გიორგი ცობეხია: „ქვეყნიდან წასვლას ვაპირებდი, მაგრამ პარტია „კანონი და სამართალი“ ჩემთვის ბოლო იმედია!“

უკვე ცნობილია, რომ 10 მარტს „ექსპოჯორჯიაში“ თაკო ჩარკვიანის პარტიის _ „კანონი და სამართალი“ პრეზენტაცია გაიმართება. ვინ იქნებიან სახალხო პოეტ ჯანსუღ ჩარკვიანის შვილის თანაგუნდელები? _ ეს საკითხი, ამ ეტაპზე, ნაწილობრივ გასაიდუმლოებულია, თუმცა „ქრონიკა+“-მა გაარკვია, რომ თაკო ჩარკვიანის პარტიის ლიდერშიფი ახალგაზრდებითა და იმ ადამიანებით დაკომპლექტდება, რომლებიც სხვადასხვა პროფესიაში წარმატებულები არიან და საზოგადოების ნდობითაც სარგებლობენ.

ახალი პარტიის ერთ-ერთი სახე 26 წლის გიორგი ცობეხიაა. გიორგი სოხუმელია _ ორი თვის იყო, აფხაზეთის ომი რომ დაიწყო და მისმა ოჯახმა ქალაქი დატოვა. მართალია, გიორგი თბილისში გაიზარდა, მაგრამ ამბობს, რომ სოხუმს მაინც თავის ქალაქად მიიჩნევს და აფხაზეთთანაც ბევრი რამ აკავშირებს.
გიორგი იურისტია _ ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის მაგისტრატურაში სწავლობს. ამასთან, ადვოკატობის გამოცდილებაც აქვს. 2018 წლის ოქტომბრამდე ის ერთ-ერთი სახელმწიფო უწყების იურიდიულ დეპარტამენტში მუშაობდა, საიდანაც იმის გამო გამოუშვეს, რომ შვილმოკლული მამის, ზაზა სარალიძის მხარდამჭერ აქციაზე სიტყვით გამოვიდა, ანუ, შეიძლება ითქვას, რომ გიორგი ცობეხიას სამსახური პოლიტიკურ რეპრესიებს შეეწირა.
ახალი პარტიის ახალი სახე „ქრონიკა+“-თან იმის შესახებ საუბრობს, პოლიტიკაში რის გაკეთებას აპირებს და აქვე იმასაც განმარტავს, თუ რატომ არის კარგი, რომ ადამიანები პოლიტიკასა და, ზოგადად, ხელისუფლებაში სუფთა წარსულით მოვიდნენ:

_ სახელმწიფო სამსახურიდან საკუთარი სურვილით წამოხვედი თუ გამოგიშვეს?
_ სამსახურიდან წამოსვლაზე განცხადება პირადი სურვილით დავწერე, თუმცა ეს პოლიტიკურ საკითხს უკავშირდებოდა.
_ ანუ?
_ ზაზა სარალიძის მხარდამჭერ აქციაზე სიტყვით გამოვედი და ამის შემდეგ ყველაფერი აირ-დაირია. ამ საკითხზე საუბარი არ მინდა, რადგან იქ ჩემი მეგობრები მუშაობენ და შესაძლოა, პრობლემები მათაც შეექმნათ, თან ამ ამბავში ჩემი უშუალო ხელმძღვანელი დამნაშავე არ არის.
_ ე. ი., შენს უშუალო ხელმძღვანელს დავალება ზემოდან მისცეს?
_ რა თქმა უნდა. სამართლებრივი დავა რომ დამეწყო, ასიდან ასივე სასამართლოს მოვიგებდი, რადგან სხვა თუ არაფერი, სამსახურიდან განთავისუფლების შესახებ ერთი თვით ადრე უნდა გავეფრთხილებინე…
_ ერთი სიტყვით, პოლიტიკური რეპრესიების მსხვერპლი ხარ, არა?
_ მართალია, პრობლემები მხოლოდ სამსახურში შემექმნა და ვთქვათ, პოლიციაში არ დავუბარებივართ, მაგრამ დიახ, პოლიტიკური რეპრესია საკუთარ თავზე გამოვცადე.
_ და ამის შემდეგ გადაწყვიტე, რომ აქტიური პოლიტიკური საქმიანობა დაგეწყო?
_ როცა უსამართლობა ხდება, პასუხი აუცილებლად უნდა გასცე. თუ ასე არ მოიქცევი, მაშინ ქუდი უნდა დაიხურო და ამ ქვეყნიდან საერთოდ წახვიდე… იმაში ახალი არაფერია, რომ საქართველოში ადამიანებს პოლიტიკური ნიშნით დევნიან _ ეს ადრეც ხდებოდა და დღესაც ხდება, მაგრამ ჩვენი მიზანი და მთვარი ამოცანაა, რომ ასეთი რაღაც ხვალ აღარ მოხდეს.
_ გიორგი, ეს პირველი უსამართლობა იყო, რომელსაც „ოცნების“ საქართველოში შეეჩეხე?
_ სამწუხაროდ, უსამართლობას ძალიან ხშირად ვაწყდებით, მაგრამ ეს ძალიან აგრესიული უსამართლობა იყო.
_ ზაზა სარალიძის მხარდამჭერ აქციაზე გამოსვლამდე პროტესტის განცდა არ გქონია?
_ კი, როგორ არ მქონია. მაგალითად, 2015 წელს, როცა ფეხბურთის ფედერაციის პრეზიდენტის არჩევნები იყო და, მეგობრებთან ერთად ძალიან ბევრი სამართალდარღვევა გამოვააშკარავე… სხვა ბევრ ახალგაზრდულ აქციაშიც მიმიღია მონაწილეობა. ჩემი არასამთავრობო ორგანიზაციაც მქონდა, თუმცა პარტიული არ ვყოფილვარ…
ჩემთვის პრორუსული ძალები ყოველთვის მიუღებელი იყო და ახლაც ასეა. სხვანაირად არც შეიძლება _ სხვა თუ არაფერი, სოხუმელი ვარ და პრორუსულობა ჩემთვის წითელი ხაზია!
_ თუ მოქალაქეობრივ პოზიციას აქამდეც აქტიურად აფიქსირებდი, რომელიმე პარტიის წევრი რატომ არ გახდი და მაინცდამაინც ახლა რატომ გადაწყვიტე, რომ „კანონსა და სამართალს“ შეუერთდე?
_ საქართველო პარტიების ნაკლებობას არ განიცდის _ 300-ზე მეტი პარტიაა, არსებობს პერსონალური დამოკიდებულება და ასევე კონკრეტული იდეოლოგიური ხაზი, რომელიც ჩემთვის მიუღებელია. ამ შემთხვევაში პარტიის ლიდერის, თაკო ჩარკვიანის პერსონამ ძალიან დიდი როლი ითამაშა, რომ ეს ნაბიჯი გადამედგა და პარტიის წევრი გავმხდარიყავი. ამ ოჯახს მთელი საქართველო იცნობს და ზუსტად ვიცი, ქალბატონი თაკოსთვის ქვეყნის დეოკუპაცია უმნიშვნელოვანესია. ამას გარდა, თაკო ჩარკვიანის განუხრელი ევროპული კურსისაც მჯერა.
საერთოდ, სამი საკითხია, რაც მინდა, რომ ჩვენმა ქვეყანამ როგორმე გადალახოს.
_ ეს რა საკითხებია?
_ ევროპული მომავალი, ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა და კანონის უზენაესობა.
_ სამივე ეს საკითხი რეალობად ხელისუფლებამ უნდა აქციოს. ოპოზიცია, ამ შემთხვევაში, „კანონი და სამართალი“, თუნდაც ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობის პრობლემას როგორ მოაგვარებს?
_ ოპოზიცია ამ საკითხებს არჩევნების შემდეგ ხელისუფლებაში მოსვლით შეძლებს. ამასთან, ძლიერი ოპოზიცია იმის გარანტიაა, რომ ხელისუფლებამ მნიშვნელოვან საკითხებზე თვითნებური პოლიტიკა არ გაატაროს. ბოლო დროს ხელისუფლება მოსახლეობისთვის მიუღებელ და სახელმწიფოებრივად არასწორ პოლიტიკას ხშირად ატარებს. აი, ძლიერი ოპოზიცია სწორედ იმისთვისაა აუცილებელი, რომ ხელისუფლებას ამის ნება და უფლება არ მისცეს!
_ წეღან თქვი, საქართველოში 300-ზე მეტი პარტიააო და ამ პარტიებიდან ისეთი ერთიც არ არის, რომ ოპოზიციას ძლიერი ოპონირება გაუწიოს და ახალი პოლიტიკური გაერთიანება „კანონი და სამართალის“ შექმნა ამიტომ გახდა აუცილებელი?
_ ძლიერი ოპოზიციური პარტიები კი არის, მაგრამ საინტერესოა, ადამიანებს მათი გულწრფელობის რამდენად სჯერათ. საერთოდ, პოლიტიკა ხვალინდელი კეთილდღეობის მოპოვებისთვის ბრძოლაა.
_ ეს რა შუაშია?
_ ამ კეთილდღეობის მოპოვებას ყველა თავისი მეთოდით ცდილობს. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ პოლემიკის დროს ერთმანეთის მიმართ ანტაგონისტურად განვეწყოთ.
_ ანტაგონიზმი, ზოგადად, დამღუპველია, მაგრამ ვერ ვხვდები, საუბარი საითკენ მიგყავს. ამიტომ ისეც ჩაგეკითხები, _ არსებულ პარტიებს ძლიერ ოპოზიციად არ მიიჩნევ და ფიქრობ, რომ „კანონი და სამართალი“, რეალურად, მესამე ძალა იქნება?
_ კი ბატონო, უამრავი პარტიაა, მაგრამ შეიძლება, ამ პარტიების გულწრფელობის არ დავიჯეროთ და ჩავთვალოთ, რომ ისინი ხელისუფლებაში მხოლოდ ძალაუფლების ხელში ჩასაგდებად მოდიან და არა იმიტომ, რომ სახელმწიფოს მართლა ემსახურონ და ამ ქვეყნისთვის კარგი გააკეთონ!
_ რატომ გგონია, რომ ხალხი „კანონსა და სამართალს“ დაუჯერებს, ანუ საკუთრივ შენ როგორ დამარწმუნებ, რომ პოლიტიკაში პირადი კეთილდღეობისა და ძალაუფლების ხელში ჩასაგდებად არ მოხვედი?
_ პასუხს მარტივად გაგცემთ.
_ კი ბატონო, გისმენ.
_ წეღანდელი თქმისა არ იყოს, თაკო ჩარკვიანის ოჯახს ყველა იცნობს და მას რომ სხვა ინტერესები ჰქონდეს, ამ სხვა ინტერესების დაკმაყოფილებას შეძლებდა.
_ გეთანხმები, თაკო ჩარკვიანსა და მის ოჯახს საზოგადოება იცნობს, მაგრამ შენ სრულიად ახალი სახე ხარ და შენ შესახებ არაფერი ვიცით…
_ არ მგონია, ვინმემ ჩემზე თქვას, რომ გულწრფელი არ ვარ. სუფთა წარსული მაქვს _ ისეთ პოლიტიკურ ბატალიებში ჩართული არასოდეს ვყოფილვარ, რომლის გამოც შესაძლოა, ვინმემ იფიქროს, რომ პოლიტიკურ საქმიანობას მერკანტილური მიზნებისთვის ვიწყებ.
_ სხვათა შორის, თავის დროზე, მიხეილ სააკაშვილიც პოლიტიკაში სუფთა წარსულით მოვიდა, მაგრამ მის მიმართ ხალხის დამოკიდებულება დღეს არაერთგვაროვანია. ასე რომ, სუფთა წარსული, აპრიორი, გარანტია არ არის.
_ გასაგებია, რომ მხოლოდ სუფთა წარსული საკმარისი არ არის. ისე, მაინცდამაინც სააკაშვილის მაგალითის მოყვანა საჭირო არაა, როცა არსებულ ხელისუფლებაშიც არიან ადამიანები, რომლებსაც ხელისუფლებაში მოსვლამდე სუფთა წარსული ჰქონდათ. მაგალითად, არავის ეგონა, რომ ბიძინა ივანიშვილის მთავრობა კორუფციით დაკავდებოდა, რადგან ივანიშვილი მილიარდერია. იმასაც ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ ის მოხდებოდა, რაც დღეს ხდება, მაგრამ მთელი გუნდი კორუფციაშია ჩაფლული.
_ 2012 წელს „ქართული ოცნების“ მხარდამჭერი იყავი?
_ დიახ, 2012 წელს „ქართულ ოცნებას“ მივეცი ხმა. მეტიც, ერთ საიდუმლოსაც გავამხელ: მაშინ სავალდებულო სამხედრო სამსახურს გავდიოდი. იმ დღეს, როცა ე. წ. ციხის კადრები გავრცელდა, სამხედრო სამსახურში ჩემი ცვლა არ იყო და მეგობრებთან ერთად გლდანის ციხესთან წავედი. მახსოვს, მაშინვე დამირეკეს და მითხრეს, _ საგანგებო ვითარება ცხადდება, სამხედრო ნაწილის მობილიზება უნდა მოხდეს და ნაწილში მოდიო.
_ მიხვედი?
_ არა… ტელეფონი გავთიშე… ზოგადად, როცა ქვეყანაში რამე ძალიან ცუდი ხდება, თუ ამაზე რეაგირება არ გვექნება, ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩვენი მომავლისთვის ძალიან ცუდს ვაკეთებთ! ხომ გახსოვთ ცნობილი გამონათქვამი, _ ებრაელების ხოცვის დროს ხმას არ ვიღებდი და ახლა ჩემი ჯერი დადგაო… ანუ შეიძლება, პრობლემა შორს იყოს, მაგრამ მასზე საუბარი და პროტესტის გამოთქმა მაინც უნდა დაიწყო.
_ გეთანხმები, მაგრამ, სამწუხაროდ, საზოგადოების ნაწილი ასე არ ფიქრობს და 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებმაც აჩვენა, როცა ვიღაცებმა ქვეყნის მომავალი ხუთ-ხუთ კილოგრამ ხახვსა და კარტოფილზე გაცვალეს.
_ ზუსტად ვიცი: ამომრჩეველს ხუთი კილოგრამი კარტოფილის გამო მითითებებს არასოდეს მივცემ.
_ რატომ?
_ იმიტომ, რომ ქვეყანაში სიღატაკე და შიმშილია. აქედან გამომდინარე, ხუთი კილოგრამი კარტოფილი შესაძლოა, ვიღაცის შვილისთვის იმ დღეს გადარჩენის ერთადერთი შესაძლებლობა იყო და ამაზე მითითება არ მომწონს. პოლიტიკოსებს ერთი რამ არ უნდა დაავიწყდეთ: ძალიან ბევრი მათგანი ხელისუფლებაში გუშინ იყო და ვითარება მას შემდეგ არ გამოსწორებულა. მოკლედ, პრობლემა ის კი არ არის, მოქალაქე ხუთი კილოგრამი ხახვისა თუ კარტოფილის ფასად კონკრეტულ პიროვნებას რომ აძლევს ხმას, არამედ, პრობლემა ის გახლავთ, რომ ხუთი კილოგრამი კარტოფილი ადამიანების ყოველდღიურობისთვის მნიშვნელოვანია!
_ გიორგი, შენნაირად ბევრი ახალგაზრდა ფიქრობს?
_ იმედი მაქვს. ყოველ შემთხვევაში, ჩემ გარშემო ასეთი ძალიან ბევრი ადამიანია, რომელიც ჩვენს გუნდს უერთდება. რეგიონებიდანაც ბევრი გვეხმიანება და გვეკითხება, _ რეგიონულ ოფისებს როდის გახსნით, ბრძოლა ერთად რომ დავიწყოთო. ჩემთვის ყველაზე სასიხარულო სწორედ ეს არის.
სხვათა შორის, ისიც ძალიან მიხარია, რომ ლიდერობის სურვილს ძალიან ბევრ ახალგაზრდაში ვხედავ და ჩვენს პარტიაში მათ ამის საშუალება, ზუსტად ვიცი, მიეცემათ!
_ გიორგი, 20 წელზე მეტია, ჟურნალისტიკაში ვარ და შენნაირი იდეალისტი არაერთი მინახავს, რომელიც, ადრე თუ გვიან, პოლიტიკას გაუსვრია. საერთოდ, არსებობს მოსაზრება, რომ პოლიტიკა ბინძურია. არ გეშინია, რომ იდეალებზე უარის თქმა შენც მოგიწიოს?
_ მტკიცებას არ დავიწყებ და არ ვიტყვი, იმდენად კარგი ვარ, რომ შეუძლებელია, ეს მოხდეს-მეთქი, მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ პოლიტიკა ბინძური არ არის და ეს ქართული პოლიტიკის ერთ-ერთი ყველაზე ცუდი ნარატივია! სხვათა შორის, ევროპულმა პოლიტიკამ ეს ნარატივი დაძლია. პოლიტიკა ბინძური მაშინ არის, როცა მას ბინძური ადამიანები აკეთებენ, თორემ პოლიტიკის არსი ის გახლავთ, რომ ხვალინდელი კეთილდღეობა, დოვლათი და სოციალური გარანტიები შექმნას! როგორ შეიძლება, ყველაფერი ეს ბინძური იყოს? ბინძური იმ ადამიანებს შორის ჭიდილია, რომელთაც მხოლოდ ერთი მიზანი აქვთ _ ძალაუფლებაში მოსვლა! ასეთ ადამიანებს, დარწმუნებული ვარ, ერთმანეთთან ურთიერთობაც ბინძური აქვთ!
სამყაროს ყოველთვის იდეალისტები აშენებენ.
_ რასაკვირველია, მაგრამ არც ის დაგავიწყდეს, რომ იდეალისტების მიზნებს ავანტიურისტები ბოროტად იყენებენ!
_ დიახ, მაგრამ ეს დაუსრულებელი ციკლია: აღმავლობას ყოველთვის დაცემა მოყვება, დაცემას კი _ აღმავლობა! მართალია, დღეს ჩვენ დაცემის პერიოდში ვართ, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, ხვალ აღმავლობა აუცილებლად დაიწყება!
_ გიორგი, რამდენი წლის ხარ?
_ 26-ის.
_ მართალია, საუბრის დასაწყისში მითხარი, რომ ერთ-ერთ სახელმწიფო უწყებაში მუშაობდი და ადვოკატობის პრაქტიკაც გაქვს, მაგრამ იმედია, არ გეწყინება, თუ ვიტყვი, რომ გამოუცდელი ხარ.
_ დიახ, მაგრამ შემიძლია, რამდენიმე მაგალითი გავიხსენო.
_ ახლა, არ მითხრა, დავით აღმაშენებელი 16 წლის იყო, როცა ტახტზე ავიდაო…
_ არა, არა. ოპონენტების მსგავსად, ჩვენ არც დავით აღმაშენებელს ვედრებით და არც _ თამარ მეფეს.
_ ვისზე მიანიშნებ?
_ ყველას გვახსოვს, თამარ მეფეს ვინ ვინც შეადარა.
_ მე დავაკონკრეტებ: საარჩევნო კამპანიის დროს ბიძინა ივანიშვილმა სალომე ზურაბიშვილსა და თამარ მეფეს შორის პარალელები ორჯერ გაავლო…
_ ასეთი შედარება, რა თქმა უნდა, პოლიტიკური მკრეხელობაა!
რაც შეეხება ახალგაზრდების პოლიტიკაში მოსვლას, ამ კონტექსტში, პირველ რიგში, ბალტიის ქვეყნებს გავიხსენებ, როცა ესტონეთში, ლატვიასა და ლიეტუვაში მოსული ხელისუფლებების შემადგენლობა აბსოლუტურად ახალგაზრდული იყო. ესტონეთის 35 წლის პრემიერს გუნდში 26-27 წლის ახალგაზრდები ჰყავდა. ბალტიის სამივე ქვეყანამ ნამდვილად ევროპული სახელმწიფო შექმნა.
იცით, მძიმე პოლიტიკური გამოცდილების გარეშე და სუფთა ხელებით საქმის კეთება კარგი რატომ არის?
_ რატომ?
_ იმიტომ, რომ საკუთარი ძალაუფლების დაცვაზე ორიენტირებული ნაკლებად ხარ და ცდილობ, თავისუფალი აზროვნებითა და ენთუზიაზმით ქვეყანას ბევრი კარგი გაუკეთო! როცა ხელისუფლებაში ახალგაზრდები მოდიან, მათი მთავარი მიზანი ისაა, რომ ქვეყანაში ცვლილებები მოხდეს. ვინმე იტყვის, რომ სტუდენტები, როცა ისინი აქციებს მართავენ, გულწრფელები არ არიან? სხვა თუ არაფერი, 1989 წლის 9 აპრილი გვახსოვს.
_ დიახ, მაგრამ ბევრ სტუდენტს, რომელიც სამოქალაქო აქტიურობით გამოირჩევა, პოლიტიკაში მოსვლის ამბიცია არ აქვს.
_ შეიძლება, მაგრამ იმის გამო, რომ პოლიტიკაში მოსვლის ამბიცია აქვს, ახალგაზრდას ცუდი თვალით უნდა ვუყუროთ? ასეთი დამოკიდებულება სწორად არ მიმაჩნია…
_ გიორგი, ამ ქვეყანაში ყველაზე ძალიან რა გაღიზიანებს?
_ ძალიან მაღიზიანებს, რომ ადამიანებს საკუთარი უფლებების სასამართლო წესით დაცვა, რატომღაც, რცხვენიათ! ამ მენტალიტეტში გარდატეხა არ მოხდა, რასაც ხელისუფლებამაც არ შეუწყო ხელი და ეს მმართველი გუნდის კიდევ ერთი ნაკლია. სხვათა შორის, ეს მენტალობა ევროკავშირში შესასვლელად ხელს შეგვიშლის, სადაც ყველამ იცის, რომ თუ მისი უფლებები ირღვევა, აუცილებლად უნდა იბრძოლოს, რადგან უფლებებისთვის ბრძოლა გამარჯვების ერთადერთი გზაა!
მოკლედ, ჩვენ გვინდა, რომ საქართველოში კორუფციული და ქურდული კი არა, მოქალაქეობრივი მენტალიტეტი დამკვიდრდეს! ჩვენი ხსნა სწორედ ეს არის! არსებობს ასეთი გამოთქმა: როგორიც ხალხია, ხელისუფლებაც ისეთიაო და პირიქით, მაგრამ ეს გამოთქმა არ მიყვარს, რადგან მთავარია, მოქალაქეობრივ მენტალიტეტში გარდატეხა მოვახდინოთ და თითოეული მოქალაქე იტყვის, ბატონებო, კანონი არსებობსო და ამ კანონის ფარგლებში საკუთარი უფლებების დაცვას მოითხოვს, ხელისუფლებას სხვა გზა არ დარჩება და, ადრე თუ გვიან, კანონის ისე აღსრულება მოუწევს, რომ ეს სამართლიანი და უზენაესი იყოს!
_ კანონის უზენაესობა ერთია, მაგრამ კორუფციული მენტალიტეტი როგორ უნდა შეიცვალოს?
_ ეს საბჭოური მენტალური დაღია… იმის ილუზია არ მაქვს, რომ სკოლებში სამოქალაქო განათლებას შევიტანთ და ხვალ ყველაფერი კარგად იქნება, რადგან თუნდაც თქვენს ან თქვენზე უფროს თაობას, სამწუხაროდ, სკოლაში ვეღარ დავაბრუნებთ.
_ კორუფციისკენ მიდრეკილება სწორედ ჩემსა და ჩემზე უფროს თაობას აქვს. რას გვიშველით?
_ გამოსავალი კანონშია, ანუ ასეთი მენტალობის მქონე ადამიანებზე რეაგირება უშუალოდ კანონმა უნდა მოახდინოს. სხვათა შორის, კანონი ყოველთვის სადამსჯელო არ არის და მას პრევენციის სახეც აქვს.
„კანონი და სამართალი“ კორუფციული მენტალიტეტის შესახებ სისხლის სამართლის კოდექსში შესაბამისი ცვლილების შეტანით კორუფციული მენტალიტეტის კრიმინალიზაციას მოახდენს. ეს ცვლილება სისხლის სამართლის კოდექსში კრიმინალური მენტალიტეტის შესახებ შეტანილი ცვლილების ანალოგი იქნება.
_ პარტია „კანონი და სამართალი“ ადამიანის კორუფციულ მენტალიტეტს როგორ დაადგენს?
_ ეს ტექნიკა, რა თქმა უნდა, შესამუშავებელია, მაგრამ იგივე კრიმინალური მენტალიტეტის შემთხვევაში, ადამიანი ან თვითონ აღიარებს, ან ისეთ მოქმედებას ახორციელებს, რომელიც კრიმინალური მენტალიტეტის დამადასტურებელია.
_ ანუ თუ კორუფციაში მხილებულ ადამიანს მივესალმე, შეიძლება, დავისაჯო?
_ არა.
_ აბა?
_ კორუფცია არის ქრთამის აღება, მიცემა, ქრთამის შეთავაზება და ზეგავლენით ვაჭრობა, ანუ თუ ადამიანს ვეტყვი, რომელიმე მინისტრის მოადგილეს ვიცნობ და ის შენს შვილს სამსახურში მოაწყობს-მეთქი, ეს ზეგავლენით ვაჭრობაა, რაც უკვე კრიმინალი და დასჯადია. მოკლედ, კორუფციული მენტალიტეტისთვის სასჯელის ვადა უნდა გაიზარდოს და ასევე ახალი ცნებაც შემოვიღოთ, კერძოდ, შეიძლება, ქრთამი არ შესთავაზოთ, მაგრამ თუ გავლენიან ადამიანთან მიხვალთ და სთხოვთ, რომ რაღაც საქმე გაგიკეთოთ, ეს უკვე კორუფციული მენტალიტეტი იქნება და უნდა დაისაჯოთ.
რაც მთავარია, ადამიანები პირდაპირ არ უნდა დავიჭიროთ! მონსტრი ძალოვანი უწყებების დრო უნდა დასრულდეს! ამიტომ საგამოძიებო უწყება პროკურატურას უნდა გამოეყოს და პოლიტიკური ზეგავლენისგან რომ განთავისუფლდეს, ცალკე უწყებად ჩამოყალიბდეს!
ამას გარდა, პროკურორი არასამთავრობო ორგანიზაციების მაღალი წილობრივი მონაწილეობით უნდა აირჩეს. მეტიც: ეს თანამდებობა შესაძლოა, საერთოდ, ოპოზიციას დაეთმოს, რადგან შემდგომში შეკითხვები არ გაჩნდეს, აი, პროკურატურა ადამიანების სისხლის სამართლებრივ დევნას პოლიტიკური ნიშნით ახორციელებსო.
_ გიორგი, ვიდრე საუბარს დავასრულებთ, ერთ კითხვას კიდევ დაგისვამ: საშუალება რომ მოგეცეს, მიხეილ სააკაშვილსა და ბიძინა ივანიშვილს რას ჰკითხავ?
_ ბიძინა ივანიშვილს მარტივ კითხვას დავუსვამ: რამ აიძულა, რომ საკუთარ სამშობლოში რუსეთის ინტერესების გამტარებელი იყოს?
_ იმის დამადასტურებელი არგუმენტები გაქვს, რომ ივანიშვილი საქართველოში რუსეთის ინტერესებს ატარებს?
_ დიახ, საამისოდ ბევრი არგუმენტი მაქვს.
_ კონკრეტულად?
_ ყოველდღიური მცოცავი ოკუპაციის ფონზე საქართველოს ხელისუფლება, პრაქტიკულად, არაფერს აკეთებს. ამას გარდა, პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმაც მიანიშნა, რომ პუტინთან შესახვედრად მზად არის. არადა, საერთაშორისო სამართლით ეს ძალიან დიდი პრობლემაა, ანუ არ შეიძლება, რომ შენი ქვეყნის ოკუპანტი სახელმწიფოს ლიდერს შეხვდე! ასეთ დროს დიპლომატია სხვა ფორმებს მიმართავს, რომელიც ბევრად უფრო წარმატებულია.
მოკლედ, ჩემთვის ცხადი და ნათელია, რომ ეს ადამიანი საკუთარ ქვეყანაში პრორუსულ პოლიტიკას ატარებს. ამას ისიც ადასტურებს, რაც ეკონომიკაში ხდება _ ბიზნესის რუსული სტილით მართვა.
სხვათა შორის, რამდენიმე დღის წინ ერთი ადამიანი შემხვდა, რომელიც 30 წელზე მეტია, რუსეთში ცხოვრობს და საქართველოში ახლა დაბრუნდა. მან მითხრა, _ განსხვავებული მხოლოდ ინფრასტრუქტურაა, თორემ თითქოს ისევ რუსეთში ვარო. ანუ ქვეყნის მართვის სტილი რუსულია, გამჭვირვალობა არ არის _ კორუფციის მაღალ დონეს თავი რომ დავანებოთ, სახელმწიფო ბიუჯეტის გამჭვირვალობა დაბალია, რაც ძალიან დიდი პრობლემა და რუსული სტილია!
_ შეიძლება, მაგრამ ივანიშვილი რა შუაშია? _ მას რომელიმე უმაღლესი სახელმწიფო თანამდებობა არ უკავია.
_ კი ბატონო, მაგრამ მან სასამართლო ხელისუფლება დაიქვემდებარა. თუ სასამართლო არ არის, ე. ი., არც კანონის უზენაესობაა და თუ არ არის კანონის უზენაესობა, ქვეყანაში პროცესები სწორად, კანონიერად და სამართლებრივად გამართულად ვერ წავა. ამის გამო გაიზრდება კორუფცია და კრიმინალური მენტალიტეტი. ყველაფერ ამას კი ეკონომიკური კრიზისი მოჰყვება და სწორედ ეს ხდება რუსეთში!
რაც შეეხება იმას, თუ რას ვკითხავდი სააკაშვილს, გულწრფელად მჯერა, რომ ამ ადამიანს დასაწყისი ბრწყინვალე ჰქონდა, მაგრამ ჭარბი ძალის გამოყენებითა და ლეგიტიმური ძალაუფლების გადამეტებით, პრაქტიკულად, კონტროლი დაკარგა. ვერ ამოვხსენი, რისთვის დასჭირდა, რომ ასეთი მკვეთრი ყოფილიყო. ყველაფერ ამას უარყოფითად ვაფასებ, მაგრამ ისიც ცალსახაა, რომ ქართული სახელმწიფოს ევროპული კონტურები გამოსახა, რაც დასაფასებელია.
_ ისე, გიორგი, არ გერჩია, პოლიტიკაში მოსვლის ნაცვლად ამ ქვეყნიდან წასულიყავი და დასავლეთში კარიერა გაგეკეთებინა და უზრუნველი ცხოვრება მოგეწყო?
_ გულწრფელად გეტყვით: სანამ პარტიის _ „კანონი და სამართალი“ შექმნა დაანონსდებოდა, ქვეყნიდან წასვლის გადაწყვეტილება მიღებული მქონდა. „კანონი და სამართალი“ ჩემთვის ბოლო იმედია, რათა ყველაფერი ისე შეიცვალოს, რომ ამ ქვეყნის დატოვება აღარავის მოუწიოს! სხვათა შორს, ჩემი ძმა ემიგრანტია. იმიტომ არა, რომ ჩემი ძმაა, მაგრამ ერთ-ერთი მაღალკვალიფიციური ადამიანია, ვისაც კი ვიცნობ, მაგრამ ქვეყნიდან წასვლა ძალიან მარტივი მიზეზის გამო მოუწია _ თუ ხელისუფლების მხარდამჭერი არ ხარ, სამსახურს ვერ იშოვი!

გიორგი აბაშიძე