ჯერ კიდევ 7 წლის წინ ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ ეს ადამიანი, რომელიც „ოცნების“ წინამორბედი ხელისუფლების მიერ იდევნებოდა, ივანიშვილის გუნდს აქტიურ ოპოზიციაში ჩაუდგებოდა და იმასაც იტყოდა, რომ „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს სახელმწიფო ინსტიტუტები შენდებოდა, მაგრამ დღეს ვალერი გელბახიანი, როგორც თავად ამბობს, ქვეყანაში არსებულ ვითარებას ობიექტურად აფასებს და აცხადებს, რომ ქვეყანაში ანარქიაა.

„ურთულეს სიტუაციაში ვართ იმიტომ, რომ მმართველი გუნდი ძალაუფლების შენარჩუნების მიზნით ყველა ღირებულებას სპობს, ანუ ძალაუფლება იმად უღირს, რომ ყველა დაანაგვიანოს, სახელმწიფო ინსტიტუტები ჩამოშალოს და ანარქია გამოიწვიოს!“ _ აღნიშნავს ვალერი გელბახიანი და „ქრონიკა+“-თან ვრცელ ინტერვიუში რამდენიმე მნიშვნელოვან დეტალზეც სვამს მახვილს:

_ ბატონო ვალერი, რა გვჭირს, რა ხდება ჩვენს თავს, მთელი პოლიტიკური ელიტა რატომ გადაირია?
_ ამას ანარქია დავარქვი.
_ ანარქია მთელ ქართულ პოლიტიკაშია თუ მმართველ გუნდში?
_ ანარქია მთლიანად ქვეყანაშია! საერთოდ, როცა თევზის თავი ყროლდება, მერე ის მთელ ტანსაც აფუჭებს.
_ ანუ ამ შემთხვევაში თევზის თავი „ქართული ოცნებაა“?
_ რა თქმა უნდა, მმართველ პოლიტიკურ ძალაზე ვსაუბრობ, რომელსაც მწყობრი სახელმწიფო ხედვა არაფერზე აქვს. ასევე არ აქვს არც ერთი სფეროს რეფორმირება-განვითარებაზე და სრული ინერციით მიექანება.
თუ სიმართლეს ვიტყვით, რეალობა ასეთია: საქმე გვაქვს სააკაშვილის მიერ შექმნილი სახელმწიფო ინსტიტუტების ინერციასთან! ამიტომ „ოცნება“ უუნაროა. მეტიც, ამ გუნდში არ არიან თანამოაზრეები, რადგან „ოცნება“ კონგლომერატია, ანუ „ოცნებაში“ ხალხის შერჩევა თანამოაზრე ჯგუფების ნიშნით კი არა, იმის მიხედვით მოხდა, ვინ ვისი ნათესავი და ახლობელია. შეიძლება, ადამიანს მინიმალური განათლება ჰქონდეს, მაგრამ კონტექსტიდან არ უნდა ამოვარდეს და ერთიან სისტემაში თავის ფუნქციას ასრულებდეს.
ავიღოთ თუნდაც რაიონულ დონეზე _ ვერ ვხედავ, რომ რომელიმე გამგებელს თავისი მუნიციპალიტეტის ტერიტორიაზე ახალი პროექტების, მაგალითად, მოსახლეობის დასაქმების იდეა ჰქონდეს. იგივეს თქმა შეიძლება საკანონმდებლო და აღმასრულებელ ხელისუფლებაზეც. ეს ლოგიკურიც არის.
_ ლოგიკური რატომ არის?
_ იმიტომ არის, რომ მას, ვინც ამ პროცესების სათავეში დგას, სახელმწიფოს მართვის გამოცდილება არ გააჩნია.
_ ივანიშვილს გულისხმობთ?
_ დიახ.
_ არავინ მალავს, რომ ივანიშვილს სახელმწიფოს მართვის გამოცდილება არ გააჩნია. აქედან გამომდინარე, თქვენი შეფასებით, რატომ მოუნდა, რომ ქვეყნის სათავეში მოსულიყო?
_ ამ მხრივ ივანიშვილს არ ვამტყუნებ _ თავის დროზე მან თქვა, ქართველ ხალხს გვერდით დავუდგები, რადგან მიშას ხელისუფლებისგან ქვეყანა დავიხსნათო, მაგრამ ამის მერე შეტოპა, ანუ ქვეყანა მიშასგან კი განთავისუფლდა, მაგრამ ხალხმა უკეთესობა ვერ მიიღო. პირიქით, სახელმწიფო ინსტიტუტები იშლება.
_ ცალკეული უსამართლობა ისტორიას შესაძლოა, არ დაამახსოვრდეს, მაგრამ სახელმწიფო ინსტიტუტების ჩამოშლა ქვეყანას უკან დასწევს და ეს უფრო ტრაგიკული არ არის?
_ შეიძლება, ტრაგიკული და კატასტროფული არ იყოს, მაგრამ ბუნებრივია, ქვეყნისთვის ცუდია. დიახ, ქვეყანა წინ არ მიდის და, როგორც კომუნისტების დროს ამბობდნენ, „ზასტოის“ პერიოდია!
_ შეუძლებელია, „ოცნებაში“ ერთი ადამიანი არ მოიძებნოს, რომელიც იტყვის, ქვეყანა ცუდ მდგომარეობაშია და რამე უნდა გავაკეთოთო…
_ ერთი კი არა, მგონი, ყველა განათლებულია, მაგრამ გუნდს ერთიანი ხედვა არ გააჩნია.
_ ერთიანი ხედვის არარსებობა რით აიხსნება?
_ ყველას რაღაც შიშის განცდა აქვს, ვაითუ, ჩემი ინიციატივა პირველ პირს ეწყინოსო. ამიტომაც ყველა კონფორმიზმის გზას ირჩევს, მოდი, მე კარგად ვიყო, ხმას არ ამოვიღებ და დანარჩენი არ მაინტერესებსო. აი, ასეთი ინდიფერენტული პასუხისმგებლობა აქვთ.
_ ხელისუფლების წარმომადგენელთა პოზიცია გასაგებია, მაგრამ ამ „ზასტოის“ ხალხიც ეგუება. მოსახლეობა ხმას რატომ არ იღებს?
_ ხალხმა რა ქნას? _ ტანკზე არ შეჯდება და ქუჩაში ზარბაზნებით არ გამოვა. სოციალურ ქსელში, საზოგადოებრივ ურთიერთობებსა და ტელევიზიით კი იგრძნობა, რომ ხელისუფლების მიმართ ხალხს აშკარად ნეგატიური, მეტიც, აგრესიული დამოკიდებულება აქვს.
_ ნება მომეცით, არ დაგეთანხმოთ, რადგან თუ ხალხს „ოცნების“ მიმართ აგრესია აქვს, მაშინ საპრეზიდენტო არჩევნებში სხვა შედეგი დადგებოდა. გაყალბება გასაგებია, მაგრამ ისიც ხომ ფაქტია, რომ „ოცნების“ მხარდაჭერილ საპრეზიდენტო კანდიდატს ზოგმა ყოველგვარი შიშის, ზეწოლისა და ანგარების გარეშე გამოუცხადა ნდობა?
_ ასე არ არის.
_ აბა, როგორ არის?
_ საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურის შედეგები საეჭვოა და კითხვის ნიშნები საქართველოში კი არა, უფრო საქართველოს გარეთ დაისვა. მეორე ტური არანაირი თავისუფალი და დემოკრატიული არჩევნები არ ყოფილა! როცა ასეთი ეჭვი არსებობს, არ შეიძლება ვთქვათ, რომ ამ არჩევნებზე ხალხმა თავისუფალი ნება გამოხატა. შესაბამისად, მაშინ, როცა თავისუფალი ნება არ არის გამოხატული, ყველა შედეგი საეჭვოა.
_ ჰოდა, თავისუფალი ნების წართმევა ხალხმა რატომ არ გააპროტესტა? სხვათა შორის, 2003 წელს „ვარდების რევოლუცია“ სწორედ იმიტომ მოხდა, რომ მოსახლეობას არჩევანი წაართვეს. პოლიტიკური პროცესები იგივე სცენარით ახლაც რატომ არ განვითარდა?
_ მიუხედავად იმისა, რომ საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში არაკანონიერების ელემენტი ძალიან ბევრი იყო, პირადად ჩემთვის ეს არჩევნები იმდენად მნიშვნელოვანი არ ყოფილა, რომ მაინცდამაინც სამოქალაქო დაპირისპირება უნდა დაწყებულიყო. საერთოდ, როცა ხელისუფლება ძალადობს, კანონი, რა თქმა უნდა, ვერ იმუშავებს. სხვათა შორის, ნაპოლეონის სიტყვებია: „როცა ზარბაზნები ქუხან, იქ კანონი დუმს!“ როცა ხელისუფლებიდან უკანონობა და ძალადობა მოდის, ასეთ დროს ხელისუფლებასთან კანონის საშუალებით ბრძოლა სრული უაზრობაა!
_ ე. ი., დღეს ხელისუფლებასთან კანონით ბრძოლა სრული უაზრობაა, ამას ამბობთ, არა?
_ იცით, როგორი მიდგომაა? _ აი, რადგან ხელისუფლებაში ვარ, ჩემთვის ყველაფერი დასაშვებიაო. დააკვირდით, ხელისუფლების დირექტივა როგორია _ თუ ჩვენიანია, არ დავიჭიროთ, მაგრამ თუ ჩვენიანი არ არის, მაშინ ყველა დავიჭიროთო და ეს კარგად გამოჩნდა კირკიტაძისა და გეგეშიძის შემთხვევებში: გეგეშიძემ ცნობილი სპორტსმენი 15 ათასი ადამიანის თვალწინ სპეციალური საგნით სცემა და ეს ხულიგნობა კი არა, თითქოს, უბრალოდ, ხელის გარტყმა იყო. არადა, 15 ათასი ადამიანის თანდასწრებით ვინმეს ცემა ხულიგნობა, საზოგადოების უპატივცემულობაა და ეს ფაქტი ადამიანის გარეთ ყოფნას არ ითვალისწინებს.
_ კი ბატონო, მაგრამ მოჩხუბარი მოჭიდავეები პატრიარქმა შეარიგა. კირკიტაძის შემთხვევაში კი ეკლესიას, როგორც იტყვიან, სიტყვაც არ დაუსველებია.
_ მითხარით, პატრიარქი მართლმსაჯულების რომელი ინსტიტუციაა?
_ მართლმსაჯულების არა, მაგრამ ეკლესია გავლენიანი ინსტიტუციაა, რომელიც საზოგადოების ყველა ფენაში მაღალი ნდობით სარგებლობს. შესაბამისად, მორალური თვალსაზრისით, უწმინდესს შესაძლოა, შერიგების უფლება ჰქონდა…
_ საუბრის დასაწყისში იცით, ანარქია რატომ ვახსენე?
_ რატომ?
_ არ გეგონოთ, რომ ანარქია უწესრიგობაა. არსებობს ანარქიული წესრიგი, ანუ კანონგარეშე წესრიგი. როცა კანონი ვერ აწესრიგებს, მაშინ ვიღაც აწესრიგებს და ამ შემთხვევაში სიტუაცია, ასე ვთქვათ, არასახელმწიფო ინსტიტუციამ მოაწესრიგა, მაგრამ კანონმა რა ქნა? _ დადუმდა იმიტომ, რომ ძალადობა იყო!
_ კანონს ძალადობის შეეშინდა? ე. ი., ქვეყანაში ცალკეული ჯგუფები, უფრო კლანები, რომელთაც კრიმინალისკენ აქვთ მიდრეკილება, ყველას და ყველაფერს აშინებენ?
_ სხვათა შორის, გეგეშიძეს ვიცნობ და იმ ცემის კადრები რომ არ მენახა, შეიძლება, არც დამეჯერებინა, რადგან გეგეშიძე ანტისოციალური პიროვნება ნამდვილად არ არის და პირად ურთიერთობაში არც უცოდინარობას ავლენს, მაგრამ მასზე უკვე ბევრ რამეს ამბობენ და მეც უკვე ვფიქრობ, თან ფაქტიც ვნახე. ალბათ, გახსოვთ, სოკრატე ამბობდა, პლატონი ჩემი მეგობარია, მაგრამ ჭეშმარიტება უფრო მაღლა დგასო.
_ ჰოდა, მეც სწორედ ამას გეკითხებით, ბატონო ვალერი: იგივე სასამართლო ჭეშმარიტებას უფრო მაღლა იმიტომ არ აყენებს, რომ კრიმინალისკენ მიდრეკილი კლანების ეშინია?
_ რა თქმა უნდა. ისინი ერთმანეთის წინაშე ვალდებულები არიან, რადგან მმართველ გუნდს იმედიც არ აქვს, რომ 2020 წელს თავისუფალ არჩევნებს მოიგებს! ერთადერთი, რასაც უნდა დაეყრდნოს, ძალადობა და უკანონობაა. თუ თავისიან მოძალადეებს დასჯის, მაშინ ომში ვინ გაჰყვება? ამიტომ აქ გადათვლა სახელმწიფოებრივი კი არა, არასახელმწიფოებრივი, ძალადობრივი და არაკანონიერი პოზიციიდან ხდება!
_ თუ ძალადობა ზენიტშია, გარანტია არის, რომ 2020 წელს „ოცნება“ ხელისუფლებიდან წავა?
_ არ მითქვამს, გარანტია არსებობს-მეთქი.
_ აბა, რას ამბობთ?
_ უბრალოდ, იმას ვამბობ, რომ ასეთი რეალობაა და ქართველმა ერმა უნდა იფიქროს, ეს აწყობს თუ არა. თუ აწყობს, მაშინ იგივე შედეგს მივიღებთ, მაგრამ თუ არ აწყობს, მაშინ, რა თქმა უნდა, პროტესტს დავინახავთ, რომელიც შინ ჯდომით კი არა, მანიფესტაციით და საზოგადოებრივი აქტიურობით გამოიხატება.
_ მედალს, მოგეხსენებათ, ორი მხარე აქვს. ამ შემთხვევაში, ხალხს შესაძლოა, პროტესტის გამოხატვა უნდა, მაგრამ ვინაიდან მეორე მხარეს „ნაციონალური მოძრაობაა“, პროტესტისგან თავს იკავებს, ანუ ზოგს ეშინია, რომ თუ „ოცნება“ წავა, სააკაშვილის გუნდი დაბრუნდება.
_ ხალხს არავისი ეშინია. საზოგადოებას რომ ეშინოდეს, მაშინ გაერთიანებული ოპოზიცია საპრეზიდენტო არჩევნებში 900 000 -მდე ხმას ვერ მიიღებდა. ის, რომ ხალხს თითქოს სააკაშვილის ეშინია, პროპაგანდაა და მეტი არაფერი, თორემ, სინამდვილეში, მმართველ გუნდს ეშინია და ამ პროპაგანდასაც ამიტომ ეწევა.
გაიხსენეთ, ყველაზე მეტად ვინ აქტიურობდა, სააკაშვილი არ მოვიდესო.
_ ვინ აქტიურობდა?
_ ვინ და ის ადამიანები აქტიურობდნენ, რომლებიც ხელისუფლებაზე არიან მიბმულები და ხელისუფლების მეშვეობით ფულს აკეთებენ! აი, მათ ეშინიათ სააკაშვილის, თორემ, მაგალითად, მე სააკაშვილის არ მეშინია!
_ სააკაშვილის რომ არ გეშინიათ, სწორედ ამიტომ აღმოჩნდით სახელისუფლებო პროპაგანდის დარტყმის ქვეშ…
_ ჯერ ერთი, მგლის შიშით ცხვარი არავის გაუწყვეტია. მეორეც, ჩემთვის რა მნიშვნელობა აქვს, ვისთან მომიწევს ბრძოლა _ სააკაშვილთან, ივანიშვილთან თუ პეტრიაშვილთან? თუ უკანონობა იქნება, რა თქმა უნდა, იგივე ბრძოლაში ვიქნები, რაშიც ვიყავი!
_ კანონი რომ არ კანონობს, ყველა ვხედავთ, მაგრამ ამას გარდა, კიდევ რა უკანონობა ხდება?
_ საქმე მხოლოდ კანონში არ არის. კონსტიტუცია ფუძემდებლური სამართლებრივი კი არა, პოლიტიკური აქტია. სახელმწიფოს არც ერთი ორგანო კონსტიტუციურ წესრიგს არ სცნობს და საკუთარ წესებს ადგენს. აი, ეს არის უმთავრესი პრობლემა, ანუ სახელმწიფოებრიობის ფუნდამენტს ვარღვევთ და ის უკვე წვრილმანია, სხვა კანონები როგორ ირღვევა. მმართველი ელიტა ანტისოციალურია, ე. ი., საზოგადოებასთან წინააღმდეგობაშია, რაც სახელმწიფოსა და კონსტიტუციის უპატივცემულობაში გამოიხატება!
გაიხსენეთ, მთელი ხუთი წელი, პრეზიდენტი, რომელიც კონსტიტუციური ინსტიტუციაა, უმრავლესობას რა მდგომარეობაში ჰყავდა.
_ დიახ, მახსოვს _ გიორგი მარგველაშვლი „ოცნებამ“ მტრად გამოაცხადა.
_ აი, სწორედ ეს იყო სახელმწიფოს, მისი ინსტიტუციებისა და კონსტიტუციის უპატივცემულობა! ახლა, მითხარით, ამ ხალხს რა და როგორ უნდა ველაპარაკო? პოლიტიკურ-სამართლებრივი მორალი არ აქვთ და ჰგონიათ, რომ კარგი ადამიანები არიან. შეიძლება, პიროვნულად ყველა, მართლაც, კარგი ადამიანია, მაგრამ კარგები სახელმწიფოს საზომით არ არიან!
_ ამ ფონზე ჩნდება ბუნებრივი კითხვა: „ნაციონალები“, როცა ხელისუფლებაში იყვნენ, უფრო სახელმწიფოებრივად აზროვნებდნენ?
_ „ნაციონალების“ მიმართ ჩემი დამოკიდებულება იცით. ხანდახან ვიღაცას ჰგონია, რადგან სიმართლეს ვამბობ, ამიტომ ნაციონალისტური პოზიციები მაქვს, მაგრამ ასე არ არის და იმის პოზიციები მაქვს, სადაც სახელმწიფო შენდება!
„ნაციონალების“ მართვა, რა თქმა უნდა, სასტიკი იყო და ამაზე ორი აზრი არ არსებობს, მაგრამ სახელმწიფო ინსტიტუტების მშენებლობაში სახელმწიფოებრივი წესრიგის შემოტანა მხოლოდ ამ პარტიამ შეძლო! აბა, გაიხსენეთ, რა იყო 2003 წლამდე _ რომელიმე ინსტიტუცია თავისი ფორმითა და შინაარსით იმ სტანდარტებს თუ შეესაბამებოდა, რასაც სახელმწიფო ჰქვია?!
_ გეთანხმებით, 2003 წლამდე სახელმწიფო, პრინციპში, არ გვქონდა.
_ საგადასახადო მორღვეული იყო და მექრთამეობა ყვაოდა; სასამართლოსა და პოლიციაშიც მექრთამეობა იყო, შენობა-ნაგებობები კი _ ჩამონგრეული. პოლიცია ძველ რუსულ მილიციას ჰგავდა და ფორმაც კი არ ჰქონდა.
_ ჯარიც ანალოგიურ მდგომარეობაში იყო.
_ დიახ, რომელი ერთი ჩამოვთვალოთ? სახელმწიფოს ინსტიტუციების ელემენტები იმ სტანდარტებს, რომელიც ნორმალურ ქვეყნებშია, სწორედ „ნაციონალური მოძრაობის“ მმართველობის დროს დაემსაგავსა.
ის გადახრები და ანომალიები, რაც მაშინ იყო, შეფასებულია და, კი ბატონო, ამ შეფასებებს ვეთანხმები, მაგრამ უნდა ვაღიაროთ, რაც იმ ხელისუფლებას სიკეთე ჰქონდა და ისიც უნდა ვთქვათ, რაც დანაშაული და შეცდომა იყო! იმის თქმა, რომ, თურმე, არაფერი გაუკეთებია, ასე არ არის. თუ ასეა, მაშინ ის დამანახე, რაც შენ გააკეთე. იმან ბათუმი და მცხეთა ააშენა, მაგრამ შენ რა ააშენე? _ ქალაქზე აღარაფერს ვამბობ, ერთი ხიდი მაინც მაჩვენე, რომელიც ააშენე. ნათქვამია, ისეთმა ფურმა დაგწიხლოს, შენზე მეტს რომ იწველებაო.
საერთოდ, კრიტიკა ყველაზე ადვილია. მეტიც, დღეს სააკაშვილის გინება მოდურია, მაგრამ, რეალურად, სისასტიკის გარდა, მაშინ სახელმწიფოს ყველა ნიშანი არსებობდა.
_ სხვათა შორის, არის მოსაზრება, რომ ივანიშვილს ხელისუფლების გადაბარება უნდა, მაგრამ ამას ღიად ვერ გააკეთებს და ზუსტად ამიტომ ხდება ის, რაც ხდება. ამ მოსაზრებას იზიარებთ, ბატონო ვალერი?
_ ეს ბატონ ივანიშვილს უნდა ვკითხოთ, მაგრამ არ მგონია, რამის გადაბარება უნდოდეს. ყოველ შემთხვევაში, იმის ნიშნები არ ჩანს, რომ ან წასვლა უნდა ან გადაბარება. პირიქით, ყველანაირად ცდილობს, რომ ქონებრივი და პოლიტიკური თვალსაზრისით ფეხი მოიკიდოს _ ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი ბანკი მისია, მასთან აფილირებული საწარმოებიც წარმატებულია და თუ ვინმე ფულს შოულობს, სწორედ ის საწარმოა, რომელიც მასთან არის დაკავშირებული.
ერთი სიტყვით, არ ჩანს, რომ მას რაღაც წუხილი აქვს, დანაპირების შესრულება ვერ შეძლო და აქედან გამომდინარე, ჯობია, ხელისუფლება სხვას გადააბაროს. ამის თქმა თავის მოტყუებაა. ივანიშვილი ყველანაირად ცდილობდა და ცდილობს, რომ ძალაუფლება შეინარჩუნოს და მაშინ, როცა კრიტიკული მომენტი დადგება, ვნახავთ, მაგალითად, სისასტიკისთვის მზად არის თუ არა.
_ ანუ არ გამორიცხავთ, რომ კრიტიკულ სიტუაციაში 7 ნოემბრის მსგავსი მოვლენების მომსწრენი გავხდეთ?
_ რა, ასეთი მოვლენები არ ვიხილეთ?
_ როდის ვიხილეთ?
_ შარშანდელი 12 მაისი გაიხსენეთ, როცა დედაქალაქის ცენტრში, ღამის გასართობ კლუბში, სადაც, დაახლოებით, ათასი ადამიანი იმყოფებოდა, მათ შორის, უმეტესობა უცხოელი, სპეცრაზმი შევარდა, დაარბია და გამოაცხადა, ნარკომანიას ვებრძვიო.
_ „ბასიანის“ სპეცოპერაციას გულისხმობთ?
_ დიახ. ნარკომანია რა შუაში იყო, როცა იქ არაფერი აღმოჩნდა. ამ ძალადობაზე პასუხი ვინმემ აგო?
_ შს მინისტრმა მომხდარისთვის ბოდიში მოიხადა.
_ მე ბოდიში არ მაკმაყოფილებს! დანაშაული როცა ხდება, ვინმემ პასუხი უნდა აგოს! ადამიანს მოვკლავ და ბოდიშს მოვიხდი, ეს დაგაკმაყოფილებთ?
_ სამართლებრივად, ბოდიში, ცხადია, ადეკვატური პასუხი არ არის.
_ სამართლებრივ სახელმწიფოში განა, შეიძლება, ხელისუფალი, რომელიც რაღაცას აშავებს, დამნაშავე არ იყოს, მაგრამ სხვა თუ იგივეს გააკეთებს, უმკაცრესად დაისაჯოს?
_ კანონი ყველასთვის კანონი უნდა იყოს და ორმაგი სტანდარტით ადამიანების გასამართლება, გეთანხმებით, არ შეიძლება!
ახლა ე. წ. მოსამართლეების სკანდალსაც შევეხოთ: კულუარებში ამბობენ, ჩინჩალაძემ და მისმა გუნდმა „ოცნებას“ გარანტია მისცა, რომ ყველაფერს „გაუპრავებდა“ და სწორედ ამიტომ გაიგიჟა თავი მმართველი ელიტის ნაწილმა ამ ადამიანების უვადოდ გამწესებაზე…
_ როგორც ჩანს, ასე იყო… მოსამართლეთა ამ კორპუსის უტიფარი შენარჩუნებისთვის არგუმენტები აღარ ჰყოფნით და რაღაც სისულელეებს ლაპარაკობენ. მაგალითად, პარლამენტის თავმჯდომარემ ისეთი რამე თქვა, რომ ორი დღე ვფიქრობდი, ეს რამ ათქმევინა-მეთქი?
_ კობახიძის იმ ფრაზას გულისხმობთ, _ ეს მოსამართლეები ადრე ცუდ რაღაცებს აკეთებდნენ და ახლა კრგ რაღაცებს აკეთებენო?
_ დიახ. ამ არგუმენტის მოყვანა შეიძლება?
_ ვფიქრობ, არც ის არგუმენტია მყარი, „ოცნებამ“ რომ მოიყვანა, სასამართლო ხელისუფლების მიზანმიმართული დისკრედიტაცია ხდება, თორემ ყველაფერი „აჟურშიაო“.
_ აი, მაგალითად, ჰიტლერის გამონათქვამი გავიხსენოთ: ხალხმა შეიძლება, ყველაფერი გაპატიოს, მაგრამ არასოდეს გაპატიებს, როცა სამართალს წაართმევო. აი, ამას წერს დიქტატორი „მაინ კამპფში“.
ქართველი ეროვნულ-დემოკრატი და ილია ჭავჭავაძის მოწაფე ფრიდონ კეიდია კი ამბობდა, _ ერი მაშინ ირყვნება, როცა სასამართლო გათახსირდებაო. ალბათ, ხვდებით, რომ აქ საუბარი ერის გარყვნაზეა!
_ ე. ი., „ოცნება“ ერს რყვნის?
_ ბუნებრივია! როცა ასეთი საეჭვო რეპუტაციის მქონე და სისასტიკის მთავარ შემოქმედ მურუსიძეს აქებ, ეს გარყვნაა!
_ გამოსავალს სად ხედავთ? _ უნდა ვუყუროთ, როგორ გავირყვნებით, თუ მოქმედებაზე უნდა გადავიდეთ?
_ ჩემს სათქმელს არ ვმალავ. თუ ათი ადამიანი მაინც გამოვა და იტყვის, ხალხო, მოდი, ხელისუფლება საზოგადოებრივი ზემოქმედების ქვეშ მოვაქციოთ და ვაიძულოთ, მკვეთრი რეფორმები გაატაროსო, მეც ამ ადამიანების გვერდით დავდგები! ჩემს საზოგადოებრივ და მოქალაქეობრივ ვალს კეთილსინდისიერად მოვიხდი, მიუხედავად იმისა, ქუჩაში შემცივდება თუ არა.
_ ბატონო ვალერი, ოპოზიციას აქვს რესურსი, რომ ხელისუფლება საზოგადოებრივი წნეხის ქვეშ მოაქციოს?
_ არ მგონია, ეს რესურსი ოპოზიციას ჰქონდეს იმიტომ, რომ მის მიმართ ნდობა ნაკლებია და ხალხი არც მას მიჰყვება. ოპოზიციის ერთადერთი ნაწილი, რომელიც ორგანიზებულია, „ნაციონალური მოძრაობაა“, თუმცა ეს „ნაცმოძრაობა“ კეთროვანია და ხალხიც ამიტომ არ მიჰყვება მას. ამის გამო კი საერთო საქმე ფუჭდება.
_ იმ შემთხვევაში, თუ სააკაშვილი საქართველოში ჩამოვა, პოლიტიკური ტემპერატურა ხომ აიწევს?
_ დამერწმუნეთ, სააკაშვილი საქართველოში არ ჩამოვა. ის ისეთი პოლიტიკოსი არ არის, რომელიც რეალობას ვერ თვლიდეს.
სხვათა შორის, ახლა სააკაშვილი ძალიან სერიოზული საქმით არის დაკავებული.
_ ემიგრანტების გაერთიანებას გულისხმობთ?
_ რა თქმა უნდა. ემიგრანტების გაერთიანება წარმოუდგენელი მგონია, მაგრამ ეს კაცი ცდილობს და ვნახოთ, თუ გამოუვა.
ისე, ემიგრაცია მარტო ქვეყნის გარეთ არ არის _ ემიგრანტებს ოჯახები საქართველოში ჰყავთ.
ემიგრაციები ყველა ქვეყანაში თავის საქმეს აკეთებენ და თუ ემიგრაცია ძლიერია, მას ყველა ხელისუფლება ანგარიშს უწევს, ანუ ისეთ გადაწყვეტილებას ვერ იღებს, რომელიც ემიგრაციისგან დაწუნებულია.
ჩვენი ემიგრაცია დაქსაქსულია _ დევნის დროს არაერთ სათვისტომოს შევხვედრივარ, მაგრამ ამბიციის გარდა ვერაფერი დავინახე. ამიტომ ეს მოჯადოებული წრეა და ქართული ემიგრაციის გაერთიანება შეუძლებლად მიმაჩნია, მაგრამ თუ სააკაშვილი ამას შეძლებს, ეს ერისთვის ძალიან დიდი საქმე იქნება!
_ ბოლოს, ბატონო ვალერი, არსებობს მოლოდინი, რომ „ოცნების“ შიგნით ახალი „ოცნება“ შეიქმნება, რომელიც ე. წ. ახალგაზრდებს ოპონირებას გაუწევს, ანუ ივანიშვილი მართული ოპოზიციის შექმნას ხომ არ ცდილობს?
_ არა, ივანიშვილი ამას არ იზამს. ის ყველას ეფერება, რომ არ გაიქცეს, მაგრამ გაქცევა პოლიტიკური კანონზომიერებაა _ ეს ადამიანები 2020 წლის არჩევნებისთვის „ოცნების“ სიაში საკუთარ თავებს ვეღარ ხედავენ. ამიტომ ამ ხალხმა მუშაობა საკუთარ თავზე დაიწყო და გუშინდელი არაპოპულარული ადამიანები დღეს რაღაც სიმპათიით სარგებლობენ. ივანიშვილი მათთან სხვა მეთოდს გამოიყენებს.
_ და ეს რა მეთოდი იქნება?
_ მათთან თანამშრომლობის!
_ არ შევმცდარვარ, როცა მართული ოპოზიცია ვახსენე, არა?
_ ამ ხალხთან მიმართებით ივანიშვილს ვალდებულებები ექნება აღებული. ისე, გგონიათ, რომ დღეს ოპოზიცია მართული არ არის?
_ ამას „ნაციონალებზე“ ხომ ვერ ვიტყვით?
_ „ნაციონალების“ გარდა…

გიორგი აბაშიძე