ნინო გოგუაძე: „კაბელების საქმეზე ბესელიასგან თანაგრძნობაც ვერ დავინახე!“

„თავისუფალი დემოკრატების“ წევრ ნინო გოგუაძეს არ სჯერა, რომ „ოცნებაში“ შიდა ომი ღირებულებების გამო დაიწყო. პოლიტიკოსი ქალბატონი, რომელიც, თავის დროზე, ივანიშვილის მიერ შექმნილი კოალიციის გამორჩეული სახე გახლდათ, „ქრონიკა+“-ს ეუბნება, რომ ყველაფერი ის, რისი მოწმენიც დღეს ვართ, გავლენებისთვის ბრძოლაა, ანუ „ოცნების“ ე. წ. ძველები და ახლები დარწმუნებული იყვნენ, რომ ივანიშვილზე გავლენა თვითონ ჰქონდათ, თუმცა საბოლოო ჯამში, გაირკვა, რომ ოლიგარქმა ძველები ახლების სასარგებლოდ გაწირა და იგივე ეკა ბესელიამაც მაღალ მატერიებზე საუბარი ამიტომაც დაიწყო, თორემ ნინო გოგუაძე იხსენებს, რომ, მაგალითად, „კაბელების საქმის“ დროს ბესელიას ხმაც არ ამოუღია.

მეტიც, 2017 წელს პარლამენტმა კანონი მიიღო, რომლითაც მოსამართლეების სამწლიანი გამოსაცდელი ვადა გაუქმდა და ამის წყალობით, მაგალითად, ჩინჩალაძეს უვადო მოსამართლეობის შანსი მიეცა. ამ კანონის ინიციატორი კი, გაგიკვირდებათ და, თურმე, სწორედ ეკატერინე ბესელია გახლდათ, რომელიც დღეს ზუსტად ჩინჩალაძეების წინააღმდეგ ხმალამოღებული იბრძვის.
ამასთან ერთად, ნინო გოგუაძე მიიჩნევს, რომ „ოცნებაში“ არსებული დაპირისპირება თამაში არ არის, ანუ სხვანაირად რომ ვთქვათ, ივანიშვილი იმ ადამიანებს იცილებს, რომლებიც აღარ უნდა, რომ 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე „ქართული ოცნების“ სიაში იყვნენ.

„ქრონიკა+“ გთავაზობთ ინტერვიუს ნინო გოგუაძესთან:
_ ქალბატონო ნინო, თქვენი შეფასებით, ქართულ პოლიტიკაში და მმართველ პარტიაში რა ხდება, რა პროცესების მომსწრენი ვართ?
_ ქართულ პოლიტიკაში, უფრო სწორად, სახელმწიფოში კარგი არაფერი ხდება და 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ ეს მოსალოდნელიც იყო.
_ მოსალოდნელი რატომ იყო?
_ მაშინ, სანამ მაჟორიტარული არჩევნების მეორე ტური ჩატარდებოდა, რამდენიმე ადამიანი, მათ შორის, მეც გამოვედით და საქართველოს მოქალაქეები გავაფრთხილეთ, საკონსტიტუციო უმრავლესობა ძალიან დიდი საფრთხეა და ამაზე დავფიქრდეთ, მით უმეტეს, რომ ისედაც გვყავს აბსოლუტური ძალაუფლებით აღჭურვილი ერთი ადამიანი, ბიძინა ივანიშვილი, რომელსაც საქართველოს ბიუჯეტზე უფრო დიდი პირადი ფულადი რესურსები აქვს, ამასთან, აბსოლუტურად შეუზღუდავ ძალაუფებას ფლობს და საქართველო დემოკრატიული, სამართლებრივი სახელმწიფოს გზაზე არ დგასო.
სხვათა შორის, ბოლო წლებში, ინსტიტუციური მმართველობის თვალსაზრისით, გაცილებით უკან ვართ წასულები.
_ ამას ბევრი აღნიშნავს, თუმცა 2012 წელსაც „ოცნება“ პარლამენტში უმრავლესობით მოვიდა და მაშინ ამ საფრთხეებს ვერ ხედავდით?
_ მაშინ საკონსტიტუციო უმრავლესობა არ ჰქონდა.
ამას გარდა, 2012 წელს, „ქართული ოცნება“ პოლიტიკური პარტიებისგან შედგებოდა, ანუ ის კოალიცია იყო, რომელშიც პოლიტიკური ფიგურები იყვნენ.
დღეს კი „ქართულ ოცნებაში“ ერთი პოლიტიკური ლიდერიც კი არ არის.
ასევე არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც უნარი აქვს, რომ გადაწყვეტილება პირადად მიიღოს. ეს ეხება როგორც მთავრობას, ასევე საპარლამენტო უმრავლესობას, რომელიც ჯერ კიდევ ერთი კვირის წინ საკონსტიტუციო უმრავლესობა იყო, ახლა კი იშლება, ყოველ შემთხვევაში, საკონსტიტუციო უმრავლესობა აღარ აქვს!
_ ქალბატონო ნინო, თავის დროზე, ივანიშვილმა კოალიცია იმიტომ დაშალა, რომ იგი პოლიტიკოსებისგან, ასე ვთქვათ, გაეთავისუფლებინა?
_ დიახ, ამაში აბსოლუტურად დარწმუნებული ვარ.
თავდაპირველად მან მიზანში „თავისუფალი დემოკრატების“ მაშინდელი ლიდერი ირაკლი ალასანია ამოიღო.
სხვათა შორის, ეს „მიზანში ამოღება“ გაცილებით ადრე მოხდა, ვიდრე „კაბელების საქმე“ დაიწყებოდა.
მას შემდეგ კი, რაც „თავისუფალი დემოკრატები“ ოპოზიციაში წავედით, ალბათ, გახსოვთ, რა მოვლენებიც განვითარდა, ანუ მაშინვე ვთქვით, რომ ირაკლი ალასანიასა და, შესაბამისად, „თავისუფალი დემოკრატების“ წინააღმდეგ პოლიტიკური შეტევა განხორციელდა პოლიტიკური პროკურატურის მეშვეობით _ სრულიად უდანაშაულო ადამიანები მძევლად აიყვანეს და ციხეში ჩასვეს.
როცა პროკურატურა ასე იქცევა, ეს იმას ნიშნავს, რომ ქვეყანა არ არის სამართლებრივი და დემოკრატიული სახელმწიფო.
ამ ამბებიდან ორი წლის განმავლობაში სხვა პარტიები კოალიციაში, ასე თუ ისე, რჩებოდნენ.
2016 წლის გაზაფხულზე კი, ანუ მაშინ, როდესაც არჩევნებამდე რამდენიმე თვე იყო დარჩენილი, ბიძინა ივანიშვილმა კოალიცია „ქართული ოცნება“ დაშალა და თქვა, რომ პარტია „ქართული ოცნება“ არჩევნებში მონაწილეობას დამოუკიდებლად მიიღებდა.
ასეც მოხდა, თუმცა „ქართულ ოცნებაში“ სხვადასხვა პარტიის წარმომადგენელი შევიდა, მაგალითად, ზვიად ძიძიგური, გია ჟორჟოლიანი და სხვები, მაგრამ ეს ადამიანები 2016 წლის პარლამენტში პარტია „ქართული ოცნების“ სიით შევიდნენ, ანუ არჩევნებში მონაწილეობა მათ პარტიულად არ მიუღიათ.
_ ისე, ქალბატონო ნინო, გარკვეული პასუხისმგებლობა იმ პოლიტიკურ ლიდერებსაც ხომ არ ეკისრებათ, რომლებიც კოალიცია „ქართულ ოცნებაში“ მას შემდეგაც დარჩნენ, რაც აღნიშნული პოლიტიკური გაერთიანება „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ დატოვეთ?
_ ზოგადად, პოლიტიკა ასეთი მარტივი არ არის და ყველა თავისი გადმოსახედიდან უყურებს.
როცა ჩვენ „ქართული ოცნების“ მმართველობიდან წამოვედით, ჯერ მხოლოდ ორი წელი იყო გასული.
_ სხვა რამ გკითხეთ და ეს რა შუაშია?
_ სიმართლე გითხრათ, იმ ბრძოლას, რაც ახლა საზოგადოებაში მიმდინარეობს, გაცილებით იმედიანად ვუყურებ.
_ რატომ?
_ როცა ჩვენ კოალიციიდან წამოვედით ვთქვით, რომ ირაკლი ალასანიაზე ბიძინა ივანიშვილის შეტევა განხორციელდა. ეს შემდეგ დადასტურდა, თუმცა მაშინ ძალიან ბევრმა ადამინმა არ დაგვიჯერა.
ამის გამო არავის ვსაყვედურობ, მათი მესმის იმიტომ, რომ დიდი ბრძოლის შემდეგ საზოგადოებას იმედი ჰქონდა, „ნაციონალური მოძრაობა“, რომელსაც დიდი ხანი ებრძოდა, დაამარცხა, მშვიდი ცხოვრება უნდოდა და ივანიშვილის „ქართულ ოცნებას“ იმედით შეჰყურებდა.
ამის გამო მაშინ ბევრი თანამოაზრე, სამწუხაროდ, არ აღმოგვაჩნდა, თუმცა თანამოაზრეები იგივე კოალიციაშიც გვყავდა. მაგალითად, არასოდეს დამავიწყდება „რესპუბლიკელების“ დამოკიდებულება _ მართალია, ჩვენთან ერთად არ წამოვიდნენ, მაგრამ ხმამაღლა თქვეს, ირაკლი ალასანიას წესიერებაში ეჭვი არ გვეპარებაო. ეს განცხადება მაშინ ძალიან მნიშვნელოვანი იყო, რადგან ყველა ვერ ბედავდა.
სხვათა შორის, ისეთი ადამიანები ვიცი, რომლებსაც „ქართული ოცნებიდან“ ჩვენი წამოსვლა გაუხარდათ.
_ რატომ გაუხარდათ?
_ იმიტომ, რომ მათთვის თითქოს ადგილი განთავისუფლდა.
_ ეს ადამიანები ისინი ხომ არ არიან, რომლებმაც „ოცნება“ ახლა დატოვეს _ ბესელია, კვაჭანტირაძე, ფოფხაძე და სხვები? სხვათა შორის, გედევანი მაშინ „ოცნებაში“ დარჩა…
_ დიახ, გედევან ფოფხაძე ჩვენი პარტიის წევრი იყო და „ქართულ ოცნებაში“ დარჩა.
მაშინ გედი ფოფხაძესთან, ისევე როგორც ჩვენი ფრაქციის სხვა წევრებთან, მოლაპარაკება შედგა და ვიღაცებმა ეს არჩევანი გააკეთეს.
არასოდეს არავის არაფერს ვუკარგავ და ეს დამოკიდებულებები ადამიანურად მახსოვს. მაგალითად, „ფორუმმა“ ადამიანური პოზიცია დაიკავა. უმრავლესობის სხდომიდან, რომელსაც ჩვენ არ ვესწრებოდით, ხმა გამოვიდა, რომ კვირიკაშვილსაც, რომელიც მაშინ ეკონომიკის მინისტრი იყო, ნორმალური პოზიცია ჰქონდა.
სხვათა შორის, ზურაბ ტყემალაძესა და გოგი თოფაძესაც ჰქონდათ ისეთი დამოკიდებულება, რომ რაღაც გაუგებრობაა და ჩვენ არ გვჯერაო.
სხვა ვერც ერთ ადამიანზე, განსაკუთრებით, პარტია „ქართული ოცნების“ წევრებსა და იმ ადამიანებზე, რომლებიც შემდეგ საპარლამენტო სიაში მოხვდნენ, ამას ვერ ვიტყვი!
პირიქით, ერთმანეთს ასწრებდნენ, რომ ბიძინა ივანიშვილთან საკუთარი პოზიცია ალასანიაზე ამბების მიტანით გაემყარებინათ!
_ „ენატანიებსა“ და მოენეებს შორის ბესელიაც იყო?
_ ამას ვერ გეტყვით, თუმცა მახსოვს მანანა კობახიძე, რომელიც ჩვენ წამოსვლას ადამიანურად ძალიან განიცდიდა.
პირადად მე ბესელიასგან მსგავსი არაფერი დამინახავს და, სიმართლე გითხრათ, არ ვიცი, რა პოზიცია ეკავა! არ მგონია, რომ ჩვენი წამოსვლის გამო თავი მოეკლა!
_ თქვენი პარტია კოალიციაში რომ დარჩენილიყო, მურუსიძე-ჩინჩალაძე-ზარდიაშვილები მაინც აღზევდებოდნენ?
_ ჩვენ რომ წამოვედით, მურუსიძე კი იყო იუსტიციის საბჭოს მდივანი, მაგრამ 2013 წელს, როცა არჩევანი მასზე გაკეთდა, მახსოვს ჩვენი პროტესტი _ მდივნად მოსამართლეთა კონფერენციამ აირჩია, მაგრამ გვითხრეს, სასამართლოში ძალიან რთული სიტუაციააო, თანაც პრეზიდენტი ჯერ კიდევ მიხეილ სააკაშვილი იყო, კუბლაშვილი კი _ უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე.
მაშინ პარლამენტმა კანონი მიიღო, რომლითაც მოსამართლეებს სამწლიანი გამოსაცდელი ვადა დაენიშნათ _ ამის საშუალებას კონსტიტუცია გვაძლევდა _ ან უვადოდ უნდა დანიშნულიყვნენ, ან სამწლიანი გამოსაცდელი ვადა დაგვეწესებინა.
მაშინ ესეც არ იყო მარტივი გასატანი, მაგრამ ამ ინიციატივით შალვა შავგულიძე შემოვიდა და ყველას, ყოველ შემთხვევაში, მე მჯეროდა, რომ სამი წლის შემდეგ, მართლაც, რეპუტაციით, კეთილსინდისიერებით და სხვა კრიტერიუმებით მოხდებოდა მოსამართლეების შერჩევა და ის მოსამართლეები, რომლებიც დახელოვნებულები იყვნენ წინა ხელისუფლების დავალებების შესრულებაში, სასამართლო კორპუსს დაატოვებინებდნენ.
2015 წელს, როცა ჩვენ კოალიციის წევრები აღარ ვიყავით, მურუსიძეს იუსტიციის საბჭოს მდივნობა სრულიად მოულოდნელად გაუგრძელეს. შეიძლება, ამის შესახებ კოალიციისთვის ცნობილი იყო, მაგრამ ჩვენ, „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ არაფერი ვიცოდით.
_ ის, რომ მურუსიძე „ოცნების“ დროსაც აღზევდებოდა, ჯერ კიდევ 2013 წელს იგრძნობოდა, როცა ივანიშვილმა მას „რეჟიმის მსხვერპლი“ უწოდა. 2013-ში თქვენი პარტია კოალიციაში იყო და ვერ ვხვდები, უკეთესის მოლოდინი რატომ გქონდათ?
_ დიახ, ეს ივანიშვილმა თქვა, რაზედაც რეაქცია გვქონდა _ ყველა საჯარო გამოსვლის დროს ვამბობდი, მურუსიძე მსხვერპლი როგორ არის, როცა მსხვერპლი ირინა ენუქიძეა-მეთქი.
მოკლედ, წინააღმდეგობა გვქონდა, მაგრამ ამასთან, ვიმედოვნებდით, რომ სამი წლის შემდეგ მურუსიძეს სასამართლო სისტემას დაატოვებინებდნენ.
2015 წელს მურუსიძის მდივნობის ვადის გაგრძელება იუსტიციის საბჭოს პარლამენტის მიერ არჩეული არამოსამართლე წევრების მეშვეობით მოხდა. „თავისუფალი დემოკრატები“ პარლამენტში მაშინვე შევედით წინადადებით, რომ თავიანთი სამუშაოს არაჯეროვნად შესრულების გამო, იუსტიციის საბჭოს არამოსამართლე წევრები უკან გამოგვეწვია და ამით გამოგვეხატა ჩვენი პოზიცია მურუსიძეებთან დაკავშირებით, მაგრამ ჩვენ მიერ მომზადებულ დადგენილებას „ქართული ოცნების“ ერთმა წევრმაც არ მოაწერა ხელი, მათ შორის, არც _ ეკა ბესელიამ, არც _ გედი ფოფხაძემ და არც _ იმ ადამიანებმა, რომლებმაც „ოცნება“ ახლა დატოვეს. მაშინ ლევან გოგიჩაიშვილი დეპუტატი არ იყო.
_ თუ თავის დროზე ივანიშვილმა კოალიცია იმიტომ დაშალა, რომ პოლიტიკური ფიგურების მართვადი ადამიანებით ჩანაცვლება უნდოდა, დღეს რა ხდება _ „ოცნებაში“ სასამართლო სისტემის საბაბით დაწყებული ბაკქანალია ივანიშვილისგან მართულია, ანუ ბესელიასგან ოპოზიციური ლიდერი ხელოვნურად იქმნება?
_ ვიცი, ეს დაპირისპირებები როგორც ხდება და, მართალი გითხრათ, დღევანდელი დაპირისპირება თამაშად არ წარმომიდგენია.
_ ე. ი., ბესელია ივანიშვილს რეალურად უპირისპირდება?
_ თუ დააკვირდებით, პერსონალურად ივანიშვილს არავინ უპირისპირდება. ყველა კობახიძის გუნდს უპირისპირდება.
აი, ახლავე აგიხსნით, ჩემი აზრით, რაც ხდება:
სანამ ივანიშვილი პარტიაში დაბრუნდებოდა, მანამდეც მოხდა რაღაც დაპირისპირება _ ამის მიზეზი ნინია კაკაბაძე იყო.
_ დიახ, შარშან, დაახლოებით, ამ დროს, როცა ნინია კაკაბაძე პარლამენტმა „საზმაუს“ ბორდის წევრად აირჩია, გედი იმუქრებოდა, უმრავლესობას დავტოვებო, თუმცა მალევე გადაიფიქრა…
_ საერთოდ, „ოცნებაში“ ძველებისა და ახლების გუნდია. ძველებს ყოველთვის ეგონათ, რომ ახლებზე გაცილებით მეტი დამსახურება აქვთ და სწორედ ამიტომ ივანიშვილი მათ უნდა დაეყრდნოს, მაგრამ წამყვან თანამდებობებზე ძირითადად ე. წ. ახლები არიან _ კობახიძე, თალაკვაძე, მდინარაძე და ა. შ. ყველასთვის ცხადი უნდა ყოფილიყო, რომ ამ ადამიანებმა თანამდებობები, რა თქმა უნდა, ივანიშვილის გადაწყვეტილებით დაიკავეს. აბა, სხვა ვინ გადაწყვეტდა, რომ კობახიძე პარლამენტის თავმჯდომარე გამხდარიყო?
აქედან გამომდინარე, ძველები ბატონ ბიძინას ხომ არ დაუპირისპირდებოდნენ და უპირისპირდებოდნენ კობახიძესა და მდინარაძეს.
„ოცნების“ საკონსტიტუციო უმრავლესობაში დაპირისპირება ღირებულებების გამო არასოდეს ყოფილა. დაპირისპირება ყოველთვის მხოლოდ საკუთარი გავლენების გამო ხდებოდა და ხდება.
_ „ოცნებაში“ მთავარ გავლენად რა ითვლება?
_ ვის უფრო მეტად უნდა დაეყრდნოს ბიძინა ივანიშვილი.
როგორც ჩანს, ორივე ჯგუფს ივანიშვილთან პირდაპირი ურთიერთობა ჰქონდა. ახლებიდან _ კობახიძეს, ძველებიდანაც რომელიმეს ექნებოდა და ორივე ჯგუფს ეგონა, რომ თვითონ იყო მთავარი საყრდენი, თუმცა ჩემთვის სრულიად ცხადი გახლდათ, რომ ირაკლი კობახიძე ივანიშვილის ყველა მესიჯს აბსოლუტურად ზედმიწევნით ასრულებდა _ სიტყვათა წყობასაც კი ვცნობდი. მაგალითად, მდინარაძე ამ მესიჯებს გაცილებით ელასტიურად ასრულებდა. კობახიძე კი ზუსტად იმას ამბობდა, რასაც მოისმენდა.
მოკლედ, ეს დაპირისპირება აქამდეც სახეზე იყო.
საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურის წინ ბიძინა ივანიშვილმა ე. წ. ძველ გვარდიას მოუხმო და საპრეზიდენტო არჩევნები მისი მეშვეობით მოიგო. ამიტომ ძველების გუნდს მოლოდინი გაუჩნდა, რომ ახლა ის არის ივანიშვილის მთავარი დასაყრდენი.
_ ამის მიუხედავად ივანიშვილმა ძველებს მაინც ახლები ამჯობინა. ამას რით ხსნით?
_ ამ ადამიანებიდან უმრავლესობას, ასე თუ ისე, რაღაცისთვის უბრძოლია.
არც ერთი მათგანი არ ამბობს, რომ „ქართული ოცნების“ დროსაც სასამართლო პოლიტიკურია და ძალიან უსამართლო გადაწყვეტილებები გამოიტანა _ იქნება ეს „კაბელების საქმე“, „რუსთავი 2“-ის საქმე თუ სხვა, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ადამიანს, რომელსაც, თავის დროზე, უბრძოლია, რაღაც მომენტში სინდისი ეღვიძება.
მგონია, რომ ივანიშვილი სწორედ ასეთი ადამიანებისგან თავისუფლდება.
_ ანუ იგივე ბესელიაში პოლიტიკურმა სინდისმა გაიღვიძა?
_ ვერ გეტყვით.
როცა სასამართლოს თემამ წინა პლანზე წამოიწია, ბოლო მომენტში ბესელია გადადგა, თუმცა მართალი გითხრათ, ვერ გავიგე, რატომ გადადგა.
_ კულუარული ინფორმაციით მან გადადგომა იმ პირობით გადაწყვიტა, თუ კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილის პოსტს ზარდიაშვილიც დატოვებდა.
_ კულუარები გასაგებია, მაგრამ თვითონ გვითხრა, ამ უვადო მოსამართლეების დანიშვნა შევაჩერე და ახლა გადავდექიო, ე. ი., ვიღაცამ მოსთხოვა, რომ გადამდგარიყო.
_ ეს ვიღაც, ალბათ, ივანიშვილია, არა?
_ ალბათ, თორემ თუ მთელი უმრავლესობა შეთანხმდა, რომ ეს სია არ უნდა გასულიყო, მაშინ რატომღა გადადგა?
ასეა თუ ისე, ძალიან კარგი მოხდა, რომ „ოცნებამ“ უკვე ხმამაღლა დაიწყო ლაპარაკი მოსამართლეებზე და ეს პროცესი პარლამენტში გადავიდა. ეს თავისთავად კარგია, მაგრამ როდესაც ღირებულებებზე ლაპარაკობენ, არ მჯერა, რომ ეს ღირებულებითი დაპირისპირებაა!
ეკა ბესელიამ, როგორც პოლიტიკოსმა, ეს ძალიან მნიშვნელოვანი თემა, ვფიქრობ, გამოიყენა.
_ რას ჰქვია, გამოიყენა?
_ არ შეიძლება, რომ ღირებულებითი დაპირისპირების დროს ადამიანს რეაქცია არ ჰქონდეს.
ასეთი რეაქცია კი, მაგალითად, „კაბელების საქმეზე“ არ მინახავს. ასევე არ მინახავს „რუსთავი 2“-ის საქმეზეც.
გვახსოვს, დათუნა სარალიძის მკვლელობის საქმეზე შექმნილ პარლამენტის საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე ბესელია ზაზა სარალიძეს როგორ დაელაპარაკა, ანუ როცა ღირებულებებზე ლაპარაკობ, მთავარი ღირებულება მურუსიძე ხომ არ არის?
2017 წლის ივნისში პარლამენტმა მიიღო კანონი, რომლის მიხედვითაც სამწლიანი ვალდებულებისგან გაათავისუფლა და ჩინჩალაძე უვადო მოსამართლედ სრულიად კომფორტულად გადანიშნა.
იცით, ამ კანონის ინიციატორები ვინ იყვნენ?
_ ვინ?
_ ბესელია, ოხანაშვილი, მათიკაშვილი და ა. შ.
მაინტერესებს, მაშინ ეს ღირებულებითი დაპირისპირება არ იყო?
ასე რომ, ღირებულებითი დაპირისპირება ჩვენ გვქონდა, ვინც წამოვედით.
ამას გარდა, მახსოვს უსუფაშვილის ბრძოლა, ასევე თინა ხიდაშელისაც, რომელიც თავდაცვის მინისტრობის დროსაც ყველა გამოსვლაში მურუსიძეზე ლაპარაკობდა…
როგორ დავიჯერო, რომ სხვებს ამდენი ხანი ღირებულებები არ აწუხებდათ და ახლა შეაწუხათ? ყოველ შემთხვევაში, გახმაურებულ საქმეებზე მათგან თანაგრძნობაც არ გვიგრძნია.
აქვე, დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა ანა დოლიძეს და ნაზი ჯანეზაშვილს _ ერთი წელია, ეს ქალბატონები იბრძვიან და სწორედ ანას დამსახურებით გავიგეთ, რომ უვადო მოსამართლეების ეს სია შედიოდა.
აი, ღირებულებითი ბრძოლა ის არის, როგორც ანა დოლიძე იქცვა და არა ისე, რომ ერთ დღეს ამ საკითხის მედროშე გახდა. არადა, სასამართლო ამ მდგომარეობამდე რომ მივიდა, ამის ერთ-ერთი შემოქმედი შენც ხარ!
_ ქალბატონო ნინო, მოდით, ჩვენი საუბრის რეზიუმე გავაკეთოთ და მითხარით, თქვენი შეფასებით, „ოცნების“ დაშლა გაგრძელდება და, საბოლოო ჯამში, ეს გუნდი პოლიტიკური ველიდან გაქრება?
_ იმასთან დაკავშირებით, რა პროცესიც ახლა მიმდინარეობს, ჩემს აზრს გეტყვით:
ბიძინა ივანიშვილმა ზუსტად იცის, რომ 2020 წლისთვის ეს ადამიანები სიაში არ სჭირდება! ამიტომ მათგან თავისუფლდება!
ყველამ კარგად ვნახეთ, რომ მათი ნაწილი, ვინც ბესელიას კანონპროექტს მხარი დაუჭირა, ივანიშვილმა დაიბარა და ამ ხალხთან ძალიან მძიმე საუბარი ჰქონდა.
_ ეს საიდან იცით?
_ ვნახეთ იქიდან გამოსული ადამიანების სახეები და მათი კომენტარებიც მოვისმინეთ.
აი, მაგალითად, ზაქარია ქუცნაშვილმა პირდაპირ გვითხრა, ბიძინა ივანიშვილმა ამ ადამიანებს შესთავაზა, ან გაგრიცხავთ, ან წადით, ან დარჩით, ანუ როგორც გინდათ, ისე გააკეთეთო, ოღონდ „დარჩით“ იმას ნიშნავდა, რომ მათ მოსაზრებას ივანიშვილისთვის არანაირი მნიშვნელობა არ ექნება.
ვხედავთ, რომ „ოცნებიდან“ რამდენიმე ადამიანი სწრაფად გამოვიდა. ნაწილი კი ნელ-ნელა გამოდის. ვიღაცები, ალბათ, დარჩებიან.
_ თქვენი აზრით, ჯირყვნის მიუხედავად, „ოცნებაში“ ვინ დარჩება?
_ არ ვიცი და, სიმართლე გითხრათ, არც ის ვიცი, ივანიშვილის ზემოხსენებული წინადადების მერე „ოცნებაში“ როგორღა უნდა დარჩნენ, მაგრამ როგორც ჩანს, აქედან ერთი-ორი ადამიანი უმრავლესობაში დარჩება.
მოკლედ, ჩემი აზრით, „ოცნებიდან“ დღეს ზუსტად იმდენი ადამიანი გავა, რომ მმართველმა გუნდმა საპარლამენტო უმრავლესობა არ დაკარგოს. დანარჩენი ადამიანები კი ივანიშვილს არ სჭირდება და იმას, რაც ხდება, პრინციპში, პარტიიდან მათი გარიცხვა ჰქვია, თუმცა ყველაფერი ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ივანიშვილს ის გამოუვა, რაც ჩაფიქრებული აქვს.
_ და მაინც, რა აქვს ივანიშვილს ჩაფიქრებული?
_ ეს ჩვენი ქვეყანაა! ჩვენ ამ ქვეყნისთვის გვიბრძოლია! ჩვენ ვიცით, თავისუფლება რა არის და, მგონი, ისიც გავიგეთ, დემოკრატია რა არის.
ის სახელმწიფო, სადაც ძალთა ბალანსი არ არსებობს, არ შეიძლება, დემოკრატიული იყოს. ამიტომ, დარწმუნებული ვარ, რომ 2020 წელს „ქართული ოცნება“ არჩევნებში დამარცხდება.
_ ანუ ოპოზიცია არსებული ვითარების სათავისოდ გამოიყენებას შეძლებს?
_ შექმნილი ვითარება მხოლოდ ოპოზიციამ კი არა, საზოგადოებამაც და, საერთოდ, საქართველომ უნდა გამოიყენოს!
ის, რაც დღეს ხდება, საქართველოს წინსვლა კი არა, უკანსვლაა!
თუ მმართველობის ეს ფორმა შენარჩუნდა და „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში დარჩა, ამ ქვეყანას არანაირი პერსპექტივა აღარ ექნება!
_ იმედი დავიტოვოთ, რომ ყველაფერი კარგად იქნება!

გიორგი აბაშიძე