომელსაც ერთმანეთთან შეთანხმება არ უჭირს, ამიტომაც ის უნდა ელოდოს დარტყმებს, როგორც მარჯვნიდან ისე მარცხნიდან, უკნიდანაც და წინიდანაც, რადგან მას, ფაქტობრივად, ხელისუფლებაში მოკავშირე არავინ ჰყავს.
_ შუალედურ არჩევნებთან დაკავშირებით განსაკუთრებით საინტერესოა ზუგდიდი და მთაწმინდის ოლქი. ზუგდიდში უკვე გამოჩნდა პლაკატები, სადაც მოსახლეობას ახსენებენ სააკაშვილის განცხადებებს გამსახურდიასთან დაკავშირებით და მოუწოდებენ, არ მისცენ ხმა სანდრა რულოვსს. ჩვენ ვნახეთ, რომ მსგავსმა კამპანიამ ეფექტიანად იმუშავა საპრეზიდენტო არჩევნებზე. როგორ ფიქრობთ, ამჯერად რამდენად იმოქმედებს ეს ტაქტიკა „ქართული ოცნების“ სასარგებლოდ?
_ არ მინდა წინასწარი პროგნოზების გაკეთება. ვფიქრობ, რომ ანტიმიშას პროექტი დღითი დღე ისტორიას ბარდება. გასაგებია, რატომაც ჩადიან ზუგდიდში და ნიანგის ცრემლებს ღვრიან, წინასაარჩევნოდ გაუსკდებათ ხოლმე სიყვარულის ბუშტი, მათ შორის, ზვიად გამსახურდიას მიმართაც. ასე რომ, ეს ყველაფერი ხალხისთვის არადამაჯერებელია. ამას გარკვეული ეფექტი ჰქონდა, მათ შორის, საპრეზიდენტო არჩევნებზე, მაგრამ ზუგდიდში რამდენად ეფექტიანი იქნება, ეს არჩევნებზე უნდა ვნახოთ. ზუგდიდის არჩევნები გარკვეული ტესტია, მათ შორის, ამ თემასთან დაკავშირებითაც ანტიმიშას პროექტი, ჯერ კიდევ, მოქმედებს. შედეგებს უნდა დაველოდოთ, თუმცა არა მგონია, რომ ხელისუფლებას ზუგდიდში მაინცდამაინც კარგად ჰქონდეს საქმე. რაც შეეხება მთაწმინდას, სხვა სურათს ველოდი, მეგონა, ოპოზიცია, რაღაცნაირად, შეთანხმდებოდა ერთიან არაპარტიულ კანდიდატზე და გენერალური ბრძოლის სახე მიეცემოდა, მაგრამ ეს ვერ მოხდა. სამწუხაროდ, ძლიერი კანდიდატები ოპოზიციამაც ვერ გამოკვეთა. ვერც ხელისუფლება დაიკვეხნის თავისი არჩევნით. მიუხედავად იმისა, რომ ლადო კახაძეს კარგად ვიცნობ და პროფესიაში მის პროფესიონალიზმს პატივს ვცემ, მისი პოლიტიკური ბიოგრაფია საკმაოდ ოდიოზურად გამოიყურება. რაში სჭირდებოდა მას ეს, ჩემთვის აბსოლუტურად გაუგებარია. 2 წლის წინ დღეს უკვე მოღალატედ გამოცხადებული პაატა ბურჭულაძის სახელით იყრიდა კენჭს და იმ პარტიის სახელით ირჩევენ, ვინც, ფაქტობრივად, ლადო კახაძეც მოღალატედ გამოაცხადა. როცა ადამიანს მსგავსი რაღაცების კეთება შეუძლია, ეს არ მეტყველებს მასზე კარგად, თავი რომ დავანებოთ მის ღრმა წარსულს, როდესაც „მოქალაქეთა კავშირიდან“ გადაბარგებული ლეიბორისტების სახე იყო. აქ კომენტარები არ არის საჭირო. უბრალოდ, ლადო კახაძეს უნდა დავაწეროთ: No comment და რას ერჩოდი, ლადო, შენს საკუთარ თავს? იქიდან გამომდინარე, რომ ოპოზიციაც ძალიან მყარად და ძლიერად ვერ არის წარმოდგენილი, ამ შემთხვევაშიც უნდა ველოდოთ ხმების გაბნევას. ხმების გაბნევის პირობებში ხელისუფლებას ადმინისტრაციული და მატერიალური რესურსის სახით გარკვეული უპირატესობა აქვს. რამდენად მოხდება ამ უპირატესობის რეალიზება, ესეც არჩევნებზე უნდა ვნახოთ. ყოველ შემთხვევაში, ვფიქრობ, რომ პირველ ტურში, როგორც ზუგდიდში, ასევე მთაწმინდაზეც, თემის დახურვა გაჭირდება. რაც შეეხება მთაწმინდაზე ოპოზიციის კანდიდატს, ამასთან დაკავშირებით ჩემი მოსაზრება მქონდა. ვფიქრობდი, რომ ძალიან კარგი იქნებოდა, თუ ანა დოლიძე გადადგამდა ამ ნაბიჯს და ყველა ოპოზიციური პარტია მას დაუჭერდა მხარს. ამ შემთხვევაში, ხელისუფლება გარდაუვალი მარცხის წინაშე აღმოჩნდებოდა, ეს კი სამომავლოდ, 2020 წლისთვის, პოლიტიკური პროცესისთვის ძალიან კარგი იქნებოდა. სამწუხაროდ, ანამ ვერ მიიღო ეს გადაწყვეტილება და არსებული რეალობის წინაშე დავდექით.
_ ფაქტია, რომ ვერ მოხერხდა ოპოზიციის კონსოლიდაცია არაპარტიული კანდიდატის ირგვლივ. საინტერესოა, როგორ აფასებთ და რამდენად ლოგიკური გგონიათ „თავისუფალი დემოკრატებისა“ და „ევროპული საქართველოს“ გაერთიანება? რა შანსები აქვს შალვა შავგულიძეს?
_ ეს ჩემთვისაც ძალიან წინააღმდეგობრივი საკითხია. რომ გითხრათ, შალვას გაერთიანება „ევროპულ საქართველოსთან“ ძალიან მესიამოვნა-მეთქი, ასე ნამდვილად არ არის, მაგრამ, მეორე მხრივ, ისტერიკა და მურუსიძის წინ წამოწევით აბსოლუტურად ბინძური შეტევები შალვა შავგულიძეზე, რბილად რომ ვთქვათ, კატეგორიულად მიუღებელია და ძალიან უსამართლოა.
_ ბ-ნო გია, თუმცა აქვე უნდა აღვნიშნოთ, რომ მურუსიძე-შავგულიძის სატელევიზიო დებატების შემდეგ საზოგადოების საკმაოდ დიდ ნაწილს მურუსიძესთან მიმართებით უარყოფითი დამოკიდებულება დადებითი კუთხით შეეცვალა…
_ საზოგადოებისთვის სამართლებრივი დებატები საერთოდ არ არის საინტერესო. ფორმალური, სამართლებრივი კონტექსტი აქ შეიძლება იყოს ერთი და ამაზე ვიდაოთ. ჩვენ საზოგადოების წევრები იურისტები ხომ არ ვართ?! ამ საზოგადოებაში ყველას თავისი ადგილი აქვს. მურუსიძეს აქვს თავისი ადგილი, რომ ის იყო სისტემის ერთ-ერთი მკვლელი, რომელიც მუშაობდა სისტემაზე და სისტემის დავალებებზე. ეს გირგვლიანის საქმეს უკავშირდებოდა თუ სხვა საქმეს, ამას რა მნიშვნელობა აქვს? _ ის იყო ჩვეულებრივი ქილერი, რომელიც სისტემაზე მუშაობდა და ასრულებდა კიდეც მის დავალებებს. შალვა შავგულიძე კი იყო ადამიანი, რომელიც სისტემას ეწინააღმდეგებოდა, ეს არის სწორედ მათ შორის განსხვავება. კონკრეტულად, გირგვლიანის თემასთან დაკავშირებით, სამართლებრივ დებატებს ვინ მოიგებს და ვინ წააგებს, ამას რა მნიშვნელობა აქვს? ამ შემთხვევაში, ჩვენ არ ვლაპარაკობთ სამართლებრივ პროცესზე, ჩვენ ვსაუბრობთ პოლიტიკურ პროცესზე. საერთოდ, რა შუაშია დეპუტატობის კანდიდატისა და მოსამართლის დებატები, ეს რა უბედურებაა?!
_ თუმცა იგივე შალვა შავგულიძე, რომელიც, როგორც თქვენ ამბობთ, სისტემის წინააღმდეგ იბრძოდა, დღეს იმ ადამიანების გვერდით დგას, ვინც მაშინ სისტემის შემქმნელებად მიიჩნეოდნენ და იმ სისტემის სახეები იყვნენ. სწორედ ამიტომ მათ ხომ მოუწევთ პოლიტიკური ფასის გახდა?
_ გითხარით, რომ ჩემთვის ეს არ არის სასიამოვნო, მაგრამ, მეორე მხრივ, ქვეყნისთვის ოპოზიციის შავბნელობა ბევრად უფრო ნაკლები პრობლემაა, ვიდრე ხელისუფლების.
ხელისუფლებას, რომელმაც კოლექტიური მურუსიძეები, ანუ ეს სისტემური ქილერები გადმოიბარა და ისინი გულში ჩაიხუტა, შავგულიძეზე სალაპარაკო არ აქვს. შავგულიძე „ევროპულ საქართველოსთანაა“, როგორც ოპოზიციონერებთან და არა როგორც წინა ხელისუფლებაში მყოფ დამნაშავეებთან. თუ ისინი დამნაშავეები იყვნენ, ამ ხელისუფლებას უნდა მოეხერხებინა და დაესაჯა ისინი, თუ ისინი არ დასჯილან და მით უმეტეს, ზოგიერთი მათგანი, როგორც ვუყურებთ, ინანიებს და შეცდომებზე ლაპრაკობს, არ ვიცი, რამდენად გულწრფელი არიან, შალვა შავგულიძის მათთან ყოფნაში სახელმწიფოებრივ პრობლემას ვერ ვხედავ. სახელმწიფოებრივ პრობლემას იმაში ვხედავ, რომ „ქილერები“ გადმობარგდნენ ამ ხელისუფლებაში. მიშა სააკაშვილს პირადად კი არ ვებრძოდი და პირადი ჯინი კი არ მჭირდა, მიშა სააკაშვილის მიერ შექმნილ დანაშაულებრივ სისტემას ვებრძოდი კოლექტიური მურუსიძის სახით, ანუ ადამიანების სახით, რომლებიც მიშას დავალების შემთხვევაში მზად იყვნენ, ნებისმიერი ადამიანი მოეკლათ ან ციხეში ამოელპოთ. იმას ვებრძოდი, იმ სისტემას ვებრძოდი. პირადად მიშასთან არანაირი პრობლემა არ მქონია. როდესაც დღევანდელი ხელისუფლება მეუბნება, მიშა იყო ცუდი, თორემ ესენი ტკბილი და მურაბა ხალხი იყვნენო, რანაირად შეიძლება მათ ამ თამაშში გავყვე? _ ვერ გავყვები. რანაირად შეიძლება შალვა შავგულიძე ჩავთვალო უბედურებად? _ ვერ ჩავთვლი. ჩემთვის ადრეც მურუსიძე იყო უბედურება და ახლაც მურუსიძეა უბედურება.
_ ბოლო დროს გავრცელებული ინფორმაციით, სამთავრობო ცვლილებები იგეგმება და შესაძლოა, პრემიერ-მინისტრის პოსტზე გიორგი გახარია ვიხილოთ, რამდენად რეალური გგონიათ ეს გავრცელებული ინფორმაცია?
_ ნაკლებად სავარაუდო მგონია. განა იმიტომ, რომ გახარია თავისი პოტენციალით ყველაზე მეტად არ აკმაყოფილებს ამ სტანდარტს, პირიქით, ის სხვებზე მეტადაც კი აკმაყოფილებს. გარკვეული პოლიტიკური მოსაზრებებით, ვფიქრობ, რომ მას პრემიერ-მინისტრობის პერსპექტივა არ აქვს. დღეს რაც ხდება, ეს არის ვიღაცის წარმოდგენებზე აგებული „ედემის ბაღი“, როდესაც ყველა მცენარე დარგო, მორწყა, დგანან ხეები ფოთლებს გამოისხამენ და ა. შ. მოძრავი, საკუთარი ინციატივების გამოხატვისა და საკუთარი აზრის მქონე ადამიანი სისტემაში, მაინცდამაინც, არავის სჭირდება. ასე რომ, გახარიას პოლიტიკურ კარიერას პრემიერ-მინისტრობის მიმართულებით ძალიან სკეპტიკურად ვუყურებ. რაც შეეხება „ედემის ბაღს“, ეს არის ის, სადაც ცოცხალი არსება არ ხარობს, ამ ბაღში მხოლოდ მცენარეებია, რომელსაც სადღაც ჩარგავს, არ მოეწონება, ამოთხრის და სხვაგან გადარგავს. ისეთი მმართველობითი სისტემა მივიღეთ, არ უნდა გაინძრე, საკუთარი არაფერი უნდა გქონდეს. ფოთლები და ყვავილები მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა გამოისხა, თუ მე მივალ და მოვრწყავ, თუ არ მოვრწყავ, მაშინ დაჭკნები. ჩვენ გვაქვს „ედემის ბაღი“. ამ „ედემის ბაღიდან“ კი ადამი და ევა უკვე გამოყრილები არიან. ცოცხალი არსებები იქ აღარ არიან.
_ ინფორმაცია იმის შესახებაც ვრცელდება, რომ ბიძინა ივანიშვილი ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნებისთვის ემზადება და ამასთან დაკავშირებით კონსულტაციებს გადის. როგორ ფიქრობთ, გარისკავს თუ არა ქვეყნის არაფორმალური მმართველი და რამდენად ლოგიკური სვლა იქნება „ქართული ოცნების“ მხრიდან ამ მოცემულობაში ვადამდელი არჩევნების ჩატარება?
_ შეიძლება, რაღაცებს საუბრობენ, მაგრამ სკეპტიკურად ვუყურებ, რომ ასეთი გადაწყვეტილების მიღების უნარი ჰქონდეს ამ ხელისუფლებას. პოლიტტექნოლოგიურად ერთი წლის შემდეგ ამ ხელისუფლებას ბევრად მძიმე მდგომარეობა ექნება, ვიდრე ახლა აქვს. შესაბამისად, მათ ინტერესებში შეიძლება იყოს ვადამდელი არჩევნების ჩატარება. ახლა მეტი შანსი აქვთ, ამ შემთხვევაში, პროპორციული წესით არჩევნების ჩატარების საკითხი დღის წესრიგიდან იხსნება და შეეძლებათ, ფორსირებულად დაიბრუნონ ლეგიტიმაცია, მაგრამ ეს ნაბიჯიც სარისკოა. 2020 წლის შემოდგომაზე კი მათ ბევრად უფრო მძიმე და სავალალო მდგომარეობა ექნებათ. მათ ეს ესმით, ამიტომ დასწრებაზე თამაში, პოლიტტექნოლოგიურად, შეიძლება სწორი იყოს, მაგრამ დასწრებაზე თამაში უკავშირდება რისკებს. ადამიანები, რომლებიც აბსოლუტურად შემთხვევით არიან მოხვედრილები პოლიტიკაში და კაბინეტებში სხედან, მათთვის იქ გატარებული ყველა წუთი სულზე უტკბესია. იმ კაბინეტებიდან ისინი ასე მარტივად არ გამოვლენ, ისინი ახლა ტკბობაში არიან და კიდევ ერთი წელი იქ ჯდომა მთელ ცხოვრებად უღირთ.
იმათ კაბინეტებში ჯდომა მთელ ცხოვრებად კი უღირთ, მაგრამ თუ ივანიშვილი საჭიროდ მიიჩნევს, მათ მოუწევთ სანუკვარი კაბინეტების დატოვება…
ივანიშვილმა შეიძლება საჭიროდ მიიჩნიოს, მაგრამ უკვე შორს ვარ იმ აზრისგან, რომ ის პროცესს ასე მარტივად მართავს. მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ის უდავოდ რჩება ძალის ცენტრად, მაგრამ ის უკვე აღარ არის ავტორიტეტი. ამ დროს კი მას ჰგონია, რომ რაღაცას წარმოადგენს. ამ ბოლო დროს მის მიმართ თანაგრძნობის მეტი სხვა ემოცია აღარ მაქვს. ის ძალიან რთულ მდგომარეობაშია. თავისი წარსულიდან გამომდინარე, ამას ნამდვილად არ იმსახურებდა, მაგრამ თავის თავს დააბრალოს, რაც ახლა ემართება. სისტემურად ეს ხელისუფლება უკვე დასრულებულია, მთავარი ახლა ის არის, მოახერხებს თუ არა საზოგადოება ყველაფრის ისე გაფორმებას, რომ დიდი რისკები ავიცილოთ თავიდან. ჩვენ ხომ ვხედავთ, რომ ხელისუფლება სისტემურად პარალიზებულია, ჩვენ ხომ ვხედავთ, რომ ხელისუფლება არ არსებობს. ამაზე მეტი ტესტი რა გინდათ, კაცი ტერორისტად გამოაცხადეს და ერთი კვირა დაკითხვაზე მისვლას ეხვეწებოდნენ (იცინის). მითხარით, არსებობს ეს ხელისუფლება? _ არ არსებობს! დღეს ხელისუფლების ამოცანა ძალაუფლების შენარჩუნებაა, სხვა ამოცანა მას არ გააჩნია. ისინი ელექტორალურ მხარდაჭერაზე აღარც ფიქრობენ, ისინი რესურსების მონოპოლიზებაზე ფიქრობენ, ანუ აკონტროლონ ფინანსური ნაკადები მთლიანად, რომ ოპოზიციაში ფული არ გაჩნდეს და ასევე აკონტროლონ ადმინისტრაციული რესურსი თავიდან ბოლომდე. ხელისუფლების ამოცანა ამ ორი რესურსის მონოპოლიზებაა. ვფიქრობ, რომ მათ ამის გაკეთება ძალიან გაუჭირდებათ, თუ ოპოზიცია იქნება ადეკვატური და ამ ხაფანგში არ გაებმება.
_ ივანიშვილს არაერთხელ უთქვამს, რომ შუა უნდა გაიკრიფოს. რა შემთხვევაში ვერ შეძლებს ის ამ ხრიკის გამოყენებას?
_ წეღან ვისაუბრეთ სამეგრელოს არჩევნებზე, ეს არის ტესტი, შუას გაკრეფის მთავარი ინსტრუმენტი ანტიმიშას ფორმირებაა, თუ ანტიმიშას ფაქტორმა სამეგრელოში ახლა არ იმუშავა. ეს ნიშნავს, რომ შუა გაკრეფის ისტორიაც დამთავრდა.

ნენე ინჯგია