ყოფილმა პარლამენტარმა და „ქართული ოცნების“ აქტიურმა მხარდამჭერმა, ხათუნა ხოფერიამ, მმართველი გუნდი ღიად გააკრიტიკა და განაცხადა, რომ ის ხმას აღარ მისცემს მათ „ნაციონალური მოძრაობის“ ხარჯზე ქულების დასაწერად.

„ვააა… არ ყოფილა 9-წლიანი სისხლიანი რეჟიმი, არც გირგვლიანი მოუკლავთ, არც „კასტილიანს“ „უმუშავია“, არც ბუტა და გიო დაუხვრეტიათ, არც 26 მაისი გამოგვივლია, არც _ 7 ნოემბერი, არც ბადრი მოუკლავთ და არც _ ზურა. არც გორი გაუჟუჟავთ უტვინობით და არც კოდორი ჩაუბარებიათ არსენალიანად, არც ციხის რეჟიმი ყოფილა, არც _ ბიზნესების ტერორი, არც ფარული კადრები გადაუღიათ… ჰო… არცა შიოლა ყოფილა…
თქვენი ფუფალა!
უკაცრავად, დამავიწყდა, რომ დღეიდან „ნაციონალიც“ ვარ.
მოკლედ, თქვენი „ნაციონალი“ ხათუნა ხოფერია!
აი, ასე!
P. S.
ვინც აწი თქვენ ხმა მოგცეთ ან „ნაცების“ ხარჯზე ქულების დაწერის უფლება, იმის დედაც ვატირე“, _ დაწერა ხოფერიამ სოციალურ ქსელში.

როგორ აფასებს „ოცნების“ აქტიური მხარდამჭერი ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებს და ხედავს თუ არა იგი მმართველ გუნდში კრიზისს?

„ქრონიკა+“-ის კითხვებს ხათუნა ხოფერიამ უპასუხა:

_ ქალბატონო ხათუნა, საუბარს თქვენი ბოლო განცხადებით დავიწყებ, რომელიც სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნეთ: „უკაცრავად, დამავიწყდა, რომ დღეიდან „ნაციონალიც“ ვარ“… და ა. შ. რატომ დაწერეთ ეს სტატუსი და ფიქრობთ თუ არა, რომ მმართველ გუნდში პოლიტიკური კრიზისია?
_ მგონი, ცოტა მძიმედ არის ნათქვამი, თითქოს პოლიტიკური კრიზისია. ვფიქრობ, ეს ჩვეულებრივი პოლიტიკური პროცესია, რომელიც ნებისმიერი პარტიის ხელისუფლებაში არსებობას თან ახლავს. ანალოგიური პროცესები ასევე თან ახლავს ოპოზიციურ პარტიებსაც, რადგან ვხედავთ, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ რამდენიმე პარტიად დაიშალა და ეს ყველაფერი, ბუნებრივია, ოპოზიციურ სივრცეში თავიანთი ნიშის დაკავებას ემსახურებოდა. სწორედ ასეთი მოცემულობა გვაქვს მმართველ პარტიაშიც, რადგან მმართველი პარტია უკვე მეშვიდე წელია, ხელისუფლებაშია. როცა სიები დგებოდა, ვინც პარლამენტში მოდიოდა, თავისი ნაბიჯი უნდა გაეაზრებინა… პარლამენტში მოხვედრა არ ნიშნავს, რომ თუ პარლამენტის წევრი ხდები, მაღალი ხელფასი გექნება. ეს პირველ რიგში პოლიტიკოსის პასუხისმგებლობაა ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებზე; რომ საზოგადოების რუპორი ხარ, მის დაკვეთას ასრულებ უმაღლეს პოლიტიკურ ორგანოში. იმ ადამიანების ნაწილი, რომელიც პარლამენტში ვიხილეთ, კითხვის ნიშნებს იწვევდა და მათი მცდელობა პარლამენტში მოხვედრისა, პირადად ჩემთვის გაუგებარი იყო. ასეთ დროს, როცა ამ პასუხისმგებლობას იღებ, რაღაც უნარ-ჩვევები უნდა გქონდეს: პოლიტიკური შორსმჭვრეტელობა, პოლიტიკური დივიდენდები, ორატორობის ნიჭი ან ქარიზმა…
_ „ქართული ოცნების“ ახალ სახეებზე აკეთებთ მინიშნებას?
_ მინიშნებას ვაკეთებ იმ პარლამენტარებზე, რომლებიც ორჯერ აირჩია ქართველმა ხალხმა. პირველად უმრავლესობით და შემდეგ უკვე საკონსტიტუციო უმრავლესობით. ეს ძალიან დიდი მონაპოვარია და ნდობის მანდატი ხალხის მხრიდან. თუ „ფეისბუქზე“ ჩემს პოსტებს ჩამოყვებით, აღმოაჩენთ, რომ ძალიან ბევრ კითხვის ნიშანს ვსვამდი, თუნდაც წელიწად-ნახევრის წინ, როდესაც პირველად გაჩნდა უმრავლესობის შიგნით ახალი ფრაქციის შექმნის საშიშროება. მაშინ ქალბატონ ჩუგოშვილის, თალაკვაძისა და უმრავლესობის სხვა ლიდერების მხრიდან განცხადებები გაკეთდა, რომ ეს არ არის პოლიტიკური პროცესი და ახალი ფრაქციის შექმნა დაკავშირებულია მართვასთან. განმარტავდნენ: უფრო მობილური სამართავი რომ იყოს უმრავლესობაო.
ეს ყველაფერი იმთავითვე ძალიან შეურაცხმყოფელი იყო, ზოგადად, პარლამენტარიზმის ინსტიტუტისთვის და ქართული პოლიტიკისთვის. ფრაქცია ეს არის ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანი პოლიტიკური ორგანიზმი, რომელიც იდეოლოგიას, ერთიან აზროვნებას მოიცავს და როდესაც ამბობ, ფრაქცია იმისთვის მჭირდება, რომ პარლამენტში რაღაც პროცესი ვმართო, ეს, რა თქმა უნდა, პოლიტიკური შეცდომა იყო და მაშინ დავწერე კიდეც: ეს ახალგაზრდები ნუ აყენებენ თავიანთ თავს ასეთ შეურაცხყოფას-მეთქი. არ შეიძლება, ასე უცოდინრად მოიხსენიო ისეთი მნიშვნელოვანი თემები, როგორიც არის: ფრაქციის შექმნა პარლამენტში და ორგანული კანონის გატანა.
ეს არის „ქართული ოცნების“ შიგნით მიმდინარე ბუნებრივი პროცესი, რომელმაც საკონსტიტუციო უმრავლესობა მოიპოვა და ამ კონსტიტუციური უმრავლესობის მოპოვების გზაზე, ფაქტია, ძალიან ბევრი შეცდომა იყო. საკადრო პოლიტიკაშიც დაუშვეს შეცდომები, ასევე რეგიონული პოლიტიკის მმართველობაში, რაც ჯერაც გამოუსწორებელია და რამდენიმე თვეში ეს პრობლემა აუცილებლად იჩენს თავს. ადამიანები აბსოლუტურად დაუმსახურებლად მოხვდნენ ხელმძღვანელ თანამდებობებზე. ძალიან ხშირად გვაღიზიანებს სიტყვა „კონტროლი“, არადა, გარკვეულ მიმართულებებზე კონტროლი ძალიან სუსტია ქვეყანაში, რაც გამოსასწორებელია.
_ საპრეზიდენტო არჩევნების დროს ბიძინა ივანიშვილმა „ქართული ოცნების“ მომხრეებსა და გულგატეხილ ადამიანებს მიმართა, რომ „მმართველ გუნდში პრობლემები დაინახა“. როგორ ფიქრობთ, ის პროცესები და დაპირისპირება, რაც „ოცნებაში“ შეინიშნება, იმ პრობლემების დალაგებას ითვალისწინებს, რაზედაც ის საუბრობდა?
_ ტრაგიკულად არ აღვიქვამ, რომ გუნდს ვიღაც გამოეყო. ვინც გამოეყო, ის ადამიანებიც აუცილებლად გადაჯგუფდებიან და მათ შორისაც იქნება გარკვეული კონფლიქტები. აქ შეგვიძლია ვახსენოთ ოპოზიციის სრულიად მარაზმატული გაერთიანება, რომელსაც ბურჯანაძესთან ერთად სხვებიც შეუერთდნენ. ფაქტია, რომ რაღაცისთვის აპირებენ ბრძოლას, რაც გარდამავალი ეტაპისთვის არის დამახასიათებელი. რაც შეეხება ბიძინა ივანიშვილის განცხადებას, ამ ადამიანმა გარკვევით თქვა: „მე მჭირდება ერთი წელი“ და მან მოუბოდიშა ქართულ საზოგადოებას, როდესაც საპრეზიდენტო არჩევნებზე პირველი ტურის შედეგები ნახა. ის მიხვდა და ფაქტის წინაშე დადგა, რომ ეს არ იყო ხალხის მიერ გამოცხადებული მარტო პროტესტი და ეს იყო თვითონ არსებული პარტიის მხრიდან ძალიან დიდი გულგრილობა და თამამად შემიძლია ვთქვა, _ გარკვეული ბოიკოტიც! ვიმეორებ: ბიძინა ივანიშვილმა ერთი წელი მოითხოვა, პირობა დადო მასზე გაბრაზებულ საზოგადოებასთან, მხარდამჭერებთან, რომ ერთი წლის თავზე ისინი კმაყოფილები იქნებოდნენ. ეს პირობა ოქტომბრის დასაწყისში დაიდო, ამის შემდეგ 3-4 თვე გავიდა და შედეგს ვითხოვთ… ერთწლიანი ხელშეკრულება დავდეთ ბიძინა ივანიშვლთან და 2019 წლის ოქტომბერში, ალბათ, ზუსტად გვეცოდინება, შედგა თუ არა ეს ხელშეკრულება. ახლა თქვენთან დავდებ ხელშეკრულებას და სიამოვნებით მოგცემთ ინტერვიუს 2019 წლის 20 ოქტომბერს.
_ მოხარული ვიქნები… თუმცა ექსპერტები უკვე ამბობენ, რომ ბიძინა ივანიშვილი საზოგადოებაში ავტორიტეტს კარგავს და მას ძალიან გაუჭირდება შექმნილი პოლიტიკური კრიზისიდან თავის დაღწევა, გადარჩენა…
_ არ ვიცი, ეს ე. წ. ექსპერტები რას უწოდებენ პოლიტიკურ კრიზისს… დავუშვათ, გამოვედით პოლიტიკური კრიზისიდან და რა სურათს ხედავენ ისინი საიმისოდ, რომ კმაყოფილი დავტოვოთ ბატონი ექსპერტები? ვფიქრობ, უნდა დაველოდოთ, თუ როგორ გადანაწილდება ეს ძალები. სასაცილოა, როდესაც ქვეყნის პარლამენტის თავმჯდომარეს ზარდიაშვილი და მდინარაძე იცავენ! როდესაც კობახიძის დაცვის ფორმულირება ერთი შინაარსისაა, თითქოს კალკით გადაიღეს და ჩანაწერი გააკეთეს! პარლამენტის თავმჯდომარის დასაცავად მესიჯებს ახმაურებდნენ, რომ მან საქართველოს პარლამენტარიზმის ისტორია შექმნა… ეს ჩემთვის სასაცილოა! და კიდევ ვამბობ: რა თქმა უნდა, პოლიტიკაში ბრძოლა გადარჩენისთვის უმთავრესია! ეს ადამიანები კი იმისთვის იბრძვიან, რომ გადარჩნენ… იმისთვის იბრძვიან, რომ თავიანთი ოპონენტები დაამარცხონ, მაგრამ ნებისმიერ ბრძოლას უნდა ჰქონდეს სტრატეგია და ტაქტიკა, რომელიც გამარჯვებამდე მიგიყვანს. მნიშვნელოვანია, ასეთ დროს არ დაგავიწყდეს საზოგადოების აზრი, რომელიც მხარს გიჭერს. ჯერჯერობით, „ქართული ოცნების“ სახელით მოლაპარაკეთა ნაწილისგან, რომელიც საზოგადოებას მიმართავს, ვერც ტაქტიკას ვხედავ და ვერც _ სტრატეგიას, ვერც იმას ვხედავ, რომ ამ ქვეყანაში გამარჯვებულები დარჩებიან. როდესაც პარლამენტის ტრიბუნიდან პარლამენტის თავმჯდომარე ჩემს იდეოლოგიურ მეგობარს, თანამებრძოლს, ჩემს პოლიტიკურ პარტნიორს მიმართავს: თქვენ ხართ „ნაციონალური მოძრაობა“, ამას აღვიქვამ, რომ მეც იგივეს მეუბნება და ვთქვი კიდეც, რომ ასე საუბრის უფლებას არ მივცემ. ექსკლუზიურ უფლებას ვიტოვებ, ჩემს მეგობრებთან ერთად ვაკრიტიკო და ვებძოლო „ნაციონალურ მოძრაობას“, მაგრამ თუ ისინი მიიჩნევენ, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ არ იყო სიხლიანი რეჟიმი და ქვეყანას ანტისახელმწიფოებრივად არ მართავდნენ, მაშინ მე ვუკრძალავ მათ ამ თემაზე საუბარს! ვერასოდეს განვუდგები ლევან გოგიჩაიშვილს, ვერ ვუღალატებ დაჩი ცაგურიას, დავით მაღრაძეს, რადგან ამ ადამიანებთან ერთად ყველაზე მძიმე პერიოდები გამოვიარე… მაპატიეთ და რა გავაკეთო?! _ არ მახსოვს მამუკა მდინარაძე ამ ბრძოლაში, არ მახსოვს თალაკვაძე, არ მახსოვს ჩუგოშვილი და არც ერთი მათგანი… ზარდიაშვილი კი ძალიან კარგად მახსოვს, იმ პერიოდში რასაც აკეთებდა…
_ ქვეყანაში მთავარ ოპოზიციურ ძალად ისევ „ნაციონალური მოძრაობა“ სახელდება. წინ არის 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნები. ხომ არ ფიქრობთ, აღნიშნული პარტია ისევ დაუბრუნდეს ქვეყნის მართვის სადავეებს?
_ „ნაციონალური მოძრაობა“ სრულიად სხვა სახით მოგვევლინა საპრეზიდენტო არჩევნებზე და სრულიად სხვა სახით პოზიციონირებდნენ მანამდე. ეს მოძრაობა, პრაქტიკულად, თავისმა წევრებმა გაწირეს, როდესაც უარი თქვეს მიხეილ სააკაშვილზე და იმ სამართლებრივ პასუხისმგებლობაზე, რაც ამ პარტიის მიმართ იყო. პარტიას ადამიანების გარკვეული გუნდი გამოეყო და სრულიად ახალი პოლიტიკური ძალა შექმნა გიგა ბოკერიას მეშვეობით, რომელსაც მერე გიგი უგულავაც შეუერთდა და ის ასევე გახდა ლიდერი. ამ შემთხვევაშიც ოპოზიციურ ფრონტზე ძალიან ძლიერი ბრძოლა მიდიოდა, ოღონდ ეს ბრძოლა იყო ჩვენი ქვეყნის გარეთ, ამერიკის შეერთებულ შტატებში საკუთარ ლობისტებთან, თუ ვის დაუჭერდნენ მხარს და ვის დააფინანსებდნენ… პრაქტიკულად, გარდაცვლილმა პარტიამ, რომლის ლიდერიც ქვეყანაში არ იმყოფება, არის დევნილი, პატიმარი და დასაჭერი, გარკვეული მხარდამჭერები შეინარჩუნა. ამ სიტუაციაში რეალობა ასეთია: ოპოზიცია ერთად იკრიბება, პრაქტიკულად, ისევ გამოკვეთილია „ნაციონალური მოძრაობა“, როგორც ლიდერი. მაგრამ დღეს „ნაციონალური მოძრაობის“ გადარჩენის შანსები სააკაშვილთან ერთად ძალიან მცირეა.
_ 7 წლის განმავლობაში, რაც „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაშია, თუ დაინახეთ „სამართლიანობის აღდგენისთვის“ მკვეთრად გადადგმული ნაბიჯები?
_ ვერ ვხედავ სამართლიანობის აღდგენისთვის მკვეთრად გადადგმულ ნაბიჯებს, რადგან სამართლიანობის აღდგენა არ არის 5-6 ადამიანისთვის ქონების დაბრუნება. სამართლიანობის აღდგენა ბევრად მასშტაბური პროცესი უნდა ყოფილიყო. დანამდვილებით ვერ ვიტყვი, ეს რა იყო და ვისი ზეწოლის, რეკომენდაციის პირობებში გახდა საჭირო კოჰაბიტაციის დაწყება. ალბათ, ამ ყველაფრის ფინალი სრულიად სხვა რამეს ითვალისწინებდა _ ძლიერი ოპოზიციის შექმნას ან კოალიციურ მთავრობას, რაც რეალურად ვერ განხორციელდა. ეს არ არის მხოლოდ „ქართული ოცნების“ დანაშაული, კოჰაბიტაცია იყო სერიოზული პოლიტიკური შეცდომა, რომელმაც, პრაქტიკულად, მთელი 5 წლით უკან დაგვხია…
თუმცაღა ერთ რამეს დავძენ, _ ბიძინა ივანიშვილმა, რამდენადაც მახსოვს, თავისი პირველი დაპირებები ორ ნაწილად დაყო: 1. ეკონომიკური გარდატეხა, რომელიც თვალხილული უნდა ყოფილიყო 2019 წლის შემოდგომაზე და 2. მთლიანი პოლიტიკური პროცესის დასრულება _ ვადა: „2030“. ეს მისი ცნობილი ფრაზაა… ჩვენ ძალიან მალე ვივიწყებთ რაღაცებს და ადამიანებს ვაწვებით, _ შენ ეს შემპირდი! რეალურად თუ შევხედავთ, ამ ხალხს კონკრეტული თარიღების თქმა ახასიათებს, მე ასე მახსოვს. 2019 წლის შემოდგომა არის წიწილების დათვლის პერიოდი, რაც ეკონომიკურ გარდატეხას ითვალისწინებს და პოლიტიკაში ძირითადი გარდატეხის კონკრეტული თარიღი არის 2030 წელი. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით 2020 წლის არჩევნები უმნიშვნელოვანესი იქნება და მიმაჩნია, რომ სრულიად განსხვავებულ პოლიტიკურ სპექტრს ვიხილავთ პარლამენტში…
_ უვადო მოსამართლეების დანიშვნის თემაზე მინდა გკითხოთ: მოსამართლეები, რომლებიც წინა მთავრობის დროს გარკვეულ დაკვეთებს ასრულებდნენ, არსებული ხელისუფლება დღეს მათთან კომფორტულად გრძნობს თავს, მეტიც პარლამენტის თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძე ამბობს, რომ თუ ისინი ადრე ცუდ საქმეებს აკეთებდნენ, ახლა კარგს აკეთებენო.
_ რამდენად ადეკვატურია თქვენი დასმული შეკითხვა, როდესაც ამბობთ, რომ ხელისუფლება მხარს უჭერს ამ მოსამართლეებს და იშველიებთ კობახიძის სიტყვებს?
_ ის ქვეყნის, პარლამენტის თავმჯდომარეა და მმართველი პარტიის გუნდის წევრი…
_ კობახიძე ხელისუფლების ერთ-ერთი შტოა და პარლამენტში აზრი გაყოფილია. ჩვენ დავინახეთ, თუ ვინ ეწინააღმდეგება ამ მოცემულობას. რაც შეეხება ხელისუფლებას, რამდენადაც ვიცი, იუსტიციის მინისტრი თეა წულუკიანი არ უჭერს მხარს ამ მოცემულობას. ჩემი თხოვნა იქნება, ერთმნიშვნელოვნად ნუ გვექნება იმის მცდელობა, რომ მთლიანად ხელისუფლებას შევაწმინდოთ ხელი.
_ თუმცა მოსამართლეების უვადოდ დანიშვნის შეჩერების შესახებ კანონპროექტს პარლამენტმა მხარი არ დაუჭირა და რა თქმა უნდა, ამ პროცესში დიდი პასუხისმგებლობა ასევე იუსტიციის სამინისტროსაც აქვს.
_ შევხედოთ, ჯერ როგორ დარეგულირდება და რა იქნება… ადამიანების მხოლოდ გარკვეულ სპექტრს აწყობს ასეთი სასამართლო და თუ ისინი ამ ბრძოლას გააგრძელებენ და პროცესებს არ დაარეგულირებენ, მათ საზოგადოებისთვის პასუხის გაცემა მოუწევთ, _ რაში სჭირდებათ ასეთი სასამართლო სისტემა? ეს არ იქნება ჩვეულებრივი პროცესი, უბრალოდ, ვერ იქნება. ვხედავთ კიდევაც, რომ მოვლენები ისე განვითარდა, რომ უმრავლესობის დაშლა და ახალი ჯგუფების გაჩენა გამოიწვია. ვფიქრობ, პარლამენტს გარეთაც ბევრი ახალი პოლიტიკური ძალა წარმოიქმნება, რომელიც მთავარ საკითხად სასამართლო სისტემას გამოიტანს.

ლევან ქემოკლიძე