ნიკა ალასანია მიხეილ სააკაშვილის ბიძაშვილია.

სააკაშვილის პრეზიდენტობის დროს სკანდალებში თითქმის არ გახვეულა. მასზე ყველაზე ნაკლებად ჭორაობდნენ და კორუფციულ სქემებში მხოლოდ ერთხელ, ისიც ირაკლი ოქრუაშვილმა ახსენა.

სრულიად მოულოდნელად, რამდენიმე დღის წინათ, ნიკა ალასანიას სახელი ოთარ ფარცხალაძის ე. წ. მიწების სკანდალთან ამოტივტივდა. „ქართული ოცნების“ მაღალჩინოსნების განმარტებით, ნიკა ალასანიას ვაკე-საბურთალოს ახალი გზის მიმდებარე ტერიტორიაზე წინასწარ ჰქონდა შეძენილი მიწის ნაკვეთი და კომპენსაციის მიღების თაობაზე თბილისის მერიასთან შეთანხმებასაც მიაღწია.

პირველად ქართულ მედიაში ამ და სხვა ბრალდებებზე ნიკა ალასანიას ექსკლუზიური ინტერვიუ „ქრონიკა+“-ს.

_ ნიკა, ძალიან დიდი მადლობა იმისთვის, რომ პირველად „ქრონიკა+“-ს აძლევ ვრცელ ინტერვიუს. ვისარგებლებ შემთხვევით და მიწების სკანდალთან ერთად სხვა კითხვებსაც დაგისვამ. ახლა რას საქმიანობ, სად ხარ?

_ ახლა ვცხოვრობ ქალაქ ნიუ-იორკში და ვმუშაობ ერთ-ერთ ფინანსურ კომპანიაში (Financial Institution), რომელიც ვიზა-ბარათებს გამოსცემს…

_ საქართველოში რამდენი ხანია, აღარ ყოფილხარ?

_ ბოლოს 2012 წლის დეკემბერში ვიყავი.

_ ნიკა, იმის მიუხედავად, რომ მიხეილ სააკაშვილის ბიძაშვილი ხარ, წინა ხელისუფლების დროს არც ერთი ხმაურიანი სკანდალი არ მახსოვს, რომელშიც სახელი და გვარი _ ნიკა ალასანია _ ფიგურირებდა…

_ ერთი იყო, თუ გახსოვთ, 2007 წელს ირაკლი ოქრუაშვილმა დამადანაშაულა, იარაღით ვაჭრობსო.

_ მე მგონი, ოქრუაშვილის ბრალდებები ადამიანმა სერიოზულად არც შეიძლება, მიიჩნიოს…

_ ეს საკმაოდ სერიოზული ბრალდება იყო, რაღაც ნარკოტიკის წაღებ-წამოღებაში კი არ მადანაშაულებდა, არამედ ძალიან დიდ საქმეში მდებდა ბრალს. არ იყო კარგი მოსასმენი. პირადად ჩემთვის ცოტა მოულოდნელიც იყო, მაგრამ არა უშავს, ხდება ხოლმე. ყველანაირი ბინძური ტალახი მომაყარა, რომ ჩემთვის სახელი გაეფუჭებინა.

_ ნიკა, თან, უცნაური, იცით, რა არის? _ როცა ლაპარაკია იმაზე, რომ თემურ და ნიკა ალასანიები მთელ მსოფლიოში იარაღით ვაჭრობენ. რა გამოდის, რომ ამას მხოლოდ ქართველები იგებენ და ამერიკაში, სადაც მუდმივად ცხოვრობ, ამას ვერ იგებენ, არ გიჭერენ და არ გეძებენ…

_ ხო, ზუსტად… რატომღაც, მანდ მიდის მხოლოდ ეგ ინფორმაცია, _ არც ევროპაში და არც ამერიკაში, სხვაგან ამაზე არაფერს ლაპარაკობენ…

თავისუფლად გადავადგილდები, პრობლემა არ მაქვს, ვცხოვრობ, ვმუშაობ. როგორ ფიქრობთ, ამერიკული სპეცსამსახურები ამაზე, უბრალოდ, თვალს ხუჭავენ, თუ ვერ იგებენ? ძალიან უცნაურია, პირდაპირ გეუბნებით…

_ მიშას ბიძაშვილი ხარ…

_ და რომ იცოდეთ, ძალიან ვამაყობ ამით..

_ გულახდილად მითხარი, მიშას დროს რაიმე პრივილეგიებით სარგებლობდი?

_ არ ვიცი, პრივილეგიებს რას უწოდებთ, ზუსტად განმიმარტეთ…

_ აი, აგიხსნით: ქართველები პრივილეგიებს უწოდებენ იმას, რომ ბიზნესის კეთების საშუალება გაქვს, ბიუჯეტიდან ტენდერები, სამინისტროების შეკვეთები და სხვა. თუ იყო ასეთი შემთხვევა?

_ რა უნდა ამის მოძებნას, გადახედონ არსებულ დოკუმენტაციას, რეესტრში ყველაფერი რეგისტრირებულია, შეხედონ, რა ბიზნესსაქმიანობებთ ვიყავი დაკავებული წლების მანძილზე, რა ფული ვიშოვე, ან არ ვიშოვე და როგორ წამოვედი საქართველოდან. ამბობენ, ვითომ მილიარდები გავზიდეთ მე და ჩვენმა ოჯახმა, მაგრამ ფაქტი რომ გადაამოწმონ, რეალობა სულ სხვა არის, არა?.. არაფერი გამომიზიდავს საქართველოდან, პირიქით, თუ რამე კომპანია მქონდა, უდიდესი კომპანიაა, დღემდე ყველას აქვს ვალი. პირადი ქონებაც მქონდა ჩადებული, დაგირავებული. ჩემი ოჯახის ერთი ქონება დღემდე დაგირავებული მაქვს და რომ გადაამოწმონ, შეიძლება, ბევრს გაეცინოს იმის თაობაზე, თუ რომელ ბანკში დავაგირავე, ეგ არის მთავარი ფაქტორი _ „ქართუ ბანკში“ მაქვს დაგირავებული მამაჩემის აგარაკი. უკვე აღარ მახსოვს, რამდენი წელი გავიდა. დავაგირავე და, ჯერჯერობით, დღემდე „ქართუ ბანკშია“ დაგირავებული…

_ რატომ აირჩიე „ქართუ ბანკი“?

_ თავის დროზე, „ქართუ ბანკმა“ დააფინანსა ეს პროექტი, რომელიც ისედაც დიდი ხნის წინ არსებობდა, მერე მე შევედი, პროექტის პატარა წილი ვიყიდე. მე და ჩემმა პარტნიორმა ამ პროექტზე მუშაობა გავაგრძელეთ. როგორც მოგახსენეთ, მაშინ მაგ პროექტს „ქართუ ბანკი“ აფინანსებდა.

_ ნიკა, რა პროექტზეა საუბარი, შეგიძლია, დავაკონკრეტოთ?

_ „თავისუფლების მოედანზე“ მშენებარე უძრავი ქონების პროექტია…

_ იცით, რა მაინტერესებს? „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებაში მოსვლის დღიდან სამართალდამცველები მიხეილ სააკაშვილისა და მისი ოჯახის წევრების მიერ საქართველოდან გატანილ 19 მილიარდს ეძებენ, რეალურად კი ერთადერთი საქმე, რომელიც სასამართლოშია წარმართული, არის 7 პიჯაკი, 1 ქაშმირის პალტო… ისიც დაცვის უფროსს ედავებიან საბიუჯეტო სახსრების არამიზნობრივ ხარჯვას.

_ ერთ რამეს გეტყვით: ჩვენს ოჯახს 19 მილიარდი რომ ჰქონოდა, ბიძინა ივანიშვილი არჩევნებს ვერ მოიგებდა (იცინის), მორჩა და გათავდა, ძალიან მარტივია, ეგ არის და ეგ… მაგდენი ფული რომ გვქონოდა, ფულითაც ვაჯობებდით და ყველანაირად, მაგრამ მოხდა ის, რაც მოხდა…

_ ნიკა, ძნელია, მაგრამ მაინც მინდა გკითხო, _ წინა ხელისუფლების შეცდომებზე თუ გიფიქრია მას შემდეგ, რაც საქართველოდან წახვედი და რაც ხელისუფლება შეიცვალა?

_ კი, რა თქმა უნდა, შეცდომები იყო. უშეცდომო ნამდვილად არავინ არის. ვესაუბრებოდი ამ თემაზე გინდაც მიშას, გინდაც იმდროინდელი მთავრობის ზოგიერთ სხვა წევრს, ვისთანაც კარგი ურთიერთობა მქონდა. და ვერ ვიტყვი, რომ ყველაფერში მაგათი მედროშე ვიყავი, ყველაფერს ნამდვილად არ ვამართლებდი. მაგრამ შეცდომაც და კარგი გაკეთებულიც უნდა აწონ-დაწონო ერთ სასწორზე; როცა იცი, რომ შეუდარებლად მეტი კარგი კეთდება, ვიდრე ფუჭდება, ეგეც უნდა დაინახო, პოზიციები უნდა დაიჭირო, მხარე უნდა აირჩიო შენი რწმენის შესაბამისად. ანუ იმის მიხედვით, თუ როგორ აფასებ ამ ყველაფერს შენ თითონ და რა მიგაჩნია ქვეყნის განვითარებისთვის პრიორიტეტულად გრძელვადიანი თვალსაზრისით. რა თქმა უნდა, ამაზე ძალიან ბევრი მიფიქრია, მაგრამ ჩემი ფიქრი რეალობას არანაირად არ ცვლის…

_ ისმენდა მიშა შენიშვნებს? როგორი ადამიანია, ზოგადად?

_ ნუ ეს შენიშვნები არ იყო. უფრო ჩემი ხედვის გაზიარება. მიშა ისეთი ადამიანია, რაღაცას მოისმენს, რაღაცაზე გეგონება, რომ არ გისმენს და მერე აღმოჩნდება, რომ ყველაფერი მოუსმენია. რა თქმა უნდა, როგორც ყველა ადამიანი, საკუთარ შეცდომებზეც სწავლობს. არ ვიცი, ზოგ ადამიანს უფრო მეტი გავლენა ჰქონდა მასზე, ვიდრე სხვას…

_ ანუ მეუბნები, რომ მითები ოჯახის წევრების მონაწილეობაზე სახელმწიფოს მართვაში, უბრალოდ, მითებია და მეტი არაფერი?

_ რა თქმა უნდა, მსგავსი არაფერი ხდებოდა. პირიქით, ოჯახის წევრებთან უფრო დისტანცირებდა, ვიდრე პოლიტიკურ სახეებთან. შევარდნაძის მმართველობის მერე მიშას, და მთლიანად ჩვენს ოჯახს, რაღაც ღრმად მიუღებელი დამოკიდებულება ჩამოუყალიბდა ნეპოტიზმის მიმართ. შეიძლება ითქვას, ალერგია გვქონდა პოლიტიკაში ნათესავების ჩარევასთან დაკავშირებით და ამიტომ, პირიქით, ჩვენ გაცილებით უფრო მოშორებულები ვიყავით ამ პოლიტიკისგან და მისი გადაწყვეტილებებისგან, ვიდრე მისი სხვა თანამებრძოლები და თანამდებობის პირები… ჩვენ არანაირი გავლენა არ გვქონია. სხვათა შორის მიშას და, საერთოდ, ჩვენი ოჯახის ასეთმა მიდგომამ გაამართლა. განსაკუთრებით როცა უყურებ საქართველოს დღევანდელ მთავრობას და, რაც კიდევ უფრო გასაკვირია, ტრამპის ოჯახის წევრების ამერიკის პოლიტიკაში მონაწილეობას.

_ ანუ მიშას გადაწყვეტილებების მიღებაში არ მონაწილეობდით?

_ არა, არა, არანაირად, არანაირად… თუ სადმე ვნახავდი, შეიძლება, მისთვის ჩემი მოსაზრება მეთქვა. ეგ, უბრალოდ, ჩვეულებრივი საუბარი იყო ორ ადამიანს შორის, მაგრამ არა ის, რომ მე იქ ვიჯექი და რჩევებს ვაძლევდი. ჩემგან ჭკუის დარიგებას ნაღდად არ იღებდა… (იცინის) მაგას ზუსტად გეტყვით…

_ და არც მამათქვენისგან?

_ თუ მამაჩემს რამე თემაზე რჩევას ჰკითხავდა, რა თქმა უნდა, ის თავის აზრს ეტყოდა, მაგრამ ეს ძალიან იშვიათად ხდებოდა. ეგ ის პერიოდი იყო, როცა თემური გაეროში მუშაობდა და საქართველოს ამბებში, პრაქტიკულად, დიდად არ მონაწილეობდა. ის გაეროში იყო მაგ პერიოდში და თავისი საქმით იყო დაკავებული.

_ ნიკა, ძალიან საინტერესოა ერთი დეტალი, რომელიც მე მამათქვენთან შეხვედრის შემდეგ გავიგე: მას წლების განმავლობაში ბრალს სდებდნენ იარაღით ვაჭრობაში და რეალურად აღმოჩნდა, რომ ის გაეროში განიარაღების დეპარტამენტს ხელმძღვანელობდა და არა, შეიარაღების…

_ თვითონაც ერთ-ერთ ინტერვიუში, ნინო შუბლაძესთან, თქვა, რომ ზუსტად იმის საწინააღმდეგოს გაბრალებენ, რასაც აკეთებ და რაზედაც მთელი ცხოვრება მუშაობ.

_ და რატომ არ უარყოფდით ამ ხმებს თავის დროზე? გეგონათ, რომ ადამიანები ამ ჭორებს არ დაიჯერებდნენ და კარგი წარმოდგენა გქონდათ, ზოგადად, საზოგადოებაზე, თუ საჭიროდ არ მიიჩნევდით?

_ მახსოვს, იმ პერიოდში, როცა ეს ბრალდება პირველად გახმოვანდა, ერთ-ორ გამოცემას რაღაც ინტერვიუ მივეცი და იმის მერე ზედმეტი თავის მართლება იმ სისულელეებზე აღარ მივიჩნიე საჭიროდ… იმდენად აბსურდული იყო, რაც უფრო მეტ თავის მართლებას დავიწყებდი, მით უფრო შეიძლებოდა ეჭვი შეჰპარვოდა ხალხს, _ ალბათ, ამდენს იმიტომ იმართლებს თავს, რომ ეგებ, სიმართლეაო?.. ამიტომ ამას ზედმეტი ყურადღება აღარ მივაქციე.

_ ახლანდელ სკანდალზე მინდა გკითხო, _ თბილისში, ბოლო ორი კვირაა, ძალიან მნიშვნელოვანია ყოფილი მთავარი პროკურორის, ოთარ ფარცხალაძის მიწების სკანდალი. ამ თემაზე ვმუშაობ, ბევრი დოკუმენტი მოვიპოვე, სადაც შენი სახელი და გვარიც გაჟღერდა, რომ გასარკვევია, როგორ შეიძინა ნიკა ალასანიამ ის მიწა, „მზიურის“ ტერიტორიაზე მშენებლობასთან დაკავშირებით? მოგვიყევით ამ მიწების ამბავი…

_ კი ბატონო, პრობლემა არ არის. კომპანია „სი-დი-ჯი“-ში ერთ-ერთი მეწილე ვიყავი. იგი 2005 წლის მეორე ნახევარში შეიქმნა, თუ არ ვცდები, ეს მიწაც მისი პირველი შენაძენი იყო. „სი-დი-ჯი“-ს მართვაში ისრაელისა და ქართული მხარის მოქალაქეები მონაწილეობდნენ. 2/3 ეკუთვნოდა ისრაელის მოქალაქეებს და 1/3 _ ქართველებს. იმ 1/3-ში ვიყავი მე. რეალურად, „სი-დი-ჯი“-ში, სადღაც, ალბათ, რომ გადავთვალო, 15% წილი მქონდა.

ეგ მიწა ბეისბოლის ფედერაციისგან ამ კომპანიამ შეიძინა და შესაფერისი გეგმაც ჩამოაყალიბა. კერძოდ: პარტნიორებს ვალდებულება ჰქონდათ, რომ ინვესტორები შემოეყვანათ და იქ საცხოვრებელი კორპუსებისა და ბიზნესცენტრის დიდი მშენებლობა დაეწყოთ. როცა მიწა შევიძინეთ, ტერიტორიულად, წითელი ხაზები სხვანაირად იყო გავლებული, შემდეგ მაგ ტერიტორიის ნახევარი, მერიის დადგენილი აზომვებით, მწვანე ზოლში მოხვდა, ამიტომ მერე მერიასთან მოლაპარაკებები მოგვიწია, რომ მიწა ისე ჩაგვენაცვლებინა, მწვანე ზოლში აღარ ყოფილიყო. ასეც გავაკეთეთ და ცოტა უკან გადავიწიეთ, უფრო კლდისკენ, იქ მწვანე ზოლი აღარ იყო და განაშენიანებაც ძალიან რთული გახლდათ. ამ პროცედურას რამდენიმე თვე მოვუნდით, თუმცა გავაკეთეთ და სამშენებლო უფლებები ავიღეთ. მაგრამ მერე მოლაპარაკება დავიწყეთ ერთ-ერთ ძალიან დიდ სამშენებლო კომპანიასთან, რომელსაც ჰქვია „ბიესერ“. ეს კომპანია ბირჟაზე არის და მათზე ინფორმაციები აბსოლუტურად საჯაროა. იგი მართლაც ძალიან დიდი კომპანიაა, ისრაელში ბევრი პროექტი განახორციელა, ევროპაშიც აშენებს, ამერიკაშიც აქვს პროექტები და ძალიან დიდი საერთაშორისო კომპანიაა…

სწორედ მასთან ვაწარმოეთ მოლაპარაკებები, ის უნდა შემოსულიყო მიწის წილში. იყიდა კიდეც ნახევარი. მათი პირობა იყო, რომ მთელი ეს დაპროექტება და მშენებლობა მათ უნდა შეესრულებინათ.

ასე რომ, ჩამოვაყალიბეთ ახალი კომპანია „ბი-ეს-ერ _ სი-დი-ჯი“, რომელსაც ეს მიწა გადაეცა. მე მგონი, ეგ ის კომპანიაა, რაზედაც ახლაა ლაპარაკი და რომელიც ახლა ფლობს მაგ მიწას. თუ არ ვცდები, კომპანიის სახელი არ შეცვლილა. თავისთავად, როცა ამ კომპანიაში ახალი პარტნიორები შემოვიდნენ, ჩემი წილი,  თითქმის, განახევრდა, ანუ თუ „სი-დი-ჯი“-ში ჩემი წილი 15% იყო, ახალი პარტნიორების შემოსვლით ჩემი წილი 7,5%-ზე დავიდა. ამიტომ გავრცელებული ხმები, რომ ვითომ მე ვიყავი კომპანიის 100%-იანი წილის მფლობელი, ტყუილია და იმ ახალ კომპანიაში, ახალი პრტნიორების შემოსვლის შემდეგ, მე აღარც ბორდის წევრი ვყოფილვარ და აღარც გენდირექტორის პოზიცია მეკავა, ამიტომ არც გადაწყვეტილებებში ვმონაწილეობდი და არც არანაირი თანამდებობა მეჭირა, უბრალოდ, მცირე პროცენტის მეწილე ვიყავი, მეტი არაფერი. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ: ეს ყველაფერი მოხდა, სადღაც, 2006 წლის ფარგლებში, ანუ „მზიურის“ ტერიტორიაზე მიწის შეძენა, მერე ინვესტორის შემოყვანა და მოლაპარაკება ინვესტორთან.

ახლა იმაზე საუბარი, რომ ჩვენ 2006 წელს შევიძინეთ მიწა, მაშინ წინასწარ ვიცოდით, რომ 5-6 წლის შემდეგ აქ ამხელა გზა გავიდოდა და ამ მიწის ფასი აიწევდა, ეს ცენტრალური ზონა გახდებოდა, სრული აბსურდია. 5-6 წლით ადრე ეს საიდან უნდა გვცოდნოდა ან მე, ან რომელიმე სხვას? ამიტომ ეგეც, რა თქმა უნდა, ტყუილია.

ვიცი, მერის ერთ-ერთმა მოადგილემ რაღაც ეგეთი თქვა, თითქოს ჩვენ იმიტომ შევიძინეთ მიწა, რომ წინასწარ ვიცოდით, მანდ გზა რომ უნდა გასულიყო. რა თქმა უნდა, ეგ რეალობას, სიმართლეს არ წარმოადგენს. მერე როცა წლები გავიდა, ამ ინვესტორთან უთანხმოება მოგვივიდა, ინვესტიციები დროულად არ მოიტანეს, მიწის განვითარების პროექტიც გაჩერდა და ეს პროექტი გაგვეყინა, არც განაშენიანება დაიწყო. ამას დაემატა ის, რაც 2008 წელს მოხდა, მსოფლიო ეკონომიკური კრიზისი, რომელიც, რეალურად, უძრავი ქონებით დაიწყო და ამ კომპანიამაც დიდი დარტყმა მიიღო, _ უამრავი ფული დაკარგა თავის პროექტებში სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩვენი პროექტიც საქართველოში მათთვის უკვე მეათეხარისხოვანი გახდა, სხვა ქვეყნებში დაწყებული პროექტების გადარჩენას ცდილობდნენ, ამისთვის აღარავის ეცალა და, დამატებით, კიდევ გაიყინა წლობით. ამიტომ გვედო თაროზე. მიწა კი იყო, მაგრამ იქ არაფერი კეთდებოდა. რამდენიმე წლის შემდეგ თბილისში გზების განვითარების პროექტები, ამ ესტაკადების მშენებლობები დაიწყო და ა. შ., მათ შორის, ახალი გზა, რომელიც ვაკე-საბურთალოდან გმირთა მოედნამდე გავიდა თავისი შემაერთებელი გზებით, იქით გვირაბიც გათხარეს, მერე საბურთალოს მხრიდანაც გზა შემოდიოდა, მე-9 საავადმყოფოდან გზა შემოდიოდა. სწორედ ეს გზა საავადმყოფოდან ქვემოთ რომ ჩამოდის, რაღაც ნაწილში, ჩვენი მიწის ნაკვეთზე გადადის და კუთხის ნაწილი ჩამოაჭრა, სადღაც, 1000-დან 1500 კვ.მ.-მდე, რაც ჩვენს პარტნიორებს, ცხადია, არ მოეწონათ. მათ მოითხოვეს, რომ მერთან მივსულიყავით და რამენაირ კომპენსაციაზე მოლაპარაკებები დაგვეწყო…

_ იმ ჩამოჭრილი გზის სანაცვლოდ?

_ დიახ, რადგან იქ გზა გავიდა და ჩვენს მიწას ეს 1000 თუ 1500 კვ.მ. ჩამოეჭრა. მოკლედ, მერიასთან მოლაპარაკება უნდა გვეწარმოებინა, რომ რამე კომპენსაცია მიგვეღო, ან ფულადი, ან მიწის ნაკვეთი სადმე სხვაგან. მე მთხოვეს, რადგან მერთან ურთიერთობა მქონდა. მეც ვუთხარი, _ კარგი, ვეცდები-მეთქი. მივედი გიგი უგულავასთან და ველაპარაკე. მერიის პოზიცია შემდეგი იყო: გვთხოვდნენ, რადგან ეს ქვეყნისთვის ეროვნული დონის ინფრასტრუქტურული განვითარების პროექტი იყო, ასეთი პროექტი კი ბევრი არ ხორციელდებოდა, ინვესტორებისგან და ბიზნესმენებისგან ყოველთვის იყო ასეთი პოზიცია, არ მოეთხოვათ კომპენსაცია, იმიტომ, რომ საქართველო მაინც ღარიბი ქვეყნაა და ყოველი კომპენსაციის მოთხოვნის დაკმაყოფილება ძალიან ძნელიაო. ამიტომ მერიისგან ასეთი მოთხოვნა მოვიდა: თქვენი პროექტი დიდად არ დაზიანდა, მართალია, გარკვეული ნაწილი ჩამოეჭრა, მაგრამ ეს პროექტის განხორციელებას ხელს არ უშლის, ამ გზის გაყვანის გამო თქვენი მიწის ნაკვეთის ფასი, მინიმუმ, გასამმაგდაო, აქამდე თუ იყო გადაკარგულში, ახლა, პრაქტიკულად, ცენტრში აღმოჩნდით იმიტომ, რომ ამხელა მაგისტრალი გაგიყვანეთ პირდაპირ, ამიტომ თბილისის მერია რაიმე ტიპის კომპენსაციის გადახდას არ განიხილავსო. პრინციპში, გიგი არ ტყუოდა, მართალს ამბობდა ეს ადამიანი.

_ ვინ დაიჯერებს ახლა ამას, რომ მერმა უარით გამოგისტუმრათ?

_ იურიდიულად სწორი იყო თუ არა ეგ, სადავოა, სხვა საქმეა, შეიძლება, მართლაც ეკუთვნოდათ და უნდა მოეცათ, თუ არ უნდა მოეცათ, მაგრამ პასუხი მაინც ის იყო, რომ მოდით, რა, თქვენ რაც გაქვთ, შეირგეთ, კომპენსაციას ნუ გვთხოვთ და რადგან მიწის ფასი გაძვირდა, მართალია, ცოტა დაკარგეთ, სამაგიეროდ, რაც დაგრჩათ, იმის ფასი საკმაოდ გაძვირდაო. ჩემთვის ეს პასუხი აბსოლუტურად მისაღები იყო, არც კამათი დამიწყია გიგისთან, რადგან, ადამიანურად, მას დავეთანხმე…

რა თქმა უნდა, ეს პასუხი ებრაელ და ქართველ პარტნიორებსაც გადავეცი. მათ პასუხი არ მოეწონათ, მათთვის ეს მიუღებელი იყო, მაინც იფიქრეს, რომ ჩვენ კომპენსაციას ვიმსახურებდით. შემდეგ მათ ვუთხარი: კი ბატონო, თუ კომპენსაცია გინდათ, მერთან ამ თემაზე სალაპარაკოდ აღარ მივალ, მერმა თავისი პასუხი უკვე გამცა-მეთქი. და მოლაპარაკებებს გამოვეთიშე.

_ ნიკა, შემდეგ როგორ გაგრძელდა თქვენი პარტნიორებისა და მერის მოლაპარაკებები?

_ ვერ გეტყვით, არ ვიცი, მერე რა გააკეთეს. ცოტა ხანში, საერთოდ, ამ კომპანიის ლიკვიდაციაზე წავიდა ლაპარაკი, საერთოდ დავიშალეთ და კომპანიაც დახურვისკენ გავუშვით. ამ კომპანიაში ჩემი ინტერესები სრულად დავთმე და წამოვედი. მერე უკვე რა მოხდა, ვინ შეიძინა წილი და ფარცხალაძე გამოჩნდა თუ არა, ეგეც არ ვიცოდი, სანამ ცოტა ხნის წინათ პრესაში არ წავიკითხე, რომ „ბი-ეს-არ _ სი-დი-ჯი დეველოპმენტის“ მფლობელი ყოფილა. ამ კომპანიის სახელი მეცნო და დავინტერესდი, თორემ საერთოდ ვისი გახდა შემდეგ, ვინ შეიძინა, აღარაფერი ვიცოდი, ახლა გავიგე ყველაფერი…

_ და მაშინ, მით უმეტეს, ძალიან უცნაურია, როცა მიწების სკანდალი შენს სახელს დაუკავშირდა…

_ ეს ძალიან ადვილია, _ რეესტრში ამოქექეს, ოდესღაც ერთ-ერთი კომპანიის მეწილე ვიყავი და, რა თქმა უნდა, ის დანარჩენი სახელი და გვარები მაგათ საერთოდ არაფერში აინტერესებდათ, კაციშვილმა არ იცის, ისინი ვინ არიან, ჩემი სახელი უფრო ხმაურიანია, ამიტომ ის კი არ თქვეს, რომ მე 15%-ის მეწილე ვიყავი თავიდან და მერე 7,5%-ის გავხდი, პირდაპირ თქვეს, რომ ალასანია 100%-იანი მეწილე იყოო, დაჯდა, თურმე, ფარცხალაძესთან და ფარულად მოილაპარაკეს, მიეყიდა… სრული სისულელე და ტყუილები, ოთარ ფარცხალაძე ცხოვრებაში თვალით არ მინახავს, გარდა იმისა, რომ „რუსთავი 2“-ის რომელიმე გამოშვებაში, ან რომელიმე გაზეთში შეიძლება ფოტო მქონდეს ნანახი, მორჩა და გათავდა!

_ ნიკა, ელოდები თუ არა, რომ ამ ხმაურიან განცხადებებს შენი მისამართით სისხლის სამართლის საქმის აღძვრა მოჰყვება?..

_ ვერ გეტყვით, ნამდვილად არ ვიცი, მაგრამ მაგათგან არაფერი გამიკვირდება. მანამდე წამოვედი მაგ კომპანიიდან, სანამ მთავრობა შეიცვლებოდა, ამიტომ მთლად ეგრეც არ არის, რომ ვითომ მთავრობა შეიცვალა და მერე წამოვედი, 2012 წლის პერიოდში უკვე, პრაქტიკულად, ლიკვიდაციისკენ გვქონდა გაშვებული კომპანია _ 2012 წლის სექტემბერ-ოქტომბრამდე.

_ ანუ ხელისუფლების შეცვლამდე დათმე, ხომ?

_ კი, კი, „ქართული ოცნება“ რომ მოვიდა ხელისუფლებაში, მაშინ უკვე დაშლილები ვიყავით, პარტნიორები უკვე აღარ ვიყავით ერთად და მერე რა მოხდა, რაც მაქედან წამოვედი, მაგაზე ვერანაირ კომენტარს ვეღარ გავაკეთებ, _ ვინ შეიძინა და მერე იმან ახალ მერთან რა მოლაპარაკებები აწარმოა, არ ვიცი. რაც არ ვიცი, იმაზე ვერ გიპასუხებთ. მე ვილაპარაკე იმაზე, რა მოხდა, როცა მაგ კომპანიაში ვიყავი.

_ ანუ შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ეს მორიგი პიარსვლაა მიხეილ სააკაშვილის ნათესავების წინააღმდეგ „ქართული ოცნების“ ხელისუფლების მხრიდან?..

_ იმ ადამიანმა თქვა, რომ მე მაშინ გიგისთან მოვილაპარაკე კომპენსაციის მისაღებად…

_ ამ დროს, რეალურად, ვერაფერზე მოილაპარაკეთ…

_ მაგას ამბობს ვიცე-მერი, ვითომ მე მაშინ ასე მოვილაპარაკე გიგისთან. უბრალოდ, მერე მთავრობა შეიცვალა, ვერ მოვასწარი, მერე წავედი თუ გავიქეცი და მერე ფარცხალაძემ რომ შეიძინა ეს კომპანია, ის ძველი მოლაპარაკება, უბრალოდ, შეასრულეს, ვითომ იქ არაფერი ახალი არ მომხდარა. ეს, რა თქმა უნდა ტყუილია.

როგორც გითხარით, მე რომ მერთან ვიყავი ამ თემასთან დაკავშირებით იმაზე მოვილაპარაკეთ, რომ არაფერი არ უნდა მოგვეთხოვა…

რა თქმა უნდა, ისიც სრული აბსურდია, როცა ადამიანი ამბობს, რომ ჩვენ მიწა მანდ იმიტომ შევიძინეთ, რომ ვითომდა ვიცოდით, რომ აქ გზა უნდა გასულიყოო. ასეთი რამ რომ წინასწარ მცოდნოდა, დამიჯერეთ, ბევრ სხვა რამეს შევიძენდი ბევრ სხვა ადგილას. ებრაელებს სხვაგან ჩავადებინებდი, თავის დროზე, ფულს და გაცილებით უკეთესად ვიქნებოდი, ვიდრე დღეს ვარ, ასეთი წინასწარმეტყველების უნარი რომ მქონდეს… არ არის ეგრე.

ელისო კილაძე