რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე გრიგორი კარასინმა ქართული მხარე „უსიამოვნო მოულოდნელობების“ შესახებ გააფრთხილა.
„ჩემი მესიჯი არის იგივე: უნდა განვაგრძოთ ურთიერთობების განვითარება და ასევე მინდა, ჩემი ქართველი კოლეგები გავაფრთხილო შესაძლო უსიამოვნო მოულოდნელობების შესახებ, ვინაიდან ეს უსიამოვნო იქნება ორივე ქვეყნისთვის“, _ განაცხადა რამდენიმე დღის წინ კარასინმა „რადიო თავისუფლებასთან“ საუბრისას.

მოგვიანებით, ზურაბ აბაშიძესთან შეხვედრის მორიგი რაუნდის დასრულების შემდეგ, კარასინმა აღნიშნა:
„პრაღის შეხვედრის მთელი ტონალობა ერთ სავაზნეში იყო იმასთან, რის შესახებაც ზურაბ აბაშიძემ ბიძინა ივანიშვილთან ისაუბრა“.
რაზე ისაუბრა აბაშიძემ ივანიშვილთან? _ ეს ფართო საზოგადოებისთვის უცნობია, რადგან პრაღის შეხვედრამდე, როცა შუშის სასახლეში მივიდა, ბატონმა აბაშიძემ მედიას აუწყა, _ ბატონ ბიძინას პარტიის შიგნით მიმდინარე მოვლენებზე სასაუბროდ ვეახელიო. ეს საკენკი შეიძლება, აგვეკენკა, რომ არა ერთი გარემოება _ შუშის სასახლიდან გამოსული აბაშიძე კარასინთან შესახვედრად წავიდა.
უნდა ვივარაუდოთ, რომ ივანიშვილმა აბაშიძეს რუსებთან მისი პირადი ურთიერთობის მოგვარება დაავალა. ამ მოსაზრებას იზიარებს „ევროპელი დემოკრატების“ ლიდერი პაატა დავითაიაც, რომელიც ამბობს, რომ რუსები ივანიშვილს ემუქრებიან.
ამ კონტექსტში საინტერესოა კარასინის განცხადება, რომელიც მან პრაღის შეხვედრის დასრულების შემდეგ გააკეთა:
„საქმე ის არის, რომ ქართულ საგარეო პოლიტიკაში სულ უფრო აქტიურად წარმოჩინდება ნატოური დღის წესრიგი. საკმაოდ ხშირად იქ ალიანსის მასშტაბური წვრთნები ტარდება. თანაც საქართველო ხელს უწყობს იმას, რომ ამ სწავლებებში სხვა ქვეყნებმა, მაგალითად, სომხებმა მიიღონ მონაწილეობა… ამასთანავე, მრავლდება ქართველი პოლიტიკოსების ხისტი გამონათქვამები _ დაწყებული ახლად არჩეულ პრეზიდენტ სალომე ზურაბიშვილით და პრემიერ მამუკა ბახტაძით, დამთავრებული საგარეო საქმეთა მინისტრ დავით ზალკანიანით. ისინი საუბრობენ ნატოსკენ სვლის დაჩქარებაზე, მთელი დემოკრატიული ევროპისთვის ე. წ. რუსულ საფრთხეზე და. ა. შ. ბუნებრივია, ჩვენ ეს გვაღიზიანებს. ეს ხელს არ უწყობს რუსეთისა და საქართველოს ურთიერთობებში ურთიერთმიზიდულობის ატმოსფეროს გაძლიერებას. ჩვენ ხომ გვახსოვს, რით დაიწყო უკრაინული პრობლემები. ეს საკითხის აბსოლუტურად იგივენაირი დაყენებაა“.

ემზადება თუ არა რუსეთი საქართველოს ხელახალი ოკუპაციისთვის და რა საფრთხის წინაშე დგას ქვეყანა? _ „ქრონიკა+“ პაატა დავითაიას ესაუბრა:
_ ბატონო პაატა, რამდენიმე დღის წინ გრეგორი კარასინი საქართველოს, პრაქტიკულად, დაემუქრა. კარასინთან შეხვედრამდე კი ზურაბ აბაშიძე შუშის სასახლეში ბიძინა ივანიშვილთან იმყოფებოდა. ხომ არ გეჩვენებათ, რომ „ოცნება“ ქართულ-რუსულ ურთიერთობებში ახალ ეტაპს იწყებს, ეტაპს, რომლის შესახებაც ფართო საზოგადოებამ არაფერი იცის?
_ არ მგონია, რომ რამე ახალი პროცესი იწყებოდეს.
_ ამის თქმის საფუძველს რა გაძლევთ?
_ ვხედავთ, რომ რუსეთის ფედერაციის მხრიდან არაფერი შეცვლილა, ბორდერიზაციაც გრძელდება, თუმცა არსებობს ერთი მნიშვნელოვანი დეტალი.
_ კერძოდ?
_ ახლა ნატოს წვრთნებია და რამდენიმე დღის წინ ბოსფორის სრუტეში რუსული ხომალდი და ამერიკული ხომალდი „კუკი“, რომელიც ბათუმში შემოდის, ერთმანეთს შეხვდა. ამ შეხვედრის კადრებიც გავრცელდა და რუსული მხარე, როგორც ჩანს, ამან ძალიან გააღიზიანა, ღია მუქარაზე ამიტომაც გადავიდა.
ისე, სიმართლე გითხრათ, კარასინის მუქარა იმდენად არ მადარდებს, რამდენადაც შოიგუს განცხადება, რომელმაც თქვა, _ ჩვენ გვაქვს შიდა საკითხები, რომლებსაც საქართველოსა და უკრაინის წინააღმდეგ გამოვიყენებთო!
შოიგუს ამ განცხადებამ პუტინის განცხადება გამახსენა, როცა კოსოვოს თემის დროს თქვა, _ შიდა ამოცანები გვაქვსო… რასაც, რეალურად, 2008 წლის აგვისტოს ომი მოყვა.
_ ანუ შოიგუს განცხადება ომის დაწყებას, უფრო სწორად, განახლებას მოასწავებს?
_ გეტყვით: კარასინმა თავის მუქარაში განმარტა, საქართველომ არჩევანი უნდა გააკეთოს _ ან რეგიონში სტაბილურობა, ან ნატოო. ეს იმას ნიშნავს, რომ თუ ნატოსკენ წავალთ, სტაბილურობა არ გვექნება და სიტუაცია დაიძაბება.
_ როგორ შეიძლება, სიტუაცია დაიძაბოს?
_ ვფიქრობ, რომ სიტუაცია ცხინვალის მიმართულებით დაიძაბება. ამიტომ ერთ-ერთ მთავარ საფრთხეს ე. წ. მცოცავ ოკუპაციაში ვხედავ.
აქვე გაგახსენებთ, რომ ამ მიმართულებით გარკვეულ ინფორმაციებს ვფლობ, რადგან საპარლამენტო კომისიის თავმჯდომარე ვიყავი…
2008 წლის აგვისტოში, როცა რუსულმა ჯარებმა გორის ტრასა გადაკეტეს, უნდოდათ, ამ ტრასაზე დარჩენილიყვნენ, არადა ე. წ. სარკოზის შეთანხმება უკვე არსებობდა.
_ გორის ტრასაზე რუსი ოკუპანტების დარჩენის მიზანი რა იყო?
_ 1954-56 წლების რუკებით ე.წ. სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის საზღვარი ზუსტად გორის ტრასაზე გადიოდა, 1964 წელს კი ეს საზღვრები შეიცვალა, თუმცა რუსები ძველი რუკით მოქმედებდნენ და უნდოდათ, რომ ე. წ. გამშვები პუნქტით გორის ტრასა გადაკეტილიყო, მაგრამ საერთაშორისო ზეწოლის შედეგად რუსები იძულებული გახდნენ, 1964 წლის საზღვრებში ემოქმედათ და გორის ტრასიდანაც ამიტომ გავიდნენ.
სხვათა შორის, არაერთხელ გამიკეთებია განცხადება, რომ რუსები მცოცავ ოკუპაციას დაიწყებდნენ, რადგან მათი ინტერესი ბი-პი-ს ნავთობსადენი გახლდათ. აღსანიშნავია, რომ 2008 წელს რუსები ბი-პი-ს ნავთობსადენს არ აკონტროლებდნენ. 2012 წლიდან კი, როცა მცოცავი ოკუპაცია დაიწყო, ამ ნავთობსადენის კილომეტრზე მეტი რუსეთის კონტროლის ქვეშ მოექცა. მართალია, ეს თემა არ გახმაურებულა, მაგრამ მაქვს ინფორმაცია, რომ ბი-პი-მ თავისი ნავთობსადენის გეგმა შეცვალა და დღეს ნავთობი საქართველოს ხელისუფლების მიერ კონტროლირებად ტერიტორიაზე გაედინება.
მოკლედ, რუსებს ეს გეგმა ჩაუვარდათ და ამიტომ მეორე გეგმაზე გადავიდნენ.
_ ეს მეორე გეგმა რა არის?
_ ტრასის გადაკეტვა, რაც თავის დროზე გავახმაურე _ ალბათ, გახსოვთ, ოკუპანტებმა ტრასისკენ კილომეტრ-ნახევრით წამოიწიეს და დღეს გორის ტრასამდე, ერთ ადგილას, 200 მეტრი აშორებთ, ერთგან კი _ 400, ანუ ავტომატის ერთი გასროლით თბილისი-სენაკი-ლესელიძის მიმართულებით მოძრაობა შეიძლება, ჩაიკეტოს!
_ მცოცავი ოკუპაციის რეალური მიზანი ეს არის?
_ დიახ. როცა იგივე კარასინი ამბობს, რომ ნატოსკენ სიარულით საქართველო რეგიონის სტაბილურობას საფრთხეს შეუქმნის, ერთი წუთით, წარმოიდგინეთ, რა მოხდება, თბილისი-სენაკი-ლესელიძის მაგისტრალი რომ გადაიკეტოს ან არ გადაიკეტოს და, უბრალოდ, სროლები დაიწყოს, ხომ ხვდებით, ეს რას გამოიწვევს?
_ რას?
_ ამას ქვეყნის ეკონომიკის სერიოზული რღვევა მოყვება. ამასთან, ანაკლიის პორტსაც სერიოზული პრობლემა შეექმნება.
_ ანაკლიის პროექტი ხაზარაძის კონტექსტში ახსენეთ?
_ ამ შემთხვევაში, _ არა. ამჯერად უსაფრთხოებაზე ვსაუბრობ, ანუ ინვესტიციები აღარ ჩაიდება, რადგან ნებისმიერი ტვირთი ცეცხლის ქვეშ იქნება.
_ გამოდის, რომ კარასინის მუქარა პირდაპირ ანაკლიის პორტს ურტყამს?
_ დიახ, დარწმუნებული ვარ. მეტიც: კარასინის ეს მუქარა მარტო ანაკლიას კი არა, ქვეყნის უსაფრთხოებას უკავშირდება. პირველი დარტყმა კი, სადაც შეიძლება, უსაფრთხოებას მიაყენონ, ზუსტად გორის ტრასაა.
_ ბატონო პაატა, იმას ამბობთ, რომ, ადრე თუ გვიან, გორის ტრასა შესაძლოა, ფრონტის წინა ხაზად იქცეს?
_ ფრონტის ხაზად შეიძლება, არ იქცეს, მაგრამ ტრასაზე ცეცხლი გაიხსნება. ამასთან, ისიც შეიძლება, რომ რუსმა სამხედროებმა, რომლებიც დღეს მცოცავ ოკუპაციას აწარმოებენ, უცებ ტრასა გადაკეტონ და, როგორც 2008 წელს, ახლაც თქვან, ეს ე. წ. სამხრეთ ოსეთის საზღვარიაო და ტრასა დაიკავონ.
_ ცეცხლის გახსნის საბაბი რა შეიძლება გახდეს?
_ ნებისმიერი რამ. როგორც გითხარით, ოკუპანტები ამ ტრასიდან ზოგიერთ მონაკვეთში 400 მეტრში დგანან და შესაძლებელია, სეპარატისტმა რომელიმე მძღოლს ცეცხლი გაუხსნას. მორჩა, ამის შემდეგ მოძრაობა აღარ იქნება!
_ ეს საფრთხე თეორიულია თუ რეალური?
_ ეს საფრთხე რეალურია! მართალია, ტრასას ჩვენი სპეცდანიშნულების რაზმი იცავს, მაგრამ მეორე მხრიდან ვიღაცამ რომ ისროლოს, ამას როგორ გააკონტროლებს? მით უმეტეს, რომ სავსებით დასაშვებია, ეს ტყვია ნებისმიერ გამვლელს მოხვდეს.
_ ამ საფრთხის აცილება ჩვენს სახელმწიფოს ხელეწიფება?
_ სანამ საფრთხეებზე გადავალ, კარასინის განცხადების მეორე მომენტზე გავამახვილებ ყურადღებას.
_ კი ბატონო, გისმენთ.
_ როცა კარასინი ამბობს, შესაძლოა, რეგიონში საფრთხე შეიქმნასო, ამ საფრთხეში, ალბათ, აფხაზეთის მიმართულება იგულისხმება.
_ კერძოდ?
_ ალბათ, იცით, რომ კინდღის ტერიტორიაზე, ოჩამჩირისა და გულრიფშის რაიონებს შორის, რუსებმა პორტის მშენებლობა დაიწყეს. ეს პორტი ანაკლიის საპირწონეა. ამასობაში, ვხედავთ, რომ ანაკლიის პროექტს პრობლემები აქვს _ ხაზარაძესა და სხვა ეკონომიკურ საკითხებს თავი რომ დავანებოთ, ამ პორტთან დაკავშირებით პოლიტიკურ პრობლემებს ღიად ვხედავთ.
მოკლედ, გორის ტრასის შესაძლო ჩაკეტვა და პარალელური პორტის მშენებლობა _ აი, ეს არის ქვეყნის დესტაბილიზაცია, რაზეც კარასინი და შოიგუ პირდაპირ ლაპარაკობენ, ანუ რუსეთი ომს და შტურმს არ დაიწყებს, თუმცა არც ამას გამოვრიცხავ.
ახლა, რაც შეეხება იმას, ქვეყანას ამ საფრთხეების აცილება შეუძლია თუ არა, დღეს ხელისუფლებას სირაქლემის პოზიცია აქვს, ოღონდაც რუსეთი არ გავაღიზიანოთო. ამის გამო ჩვენს ქვეყანაზე ზეწოლა ხდება.
როცა ივანიშვილი აბაშიძეს შეხვდა, ქართულმა მხარემ, ანუ ხელისუფლებამ, თქვა, ეს, უბრალოდ, შეხვედრა იყო და მეტი არაფერიო, მაგრამ საქართველოს ხელისუფლებას არ ვენდობი, მით უმეტეს, რომ კარასინმა არ დამალა და განაცხადა, რომ აბაშიძესთან მისი შეხვედრის ლაიტმოტივი აბაშიძე-ივანიშვილის საუბარი იყო. აქედან გამომდინარე, ამ მომენტში კარასინის მიმართ ნდობის ფაქტორი უფრო მეტია, რადგან საქართველოს ხელისუფლებამ აბაშიძე-ივანიშვილის შეხვედრის შინაარსი დამალა.
დიდი ალბათობით, ივანიშვილი კარასინის მუქარის გასანეიტრალებლად ან რაღაც სხვა ქმედებებისთვის მოლაპარაკებას აწარმოებს, მაგრამ აშკარად ჩანს, რომ ივანიშვილი რუსეთთან კმაყოფილების რეჟიმში არ არის.
_ ივანიშვილი რუსეთის უკმაყოფილო რატომ უნდა იყოს?
_ შეიძლება, რაღაც თვალსაზრისით დაემუქრნენ, თუმცა ამ ეტაპზე ჩვენ არაფერი ვიცით.
_ შეიძლება, არ ვიცით, მაგრამ რუსეთი ივანიშვილს, თქვენი აზრით, რით შეიძლება, დამუქრებოდა?
_ პირდაპირ გეტყვით: ჩემი გადასახედიდან, მთავარი პრობლემა ანაკლიის პორტია, რადგან ეს პორტი, პრაქტიკულად, იმას ნიშნავს, რომ საქართველოსა და აფხაზეთის ადმინისტრაციულ საზღვარზე ნატოს ჯარი ჩადგეს! ამის გამო რუსები, როგორც ჩანს, დაპანიკდნენ!
_ ერთი სიტყვით, რუსები ივანიშვილს დაემუქრნენ, რომ თუ ანაკლიის პორტი აშენდება, მას, როგორც მილიარდერს, პრობლემები შეექმნება?
_ რა თქმა უნდა…
საერთოდ, იცით, როგორი თემაა? _ ჩვენ შეგვიძლია, რომ მხოლოდ თეორიულად ვიმსჯელოთ.
_ რაზე ვიმსჯელოთ?
_ იმაზე, რომ ივანიშვილი, რაღაც მიზეზების გამო, მუქარის ქვეშ არის!
სხვათა შორის, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ანაკლიის პრობლემების დაწყებამდე რამდენიმე რუსი ოლიგარქი ჩამოვიდა საქართველოში, მათ შორის, იყო ევტუშენკოვიც. ეს ხალხი რატომ იყო ჩამოსული? ცნობილია, რომ ოლიგარქები შემთხვევით არსად მიდიან _ მათ პუტინის შიში აქვთ.
ამის შემდეგ ანაკლიის პროექტსა და „თიბისი ბანკში“ რაღაც პრობლემები დაიწყო. ამასთან, ვხედავთ, რომ სასამართლო სისტემის ხელში ჩაგდება „ქართული ოცნების“ რღვევის ფასად ხდება. გამოდის, რაღაც ხდება, მაგრამ რა? _ ამაზე მხოლოდ მსჯელობა შეგვიძლია.
მტკიცებით ფორმაში ვერაფერს ვიტყვი, მაგრამ მუქარები ისმის. კარასინისა და შოიგუს მუქარა მარტო სახელმწიფოსთვის განკუთვნილი არ არის.
_ აბა, კარასინი და შოიგუ კიდევ ვის ემუქრებიან?
_ ივანიშვილს, რომელიც საკუთარ თავს ისე აღიქვამს, როგორც სახელმწიფოს.
მოკლედ, კარასინი და შოიგუ ივანიშვილს დაემუქრნენ და უთხრეს, თუ სტაბილურობა არ გინდა, მაშინ ეს და ეს მოხდებაო.
_ შეიძლება, რუსეთის პოლიტიკური ელიტა ივანიშვილს მართლა ემუქრება, მაგრამ ჩვენ ხომ გვაქვს უსაფრთხოების სამსახური? ბატონო პაატა, ამ სიტუაციაში კონტრდაზვერვა როგორ უნდა მოიქცეს?
_ უშიშროების სამსახური სად გვაქვს? ჩვენ, ყველას, მგონი, ძალიან კარგად გვესმის, რომ დღეს საქართველოში ერთი სერიოზული სახელმწიფო ინსტიტუტიც აღარ არსებობს! ასევე საქართველოს ხელისუფლებაში არ არის ერთი ფიგურაც კი, რომელსაც წონა და ნდობა აქვს. ჩვენი პრემიერი პრემიერი არ არის, პრეზიდენტს კი ეუთომ ლამის ბრალი წაუყენა, არჩევნები იყიდეო.
პარლამენტის თავმჯდომარეს ოპოზიცია კი არა, თავად „ქართული ოცნების“ ყოფილი და მოქმედი წევრები ებრძვიან. მოკლედ, დღეს ხელისუფლებაში წონიანი ფიგურა არ გვყავს და, შესაბამისად, სახელმწიფო ინსტიტუტებზე საუბარი რთულია _ ყველა ერთ ადამიანზე არის მიბმული, ანუ სახელმწიფო ეს ერთი ადამიანია და ამიტომ ილუზიაში არ ვვარდები.
_ ილუზია რა შუაშია?
_ სახელმწიფოსგან ივანიშვილის გამოყოფას არ ვცდილობ! რომც მინდოდეს, მაინც ვერ გამოვყოფ!
_ თუ სახელმწიფო ინსტიტუტები არ ფუნქციონირებენ და ამ დროს რუსული საფრთხე რეალურია, მაშინ ერთადერთი გამოსავალი ის არის, რომ ოპოზიციამ იაქტიუროს, არა?
_ გეთანხმებით, ძალიან სწორად აღნიშნეთ. ოპოზიციას, ჩემი ჩათვლით რაც შეუძლია, აკეთებს, მაგრამ ამ სიტუაციაში მთავარი როლი მედიამ უნდა შეასრულოს!
_ როგორ?
_ ჟურნალისტები ის ადამიანები არიან, რომლებიც ამ ჩაკეტილ სიტუაციაში საზოგადოებას ინფორმაციას აწვდიან, ანუ ინფორმაციის გაცემის წყარო ტელევიზია, ბეჭდური მედია და ინტერნეტია. აი, მაგალითად, ეს ინტერვიუც არსებული პრობლემის სერიოზული გაშუქებაა იმიტომ, რომ ამას საზოგადოება წაიკითხავს და არ მოტყუვდება! ის, რომ მედია მეოთხე ხელისუფლებაა, საქართველოში უკვე რეალობაა!
_ საქართველოში მედია მეოთხე ხელისუფლება რეალურად არის თუ არა, ამაზე კამათი შორს წაგვიყვანს, მაგრამ მედიამ ომის საფრთხეებზე პედალირება რომ გააკეთოს, ეს მოსახლეობას ხომ არ დააპანიკებს?
_ მესმის, რასაც ამბობთ, მაგრამ მოსახლეობა უკვე იმ დონეზეა, რომ არ მგონია, დაპანიკდეს ან რა პანიკაზეა ლაპარაკი, როცა გორის ტრასა, პრაქტიკულად, გადაკეტილია და მაინცდამაინც თბილისი უნდა აიღონ?
დღეს ხალხს ყველაფერი ძალიან კარგად ესმის. ამ დღეებში ზვიად კვაჭანტირაძემ განაცხადა, „ოცნებიდან“ რომ წავედი, მეზობლებმა კარგი გამარჯობა მითხრესო და აქედან გამომდინარე, ხომ ხვდებით, ქვეყანაში რა სიტუაციაა?
ისე, კვაჭანტირაძეს ტყუილი არ უთქვამს, _ ყველამ, ვინც ქუჩაში დავდივართ, ვიცით, ხალხი რასაც ფიქრობს და ის განწყობა, აი, ჩუმად ვიქნები და მე არ შემეხებიანო, ნელ-ნელა ქრება.
_ ბატონო პაატა, მედიამ, ოპოზიციამ და, ზოგადად, საზოგადოებამ ხელისუფლება როგორ უნდა აიძულოს, რომ ქვეყნის საგარეო უსაფრთხოების კუთხით ადეკვატური ნაბიჯები გადადგას?
_ ხელისუფლებამ ადეკვატური ნაბიჯი რომ გადადგას, კარი უნდა გახსნას, ანუ დემოკრატიული გახდეს! დიახ, რუსული აგრესიის წინააღმდეგ ბრძოლის ერთ-ერთი გზა დემოკრატია და ქვეყნის განვითარებაა!
დღეს რუსული აგრესიის წინააღმდეგ ხელისუფლება კულუარულ საუბრებს მართავს, მაგრამ ეს გამოსავალი არ არის, თან არ ვიცით, ეს საუბრები კონკრეტულად რას შეეხება. თუ ჩვენ გვერდით ჩვენი დემოკრატიული პარტნიორები არ იდგებიან, არაფერი გამოგვივა! კულუარულად აბაშიძე ურთიერთობას ვერც შოიგუსთან დაალაგებს და ვერც _ კარასინთან. სხვათა შორის, ძალიან ნიშანდობლივია, რომ კარასინმა აბაშიძე ორ წუთში გაყიდა, როცა თქვა, ჩვენი შეხვედრის ლაიტმოტივი აბაშიძე-ივანიშვილის შეხვედრა იყოო.
_ თუ ივანიშვილი ცაიტნოტშია და რუსებმა კუთხეში მიიმწყვდიეს, ცხადია, რომ დემოკრატობანას ვერ ითამაშებს, რადგან თქვენივე სიტყვებით რომ ვთქვათ, რუსეთის აგრესიის წინააღმდეგ ბრძოლის საუკეთესო საშუალება დემოკრატიაა.
_ დიახ, ამ დეტალს ძალიან სწორად გაუსვით ხაზი, მაგრამ ეს უკვე ივანიშვილის გადასაწყვეტია.
_ ივანიშვილმა რა უნდა გადაწყვიტოს: ან ქვეყანა ან პირადი კეთილდღეობა?
_ დიახ, მისი გადასაწყვეტია, რა გზას აირჩევს _ ქვეყანა ან პირადი, მაგრამ თუ ქვეყანა დაკარგა, მაშინ პირადსაც დაკარგავს და ამას იანუკოვიჩის მაგალითიც მოწმობს.
მოკლედ, მისი გადასაწყვეტია, როგორ არჩევანს გააკეთებს. სამწუხაროდ, დღეს მისი არჩევანი რაღაც გაურკვეველი გზაა და ძალიან ძნელია, რომ მის ლოგიკას გავყვე!
_ დასავლელი პარტნიორები რუსული საფრთხისგან ვერ დაგვიცავენ?
_ ამ რეჟიმში ჩვენი დასავლელი პარტნიორები ძალიან აქტიურად არიან ჩართულები.
_ ეს ჩართულობა რაში გამოიხატება?
_ ეუთოს დასკვნა ივანიშვილისთვის ყვითელი კი არა, რეალურად, წითელი ბარათია!
ჩვენი პარტნიორები პირდაპირ ეუბნებიან, შენ არჩევნები მოიპარეო და ამას მეორედ აღარ აპატიებენ.
სხვათა შორის, ნატოს წვრთნები ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, მაგრამ არ ვიცი, ქვეყანა ნატოს წვრთნებთან დაკავშირებით კულუარულად რა მოლაპარაკებებს აწარმოებს, ანუ ნატოს წვრთნების შემდეგ დაცვის მექანიზმი რა იქნება, მით უმეტეს, რომ რუსეთის თავდაცვის მინისტრი პირდაპირ გვემუქრება.
ამ ფონზე, არ დაგვავიწყდეს, არ გვაქვს უშიშროების საბჭო. ასევე არ ფუნქციონირებს ის რაღაც ახალი საბჭო, რომელიც მთავრობასთან შექმნეს. ერთი წუთით წარმოიდგინეთ, რუსეთის მხრიდან ქვეყანაში სიტუაცია რომ დაიძაბოს, სალომე ზურაბიშვილმა და მამუკა ბახტაძემ უნდა იომონ? ხვდებით, ეს ქვეყანას საით წაიყვანს?
_ საით წაიყვანს?
_ ქვეყნის დამცველი არც ზურაბიშვილია და არც _ ბახტაძე. ზურაბიშვილმა, რომელიც 2008 წლის აგვისტოს ომის დაწყებაში ქართული მხარე დაადანაშაულა, ახლა რას გააკეთებს?
ბახტაძე კი ახალგაზრდა კაცია, რომელსაც მართვის გამოცდილება ნამდვილად არ გააჩნია!
_ სხვათა შორის, კარასინმა ზურაბიშვილსაც წაჰკბინა და ანტირუსული განცხადებების გაკეთებაში დაადანაშაულა.
_ დიახ, კარასინმა, ასევე შოიგუმაც ზურაბიშვილსა და ივანიშვილს დაარტყეს _ პირდაპირ დაემუქრნენ! ახლა ამის შედეგი რაღაც თემების ჩუმ-ჩუმად მოგვარებაა, მაგრამ ასეთი თემები ჩუმად არ გვარდება!
_ ერთი სიტყვით, სერიოზული საფრთხის წინაშე ვდგავართ?
_ დიახ, პირადად მე სერიოზული საფრთხის მოლოდინში ვარ და ამის მიზეზი მარტივია: რაც რუსებმა აფხაზეთის ომამდე, აფხაზეთის ომის დროს და მერე თქვეს, უკან ერთ სიტყვაზეც არ დაუხევიათ. რუსების მხრიდან სიტყვების ტყუილი რახარუხი არ ყოფილა!
_ მოკლედ, შესაძლოა, 2008 წლის აგვისტოს სცენარი განმეორდეს?
_ 2008 წელს, ომი რომ დამთავრდა, პარლამენტის სესიაზე, ასევე საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე ვთქვი, ეს ომი არ დამთავრებულა, დღესაც გრძელდება-მეთქი. ამის ნათელი მაგალითი მცოცავი ოკუპაციაა!
სხვათა შორის, 2008 წელს, სანამ ომი დაიწყებოდა, დაზვერვის მონაცემები მქონდა, რომლის თანახმადაც რუსეთის უშიშროების საბჭოში ორი გეგმა იხილებოდა. ერთი გეგმის თანახმად, საქართველო ეკონომიკურად უნდა დაეხრჩოთ, მეორე გეგმით კი ომი უნდა დაწყებულიყო. ეკონომიკური დახრჩობის გეგმა 2006 წელს იხილებოდა. 2008-ში, საბოლოოდ, ომი გადაწყვიტეს.
ახლა იხილება უფრო მზაკვრული გეგმა _ საქართველოს დახრჩობა ფულით და ეკონომიკური ზეწოლით.
_ „თიბისიზე“ ხელისუფლების შეტევა ამ გეგმის ნაწილია?
_ „თიბისიზე“ შეტევას კონკრეტულად რუსეთს ვერ დავაბრალებთ, მაგრამ ეს ერთიან სურათში ჯდება.
_ იმ შემთხვევაში, თუ დასავლეთში ანტისაოკუპაციო პროპაგანდას გავააქტიურებთ, გადავრჩებით?
_ რა თქმა უნდა! რუსების ერთ-ერთი მთავარი მოთხოვნა იყო, რომ საქართველოს ოკუპაციის თემაზე აღარ ესაუბრა და ქართველები დასავლეთში ამ თემაზე 2012 წლიდან აღარც საუბრობენ. აი, სწორედ ამის მერე დაიწყეს რუსებმა მცოცავი ოკუპაცია.
დღეს დასავლეთის დღის წესრიგში საქართველო კი არა, უკრაინაა. თუ საერთაშორისო დღის წესრიგში ჩვენი საკითხი ისევ დადგება, ბრძოლის ველი, ცხადია, იქ გადავა და ამით რუსეთს დისკომფორტი შეექმნება!

გიორგი აბაშიძე