ნატო ჩხეიძე: „ივანიშვილმა კეთილი ინებოს და სწორი გადაწყვეტილება მიიღოს“

თავისუფალი მედიისა და ბიზნესის დატერორების საქმე უკვე რამდენიმე კვირაა, განხილვის მთავარი თემაა. „ომეგა ჯგუფზე“ განხორციელებული ზეწოლისა და გარიგებების შეთავაზების შესახებ სკანდალური მასალები გამოქვეყნდა, სადაც მაღალი თანამდებობის პირები ფიგურირებენ. ყველაზე ხმაურიანი, მათ შორის, არის მასალა, სადაც ტელევიზიისა და ბიზნესის დათმობას ვანო ჩხარტიშვილი და ირაკლი ჩუბინიშვილი ზაზა ოქუაშვილს ბიძინა ივანიშვილის სახელით სთხოვდნენ.

პროკურატურა, ამ ეტაპზე, მხოლოდ იმ ჩანაწერის საქმეს სწავლობს, სადაც სპორტის ყოფილი მინისტრი, ლევან ყიფიანი ფიგურირებს, ბიძინა ივანიშვილის კავშირებით კი გამოძიება ამ დრომდე არ დაინტერესებულა.
აღნიშნული პროცესების პარალელურად ტელეკომპანია „იბერიისა“ და „ომეგა ჯგუფის“ დამფუძნებელმა, ნატო ჩხეიძემ, პარტია „პატრიოტთა ალიანსი“ დატოვა. განცხადება ჩხეიძემ პარლამენტში პლენარულ სხდომაზე გააკეთა.

„ქრონიკა+“ აღნიშნულ თემებზე ნატო ჩხეიძეს ესაუბრა:

_ როგორ შეაფასებთ თქვენი თანაგუნდელების მხრიდან იმ ფაქტს, რომ ისინი გვერდით არ დაგიდგნენ?
_ მათთან ძალიან კარგი ადამიანური ურთიერთობები მაქვს და ანალოგიურად არიან ისინიც ჩემ მიმართ. ამ ორი წლის განმავლობაში ნამდვილად კარგი ურთიერთობა იყო. ვერ ვიტყვი, რომ ამ პროცესების მიმართ მათ ადამიანური თანაგრძნობა არ ჰქონდათ, თუმცა ასე შევაფასებდი, რომ მათ დროში დაუგვიანდათ, შეიძლება ვთქვათ, რომ დროში გაეწელათ ამ პროცესების შეფასება და განცხადებების გაკეთება.
_ მიზანმიმართულად გაიწელა დროში?
_ ყველას თავისი ანალიზი აქვს. ასეთ განსჯაში არ შევალ.
_ „პატრიოტთა ალიანსში“ თქვენი მხრიდან პარტიის დატოვების შესახებ მოლაპარაკებები მიმდინარეობდა?
_ არანაირი წინაპირობა ამას არ ჰქონია, მათმა გადაუწყვეტელობამ გადამაწყვეტინა, რომ ეს ნაბიჯი გადამედგა. ამ საკითხთან დაკავშირებით მოლაპარაკებები არ ყოფილა და არც ულტიმატუმები წამიყენებია ვინმესთვის. საერთოდ, არსად ულტიმატუმებს არ ვაყენებ. ვფიქრობ, რომ არ ვარ სკანდალური ადამიანი, არ მიყვარს კატაკლიზმები არსად და არაფერში, მაგრამ ვარ საკმაოდ მკაცრი იმ მოქმედებების მიმართ, რაც ჩემ გარშემო ხდება და საკმაოდ სწრაფადაც ვიღებ გადაწყვეტილებებს, დროში არ მეწელება ხოლმე და აქედან გამომდინარე, შესაბამისადაც ვმოქმედებ.
_ თქვენმა თანაგუნდელმა გიორგი ლომიამ განაცხადა, რომ თქვენი შემცვლელის პოვნის შემდეგ დატოვებდით პარტიას და ამის შესახებ გქონდათ კიდეც საუბარი. კონკრეტულად რომ გვითხრათ, როდის მიმდინარეობდა ეს კომუნიკაცია?
_ ამის განხილვა იყო მას შემდეგ, რაც ტელევიზიით განცხადება გავაკეთე იმის შესახებ, რომ ფრაქციიდან უნდა გავსულიყავი. ჩვენ შევხდვით ერთმანეთს და, რა თქმა უნდა, მერეც ხშირად შევხვდებით, რადგან ადამიანურად კარგი ურთიერთობები გვაქვს და, სავარაუდოდ, შევინარჩუნებთ კიდეც.
ასე რომ, ეს საუბარი ნამდვილად შედგა. შევთანხმდით, რომ სანამ არ მოიძებნებოდა რომელიმე დეპუტატი, რომელიც ფრაქციაში ჩემს ადგილს დაიკავებდა, მანამდე არ დამეტოვებინა პარტია. ამიტომ სესიაზე განვაცხადე, რომ დროის მოკლე მონაკვეთში დავტოვებდი ფრაქციას. მოკლე მონაკვეთი ერთ თვეს არ გასცდება. მაქსიმალურად გადავწიე ეს ვადა. ნამდვილად არ მინდა, ფრაქციის დაშლის მიზეზი სწორედ მე ვიყო და ვისურვებ, ამ დროის განმავლობაში მოინახოს დეპუტატი და ფრაქცია შენარჩუნდეს იმიტომ, რომ ამ ფრაქციას ოპოზიციური ნიშა აქვს და ასეთი ოპოზიციური ფრაქციები რაც უფრო მეტი იქნება პარლამენტში, მით უკეთესი. ცხადია, ამისთვის მათ დრო მივეცი და ეს დრო განუსაზღვრელი არ არის, მაქსიუმ, ერთი თვეა.
_ თქვენთვის, როგორც პოლიტიკოსისთვის, რამდენად რთული იყო ეს ნაბიჯი? ერთი მხრივ, დგას ამომრჩეველი და პოლიტიკური პასუხისმგებლობა, ხოლო, მეორე მხრივ, თქვენი საქმე, ბიზნესი…
_ მე რომ გამემიჯნა ასე საქვეყნო თუ ჩემი საქმე, მაშინ აუცილებლად საქვეყნო საქმის სასარგებლოდ გადავდგამდი ნაბიჯს, მაგრამ „იბერიისა“ და „ომეგა ჯგუფის“ საქმე არ არის მხოლოდ ჩემი საქმე. ეს ისეთი რეალობაა, რაც ქვეყნის მდგომარეობაზე ძალიან ნათელ მაგალითს ქმნის. როდესაც ვინმე ამ კუთხით არ აღიქვამს აღნიშნულ საქმეს და მხოლოდ ზაზას და ჩემი საქმე ჰგონიათ, ეს ჩემთვის ძალიან გაუგებარია. „ომეგასა“ და „იბერიის“ საქმიანობაზე ქვეყნის სინამდვილე ნათლად აისახება. ეს არის კონკრეტული მაგალითი, სადაც რეალურად ჩანს, რა ხდება ჩვენს ქვეყანაში. ამიტომ ამ კუთხით ვუყურებ თემას და არა ისე, როგორც ბიზნესსა და ჩემს საქმეს.
_ როგორ ფიქრობთ, თქვენმა გუნდმა აღიქვა ეს, როგორც თქვენი და ზაზას საქმე და ამიტომ პრობლემის სიმძაფრე ვერ დაინახა?
_ გითხარით, რომ განსჯაში არ შევალ, ამიტომ მირჩევნია, რასაც ვფიქრობ, იმას მხოლოდ მე ვფიქრობდე და ამის შესახებ მხოლოდ მე ვიცოდე. ყველა დანარჩენ ადამიანს კი საშუალებას დავუტოვებ, რომ თვითონ როგორც სურს, ისე იფიქროს.
_ თქვენ, როგორც დამოუკიდებელ დეპუტატს, უფრო მეტი თავისუფლება გექნებათ თუნდაც კონკრეტულ საკითხებზე პოზიციებთან დაკავშირებით?
_ პარტია ადამიანების ერთობლიობაა, რომელსაც აქვს წესდებები და მაინც შეზღუდულია. პარტიულობა, გარკვეულწილად, ზღუდავს ადამიანებს, რადგან პარტიულ დისციპლინას უნდა დაემორჩილო, ესეც ვალდებულებაა. თუმცა უნდა აღვნიშნო, რომ სადაც ვყოფილვარ, პიროვნულ თავისუფლებას ყოველთვის ვინარჩუნებდი. პირადად ყოველთვის უფრო სოციალურ თემებზე ვამახვილებდი ყურადღებას, ვიდრე პარტიულ საკითხებზე. მას შემდეგ, რაც დამოუკიდებელი დეპუტატი გავხდები, რეგლამენტით სხვა თავისუფლება მექნება, თანაც დროის კუთხით აზრის გამოსახატავად. აქედან გამომდინარე, უფრო გავაქტიურდები.
_ რა მიგახვედრათ „პატრიოტთა ალიანსში“ ყოფნამ და ხართ თუ არა იმედგაცრუებეული თანაგუნდელებისგან?
_ „პატრიოტთა ალიანსში“ ყოფნამ არაფერს არ მიმახვედრა იმის გარდა, რასაც საერთოდ მიხვედრილი ვიყავი. ჩემი ცხოვრება და პოლიტიკური საქმიანობა ახლა არ დაწყებულა. იმედგაცრუება, წყენა, გულისწყვეტა ასეთი რაღაცები არის ბავშვობაში, მერე უკვე პოლიტიკაში შეფასებებია. მე რომ ნაწყენი ვიყო, ადამიანურ ურთიერთობებს ვერ შევინარჩუნებდი.
_ გადავიდეთ „ომეგა ჯგუფის“ თემაზე, რა ხდებოდა რეალურად?
_ ის, რაც ხდებოდა „ომეგას“ მიმართ, რეალურად, მსგავსი დამოკიდებულება ბევრჯერ გვსმენია, გაგვიგია, რომ ის, რაც მათი არ არის, უნდათ, მისი მფლობელები გახდნენ. ძალიან მოკლედ ასე შეიძლება ვთქვათ. მსგავსი დამოკიდებულება სოციალისტური ყოფაა, როცა სახელმწიფო მართვაა კომპანიებში. ეს მიდგომა დაუშვებელია, ვერ შემოატრიალებ ქვეყანას, როგორი დიდი ნოსტალგიაც არ უნდა გქონდეს წარსული ცხოვრების მიმართ იმიტომ, რომ ამ ყველაფერში ადამიანები არ გამოგყვებიან.
მთავარი ახლა უკვე ის არის, რომ რაც ამ დროის განმავლობაში ხდებოდა, მისი შედეგი სექტემბერში გაცხადდა. როდესაც თასი ივსება, მერე უკვე წყალი ნაპირებიდან გადმოდის. ეკონომიკური გუნდის დამოკიდებულება კომპანიების მისამართით ნელ-ნელა მწვავდებოდა. მაგალითად, ინფრასტრუქტურის, სოფლის მეურნეობის მინისტრსა და სხვა მინისტრებს რაც არ უნდა ვკითხოთ და რაც არ უნდა გვითხრან, ცხადია, ისინი ძალიან შორს არიან ამ ყველაფრისგან და ამ შემთხვევაში, მათი პიროვნების პატივისცემის მიუხედავად, შეიძლება ითქვას, რომ ისინი არ არიან ამ თემაში გარკვეულები. სხვათა შორის, ჩემი კოლეგა პარლამენტარებიც არ არიან ამ თემებში გარკვეულები, „ოცნების“ დეპუტატებს ვგულისხმობ, თუმცა ისინი ძალიან თავდაჯერებულად საუბრობენ. პირდაპირ ვიტყვი, რომ მესიჯბოქსებიდან ამოკითხულ ფრაზებს იმეორებენ, ისინი რეალურად ამის მიღმა ვერ გადიან. ჩემთვის სამწუხარო ის არის, რომ არა მხოლოდ ამ შემთხვევაში საუბრობენ ზედაპირულად, არამედ ყველა იმ საკითზე, რასაც პარლამენტში განვიხილავთ. შესაბამისად, ზედაპირული გადაწყვეტილებები მიიღება და ამიტომაც ამ ქვეყნის მცხოვრებლებისთვის ჩვეულებრივი ადამიანური რეალობაც კი საოცნებოა.
_ პირდაპირ გკითხავთ, სახელმწიფო რეკეტის მიღმა დგას თუ არა ივანიშვილი?
_ ერთი ადამიანი ვერასდროს ვერაფერს შეძლებს, თუკი მას მიმდევრები არ გაუჩნდება. ის სიმწვავეები, რაც კომპანიის წინააღმდეგ დაიწყო და ეტაპობრივად ვითარდებოდა, ეს იყო ყველაფერი მთავრობის ეკონომიკური გუნდიდან. ვინ ხელმძღვანელობდა ამ გუნდს, ამაზე თავად ისაუბრონ. ეჭვის დონეზე ყველა ამბობს, რომ ამის მიღმა ივანიშვილი დგას. „ომეგასა“ და ფინანსთა სამინიტროს შორის ურთიერთობა რასაც მოჰყვა, ეს გამწვავებები საბოლოოდ ამ უკიდურეს მდგომარეობამდე მივიდა.
_ არსებობს ორი ვარიანტი: ერთის თანახმად უნდოდათ ბიზნესის მონოპოლია და მეორეს თანახმად კრიტიკული მედიის გაჩუმება, რომელი ვარაუდია უფრო ლოგიკური?
_ ამ შემთხვევაში ორივე ინტერესი იკვეთება, ვერ გეტყვით, რომელი უფრო მნიშვნელოვანი იყო მათთვის. უფრო ასე ვიტყოდი: ერთ დღეს ერთი იყო მნიშვნელოვანი, მეორე დღეს _ მეორე. უბრალოდ, იმ ბიზნესებში, სადაც მედია არ არის, მხოლოდ კონტრიბუციის საკითხებით შემოიფარგლებიან. ჩვენს შემთხვევაში ბევრად უფრო მნიშვნელოვანი, ვფიქრობ, მედია იყო იმიტომ, რომ კონტრიბუცია მათ ისედაც არ უჭირდათ, ამიტომ ძირითადი ამბავი ტელევიზია გახლდათ, თუმცა არც ერთი და არც მეორე არ გამოუვიდათ.
_ როდესაც ტელევიზიას ვეხებით, აუცილებლად უნდა ვახსენოთ თქვენი სარედაქციო პოლიტიკა, რომელიც სრულიად თავისუფალია. თავიდანვე არ უშვებდით იმას, რომ მსგავსი პოლიტიკის გამო შესაძლოა, ხელისუფლების მხრიდან ზეწოლა ყოფილიყო?
_ როდესაც „იბერია“ აღდგა (2014 წიდან დაიწყო ფუნქციონირება), მაშინ პარლამენტარი არ ვიყავი და, ამდენად, აქტიურად გახლდით ჩართული „იბერიის“ მშენებლობაში. ტელევიზია, რაც არ უნდა ბიზნესი დავარქვათ, მაინც სახალხო საქმეა. ჩვენთვის მთავარი იყო, რომ გადაცემები ყოფილიყო პროფესიონალური, კომპეტენტური და დაიწყო პროფესიონალების, განათლებული ადამიანების მოძიება. ასეთი შეიძლება ბევრია, მაგრამ მოძიების შემდეგ მანაც უნდა განაცხადოს თანხმობა. ასეთი ადამიანებისგან შევკარით გუნდი. ვფიქრობდით, რომ მსგავსი სტაფისგან შექმნილი ტელევიზია საინტერესო და სახალხო იქნებოდა. ჩვენი მთავარი მიზანი სწორედ ის იყო, რომ სახალხო ტელევიზია ყოფილიყო და ნებისმიერ მთავრობას კეთილი ენება და ხალხის ხმისთვის მოესმინა. რა თქმა უნდა, ეს არ არის ადვილი. თუ ხელისუფლება მყარად ვერ გრძნობს თავს საკუთარ ადგილზე, ამის შემდეგ ხდება ის მედიის მიმართ კრიტიკული. სულ რომ შეწყვიტონ ტელევიზიებმა მაუწყებლობა, ადამიანები ცოცხლები ვართ და არსებობს ადგილები, სკვერი, ქუჩა და ა. შ., სადაც ხალხი აუცილებლად გამოხატავს პროტესტს.
_ პარალელები რომ გავავლოთ წინა ხელისუფლებასა და ამჟამინდელს შორის, როგორ მოქმედებდნენ ისინი? რეალურად, განგაშის სიგნალი ხომ ორივემ ჩართო?
_ დიახ, მოქმედებას რაც შეეხება, ორივე ძალისმიერად მოქმედებს. ორივე შემთხვევაში სახელმწიფო ბერკეტები იყო ჩართული, უამისოდ ძალა არ არსებობს. მათ სხვა ძალა არ გააჩნიათ. მთელი მათი ძალაა სახელმწიფო ბერკეტები და ის სავარძლები, რომლებზედაც სხედან, ასევე სტატუსი, რასაც ეს სავარძლები ანიჭებს. მაშინ რევოლუციის შემდგომი პერიოდი იყო. მგონია, რომ ეს რევოლუციაზე უფრო სახელმწიფო გადატრიალება იყო, თუმცა ეს დავივიწყოთ ამ შემთხვევაში. სწორედ ამ რევოლუციის შემდგომმა პერიოდმა გახადა ეს ფაქტი უფრო თვალსაჩინო. სახელმწიფო ბერკეტების ჩართულობა თვალსაჩინოდ ჩანდა: სპეცრაზმით შემოცვივდნენ და ტელევიზიამ მაუწყებლობა ერთ დღეში შეწყვიტა. ეს ყველამ ნახა, ფაქტის წინაშე დავდექით. ამ ხელისუფლების პირობებში კი არ ჩანს, ისინი შეფარულად მოქმედებენ წინა ხელისუფლებისგან განსხვავებით. გარეგნულად ჩანს, რომ ჩვენს კომპანიას დეკლარირებული ვალდებულებები აქვს და სახელმწიფოც თითქოს შესაბამისად მოქმედებს, ეს მესიჯები წამოვიდა კიდეც.
რაც შეეხება დეკლარირებულ დავალიანებას, ეს არ ყოფილა ისე, თითქოს, სახელმწიფო შემოვიდა და აღნიშნული დავალიანება აღმოაჩინა. ეს არის აქციზური მარკების გადასახადი, რომელსაც თვლით გაძლევს შემოსავლების სამინისტრო და ამ აქციზური მარკების საფასური გარკვეული დროის შემდეგ ეტაპობრივად უნდა გადაუხადო. ამას ყოველი თვის 15 რიცხვში უყურებენ და ხედავენ, რამდენი გადავიხადეთ და რამდენი ვერ გადავიხადეთ.
_ აღნიშნული დავალიანების დასაფარად კონკრეტული ნაბიჯები გადადგით?
_ ის, რომ ასეთი დავალიანებები კომპანიას აქვს, ეს არც პირველი და არც ბოლო შემთხვევაა, ამისთვის არსებობს კანონი, როგორ უნდა გადაიხადონ კომპანიებმა დაგროვილი გადასახადებები: საგადასახადო შეთანხმება, რესტრუქტურიზაცია და ა. შ., რომელსაც შესაბამისი მუხლები და პუნქტები აქვს. სწორედ შესაბამისი მუხლებით მიმართა „ომეგა ჯგუფმა“ ფინანსთა სამინისტროს დაგროვილი დეკლარირებული ვალის საგადასახადო შეთანხმების შესახებ. ეს შარშან აპრილში მოხდა. ფინანსთა სამინისტრო ვალდებულია, ორი თვის განმავლობაში კომპანიიდან მისული წერილი განიხილოს და გადაწყვეტილება მიიღოს. სამი ვარიანტია: დაეთანხმოს კომპანიას ან ერთობლივად შეთანხმდნენ გრაფიკზე, ან კიდევ უარი უთხრას, ოღონდ დასაბუთებულად. შარშან აპრილის შემდეგ კომპანიის მიერ გაგზავნილი წერილი არ განხილულა. „ომეგა ჯგუფს“ არანაირი პასუხი ფინანსთა სამინისტროსგან არ მიუღია, იმდენად გააჭიანურეს განხილვა, რომ წელს ივნისში „ომეგა ჯგუფმა“ სასამართლოს მიმართა, თუ რატომ არ განიხილა ფინანსთა სამინისტრომ „ომეგა ჯგუფის“ მიერ გაგზავნილი წერილი. სასამართლოსგანაც პასუხი არ არის.
_ მიზანმიმართულად ხომ არ ტოვებს უპასუხოდ სამინისტრო და სასამართლო თქვენს წერილებს?
_ ძალიან სწორი შეკითხვა დასვით. თუ ეს შეგნებულად არ ხდება, მაშინ რატომ შეიძლება, გარკვეული პერიოდის გასვლის შემდეგ, ერთ მშვენიერ დღეს და ეს მოხდა აგვისტოში, ფინანსთა მინისტრმა დაიბაროს კომპანიის ხელმძღვანელები და უთხრას, რომ ორ კვირაში უნდა გადაიხადო 20 მილიონი ლარი? მანამდე ფინანსთა სამინისტროს დავალებით შემოსავლების სამსახური არ გასცემდა აქციზურ მარკებს, რომლის გარეშეც პროდუქტს ვერ ვაწარმოებდით და ფაბრიკაც გაჩერდა. ფაბრიკაში არაფერი იწარმოება.
_ რა ხდებოდა ფაბრიკის გაჩერებამდე?
_ ამ ფაქტამდე „შემოთავაზებები“ იყო, რაც სკანდალური ჩანაწერებიდანაც გაისმა და არა მხოლოდ. ამ პერიოდში არსებული გზავნილებიდან თითოეული სიტყვა და ფრაზა შეიძლება საინტერესო იყოს, რადგან იმ სიტყვებში აირეკლება ჩვენი მთავრობის ეკონომიკური გუნდის არაოფიციალური საქმიანობა. ამიტომ ყველაფერი შეიძლება მნიშვნელოვანი აღმოჩნდეს. მე, რაც ვიცი, ყველაფერი ძალიან მწვავე და ძალიან ცუდია. განსაკუთრებით კი ის, რომ კანონის შესასრულებლად კონტრიბუციას მოგთხოვენ, ამაზე უარესი ფაქტი რაღა უნდა იყოს?! ამის შესრულების შემთხვევაში დაიწყებოდა აქციზური მარკების გაცემაც და საგადასახადო დავალიანების გრაფიკის შედგენაც. წარმოგიდგენიათ, კონტრიბუცია, 2 მილიონი დოლარი და ტელევიზიაში გაცვლა! ამაზე უარესი რა შეიძლებოდა ყოფილიყო?! რა შეიძლებოდა ეთქვათ?!
_ რამდენადაც ვიცი, სწორედ ამ პერიოდში გაჩნდა დემპინგის თემა. რა გამოიწვია ბაზარზე ფასის ხელოვნურად ზრდამ?
_ პირდაპირ ვიტყვი: დემპინგს ხელს უწყობდნენ თავიანთი განზრახვებით. ეს ხდებოდა არა მხოლოდ თამბაქოს ბიზნესში, არამედ სხვა დარგებშიც. დემპინგმა, საბოლოოდ, ბევრი ეკონომიკური შეზღუდვა და შემცირებაც გამოიწვია, იყო პერიოდი, როდესაც 4000-მდე თანამშრომელი გვყავდა მთელ კომპანიაში, ახლა კი 1500-მდეა. სხვათა შორის, შაქრის ფაბრიკა აგარაში სწორედ დემპინგის გამო დაიხურა. იმპორტს უკეთესი პირობები აქვს, ვიდრე ადგილობრივ წარმოებას. რეალურად, ერთნაირი პირობები აქვთ, თუმცა ეკონომიკური გუნდი ხელოვნურად უქმნის ბარიერებს ადგილობრივ ბიზნესს, რასაც მთელ რიგ შეფერხებამდე და ბარიერებამდე მივყვავართ.
_ ეს პროცესი საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში ხომ მიმდინარეობდა? ისინი მუდმივად გთავაზობდნენ წინადადებებს, ცხადია, ამ დროს დაიწყებდით გამოსავლის ძებნას. არ გიცდიათ, რომ მაშინვე დაგეწყოთ ამაზე საჯაროდ საუბარი?
_ ამ მდგომარეობიდან ერთ-ერთი გამოსავალი იყო, მათ შემოთავაზებებს დავთანხმებულიყავით. ეს ყველაფერი, ცხადია, არ გამოჩნდებოდა, გარეგნულად შეიფუთებოდა, თითქოს არაფერი შეიცვლებოდა და ვერც ვერავინ გაიგებდა, რა მოხდა. მეორე გამოსავალი იყო, რომ ყურადღება არ მიგვექცია ამ ყველაფრისთვის. ასეც მოვიქეცით. ხალხი დასაქმებული იყო, ფაბრიკაც და ტელევიზიაც მუშაობდა, ყველა პროფესიონალი აგრძელებდა საქმეს ისე, რომ ამას ერქვა სახალხო ტელევიზია. მე რომ ვუყურებ, ძალიან მომწონს, როგორც მაყურებელს. ჩვენ აქტიურად განვაგრძობდით საქმეს და ამიტომ მათ შემონათვალებს ყურადღებას არ ვაქცევდით.
ამასთანავე, პარალელურად, წერილებს ვწერდით, რომ ჩვენი საგადასახადო ვალდებულება განეხილათ. ფინანსთა მინისტრი ამბობს, რომ 11-ჯერ გადავუვადეთო. 11 ნამდვილად არ ყოფილა, 5-ჯერ გადაგვივადეს. ჩვენ ვწერდით, რომ სანამ რესტრუქტურიზაციის საკითხს განიხილავდნენ, მანამდე ინკასო არ დაედოთ, ისინი კი არც ინკასოს ადებდნენ და არც რესტრუქტურიზაციას განიხილავდნენ. ცხადია, შეგნებულად. ამ ყველაფერზე ამბობენ, რომ თურმე ხელი შეუწყვიათ ჩვენთვის.
_ უფრო ადრე რომ გესაუბრათ თქვენ ირგვლივ განვითარებულ პროცესებზე, იქნებ, არ გაეჩერებინათ ფაბრიკა. არ გიფიქრიათ ამაზე? ამ კონკრეტულ ფაქტამდე რატომ არ საუბრობდით?
_ არსებულის გამწვავება არ მივიჩნიეთ საჭიროდ. რაზე უნდა გვესაუბრა, რომ მათ ასეთი შემოთავაზებები ჰქონდათ და ჩვენ არ ვიყავით თანახმა?! იმდენად გაუგონარი სისულელე და ანტისახელმწიფოებრივი ქმედება იქნებოდა ფაბრიკის გაჩერება, რომ ვფიქრობდით, აქამდე არ მივიდოდნენ. ვერ წარმოვიდგენდით, რომ ანტისახელმწიფოებრივ ქმედებამდე მივიდოდნენ.
_ საქართველოს მესამე პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის ტელეკომპანია „იბერიის“ ეთერში გაკეთებულ განცხადებაზე მინდა გკითხოთ: მან „იბერიასა“ და „ომეგა ჯგუფს“ მხარდაჭერა გამოუცხადა. რამდენად სწორად მიგაჩნიათ მისი მხრიდან მსგავსი განცხადება?
_ ეს ვითარება „ოცნების“ მთავრობამ შექმნა და ამ პროცესში ნებისმიერი პოლიტიკოსის ჩართულობა ძალიან ბუნებრივია. ვერავის დაუშლი, რომ რამე არ თქვას. შეიძლება ითქვას, მთელი ოპოზიციური სპექტრი ჩაერთო ამ საქმეში და, მათ შორის, მიხეილ სააკაშვილი. ხედავთ, როგორი მასშტაბურია ეს მოვლენა, ეს არის თემა, რომელიც ყველასთვის საინტერესოა, სადაც ძალიან კარგად ირეკლება ქვეყნის მდგომარეობა. ყველა პოლიტიკოსი რომ იყენებს ამ თემას, ეს ჩვენი ბრალი ნამდვილად არ არის, ეს არის „ოცნების“ „დამსახურება“. ძალიან ყურადღებით ვუსმინე მიხეილ სააკაშვილის განცხადებას, მან აღიარა, რომ შეცდომა დაუშვა „იბერიასთან“ მიმართებით.
_ წლების წინათ წარმოიდგენდით, რომ მიხეილ სააკაშვილი „იბერიის“ ეთერში იტყოდა, მზად არის ამ ტელევიზიის დასაცავად?
_ ნამდვილად ვერ წარმოვიდგენდი ვერც მე და ვერც ვერავინ, რომ ასეთი რამ შეიძლებოდა მომხდარიყო. ზუსტად ამაზეა ნათქვამი: „არასოდეს თქვა არასოდეს“. პირდაპირ ვიტყვი: ეს უცნაურობა „ოცნების“ შექმნილია. ეს ვერ მოახერხა ვერც ზაზა ოქუაშვილმა, ვერც სააკაშვილმა, ეს მხოლოდ „ოცნებამ“ შეძლო. ვისურვებდი, რომ სასწაულები ქვეყნის განვითარებით მოეხდინოს და არა ნარკოპლანტაციებით. ასე ქვეყანა ვერ განვითარდება. ბევრი არასწორი ნაბიჯი გადადგეს, ძალიან ბევრი.
_ რა იქნება ამ მდგომარეობაში ყველაზე ლოგიკური სვლა?
_ ამ მდგომარეობიდან ყველაზე ლოგიკური სვლა ფაბრიკის ამუშავებაა. ფინანსთა სამინისტროს მხრიდან კი _ დასტური მარკების გაცემაზე და დეკლარირებული ვალდებულების გონივრული გადანაწილებაა. ახლა, რაც ფაბრიკა გაჩერებულია, 60 000 ლარი ყოველდღე ეწერება ჯარიმა, აგვისტოში 49 მილიონი იყო, ახლა უკვე 51 მილიონია. ფაბრიკა კიდევ ერთი თვე თუ გაჩერდება, მითითებების შემსრულებელი ფინანსთა მინისტრი რობოტივით გამოვა და იტყვის, რომ 52 მილიონია დავალიანება.
_ რისი მოლოდინი გაქვთ?
_ მინდა მჯეროდეს, რომ სათავისოდ ცუდ ნაბიჯებს გამუდმებით არ გადადგამენ და სადღაც ზღვარი ექნებათ. ჩვენ, ამ ეტაპზე, მოკლევადიანი გეგმაც კი არ გაგვაჩნია. გამოსავალი ყოველთვის უნდა ნახოს მთავრობამ და რაც კი პროტესტს იწვევს მის მოქალაქეებში, პასუხისმგებლობა ყველანაირ მოქმედებაზე ყოველთვის მთავრობას ეკისრება.
_ ვამბობთ მთავრობას, მაგრამ რეალურად მთავრობის მიღმა იგულისხმება ივანიშვილი, რომლის ინტერესებითაც მოქმედებს მთავრობა. რა მესიჯს გააგზავნიდით მისი მისამართით?
_ პერსონალურად არანაირ მესიჯებს არ ვაგზავნი, მხოლოდ სახალხოდ ვაგზანი მესიჯებს. პერსონებთან საქმე არ მაქვს, საქმე მაქვს გადაწყვეტილებებთან, რომელიც ვხედავთ, რომ ანტისახელმწიფოებრივი და ანტიზნეობრივია.
_ ამ ანტისახელმწიფოებრივი და ანტიზნეობრივი ქმედებების მიღმა დგას თუ არა ივანიშვილი?
_ ივანიშვილი არის „ოცნების“ ლიდერი, თავის მხრივ, „ოცნება“ არის ქვეყანაში გადაწყვეტილებების მიმღები. ყველამ კეთილი უნდა ინებოს და სწორი გადაწყვეტილება მიიღოს.
_ მათ შორის, „ოცნების“ ლიდერმა?
_ მათ შორის, „ოცნების“ ლიდერმა.
აუცილებლად მინდა აღვნიშნო: პერსონალურად და საქვეყნოდ მადლობელი ვარ იმ სწორი დამოკიდებულების, რაც ჰქონდა საქართველოს პრეზიდენტს, საპარლამენტო და არასაპარლამენტო ოპოზიციურ პარტიებს, არასამთავრობო ორგანიზაციებს. ისინი მოვიდნენ, საკითხით დაინტერესდნენ და ქმედით ნაბიჯებს დაჰპირდნენ „ომეგასა“ და ჟურნალისტებს.
ასევე დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო სახალხო დამცველს, რომელმაც განაცხადა, რომ შესაბამის ჯგუფს დაავალებს, შეისწავლოს ფინანსთა სამინისტროში „ომეგა ჯგუფიდან“ გაგზავნილი საბუთები და პირიქით _ სამინისტროდან „ომეგა ჯგუფში“ გამოგზავნილი დოკუმენტები, რის შემდეგაც დადებენ დასკვნას. დარწმუნებული ვარ, რბილად რომ ვთქვათ, ეს დასკვნა მეტად უხერხულ მდგომარეობაში ჩააგდებს ფინანსთა სამინისტროს და მისთვის ძალიან არასასიამოვნო შეკითხვებზე ექნება პასუხი გასაცემი.

ნენე ინჯგია