„ოცნებას“ შმორის სუნი ასდის… ივანიშვილმა საკუთარი თავი საბოლოოდ დაღუპა!“

„ოცნების“ სახეებს, კერძოდ, თბილისის მერს სკაბრეზული ვნებები მოეძალა _ კახა კალაძემ ოპოზიციის მისამართით ისეთი უხამსი ტერმინოლოგია გამოიყენა, რომელიც ე. წ. ქუჩურ გარჩევებშიც კი დიდ უნამუსობად ითვლება.
რატომ ბილწსიტყვაობს კალაძე? _ როგორც პოლიტიკის სპეციალისტები ამბობენ, თბილისის მერიც და, ზოგადად, ხელისუფლებაც უკიდურესად მძიმე მდგომარეობაშია და „დაუკრეფავში“ ამიტომაც გადადის.

მოსაზრებას, რომ „ოცნება“ ერთგვარ პოლიტიკურ აგონიაშია, გუბაზ სანიკიძეც იზიარებს. ამასთან, პოლიტიკოსი ჩვენს გამოცემასთან საუბრის დროს ამბობს, რომ ძალიან მალე „ოცნებას“ პულსი აღარ გაესინჯება.
გუბაზ სანიკიძე უკრაინის ავტოკეფალიის თემასაც ეხება და გვეუბნება, რომ ამ საკითხთან დაკავშირებით ხელისუფლების პოზიცია აბსოლუტურად უგვანი და მიუღებელია.

_ ბატონო გუბაზ, საუბარი „გამოქანებით“ დავიწყოთ _ თბილისის მერი, პრეზიდენტის მერე, ერთადერთი არჩევითი თანამდებობის პირია და ეს ფიგურა ოპოზიციას სკაბრეზით ესაუბრება, საქმე რასთან გვაქვს?
_ ჩემთვის ძალიან სამწუხაროა, როცა თბილისის მერი ასეთ განცხადებებს აკეთებს. შეიძლება, ცოტა სუბიექტურიც ვარ, რადგან კახი კალაძესთან გარკვეული ურთიერთობა მაკავშირებს, მაგრამ ვიმეორებ: ძალიან სამწუხაროა, კალაძემ ასეთი განცხადება რომ გააკეთა.
_ თუ „გამოქანების“ თემას განვავრცობთ, ეს იმაზე ხომ არ მიანიშნებს, რომ ხელისუფლება აგონიაშია და შექმნილი ვითარებიდან გამოსავალს ვეღარ პოულობს?
_ ფაქტია, რომ ხელისუფლება აშკარად ნერვიულობს, ანუ ადამიანის წყობიდან გამოსვლა ნერვიულობის პირველი ნიშანია.
_ „ოცნებამ“ საპრეზიდენტო არჩევნები მოიგო, ქობულია კი ამბობს, „უფრო და უფრო, უფრო და უფრო, უფრო და უფრო კარგად ვცხოვრობთო“ და ხელისუფლებას სანერვიულო რაღა აქვს?
_ სანერვიულო ძალიან ბევრი აქვს.
_ მაინც?
_ ხელისუფლების მთავარი სანერვიულო ხვალინდელი დღეა, რადგან საპრეზიდენტო არჩევნები „ოცნების“ ბოლო გამარჯვება იყო, თან ყველამ კარგად ვიცით, როგორც გაიმარჯვა.
_ როგორ?
_ როგორ და არნახული, ტოტალური და ენით აუწერელი გაყალბებით მოიგო. ამიტომ ვამბობ, ეს „ოცნების“ ბოლო გამარჯვება იყო-მეთქი.
_ „ოცნებაში“ დაწყებული შიდა ომიც _ მოსამართლეების სია და ბესელიასთან დაკავშირებული მოვლენები ამ ნერვიულობით უნდა ავხსნათ, ბატონო გუბაზ?
_ მოსამართლეების სია ბიძინა ივანიშვილის საკითხია.
_ რას გულისხმობთ?
_ მას უნდა, რომ სამომავლოდ გარანტიები მიიღოს, მაგრამ გამორიცხულია, ეს გარანტიები მიიღოს.
_ გარანტიები გასაგებია, მაგრამ უვადო მოსამართლეების ეს კანდიდატები ხომ ვიღაცამ შეარჩია და ივანიშვილს წარუდგინა?
_ არა, თვითონ შეარჩია, ივანიშვილი ყველას თვითონ არჩევს. საქმე ძალიან მარტივადაა _ იქ ხმის ამომღები არავინ არის. ივანიშვილის პირადი გადაწყვეტილებაა, რომ ეს მოსამართლეები უვადოდ დანიშნოს და ამით ქვეყანა ჯიბეში საბოლოოდ ჩაიდოს, მაგრამ ეს ამბავი არ გამოუვა.
_ დავუშვათ, ასეა, მაგრამ უვადო მოსამართლეობის კანდიდატურებიდან უმეტესობა „ნაციონალების“ კადრად მიიჩნევა და თუ „ოცნება“ „ნაციონალურ მოძრაობას“ ებრძვის, ამ კანდიდატებს კბილებით რატომღა იცავს?
_ ის სისტემა ივანიშვილს მოსწონდა. არ გახსოვთ მისი სენტიმენტები მერაბიშვილისა და ადეიშვილის მიმართ? ისინი, თავის დროზე, ერთი გუნდის წევრები იყვნენ, მაგრამ დღეს მათ შორის სხვაობა უკვე არის _ „ნაციონალების“ დროს ეს მოსამართლეები რიგითი მოსამართლეები იყვნენ, არაფერს წყვეტდნენ და ხელისუფლებს მკაცრად ემორჩილებოდნენ. დღეს კი სასამართლოს ეს მოსამართლეები მართავენ _ ივანიშვილმა ეს ნაძირალა მოსამართლეები დააწინაურა და თუ ადრე რიგითები იყვნენ, ახლა გენერლები არიან, ანუ თუ დღევანდელ ხელისუფლებასა და „ნაციონალურ მოძრაობას“ შევადარებთ, დღევანდელი ხელისუფლება წარმოუდგენლად უფრო ანტიქართულია იმიტომ, რომ მურუსიძე მაშინ არაფერს წყვეტდა. დღეს კი სკამზეგადაწოლილმა გვითხრა, რომ ქართული სასამართლოს ლიდერია! ვინ გაალიდერა? ვინ და, _ ბიძინა ივანიშვილმა! ალბათ, გახსოვთ: 2015 წელს ივანიშვილი გამობრძანდა და თქვა, მურუსიძე კარგი კაცია და რეჟიმის მსხვერპლიაო. აი, ახლა ამ დათესილს ვიმკით.
_ სასამართლოს ხელში ჩაგდებით ივანიშვილი რის მიღწევას ცდილობს?
_ მიზანი ისაა, რომ ქვეყანა ისე მართოს, როგორც თავის ღარიბ ტვინში მოეპრიანება!
_ მოპრიანება ერთია, მაგრამ სამყარო ჩალით არ არის დახურული, ანუ იმას ვგულისხმობ, რომ საქართველო საერთაშორისო თანამეგობრობის დაკვირვების ქვეშაა. ახლახან დასკვნაც გამოქვეყნდა, რომლის თანახმადაც ჩვენი დემოკრატიის ინდექსი დაეცა…
_ ამაზე ივანიშვილი არ ჯავრობს! მისთვის დემოკრატია, საქართველო, ქვეყნის განვითარება და, საერთოდ, ყველაფერი სასაცილოა!
_ ე. ი., არ არსებობს ძალა და მექანიზმი, რომელიც ხელისუფლებას შეაჩერებს?
_ როგორ არ არსებობს, კაცო! ასეთი ძალა ქართველი ხალხია და ძალიან მალე შეაჩერებს კიდეც! 2020 წლის მერე „ქართულ ოცნებას“ პულსი აღარ გაესინჯება!
_ შეიძლება, მაგრამ 2020 წლამდე როგორღაც ხომ უნდა მივიდეთ?
_ ჩვენ მივალთ, თორემ პრობლემა უფრო ხელისუფლებას აქვს _ რამდენად მიაღწევს.
_ შეიძლება, რომ „ოცნებამ“ 2020 წლამდე ვერც მიაღწიოს?
_ დიახ, შეიძლება, ვერ მიაღწიოს!
რაც შეეხება ქართველ ხალხს, ქართველი ხალხი მარადიული ცნებაა, თემურ ლენგი მოინელა და ბიძინა ივანიშვილი რაღაა?! ამიტომ, პრობლემა ხელისუფლებას აქვს და არა _ ხალხს! უბრალოდ, იმ შეცდომებისთვის, რაც ყველამ ერთად დავუშვით, ჩვენ ჩვენი გადასახადი უნდა გადავიხადოთ და ეს ფაქტია! ამ შეცდომას ვიღაც ადრე მიხვდა, ვიღაც კი ჯერაც ვერ ხვდება, მაგრამ მალე მიხვდება!
_ „ოცნების“ შიგნით დაწყებული დაპირისპირება „ოცნებას“ იმაზე უფრო მალე ხომ არ დაასამარებს, ვიდრე მოსალოდნელია?
_ დიახ, ასე მოხდება, რადგან ამბავი შიგნიდან აფეთქდა და რაკი აფეთქდა, უკვე მოსალოდნელია, რაც მოხდება. საერთოდ, ასეთი მოვლენები ყოველთვის ერთნაირი სცენარით მთავრდება ხოლმე!
_ ყველაფერი ეს გასაგებია, მაგრამ ვფიქრობ, ოპოზიცია ძლიერი უნდა იყოს, სახელისუფლებო ომი სათავისოდ რომ გამოიყენოს. არ მეთანხმებით?
_ ოპოზიციას ვითარება შექმნის! ოპოზიცია ჯერ ძლიერი როგორ იქნება, როცა ყველაფერი გადაუკეტეს?!
სხვათა შორის, ჩვენი საზოგადოება ამ ნარატივს იყო აყოლილი, პოლიტიკოსები არ მინდაო და აჰა, ბატონო, ვხედავთ, პოლიტიკოსების გარეშე ქვეყანა რა მდგომარეობაშიცაა!
_ მთავრობის პარალელურად, შიდა ომის ნიშნები ეკლესიაშიც იკვეთება. დიდ აფეთქებას ეკლესიის შიგნითაც უნდა ველოდოთ, ბატონო გუბაზ?
_ ეკლესიასაც ისეთივე პრობლემები აქვს, როგორი პრობლემებიც საერო ხელისულებას და, საერთოდ, საზოგადოებას აქვს! ყველაფერი ეს პანქართული კრიზისია. ძალიან სამწუხაროა, მაგრამ ეკლესიაშიც ძალიან სერიოზული პრობლემებია. თუ ეკლესიამ საკუთარი თავის გაჯანსაღება შიგნიდან არ დაიწყო, მაშინ, რა თქმა უნდა, მასაც ძალიან ცუდი პერსპექტივა ელოდება!
_ ეკლესიის გაჯანსაღება როგორ უნდა დაიწყოს?
_ ეს თვითონ უნდა გააკეთოს და გარედან ვერავინ ვერაფერს იზამს. ერთადერთი ინსტიტუტი, რომელსაც ამის უფლება აქვს, მეფეა, მაგრამ ჩვენ მეფე არ გვყავს. როგორც კი საერო ხელისუფლება ეკლესიის საქმეებში ცხვირს ჩაყოფს, ეს უკვე კანონსაწინააღმდეგო იქნება.
_ გაჯანსაღებაში იმას ხომ არ გულისხმობთ, რომ თუნდაც „ციანიდის საქმეზე“ ეკლესიამ საკუთარი შეცდომა აღიაროს?
_ „ციანიდის საქმეზე“ ბევრი არაფერი ვიცი, მაგრამ დიდი ეჭვი მაქვს, რომ „ციანიდის საქმე“ დღევანდელმა ხელისუფლებამ ეკლესიის ავტორიტეტის გასანადგურებლად დაგეგმა. ხელისუფლებამ ამ მიზანს ნაწილობრივ მიაღწია, თუმცა ამ საქმემ, ჩემი აზრით, ეკლესიაში მაინც პოზიტიური პროცესის პროვოცირება მოახდინა. საერთოდ, ბნელი და ნათელი ძალები ეკლესიაშიც არიან. შიდა განლაგებას ნაკლებად ვიცნობ, მაგრამ ცხადზე უცხადესია, რომ სასულიეროსაც ის სჭირს, რაც საერო ხელისუფლებას!
_ „ციანიდის საქმემ“ ეკლესიაში რა პოზიტიური პროცესის პროვოცირება მოახდინა?
_ რა და, კამათი დაიწყო და ის ვითარება, რომ ეკლესიაში თითქოს არაფერი ხდებოდა, გამოაშკარავდა და ნათელი გახდა, რომ პრობლემები გროვდებოდა. ვნახოთ, ყველაფერი ეს რა სახეს მიიღებს.
_ ისე, იზიარებთ მოსაზრებას, რომ ეკლესია საერო ხელისუფლების იდეების რუპორია? მაგალითად, საშობაო ეპისტოლეში პატრიარქმა ცილისწამებაზე ისაუბრა. ამასთან, ცილისწამებაზე გაამახვილა ყურადღება სალომე ზურაბიშვილმაც საახალწლო მილოცვაში. ცილისწამების გამო დასჯაზე „ოცნების“ ლიდერშიფიც ლაპარაკობს…
_ არ მგონია, რომ პატრიარქი ხელისუფლების შეკვეთებს ახორციელებდეს! პატრიარქმა, უბრალოდ, ის თქვა, რაც პატრიარქს უნდა ეთქვა, ერთმანეთს ნუ ლანძღავთო, მაგრამ ამას ხელისუფლება „მოაჯდა“ და სათავისოდ გამოიყენა, მაგრამ ბოლომდე ვერ გამოიყენებს.
_ რატომ ვერ გამოიყენებს?
_ ახლა, ქვეყანას პირს აუკრავენ თუ რას იზამენ? ისიც საინტერესოა, ცილისწამებას რას ეძახიან? ხელისუფლება რომ არ ვარგა, ეს ცილისწამებაა?
_ იმედი გაქვთ, რომ „ოცნება“ ე. წ. ცილისწამების კანონს ვერ მიიღებს?
_ არ ვიცი, მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს, მიიღებს თუ არა? რაც უნდა ქნან, მკვდარი აღარ გაცოცხლდება! დიახ, ეს ხელისუფლება აღარ გაცოცხლდება! ამ ხელისუფლებას მარჯი აღარ აქვს, ივანიშვილი თავს ვეღარაფერს მოაბამს.
_ რატომ ვერ მოაბამს?
_ იცით, მან სტრატეგიული შეცდომა როდის დაუშვა?
_ როდის?
_ როდის და, _ როცა პოლიტიკაში დაბრუნდა. მას ეგონა, რომ ამით კარგი ქნა, მაგრამ, სინამდვილეში, საკუთარი თავი საბოლოოდ დაღუპა!
_ პოლიტიკაში რომ არ მობრუნებულიყო, „ქართული ოცნება“ უფრო ადრე არ დაიღუპებოდა?
_ ყოველ შემთხვევაში, ეს ამბები მას არ დაბრალდებოდა და მანევრის საშუალებაც ექნებოდა.
სხვათა შორის, თავის დროზე, ვუთხარი, ამ საქმეს თავი დაანებე და ქვეყანაში მორალური უპირატესობა ყოველთვის გექნება-მეთქი, მაგრამ მისი მწირი გონება ამას ვერ ხვდება. ივანიშვილს ჰგონია, რომ ქვეყანაც ისე უნდა მართოს, როგორც მაღაზიათა ქსელ „კარფურს“ მართავს, მაგრამ ეს ქვეყანა „კარფური“ კი არა, საქართველოა!
_ ბატონო გუბაზ, ტომოსსა და უკრაინის ავტოკეფალიაზეც ვისაუბროთ _ ისტორიკოსი ხართ და ამ თემაში შესაძლოა, სხვა პოლიტიკოსებზე უკეთ ერკვევით…
_ ტომოსთან დაკავშირებით კონსტანტინოპოლის პატრიარქს რუსეთის პატრიარქზე მეტი არგუმენტი აქვს. სხვათა შორის, ამ ამბავს რუსეთი აბსოლუტურად მოუმზადებელი შეხვდა.
ისე, მე თუ მკითხავთ, რუსეთის პატრიარქმა სტრატეგიული შეცდომა მაშინ დაუშვა, 2014 წელს, როცა დომბასში საომარი მოქმედებები დაიწყო, კიევში უნდა ჩაბრძანებულიყო და იქ დაბრძანებულიყო. ამით დღევანდელ პროცესს შეაჩერებდა.
როცა კონსტანტინოპოლის პატრიარქი ამბობს, მეათე საუკუნეში ჩვენ მოსკოვი კი არა, კიევი მოვნათლეთო, ეს ისტორიული ფაქტია.
_ მაშასადამე, მომხრე ხართ, რომ საქართველოს ეკლესიამ უკრაინას ავტოკეფალიის აღდგენა მიულოცოს?
_ არა, მე ამის მომხრე არ ვარ!
_ რატომ?
_ ტაქტიკა ცალკე თემაა.
_ უფრო კონკრეტულად?
_ არსებობს დიპტიხი, ანუ ღირსების მიხედვით შედგენილი იერარქიული სია. სხვათა შორის, ორი სია არებობს: ერთი ე. წ. ძველი სლავური სიაა, მეორე კი _ კონსტანტინოპოლის პატრიარქების. პირველში ჩვენ მეექვსე ადგილზე ვართ, მეორეში კი _ მეცხრეზე. კეთილი ინებონ და თავიანთი პოზიცია ჯერ იმათ დააფიქსირონ. ჩვენ კი მაშინ დავაფიქსიროთ, როცა რიგი მოგვიწევს.
_ თუ უკრაინას ავტოკეფალიის აღდგენას დიპტიხში ჩვენზე წინმდგომები მიულოცავენ, ჩვენ რა უნდა ვქნათ?
_ არ მგონია…
_ რა არ გგონიათ?
_ დარწმუნებული ხართ, რომ მიულოცავენ?
_ დავუშვათ, მიულოცეს. ჩვენ ისევ ჩუმად უნდა ვიყოთ?
_ ამას ვერ დავუშვებთ.
_ რატომ ვერ დავუშვებთ?
_ ეჭვი მეპარება, რომ ანტიოქიის პატრიარქმა მიულოცოს. იცით, ანტიოქიის პატრიარქი სად ზის?
_ თუ არ მეშლება, სირიაში, არა?
_ დიახ, დამასკოში ზის და, ალბათ, ხვდებით ყველაფერს.
_ ანუ რუსულ გავლენებამდე მივდივართ?
_ ანტიოქიის პატრიარქი უკრაინას ავტოკეფალიას მიულოცავს თუ არა, არ ვიცი. ეჭვი მეპარება, რომ იერუსალიმის პატრიარქმა მიულოცოს. ისე, ბულგარეთი, სერბეთი, რუმინეთი და კვიპროსი აქამდე რატომ არ ულოცავენ?
_ მაგას ვერ გეტყვით, მაგრამ ცხადზე უცხადესია, რომ უკრაინის ეკლესიას ავტოკეფალია ეკუთვნის!
_ ეკუთვნის თუ არა, ეს ცალკე თემაა, ანუ ავტოკეფალიაზე უკრაინელებს უფრო ძლიერი არგუმენტაცია აქვთ, მაგრამ ეს საკითხი ორად გავყოთ _ ეკუთვნის თუ არა და, საერთოდ, ამდენი უსამართლობის ფონზე ისტორიულ სამართლიანობაზე საუბარს თავი დავანებოთ.
ახლა, რაც შეეხება მილოცვას, პირველმა რაღა, მაინცდამაინც, საქართველოს ეკლესიამ უნდა მიულოცოს?
_ საქართველოს ეკლესიამ პირველმა თუნდაც იმიტომ უნდა მიულოცოს, რომ უკრაინის მსგავსად, საქართველოც რუსული ოკუპაციის ქვეშაა!
_ არა, თქვენი ჭირიმე.
_ ეს რა, არგუმენტი არ არის?
_ არა, არ არის.
_ რატომ არ არის?
_ თუ ასე გავაგრძელებთ, მაშინ ისიც ვთქვათ, რომ ოკუპაციის პირობებში რუსეთის ეკლესია წესიერად მოიქცა.
_ ანუ?
_ ანუ ის, რომ რუსეთის ეკლესიამ აფხაზეთსა და ცხინვალში კანონიკური საზღვრები არ დაარღვია. ოკუპაციას რუსეთის საერო ხელისუფლება ახორციელებს და არა _ რუსეთის ეკლესია. ამიტომ მიუკერძოებლები ვიყოთ და ვთქვათ, რომ აფხაზეთსა და ცხინვალთან დაკავშირებით რუსეთის საერო და სასულიერო ხელისუფლება ერთმანეთისგან აბსოლუტურად გამომრიცხავად იქცევა.
მოკლედ, ჩემთვის მისაღებია, რომ საქართველოს ეკლესიამ მოიცადოს და პროცესების განვითარებას დაელოდოს.
რაც შეეხება საქართველოს საერო ხელისუფლებას, რომელიც უკრაინის ავტოკეფალიაზე არაფერს ამბობს და არც ულოცავს, ეს აბსოლუტურად უგვანი და მიუღებელი საქციელია _ ჩვენი საერო ხელისუფლება ეკლესიას ამოეფარა!
_ სხვათა შორის, თქვენი პარტიის ლიდერი, ნინო ბურჯანაძეც იმის მომხრეა, რომ საქართველოს ეკლესიამ უკრაინას ავტოკეფალია არ უნდა მიულოცოს…
_ დიახ, ნინო ბურჯანაძემ ზუსტად ის თქვა, რასაც მე ვამბობ, რომ რუსეთის ეკლესია აფხაზეთსა და ცხინვალთან დაკავშირებით სხვანაირად მოიქცა, რუსეთის ხელისუფლება კი _ აბსოლუტურად სხვანაირად. დაველოდოთ პროცესებს და ვნახოთ, რას იზამენ ჩვენი მოძმე მართლმადიდებელი ერები: ბულგარელები, რუმინელები, სერები, ბერძნები, ასევე ანტიოქია და იერუსალიმი.
_ ზოგს ისიც თვალში მოხვდა, რომ საშობაო ეპისტოლეში პატრიარქმა უკრაინელები სათანადოდ არ ახსენა…
_ არ დავკვირვებულვარ, თუმცა ამას რა მნიშვნელობა აქვს?
_ არსებობს ვერსია, რომ ეს ეპისტოლე პატრიარქის დაწერილი არ იყო და უკრაინელების თემაც მნიშვნელოვანი ამიტომაა…
_ საიდან ვიცით, რომ პატრიარქის დაწერილი არ იყო?
_ საერთოდ, არსებობს მოსაზრება, რომ ეპისტოლეებს შორენა და სამდივნოს თანამშრომლები წერენ…
_ სხვის მოსაზრებებს ანგარიშს არ ვუწევ, რადგან საზოგადოებრივი მოსაზრებები ძალიან ხშირად მცდარია! სერიოზულ თემებზე ვსაუბრობთ და ნუ ვიმარჩიელებთ! როცა საქმე ეკლესიასა და, ზოგადად, მართლმადიდებლურ სამყაროში მიმდინარე ძალიან მძიმე პროცესს ეხება, ვარაუდების დრო არ არის!
_ ეს პროცესი „ძალიან მძიმე“ რატომ არის?
_ მძიმე იმიტომ არის, რომ მართლმადიდებლურ სამყაროში დიდი განხეთქილებაა. გესმით, რა ხდება? _ მოსკოვისა და კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოებმა ევქარისტია დაარღვიეს, ანუ ერთმანეთთან ევქარისტიულ კავშირში აღარ არიან. მე-11 საუკუნის შემდეგ ქრისტიანულ სამყაროში ასეთი რამ არ მომხდარა.
ერთ ამბავსაც გეტყვით: რუსეთისთვის უკრაინის ავტოკეფალიური ეკლესიის აღიარება უფრო დიდი კატასტროფაა, ვიდრე, თავის დროზე, საბჭოთა კავშირის დაშლა იყო!
_ საქართველოს უკრაინისთვის ავტოკეფალიის აღდგენა რომ მიელოცა, ეს რუსეთთან ურთიერთობას უფრო გაგვიმწვავებდა?
_ რა თქმა უნდა, გაამწვავებდა, კიდევ ერთხელ „დინგში“ მივიღებდით და ისევ ისეთ ადგილას „გამოვეკვეხებოდით“, სადაც არ უნდა „გამოვკვეხებულიყავით“! მილოცვის სანაცვლოდ არაფერს მივიღებდით თუ ვინმე გამოგვესარჩლებოდა?
_ მოკლედ, ამ შემთხვევაში, იმის მტკიცება, რომ საპატრიარქოში რუსული გავლენები სჭარბობს და ეკლესიამ უკრაინას ავტოკეფალია ამიტომ არ მიულოცა, არ შეიძლება?
_ არა, ამ შემთხვევაში ეს ამას არ ნიშნავს. საპატრიარქოში უფრო ჭკვიანი და ფრთხილი პოზიცია მძლავრობს. ამ საკითხში კი სიფრთხილეა საჭირო.
_ ანუ აჟიოტაჟი, უკრაინას ავტოკეფალიას რატომ არ ვულოცავთო, ჭიქაშია ატეხილი?
_ საპატრიარქოს პოზიცია ჩემთვის აბსოლუტურად მისაღებია. რაც შეეხება საერო ხელისუფლებას, ეკლესიის კალთის ქვეშ სამი წლის ბავშვივით არ უნდა იმალებოდეს.
_ ხელისუფლება ამ ფლანგზეც შეშინებულია და საპატრიარქოს კალთის ქვეშ ამიტომ იმალება?
_ ეშინია, აბა, რა?!
_ პრობლემები არც აქამდე გვაკლდა, მაგრამ ახალი წელი დადგა თუ არა, პრობლემების ახალი ტალღა დაგვატყდა. ბატონო გუბაზ, გამოსავალი არსებობს?
_ რა თქმა უნდა, არსებობს. გამოუვალი მდგომარეობა მაშინაა, როცა ორგანიზმი კვდება.
_ გამოსავალი, მაინც, რა არის?
_ რა და, _ საპარლამენტო არჩევნები, რომელიც წესიერად უნდა ჩატარდეს, მაგრამ თუ წესიერად არ ჩატარდება, „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში ვეღარ დარჩება და ეს ფაქტია! თუ „ქართული ოცნება“ არჩევნებს გააყალბებს, რევოლუციას მიიღებს და ამით დამთავრდება, ანუ იგივე მოხდება, რაც სომხეთში მოხდა _ „რესპუბლიკურმა პარტიამ“ იმაიმუნა, იმაიმუნა, იმაიმუნა, აღარ გაჩერდა და ის მიიღო, რაც მიიღო. ეს ემუქრება „ქართულ ოცნებასაც“ და მერე ის ადამიანები, ვინც დღეს „ქართული ოცნების“ აპოლოგეტები და რაინდები არიან, გამოვლენ და იტყვიან, ყველაფერი ბიძინას ბრალი იყოო, თან ამას ისე იტყვიან, რომ არც შერცხვებათ. ასეთი რამ ჯერ არ უქნიათ და არ უკადრებიათ თუ რა?
_ ისე, არსებობდა მოლოდინი, რომ ბესელია ივანიშვილს დაარტყამდა. ყოველ შემთხვევაში, თავად თქვა, ყველაფერს ვიტყვიო, მაგრამ ბოლო წუთს თავი შეიკავა. ამას ზოგი იმით ხსნის, რომ ბესელიას კომპრომატები „დაუდეს“ და გააჩუმეს.
_ ამის მოლოდინი არ მქონდა და არც მიმაჩნია, რომ დღეს ქვეყნისთვის მთავარი ბესელიას საკითხია. ფაქტი სახეზეა: რღვევა, ლპობა დაწყებულია, უკვე შმორის სუნია და ვინ იქნება, ბესელია, გედი ფოფხაძე თუ სხვა ვინმე, ამას მნიშვნელობა აბსოლუტურად აღარ აქვს!
_ ასეა თუ ისე, ბატონო გუბაზ, ფაქტია, რომ მოსახლეობას პოლიტიკოსების ნდობა აღარ აქვს და ხალხი მესამე ძალას ელის, მაგრამ ეს მესამე ძალა ციდან ხომ არ ჩამოვარდება, არა?
_ დიახ, ციდან არ ჩამოვარდება.
_ აბა, როგორ და ვისგან შეიქმნება მესამე ძალა?
_ მესამე ძალას და იმ პოლიტიკოსსაც, რომელიც ამ საქმეს გააკეთებს, თვითონ ვითარება შექმნის. არავის ეგონა, რომ პაშინიანი სომხეთის რევოლუციის მეთაური გახდებოდა, მაგრამ გახდა. საქართველო კი პაშინიანებით სავსეა!
_ გამორიცხავთ, რომ პაშინიანი თავად ივანიშვილმა შექმნას?
_ დიახ, გამორიცხულია! ივანიშვილი რევოლუციას თავის თავს ხომ არ მოუწყობს და ციხეში ხომ არ ჩასვამს? როგორ შეიძლება, ეს მოხდეს, კაცო?
_ ზოგი ვარაუდობს, რომ „ოცნება“ ორად გაიყოფა _ ძველები ცალკე გავლენ და ყველაფერს ახლებს დააბრალებენ…
_ რამდენადაც უნდა, იმდენად გაიყოს „ოცნება“, ვერაფერს ვეღარ გაბედავს და ამ ქვეყანაში შემდეგი ხელისუფლება ანტიივანიშვილის დროშით მოვა, მორჩა და გათავდა!
_ ეს ანტიივანიშვილის დროშა საზოგადოებას სააკაშვილს დაავიწყებს?
_ რა თქმა უნდა! სააკაშვილს ივანიშვილზე უკვე მორალური უპირატესობა აქვს და ამას ლაპარაკი რად უნდა?! წეღანდელი თქმისა არ იყოს, სააკაშვილის დროს მურუსიძე რიგითი მოსამართლე იყო, ივანიშვილის დროს კი დაწინაურდა _ უვადოდ დაინიშნა და მითხარით, რომელი უარესია?
_ ცხადია, უვადო მურუსიძე უარესია.
_ ჰოდა, მორჩა და გათავდა!
2015 წლის დეკემბერში პარლამენტში გამოვედი და „ქართულ ოცნებას“ პირდაპირ მივმართე, მურუსიძის დანიშვნით „ნაციონალურ მოძრაობაზე“ მორალურ უპირატესობას დაკარგავ-მეთქი. მაშინ „ოცნების“ წარმომადგენლები უშნოდ იკრიჭებოდნენ. დღეს კი მორალური უპირატესობა, ივანიშვილთან შედარებით, უკვე სააკაშვილს აქვს! მეტიც, პოლიტიკური ინიციატივაც სააკაშვილის მხარესაა!
_ ეს გადაჭარბებული შეფასება ხომ არ არის? გაყალბებას თავი რომ გავანებოთ, საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურში „ოცნების“ კანდიდატ სალომე ზურაბიშვილს მაინც ბევრმა ადამიანმა დაუჭირა მხარი.
_ საზოგადოების უმეტესობა ვის და როგორ უჭერდა მხარს, კარგად ვნახე. დიდი ნაწილი ანტიმიშათი მუშაობდა, მაგრამ მნიშვნელოვანი ნაწილი ის თემა იყო, რაზედაც სულ ვსაუბრობდი და ლამის ჯვარზე გამაკრეს.
_ რას გულისხმობთ?
_ ამომრჩევლის ნაწილი კარტოფილზე გაიყიდა და „ოცნებამ“ არჩევნები როგორ და რა პირობებში მოიგო, ეს ცხადზე უცხადესია! საპრეზიდენტო არჩევნები „ოცნებამ“ კი არა ბიძინას ფულმა მოიგო!
ახლა, მთავარი შეკითხვაა, _ რა მოტივაცია აქვს და ყველაფერ ამას რატომ შვრება ივანიშვილი, რა, მზე და მთვარე სალომეზე ამოსდის?
_ დიახ, ეს საინტერესო კითხვაა.
_ ამ კითხვაზე პასუხი, ჯერჯერობით, არ მაქვს, მაგრამ, ალბათ, მალე გავიგებთ.
_ სხვათა შორის, რამდენიმე დღის წინ, ბრიფინგზე, ზურაბიშვილმა განაცხადა, ჩემი გამარჯვება არც ერთი პოლიტიკური ჯგუფის დამსახურება არ არისო, ანუ „ოცნებას“ გაემიჯნა?
_ სალომემ რაც უნდა თქვას, ამას რა მნიშვნელობა აქვს? ისე, ზურაბიშვილი „ოცნებისგან“ გამიჯვნას, რა თქმა უნდა, შეეცდება.
_ ე. ი., ზურაბიშვილისგან მალე „მარგველაშვილ 2-ს“ მივიღებთ?
_ ბიძინასთვის შეიძლება, უარესიც მივიღოთ.
_ ამას რის საფუძველზე ამბობთ?
_ სალომეს კარგად ვიცნობ. ამ არჩევნებში სალომე ზურაბიშვილს ყველაზე დიდი შეურაცხყოფა „ქართულმა ოცნებამ“ მიაყენა, როცა ბილბორდებზე მის სურათს სხვების სახეები გადააკრა…
_ მოკლედ, ქვეყანა ჩიხშია, არა, ბატონო გუბაზ?
_ დიახ, ქვეყანა სერიოზულ ჩიხშია, მაგრამ უსაშველო არაფერი გვჭირს. უბრალოდ, ამ ქვეყნის მოსახლეობის დიდმა ნაწილმა თავის გადაწყვეტილებაზე ცოტა მეტი უნდა იფიქროს _ არ მოსწონს სააკაშვილი? კი ბატონო, ხმა არ მისცეს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ გაიქცეს და ბიძინა ივანიშვილს მისცეს ხმა!
სამყაროს შავ-თეთრად აღქმა ადამიანს კი არა, ძაღლს ახასიათებს. პოლიტიკა და, საერთოდ, სამყარო და წუთისოფელი მრავალფეროვანია. სანამ ჩვენი საზოგადოება მრავალფეროვნებაში არ გადავა და თავს არ დაანებებს ან ეს, ან ისო, პრობლემა მანამდე გვექნება!
_ ბოლო კითხვა, ბატონო გუბაზ: ოპოზიციის ის ნაწილი, რომელიც გაერთიანებული ოპოზიციის წევრი არ არის, თუნდაც თქვენი პარტია, რატომ არ აქტიურობს?
_ აქტიურობას რას ეძახით?
_ თუნდაც იმას, რომ არჩევნების დროს უფრო მეტი აგიტაცია გეწარმოებინათ და ხალხისთვის გეთქვათ, არ შეიძლება, პოლიტიკა შავ-თეთრად აღიქვაო…
_ ერთი კაცის პირობაზე იმაზე მეტსაც ვაკეთებ, რაც შემიძლია და სხვაზე თავს ვერ გამოვიდებ.
ოპოზიცია სუსტი იმიტომ არის, რომ ივანიშვილმა ყველაფერი ჩაკეტა და თავის დროზე სააკაშვილიც ამას აკეთებდა: ტელევიზია არ გაქვს, ფინანსები არ გაქვს და ვერ ინძრევი. ტელევიზიები ორადაა გაყოფილი: ერთი სააკაშვილის მხარესაა, მეორე _ ივანიშვილის. როცა არც ერთი მოგწონს და არც _ მეორე, შედეგი ისაა, რომ არსად გიშვებენ და ისევ რჩება „კავკასია“. მეოთხე წელია, „იმედზე“ არ ვყოფილვარ, რა ხდება _ არ ვჩანვარ, არააქტუალური ვარ, მარგინალი თუ დინოზავრი?
მოკლედ, ოპოზიცია სუსტი იმიტომაა, რომ ქვეყანაში თანაბარი პირობები არ არის.
_ ქვეყანაში თავისუფალი სიტყვაც იზღუდება?
_ რა თქმა უნდა. აგერ, „იბერია“ დახურეს იმიტომ, რომ ობიექტურობასთან მიახლოებული იყო, მაგრამ აქსიომაა: ადამიანს, რომელიც არაფრის დათმობას აპირებს, საბოლოოდ, ყველაფრის დათმობა უწევს!

გიორგი აბაშიძე