დავით ჭიჭინაძე: „ქართულ ოცნებას“ ისეთივე მომავალი ექნება, როგორიც „მოქალაქეთა კავშირს“

დეპუტატი დავით ჭიჭინაძე ჯერ კიდევ მაშინ, როცა პარტია „ქართული ოცნების“ წევრი იყო, საჯაროდ არასოდროს ერიდებოდა კრიტიკული პოზიციების დაფიქსირებას. დღეს უკვე ეკა ბესელიას თანამოაზრედ მიიჩნევა და აქტიურად უმაგრებს ზურგს მას.

როგორ აფასებს მმართველ გუნდში მიმდინარე დაპირისპირებას? რას ფიქრობს სასამართლოში მიმდინარე მოვლენებზე? თუკი ეკა ბესელია პოლიტიკურ პარტიას შექმნის, აპირებს თუ არა მის გუნდში ყოფნას?

„ქრონიკა+“ დეპუტატ დავით ჭიჭინაძეს ესაუბრა:
_ თქვენ ჯერ კიდევ შარშან იყავით მმართველი გუნდში დაპირისპირების ეპიცენტრში და შიდა პროცესებს კარგად იცნობთ, რა ხდება ამჯერად „ქართულ ოცნებაში“? თქვენთვის, როგორც ყოფილი „მეოცნებისთვის“, ეს პროცესები ნაცნობია.
_ დიდ პოლიტიკურ გაერთიანებებში გავლენებისთვის ბრძოლა სულ მიმდინარეობს და სხვადასხვა ჯგუფი ერთმანეთს ყოველთვის ებრძვის. ჯანსაღ ორგანიზმში კონკურენცია ყოველთვის სწორედ იმიტომ არის, რომ პოზიციები გაიმყარონ, რადგანაც ამომრჩეველთან უფრო დაახლოვდნენ და ხალხის მეტი მხარდაჭერა მოიპოვონ. სამწუხაროდ, „ქართულ ოცნებაში“ პირიქით ხდება _ ის ხალხი ძლიერდება, რომელიც საზოგადოების მხრიდან აბსოლუტურად ნულოვანი მხარდაჭერით სარგებლობს, შესაბამისად, „ქართულ ოცნებას“ თუ რამე ნეგატივი აქვს, სწორედ ამ ადამიანებთან არის ასოცირებული. აქედან გამომდინარე, მათი ბრძოლა „ქართული ოცნების“ დაშლას უფრო ჰგავს, ვიდრე „ქართულ ოცნებაში“ უპირატესობის მოპოვებას. ამიტომ სკამებს, რომელსაც ისინი ეპოტინებიან, აბსოლუტურად პერსპექტივა არ გააჩნია, შესაბამისად, ამ ბრძოლის ბოლოს სიკეთე არ ჩანს, რადგან თუ დღევანდელ მდგომარეობას შევაფასებთ, ამას ჰქვია: ბრძოლა უსამართლობის დასანერგად. „ქართული ოცნების“ ავანგარდი და ის მოსამართლეები, ვის მიმართაც ძალიან ბევრი კითხვა არსებობს, თუ ერთად მოიაზრებიან, მაშინ „ქართული ოცნება“ ამ ადამიანების საშუალებით ჩვენს ქვეყანაში უსამართლობის „გასაპრავებლად“ იბრძვის. თქვენ გახსოვთ პარლამენტის თავმჯდომარის ცნობილი გამონათქვამი მოსამართლეებთან დაკავშირებით, როცა მან თქვა, _ ცუდები იყვნენ და კარგები გახდნენო. ზოგადად, ამ ადამიანმა დიდი ცვლილებები შეიტანა ჩვენს მსოფლმხედველობაში, საერთოდ ისტორიის გადაწერაც კი მოინდომა, ეს წარმოუდგენელი შემთხვევა იყო. კობახიძემ განაცხადა: „გერმანელებმა მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ იფიქრეს და გადაწყვიტეს, რომ პასუხისმგებლობა ლიდერებისთვის დაეკისრებინათ და მცირე დონის მოხელეებისთვის, მათ შორის, მოსამართლეებისთვის _ არა“. ვფიქრობ, ეს ერთ-ერთი სერიოზული სკანდალის თემაა. გერმანელი ერი დღემდე სოლიდარულ პასუხისმგებლობას გრძნობდა, ამ ადამიანმა კი ისე გამოიყვანა, თითქოს, იქ არაფერი მომხდარა. ის თვითგვემა, რასაც გერმანელი ხალხი ამდენი წლის განმავლობაში ეწევა, კობახიძის გადასახედიდან, თურმე, არაფერი ყოფილა. არ შეიძლება, საკუთარ ქვეყნაშიც კი ის მსოფლიო ტრაგედია ისე დააპატარავო და ისეთი უმნიშვნელო გახადო, რომ საქართველოში მიმდინარე პროცესებს შეადარო. თუ ეს მოსამართლეები კაცობრიობის წინაშე დანაშაულს აფარებდნენ ხელს, მაშინ დაიბარონ კობახიძე და ჰკითხონ ამის შესახებ.
_ თქვენ ახსენეთ, რომ ამ დაპირისპირებაში ახალი არაფერია და ბუნებრივი პროცესია, თუმცა ამავე პროცესში ვხედავთ, რომ ივანიშვილი „ახლების“ გუნდზე დებს ფსონს. როგორ ფიქრობთ, რატომ?
_ ამ შემთხვევაში ვერ ვიტყვი, რომ ახალ სახეებზე აქვს აქცენტი გაკეთებული, უფრო სხვაგვარად შევხედოთ ამ თემას და ვთქვათ, რომ ივანიშვილი „მორჩილებზე“ დებს ფსონს. ისეთ ადამიანებზე აკეთებს არჩევანს, რომლებიც რეალობას არ ეუბნებიან და ცდილობენ, მაქსიმალურად მავნებლური პოლიტიკა გაატარონ. ისინი ივანიშვილის დავალებების ზედმიწევნით შესრულებასაც მონდომებით ცდილობენ. აღსანიშნავია, რომ ივანიშვილთან არანაირ წინააღმდეგობაში არ შედიან. ყოველთვის ყველაფერში ეთანხმებიან. ვფიქრობ, მათ, ალბათ, კარგი ინფორმატორი ჰყავთ, რომელსაც ივანიშვილისგან მათთვის ინფორმაცია გამოაქვს. ესენიც ამ ინფორმაციის საფუძველზე ივანიშვილს ისეთ მოსაზრებებს აწვდიან, რომელიც მის აზრებს დაემთხვევა. ეს ჩვეულებრივი პრაქტიკაა და ამას ძალიან ბევრი ადამიანი მიმართავდა. ისტორიას რომ გადავხედოთ, ბევრ ასეთ შემთხვევას ვნახავთ. არ მესმის, როგორ შეიძლება ამ ადამიანების მიმართ სიმპათიის გაჩენა. „ქართული ოცნება“ ისეთი პოლიტიკური ძალაა, რომელიც მუდმივად უნდა ატარებდეს კვლევებს. ვიცით, ეგზიტპოლების შედეგები როგორ გაუყალბა ირაკლი კობახიძემ, ბიგვავას გადააწერინეს ციფრები, თავად ბიგვავა კი დარდობდა, _ მთელი ჩემი 70 წლის ავტორიტეტი ერთი ხელის მოსმით განადგურდაო. როგორც ვიცი, შედეგები კობახიძეს გადაუწერია და ბიგვავას მიუტანია, ივანიშვილი კი საკმაოდ სასაცილო სიტუაციაში აღმოჩნდა. სალომესთვის მიალოცინეს გაპრეზიდენტება, წავიდა დასასვენებლად, დილით გაიღვიძა და მეორე ტური დახვდა. ყოველივე ამის შემდეგ, როცა ადამიანი შესაბამის დასკვნებს ვერ გააკეთებ, პირველ რიგში, საკუთარ თავს ავნებ. კობახიძით და მისი გარემოცვით არათუ 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებს მოიგებ, არამედ ან მიხვალ, ან _ არა 2020-მდე.
_ რასაც საუბრობთ, იქიდან გამომდინარე, ბიძინა ივანიშვილი რეალობას მოწყვეტილია და მან რეალური პროცესების შესახებ არ იცის, მათ შორის, მოსამართლეების თემაც?
_ დიახ, ის რეალობას ნამდვილად მოწყვეტილია. ივანიშვილი თუ რეალურ კვლევებს უყურებს, მაშინ „ქართული ოცნებისა“ და მისი გარემოცვის სერიოზული პრობლემები უნდა დაინახოს. ვფიქრობ, მანიპულირება ხდება ან თავად ივანიშვილს საერთოდ აღარ აინტერესებს, რას ფიქრობს საზოგადოება. შეიძლება ჰგონია, რომ ყველაფრის უფლება აქვს, მათ შორის, საკუთარი წესებით თამაშისაც.
_ მოსამართლეების თემას რომ შევეხოთ, რა განაპირობებს მის ლოიალურ დამოკიდებულებას მურუსიძე-ჩინჩალაძის მიმართ, რად უნდა ივანიშვილს ეს კლანი? ის მიზანმიმართულად დგამს ნაბიჯს მათ სასარგებლოდ, თუ არ აქვს კარგად გაცნობირერებული, რომ ეს ყველაფერი ძალიან ძვირი დაუჯდება?
_ პოლიტიკურ ლიდერებს, რომლებსაც ერის ლიდერობაზე აქვთ პრეტენზია, ძალიან ხშირად ემართებათ ჰიბრის სინდრომი, რომლის მიხედვითაც ამ სინდრომის მქონე ადამიანთა აზრით, მხოლოდ ისტორიისა და უფლის წინაშე მოუწევთ პასუხისგება, ხალხი კი ვერასდროს მოსთხოვს პასუხს. ალბათ უფრო ამ შემთხვევასთან გვაქვს საქმე. ჩვენი ხალხი საკმაოდ მიმნდობია, _ როდესაც გარკვეული პოლიტიკოსის მიმართ სიმპათიას განიცდის, მას აბსოლუტურად ენდობა და ყველა მისი დანაპირების სჯერა. საერთოდ, კეთილშობილი ერი ვართ და მარტივად ვიჯერებთ ხოლმე რაღაცებს. სიტყვის ფასი ვიცით და ამიტომ შინაგანი რწმენით გვჯერა, რომ პოლიტიკოსი, რომელიც დიდი ნდობით სარგებლობს და რამეს გვპირდება, სიტყვის კაცი უნდა იყოს. ეს ნამდვილად ჩვენი ერის განსაკუთრებული თვისებაა და ვინც ამას კარგად გამოიყენებს, ის აუცილებლად ხანგრძლივად იცხოვრებს პოლიტიკურად. ვინც ერის მუდმივად მოტყუებას შეეცდება, ის ძალიან ცუდად დაამთავრებს. პრაქტიკულად, ჩვენ ვხედავთ, რომ ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლების შემდეგ ყველა ხელისუფლება დევნილი გახდა, გამსახურდია კი საერთოდ დაამხეს და ის უკვე სხვა ფენომენი იყო. არ მიმაჩნია, რომ ხალხის იგნორირების გზით შესაძლოა, ადამიანმა მოღვაწეობის დასასრულს რაიმე წარმატებას მიაღწიოს.
_ ამ მოცემულობაში არის თუ არა იმის საშიშროება, რომ ეს ხალხი ივანიშვილს მოუბრუნდეს და პასუხი მოსთხოვოს?
_ 2018 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების წინ ივანიშვილმა ხალხს კიდევ ერთხელ გაუმეორა ის, რასაც ეს ადამიანები ელოდებიან. მან ერთი წელი ითხოვა, შესაბამისად, 2020 წელი კიდევ უფრო შორსაა. ხალხს ძალიან კარგი მეხსიერება აქვს. ამ პროცესში ვეღარავინ გამოჩნდება, ვისაც ივანიშვილი რაიმეს გადააბრალებს. საპრეზიდენტო არჩევნებამდე მან პირდაპირ თქვა, რომ მე დამიჭირეთ მხარი, მე მომეცით ხმაო. შესაბამისად, ამ შემთხვევაში პასუხისმგებელი პირადად ივანიშვილი გახდა. ამიტომ ვფიქრობ, რომ ხალხს სხვასთან უკვე საქმე არ აქვს, მას არ აინტერესებს არც კობახიძე, არც პრემიერ-მინისტრი ბახტაძე, აღარც მთავრობისა და პარლამენტის წევრები. ამ ქვეყანაში საზოგადოებისთვის ყველაფერზე პასუხისმგებელი მხოლოდ ივანიშვილია. ეს საზოგადოება ივანიშვილის მხრიდან გადადგმულ ნაბიჯებს ელოდება. სხვისი მოხსნით, გადაყენებით უკვე არაფერი შეიცვლება. სიკეთესა და ცვლილებებს ხალხი ამ ერთი წლის განმავლობაში ელოდება. რაც მთავარია, ისეთ რადიკალურ ცვლილებებს, როგორსაც დაჰპირდა.
_ რამდენად რეალურია, რომ ერთ წელიწადში რადიკალური ცვლილებები განხორციელდება, თუ ეს იყო მორიგი სატყუარა არჩევნების წინ?
_ როცა ასეთ განცხადებას აკეთებ, შესაბამისი წინაპირობა უნდა გქონდეს და მზად უნდა იყო ამ დაპირების შესასრულებლად. თუ არ გაქვს შესაბამისი მექანიზმი მოფიქრებული, ასე უბრალოდ დაპირებას აზრი არ აქვს. თუ ამ ერთ წელს არასერიოზულად მიუდგა, მაშინ საზოგადოების მხრიდან არასერიოზულობისთვის ძალიან სერიოზულ პასუხს მიიღებს. მაინც მგონია, რომ რაღაც გათვლები აქვს. მას შეეძლო ეთქვა, რომ 2020 წლამდე მადროვეთო, ის ერთი წელი რატომ თქვა, არ ვიცი, მაგრამ ამ ერთ წელიწადში უნდა მოხდეს ის, რასაც დაჰპირდა. 2019-დან 2020-მდე საზოგადოებამ იმ ცვლილებების გააზრება უნდა შეძლოს, რაც მოხდება.
_ თქვენ ეკა ბესელიას თანამოაზრედ მიიჩნევით, პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების შემთხვევაშიც პირველმა განაცხადეთ პროკურატურაში. როგორ ფიქრობთ, ვისთან მიდის კვალი?
_ სიმართლე გითხრათ, „ნაციონალური მოძრაობის“ იმდენი წევრია გადმობარგებული „ქართულ ოცნებაში“, რომ სად არის „ქართული ოცნება“ და სად _ „ნაციონალური მოძრაობა“, ვერ გაიგებთ. თან ვხედავთ, რომ „ოცნების“ „ძველ სახეებს“ ავიწროებენ. რაც შეეხება კადრებს, მხოლოდ ამ ფორმით არ იყო შევიწროება, ამას წინ უძღოდა სხვადასხვა სტატია, „ფეიკ ნიუსები“, რაზედაც რეაგირება არ ყოფილა, ამიტომ ადამიანებმა მიიჩნიეს, რომ დაუსჯელობის სინდრომი იყო. ვერც იმას გამოვრიცხავ, რომ „ქართულ ოცნებაში“ მიღწეული შეთანხმების დარღვევა სურდა ვინმეს. მსგავსი ხიფათი გარედან ნაკლებად ხდება, უფრო შიგნიდან მოდის. ის რეაქციები, რაც მოსამართლეებს ამ თემასთან დაკავშირებით ჰქონდათ, სრულიად მიუღებელი იყო. ისინი ამბობდნენ, რომ თითქოს ბესელიას ინტერესში იყო ამ კადრების გავრცელება, რომ შემდეგში გმირად წარმოჩენილიყო _ წარმოგიდგენიათ, რამდენად ამორალური უნდა იყო ადამიანი, რომ ასე იფიქრო?! გავა დრო და ყველაფერს ნათელი მოეფინება, თუ ამ ხელისუფლების პირობებში არა, სხვა ხელისუფლების დროს.
_ მას შემდეგ, რაც მოსამართლეების თემა წინა პლანზე წამოვიდა, აქტიურად საუბრობდნენ, რომ ბესელია და „ძველები“ სათავისოდ იყენებდნენ თემას, თითქოს სამართლიანობისთვის იბრძოდნენ. ამის საპირწონედ რას იტყვით?
_ „ქართული ოცნება“ თავისი დაარსების დღიდან სამართლიანობისთვის იბრძოდა. ეს გამოწვევა არ უნდა შეცვლილიყო. თავის დროზე, 2014-2015 წლებში, მოსამართლეების მიმართ გადადგმული ნაბიჯები, რომელიც თავად ივანიშვილმა გადადგა, იყო გვერდით გადადგმული ნაბიჯი, რამაც ხალხში გაურკვევლობა გამოიწვია. მაშინ აღმოჩნდა, რომ არცთუ ისე სწორ გზაზე მდგარა „ქართული ოცნება“. როდესაც ეს წითელ ხაზად იქცა, ამ გამყოფმა ხაზმა გამოიწვია გუნდში გაყოფაც. ჩემი აზრით, ქვეყანაში სამართლიანობას მურუსიძეებით და ჩინჩალაძეებით ვერასდროს მიაღწევ, რადგან ეს ადამიანები დაკვეთასთან არიან ასოცირებულები. როცა ორი ადამიანი ერთმანეთს უჩივის, იქ, შესაძლოა, სახელმწიფო ინტერესები არ იკვეთებოდეს და სასამართლო სამართლიანი იყოს. ასეთი გამონაკლისები მიშას დროსაც იყო. ჩვენ ვიცით, რომ, ჯერჯერობით, არც ერთ გახმაურებულ საქმეზე სასამართლოს სამართლიანი გადაწყვეტილება არ მიუღია. სახელმწიფოს სწორედ თავისი ინტერესების გასატარებლად სჭირდება ეს ადამიანები.
_ ამბობთ, რომ სახელმწიფოს თავისი ინტერესებისთვის სჭირდება „მურუსიძე-ჩინჩალაძეები“. მე გეუბნებით, რომ შესაძლოა, ბესელიას თავისი გავლენებისთვის სჭირდება სხვა სახელები და გვარები. ამაზე რას მეტყვით? ეს ჩემი აზრი არ არის, საზოგადოების დიდი ნაწილიც ამბობს, რომ ბესელიას პირადი ინტერესები და სასამართლოს გავლენის სურვილი იკვეთება. აქვე შეგახსენებთ, რომ ბესელიას სახელი პატიმრებიდან ფულის აღებას უკავშირდება.
_ პირველი, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, საუბარია მოსამართლეების უვადოდ დანიშვნის შეჩერებაზე. ეს იმას ნიშნავს, რომ საკუთარი კადრების დანიშვნაზე საუბარი არ არის. თუ რეფორმის მთავარი შემადგენელი ნაწილია იუსტიციის უმაღლესი სკოლის რეფორმირება და ახალი, თანამედროვე სტანდარტის მოსამართლეების გამოშვება, ვინ იქნებიან, ეს წინასწარ არავინ იცის. თუ ბესელია ისეთი ყოვლისშემძლეა, რომ სკოლაც თავად დააკომპლექტოს და შემდეგ ვინც საჭიროდ მიაჩნია, ის გაამწესოს, მგონი, ცოტა გადაჭარბებულია. ეს იმდენად გაწელილი პროცესია, მაგ დროისთვის შესაძლოა, არც ქალბატონი ეკა იყოს პოლიტიკაში და არც ბევრი ჩვენგანი. რეალურად, სასამართლო რეფორმა 2025 წლამდეა გაწერილი. ეს ითქვა კიდეც, რომ შეგიძლიათ, გააჩეროთო. თუ დღეს ყველა მოსამართლე უვადოდ დაინიშნა, მაშინ რაღა აზრი აქვს იუსტიციის უმაღლესი სკოლის რეფორმირებას?! მაშინ რაღა აზრი აქვს ახალი მოსამართლეების გაზრდას, თუ მათი დასანიშნი ადგილები აღარ იქნება ქვეყანაში?! ჩვენ პოლიტიკოსები ვართ და, პირველ რიგში, საზოგადოების დაკვეთა უნდა შევასრულოთ და ხალხის სურვილი ავსახოთ კანონმდებლობაში.
_ ერთი რამ ცხადია, _ ბესელიამ საზოგადოების თვალში ავტორიტეტი დაკარგა. ამან ხომ არ განაპირობა, რომ ივანიშვილი მის დისტანცირებას ცდილობს? აქტიურად განიხილავენ, _ ივანიშვილის სტილია პერიოდულად კონკრეტული წევრებისგან პარტიის გაწმენდაო. რამდენად არის ეს მისთვის დამახასიათებელი?
_ არა მგონია, რეპუტაციის შელახვის გამო დამატოვებინეს პარტია. მეც ხომ გადამწიეს, ე. ი. მხოლოდ გაწმენდის ლოგიკა არ მუშაობს. ვფიქრობ, იურიდიული კომიტეტის თავმჯდომარის პოსტი ბესელიამ ზუსტად იმიტომ დატოვა, რომ სხდომის ჩატარება შეუძლებელი გახდა. კომიტეტის სხდომა რომ ჩატარებულიყო, მნიშვნელობა არ ექნებოდა კომიტეტის დასკვნას. ეს ვეღარ გააჩერებდა პლენარულ სხდომაზე ამ მოსამართლეების სიის გაყვანას. წინასაახალწლო პერიოდი იყო და დამერწმუნეთ, ასეთ დროს ადამიანები მოდუნებულები და სხვა თემებზე გადართულები არიან. შესაბამისად, იტყოდნენ, რომ სასწრაფოდ უნდა გაევლოთ ეს საკითხი და უცებ მიიღებდნენ გადაწყვეტილებას, როგორც ხდება ხოლმე. ხშირ შემთხვევაში ადამიანებს საშუალებას არ აძლევენ, სიღრმისეულად ჩაიხედონ კონკრეტულ საკითხში. საერთო ჩათში გამოაგზავნიდნენ მესიჯს, რომ მნიშვნელოვანი საკითხია და უცებ უნდა მიეღოთ გადაწყვეტილება. შესაბამისად, ბევრი მისცემდა ხმას, ასე არაერთხელ გაუკეთებია „პატივცემულ“ თავმჯდომარეს. თუნდაც „საზოგადოებრივ მაუწყებელთან“ მიმართებით იყო ასეთი შემთხვევა. ბესელიამ თავისი გადადგომით მოსამართლეების დანიშვნის ეს პროცესი შეაჩერა. როგორც ახლა ვხედავთ, თურმე, ყველა თანახმა ყოფილა, რომ ახალი კრიტერიუმები ჩამოყალიბებულიყო, თუმცა მანამდე ხმას არ იღებდნენ. თუ ეს კრიტერიუმები არ არსებობდა, მაშინ ვის დანიშვნას ვაპირებდით?! ახლა ტაშს უკრავენ, თურმე რა კარგი პროცესი ყოფილა, კრიტერიუმები უნდა გავწეროთო, ამის გარეშე რას იზამდნენ _ უკრიტერიუმოდ დანიშნავდნენ?! ეს სწორედ ზერელე დამოკიდებულებასა და თვალთმაქცობაზე მიანიშნებს. თუ ადამიანს რეპუტაცია აქვს შელახული, მოსამართლეები კი არა, ვერავინ უშველის. ჩვენი საზოგადოება საკმაოდ მაღალი მორალის მატარებელია, თუ ვინმეს რამე ეშლება, ამას ძალიან კარგად იმახსოვრებს. ზოგადად, კარგი მეხსიერება გვაქვს, თუმცა როცა გვინდა, მაშინ შეგვიძლია დავივიწყოთ, მაგალითად, როცა გვინდა, ადამიანს ახალი შანსი მივცეთ. არა მგონია, ისეთი დანაშაულებები ჰქონდეს ვინმეს, ვინც ახლა ამ პროცესის წინააღმდეგია, რომ ეს იყოს გუნდიდან მათი გაშვების მექანიზმი და ამით გუნდის გასუფთავების შესაძლებლობა ჰქონდეთ. სრულიად აბსურდია ის, რომ, ერთი მხრივ, ასეთ ხალხს უშვებდე და, მეორე მხრივ, იმათ ტოვებდე, ვინც საზოგადოებისთვის მიუღებელია.
_ დაპირისპირების გამწვავების პირველ დღეებში ბესელიამ საზოგადოებას განცდა გაუჩინა, რომ ის რაღაც ძალიან მნიშვნელოვანს იტყოდა. ბევრმა ისიც იფიქრა, რომ ივანიშვილის წინააღმდეგაც წავიდოდა, თუმცა მას არც არაფერი უთქვამს. გასაგებია, რომ ეს მისი პოლიტიკური ტაქტიკა იყო, თუმცა თქვენი გადმოსახედიდან როგორ ხსნით, ბესელია უკან მისაბრუნებელ გზას იტოვებს ივანიშვილთან?

_ ბესელიამ თქვა ის, რაც თქვა , არ მგონია, რომ ეს უკან დასაბრუნებელი გზის დატოვება იყოს. დამიჯერეთ, მას არც არავინ აგდებს. თუ წამოსვლას აპირებს, არ ვფიქრობ, რომ ახლა ვინმეს იმის საშუალებას მისცემს, უკან დასაბრუნებელი გზა დაიტოვოს, რადგან ეს უკვე პოლიტიკური დაპირისპირებაა. აქედან გამომდინარე, თუ რამე კიდევ სათქმელია და დაგროვილია, ამ ყველაფრის თქმას თავისი ეტაპები და დრო აქვს. არ შეიძლება, ძალიან მაღალი ტემპერატურით დაიწყო და მერე ქვემოთ ჩამოხვიდე. დუღილის ტემპერატურა უნდა იმატებდეს და არა კლებულობდეს. ვხედავთ, რომ სხვა პროცესები მიდის, დღეს უკვე საკანონმდებლო ინიციატივებით მიმდინარეობს ბრძოლა. თუ საკანონმდებლო ინიციატივები ჩიხში შევა, საზოგადოებისა და ხალხის ინტერესი უგულებელყოფილი იქნება, რა თქმა უნდა, ბრძოლა სხვა ფორმატში გადავა. თუ პოლიტიკა პარლამენტში ვერ ლაგდება, შესაბამისად, პოლიტიკა ქუჩაში გამოდის. სწორედ ამისთვის უნდა იყოს რესურსები დატოვებული და ტემპერატურის აწევაც ამ დროს უნდა მოხდეს.
_ ბესელიამ ამისთვის შეინახა მთავარი სკანდალი?
_ ალბათ, ასეა საჭირო, რადგან მისი მთავარი სათქმელი რომ ეთქვა და დარჩენილიყო, ალოგიკური იქნებოდა.
_ აქტიურად საუბრობენ, რომ შესაძლოა, ბესელია თავის თანამოაზრეებთან ერთად „ქართულ ოცნებას“ გამოეყოს. როგორც მისი თანამოაზრე და აქტიური მხარდამჭერი, _ ხედავთ თუ არა მის გვერდით საკუთარ თავს?
_ კიდევ ერთხელ ხაზგასმით ვიტყვი: მე ჩემი გზა ავირჩიე. როდესაც პარლამენტში დეპუტატების გარკვეული რაოდენობა იქნება, ნებისმიერი ფორმატი, რაც თანამშრომლობის საშუალებას მოგვცემს, რა თქმა უნდა, ვითანამშრომლებ. მიმაჩნია, რომ სასამართლო საკითხებში მათ საკმაოდ მაღალი კომპეტენცია აქვთ, მაგრამ ამ ქვეყანაში არა მხოლოდ სასამართლოა პრობლემა. ერთ-ერთი პრობლემატურია ყბადაღებული საბანკო სფერო. ამ ნაწილში ვინც ჩემთან ითანამშრომლებს, გამიხარდება.
_ გარკვეულ საკითხებთან დაკავშირებით თანამშრომლობა გასაგებია, მაგრამ მე გეკითხებით, ბესელიას გუნდის წევრად მომავალში საკუთარ თავს თუ მოიაზრებთ?
_ არავისზე ნაკლები პოლიტიკური გამოცდილება და ამბიცია არ გამაჩნია, აქედან გამომდინარე, ვერავის გუნდის წევრი ვეღარ გავხდები. ჩვენს ქვეყანაში ნახევრად ჩამოყალიბებული პოლიტიკოსები არიან. ისინი მხოლოდ და მხოლოდ თეორიული და პოლიტიკური კუთხით არიან განვითარებულები, მხოლოდ ეს არ არის საკმარისი, ამას ძალიან ცხოვრებისეული, პრაქტიკული გზა სჭირდება, რომ ადამიანების კარგად გესმოდეს. დღევანდელი პოლიტიკური სპექტრის წარმომადგენლები, როცა ჩვენი ქვეყანა დამოუკიდებელი გახდა, მაშინ ძალიან პატარები იყვნენ, იქიდან კი პირდაპირ პოლიტიკაში ჩაერთნენ. უნდა იცოდე, როგორ ააშენო დამოუკიდებლობა. ერთი და იგივე წრეზე ვტრიალებთ, ჩვენი გამოწვევები ბოლო 30 წლის განმავლობაში არ შეცვლილა. ყველას ჰქონდა ხელისუფლებაში ყოფნისა და რაიმეს შეცვლის საშუალება, თუმცა შეძლეს წარმატებით თავის გართმევა?! რაც შემეხება მე, ვინმეს გუნდში ყოფნას დიდი ხანია, თავი დავანებე.
_ თქვენ თქვით, რომ 30 წელია, ერთი და იგივე წრეზე ვტრიალებთ. როგორ ფიქრობთ, „ქართულმა ოცნებამ“ რატომ ვერ შეძლო ამ წრის გარღვევა _ რესურსი არ ეყო, თუ ამის პოლიტიკური ნება არ იყო?
_ 2012 წლის დაპირებებიდან რომელიმე შეასრულეს? _ არა. ვფიქრობ, მხოლოდ საარჩევნო დაპირებები ძალიან ცუდი პრაქტიკაა. დაპირებებს შესრულება სჭირდება. ერთი რამ ზუსტად ვიცი, _ ჩემს ამომრჩეველს 2016 წელს 4-პუნქტიანი გეგმის შესრულებას არ ვპირდებოდი. მე ვპირდებოდი ბანკებთან ბრძოლას და ამ დაპირებას ვასრულებ. მერწმუნეთ, 4 წლის შემდეგ ბანკები იმ მდგომარეობაში აღარ იქნებიან, რაშიც 2016 წელს იყვნენ. „ოცნებამ“ დაპირებები არ შეასრულა, მას ისეთი მხარდაჭერა ჰქონდა, რომ ნებისმიერი დაპირების შესრულება შეეძლო. რეალურად, სახელმწიფოსა და ხალხის ვალი გაიზარდა, გასაყიდიც აღარაფერი დარჩა.
_ ამ გადმოსახედიდან როგორი მომავალი აქვს იმ პარტიას, რომლის წევრიც იყავით?
_ „ქართულ ოცნებას“ ისეთივე მომავალი ექნება, როგორიც „მოქალაქეთა კავშირს“. ხელწერა ზუსტად ერთნაირი აქვთ _ საკუთარ თავში ჩაკეტილები, არავის ნათქვამი არ ესმოდათ. ვფიქრობ, როგორც „მოქალაქეთა კავშირი“ აღარ ახსოვს არავის, ისე აღარავის ემახსოვრება „ქართული ოცნება“, თუ ასე გააგრძელეს. 1 წელი, შემოდგომა, _ ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი თარიღი, თორემ ამ ქვეყანაში სერიოზულად დაიწყება დეოცნებიზაცია.

ნენე ინჯგია